กระัทู้นี้ออกจะแรงไปหน่อยเพราะผมหมดความอดทนกับที่นี่แล้ว หากใครไม่เห็นด้วย ผมก็ไม่ได้ว่าอะไร แต่ผมอยากจะเตือนสติคนที่ทำอาชีพสัตวแพทย์ ให้ได้สำนึกกันบ้างก็เท่านั้นว่า ตอนนี้คุณทำอะไรกันอยู่
สืบเนื่องมาจากสุนัขของผมที่อยู่เชียงใหม่มีอาการไม่ดีอาเจียนออกมาเป็นเลือดเมื่อคืนนี้ แม่ผมจึงให้คนข้างบ้านพาสุนัขไปหาที่โรงพยาบาลนี้เพราะคลินิกประจำปิดแล้ว เมื่อไปถึงประมาณทุ่มกว่า ๆ แม่ผมก็รีบเข้าไปในโรงพยาบาล เจอแพทย์ แทนที่แพทย์จะถามไถ่ว่ามีปัญหาอะไร
แพทย์กลับตำหนิแม่ผมว่า "เข้ามาได้ยังไง"
แม่ผมบอกว่า สุนัขอาการไม่ดี ให้คุณหมอช่วยดูหน่อยค่ะ อาการหนักมาก สิ่งที่คนเป็นหมอตอบกลับ
เค้าบอกว่า "แพทย์เวรจะเข้ามาตอนสองทุ่ม ให้กลับมาหาใหม่ตอนสองทุ่ม"
แม่ผมยกมือไหว้เค้าว่าคุณหมอช่วยหน่อยนะคะ เพราะมันอาการหนักมาก สิ่งที่เค้าบอกก็คือ "ให้กลับมาใหม่ตอนสองทุ่ม"
"ให้ไปหาคลินิคตรงกองบินแทน"
แล้วในเวลาฉุกเฉินอย่างนี้แม่ผมจะทราบไหมว่า มันอยู่ที่ไหน ?
ผมไม่เข้าใจว่าทำไมคุณหมอไม่ช่วยสุนัขของผม หรือเพราะมันเป็นสุนัขพันทาง หรือว่านี่มันไ่ม่เกี่ยวกับพันทางหรือไม่พันทาง แต่เพียงเพราะมันเป็นแค่ "หมา" ตัวหนึ่ง ถ้าเป็นคนอาการหนักไปโรงพยาบาล หมอจะบอกให้มาสองทุ่มไหม?
แล้วถ้ามันเป็นเพียงแค่หมาที่ไม่ต้องการรับการรักษาอย่างเร่งด่วน
"อาชีพสัตว์แพทย์มีไว้เพื่ออะไร"
"คุณรักษามันฟรีหรือก็เปล่า"
"คุณก็ได้เิงินจากการรักษา"
ถ้ามันไม่ใช่เวรคุณ คุณถึงไม่ยอมรับรักษา แล้วผมไม่ทราบว่า
"ตอนนี้คณะแพทย์เค้าไม่สอนจรรยาบรรณแพทย์แล้วใช่ไหม?"
อย่าทำให้ผมเสื่อมศรัทธากับสังคมเชียงใหม่ไปมากกว่านี้เลย พวกคุณคิดอะไรกันอยู่ พวกคุณแค่เรียนแพทย์เพื่อให้โก้ไปวัน ๆ ใช่ีไหม คุณเดินนวยนาดว่าคุณเป็นแพทย์ แต่คุณทำหน้าที่แพทย์ที่ดีหรือยัง ทุกวันนี้คนเป็นหมอมันเบี่ยงเบนไปมาก พวกคุณเดินเชิดคอกัน ภูมิใจว่าคุณเก่งเสียเต็มประดา แค่นี้เหรอที่คุณคิดได้
หน้าที่คุณคือ "รักษา" ไม่ใช่ "เลือกปฏิบัิติ!"
พวกคุณเรียนสัตวแพทย์ตอนนี้เพราะอะไร เพราะรักสัตว์ หรือ เพราะเงินเยอะ ?
