ความคิดเห็นที่ 1 แล้งก็แล้ง      แห้งเหือด   เดือดปุดปุด (ชาวนาอินเดียค่ะ) แก้ไขเมื่อ 17 มิ.ย. 52 18:49:36 จากคุณ : ผักบุ้งริมคลอง - [ 17 มิ.ย. 52 18:46:28 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ท่วมก็ท่วม ไม่มีหยุด อุดไม่ไหว จากคุณ : ชาวนาอเมริกัน (ผักบุ้งริมคลอง) - [ 17 มิ.ย. 52 18:53:17 ]

ความคิดเห็นที่ 3 น้อยก็น้อย ถอยราคา น่าตกใจ มากก็มาก ล้นเกินไป ขายไม่ทัน จากคุณ : ชาวนาจีนค่ะ (ผักบุ้งริมคลอง) - [ 17 มิ.ย. 52 19:09:49 ]

ความคิดเห็นที่ 4 กู้เขามา          กว่าจะมี       ใช้หนี้หมด ว่าจ้างรถ        จ้างคน         ทนมุ่งมั่น ปุ๋ยก็แพง        ดอกก็เพิ่ม     ขึ้นทุกวัน โรคแมลง       รบกวนกัน     บั่นทอนทุน จากคุณ : ชาวนาเยอรมันค่ะ (ผักบุ้งริมคลอง) - [ 17 มิ.ย. 52 19:16:19 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ไม่ได้ตั้งใจเป็นเกษตรกรครับ ไม่เคยคิด ไม่เคยฝัน และก็ยังไม่ได้เป็นด้วย ตอนนี้ก็เป็นครูน้อยด้อยขั้น สอนไปวันๆให้เด็กดีขึ้น พ่อก็เป็นครู เก็บเงินเอาไปซื้อที่ รับมรดกมาบ้าง ปลูกนั่นปลูกนี่ไปตามความชอบ ไปๆ มาๆ ต้นไม้มันก็โตขึ้นสิครับ ไอ้ครั้นจะปล่อยทิ้งๆ ขว้าง มันก็รู้สึกเสียดาย ก็ก็เลยสั่ง "ว่างไหม ไปถางหญ้า, ใส่ปุ๋ย, ซ่อมรั้ว, เก็บมากิน-ขาย ......." ยิ่งตอนนี้พ่อก็เกษียณมาแล้ว ไอ้สวนยางนี่สิตัวสำคัญ ไอ้ที่กรีดแล้วนั้นก็ให้คนที่กรีดจัดการไป แต่สวนที่ยังไม่กรีดนี่สิ... แค่คิดก็เหนื่อย กลับบ้านช่วงวันหยุดไม่เหลือซากครูเลยซักนิด พูดจริงๆว่าไม่ได้ตั้งใจเป็นเกษตรกรจริงๆคร้าบบบบบบบ.... แค่จำเป็นต้องทำเท่านั้น เสียดายง่ะ จากคุณ : Pit2519 - [ 17 มิ.ย. 52 19:34:21 ]

ความคิดเห็นที่ 6 เป็นคนชอบเที่ยวป่า เลยอยากมีที่ดินสำหรับปลูกต้นไม้ให้เป็นป่า แต่ถ้าจะปลูกแต่ไม้ป่าก็เกรงว่าจะไม่คุ้มค่า ก็เลยลงไม้สักไปกับไม้ป่าอื่นๆไปด้วยครับ นอกนั้นก็จะลงต้นไม้ที่พวกนก กระรอกชอบกิน เผื่อเอาไว้ดูเล่นๆ ตอนแก่ครับ จากคุณ : ดอกไม้ทะเล - [ 17 มิ.ย. 52 19:56:25 ]

ความคิดเห็นที่ 7 สองมือกร้าน   ด้านดำอยู่      ดูไม่โก้ ไม่ใหญ่โต      แค่ชาวนา      ไร้คนหนุน ชุดทำงาน      ตัวเก่าเก่า       ทั้งปะชุน ไม่มีลุ้น           นั่งห้องแอร์     แม้สักวัน จากคุณ : ชาวนาเมืองผู้ดีค่ะ (ผักบุ้งริมคลอง) - [ 17 มิ.ย. 52 20:05:23 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ตอนอยู่ ป5 ได้หนังสือประวัติ แล่ะผลงานของ ลูเทอร์ เบอร์แบงค์ มาอ่าน ชอบตั้งแต่นั่นมา...โตมาสักพัก  อยากวาดรูปขาย....โตมาสักพักอยากเล่นดนตรีเลี้ยงชึพ.....  โตมาสักพัก....อยากทำผลไม้ขาย.... โตมาสักพัก..อยากทำดอกไม้ขาย....แก่มาสักพัก ยังทำดอกไม้ขาย.... สรุปแล้วทำอย่างอื่นไม่เป็นแล้วครับ..นอกจาก การเกษตร เท่านั้น จึงบอกเด็กๆๆ ที่เรียนเกษตร มาฝึกงานด้วย ตลอด ว่า   การเรียน มีวิชาเดียวที่จบ แล้วไม่ตกงาน..คือเกษตร จากคุณ : Handsome old - [ 17 มิ.ย. 52 20:06:17 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ปิดท้ายด้วย  ชาวนาไทยค่ะ ภาพนี้ทำให้คิดถึงแม่   ท่านทำอย่างนี้เลี้ยงลูกทั้ง 4 คนมาได้อย่างไรหนอ..... แก้ไขเมื่อ 17 มิ.ย. 52 20:14:42 จากคุณ : ผักบุ้งริมคลอง - [ 17 มิ.ย. 52 20:10:02 ]

ความคิดเห็นที่ 10 เรายังไม่ได้เป็นขอเจมตอบกระทู้ด้วยคนนะคะ ตอนนี้เป็นพนักงานบริษัทอยู่ค่ะ แต่จิตใจเป็นเกษตรกรเต็มขั้น ไม่ทราบเหตุผลค่ะ รู้แต่ว่าอยากเป็น(แล้วจะตอบทำใม^^) จากคุณ : XODA - [ 17 มิ.ย. 52 20:53:53 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ตอนเด็กๆต้องอาศัยบ้านคนอื่นเขาอยู่ครับ เป็นสวน ต้องทำงานในสวน ที่ไม่ใช่ของตัวเอง เวลาเห็นเจ้าของสวนเขาเอาพืชผลไปขาย แล้วได้เงิน ซึ่งเป็นแรงงานของเราเองแล้ว มันสะเทือนใจครับ สักวันหนึ่งเมื่อเรามีโอกาสเราจะปลูกของเราเอง กินเอง ขายเอง ความสุขไม่ได้อยู่ที่การได้เงินจากการขาย แต่มีความสุขเวลาเห็นการเจริญเติบโตของพืชผักที่เราปลูก สังเกตมันทุกวัน เอาไม้บรรทัดไปวัด ถ้ามันล้ม ก็จับมันตั้งขึ้นให้มันสู้ต่อ วันนี้อาจะไม่ได้เป็นเกษตรกรจริงๆ แต่ก็มีความสุขกับการปลูกต้นไม้ครับ จากคุณ : q_cosmo - [ 17 มิ.ย. 52 20:59:18 ]

