PANTIP.COM : J7826560 ได้นกเหยี่ยวมาครับยังบินไม่คล่องเลย แนะนำหน่อยครับวันนี้ส่งรูปมาให้ดวย [สัตว์เลี้ยงอื่นๆ]

ความคิดเห็นที่ 19

ตอบเป็นประเด็นไปแล้วกันนะ ..

นกล่าเหยื่อเค้ามันไม่ได้เป็นปัญาหาทางอนุรักษ์ ต่อให้มีคนเลี้ยงกันอีกเป็นร้อยๆคน

- จริงหรือ ให้ข้อเท็จจริงก่อน ปัจจุบัน พระราชบัญญัติสงวนและคุ้มครองสัตว์ป่า พ.ศ. 2535 ระบุไว้ว่านกล่าเหยื่อทุกชนิด (เหยี่ยว นกอินทรี และอีแร้งและนกเค้าส่วนใหญ่) เป็นสัตว์ป่าคุ้มครอง การครอบครอง จับ หรือกระทำการใดๆ ต่อนก ควรเป็นไปเพื่อการวิจัย เช่น การวิจัยนกเงือกด้วยติดเครื่องส่งสัญญาณดาวเทียม หรือมีเหตุอันควร และต้องขออนุญาตกรมอุทยานฯ ซึ่งเป็นหน่วยงานที่กำกับดูแลกฏหมายฉบับนี้ (เดิมคือ กรมป่าไม้)

ในเนื้อความของกฏหมายไม่ได้ระบุให้บุคคลทั่วไปครอบครองนกล่าเหยื่อไว้เป็นสัตว์เลี้ยง เพราะความอยากส่วนตัวนะครับ ดังนั้น ณ ปัจจุบัน ถ้าจับนกล่าเหยื่อมาจากธรรมชาติ ผิดกฏหมาย นี่ไม่พูดถึงมิติทางจริยธรรมว่าบาป ที่ไปพรากลูกพรากพ่อ-แม่มันมาจากรังนะ

ถ้าไม่เป็นปัญหาในทางอนุรักษ์จริง น่าจะมีการเปิดช่องทางให้เพาะพันธุ์ได้ เช่น มีตัวอย่างมากแล้ว อาทิ ไก่ฟ้าบางชนิด นกปรอดหัวโขน (หรือนกกรงหัวจุก แต่ในความเป็นจริง นกจำนวนหนึ่งถูกลักลอบจับมาจากป่า ซึ่งผิดกฏหมาย เพราะกฏหมายฯ อนุญาตให้ซื้อขายเฉพาะนกที่เพาะได้และจากผู้เลี้ยงที่ขออนุญาตกรมฯ ไว้แล้ว)

ยกตัวอย่างง่ายๆ นกล่าเหยื่อ ชนิดหนึ่งที่ตกเป็นเป้าหมายของการลักลอบซื้อขายเพื่อมาเลี้ยง คือ เหยี่ยวดำ ในอดีตเหยี่ยวดำ พันธุ์ประจำถิ่นของไทย ทำรังวางไข่ในหลายจังหวัด ตั้งแต่ภาคเหนือ ตะวันตก และอีสาน ปัจจุบัน เหลืออยู่น้อยมาก จำกัดในจังหวัดไม่เกินสิบจังหวัด เท่าที่มีการสำรวจจากการดูนกนี่แหละ และเหตุการณ์ที่ชี้ให้เห็นถึงสาเหตุ คือ คนปีนไปจับลูกนกนำมาขาย ให้คนบางคนเลี้ยง ไว้ ถ้ามองในแง่ประชากร ถามว่านกตัวที่เลี้ยงไว้ ถือว่าตายแล้ว เพราะไม่ได้กลับไปใช้ชีวิตและทำหน้าที่สมาชิกในประชากรที่จะทำรังวางไข่ต่อ สมมติคนเลี้ยงปล่อยนกในภายหลัง นกตัวนั้นก็โอกาสตายสูงมาก ก็เล่นเลี้ยงแบบสัตว์เลี้ยงจนนกล่าเหยื่อไม่เป็น ซึ่งยิ่งตอกย้ำว่าการกล่าวอ้างเรื่องการเพาะพันธุ์เพื่อการอนุรักษ์ จริงอยู่มีประโยชน์ต่อการการอนุรักษ์สัตว์ป่าหายาก แต่เป็นทางเลือกสุดท้าย ใช่ว่าจะทำสำเร็จได้ในไม่กี่ปี่และควรทำเป็นระบบ ไม่ใช่แค่คนเลี้ยง (อย่างผิดกฏหมาย) ไม่กี่คนนำมาอ้างลอย แนวความคิดน่ะถูกต้องตามหลักวิชาการ แต่วิธีการผิดครับ