คุณมาฝึกงานที่โรงพยาบาลสัตว์เพราะมันต้องทำ แต่ว่ามันไม่ได้เงินใช่ไหม คุณถึงไม่ทุ่มเทเพื่อสัตว์ป่วยที่ซมซานมาขอให้พวกคุณช่วยเหลือใ่ช่ไหม
คุณต้องไปเปิดคลินิคเองก่อนใช่ไหม ถึงตอนนั้นคุณถึงจะช่วยพวกมัน
ผมบอกไว้เลยว่าสุนัขตัวนี้ มันเป็นพันทาง ที่ผมเก็บมาจากวัด มันไม่มีัพันธุ์ฝรั่งอะไรหรอก แต่ผมก็รักมัน เพราะว่ามันคือ "หมา" ไง คุณเข้าใจไหม ว่าหมาก็คือหมา ต่อให้มันจะพันธุ์อะไรมันก็คือหมา
ผมเลี้ยงมันดีทุกอย่าง ให้อาหารพรีเมี่ยม ฉีดยาครบทุกเข็ม ซื้อกรงราคาแปดพันให้มันอยู่ หมาฝรั่งใครจะเลี้ยงดียังไง ผมก็เลี้ยงหมาพันทางผมดีอย่างนั้น เพราะมันมีสิทธิ์ที่จะได้รับความรักเหมือน ๆ กับสิ่งมีชีวิตทั่วไป ผมรักมันเหมือนมันเป็นเพื่อนคนหนึ่งของผม พวกคุณน่ะเวลาคุณมองคนที่เอาสุนัขมาหาหมอน่ะ คุณรู้ได้ยังไงว่า สุนัขตัวไหนมีค่าพอที่จะรักษาแค่ไหน คุณเห็นมันเป็นพันทาง แล้วคุณรู้ได้ยังไงว่า ความเป็นอยู่มัน จะต้องต่ำต้อยเหมือนพันธุ์ของมัน คุณจึงละเลยมัน ไม่สนใจมัน ตอนนี้มันตายไปแล้ว เพราะหลังจากแม่ออกจากโรงบาลคุณมันก็อาเจียนมากมาย ชัก และสิ้นใจตาย คุณจะคิดบ้างมั้ยว่า อย่างน้อยถ้าคุณได้ช่วยมันแม้แต่ความพยายามซักนิด ทุกอย่างมันอาจไม่เป็นแบบนี้
คุณก็คงคิดว่า มันเป็นแค่สัตว์ตัวนึงที่ตายไป แต่สำหรับผม มันคือสมาชิกในครอบครัว หมาทุกตัว มันไม่ได้เหมือนกัน มันมีนิสัย และลักษณะของตัวมันเอง และที่สำคัญมันไม่มีหมาตัวไหนมาแทนตัวไหนได้ง่าย ๆ
ผมทำอะไรมากไม่ได้ ผมไปด่าคุณที่โรงพยาบาลไม่ได้ เพราะผมทำงานอยู่กรุงเทพ คุณรู้ไหม แม่ผมเสียใจมาก ที่คุณทำอย่างนั้น แม่ผมบอกว่า ถ้ามันตายอยู่ในมือหมอ แม่ก็ยังจะรู้สึกดีเสียกว่าให้ัมันมาตายบนรถแบบนี้
ส่วนอาการของหมาผมนั้น ผมขอเ่ล่าเป็นอุทาหรณ์กับทุกคนที่เลี้ยงสุนัขนะครับ
หมาของผมอายุประมาณเกือบขวบแล้ว ฉีดยาทุกอย่างครบเซ็ทคือประมาณเจ็ดเข็ม และฉีดกันสุนัขบ้าแล้ว มันสุขภาพแข็งแรงดีแต่ว่ามันออกจะผอมไปหน่อย กินยังไงก็ไม่อ้วน เป็นมาแบบนี้ตั้งแต่ผมเอามาจากวัดแล้ว อาการของมันเมื่อสามวันก่อนคือ อาเจียนออกมาเป็นข้าวที่ทานไปออกมาหลายกองมาก และวันต่อมาก็ไอทั้งวันทั้งคืน