ความคิดเห็นที่ 12 เกิดมากท่ามกลางป่าเขาเป็นลูกเกษตรกรแต่พ่อกับแม่เบื่อแล้วแต่เรายังอยากนี่เลยไม่เคยได้ทำงานด้านการเกษตรด้วยตัวเองบนที่ดินตัวเอง ชอบความเขียวสดชื่นของต้นไม้ใบหญ้า บัดใดที่มีโอกาสก็ลุยค่ะ แต่ไม่ได้ทำเป็นอาชีพแต่ทำเพื่อความสุขตะหาก อีกอย่างอยากเพิ่มสีเขียวให้โลกเบี้ยวๆใบนี้ จากคุณ : สีมุก - [ 17 มิ.ย. 52 21:04:27 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ตอนเด็กทำนาค่ะ หว่านกล้า ทำกล้า ดำนา เกี่ยวข้าว ตอนที่เอาฟางข้าวมาทำเป็นกองๆ แล้วเล่นซ่อนหาสนุกมาค่ะ อีกอย่างชอบเอากวียนมาซิ่งแข่งกัน ปัจจุบันยังไม่เป็นเกษตรกรเต็มตัวเพราะสวนปาล์มกับสวนยาง ยังไม่ได้ไปลงมือทำเต็มที่ค่ะ จากคุณ : อย่าถามเหตุผลของความรัก... - [ 17 มิ.ย. 52 21:16:33 ]

ความคิดเห็นที่ 14 รักต้นไม้ สายลม เเละเเสงเเดด ชอบชมนกชมไม้ ชอบภูเขา ป่าไม้ เเต่ก็ไม่ได้เป็นเกษตรกรเต็มตัวเท่าใหร่ เเต่ชอบอยู่ใกล้สิ่งพวกนี้ครับ จากคุณ : VALID - [ 17 มิ.ย. 52 21:44:19 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ทำเกษตร  เกรดต่ำ  ทนทำสวน ไม่เชิญชวน  ผู้ใด  ให้มาหลง แดดก็ร้อน  ผิวก็ดำ  ทำปลง,ปลง ก็ยังงง  ยาไส้  คงไม่พอ งานก็หนัก  เหนื่อยหน่าย  ทำไม่คุ้ม แมลงรุม  โรคพืชมาก  ลำบากหนอ ผลผลิต  ราคาต่ำ  น้ำตาคลอ จะให้รอ  เทวดา  มาช่วยกัน พูดให้ดี  ดูมีมนต์  คนตากแดด ร้อนที่แผด  ไม่มีเกียรติ  ถูกเหยียดหยัน เหม็นกลิ่นเหงื่อ  เหลืออด  จนหมดวัน มีแต่ฝัน  สวนสวยใส  ที่ปลายฟ้า ขนาดทำเล่น  ไม่เห็น  เป็นอาชีพ คงไส้ลีบ  อดอยาก  ยากฟันฝ่า ทั้งชาวสวน  ชาวไร่  ไปชาวนา ลูกเกิดมา  รุ่นต่อไป  คงไม่ทำ เรียนให้ดี  ปริญญา  หาทางโก้ ตำแหน่งงาน  ใหญ่โต  โห  คมขำ นั่งห้องแอร์  สุขสบาย  ให้ท่องจำ เกษียณนำ  บำนาญ  ได้อ่านกิน สวัสดิการ  งานหลวง  ไม่ห่วงหา เบิกค่ายา  ค่าหมอ  หนอถวิล คุ้มครองพ่อ,แม่,ลูก  ผูกชีวิน ไม่ต้องดิ้น  ไม่ต้องทน  เหมือน.....คนทำนา จากคุณ : P_ปรัชญา - [ 17 มิ.ย. 52 22:18:09 ]

ความคิดเห็นที่ 16 เมื่อก่อนผมไม่เคยสนใจเลย เป็นมนุษย์เงินเดือน อยากกินอะไรก็ซื้อ พอสูงวัยไปความคิดมันเปลี่ยนครับ มันตกผลึก จากการผ่านโลกทุนนิยมมาหลายๆปี ทำให้เห็นว่า ไม่มีสิ่งใดที่น่ายึดเหนี่ยวเลย รถ บ้าน เฟอร์นิเจอร์ บ้าบอคอแตกทั้งนั้น ทำให้เราต้องเป็นหนูถีบจักร ขาดเงินเหมือนขาดลมหายใจ มนุษย์ไม่ควรจะผูกวิญญานไว้กับวัตถุเงินตราอย่างนี้ เราควรมีอิสระ อยู่ในที่ๆเหมาะสม ผมว่าอยู่ไหนก็มีปัญหา มันเลี่ยงไม่ได้ แต่งานเกษตร ปัญหามันสามารถควบคุมได้ง่ายกว่างานอื่นๆ เพราะงานอื่นๆเราต้องเกี่ยวพันกับสังคมที่มีเงินเป็นลมหายใจ มันเป็นต้นตอปัญหาหลายด้านนะผมว่า อนาคตเป็นไงยังไม่รู้ครับ แต่แนวทางพอเพียงนี้ ผมว่ามันจะรอด สุขสงบ เป็นสังคมในอุดมคติครับ จากคุณ : เป็ด - [ 17 มิ.ย. 52 23:14:54 ]

ความคิดเห็นที่ 17 เกิดเป็นลูกชาวไร่ชาวนาครับ มันคงอยู่ใน DNA มั่งครับ อยู่กับทุ่งหญ้า ป่าเขา ตั้งแต่จำความได้  ชอบดูสารคดีสัตว์โลกผู้น่ารักทุกเช้าวันเสาร์อาทิตย์ ตอนเป็นเด็กก็ไม่เข้าใจ ว่าทำไมเราต้องมาถางหญ้า ดายหญ้า  ขนมันแห้ง ขุดดิน  แบกข้าวโพด  ทั้งๆที่ อยากไปวิ่งเล่น ดูการ์ตูน แต่พอโตมา กับเลือกเรียนเกษตร  ทั้งที่รู้ว่ามันเหนื่อย  มันหนัก   .....คิดได้ยังงัย... แต่ในความเหนื่อย  ความลำบาก  ในหยาดเหงื่อที่เราเสียไป  มีแฝงไว้ด้วยรอยยิ้ม  เสียงหัวเราะ  ของคนที่เรารักที่สุด  ปนอยู่เสมอ "รอยยิ้มของแม่"ครับ  เสียงหัวเราะของพี่ ป้า น้า อาที่มาช่วยกันทำงานในไร่ แปลกมั้ยที่ทำงานกันแสนเหนื่อย  เหงื่อเปียกชุ่มไปทั้งตัว  แต่พอเลิกงานกับหัวเราะและยิ้มได้เสมอ  ภาพแบบนี้ละครับที่ติดตาผมมาตลอด...... แล้วงานที่ทำกันในปัจจุบันนี้ ในตึกสูงสวย  มีมั้ยที่จะเป็นแบบนี้ ........ สิ่งนี้อยู่ในสายเลือด ตั้งแต่เกิดแล้วครับ... จากคุณ : คนดง คนเดิม - [ 17 มิ.ย. 52 23:15:55 ]

ความคิดเห็นที่ 18 รูปเด็กขี่หลังควายสวยดีนะคุณคนดง จากคุณ : สีมุก - [ 17 มิ.ย. 52 23:30:40 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ในสวน คือการฝึก นึกคิดตาม ความเป็นจริง ส สติมา ปัญหาแก้ แค่ปลอกกล้วย ว คือวิชา มาได้ใช้ ใช่สูญเปล่า น นวัตกรรม ทำดูบ้าง ยามว่างอยู่ สวนบุญไทย ใช่ธรรมชาติ ที่ชื่นชอบ มอบคืนย่า 1ไร่ โซนไกลไกล ไม่รดน้ำ ทำเป็นป่า 1ไร่ โซนกลางกลาง วางมะม่วง ช่วงในบ่อ 1ไร่ โซนนอกนี้ มีหลายหลาก มากไม้ผล รวม3ไร่ สวนเล็กเล็ก เด็กเด็กทำ ขำขำดี จากคุณ : สวนบุญไทย - [ 18 มิ.ย. 52 01:32:57 A:124.120.161.136 X: ]

