ความคิดเห็นที่ 1 ฉันได้รู้จักเพื่อนใหม่คนหนึ่งซึ่งเธอพาน้องหมามาว่ายน้ำเหมือนกัน เธอชื่อ “คุณหมูเล็ก” คุณหมูเล็กเป็นผู้หญิงสวยหน้าตาคมคาย ดูทันสมัย เธอพาน้องหมามาด้วย 2 ตัว ชื่อ ป็อบปี้ และหมูหยอง จากคุณ : k_puiky - [ 20 เม.ย. 52 23:48:19 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ป็อบปี้ เป็นสุนัขพันธุ์ผสม เพศเมีย มันตัวผอม หุ่นเพรียวลม ดูแคล่วคล่องว่องไว ส่วนหมูหยองเป็นสุนัขพันธุ์โกลเด้น ที่มีหุ่นอวบอั๋น (ฉันว่าแค่อวบนะ ยังไม่อ้วน) คุณหมูเล็กเธอพาหมูหยองมาว่ายน้ำเพราะหมูหยองมีปัญหาที่ขา มันเคยผ่าตัดมาแล้ว และคุณหมอให้หมูหยองมาออกกำลังกายโดยการว่ายน้ำบ่อยๆ จากคุณ : k_puiky - [ 20 เม.ย. 52 23:50:07 ]

ความคิดเห็นที่ 3 เราใช้เวลาในการทำความรู้จักกันไม่นานก็คุยกันอย่างถูกคอ อาจเพราะเราเป็นคนรักหมาเหมือนๆกัน จากคุณ : k_puiky - [ 20 เม.ย. 52 23:50:52 ]

ความคิดเห็นที่ 4 บรรดาหมาต่างก็ว่ายน้ำกันอย่างสนุกสนาน จะมีก็แต่โดนัทเท่านั้น ที่ดูท่าทางกระวนกระวาย แต่ฉันก็ไม่ได้แปลกใจอะไร เพราะตั้งแต่ที่โดนัทมาฝึก มันก็ไม่อยากอยู่ที่โรงเรียนตั้งแต่วันแรกแล้ว มันคงคิดถึงบ้านและก็คิดถึงฉันด้วย ซึ่งจริงๆแล้วฉันเองก็คิดถึงมันไม่น้อยกว่าที่มันคิดถึงฉันเลย จากคุณ : k_puiky - [ 20 เม.ย. 52 23:51:36 ]