คิดดูนกล่าเหยื่อเป็นสัตว์ป่า ผู้ล่า เลี้ยงอย่างสัตว์เลี้ยง ให้มันรอรับอาหารจากคนเลี้ยงอย่างเซื่อง นำไปปล่อยแล้วเป็นไง เหมือนส่งมันไปตายไหม แล้วคนเลี้ยงแต่ละคนมีประสบการณ์หรือมีความรู้ในการเลี้ยงจริง หรือมากน้อยแค่ไหน (หลายคนอยากเลี้ยงเพราะอยากเลี้ยงตามคนอื่น เห็นว่านกล่าเหยื่อเท่ห์) ลูกนกหลายตัวต้องพิการเพราะการเลี้ยงแบบผิดธรรมชาติ เห็นได้ชัดจากความเห็นข้างต้น ถามว่านี่หรือคือวิธีการที่มีเจตนาอนุรักษ์นกล่าเหยื่อที่บางคนอ้างว่ารักมันน่ะหรือ ..

ถ้าจะยกตัวอย่างให้ชัดๆ มี 2 ตัวอย่าง

หนึ่ง การเพาะพันธุ์แร้งแคลิฟอร์เนีย (californian condor) ที่อเมริกา กว่ายี่สิบปีแล้ว ยังไม่เรียกว่าประสบความสำเร็จเลย (ขนาดอเมริกาที่มีความรู้ ความชำนาญ และงบประมาณพร้อมที่สุดแล้วนะในโลกนี้ แล้วลองย้อนมาคิดถึงเมืองไทยเช่นเราสิ ถ้าจะอ้างเรื่องการเพาะเลี้ยงแล้วนำไปปล่อยจนอนุรักษ์ได้ตามวัตถุประสงค์จริงตามที่กล่าวอ้าง) จนบัดนี้ลูกนกที่ได้จากการเพาะพันธุ์ยังตายทุกปี เพราะอะไร แยกไม่ออกว่าวัตถุอะไรเป็นอาหาร หรือของมีพิษ ไม่กลัวคน เนื่องจากพฤติกรรมเปลี่ยนไปจากสัตว์ป่า แต่ในกรณีแร้งคอนดอร์นี้ อเมริกาจำเป็นต้องทำ เพราะตอนที่ตัดสินใจจับแร้งในธรรมชาติมาเข้ากรงทั้งหมดเพื่อเป็นพ่อ-แม่พันธุ์ ก็เพราะประชากรจริงๆ เหลือน้อยมาก ไม่เกินห้าสิบตัว ประกอบกับปัจจัยเร่งให้นกตาย เช่น การยิง พิษจากลูกปืนที่มีตะกั่วเป็นองค์ประกอบ ยังคงมีอยู่ จนถึงทุกวันนี้ (แม้ลดน้อยลงแล้ว) เพราะอเมริกาอนุญาตให้ล่าสัตว์ป่าได้ในบางฤดูกาล (มองในแง่กรรมก็ เป็นกรรมของอเมริกาเอง ในเมื่อเปิดให้ล่าสัตว์ป่า สัตวป่าบางชนิดที่หายากก็สูญพันธุ์ต้องมาดิ้นรนกระเสือกระสน อนุรักษ์ด้วยวิธีทางเลือกสุดท้าย คือ เพาะพันธุ์และปล่อยคืนธรรมชาติ)