ความคิดเห็นที่ 20 แม้จะยังไม่เป็นเต็มขั้น แต่กำลังค่อย ๆ ผันตัวเข้าสู่วิถีเกษตร ไม่ได้ตั้งใจเลย เมื่อก่อนตอนยังจำความแทบไม่ได้ พ่อแม่เคยทำนาไม่มีที่เป็นของตัวเองทำแล้วไม่พอกิน เลยเลิก หันมาค้าขายแทน ตอนนั้นอยู่ป. 1 เห็นจะได้ พ่อแม่ก็ได้แต่พร่ำบ่นกรอกหูทุกวันว่าให้ตั้งใจเรียนหนังสือโตขึ้นจะได้เป็นเจ้าคนนายคนไม่ต้องลำบากเหมือนพ่อแม่ ตอนเด็ก ๆ พ่อแม่ก็พยายามสอนให้รู้จักถึงความลำบาก สั่งให้ไปขุดดินในสวนบ้างละ รดน้ำต้นไม้ ถางหญ้า เพื่อให้ลูกตั้งใจเรียนหางานการดี ๆ ทำ แต่ไม่รู้ทำไมตัวเราถึงชอบธรรมชาติสีเขียวมากกว่าความสิวิไลในเมือง ตอนเรียนเพื่อน ๆ มุ่งหน้าไปเมืองกรุง แต่เราเลือกไปเรียนที่เชียงใหม่เพราะมันมีป่ามีเขา (บ้านเราไม่มี) แม้สายที่เรียนจะไม่ได้เกี่ยวกับเกษตรเลย เรียนบัญชีกะทำงานห้องแอร์เต็มที่ แต่ก็ยังอุตส่าห์ไปคบค้าสมาคมกับเด็กแม่โจ้ ได้สัมผัสเด็กเกษตรแล้วชอบทุกวันนี้ยังประทับใจอยู่เลย และชีวิตมันก็ผกผัน จบไปก็ไม่ได้ทำงานตามที่ตั้งใจ เหาะมาเรียนต่อที่เกาหลีหวังจะทำงานให้มันหรูกว่าเดิม ไปนั่น และแล้วโชคชะตาฟ้าลิขิต ไปคว้าไอ้หนุ่มลูกทุ่งมาเป็นสามี พ่อสามีดันไปสวรรค์ซะนี่ เลยต้องมาใช้ชีวิตในชนบทเป็นเพื่อนแม่สามีอย่างช่วยไม่ได้ เอาแล้วตรูไอ้ที่ร่ำเรียนมาไม่ได้ช่วยให้ได้ทำงานสบายดังที่แม่หวังเลย ที่บ้านนอกก็มีพอมีที่ดิน คนรู้จักที่อยู่ในเมืองก็ค้าขาย แล้วเราจะไปทำมาหากินไรได้ล่ะนี่ อยู่บ้านนอกซะ มีลูกติด ๆ กันอีกสองคน แล้วก็มีคนชวนปลูกผักขาย แถมรัฐให้ทุนอีก สุดท้ายตอนนี้ก็เลยกลายมาเป็นเกษตรกรกับเลี้ยงลูกอยู่บ้าน แม่บ่นทุกวันอุตสาห์ส่งให้ร่ำเรียนเพื่อจะได้สบาย ดันมุ่งหน้าหาความลำบากปลูกผักขายซะนี่รู้งี้ไม่ให้เรียนหรอก แม่ไม่เข้าใจหรอก ทำแล้วมันสุขใจนะแม่ ปล. บอกแม่ว่าอนาคตถ้าย้ายกลับไปเมืองไทย หนูจะไปทำสวน แม่ร้องจ๊าก โธ่ลูกไม่รักดี แก้ไขเมื่อ 18 มิ.ย. 52 03:19:52 จากคุณ : มุนีน้อย - [ 18 มิ.ย. 52 03:14:11 ]

ความคิดเห็นที่ 21 รู้อยู่เต็มอกว่าเกษตรต้องเหนื่อยหนัก แต่เกิดเป็นลูกผู้ชายจะกลัวอะไรกับชีวิตกลางแจ้ง งานหนักไม่เคยฆ่าคน เงินทองเป็นมายา ข้าวปลาเป็นของจริง ความสุขของผมคือได้เห็นต้นไม้ที่ปลูกค่อยๆโต มีผักสดๆกิน มีอากาศสดชื่นห่างไกลมลภาวะ มีความเงียบสงบแทนความวุ่นวาย มีปลาในบ่อ มีเป็ดไก่เดินหาอาหารแทนการจราจรในเมืองหลวง ตกกลางคืนคุณจะเห็นดวงดาวมากกว่าในเมือง การใช้ชีวิตสำคัญกว่าหาเงินทั้งชีวิต ผมคิดอย่างนั้นนะแล้วคุณล่ะคิดอย่างไร จากคุณ : นายเดินดิน - [ 18 มิ.ย. 52 07:00:32 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ผมยังไม่ได้เป็นเกษตรกร แต่เรียนจบมาด้านเกษตร ทำงานด้านเคมีเกษตร พ่อผมทำงานเป็นข้าราชการกรมส่งเสริมการเกษตร ทั้งชีวิตมีแต่เกษตร... แต่ยังไม่ได้ทำสวนครับ ตอนนี้ยังหลงใหลกับแสงสีและเงินทอง แต่ความคิดหลายอย่างเริ่มตกผลึกแล้ว กำลังรอเวลาบางอย่างครับ... ขอบคุณ จขกท สำหรับกระทู้ดีๆครับ จากคุณ : seto16 - [ 18 มิ.ย. 52 08:49:16 ]

ความคิดเห็นที่ 23 ยังไม่ได้เป็น แต่ใจเป็นแล้ว  สิ่งหนึ่งที่ผมคิดวิเคราะห์เสมอเวลากลับบ้านคือ เหตุใดเกษตรกรส่วนใหญ่ยังจน และตกอยู่ในวังวนแห่งความทุกข์ยากเดิมๆ    ช่วงที่เรียนจบใหม่ๆ และตกงาน อาชีพเกษตรหัวเด็ดตืนขาดยังไงก็ไม่ทำ เหนือย ร้อน เงินน้อย  เป็นหนี้   จำเจแต่เรื่องเดิมๆ  ปัจจุบัน ผมคิดว่าเป็นเกษตรกรก็ไม่จน ถ้าบริหารจัดการเป็น และการนำหลักพอเพียงมาใช้ และที่ได้แน่ๆคือความสุข   ทุกครั้งที่กลับบ้าน ผมชอบนอนที่ไร่  ยิ่งตอนกลางคืน  ดาวเต็มท้องฟ้า  มองไปมันสร้างจินตนาการให้เรามากมาย ตื่นเช้ามาได้ดูหมอกและน้ำค้าง มันสดใสมาก  เรามันคนบ้านนอกมีแต่ท้องไร่ท้องนาพอไปอยู่ในเมือง มันเลยโหยหาสิ่งเดิมๆ ที่คุ้นเคย จากคุณ : phongmms - [ 18 มิ.ย. 52 10:04:45 ]

ความคิดเห็นที่ 24 เพราะวันหนึ่งบังเอิญจิ้มเข้ามาที่ห้อมมุมเกษตรกรอ่ะกั๊บ จากคุณ : วิฬารักษ์ - [ 18 มิ.ย. 52 10:18:21 ]

ความคิดเห็นที่ 25 วันรับพระราชทานปริญญาบัตร ในหลวงทรงพระราชทานพระบรมราโชวาทใจความว่า ให้บัณฑิตทำตัวให้เป็นประโยชน์เหมือนหญ้าแฝก  ตอนนั้นยังเด็กก็คิดว่าทำไมพระองค์ท่านต้องเปรียบเทียบกับหญ้าแฝก  ตอนนี้เข้าใจแล้วครับ ยังไม่ได้เป็นเกษตรกรเต็มตัวแต่เสาร์อาทิตย์ วันหยุดก็ไปช่วยพ่อทำสวน ๕ งาน เป็นการฝึกหัดไปในตัว ตอนนี้กำลังคิดจะซื้อที่นาเป็นของตัวเองครับ เอาสักสามไร่ก็พอ   พอเกษียณจากบริษัทเอกชนชาวอาทิตย์อุทัยแล้ว จะไปทำนา ทำสวน เก็บค่าเช่าคอนโด ค่าเช่าบ้านกิน ประทังชีวิตต่อไป ผมเริ่มวางแผนเกษียณแล้วครับ  อีก ๒๑ ปี จากคุณ : ภูมิพัฒน์ - [ 18 มิ.ย. 52 10:49:46 ]

