ผมเป็นคนนึงที่เลี้ยงสุนัขมานาน อาจจะเรียกว่าตั้งแต่จำความได้ผมก็เลี้ยงสุนัข แล้ว ผมมีความรู้สึกที่ดี ที่เห็นบุคคลบางกลุ่มในห้องนี้ตั้งห้องช่วยเหลือสุนัข ที่อาจจะใช้คำว่าด้อยโอกาส หรือสุนัขที่ถูกทอดทิ้งโดยเจ้าของไม่ว่าจะด้วยสาเหตุใดก็ตาม แต่ผมก็ยังรู้สึกขัดใจในบางครั้งที่เห็นเจ้าของสุนัขบางท่าน เลี้ยงสุนัขเหมือนกับเป็นลูกตัวเอง ( ไม่รู้ว่าถ้ามีลูกจริง ๆจะรักแบบนี้หรือป่าว ) เพราะในความคิดของผม (อาจจะเป็นเฉพาะผมคนเดียว แต่ที่ผมตั้งกระทู้นี้ขึ้นมาก็ไม่ได้มีความหมายว่าคนที่เลี้ยงสุนัขแบบเป็นลูกตัวเองจะเป็นสิ่งที่ไม่ดี ถ้าบางทีมันเป็นผลดีกับสุนัขเองผมก็เห็นด้วย ) เพราะผมเองก็ มีเพื่อนที่เลี้ยงสุนัขเยอะ อย่างแรกที่ผมได้เห็นบ่อย ๆคือ สุนัขพันธุ์ที่มีขนยาว ต่างๆ ที่แสนน่ารักในสายตาของคนทั่วไป คือประเทศไทยเป็นประเทศร้อนชื้น ผมเองก็คิดว่าคงมีไม่ถึง 50 % ของคนที่เลี้ยงสุนัขประเภทนี้ที่จะเปิดแอร์ให้สุนัขตัวเองนอนทั้งวัน ผมเองก็เคยเลี้ยงชิสุ ขนอาจจะไม่ยาวเท่าสุนัขหลาย ๆพันธุ์ที่คนนิยมเลี้ยง ผมตัดขนสุนัขเอง ก็ตัดจนสั้น เท่าที่ผมสังเกตุดู ผมมีความรู้สึกว่ามันสบายตัวและร่าเริ่งกว่าเดิม ดึงขนหู ตัดขนเท้า หน้าท้อง ผมเองก็ตัดเองหมด แต่ที่เห็นบ่อย ๆสำหรับผู้เลี้ยงสุนัขชิสุคือ นำสุนัขไปตัดขนที่ร้านดี ๆ ทรงขนที่ตัดออกมาสวย ๆ บางครั้งลืมฉุกคิดไปบ้างไหมว่าสิ่งที่คิดว่าดีกับสุนัขของท่านเอง มันดีจริงหรือไม่ สุนัขชอบแบบนั้นหรอ หรือแม้แต่การใส่เสื้อให้สุนัข ผมเองก็คิดว่ามันเองก็คงไม่ได้รู้สึกว่าเสื้อตัวนี้สวยจัง เท่ห์จัง หรือชุดไหนอินเทรน ที่ผมตั้งกระทู้ขึ้นมาก็แค่อยากให้ฉุกคิดว่า บางครั้งเราเลี้ยงมันเพื่อเป็นเพื่อน หรือคนในครอบครัว และสิ่งที่คุณทำให้มันต่าง ๆ นา ๆ มันเป็นสิ่งที่ดีกับมัน หรือทำเพื่อสนองกิเลส ของตัวเจ้าของเอง ลองฉุกคิดกันหน่อยนะครับ บางครั้งสิ่งที่คุณคิดว่าดีกับตัวมัน ก็อาจจะไม่ใช่สิ่งที่ดีเสมอไป
จากคุณ :
ตาเฉื่อย
- [
21 พ.ค. 52 23:31:19
]