ไปพบน้องมิ้วสีดำ อายุน้อยพอควรค่ะ ประมาณเดือนนึงแต่แค่ประมาณนะคะ ตัวเล็กเหมือนไม่ถึงอะค่ะ คร่าวๆ
ตาเปิดใสแป๊วเลยค่ะ เลยเรียกเค้าว่าตาโต
ทีนี้ ตาโตเค้าเดินหลงมาแถวๆบ้านร้าง ในนั้นมีพวกงูเยอะนะคะก็เลยเรียกๆเค้ามาให้ห่างๆ ไปฝากบ้านแถวๆนั้น แบบว่าให้เค้าอยู่ที่ชายคาบ้านก็ยังดี บ้านนั้นก็ใจดีค่ะ ให้เศษอาหาร เดินออกไปตอนบ่ายๆ เห็นตาโตกินเศษอาหารแล้ว เศร้าค่ะ เค้ายังเด็ก.. น่าจะได้กินนมแม่
เดินไปซื้อของร้านนั้น (เป็นร้านของชำ มีสุนัขเยอะมากค่ะ)
เห็นตาโต เดินออกไปแถบบ้านร้างอีก แล้วแดดแรงมากอะค่ะ เลยอุ้มเค้ามานั่งในบ้าน ทราบมาว่านมวัวน้องแมวไม่ทาน ก็ไม่มีอะไรในบ้านก็ต้องลองดู แต่ตาโตเหมือนรู้ อุ้มมาเช็กขี้ตาไปสะอาดสะอ้านน่ารัก ร้องแม้วๆ พอปล่อยลงไปเดิน โอ้โห สำรวจบ้านเลยค่ะ ตัวเค้าเล็กจิ๊ดเดียว เห็นแล้วน่าร๊ากกก
ทีนี้เข้าเรื่องค่ะ
อุ๊ขอความกรุณา พี่พี่ห้องแมว ทำอย่างไรดีคะให้พ่อกับแม่เห็นใจ
นี่คือบทสนทนาของอุ๊กับพ่อแม่นะคะ
"แม่ค้าบบ พ่อค้าบบบ แมวมันไม่มีแม่อ้ะ"(ตอนนั้นบีบน้ำตาปริ่มๆแล้วอะค่ะ)
"เรื่องของมัน ชั้นไม่เกี่ยว) อันนี้แม่นะคะ เค้าไม่ชอบกลิ่นอึฉี่
"แม่อ้ะ แต่แมวมันไม่มีแม่ มันไม่มีนมกิน ตัวนิดเดียว กินเศษอาหารแล้วอะ สงสารหนิ"
"ชั้นไม่ได้ไปทำให้มันอดข้าวนะยะ"
"แม่อ้า...T^Tมันยังเล็กนะ ขาดความอบอุ่น น่ารักอีกตังหากกกก อยากให้มันอบอุ่นหนิ"
"แกก็ซื้อผ้าห่มไปให้มันเซ่"
"แต่แม่อ้า...มันฝนตกนะ แมวมันไม่มีแม่อ้า...ฮืออออ"
"แกก็ซื้อร่มให้มันเซ่"
"แม่อ๊า....T^T"
"ชั้นไม่ชอบ แกอยากให้มันกินแกก็ออกไปป้อนมัน ไม่ต้องเข้าบ้าน"
"แง๊ๆๆๆๆๆแม่อ๊า...."
"ไหม่รู้ ชั้นไม่สน แกไปถามพ่อแกนู่น"
"พ่ออ้า..."
"โอ๊ยยย อย่ามายุ่งได้แมะ แค่ปลานี่พ่อก็อนุเคราะห์มันมากแล้วนะ"
"แง๊กกกๆๆๆๆๆ พ่อกะแม่ยังอนุเคราะห์ปลาเลย แมวมันก็มีหัวใจน๊า ดูมันดิ๊ อุตส่าห์ได้เกิดมา แต่ต้องทรมานหนิ ฮื๊ออออ"
"แกจะไปยุ่งอะไรกะมัน กรรมใครก็กรรมมันเซ่ะ"
"แต่กรรมมันลบได้ด้วยการทำบุญมะใช่หยอ? เค้าอยากช่วยมิ้วนี่ สงสารมันน๊า ข้าวก็ไม่มีกิน บ้านก็ไม่มีอยู่ แม่ก็ไม่มี สงสารอ๊า ถ้าลูกแมวมีแม่คอยตามดูแล อุ๊จะไม่เรียกร้องเลย นี่พ่อกะแม่ก็เห็นอ้ะ มันร้องหาแม่ๆๆ เห็นใครเดินมาก็เดินตามต้อยๆ ไม่สงสารหรออออ"
"อย่ามายุ่งกะชั้น"
จบข่าวค่ะ
อุ๊เลยงอนแล้วยื่นคำขาด..ไม่รู้แหละ ถ้ามิ้วๆมานั่งตรงนั้นพรุ่งนี้เช้าอุ๊เห็น จะจับเข้ามาบ้านเลย บอกแล้วหนิ ไม่ทำให้แม่กะพ่อต้องมาดูแลเลย จะเลี้ยงเอง เค้าก็โตแล้วนะ ทำเองได้แล้วหนิ อยากสงเคราะห์ ชีวิตนึงได้เกิดมา เค้าหลงกะแม่เค้า เราช่วยเค้าไม่ให้อดตายไม่ได้หรอ โตแล้วอุ๊ก็จะพาเค้าไปหาบ้านหนิ พ่อกับแม่ไม่ฟังอะไรแล้วค่ะ เดินไปบนบ้านกันหมด ปลาอยเราร้องให้คนเดียว
แต่ตัดสินใจแล้วค่ะ ว่าพรุ่งนี้ จะไปรับมิ้วๆตาโตมาเลี้ยงที่บ้านก่อน ช่วงนี้อากาศแปรปรวน สงสารอะค่ะ
พี่พี่มีวิธีใดใด ที่จะโน้มน้าวให้พ่อแม่อนุญาตให้เลี้ยงมั้ยคะ
มิ้วๆ เป็นแมวดำค่ะ ขนหรอมแหรม แต่สวยได้ ถ้ากินดีอยู่ดี เค้าเป็นแมวเท้าใหญ่ หูโต หางยาว เพศน่าจะผู้ชายค่ะ
ขอความกรุณาพี่พี่เรื่องจิตวิทยา การโน้มน้าวใจคนหน่อยนะคะ
ป.ล.
ขอทราบเกร็ดในการเลี้ยงดูมิ้วๆหน่อยค่ะ ทราบว่าต้องทานนมแพะ แต่ไม่ทราบว่าจะต้องเลี้ยงอย่างไรอยากให้เค้าไม่ไปเพ่นพ่านค่ะ กลัวแม่จับลงท่อ(แม่ไม่ได้ใจร้ายนะคะ แค่ทำให้อุ๊เห็นว่าเค้าไม่ชอบแมว แต่ลับหลังแล้ว..เค้าก็คอยให้อาหารแมวที่ผ่านมาเหมือนกันค่ะ แค่รำคาญเรื่องกลิ่นน่ะ )
ตอนนี้ให้แฟนไปซื้อสลิงป้อนนมมาแล้วอะค่ะ
จากคุณ :
auzzie_au
- [
17 เม.ย. 52 20:34:19
]