Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com


    วันนี้เราสูญเสียบราวนี่ ลูกรักของเราไปครับ

    ก่อนอื่นต้องขอบคุณเพื่อในห้องนี้มากๆครับที่มาช่วยตอบคำถามมากมายในกระทู้ที่ผ่านมา

    http://www.pantip.com/cafe/jatujak/topic/J8024021/J8024021.html

    ผมและภรรยามีกำลังใจมากขึ้นในการเลี้ยงกระต่าย เพราะรู้ว่ามีเพื่อนๆที่จริงใจและพร้อมให้ความรู้เสมอๆ


    ส่วนตัวผมเอง แม้ผมจะเลี้ยงน้องหมามาสิบกว่าปี จำนวนมากกว่าสามสิบตัว

    แต่เมื่อมาเลี้ยงกระต่าย ก็ทำให้ผมต้องเรียนรู้ใหม่หมดเลย เพราะว่าระบบร่างกายต่างกันมาก

    [ รูปน้องบราวนี่ครับ http://picasaweb.google.com/arthitv/Browny# ]


    กลับมาเข้าเรื่องครับ หลังจากที่เราพาน้องบราวนี่ไปหาหมอโรคตาเมื่อวันที่ 28 ที่ผ่านมา เราก็ค่อนข้างวางใจและไม่ได้กังวลมากนักเกี่ยวกับเรื่องตา

    เพราะคุณหมอตั๊กที่ รพ.เกษตรให้คำแนะนำค่อนข้างดีมาก

    ผมและภรรยาก็มีความสุขในการดูแลน้องบราวนี่มากๆ

    เมื่อวันศุกร์ที่ผ่านมา  อาหารน้องบราวนี่ใกล้หมด

    คุณพ่อ (ซึ่งเชี่ยวชาญการเลี้ยงสุนัขมาก) ได้เอาอาหารกระต่ายโตมาให้น้องบราวนี่ (อายุยังไม่ถึงสองเดือนดีนัก) ด้วยความที่เราเองก็รู้เท่าไม่ถึงการและไม่คาดว่าจะกระทบน้องมากนัก

    แต่หลังจากผ่านมาสองวัน คือวันเสาร์และอาทตย์ พวกเราสังเกตเห็นว่าน้องถ่ายน้อยลง (เพราะอาหารมีน้ำน้อยแต่มีไฟเบอร์เยอะ) และซึมไม่ค่อยพูดจา ไม่ค่อยวิ่งเล่นดื่มน้ำน้อยลง

    เย็นวันอาทิตย์ ผมและภรรยาไม่ค่อยสบายใจนัก จึงพาบราวนี่ไปหาหมอที่ ร.พ.สัตว์เกษตร ห้องฉุกเฉินตอนเกือบๆสองทุ่ม

    เนื่องจากเป็นวันหยุดยาว คุณหมอเฉพาะสัตว์พิเศษไม่อยู่เวร เราจึงขออนุญาตพญาบาลให้เข้าพบหมอทั่วไปแทน

    ตอนนั้นผมทราบจากประสบการณ์แล้วว่า น้องมีปัญหาเรื่องการไม่ถ่ายแน่นอน แต่ไม่ทราบว่าซีเรียสขนาดใหน

    คุณหมอตรวจดูแล้วเห็นว่าไม่เป็นอะไรมาก จึงให้กลับบ้านพร้อมวิตามิน 1 ขวด และนัดให้มาพบคุณหมอตั๊กวันอังคารเช้าแทน

    (เราไม่รู้เลยว่า ความต่างเพียง 1 วันจะเป็นแบบนี้)

    เราพาน้องกลับมาบ้าน และเฝ้าดูอาการ พยามป้อนน้ำ และป้อนวิตามิน

    แต่น้องก็ซึมลงเรื่อยๆ

    ผมไปทำงานตอนเช้าวันจันทร์ ประมาณสักบ่ายโมงภรรยาโทรมาบอกว่า น้องเสียแล้ว


    อาการคาดว่าเกิดจากการถ่ายไม่ออก จนทำให้ลำไส้หมักหมมและติดเชื้อแบ็คทีเรีย จนเชื้อติดเข้ากระแสเลือด

    วาระสุดท้ายของน้อง ภรรยาผมบอกว่าเขาร้องเสียงดังมากๆเลยครับ

    ผมต้องลางานและกลับมาบ้าน พาน้องไปฝังใกล้ๆที่ทำงานแถวๆทองหล่อ
    เพื่อที่เราจะได้มองเห็นเขาทุกวันเวลาขับรถไปทำงาน


    พวกเราเสียใจมาก และหลังจากนั้น ได้มาอ่านกระทู้หลายๆกระทุ้ที่มีอาการแบบเดียวกับน้อง และผมคิดว่า จะเป็นประโยชน์มาก ถ้าเรารู้อาการเหล่านี้ก่อน