ความคิดเห็นที่ 26 ผมลูกคนไทยเกิดมาบนผืนแผนดินไทย มีพ่อแม่เป็นคนไทย ตั้งแต่เล็กก็ได้เริ่มเรียนหนังสือที่บ้านนอก พ่อแม่พี่น้องครูบาอาจารย์ ก็สั่งสอนฝังหัวว่า เรียนเก่งๆเรียนสูงๆ โตขึ้นจะได้เป็นเจ้าคนนายคน ผมก็เชื่ออย่างนั้นมาตลอด จากเรียนขั้นต่ำระดับปฐมจนสู่ระดับสูงขึ้น ในแวดวงเทคโนโลยีการสื่อสารสมัยใหม่ในเมืองกรุง และได้ทำงานในเมืองกรุง อยู่ในห้องแอร์ ชี้นิ้วสั่งผู้อื่น ทำงานน้อยกว่าแต่ได้เงินมากกว่า หลงตัวเองว่าเราดีกว่าผู้อื่น แต่เมื่อคิดไปคิดมา ก็รู้ว่าก็มีคนอื่นที่เขาเรียนสูงกว่าเรา เก่งกว่าเรา เป็นผู้ชี้นิ้วสั่งเราทำงานเหมือนกัน นั้งสบายกว่าเรา แถมได้เงินมากกว่าอีกแนะ วิถีชีวิตในแต่ละวัน ตืนเช้าเดินทางสูดควันพิษ เบียดเสียดยัดเยียดกันไป ไม่ยอมกันมองหน้ากันจะกัดกัน บีบแตรใส่กัน อยู่บนท้องถนนหลายชั่วโมงในแต่ละวัน ถึงที่ทำงานก็เครียดอยู่กับงานและผู้ร่วมงาน ถึงจะนั่งเย็นๆสบายๆอยู่ที่โต๊ะทำงาน แต่มองไปทางไหนก็เห็นแต่ผู้ร่วมงาน มีแต่คนอมโรค บ้างก็เป็นความดันสูง บ้างก็เป็นเบาหวาน บ้างก็เป็นหมอนรองกระดูกทับเส้นประสาท บ้างก็เป็นโรคหัวใจ แต่ละวันผมต้องกินอาหารที่ผู้ขายหวังแต่จะลดต้นทุนเพื่อต้องการกำไรสูงสุด เอาสารพิษมาให้ผมกินทุกวันๆ เงินที่หามาได้ก็ต้องมาจ่าย ค่าน้ำค่าไฟ ค่าบ้าน ค่าซ่อมและต่อเติมบ้าน ค่าน้ำมันรถ ค่าซ่อมรถ ค่ารักษาพยาบาล ค่ารักษาหน้าตาในสังคมให้มีหน้ามีตา วันๆยังต้องวิ่งแข่งกับเพื่อนรวมงาน แก่งแย้งกันเพื่อตนเองจะได้มีที่อยู่ที่ยืน ในตำแหน่งและรายได้ที่เหนือกว่าผู้อื่น ชีวิตนี้จะได้คุยได้ว่าบ้านผมหลังใหญ่กว่าคุณ รถผมราคาแพงกว่ารถคุณ ลูกผมเรียนเก่งกว่าลูกคุณ ผมได้ไปเที่ยวหลายประเทศกว่าคุณ เฮ้อ...! ผมต้องวิ่งแข่งกับผู้คนอีกใช้มั้ยเนี่ย แล้วเมื่อไรผมจะได้พักสักที่ล่ะ ( พักผ่อน ความสุขน่ะ ไม่ใช้เฉพาะเย็นวันศุกร์กับเสาร์อาทิตย์นะ ) นั้งคิดไปคิดมา ( อีกและ ! ) โลกมนุษย์ของเราถึงคราว ต้องจบสิ้นกันแล้วหรือนี้ แม้แต่คนไทยยังดูถูกคนไทยด้วยกันเอง ยอมรับฝรั่งเป็นทาสฝรั่ง ไม่สามารถที่จะผึ่งพาตนเองได้อีกต่อไป อะไรก็ต้องผึ้งเขาหมด เป็นจริงอย่งที่พระองค์ท่านตรัสไว้ว่าข้าวที่เรากินอยู่ทุกวันนี้ไม่ใช้ข้าวของคนไทยแล้ว เมื่อก่อนนะใช้เพราะ ที่ดินปลูกข้าวก็เป็นของคนไทย พันธุ์ข้าวที่ปลูกก็ของคนไทย ควายและคันไถก็ของคนไทย ปุ๋ยก็ของคนไทย เคียวเกี่ยวข้าวก็ของคนไทย โรงสีก็ของคนไทย คนไทยทำเองใช้เอง ในแต่ละขั้นตอนของการปลูกข้าวกว่าจะได้ข้าวมาให้คนไทยกิน สามารถผึ่งพาตนเองได้เกือบทั้งหมด แต่ปัจจุบันนี้ล่ะ ที่ดิน ปุ๋ย รถไถนา น้ำมัน รถเกี่ยวข้าว โรงสีข้าว แม้แต่ความรู้ภูมิปัญญา ก็เป็นของฝรั่ง ตามก้นฝรั่งๆ สอนให้ดูถูกอาชีพของพ่อแม่ว่าต่ำต้อย ไม่มีเกียรติ์ ทำงานน้อยๆได้เงินเยอะๆ เอาเปรียบมากๆ ทำลายล้างทรัพย์พยากรณ์ของโลกได้มาก ดีกว่าเหนือกว่าและเป็นผู้ที่นับหน้าถือตามากกว่า ผู้ที่ทำงานเยอะๆและเป็นผู้ที่เสียสละ ได้เงินน้อยๆ ยิ่งเรียนสูงยิ่งรู้มากเอาเปรียบมากกอบโกยมาก ความรู้ที่ได้ร่ำเรียนมาหลายปีทั้งในประเทศและในต่างประเทศ ไม่เคยได้มาต่อยอดอาชีพของพ่อแม่ได้เลย ทิ้งบ้านเกิด ทิ้งที่ดิน ทิ้งภูมิปัญญา ที่พ่อแม่สั่งสมกันมาหลายร้อยปี มารู้สึกตัวอีกที ผมเป็นทาสเขาแล้ว *** ผมจะเป็นเกษตรกร ผมคนไทย และผมอยากเป็นไท **** จากคุณ : yuthsri@yahoo.com - [ 18 มิ.ย. 52 10:59:42 A:203.113.1.130 X: ]

ความคิดเห็นที่ 27 ชอบครับ อาบเหงื่อเหนื่อยบ้างก็ถือว่าได้ออกกำลังกาย ทำในสิ่งที่ชอบ ตอนยังมีชีวิตอยู่ ดีกว่า ให้คนบอกว่าไปสู่ที่ชอบๆ ตอนหมดลมหายใจไปแล้ว จากคุณ : ลำน้ำ C - [ 18 มิ.ย. 52 11:03:50 ]