ความคิดเห็นที่ 5 แต่แล้วในระหว่างที่หมาตัวอื่นกำลังว่ายน้ำอย่างสนุกสนาน ก็เกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝัน ซึ่งทำให้โดนัทหลุดออกไปนอกโรงเรียน ทุกคนตกใจมากๆ (แต่ฉันว่าเอาความตกใจของทุกคนมารวมกัน คงไม่ได้ครึ่งหนึ่งที่ฉันตกใจหรอก) ฉันรีบตะโกนเรียกโดนัทที่มีท่าทีตื่นตกใจ ทุกคนวิ่งออกมา พยายามหาวิธีที่จะจับโดนัทเข้าโรงเรียน แต่ยิ่งเรียก โดนัทยิ่งตกใจ สุดท้ายมันก็ตัดสินใจวิ่งใส่เกียร์หมาออกไปเลย ฉันรีบวิ่งตาม แต่ไม่ทัน มันกำลังจะหายลับตาไปแล้ว จากคุณ : k_puiky - [ 20 เม.ย. 52 23:52:59 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ในระหว่างที่ฉันยืนหันรีหันขวาง ไม่รู้จะทำยังไง คุณหมูเล็กก็ขับรถมา ตะโกนให้ฉันขึ้นรถ เธอรีบขับรถออกจากซอยเพื่อตามหาโดนัท แต่มันหายไปแล้ว เราไม่รู้จะไปทางไหนดี โดนัทไปทางซ้ายหรือขวา เราเลยตัดสินใจเลี้ยวซ้าย แต่ขับไปได้ซักพัก ก็ไม่มีวี่แววของมัน ฉันเลยบอกว่าเราลองไปทางขวาดูมั๊ย เพราะทางขวาเป็นทางกลับบ้านของฉัน บางทีโดนัทอาจอยากกลับบ้านก็ได้ คุณหมูเล็กรีบกลับรถ เราขับตามหาโดนัทไปซักพักก็ไม่มีวี่แววของมันเลย เราเลยตกลงแยกกันหา ฉันขอให้คุณหมูเล็กขับรถไปส่งที่โรงเรียนเพื่อไปเอารถขับตามหาโดนัท แต่ก่อนจะถึงโรงเรียน ฉันแวะบอกพี่ๆวินมอเตอร์ไซด์ว่า หมาของฉันหาย มันตัวใหญ่ สีดำๆพันธุ์อัลเซเชียนแบบหมาตำรวจน่ะ ถ้าเจอช่วยไปบอกที่โรงเรียนด้วย ใครเจอฉันจะให้สตางค์ จากนั้นคุณหมูเล็กก็ขับรถไปส่งฉันที่โรงเรียน จากคุณ : k_puiky - [ 20 เม.ย. 52 23:54:41 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ฉันขับรถออกตามหาโดนัท โดยที่คุณหมูเล็กรอดูสถานะการณ์อยู่ที่โรงเรียน น้องๆที่โรงเรียนก็ช่วยกันตามหา ฉันขับวนไปวนมาแถวๆนั้น แต่บริเวณนั้นมีซอยแยะมาก ฉันไม่รู้ว่าโดนัทอยู่ที่ไหน เวลาผ่านไปเกือบครึ่งชั่วโมง แต่สำหรับฉันแต่ละนาทีมันผ่านไปช้าๆอย่างเจ็บปวด ฉันคิดไปต่างๆนานา กลัวว่าจะตามหาโดนัทไม่เจอ กลัวรถจะชนมัน กลัวไปสารพัด ฉันอยากให้เรื่องนี้เป็นแค่ฝันร้าย จากคุณ : k_puiky - [ 20 เม.ย. 52 23:55:49 ]

ความคิดเห็นที่ 8 เสียงโทรศัพท์ฉันดัง ใครโทรมานะ เบอร์ไม่คุ้นเลย ฉันไม่อยากรับ แต่ก็ไม่รู้ทำไมถึงรับ คนที่โทรมาคือ “คุณหมูเล็ก” คุณหมูเล็กโทรมาหาพร้อมกับบอกข่าวดี เธอบอกว่าเมื่อสักครู่พี่วินฯ ขี่รถมาหาแล้วบอกว่าเจอโดนัทแล้ว ตอนนี้เธอกำลังซ้อนมอเตอร์ไซด์ไปกับพี่วินฯ ให้ฉันรีบตามไปด้วย จากคุณ : k_puiky - [ 20 เม.ย. 52 23:56:50 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ฉันรีบขับรถไปตามพิกัดที่เธอบอก แต่หาไม่เจอ คุณหมูเล็กอยู่ที่ไหนนะ แล้วเธอก็โทรมาอีกครั้ง บอกว่าตอนนี้อยู่ที่ซอย ... (ไม่ไม่ได้อ่ะ) ฉันบอกว่า ฉันจะรีบตามไป ซอยที่เธอบอกเป็นซอยแคบๆ ฉันขับรถเข้าไปจนสุดซอย แต่มองไม่เห็นใคร มีแต่หญ้ารกไปหมด จากคุณ : k_puiky - [ 20 เม.ย. 52 23:58:06 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ฉันจอดรถแล้ววิ่งลงไปถามพี่ผู้หญิงคนนึงที่นั่งอยู่กับลูก “พี่ค่ะ เห็นคนวิ่งไล่ตามหมามามั๊ย” ฉันถาม พี่เค้าบอกว่า “วิ่งเข้าไปในโน้นแนะ แต่ตอนนี้รู้สึกหมาจะลงคลองไปแล้ว เพราะโดนหมาแถวนี้ไล่” ฉันอยากจะกรี๊ดสลบ คลองนี่มันลึกแค่ไหน แล้วยาวไปสุดที่ไหนเนี่ย โดนัทมันจะลอยออกเจ้าพระยาไปหรือเปล่า (เวอร์ซะ) ฉันมองเข้าไปแล้วรีบวิ่งเข้าดงหญ้าไป โดยบอกให้พี่ผู้หญิงเข้าไปเป็นเพื่อนหน่อย ตอนนั้นก็กลัวเหมือนกัน เพราะมองหาคุณหมูเล็กไม่เห็น หญ้าทั้งรกทั้งสูง แต่ความกลัวของฉันไม่มากไปกว่าความห่วงโดนัทหรอก จากคุณ : k_puiky - [ 20 เม.ย. 52 23:59:16 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ฉันวิ่งเข้าไปแล้วก็เจอคุณหมูเล็ก เธอกับพี่วินฯ กำลังตะโกนเรียกโดนัทซึ่งกำลังว่ายน้ำอยู่ในคลอง แต่โดนัทไม่สนใจ มันว่ายตื่นๆแบบไม่รู้จะไปทางไหนดี พอฉันวิ่งไปถึงก็รีบเรียกมัน พอโดนัทเห็นฉันมันเลยว่ายมาหา ฉันรู้สึกเหมือนยกภูเขาออกจากอก แต่ฉันก็ยังไม่สบายใจอยู่ดีตราบใดที่ฉันยังไม่ได้ตัวมัน จากคุณ : k_puiky - [ 20 เม.ย. 52 23:59:56 ]

