ความคิดเห็นที่ 1 ไม่มีคำแนะนำค่ะ น่าเห็นใจทั้งคนทั้งหมา... จากคุณ : กะลาสีรุ้ง - [ 5 มิ.ย. 52 14:55:06 ]

ความคิดเห็นที่ 2 เอารูปน้องหมามาหาบ้านสิคะ แต่จริงๆแล้วน้องหมาเค้าไม่อยากจากเจ้าของเดิมหรอก เค้ารักเจ้าของมากๆแน่นอนคะ ถึงไม่มีข้าวให้เค้ากินอิ่มกินเต็มเหมือนเดิม แต่แค่ไม่ถึงกับอดก็พอคะ มีที่ให้นอนไม่ต้องตากแดดตากฝนเร่รอนไป ก็ดีกว่าตัวอื่นๆในนี้เยอะแล้วคะ สู้ๆคะทั้งคนและน้องหมา จากคุณ : taomother - [ 5 มิ.ย. 52 14:59:05 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ถ้าเจ้าของมีความลำบาก บางทีการหาบ้านให้น้องหมาก้อเป็นทางเลือกที่ดี คนที่ไม่เคยอยู่ในสถานการณ์แบบนั้น อาจจะไม่เข้าใจว่ามันทรมานแค่ใหน สำหรับบางคนที่รักหมามากๆ ก้อคิดว่า หาที่ที่ดีให้เค้าดีกว่า ก้อมีนะค่ะ อย่าเอามุมมองของเราไปตัดสินคนอื่น ในยามที่เค้าลำบากเลย เรามาช่วยให้น้องหมาได้มีบ้านใหม่ มีอาหารดีๆกิน มีคนรักคอยดูแล เจ้าของเดิมจะได้สบายใจ และมาช่วยเหลือตัวเองได้ดีขึ้นก้อได้ เอาใจช่วยนะค่ะ จากคุณ : mu_ka_puk - [ 5 มิ.ย. 52 15:10:33 ]

ความคิดเห็นที่ 4 เมื่อไม่มีรั้ว ก็คงลำบากแล้วครับ เพราะหมาอาจวิ่งออกไปข้างนอก แล้วรถชน จะกลายเป็นโศกนาฏกรรมไปซะอีก แล้วน้องหมาพุดเดิ้ลและชิห์สุ เป็นพันธุ์ที่ต้องมีค่าใช้จ่ายในการดูแล อย่างน้อยก็ค่าแชมพู ค่าตัดขน ไม่คิดค่าอาหาร และฉีดยา ลองไม่มีรั้วไม่มีเตียง แบบนี้คงลำบากใช้ได้แล้วครับ ผมจึงไม่อยากคอมเม้นท์อะไร เอาเป็นว่า ตามแต่ใจเจ้าของเเถอะครับ ถ้าจำเป็นจริงๆ นำมาหาบ้าน ให้เลี้ยงไปชั่วคราว จนกว่าเจ้าของเดิมจะดีขึ้น แต่บ้านใหม่จะยอมหรือ ในเมื่อเค้ารับมาก็รักของเค้าน่ะครับ พูดลำบากจริงๆเลย เฮ้ออ จากคุณ : จิ้งจอกอำมหิต - [ 5 มิ.ย. 52 15:11:14 ]

ความคิดเห็นที่ 5 เฮ้อๆ เอาใจช่วยนะคะ ทั้งคนทั้งน้องหมาเลย ยังไงถ้าเลี้ยงน้องไม่ไหว ลองหาบ้านให้น้องดูนะคะ เอาใจช่วยๆค่ะ จากคุณ : Janissa (FashionMania) - [ 5 มิ.ย. 52 15:26:47 ]

ความคิดเห็นที่ 6 มาเอาใจช่วย  สงสารทั้งคนและหมา เหมือนกันค่ะ จากคุณ : มีลูกดื้อๆ 6 ตัว (jobee_p) - [ 5 มิ.ย. 52 15:31:03 ]

ความคิดเห็นที่ 7 เห็นด้วยนะคะ ถ้าเลี้ยงน้องเค้าไม่ไหว คงต้องลองหาบ้านให้เค้านะคะ แต่จริง ๆ แล้วเด็ก ๆ ก็คงจะไม่อยากจากเจ้าของเดิมไปแน่นอนค่ะ แต่สุดท้ายแล้วถ้าไม่มีอะไรดีขึ้นจริง ๆ ก็คงต้องลงเอยแบบนี้แหล่ะค่ะ เอาใจช่วยทั้งคนและน้องหมานะคะ จากคุณ : หมั่มมี๊พี่เตอร์ - [ 5 มิ.ย. 52 15:34:02 ]