เหมือนมีอะไรมาติดคอ และมีเศษลิ่มเลือดออกมาด้วย แม่ผมจึงตัดสินใจพามันไปหาคลินิคที่เจ้าของเป็นอาจารย์แพทย์ของมหาวิทยาลัยเชียงใหม่ หมอดูอาการ เช็คปรอททางก้น บอกว่าไม่มีไข้ แต่คิดว่าน่าจะมีเศษกระดูกไปติดที่หลอดอาหารหรือไม่ก็กระเพาะ จึงฉีดยาฆ่าเชื้อและยาแก้อักเสบให้ พร้อมกับเอายาไปให้ทานที่บ้านและบอกว่าเดี๋ยวเศษที่ติดพวกนี้มันจะถูกถ่ายออกมาเอง โดยที่ไม่ได้แนะนำให้พามันไป x-ray ดูช่องท้อง แม่ผมก็พากลับ และหลังจากกินยา อาการก็ดีขึ้นคือไอน้อยลง แต่ก็มีไออยู่บ้าง เลือดก็ไม่ออกเป็นเลือดสดแล้ว แต่เย็นวันนั้นแม่บอกว่า มันนอนไม่ได้ เวลามันจะหลับมันจะนั่งเอา ผมกับแม่ก็คิดว่าไม่น่ามีอะไรเพราะมันอาจจะเป็นเหมือนคนถ้าไอมาก ๆ ก็นอนไม่ได้มันจะไอมากขึ้น ก็ต้องนั่งนอนเหมือนกัน ก็ให้ดูอาการเพราะว่าเชื่อในแพทย์คนนี้อย่างมาก แต่พอข้ามวัน ตอนช่วงเช้ามันก็ไม่มีอะไร แต่พอช่วงเย็นมันซึมมากและไม่กินอาหารเลย และแล้วมันก็ลงไปนอนแช่น้ำ แม่จึงรีบอุ้มขึ้นมา มันจึงเริ่มอ๊วกออกมาอีก และเป็นเลือด แม่ผมจึงรีบพาไปโรงพยาบาลดังที่เล่ามา และัจากการสันนิษฐานของผม คงจะมีใครแถวบ้านเอากระดูกไก่โยนให้มันกิน ตอนที่มันออกไปวิ่งเล่น เพราะที่บ้านผมจะรู้กันและห้ามเด็ดขาดว่าไม่ให้มันกินกระดูกสุก และมันคงจะรีบกินจนไอ้ส่วนที่แหลม ๆ ลงไปทิ่มกระเพาะทำให้กระเพาะฉีกขาด ผมไม่คิดเลยว่าด้วยเหตุนี้จะทำให้หมาผมซึ่งแข็งแรงดีถึงกับเสียชีวิตในเวลาอันรวดเร็วขนาดนี้ได้ หากจะหาคนผิด ผมขอประนามตัวเองที่ไม่ได้ดูแลมันทุกฝีก้าว จนทำให้มันต้องมาตาย
ส่วนของหมา ผมประนามตัวเองที่เอามันมาเลี้ยงแล้วทำให้มันต้องตาย
แต่ส่วนของการรักษา ผมขอประนามแพทย์โรงพยาบาลสัตว์เล็ก จังหวัดเชียงใหม่ครับ ที่ไม่มีสปิริต และจรรยาบรรณในการรักษาสัตว์ครับ ถ้าคุณพยายามแล้วช่วยไม่ได้ ไม่มีใครว่าคุณหรอกครับ แต่นี่คุณไม่พยายามเลยด้วยซ้ำ ผมยอมไม่ได้ครับ
ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านครับ
จากคุณ :
Super Toby 
- [
6 ก.ค. 52 11:48:49
]
ผมขอประนามโรงพยาบาลสัตว์เล็ก มหาวิทยาลัยเีชียงใหม่
เสียใจด้วยค่ะ สำหรับเรื่องน้องหมา 
เสียใจด้วยนะครับ 