ความคิดเห็นที่ 12 จนในที่สุดโดนัทก็ว่ายมาหาฉันที่ฝั่ง ฉันรีบดึงมันขึ้นมา แล้วกอดมัน สำรวจดูตัวมันว่าเป็นอะไร เจ็บตรงไหนหรือเปล่า โชคดีที่โดนัทไม่เป็นอะไรเลย (แต่ตอนหลังมาเห็นว่า เท้ามันเป็นแผลเนื่องจากมันวิ่งเป็นระยะทางไกลบนถนนที่ร้อนจัด) ตอนนั้นเป็นนาทีที่ฉันดีใจที่สุด เหมือนๆกับตอนเรียนจบแล้วได้รับปริญญาเลย จากคุณ : k_puiky - [ 21 เม.ย. 52 00:00:46 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ฉันขอบคุณพี่วินแล้วให้สตางค์ไป จากนั้นจึงขอบคุณพี่ผู้หญิงที่ช่วยเหลือ แล้วให้สตางค์พี่ผู้หญิงไปนิดหน่อย พี่เค้าทำท่าจะไม่รับ แต่ฉันบอกว่าเอาไว้ให้ลูกกินขนมนะ จากคุณ : k_puiky - [ 21 เม.ย. 52 00:01:24 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ฉัน, คุณหมูเล็กและโดนัทเดินไปขึ้นรถ ฉันไม่ลืมที่จะขอบคุณเธอ อยากจะบอกเธอว่า “เธอคิดอัศวินม้าขาวของฉันและโดนัท” ถ้าไม่มีคุณหมูเล็ก ฉันอาจจะไม่ได้โดนัทคืน ฉันขอบคุณในทุกๆความช่วยเหลือที่เธอมีให้ ซึ่งฉันเองก็ไม่รู้ว่าจะมีใครทำให้ฉัน ได้เหมือนที่คุณหมูเล็กทำให้หรือเปล่า การที่เธอนั่งรถไปกับผู้ชายคนหนึ่งที่บอกว่าเจอหมาแล้ว การที่เธอบุกป่าฝ่าดงเข้าจับโดนัท (หญ้ามันสูง, รก,และน่ากลัวจริงๆนะ) และการที่เธอวิ่งไล่จับโดนัทกลางถนน (คุณหมูเล็กมาเล่าทีหลังว่า เจอโดนัทตอนแรกที่ถนน กำลังจะจับ แต่โดนัทวิ่งหนี มันวิ่งไปกลางถนน คุณหมูเล็กก็วิ่งตาม โชคดีที่รถแถวนั้นเบรคกันหมด) จากคุณ : k_puiky - [ 21 เม.ย. 52 00:02:56 ]