ความคิดเห็นที่ 28 พอดีผมได้มีโอกาสไปฝึกงานที่ ญี่ปุ่น  เป็นเมืองหนาว  ทำอะไรก็ลำบาก  พอมาเปรียบเทียบกับเมืองไทย  ทำให้ผมอิจฉาชาวนาหรือเกษตรกรไทย  ที่มีที่ดินทำกินสามารถปลูกอะไรก็ขึ้น   แต่ขาดการจัดการที่ดี   เมื่อก่อนมักได้ยินคำพูดที่ว่า  เช้าจาม เย็นชาม   มักใช้เปรียบเทียบกับระบบราชการ  แต่ผมเห็นเกษตรกรก็ทำบ้าง  และการไม่รักษาศิล 5 ในชีวิตประจำวัน  ผลออกมาคือความจน จากคุณ : ญี่ปุ่น35 - [ 18 มิ.ย. 52 11:53:51 ]

ความคิดเห็นที่ 29 ความคิดเห็นที่ 29 ไม่รักกันจริงๆ ไม่กล้าบอกนะ แต่ก่อนพ่อ แม่ บอกว่าโตขึ้น ให้เป็นเจ้าคนนายคน...นะลูก ขี้เกียจ โง่ ไม่เรียนหนังสือ จะต้องมาเป็นชาวไร่ชาวนา เวลาผ่านไป... ตั้งใจเรียน จบมหาลัยดังๆ ทำงานดีๆ ทั้งบริษัทและราชการ เริ่มวางแผนชีวิตมากมาย จะมีที่ดิน บ้าน รถ กิจการเล็กๆ ครอบครัวและลูกๆ ทบทวนชีวิต ตั้งแต่เริ่มต้น คิด คิด คิด เท่านั้น (เน้น) กลับบ้านเรา รักรออยู่ สู่อ้อมใจ ของบ้านเกิด....(บ้า + เสียสติ) ปัจจุบัน... ความสุขหาไม่ยาก อยู่ที่การลงมือทำ ทางเดินมีไม่มาก สองทาง...ดี และ ไม่ดี ปล. JUST DO IT ความหมายดีๆ จาก NIKE THINK DIFFERENT  ความคิดแจ่มๆ จาก Apple แก้ไขเมื่อ 18 มิ.ย. 52 14:49:41 จากคุณ : ฝันว่า - [ 18 มิ.ย. 52 14:48:45 ]

ความคิดเห็นที่ 30 อืม...  ลูกชาวไร่ชาวนา  ดิ้นรนหาเงินเรียน จนเรียนจบเป็นขั้นๆ  สุดท้ายเพิ่งมาจบตรีตอนอายุ32 ช้าหน่อยค่อยๆไป เคยร่าเริงกับวัตถุ ร่าเริงกับ การใช้กลยุธท์ทำลายคู่ต่อสู้ เคยฟุ่มเฟือยกับเทคโนโลยี จะต้องไม่เป็นผู้ตาม ไปจนสุดแล้ว เหนื่อยแล้ว พอแล้ว ไม่เห็นมีอะไรเลย มันไม่มีเลย มันว่างเปล่า ไม่มีอะไรเลย...... ...ย้อนกลับมาเริ่มคิดเข้าหาธรรมมะ คำว่าธรรมะ ก่อนจะได้คำนี้มา มันมาจากคำว่าธรรมชาติ เอาใหม่ลองใหม่ เริ่มใหม่ มานั่งมอง มองให้เห็นธรรมชาติ ศึกษาธรรมชาติ ปล่อยไปตามธรรมชาติ ทุกวันนี้ กำลังจะเริ่มเจาะธรรมชาติก่อน ค่อยไปเจาะคำว่าธรรมะ วันนี้ปลูกต้นไม้ เอาไม้ป่าก่อนเพราะจุดเริ่มก่อนเกษตรมันอยู่ตรงจุดนี้ อยากเริ่มเดินก้าวแรกใหม่ แล้วค่อยมาดูก้าวต่อไป จากคุณ : กะจังวา - [ 18 มิ.ย. 52 15:23:04 ]

ความคิดเห็นที่ 31 อดีต : ผมเป็นลูกชาวสวน(ที่เป็นชาวนามาก่อน) ผูกพันอยู่กับการเกษตรมาตั้งแต่เด็ก และก็คงเหมือนกับอีกหลายๆท่านที่พ่อแม่ผลักดันให้เรียนสูงๆ เพื่อจะได้พ้นจากคำว่าเกษตรกร ปัจจุบัน : ผมเป็นคนทำหนังสือ ที่ไม่เกี่ยวกับการเกษตร แต่ทุกๆวันผมจะต้องตื่นเช้ามารดน้ำต้นไม้ที่ปลูกไว้เต็มระเบียงหลังห้อง ให้อาหารปลา-กระต่ายที่เลี้ยงไว้ และต้องเข้าเวบที่เกี่ยวกับต้นไม้และธรรมชาติ อนาคต : ยังไม่ทราบ แต่แอบคิดไว้ในใจ สักวันคงได้กลับไปสู่รากเหง้าของตัวเอง จากคุณ : นายเก่ง (kengDD) - [ 18 มิ.ย. 52 15:46:00 ]

ความคิดเห็นที่ 32 ขอบคุณทุกท่านค่ะ กระทู้นี้เป็นคำถาม จึงไม่ขอตอบนะคะ อ่านทุกความเห็นแล้ว ไม่รู้จะเพิ่มเติมยังไงเลย พูดไม่ออก บอกไม่ถูก รู้แต่ปลาบปลื้มใจ มีความสุข ... เรียบเรียงชีวิตตัวเองไม่ค่อยถูก   เอาเป็นว่าตลอดชีวิตอยากหาอาชีพที่ ทั้งได้เงินและสุขใจกับมัน และทั้งหมดที่ทุกท่านบรรยายมา ก็คือเหตุผลที่เราเองก็ชอบที่จะเป็นเกษตรกร เชิญท่านต่อไปค่ะ.... จากคุณ : ผักบุ้งริมคลอง - [ 18 มิ.ย. 52 17:59:29 ]

ความคิดเห็นที่ 33 อืม...มันอยู่ในสายเลือดค่ะ ตอนเด็กๆ ที่บ้านทำนาค่ะ เวลาที่พ่อกับแม่ออกไปทำนาก็จะพาเราไปด้วย เล่นที่ข้างคันนา กินข้าวก็ที่ข้างคันนานั่นละค่ะ พอโตขึ้นมาซักหน่อยที่บ้านก็เปลี่ยนมาเป็นเลี้ยงไก่แทน ทำเป็นฟาร์มเลี้ยงประมาณ ห้าหมื่นกว่าตัวได้ เราก็ช่วยที่บ้านตลอด ตีสี่ตื่นขึ้นมาให้น้ำ ให้อาหาร เก็บไข่ พอว่างก็เล่นแถวนั้นอยู่ได้เกือบทั้งวัน เลี้ยงไก่ได้ประมาณเกือบสิบปี ก็เริ่มเลี้ยงกุ้ง เริ่มเลี้ยงจากหนึ่งบ่อ แล้วก็เริ่มขยายเรื่อยๆ จนเป็นฟาร์ม ตอนนี้มีประมาณ 50 บ่อได้(ของครอบครัว) ส่วนเราเองตอนนี้ก็ลงมือเลี้ยงเองอยู่ 5 บ่อ เพื่อเก็บประสบการณ์ไปเรื่อยๆก่อน จริงๆก่อนหน้านี้อยู่ที่กรุงเทพฯ ทั้งเรียน แล้วก็ทำงาน ทุ่มเทกับงานมาก เริ่มงานตอนเจ็ดโมง กว่าจะเลิกงาน ห้าทุ่มเที่ยงคืน เป็นประจำ ทำให้รู้สึกว่าการที่เราคอยวิ่งตามคนอื่นนี่มันไม่มีความสุขค่ะ เหนื่อย...สุดท้ายมันก็ว่างเปล่า และทุกครั้งที่กลับมาพักที่บ้านจะรู้สึกดี เงียบ แล้วก็สงบมากกว่า เราชอบที่จะอยู่กับต้นไม้ สายน้ำ ชอบที่จะนั่งมองน้ำและเอาเท้าแช่น้ำ และมีความสุขเวลาที่ผลผลิตที่ได้จากน้ำพักน้ำแรงของเราออกมาดีค่ะ แล้วตอนนี้พอมีเวลาเหลือก็กำลังปลูกต้นไม้ ทำสวน ก๊อกๆแก๊กๆ ค่ะ ไม่มากมาย แต่เน้นปลูกหลายๆอย่าง ทั้งแก้วมังกร ลำไย มะม่วง กล้วย พริก มะนาว ฯลฯ (และกำลังคิดที่จะปลูกเพิ่ม) ชีวิตตอนนี้มีความสุขดีมากค่ะ (ยกเว้น ความอ้วน กับความดำนี่...ไม่ค่อยดีเท่าไรแฮะ) จากคุณ : aNISS - [ 18 มิ.ย. 52 21:21:08 ]