ความคิดเห็นที่ 8 คนยังลดมาเรียนโรงเรียนวัดได้เลย หมาทำไมจะกินอาหารเหลือจากคนไม่ได้ ส่วนเรื่องแชมพู ตัดขน ลองตัดเองก็ได้ หมาง่ะไม่คงไม่สนใจว่าขนมันจะไม่สวย มากกว่าห่างคนที่รัก แชมพูจากขวดล่ะร้อยกว่า ก็เอาราคาถูกก็ได้ แต่่ว่าคงต้องเลี้ยงแบบตามมีตามเกิดกันง่ะค่ะ ในความคิดเราถ้าจะให้ก็ให้ตัวชิสุห์ ตัวเดี๋ยวก็พอแล้วค่ะ เพราะยังเด็กอยู่ อยู่กันมาไม่นาน ส่วนพุดเดิ้ล เลี้ยงแบบตามมีตามเกิดน่าจะได้อยู่ เพราะอยู่กันมาตั้ง 7-8 ปีแล้ว อายุเขาอยู่อย่างมากไม่น่าจะเกิน 12-15 ปี ให้เขาอยู่กับคนที่รักดีกว่าค่ะ แก่แล้ว ผูกพันธุ์กันมามากมาย เวลาหมามันคิดถีงเจ้าของข้าวปลามันไม่ยอมกิน อาจจะตรอมใจตายได้ง่าย ๆ จากคุณ : มนชิจัง - [ 5 มิ.ย. 52 15:34:47 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ทำไม จขกท ถึงไปเสนอให้เค้ายกน้องหมาให้คนอื่นหละคะ หรือว่า เพื่อนมาถามความเห็น เราเองนะคะ ไม่ว่าจะยากดีมีจน น้องหมาที่เลี้ยงมา ก็จะเลี้ยงต่อไป เราอดนิดหน่อยไม่เป็นไร น้องหมากินอยู่ง่ายๆ ลดเกรดอาหารลง อาบน้ำตัดขนเราทำเองอยู่แล้ว น้องหมาอยู่กับเราก็เป็นลูกเรา เค้าต้องคิดถึงเรามากๆ อีกอย่างน้องอายุเยอะแล้ว เราเป็นห่วง เค้าต้องคิดถึงบ้านมากๆแน่ๆ แต่ถ้าเพื่อน จขกท อยากหาบ้านใหม่ให้เค้าอยู่ เราก็ไม่มีความเห็นต่อค่ะ จากคุณ : เฉลว - [ 5 มิ.ย. 52 16:07:57 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ถ้านำมาหาบ้านในนี้คงหาไม่ยากเพราะเป็นหมาพันธุ์... ส่วนผมก็หาต่อไป..55 จากคุณ : ผู้ชายธรรมดา (noserius) - [ 5 มิ.ย. 52 16:08:22 ]

ความคิดเห็นที่ 11 สงสารและเห็นใจค่ะ จากคุณ : อยากทำแต่สิ่งดี (อยากทำแต่สิ่งดี) - [ 5 มิ.ย. 52 16:09:48 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ว๊า..น่าสงสาร ทั้งเพื่อนคุณแจ๊ค ทั้งน้องหมาทั้งคู่เลยเนอะ เอาใจช่วยให้เจอบ้านใหม่ และฝ่าฟันอุปสรรคไปได้เร็วๆ ละกันนะคะ... ถ้าไม่ติดว่ามีแล้วหกตัว คงรับเลี้ยง  เอ๊ะ..หรือว่าแกล้งทำหมา หายที่ร้านหมาคาร์ฟูร์แล้วเอาหมาใหม่ไปเลี้ยงดีน๊า +คุณแจ๊ค...ยายของแก๊งค์ฯ ถามว่า เรื่องนานรึยัง ถ้ายังไม่นาน ให้ฟ้องเรียกค่าเลี้ยงดูเลย เพื่อลูกที่ยังเรียนอยู่ ยายบอกว่าห้าม หยิ่งเด็ดขาด เรื่องทนายให้ไปร้องขอที่สมาคมทนายความตรงถนนราชดำเนิน เค้าบอกว่ามีทนายคอยช่วยเหลือโดยไม่เสียค่าใช้จ่ายล่ะ+ แก้ไขเมื่อ 05 มิ.ย. 52 16:30:44 แก้ไขเมื่อ 05 มิ.ย. 52 16:23:53 จากคุณ : Devoted to you - [ 5 มิ.ย. 52 16:11:23 ]