แล้วบ้านเรา จะรอให้เกิดเหตุการณ์อย่างนั้นแล้วค่อยมาเพาะพันธุ์เพื่อการอนุรักษ์หรือ? ถ้าใช้กรณีแร้งคอนดอร์เป็นกรณีศึกษา คิดหรือว่าเมืองไทยมีความพร้อมแล้วเราจะต้องสูญเสียงบประมาณเท่าไหร่ แล้วอย่างไหนดีกว่ากัน แค่ลด ละ เลิก ไม่ซื้อขายนำมาเลี้ยง (เพราะอยากเลี้ยง ไม่ได้มีเจตนาช่วยสัตว์จริงๆ ) กับการอ้างว่าเลี้ยงเพื่ออนุรักษ์จริงหรือ (ถ้ารู้จริง จะทราบว่านกล่าเหยื่อเป็นนกกลุ่มหนึ่งที่เพาะพันธุ์ยากมากๆ ไม่ใช่เลี้ยงมาแค่ 2-3 ปีก็จับคู่วางไข่ได้แล้ว) ที่เห็นมาพอนกพิการ หรือเจ็บป่วยก็ผลักไส ทิ้งหรือปล่อยให้ไปตาย ..

อีกตัวอย่าง ในเมืองไทยนี่แหละ การเพาะพันธุ์นกกระเรียนพันธุ์ไทยเพื่อปล่อยคืนธรรมชาติ ในอดีตสูญพันธุ์หมดแล้ว เพราะอะไร คนยิงด้วยปืนที่เข้ามาภายหลังจากสงครามโลกครั้งที่สอง ก่อนหน้านั้นชาวบ้านคนไทยถือว่านกกระเรียนเป็นสัตว์มงคล ทำรังในนาข้าวถือว่าปีนั้นข้าวดี น้ำดี แต่พอปืนเข้าในสังคมไทย คนบางคนยิงหมด นก หนูสัตว์ป่า อย่างไม่มีการควบคุม หมดไหมครับ .. ปัจจุบันนกกระเรียนพันธุ์ไทยสูญไปแล้ว

เคราะห์ดีที่สวนสัตว์โคราชเพาะพันธุ์ได้ และในอดีตเคยปล่อยไปแล้วบางคู่ก็ไม่สำเร็จ ขนาดขณะนี้เพาะได้หลายสิบตัว กว่าจะปล่อยกันจริงๆ ก็ต้องเตรียมพื้นที่ เตรียมคน (คิดดูถ้ายังมีคนยิงอยู่แล้วจะเหลือหรือ เราจะไปตามเฝ้านกได้ตลอดหรือ ยิ่งนกมีปีกบินได้) และอุปสรรคสำคัญ คือลูกนกกลุ่มนี้ เกิดในกรง เรียกได้ว่าสูญเสียสัญชาติญาณสัตว์ป่าไปแล้ว การหากิน การทำรังหรือการหนีภัย สูญเสียหรือถ้ามีก็น้อยกว่านกที่เกิดในธรรมชาติ (ซึ่งไม่มีแล้วในเมืองไทย) ถามว่าปล่อยไปเป็นยังไง โอกาสตายก็สูงซิครับ

ที่ยกตัวอย่างมาก ต้องการชี้ให้เห็นว่า การอ้างเรื่องการเพาะพันธุ์เพื่ออนุรักษ์น่ะถูกต้องทางวิชาการ แต่วิธีการไม่ใช่ง่ายๆ และไม่ได้เกิดจากการเลี้ยงเป็นส่วนบุคคลแล้วก็นำมาอ้าง เพื่อสร้างชอบความให้ตนเองหรอก

ต้องทำอย่างเป็นระบบ ด้วยองค์กรหรือหน่วยงานที่มีความเชี่ยวชาญ เวลาและความทุ่มเท และที่สำคัญงบประมาณ ถามว่าคนเลี้ยงเหยี่ยวที่อ้างกันมาน่ะ มีกี่คนที่เพาะพันธุ์ได้แล้ว ไม่เลย ที่ทราย พอตายก็ไปซื้อมาเลี้ยง แล้วอย่างนี้มีผบกระทบทางลบต่อประชากรในธรรมชาติไหมครับ

จะอ้างว่าก็ยังมีนกให้จับ ให้ซื้ออยู่มาหลายปี แล้วในอนาคตเล่า มีใครมั่นใจได้ว่าประชากรในปัจจุบัน มีมากพอ หรือกำลังลดลง แล้วพอมันลดลงจนสูญพันธุ์จริงๆ ก็เรียกกลับคืนไม่ได้ อย่างนั้นหรือ