ความคิดเห็นที่ 34 มรดกค่ะ จากคุณ : Michy - [ 18 มิ.ย. 52 22:46:36 ]

ความคิดเห็นที่ 35 เกษตรกรตอนนี้คือชีวิต ฟ้าลิขิต  ฟ้าสร้าง  ยังสงสัย วันนี้อาจไม่ใช่ชาวไร่ที่เต็มใบ แต่ยังไงไม่ทิ้งชีวิตเกษตรกร .....อาจไม่ใช่เกษตรกรเต็มตัว  เพราะยังมีอาชีพอื่นที่ทำอยู่ด้วย แต่ไม่ว่ายังไงก็จะไม่มีวันทิ้งอาชีพที่สองนี้แน่นอนค่ะ จากคุณ : Lan_Dao - [ 18 มิ.ย. 52 23:04:46 ]

ความคิดเห็นที่ 36 เพราะรักในสิ่งที่ทำ เลยทำในสิ่งที่รัก แม้ไม่ได้เป็นเกษตรกรเต็มตัว แต่หากได้เห็นต้นไม้ใบหญ้าที่เราได้เพียรพยายามฟูมฟัก ดูแล เพาะปลูก จนเกิดดอกออกผล สวยบ้าง ไม่สวยบ้าง หนอนกินบ้าง แต่ก็รู้สึกดีใจและภูมิใจ ว่านี่คือผลิตผลที่สร้างจากน้ำพักน้ำแรง จากหยาดเหงื่อ แรงกายแรงใจ สิ่งที่ได้นั้นย่อมนำมาซึ่งความปิติยินดี นั่นก็คือความสุขที่เกิดขึ้น แม้จะยังไม่สามารถทำให้เกิดเป็นรายได้มากมาย แต่ก็ทำให้เกิดเป็นความสุขใจ นั่นย่อมนำมาซึ่งอย่างน้อยๆ ก็คือสุขภาพจิตที่ดี จากคุณ : kaosan - [ 18 มิ.ย. 52 23:57:48 ]

ความคิดเห็นที่ 37 ทำไมเป็นเกษตรกรมาอ้อนถาม    ก็ทำตามความฝันซิหนูจ๋า ฝันให้ไกลไปไม่ถึงเพราะพึ่งมา     แก่ชราจึงนึกได้ไม่ใคร่ดี ฝันว่าอยู่ใต้ร่มไม้สบายจิต           โรคที่ฮิตเป็นกันนั้นหลีกหนี เพราะกินผักปลูกเองไซร้สบายดี   ไร้โรคีปลอดพิษภัยสุขใจกาย แม้ตากแดดตัวดำก็ฉ่ำจิต             แสงอาทิตย์เจิดจ้าก็หลบได้ ไม่เหมือนทำงานประจำนั้นช้ำใจ    หลบไม่ได้เจ้านายบ่นคนบรรลัย กายแข็งแรงใจสบายหายจากโรค  บริโภคไม่หมดแจกจำหน่าย แจกได้บุญเหลือก็ขายได้กำไร     เกษตรกรไทยชีวิตสงบจบด้วยดี แก้ไขเมื่อ 19 มิ.ย. 52 01:27:25 จากคุณ : egae41 - [ 19 มิ.ย. 52 01:07:46 ]

ความคิดเห็นที่ 38 อยากอยู่กับอากาศบริสุทธุ์ค่ะ ทำงานกับฝรั่งมา 17 ปี เครียด เก็ก ต้องวางท่าว่าเก่ง จนเมื่อยไปหมด จนเมื่อเดือนที่แล้วไปทำบุญบ้านให้น้องสาวที่อิสาน ตอนเช้านั่งจิบกาแฟหน้าบ้านเห็นชาวบ้านขับรถคุณแต๋น บ้างก็เดินจูงวัวไปสวน ไปทำนา ส่งยิ้มให้เราโดยที่ไม่รู้จัก ตอนเย็นเอาของจากสวนมาให้ ตอนนั้นบอกน้องสาวว่า อยากจะได้ที่ดินที่นี่สัก 5 ไร่ จะมาอยู่ด้วย เพราะหลงรักและอินกันคนตจว. แล้ว วางแผนไว้ว่าจะเป็นอาสาสมัครสอนภาษาอังกฤษให้เด็กๆ และเก็บค่าเช่าบ้าน และคอนโด เลี้ยงตัวเองและที่สำคัญจะอยู่อย่างพอเพียง สิ้นปีนี้จะเริ่มโครงการนี้แล้วค่ะ จากคุณ : อยากขี่เหล่ - [ 19 มิ.ย. 52 13:42:11 A:203.117.66.237 X: TicketID:220799 ]

ความคิดเห็นที่ 39 คุณคห 38 เป็นสมาชิกที่นี่สิคะ จะได้มาเล่าความคืบหน้าโครงการเกษตรพอเพียงให้ฟังกันบ่อยๆ  อยู่จังหวัดอะไรคะ จากคุณ : ผักบุ้งริมคลอง - [ 19 มิ.ย. 52 14:25:30 ]

ความคิดเห็นที่ 40 ยังไม่ได้เป็น แต่ชอบ เป็นคำตอบสุดท้าย จากคุณ : LILY_PINK - [ 20 มิ.ย. 52 09:29:55 ]