ความคิดเห็นที่ 13 เฮ้อ น่าสงสารค่ะ  อะไรกัน เลิกรากันไปแล้ว ลูกก้อไม่ส่งเสีย จะทำไห้เกิดมาทำไมฟระ งั้นอ่ะ ผู้ชายแบบนี้น่าประณาม สงสารทั้งคุณแม่ คุณลูก และน้องหมา ไม่มีความเห็นเลยค่ะ แต่เศร้า จากคุณ : PartyLM - [ 5 มิ.ย. 52 16:31:18 ]

ความคิดเห็นที่ 14 น่าสงสารทั้งคนทั้งหมาเลย......  อย่างที่หลายคนบอก....หมาไม่ได้ต้องการสถานที่หรืออาหารหรูหรามากมาย  ขอแค่มีที่นอน  อาหารให้กิน  ที่สำคัญมีความรัก ให้เค้าเท่านั้น....... จากคุณ : ดุ๊กกะดุ๋ย - [ 5 มิ.ย. 52 16:38:16 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ผมแค่เสนอเค้าไป แต่ไม่แน่ใจจะดีหรือไม่ งั้นต้องเล่าต่อ บ้านที่มี อยู่ ชื่อ 2 คน  เค้าก็กลัว ผู้ชายมาเอาบ้านคืนครับ ขายของทุกวันไม่มีวันหยุด ฉนั้น ออกจากบ้าน 6.00 กลับ 20.00 น ซึ่ง หลานๆ 2 คน ก่อนไปเรียน ต้องไปช่วยตั้งร้าน กลับมาต้องไปช่วยกันเก็บล้าง   จากนั้นกลับมา ช่วยคั่วถั่ว พริก ทอดของต่างๆ ค่อยไปทำการบ้านได้ ส่วนเพื่อน ลวกก๋วยเตี๋ยว เจอน้ำร้อนๆ ทั้งวัน ต้องยอมรับว่า เพลียครับ เพราะไม่ได้อยู่ในห้องแอร์ เป็นเพียง เพิง เท่านั้น หมาอยู่ในตัวบ้าน ไม่โดนฝน เวลาให้กับน้องหมาคงไม่มี แน่ๆ วันๆ ขังกรงครับ อาหารมีคือเศษอาหารเนื้อที่แคะมาจากกระดูกน้ำซุป งบได้ทาน เพทดีกรี ตัดขนฟรี ครับ ผมยังยินดีฟังเพื่อนๆๆ ครับ เพื่อ หาสิ่งที่ควรทำครับ ขอบคุณเพื่อน ๆ ที่เค้ามา ช่วยคิดครับ จากคุณ : diskul - [ 5 มิ.ย. 52 17:09:34 ]

ความคิดเห็นที่ 16 เรื่องของปัญหาในครอบครัว เศรษฐกิจ มันก็พูดยากนะคะ ใครไม่เจอ คงไม่รู้ วันก่อนก็เพิ่งเจอ เจ้าของน้องหมาท่านนึง ก็ประสบปัญหาครอบครัวแบบนี้ กลายเป็นไปมา เครียด แล้วบางวัน ก็หงุดหงิดบางครั้งเผลอลงกับน้องหมา ไม่อยาก ให้เป็นอย่างงั้นค่ะ ก็คือ ถ้ามันไม่ไหวจริง ๆ แล้วมีบ้านที่พร้อมอุปการะ น้องเค้าปรับตัวได้ อยู่แล้วมีความสุข มีสภาพดีกว่าเดิม ทั้งคนทั้งหมาก็เห็นด้วยให้หาบ้านใหม่ให้เค้านะคะ ทั้งนี้ทั้งนั้น ส่วนตัวคิดว่า ..น้องหมาส่วนใหญ่ รักเจ้าของ เดิม อยากอยู่ที่เดิม แม้ว่าจะอดอยากขึ้น อันนี้จริงค่ะ แต่ถ้าไม่มีเวลาเรย ต้องอยู่ในกรงทั้งวัน ก็น่าสงสารค่ะ ถ้าสามารถสกรีนบ้านใหม่ มีบ้านที่โอเคจริง ๆ มีเวลาดูแลเอาใจใส่ มีความรักให้เค้า เชื่อว่่า เค้าจะปรับตัวได้ค่ะ เอาใจช่วยให้ทุกอย่างผ่านพันไปด้วยดีนะคะ จากคุณ : Elza - [ 5 มิ.ย. 52 18:15:34 ]