ความคิดเห็นที่ 15 หลังจากเหตุการณ์นั้น ทำให้ฉันตัดสินใจพาโดนัทกลับบ้านทันที โดยไม่คิดจะบังคับให้มันฝึกต่อ “กลับบ้านกับแม่นะลูก” ฉันบอกมัน จากคุณ : k_puiky - [ 21 เม.ย. 52 00:04:01 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ปล. ส่วนน้ำหวานกับสก็อตยังคงฝึกอยู่ที่โรงเรียนต่อไป จากคุณ : k_puiky - [ 21 เม.ย. 52 00:06:53 ]

ความคิดเห็นที่ 17 เข้าใจหัวอกแม่ค่ะว่าจะตกใจมาก จากคุณ : ข้าวเหนียว (tasorn) - [ 21 เม.ย. 52 00:11:56 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ว้าว...มาชมเชยอัศวินม้าขาวด้วยคนค่ะ โดนัทเค้าคงไม่อยากเรียนเนอะ อยู่โรงเรียนคิดถึงแม่จะตาย อยู่บ้านดีกั่ว ห่างกันนานๆ คิดถึงที่สุด จากคุณ : noofon_jaja - [ 21 เม.ย. 52 00:12:36 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ฝากให้คุณคุณหมูเล็ก จากคุณ : ~*~* IanGee *~*~ - [ 21 เม.ย. 52 01:19:51 ]

ความคิดเห็นที่ 20 โอ้ววววววว นึกออกเลยอ่ะ ปุ้ยว่าตกใจขนาดไหน เพราะยัยเรนตอนมาอยู่ใหม่ๆหลุดไปแล้วใส่เกียร์หมาเหมือนกัน ดีว่ามีเพื่อนๆเราช่วยกันวิ่งสกัดจับไว้เหมือนกันอ่ะ ดีนะที่มีอัศวินขี่ม้าขาวมาช่วย น่ารักที่สุดเลยอ่ะ ขอชมเชยความมีน้ำใจของคุณหมูเล็กด้วยจ้า จากคุณ : เบิร์ดแม่จิน-แจ๊ส-เรน-จูเนียร์ (byrd_r) - [ 21 เม.ย. 52 01:26:31 ]

ความคิดเห็นที่ 21 โอ้ย...จาฝึกอะไรกานมากมาย ในที่สุดแล้วพวกเราก็มีม๋าเป็นนายอยู่ดี อุอุ จากคุณ : มารบูรพา อึ้งเอียะซือ - [ 21 เม.ย. 52 01:48:30 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ชื่นชมและขอบคุณอัศวินม้าขาวค่ะ  คุณเป็นคนมีน้ำใจจริงๆ เรื่องหมาหลุดกับบ้านเป็ดเนี่ยประจำค่ะ  รู้ซึ้งถึงหัวอกคนเป็นแม่เลย จากคุณ : น้องเป็ดสัญจร - [ 21 เม.ย. 52 04:43:09 ]

ความคิดเห็นที่ 23 กรี๊ด อ่านแล้วประทับใจคุณหมูเล็ก ตื่นเต้นแต่เช้า จากคุณ : กาแฟรสเสน่หา - [ 21 เม.ย. 52 08:14:15 ]

ความคิดเห็นที่ 24 โชคดีจังเลยค่ะ   ดีจังเลยที่มีคุณหมูเล็กเหมือนอัศวินม้าขาวจริง ๆ  ด้วย ลูกเราหายไปแต่ละที  ตามหากันให้วุ่น  เจอทีกอดกันกลมทุกครั้งเลย  เข้าใจความรู้สึกเลยค่ะ จากคุณ : เรดกัส - [ 21 เม.ย. 52 08:28:42 ]

ความคิดเห็นที่ 25 คนดียังมีในโลก ดีจังที่เจอคนดีแบบนี้ จากคุณ : แม่ครุกแชงค์ - [ 21 เม.ย. 52 08:37:39 ]