ส่วนชาวบ้าน จริงอยู่ป่าชุมชนมีความสำคัญต่อวิถีของเขา แต่มีวิธีเลี้ยงชีพอื่นๆ อีกมากที่ใช้ประโยชน์จากป่าชุม ให้เป็นสัมมาชีพ (ขณะนี้ป่าชุมชนก็เป็นกระแสของท้องถิ่นอยู่แล้ว) ที่เอื้อให้เขาดำรงตนได้โดยไม่ผิดกฏหมาย

ที่อ้างมาก็แบบงูกินหาง คิดดูมีคนซื้อ ก็มีคนขาย แต่การจับนกล่าเหยื่อผิดกฏหมาย ในอดีตอาจดูเหมือนไม่มีผล ต่อคิดดู (อย่างที่ยกตัวอย่าง คนเลี้ยงเป็นร้อยคน) จับทุกปี (พูดได้เลยว่า) ทุกตัวถูกเลี้ยง บางตัวตาย บางตัวโชคดีรอดตาย แต่ก็เป็นสัตว์เลี้ยง ถามว่าในอนาคต ประชากรจะลดลงไหมครับ

สุดท้าย ฝากคำถามไว้ จากทั้งหมดที่ยกตัวอย่างมา การเพาะพันธุ์เพื่อการอนุรักษ์ที่อ้างไว้ ถ้าเพาะพันธุ์แล้วไม่ปล่อยคืนธรรมชาติ ให้สัตว์ป่ากลับไปทำหน้าที่เดิมในระบบนิเวศ แล้วจะทำไปทำไมครับ ทำเพื่อเพาะขายให้คนบางคนร่ำรวยขึ้นมาหรือ แต่ไม่ได้เจตนาช่วยอนุรักษ์สัตว์จริงๆ หรือเพาะพันธุ์ได้ก็เลี้ยงไว้ในกรงขังน่ะแหละ นี่หรือคือการอนุรักษ์ครับ

จริงอยู่การอนุรักษ์ ไม่ใช่ไม่แตะต้อง ไม่เปลี่ยนแปลง แต่ควรจัดการตามความเหมาะสมกับสภาพความเป็นจริงและย่อมแตกต่างกันไปตามปัจจัยของสัตว์แต่ละชนิด แต่ถ้าคิดแบบมีเหตุมีผล ให้ยังไงการอ้างว่าเลี้ยงเพื่อเพาะพันธุ์ในอนาคต ไว้อนุรักษ์แบบคนเลี้ยงนี่ จากตัวอย่างที่ยกมา ผมว่าไม่มีน้ำหนักและโอกาสที่จะสำเร็จตามที่กล่าวอ้างก็น้อยมาก

เรื่องป่าที่สูญหายไป จริง เป็นปัญหา แต่ไม่ใช่ข้ออ้างหรือยกมาเป็นความชอบธรรมว่าควรเลี้ยงนกล่าเหยื่อ เหมือนกับเด็กไม่มีบ้านอยู่ เป็นเด็กเร่ร่อน คุณก็จับเด็กมาใส่กรง จะได้มีข้าวกิน แทนที่จะปลูกป่า หรือรณรงค์ให้ลดการทำลายป่า ไม่เหมาะสมกว่าหรือ .. ปัญหามีอยู่ แต่ขึ้นอยู่กับจะมองและหาวิธีแก้ปัญหาอย่างไรครับ

จากคุณ : Shikra - [ 11 พ.ค. 52 09:16:10 ]

ความคิดเห็นที่ 28

คนละเรื่องเดียวกันเลยครับเนี่ย
ผมได้ส่งกระทู้นี้ไป ให้ นักวิจัย(ที่เลขที่ สกว.) และเป็น ผศ.คร. ที่ มน.
ทำมีผลงานตีพิมพ์ ในระดับนานาชาติ เรื่อง GPS พื้นที่ป่า และผมก็เป็นเพื่อนโคตรสนิทเลย
- อีกคนเป็นหมอที่ รพ.จิตเวช (ผมทำงานค้านส่งเสริงสุขภาพ) เลยรู้จักหมอๆเยอะ ว่า