ความคิดเห็นที่ 17 น่าเห็นใจค่ะ ไม่รู้จะช่วยยังไง สู้ๆ นะคะ จากคุณ : อายะจัง (ayakoxx) - [ 5 มิ.ย. 52 18:17:01 ]

ความคิดเห็นที่ 18 เป็นกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : *-*นู๋หมวย*-* - [ 5 มิ.ย. 52 20:08:43 ]

ความคิดเห็นที่ 19 เศร้าจังเลย ไม่อยู่ในสถานการณ์เอง ไม่กล้าให้ความเห็นหรือตัดสินใจแทนค่ะ เจ้าของปัญหาคงตัดสินใจได้ดีที่สุดกับทุกๆเรื่องเพราะมีข้อมูลพร้อม เราสนับสนุนทุกการตัดสินใจค่ะ เห็นใจจริงๆ สู้ๆนะคะ จากคุณ : เท้ากลมๆจมทราย - [ 5 มิ.ย. 52 20:19:50 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ด้วยเหตุผลที่กล่าวมาทั้งหมด ผมขอแสดงความเห็นด้วยที่จะหาบ้านให้น้องหมาครับ สถานการณ์นี้ เอาตัวเองให้รอดก่อนที่จะช่วยผู้อื่นครับ ให้กำลังใจ จากคุณ : phuket dog - [ 5 มิ.ย. 52 20:24:30 ]

ความคิดเห็นที่ 21 สถานการณ์เปลี่ยนไปแล้ว ในเมื่อทุกคนต้องช่วยกันทำมาหากิน ไม่มีเวลาดูแลเด็กๆ ซึ่งถ้าต้องอยู่แต่ในกรงตลอด 24 ชม. แบบนี้ เอามาหาบ้านใหม่ดีกว่าค่ะ จากคุณ : Happy P' - [ 5 มิ.ย. 52 20:48:03 ]