ความคิดเห็นที่ 26 โอยๆๆๆๆ ลุ้นมั่กๆ นับถือน้ำใจคุณหนูเล็กจังเลยค่ะ....สุดยอดดดดดดดดดด.... จากคุณ : แม่เฮงเฮง (My revenge) - [ 21 เม.ย. 52 08:38:58 ]

ความคิดเห็นที่ 27 นับว่าโชคดีมากค่ะที่ได้เจอกับโดนัท  เนี่ยะแหละค่ะน้ำใจของคนรักน้องหมาที่มีให้ต่อกัน ถึงไม่เคยรู้จักกันมาก่อน แต่พอได้สัมผัสพูดคุยกันแล้ว จะมีความรู้สึกเหมือนกับว่าเคยรู้จักกันมานาน จากคุณ : dear pukka (dear pukka) - [ 21 เม.ย. 52 09:06:24 ]

ความคิดเห็นที่ 28 เรื่องนี้ต้องตั้งชื่อว่า "มนต์รักโดนัท" ถ้าเป็นเราก็คงตกใจ หัวใจจะวายเหมือนกันแหละ จากคุณ : i am kookai - [ 21 เม.ย. 52 09:40:48 ]

ความคิดเห็นที่ 29 เฮ้อ! ถอนใจด้วยความโล่งอก   โชคดีจังเลยที่โดนัทปลอดภัยและได้เจอคุณหนูเล็กอัศวินม้าขาว จากคุณ : จริงใจ.......สบายจริง - [ 21 เม.ย. 52 09:59:50 ]

ความคิดเห็นที่ 30 เปลี่ยนชื่อตอนเป็น หัวใจแม่ ( ยก ) จะวาย จากคุณ : รถถังหน้าบี้ - [ 21 เม.ย. 52 10:03:20 ]

ความคิดเห็นที่ 31 จริงๆ น่ะ สก็อตก็อยากหนีโรงเรียนเหมือนกัน แต่ติดพุงน่ะ มุดรั้วไม่ผ่าน อิๆๆ จากคุณ : กะลาสีรุ้ง - [ 21 เม.ย. 52 10:07:20 ]

ความคิดเห็นที่ 32 เข้าใจเลยค่ะ ... อารมณ์ "หมาหาย" เนี่ย เป็นเช่นไร แล้วก็ เข้าใจอีกเหมือนกันว่า อารมณ์ "เจอหมาแล้ว" เป็นเช่นไร ยิ้มแก้มปริ เหมือนโลกทั้งใบหยุดหมุน และเวลาหมุนไปอย่างช้า ๆ ตอนที่เราเจอหมาแล้วมันวิ่งมาหาเราอ่ะ .... สโลวโมชั่น สุด ๆ หุหุ .... แล้วจะติดตามตอนต่อไปจ้า จากคุณ : แก๊งแจ๊คทั้ง 4 (หะนุง-หะนิง) - [ 21 เม.ย. 52 10:07:23 ]

ความคิดเห็นที่ 33 ชื่นชมด้วยคนค่ะ เข้าใจหัวอกเวลาลูกหลุดไป ยัยหวานก็เคยหลุด แล้ววิ่งแจ้นออกถนน อารมณ์นั้นหน้ามืดไปหมด หัวใจเต้นแรงแทบหลุดออกมาเลย จากคุณ : คนขี้เหร่อยากสวย - [ 21 เม.ย. 52 10:16:51 ]

ความคิดเห็นที่ 34 ป้าจอยก็เคย..เจ้าผักบุ้งผักกาดหลุดรอดรั้วออกไปวิ่งล่อรถกลางถนน มีคนแถวนั้นตามมาบอกที่ออฟฟิส..เลยออกไปอุ้มกันทัน ด้วยสิ่งดีๆที่พวกเราทำกันมา..จึงได้ลูกรักกลับมา ขอให้เรายึดมั่นในความดี..ทำใจให้เป็นกุศล..จะแคล้วคลาดปลอดภัยจ้ะ ถ้าน้องจขกท.ไม่มีไมตรีจิตรกับคุณหมูเล็ก..ก็ยากที่เธอจะจำน้องโดนัทได้ จากคุณ : ป้าจอยเอง - [ 21 เม.ย. 52 11:05:33 ]