ผมแจงออกเป็นประเด็กย่อยๆไม่ได้ครับ ผมไม่ได้เรียนสูงด้วยสิ
แต่ผมเป็นคนที่ ลงพื้นที่ทำงานด้านประชาคม พอจะรู้จัก NGO มากอยู่ครับ
ผมเคยไปทำงานด้วยไม่กี่ครั้ง แต่ก็รู้ความเคลื่อนไหวด้านป่าไม้ เป็นที่อยู่ของสัตว์ ระยะเวลาที่ทำกัน 5-10 ปีนี้ เห็นความเปลี่ยนแปลงในทางดีมากๆ ป่ามีมากขึ้น แม้ต้องใช้เวลาอีกมาก นกก็มีให้ดูมาก จากที่ไม่เคยเห็น เช่นนกกระรางหังหงอก และนกสวนๆ ทั้งที่เป็นป่าในหมู่บ้าน ในชุมชนที่ปลูกกัน เองรักษากันเอง
ผมไม่เคยส่งเสริงให้มีการขายหรือหาลูกนกมาขายเลย เค้าทำกันมามากกว่า 20ปีแล้ว เค้าจองกันเป็นต้นๆเลย ต้นนี้มีนกขุนทอง หรือนกแก็ก ชาวบ้านก็รู้ว่าของ นายคนนี้นะ เป็นเจ้าของ นกมาออกลูกทุกปี ขึ้นไปเอาถูกปี จนนกหายไป ไม่มาทำรังอีก 2ปีอาจจะมาทำรังทีนึง เมื่อเป็นเช่นนั้น พวกคนหานกก็เรียนรู้ได้เองว่า ต้องเอาไว้ให้แม่มัน 1ตัว ต้นไม้สูงใหญ่ ถูกจองรักษาเป็นอย่าดี ไม่โดนตัด แต่ถ้าโดน นี่แหละคืนปัญหาใหญ่

งานวิจัยเป็นการหาคำตอบ ตามหัวเรื่องของงานวิจัย เช่นเรื่องนกชนิดนั้นๆ และสัตว์ต่างๆ เป็นสายพันธ์ๆ มีมากมายเยอะไปหมด เพื่อนผมบอกว่า ปัญหาการลดจำนวนลงไปของสัตว์ ไม่ได้เกิดจากคนล่าสัตว์โดยตรง แต่เค้าทำกันอยู่มันต้องเร่งให้รับรู้ว่า ป่าหมด สัตว์หาย ต้องทำงานรวมกัน

ผม งง กับ การที่ว่า เหตุผลยกมาอ้าง เพื่อความชอบธรรม(เหยี่ยว) คุณหมอบอกว่า ผมมีอะไรเกี่ยวกันคนขายนกหรือเหยี่ยวไหม ผมนึกไม่เอา เลยเอาชื่อ nui_rc ไปหาใน Google ก็พบว่า ตัวเองไป เอาเวป YouTube เรื่องนกล่าสัตว์เป็นเวปสมาคมนกล่า ในต่างประเทศ ไปลงไว้ในBlog ของตัวเองเมื่อนานมากแล้ว เพราะมีคนส่งFFF เมล์มาให้ดูว่า นกจับกวางได้ ผมก็ดู และ ผมก็ย้อยคิดถึงตอนวัยรุ่นๆ ว่าผมเคยเลี้ยง คุณหมอบอกว่า ท่านที่ต่อว่าผมคงมีจิตใจที่จริงจังต่อเรื่องนี้ แต่แก่ก็บอกอะไรที่เป็นภาษาอังกฤษที่เกี่ยวกัยสมองและจิตใจ ไม่มีใครเป็นโรคทางจิตเวชหรอกครับ ผมแค่สงสัยเล่นๆ ว่าทำไมนะ ผมตอบผิดว่าเป็นเหยี่ยวแดง มันถึงได้มีความรุนแรงต่ออารมย์คนในที่นี้ได้ ผมก็อยู่กระพันทิพมานาน ผมไม่เคยมีอะไรน่าสงสัยและไม่เกี่ยวอะไรกับ นก แต่ว่า เดี๋ยวผมจะไป jjดู นะว่า มีขายและราคาเป็นงัย ถ้ามีราคาแพงกว่าสมัยไหม ถ้าผมจะ สานงาน เพื่อบุกจับ ไม่ยากครับ แต่มันไม่ใช่เรื่อง เพราะเป็นที่ปลายเหตุ นกราคาสูงเพราะความอยากได้ของผู้ซื้องัย ละครับ ถ้าไม่สนไมซื้อ ก็คงไม่มีมาขาย ผมเคยถ่ายรูป ยายป้าขาย กระรอกที่ jj ตรงตลาดเดิมที่ขายหมา นะครับ เค้าด่าผมเลี้ยงดัง และจะเอาเรื่องผมให้ได้ จะริบกล้องผม เวลานั้นผมถูกมองเหมือนเป็น โจนขโมยของ
ผมเห็นยายป้าคนนี้ตั้งแต่ ปี 38 หรือเค้ามาขายนานกว่านี้ก็ไม่รู้ได้ ผมบอกเลยว่า ใน ความคิดเห็นที่ 26 ที่คุณพูดมันคนละแนวทาง แนวทางคุณ เป็นแนวทางเดิมที่ เป็นแนวคิดที่พิมพ์หรือเป็นกลุ่มนักเขียนเชิงอนุรักษ์ และนักวิชาการ ลงไปดูแล้วก็มาเขียนถึงปัญหาที่ต้องของความรวมมือช่วยการดูป่าอนุรักษ์ ยังไม่อีกหลายเรื่องที่ผมไม่รู้จะเขียงออกมายังงัย มันต้องมีเวลาไปเรียนรู้ ของเครือข่ายอนุรักษ์ คุณเก่งนะที่ เขียนหลักการและเหตุผล ได้ น่าจะเขียนของทุนวิจัยให้เกิดประโยชน์ ต้อนนี้แผนชุนชมกำลังต้องการคุณนะ ผมให้เกิดประโยชน์ ดีกว่า หรือคุณทำงานด้านนี้อยู่แล้ว ก็ขอโทษด้วย