ความคิดเห็นที่ 22 พี่คะ อยากจะบอกพี่ว่า ครอบครัวของคุณน้าหนูก็ประสบปัญหาเดียวกันค่ะ ย้อนไปเมื่อราวๆ แปดปีก่อน น้าหนูทำงานเป็นผู้จัดการธนาคาร สามีของน้าเป็นวิศวกร นับว่าเป็นคนที่ฐานะดีที่สุดในบรรดาพี่น้องของแม่หนู น้าเค้าอยู่อย่างสบายกับบ้านหลังโต ลูกชาของเค้าตอนนั้นเรียน ม.สองและป.สี่ ที่โรงเรียนประจำเอกชนชื่อดัง ลูกชายทั้งคู่มีพี่เลี้ยงส่วนตัวคอยดูแล เรียกว่าสบายมากๆเลยค่ะ แต่วันนึง..สามีของน้ามีเมียน้อยค่ะ แล้วเธอก็เข้ามาอยู่ในบ้าน สามีของน้าก็หลงหัวปักหัวปำค่ะ สุดท้ายเฉดหัวน้าหนูออกจากบ้าน น้าเลือกลูกทั้งสอง งานทำที่เก่าไม่ได้เพราะโดนกดดันจากหัวหน้า ที่เป็นเพื่อนของสามีเค้า จนตัดสินใจลาออก น้าเริ่มออกหางานใหม่และได้งานเป็นพนักงานการเงินของมหาลัยแห่งนึง ทางฝ่ายสามีน้าก็ไม่ดูไม่แล ไม่ส่งเสียลูกค่ะ น้าก็เลยต้องให้น้องทั้งคู่ ย้ายมาเรียนโรงเรียนเดียวกับพี่ชายหนู และมาอยู่ที่บ้านกับพ่อแม่หนู ส่วนตัวน้าเองได้งานอีกจังหวัดนึง ก็เลยไปอาศัยบ้านน้าอีกคนอยู่ค่ะ แต่บ้านเค้าหลังเล็กมาก ไม่มีห้องเหลือพอ คุณน้าก็เลยต้องนอนโซฟาเอา เป็นอย่างนี้อยู่สองปี ที่ต้องนอนอยู่บนโซฟา เพราะน้าประหยัดที่สุดเท่าที่จะทำได้ เพื่อส่งเสียลูกทั้งคู่เรียน น้าไม่เคยเรียกร้องขอให้สามีน้ามาช่วยเหลือ เพราะน้าบอกว่า คนมันไม่รักลูกไม่อยากส่งเสีย จะไปบังคับทำไม ลูกเรา เราก็เลี้ยงได้... ส่วนลูกของน้าทั้งสองคน จากที่เคยเรียนหรูๆดีๆ กลับมาเรียนโรงเรียนรัฐ ถึงจะเป็นโรงเรียนประจำจังหวัดก็เถอะ แต่คนมันเคยสบาย ปรับตัวยากค่ะ..จากเด็กที่ไม่เคยทำอะไรเลยก็ต้องทำทุกอย่างเอง เพราะพ่อแม่หนูสอนให้หัดทำเองค่ะ เพราะน้องเป็นผู้ชายทั้งคู่ จะต้องเข้มแข็ง เพื่อในอนาคตจะได้ดูแลแม่ได้ เด็กทั้งคู่ไม่เคยเข้าใจ ว่าทำไมพ่อแม่แยกกันอยู่จนเวลาผ่านไป สามปี ตอนนั้นคุณน้าก็แทบจะขาย เครื่องประดับหรือทองหรือของใช้ต่างๆไปเกือบหมดแล้วค่ะ หลังจากลูกชายคนแรกของน้าเข้ามหาลัย ค่าใชจ่ายต่างๆก็เพิ่มขึ้นทวีคูณ แต่ว่าเด็กเค้าเป็นเด็กดีค่ะ เข้าใจความลำบากของแม่มาตลอด เค้าใช้เงินประหยัดมาก มีหม้อหุงข้าวใบนึงเอาไว้หุงข้าวกินเอง วันนึงซื้อแกงถุงละ 25 ไว้กินสามมื้อ ของใช้ส่วนตัวก็ไม่มีอะไรพิเศษ เสื้อผ้าก็ไม่ซื้อใหม่ถ้าไม่จำเป็น เค้ารู้ว่าแม่ต้องลำบากแค่ไหน ก็พยายาม ทำทุกอย่างเพื่อช่วยแม่ประหยัด ครอบครัวหนูก็พยายามช่วยเหลือจุนเจือ แต่น้าปฏิเสธเสมอค่ะ คือถ้าไม่จำเป็นจริงๆเธอก็อยากจะดูแลครอบครัวเอง เธอก็กัดฟันสู้อยู่อย่างนั้น..จากผู้หญิงที่ทำงานแบงค์แต่งตัวสวย ผิวขาว มือนุ่ม .. แต่ปัจจุบันน้าดูแก่ลงเยอะมาก มือก็แข้งหยาบกระด้าง ตอนนี้ลูกชายของน้าคนโตเรียนจบแล้ว สามปีครึ่ง ส่วนอีกคนกำลังเรียนอยู่ ซึ่งเค้าก็ตั้งใจเรียนไม่ทำใหแม่ผิดหวัง... รู้อะไรไหมคะ.. เมื่อปีก่อน พ่อของเค้ากลับมาค่ะ.. พยายามจะมาช่วยเหลือและดูแลลูก พอแก่ตัวลงก็คงจะเข้าใขสัจธรรม...