ความคิดเห็นที่ 35 โดนัทหนีโรงเรียน อิอิอิ ^^ จากคุณ : แม่น้อง 6 โค (ครอบครัวตัว Co) - [ 21 เม.ย. 52 12:39:19 ]

ความคิดเห็นที่ 36 สามตัวผ่านไปแล้วนะคุณผู้ชม เหลือน้ำหวานกับส่วนประกอบอื่น จบแล้วปุ้ยเขาจะรวมเล่มอ่ะ ช่วยซื้อด้วยนะจ๊ะ จากคุณ : ลุงวั (vmuncle) - [ 21 เม.ย. 52 12:43:27 ]

ความคิดเห็นที่ 37 เจ้าเพอร์เฟค ก็เคยวิ่งแบบใส่เกียร์หมา หลุดออกจากบ้านไปเหมือนกันคะ แต่...ของเพอร์เฟค เจอแต่คนใจร้าย ไม่มีใครช่วยจับมันเลยซักคน ทั้งๆที่เราเองก็วิ่งใส่เกียร์หมา วิ่งตามมันเช่นกัน แถมยังตะโกนคอแทบแตกร้องเรียกมันอีกตะหาก สุดท้ายก็จับเจ้าเพอร์เฟคกลับบ้านได้ก็เพราะ มันไปหยุดเล่นกับลูกหมาตัวกระจ้อย อยู่เลยบ้านไปเกือบ 1 กิโล เห้อออออออออออออออ รู้เลยคะว่าพี่ปุ้ยจะ ตกใจ และ เหนื่อยมากมายขนาดไหน จากคุณ : sanooker_cute - [ 21 เม.ย. 52 12:59:18 ]

ความคิดเห็นที่ 38 ประทับใจคุณหมูเล็ก และแม่ปุ้ย  ^O^ แต่ที่เห็นด้วยมากๆ ก็ประโยคเด็ดของ  มารบูรพา อึ้งเอียะซือ  อิ๊อิ๊ "จาฝึกอะไรกานมากมาย   ในที่สุดแล้วพวกเราก็มีม๋าเป็นนายอยู่ดี อุอุ " จากคุณ : หม่าม๊าพี่เจ๋ง - [ 21 เม.ย. 52 15:09:17 ]

ความคิดเห็นที่ 39 แล้วอัศวินก็เข้ามาช่วยได้ทันการ ไม่งั้นน๊ะ เหอะๆๆ ชอบอ่านเรื่องราวน๊ะค๊ะ ติดตามเรื่อย ๆ อิอิ จากคุณ : แม่ซูชินี่ & กัสจัง (NungNongNu) - [ 21 เม.ย. 52 15:29:31 ]