ผมหวังว่า จะไปทำงานด้วยกัน มากกว่า เพราะเพื่อนผมบอกว่า อยากได้เพื่อนร่วมงานแบบคุณ ไม่ชอบคนที่ ว่างัยก็ว่าตามกัน ความหลากหลายในความคิดเป็นการจุดประกายงานที่ยังคิดไม่ออก

ผมขอจบนะครับ ผมไม่อยากดัง ฮ่าๆๆ เค้าว่ากันว่า มีเรื่องในพันทิพ เป็นข่าวทุกที ถ้าคุณยังแตกประเด็น หรือ สอนผมให้เข้าใจ เรื่องนี้ ก็หลังไมค์ ด้วยครับ

ถ้าคุยกันปากต่อปากเป็นคนตัว นี่คุณจะบอกว่า ผมก็คิดเหมือนคุณทุกเรื่องเลย แต่มีการแตกรายย่อยๆ ไปอีกที่ต่างกัน แต่ภาพรวม จุดหมาย เป้าประสงค์เดียวกัน ต้องลองเขี่ยนแผนกันดูครับ เช่น จะให้คนขายสัตว์ป่า ใน สวน หาไปหากินกันไม่ได้อีกผมก็ทำได้ และแบบยั่งยืนด้วยครับ
แต่เรื่องมันเล็กไป ต้องเพิ่มป่าให้ได้ เครือข่ายต้องทำงานหนักกันต่อไป ครับ

ผมเขียนไม่เป็น ทำเป็นและเดินหน้าทำจริงได้ สังเกตุได้จากการเขียนแบบไม่มีการอ่านตรวจเลย เดินหน้าลูกเดียวครับ ต้องลงมือกันทำอย่าเขียนผลงานวิชาการอีกเลยครับ มันกันไม่ไหว........+_+

** รูปนี้ได้ไม่นานนี้เอง จากบ้านพี่คนนึง ในหมู่ที่แก่ ซื้อไป 8ปี แรกๆไม่มีนกเลย ตอนนี้ต้นไม้ใหญ่มาขึ้น นกก็เค้าบ้านแก่ มีหลายชนิด แสดงให้เห็นว่า เมื่อมีป่า สัตว์ก็อยู่ ครับ แค่นกกางเขนบ้าน ตอนนี้ก็หายากแล้ว**

จากคุณ : NUI_RC - [ 12 พ.ค. 52 18:53:05 ]