เค้าคิดถึงลูกค่ะ.. แต่ ณ ตอนนี้ลูกมองเค้าเป็นคนอื่นไปแล้ว เค้ากลับมาเพราะเห็นว่าลูกทั้งคู่เชิดหน้าชูตาได้ เรียนคณะดีๆในมหาลัยดีๆ เพราะเมื่อก่อนเด็กทั้งคนเป็นเด็กไม่เอาถ่านค่ะ... สุดท้ายสิ่งที่สามีของน้าได้รับคือ ความว่างเปล่า... บ้านหลังใหญ่ เงินทองเยอะแยะ แต่ไม่มีใครอยู่เคียงข้างค่ะ ตอนนี้น้าหนูเริ่มตั้งตัวได้แล้ว เธอปลูกบ้านหลังเล็กๆบนที่ดินแปลงเล็กๆ ข้างบ้านคุณตาคุณยายค่ะ ลูกชายคนโตเรียนจบแล้วทำงานแล้ว การทำงานเดือนแรกเมื่อทำงานเสร็จ เค้าก็กลับบ้านด้วยรถทัวร์ น้าก็ไปรอรับที่สถานีรถ ..พอลูกชายน้าลงมาจากรถ สิ่งแรกที่เค้าทำคือก้มลงกราบน้า แล้วก็เอาเงินเดือนๆแรกทั้งหมดให้แม่ของเค้า... ขนาดไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์ แค่ได้ฟังมาหนูก็ตื้นตันจนแทบจะร้องไห้... ลูกชายน้าแบ่งเงินให้พ่อแม่หนู คนละสองร้อย คุณตาคุณยายคนละห้าร้อย...เพื่อเป็นการขอบคุณที่ช่วยดูแลเค้ามาตลอด เงินที่ได้รับมันเล็กน้อยมากในสายตาคนอื่น แต่ตอนที่พ่อกับแม่หนูได้รับ ท่านตื้นตันมาก ขนาดที่เอาแบงค์ไปเข้ากรอบเก็บไว้... คนคนนี้โตขึ้นมาในครอบครัวที่แตกร้าว แต่ก็โตเป็นผู้ใหญ่ที่ดีได้ ปัจจุบัน คุณน้าก็ย้ายกลับมาอยู่บ้านกับคุณตาคุณยายแล้ว แล้วก็เปิดร้านขายของเล็กๆน้อยๆไป เพราะตอนนี้ลูกชายของน้าทำหน้าที่ส่งเสียแม่เองแล้ว ที่หนูพิมพ์ม่ยืดยาว แค่อยากจะบอกกล่าวเป็นกำลังใจให้เพื่อน จขกท ค่ะ จริงๆแล้วคนที่เสียสมบัติไปคือ สามีเพื่อน จขกท.ค่ะ ลูกคือสมบัติที่มีค่าที่สุดในชีวิตคู่ของคนๆนึง ค่ะ ตอนนี้อาจจะลำบากหน่อย แต่ก็อยากให้เค้าสู่ต่อไปค่ะ เด็กที่โตมากับความลำบาก ได้เห็นว่าแม่ของเค้าต่อสู้เพื่อเค้ามากขนาดไหน จะเป็นเด็กที่โตมาด้วยความเ้ข้มแข็งและเป็นคนดีแน่ๆค่ะ ส่วนเรื่องสุนัข จริงๆ หนูไม่อยากแนะนำให้เอาให้คนอื่นค่ะ แต่อยากเปลี่ยนมาเป็น ก็เลี้ยงเค้าตามอัตภาพไป.. เด็กๆไม่ต้องการอะไรมาก แค่มีที่ซุกหัวนอนไปวันๆนึง กับความรักนิดๆหน่อยๆก็พอแล้วค่ะ มันอาจจะดูเป็นภาระในตอนนี้ แต่เมื่อทุกอย่างลงตัว มันจะค่อยๆดีขึ้นเองค่ะ แต่ถ้าไม่มีทางเลือกจริงๆ ก่อนจะให้น้องกับคนอื่น อยากจะขอให้ทำหมันให้น้องก่อนด่วยนะคะ ขออนุญาตนำรูปน้องบิ๊กหมาของคนในบอร์ดนี่แหละค่ะ มาให้กำลังใจเพื่อนพี่ จขกท. น้องมีสามขา แต่ก็..ดูที่แววตาน้องค่ะ^_^ มีสามขาก็มีความสุขได้ค่ะ ถึงจะวิ่งไม่เร็ว หรือ วิ่งได้คล่องเหมือนคนอื่นที่เค้ามีครบ แต่มันก็ไม่ได้ลดคุณค่าในชีวิตของตัวเองลงไปหรอกค่ะ สู้ๆค่า จากคุณ : Lil kittenz - [ 5 มิ.ย. 52 20:51:01 ]