ความคิดเห็นที่ 40 โห ยัยโดนัท แสบมาก.. รึอาจปีนรั้วหนีเรียน.. ม่ายหว่ายๆ .. โชคดีที่มีคุณหมูเล็กขี่ม้าขาวมาช่วยควานหาหมาดำนะเนียะ.. อ่านไป ลุ้นระทึกไป แสบเจงๆ ยัย(ชะ)โด!! เมื่อเร็วๆมานี้ .. พาหมาที่บ้านไปเดินเล่น ด้วยความที่ว่าสนามมันไม่มีหมาเจ้าถิ่นเลย ก็เลยปล่อยสายจูงให้มันวิ่งฟรีๆ .. แต่.. ดั๊น.. มีหมาจรจัดวิ่งมาจากไหนไม่รู้ วิ่งมาดูหมาบ้านเรา .. อีเบเน่ มันเลยวิ่งไล่หมาจรจัดไป แค่ สามวินาทีอ่ะ เบเน่มันวิ่งออกนอกสนามไปไกลหลายร้อยเมตรแล้ว และอีกไม่กี่วินาทีต่อมาก็เห็นอีเบเน่มันเห่าๆ วิ่งๆ อยู่ไกลๆ บนถนนหลวงสายหนึ่งของประเทศไทยที่มี 10 เลน! ไม่อยากคิดว่าประชาชนแถวนั้นจะตกใจแค่ไหน ที่มีหมาดำที่มีเชือกจูงยาว สามเมตรวิ่งหลุดออกมาบนฟุตบาท ด้วยความตกใจอย่างสูง แต่ยังมีสติอยู่.. ก็เลยรีบเอาหมาที่เหลือ ใส่รถทันที แง้มหน้าต่าง แล้วก็เตรียมตัวจะวิ่งตามไปจับอีรอตไวเลอร์บ้ากลับบ้าน แต่.. พอเข้าสู่นาทีที่สอง .. เบเน่ มันคงระลึกได้ว่า "นี่ตรูวิ่งออกมาตัวเดียวนี่หว่า!!   แม่กะพี่น้องผองเพื่อนหมาไม่มีใครตามมาเลยซักตัว!!" ภายในห้าวินาทีค่ะ .. นังดำ วิ่งหน้าตั้ง ควบสุดตีนหมา หน้าตาทะเล่อทะล่า แบบว่า ตกใจสุดขีด กลับมาที่รถ .. แม่ยังไม่ต้องออกไปตามเลย .. 5555 ขำโพดๆ .. อย่างนี้นี่เองเนอะ ที่เค้าเรียกว่า ใจหมา .. ฮ่าๆๆ ม๋าดำมานขี้ขลาดสุดๆ เลย .. ขำๆ แก้ไขเมื่อ 21 เม.ย. 52 16:08:15 แก้ไขเมื่อ 21 เม.ย. 52 16:08:12 จากคุณ : PAPA BUENO - [ 21 เม.ย. 52 16:07:07 ]

ความคิดเห็นที่ 41 และแล้วในที่สุดแม่ปุ้ยก็ต้องตามใจน้องโดนัท ไม่เอา ๆ ๆ ๆ ๆ  ก็หนูไม่ชอบโรงเรียนนี่นา คุณหมูเล็กน่ารักจัง  เป็นวีรสตรีตัวจริงในยามหน้าสิ่วหน้าขวานเลยแหละ จากคุณ : น้องหมาตาหวาน - [ 21 เม.ย. 52 16:34:49 ]

ความคิดเห็นที่ 42 โถ โดนัทคงตกใจมากเลย โชคดีมากที่มีคนช่วย จากคุณ : hsbchs - [ 21 เม.ย. 52 16:38:25 ]

ความคิดเห็นที่ 43 โถๆๆๆๆ หนูคงไม่ชอบไป รร น่านเอง ดีแล้วที่นายพาหนูกลับบ้านก่อนที่จะสร้างวีรกรรมอื่น ขอชื่นชมคุณหมูเล็ก อัศวินี ด้วยอีก1คนค่ะ จากคุณ : PartyLM - [ 21 เม.ย. 52 18:40:23 ]

ความคิดเห็นที่ 44 ดีใจกะคุณปุ้ยด้วยค่ะ ที่เจอน้องโดนัท เข้าใจอารมณ์ตอนนั้นเลยค่ะ ตื้อไปหมด ขวัญเอ๊ยขวัญมา... และแล้ว โดนัท ก็ไม่ต้องเรียนแล้ว ดีใจกะโดนัท จ้า (แหะ แหะ) จากคุณ : แก๊งค์ขาลอย (Devoted to you) - [ 21 เม.ย. 52 21:44:08 ]

ความคิดเห็นที่ 45 คุณหมูเล็กเท่ห์มั่กๆ เธอเป็นคนใจดี และรักหมาสุดๆเลบ ส่วนยัยเข้โด อย่างนี้ก็อุ๊ๆอ๊ะๆ เอ๊ย ม่ายช่าย อย่างนี้ก็เข้าตามแผน ไม่ต้องเรียน กลับบ้านไปอ้อนแม่ดีกว่า ปล่อยให้ยัยหวานกับก็อตจิอยู่โรงเรียนต่อไป จากคุณ : คิดถึงนะ จุ๊บๆ (แมวดื้อ) - [ 22 เม.ย. 52 23:28:21 ]