ความคิดเห็นที่ 41 ขอตอบนะคะ ยังไม่ได้เป็นเกษตรกรเอง แต่อยู่ในสายเลือด และกำลังจะดำเนินรอยตามค่ะ ...คิดว่าเป็นอาชีพมีความสุขมากที่สุดแล้วค่ะ..... ตั้งแต่เกิด เราก็เห็นพ่อแม่ทำไร่ทำสวน ถามว่า.. รวยเงินทองหรือปล่าว ไม่ค่ะ เราคนจนค่ะไม่เคยรู้จักคำว่ารวย  แต่เรามีข้าวกินทุกวัน พ่อหาปลาเก่ง แม่ทำไร่เก่ง แต่ไม่มีเงินเก็บหรอกค่ะ พ่อแม่สร้างครอบครัวจากการทำไร่ ปลูกบ้านไม้หลังเล็กๆ  แม่ฝันอยากมีที่ดินสักแปลงปลูกผลไม้ ....เพราะตอนเด็กแม่เล่าว่าไปแอบ ขโมยมะม่วงสวนข้างบ้านกิน เค้าก็โห่ไล่ดูถูกเพราะแม่จน ก็จำฝังใจจะปลูกเอง ในที่สุดแม่ก็มีที่ดินปลูกมะม่วง ขนุน มะละกอ แล้วก็เก็บไปแจกคนที่เค้าเคยไล่แม่ตอนเด็กๆ  แค่นี้แม่ก็มีความสุข ในชีวิตแม่ฝันแค่นี้เอง... ตอนเด็กต้องไปช่วยงานไร่ทุกเสาร์อาทิตย์ เหนื่อย ขี้เกียจ ไม่อยากทำ ทำไปทำไมไม่รู้  แม่บอก....ทำของเราเอง ดีกว่าทำให้คนอื่น...แต่เราก็ยังไม่รู้สึก เราไปรับจ้างก็ได้เงินนี่นา...ของเราเองไม่เห็นได้เงินสักที.. แม่บอกให้เรียนหนังสือให้มีความรู้เข้าไว้มันสำคัญ จะทำอะไรค่อยว่ากันอีกที เราพยายามเรียน ให้สูงที่สุดเท่าที่จะมีเงิน ตอนนี้ก็ยังได้แค่ปวส.แต่มีเงินก็จะเรียนอีกค่ะ ตอนจบม.3 ก็ออกมาทำงานสงสารแม่ค่ะ แล้วเรียน กศน. เองจบม.6 แล้วก็ต่อ ปวส.กู้ทุนเรียนด้วย ขอแม่ด้วย จบออกมาได้ทำงานบริษัทเงินทุนใหญ่แห่งหนึ่งในกรุงเทพฯ ปัจจุบันก็เป็นแบงค์ไปละ แต่เงินน้อย ไม่พอใช้เลยสักเดือน บางเดือนเงินยังไม่ออก เหลือเงินไม่พอค่ารถเมล์ด้วยซ้ำ กลับบ้านไม่ได้ต้องโทรบอกเพื่อนให้มารับ เคยต้มข้าวเปล่ากินกับเพื่อสามคน ตอนอยู่หอ เช้าขึ้นเงินเดือนออกรอดตายกันไป.... ปัจจุบันเปลี่ยนงานไปหลายที่ มาที่สุดท้ายก็ไม่รู้จะดีไม่ดี อยู่กรุงเทพฯ มา  10 ปี ยังไม่ได้อะไรเป็นชิ้นเป็นอัน เงินเก็บไม่มี แถมมีหนี้อีก คิดแล้วเหนื่อย พ่อแม่บอก.....กลับมาอยู่บ้านเถอะลูก อย่างน้อยไม่มีเงินเราก็อยู่ได้ เราปลูกข้าว ปลูกผักกินเอง เราฟังแล้วน้ำตาไหล.....เราอยากกลับแต่ตอนนี้ยังกลับไม่ได้ ต้องทำงานใช้หนี้ก่อน....แล้วเก็บเงินอีกสักนิดหน่อย บางวันแอบนอนน้ำตาไหลคิดถึงบ้าน อยากกลับแต่กลับไม่ได้........ รออีกสักพักเราจะกลับไปทำไร่......... ความสุขที่แท้จริงที่หาไม่ได้ในสิบปีของการทำงานที่ผ่านมา.... ***ขอโทษนะคะ อาจจะยาวหน่อย ขอบคุณเจ้าของกระทู้นะคะที่ให้โอกาสมาตอบ เข้ามาอ่านบ่อยแต่ไม่เคยได้ตอบค่ะ*** แก้ไขเมื่อ 20 มิ.ย. 52 12:16:09 จากคุณ : เหนื่อยมั้ย - [ 20 มิ.ย. 52 12:14:45 ]

ความคิดเห็นที่ 42 ^ ^ ^ องุ่นนี้ที่ไร่คุณเหนื่อยมั้ย  รึเปล่าครับ  งามมากกกกก....อยู่ที่ไหนของประเทศครับ แบบว่าสนใจมากครับ  งามโดนใจอย่างแรง...... จากคุณ : คนดง คนเดิม - [ 20 มิ.ย. 52 13:10:46 ]

ความคิดเห็นที่ 43 เอ่อ  มันตอบยาก  มันคงเป็นเพราะความสุขมั้ง  บ้านเราส่วนใหญ่รับราชการหรือมีงานทำประจำกันหมด แต่ทุกปี เดอะแก๊ง ของพ่อเค้าจะชวนกันทำนา แบบว่าไม่คิดจะขายหรอกเอาไว้กินเองสำหรับพี่น้อง            ทำทำไมทั้งๆที่เราก็ซื้อมากินได้ไม่ลำบาก   เคยมีคนถามแก๊งนี้เหมือนกัน  คำตอบเหรอง่ายๆ  ใจมันรักมีความสุขที่ได้ทำ ปัญหาที่เจอจากธรรมชาติในแต่ละปีมีไว้ให้ก้าวข้ามมีไว้ให้วางแผนในปีหน้าเราจะกันมันยังไงมันไม่ใช่เรื่องให้ท้อสักหน่อย   อันนี้ของบ้านเรานะ แต่ของเพื่อนเราหลายๆคนที่ครอบครัวเป็นเกษตรกรโดยกำเนิด ก็มีแต่คนบอกว่ามาเรียนมาทำงานใช่ว่าจะทิ้งการเกษตรนะ  สำนึกตลอดว่าที่พ่อแม่ที่ส่งเราเรียนได้ทุกวันนี้มาจากทำไร ทำนา ทั้งนั้นหลายคนบอกเราว่าช่วงนี้ขอศึกษาโลกกว้างสักพักจะกลับไปทำไรคืน เพราะที่ขนาดพ่อกะแม่ทำแบบเก่า(แบบที่ยังใช้สารเคมี)แบบที่เปลืองกะปุ๋ยและยามากกว่ากำไร ยังส่งลูกเรียนได้หมดทุกคนขนาดนี้  แล้วตัวเค้าเองเรียนมาก็ขนาดนี้ เห็นแล้วว่าวิธีการใหม่ๆ ที่เลิกพึ่งยาและสารเคมีแต่ให้ผลดีเท่าเดิมมันสามารถทำได้ และคิดว่าจะทำได้ดีกว่าทำไมจะไม่กลับไปทำ  ไม่รู้สิเราคิดว่าส่วนหนึ่งมันคงอยู่ในสายเลือดมั้ง อีกส่วนคือความสบายใจที่ได้เป็นนายตัวเอง   งานไหนๆมันก็มีอุปสรรคในตัวเองทั้งนั้น  เรียนรู้ที่จะอยู่กับมันคงจะดีกว่าเนอะ จากคุณ : spiderPB - [ 20 มิ.ย. 52 13:12:04 ]

ความคิดเห็นที่ 44 ตอบคุณคนดงฯ คห.42 ค่ะ ใช่ค่ะ เป็นของที่ไร่ พี่ชายเป็นคนปลูก ปลูกไม่เยอะประมาณเกือบ 1 ไร่ค่ะ เห็นงามๆ อย่างนี้งวดนี้เศร้าค่ะกะว่าจะได้แน่ๆ แต่ปีนี้ฝนมาเร็วเน่าหมดเลย จากคุณ : เหนื่อยมั้ย - [ 20 มิ.ย. 52 13:37:28 ]

ความคิดเห็นที่ 45 อีกนิดค่ะ ลืมแนะนำตัว บ้านอยู่โคราชค่ะ ใกล้ๆ กับอำเภอปากช่อง จากคุณ : เหนื่อยมั้ย - [ 20 มิ.ย. 52 13:41:44 ]

ความคิดเห็นที่ 46 อ่าน คห.41 แล้วกินใจจัง สู้ๆนะครับ จากคุณ : ดอกไม้ทะเล - [ 20 มิ.ย. 52 14:56:41 ]