ความคิดเห็นที่ 23 เข้าใจและเห็นใจค่ะ สงสารน้องหมาจัง จากคุณ : ข้าวเหนียว (tasorn) - [ 5 มิ.ย. 52 20:58:56 ]

ความคิดเห็นที่ 24 เห็นใจ และเข้าใจค่ะ แต่ก็เห็นด้วยกับหลายๆกระทู้ ที่บอกว่าทุกคนมีปัญหาต้องแก้ไขทั้งนั้นค่ะ เมื่อเกิดปัญหา แรกๆก็ลำบากกันทุกคนค่ะ แต่เวลาและความพยายาม การช่วยเหลือกันด้วยความรัก และความเข้าใจ จะช่วยแก้ปัญหาต่างๆได้ค่ะ ขอเป็นกำลังใจให้สู้ต่อไปนะคะ ส่วนเรื่องน้องหมา ก็ลองถามเค้าดูค่ะ ถ้าเค้าสู้ไม่ไหวจริงๆ ก็มาหาบ้านเถอะค่ะ แต่ถ้ายังไหวอยู่ก็ลองสู้ดูเถอะค่ะ เลี้ยงเค้าตามอัตภาพ เท่าที่เลี้ยงได้ สำหรับเค้า คงแค่อยากอยู่กับเจ้าของเท่านั้นค่ะ จะลำบาก ก็ลำบากด้วยกัน น้องหมารักเจ้าของแน่ๆค่ะ สอนให้ลูกช่วยเลี้ยงด้วย ลูกจะได้มีความรับผิดชอบ เมตตา และรู้จักเห็นอกเห็นใจสิ่งมีชีวิตอื่นๆ การร่วมกันลำบาก จะช่วยสอนให้ทุกคนรักกันค่ะ ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ จากคุณ : เม็ดทรายในทะเล - [ 5 มิ.ย. 52 21:38:05 ]

ความคิดเห็นที่ 25 เรื่องที่คุณเล่ามาทำให้เราตระหนักว่า บางทีการใช้ชีวิต กับการหาเลี้ยงชีวิตมันก็สวนทางกันค่ะ   เรื่องปัญหาของเพื่อนคุณเธอเป็นเพียงผู้หญิงคนเดียวที่ไม่เคยได้ทำมาหากินเลี้ยงตัวเองมาก่อน นั่นคือเป็นแม่บ้านมาอย่างเดียว ปุบปับ เกิดปัญหาขึ้นกับเธอ ย่อมเป็นการยากที่เธอจะตั้งตัวทัน แถมเธอยังต้องมาแบกรับภาระค่าใช้จ่ายต่าง ๆ รวมถึงเรื่องของลูก ๆ ด้วย ลำพังที่จะนำพาครอบครัวให้ได้ตลอดรอดฝั่งก็เป็นเรื่องยากสำหรับเธอแล้ว ในสถานการ์ณปัจจุบัน  ขึ้นอยู่กับว่า เธอจะเข้มแข็งแล้วหาวิธีผ่านมันไปได้อย่างไร   ในฐานะของคนเลี้ยงสุนัขเหมือนกัน เราก็คงไม่อยากให้เค้ายกให้กับใครหรอกค่ะ   แต่อย่างที่บอก การใช้ชีวิตกับการหาเลี้ยงชีวิต บางทีมันก็เป็นเรื่องสวนทางกัน  บางทีการหาบ้านใหม่ให้สุนัขอาจจะเป็นเรื่องดีกว่า เพราะจะเป็นการลดความเครียดของเพื่อนคุณเอง ก็เป็นได้ค่ะ เป็นกำลังใจให้เพื่อนคุณนะค่ะ  "บอกเธอว่าอย่าท้อแท้ค่ะ  เรื่องบางเรื่องก็ต้องปล่อยและเดินหน้าต่อไปค่ะ (The Show Must Go On) ค่ะ" คำนี้ยังใช้ได้อยู่เสมอ  ก็เพราะ"การใช้ชีวิต มันไม่ใช่เรื่องหมู หมู"  โชคดีค่ะ จากคุณ : แม่....หมาน้ำยายย้อย (Enjoy Engine) - [ 6 มิ.ย. 52 00:13:57 ]

ความคิดเห็นที่ 26 เราก็เคยลำบาก มาเหมือนกัน สมัยก่อนขายของตลาดนัดไม่มีเงินเลย แต่หมาที่บ้าน 3 ตัวต้องกิน เราไปมือเปล่า นั่งคอยคนซื้อของ เรากับเพื่อนก็ไม่มีเงินกินข้าว ตั้งแต่เช้า แต่หมาเราต้องมีให้กินเรียบร้อย บ่ายเราก็ออกไปขายของ พอขายได้เงินมา 50 บาท ต้องเสียค่าที่ 30 บาท เหลือ 20 เราก็ต้องซื้อตับให้หมาเราก่อน สักพักหนึ่ง ก็มีคนมาซื้อของอีก พอได้เงิน เราก็ถึงได้ซื้อ กินของตัวเอง วันนั้น เราได้เงินกลับบ้านมา 200 กว่าบาท ก็ยังพอมีทุนต่อชีวิตกันไป ก็อยู่รอดมาถึงทุกวันนี้ ก็พอมีสุข พอได้มีกินบ้าง หมาเราได้กินกระดูก ได้กินอาหารเม็ด เข้าใจนะจ้า ชีวิตที่ผ่านมา เราก็ไม่อยากกลับไปเป็นเหมือนเดิมอีกแล้ว เรื่องนี้ผ่านมาได้ 6-7 ปีแล้ว มาเป็นกำลังใจให้เพื่อนของ จขกท.นะจ้า อย่าเพิ่งสิ้นหวัง ทุกอย่างย่อมมีทางออก จากคุณ : checgo - [ 6 มิ.ย. 52 00:36:08 A:124.120.188.163 X: TicketID:214662 ]

ความคิดเห็นที่ 27 เป็นกำลังใจให้ครอบครัวนี้ผ่านอุปสรรคไปด้วยดีค่ะ   คนเราเมื่อล้มก็คงต้องลุกต้องสู้กันต่อไป  ส่วนเรื่องสุนัขถ้าตัดสินใจแล้ว ก็คงต้องหาบ้านให้เขาอยู่ใหม่ คิดว่าคงหาบ้านได้ไม่ยาก จากคุณ : ครีมขาว - [ 6 มิ.ย. 52 09:20:55 ]

ความคิดเห็นที่ 28 เป็นกำลังใจให้ครอบครัวนี้นะคะขอให้อดทน พยายาม ขอให้สู้ต่ออย่าท้อนะคะ ความคิดเห็นส่วนตัวเรา เป็นเราๆจะไม่ให้หมาใคร ไม่ยอมยกให้ใคร เด็ดขาด จากคุณ : ข้าวยำหมูตุ๋น - [ 6 มิ.ย. 52 11:30:28 ]

ความคิดเห็นที่ 29 ผมขอขอบ พระ คุณ  ที่สละเวลา อันมีค่า ยิ่ง ถ่ายทอด ประสบการณ์  เพื่อ กระทู้นี้ ผมจะนำเรื่องราว ที่มีค่า ของเพื่อนๆ ไปสานต่อ ให้เธอมีความหวัง  ให้เค้าได้เดินต่อ จนถึงจุดหมายปลายทาง ครับ จากคุณ : diskul - [ 6 มิ.ย. 52 11:41:36 ]

ความคิดเห็นที่ 30 เป็นกำลังใจให้เพื่อนเจ้าของกระทู้ อย่าสิ้นหวังนะคะ...บางคนหาเช้า-กินค่ำ เป็นกรรมกร คนกับหมาไปไหนไปด้วยกัน... จากคุณ : ying-athens - [ 6 มิ.ย. 52 12:49:15 ]

ความคิดเห็นที่ 31 คุณdiskul เท่าที่อ่านดู ถ้าแม่เขาไม่ไหวจริงๆ ก็เอาออกมาหาบ้านเถอะ อาจจะจำกัดละแวกบ้านใกล้กัน เผื่อไปเยี่ยมเยียนกันได้ ถึงเวลาต้องทำมาหากิน แม่หอยไม่มีลูก แต่งานยุ่ง เดินทางตลอดเวลาบางทียังละเลยหอยหลอดเลย แม่เลี้ยงเดี่ยวสู้ๆ ห้องชานเรือนไง เก่งๆ สู้ๆกันทั้งนั้นเลย จากคุณ : แม่หอยหลอด - [ 6 มิ.ย. 52 15:57:09 ]

ความคิดเห็นที่ 32 เข้ามาช่วยเป็นกำลังใจให้ค่ะ อาจไม่มีคำแนะนำดีๆ เพราะหลายๆท่านก็มีคำแนะนำดีๆให้แล้ว แฮะๆ แต่ที่มีให้คือกำลังใจนะคะ จากคุณ : Nooh++Gyb - [ 7 มิ.ย. 52 12:34:31 ]