ความคิดเห็นที่ 47 ฮั่นแน่ คุณดง เตรียมขึ้นกระดานโปรแกรมปล้นใช่ไหมน่ะ อยู่ไม่ไกลด้วย ขอเตือนคุณ เหนื่อยมั้ย ให้ระวังตัวไว้  เดี๋ยวได้ เหนื่อยแน่   แต่องุ่นคุณน่าสนใจจริงๆแหละ ปลูกที่โคราชยังงามขนาดนี้ สุโขทัยมีลุ้นแล้วเรา เฮ่อ...หลายๆคนก็ฝ่าฟันมรสุมชีวิตกันมาหลายๆรูปแบบ ปัจจุบันก็ประกอบอาชีพหลายๆด้าน แต่ทุกคนในที่นี้ก็มีใจรักการเกษตรด้วยกันทั้งสิ้น อาชีพเกษตรไม่เคยทำร้ายใคร (แบบจงใจ แหะๆ) อยากให้มีคนมาตอบเยอะๆคุ่ะ อยากรู้ ว่าเกษตรกรรุ่นไร้สารเคมีเขาคิดกันอย่างไร     เชิญท่านต่อไปค่ะ..... จากคุณ : ผักบุ้งริมคลอง - [ 20 มิ.ย. 52 18:16:11 ]

ความคิดเห็นที่ 48 คุณเหนื่อยมั้ย  บอกตำแหน่งซะแล้ว   อิอิ                     เสียดายนะครับ  ที่ไม่ได้ทำค้างพลาสติกคลุมกันฝน  ไม่งั้น  ตีปีกบินสบายแล้วครับ   นึกถึงเดือนก่อนหนีไปเที่ยวเชียงใหม่มา  ขนาดชาวเขา  ยังทำโรงเรือนกันแทบทุกบ้าน จากคุณ : ญี่ปุ่น35 - [ 21 มิ.ย. 52 00:52:11 ]

ความคิดเห็นที่ 49 เรียนคุณผักบุ้ง กำลังสมัครสมาชิกอยู่ค่ะ แต่ตอนนี้ Scanner เสียเลยยังสมัครไม่ได้ น้องสาวอยู่กาฬสินธุ์ค่ะ เราก้อเคยอยู่ตอนเรียน ม.3-6 แล้วก้อกลับมาอยู่ กทม. และอีกหลายประเทศค่ะ ตอนนี้เก็บข้อมูลของทุกท่านในห้องนี้เพื่อเป็นแนวทางอยู่นะค่ะ และกำลังตื้อให้คนข้างบ้านน้องสาวขายที่ให้อยู่ค่ะ โอมเพี้ยงใจอ่อนที่เถอะ จากคุณ : อิสานดอทคอม - [ 21 มิ.ย. 52 13:56:47 A:203.117.66.237 X: TicketID:220799 ]

ความคิดเห็นที่ 50 คุณผักบุ้งบ้านอยู่สุโขทัยหรือค่ะ ถ้าใช่ บ้านเราก็คงไม่ไกลกันเท่าไร อย่างน้อยก็ภาคเดียวกัน เดี๋ยวหลังแมวไปบอกนะว่าบ้านเค้าอยู่ไหน จากคุณ : มุนีน้อย - [ 21 มิ.ย. 52 16:40:27 ]

ความคิดเห็นที่ 51 คุณผักบุ้งฯ .........แฮ่ๆ จะมีคนมาปล้นเหรอคะ บอกล่วงหน้าได้ค่ะ จะได้เตรียมกองโจรไว้ปล้นต่อ คุณญี่ปุ่น35........ น่าสนใจนะคะต้นทุนคงไม่สูง แถวบ้านถ้าเป็นสวนใหญ่ๆ เค้าก็ทำโรงเรือน แต่ว่าไม่ใช่พลาสติก ต้นทุนสูงทีเดียวค่ะ (พี่ชายบอกว่าต้นไม้มันชอบแดดทั้งนั้นแหละ  เลยให้มันอยู่กะแดดกะฝนซะสะใจ!!) แก้ไขเมื่อ 22 มิ.ย. 52 09:29:45 จากคุณ : เหนื่อยมั้ย - [ 22 มิ.ย. 52 09:28:57 ]

ความคิดเห็นที่ 52 สวัสดีค่ะ  คุณเหนื่อยมั้ย จากภาพในคห. 41 เหมือนเราจะอยู่ใกล้กันนะคะ  แต่อยู่คนละด้านของภูเขา จากคุณ : egae41 - [ 22 มิ.ย. 52 16:18:44 ]

ความคิดเห็นที่ 53 ^ ^ ^ จริงป่าวคะ คุณ egae41  สวัสดีเช่นกันค่ะ จากคุณ : เหนื่อยมั้ย - [ 22 มิ.ย. 52 17:25:51 ]

ความคิดเห็นที่ 54 คุณ คห 49 เอาใจช่วยให้ได้ที่ดินค่ะ จะได้มาสุมหัวกันทำเกษตรอีกคน เป็นสมาชิกแล้วบอกกันบ้างนะคะ เอ๊า คุณพี่อยู่ใกล้กับคุณเหนื่อยมั้ยแบบนี้ ก็หวานหมูขบวนปล้นสิคะนี่ กองโจรคงรู้กันหมดแล้วป่านนี้ จากคุณ : ผักบุ้งริมคลอง - [ 22 มิ.ย. 52 19:29:44 ]

ความคิดเห็นที่ 55 ภูเขานะดูแล้วเหมือนอยู่กันคนละฝั่งจริงๆ แต่คงไกลเอาเรื่องเหมือนกันนา ว่าแต่ภูเขาลูกนี้คุ้นตามาก จากคุณ : สีมุก - [ 22 มิ.ย. 52 19:45:23 ]

ความคิดเห็นที่ 56 อ่านทู้นี้แล้วรู้สึกดีจังเลยค่ะ จากคุณ : ช้อนชา - [ 23 มิ.ย. 52 07:30:55 ]

ความคิดเห็นที่ 57 คุณช้อนชา  แบบนี้เจ้าของทู้ก็ปลื้มสิคะ อิอิ จากคุณ : ผักบุ้งริมคลอง - [ 23 มิ.ย. 52 12:20:13 ]

ความคิดเห็นที่ 58 ^ ^    ^ ^v   จากคุณ : คนดง คนเดิม - [ 24 มิ.ย. 52 21:26:15 ]

ความคิดเห็นที่ 59 ทำอะไรมาก็เยอะ ร้านอาหาร ผับบาร์ ร้านสปา ก่อสร้าง ลุยมาหมด แต่ที่ทำยังไม่สำเร็จ คือปลูกต้นไม้ ถ้าไม่ตาย ก็เลี้ยงไม่โต แต่มันอยาก เข้ามาอ่านซะจนซื้อที่รอไว้แล้ว วันหนึ่งเมื่อว่างจะเริ่มลงมือ เตาะแตะๆ แบบว่าin love ธรรมชาติ หรืออาจเป็นที่วัย ฮ่า ๆ จากคุณ : ดำตับเป็ด - [ วันต่อต้านยาเสพติดโลก 01:58:56 A:125.27.70.45 X: ]

ความคิดเห็นที่ 60 คุณคห 59 อยู่แถวไหนคะ ลงมือเมื่อไหร่เอาภาพมาโชว์กันบ้างนะคะ เราก็เพิ่งเริ่มเหมือนกัน เป็นเรื่องของจังหวะชีวิตเนาะ  อินเลิฟธรรมชาติดีแล้วค่ะ จากคุณ : ผักบุ้งริมคลอง - [ วันต่อต้านยาเสพติดโลก 12:09:28 ]

ความคิดเห็นที่ 61 มันเป็นสัญชาติญาณของคนไทยครับ  ลองถามคนใกล้เกีษยนร้อยละ 90 อยากมีไร่เล็กๆ  ถ้าตอนนี้ไม่ได้เตรียมที่ดินไว้เริ่มมองหา เดี๋ยวแก่ตัวมา จะลำบาก  หม่อมกฤษดากรท่าตรัสว่า " เงินทองเป็นของมายา  ข้าวปลาเป็นของจริง" จริงไหมครับ จากคุณ : แจ้ห่ม47 (แจ้ห่ม47) - [ 28 มิ.ย. 52 21:27:57 ]