    ตอนนี้ผมและภรรยายังทำใจไม่ได้ และเราคงไม่เลี้ยงน้องกระต่ายไปอีกสักระยะใหญ่ๆ เรารักบราวนี่เหมือนลูกของเราจริงๆครับ

    ผมพอจะสรุปได้ดังนี้ครับ เพื่อป้องกันไม่ให้เหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นกับใครในอนาคต

    1. ร้านค้าโปรดอย่าโกหกเรื่องอายุของกระต่ายเลยครับ
    เพราะเท่าที่ผมย้อนกลับไปนึกๆดู เราได้ข้อมูลอายุที่ไม่ถูกต้องมาในตอนแรก ทำให้เราให้อาหารน้องผิดประเภทเกือบสัปดาห์ ถ้าเราไม่พาน้องไปหาหมอ เราก็คงไม่รู้ว่าน้องอายุยังไม่ถึงเดือนตอนที่ได้มา (ร้านค้าบอกว่า 3 เดือนแล้ว)

    2. การเลี้ยงกระต่ายต้องมีพื้นที่จำกัด แต่ต้องมีอิสระให้เขาวิ่งเล่นพอสมควร
    มิเช่นนั้นเขาจะไปทานอาหารบางอย่างที่เราไม่ต้องการให้เขาทานได้ครับ และท้ายที่สุดอาจจะเป็นพิษได้

    3. อย่าไว้ใจอาการแม้เล็กน้อยครับ ตระหนกและตระหนักไว้ก่อน
    หากหมอท่านแรกไม่ได้ให้ความสนใจกับอาการที่เราเห็นว่าผิดปรกติ
    เรามีสิทธิที่จะพาไปหาความคิดเห็นที่ 2 จากหมอท่านอื่นๆได้ครับ
    ไม่ว่าจะแพงหรือไกลแค่ใหนก็ต้องไป (ภรรยาผมยังไม่หยุดร้องเลยครับตอนนี้)

    4. ระวังเรื่องอาหารและสิ่งแวดล้อมให้มากๆครับ กระต่ายบอบบางมาก


    5. อย่าเลี้ยงเลยครับถ้ายังไม่ได้อ่านอาการเบื้องต้นที่อาจเกิดกับกระต่าย

    6. อย่าเข้าใจเอาว่าเรามีความรู้เรื่องสัตว์เลี้ยงขนาดใหญ่แล้วจะเข้าใจน้องกระต่ายนะครับ
    มันไม่จริงเลย (ผมเศร้าทุกวันนี้เลยครับ นึกว่าตัวเองรู้เยอะแล้ว จริงๆไม่รู้อะไรเลย)

    7. อย่าเชื่อร้านค้า หรือหมอเพียงท่านเดียวครับ
    พยามหาข้อมูลจากทุกที่ที่พอหาได้

    ถ้าเช้าวันจันทร์ผมพาน้องไปหาหมอได้อีกที่หนึ่งก่อนไปทำงาน น้องคงยังอยู่กับผมได้ครับ

    เพียงแค่ผมไม่รอวันอังคาร

    จากวันอาทิตย์ 20.00 - วันจันทร์ 12.00 ผมมีเวลา 14 ชั่วโมงที่จะพาน้องไปอีกที่หนึ่งได้แต่ผมไม่ทำครับ เพราะเชื่อคุณหมอที่ไม่ได้ทำงานเฉพาะด้านสัตว์เล็ก

    จริงๆไม่ใช่ความผิดของคุณหมอท่านั้นด้วยครับ เพราะท่านวินิจฉัยโรคจากความจำกัดของความรู้ท่าน  จริงๆแล้วเป็นความผิดของเจ้าของที่ไม่ได้ตัดสินใจให้เด็ดขาดครับ


    อย่างไรก็ตามขอบคุณที่เพื่อนๆให้กำลังใจมาตลอดนะครับ

    หากมีโอกาส เมื่อเราขึ้นสวรรค์ เราเชื่อว่าบราวนี่จะรอพวกเราอยู่บนนั้น และในวันสุดท้าย จะไม่มีการร้องไห้อีกต่อไป

    น้ำตาทุกหยดจะถูกเช็ดออก และเรากับน้องบราวนี่ จะอยู่ร่วมกันในสวรรค์ ตลอดไป........



    ป.ล. พ่อรักน้องบราวนี่นะ ที่พ่อไม่อยากใกล้ชิดกับน้องมาก เพราะพ่อกลัวจะเสียใจ หากน้องจากพ่อไป

    ตอนนี้พ่อรู้สึกแล้วว่า ถ้าพ่อเลือกย้อนเวลากลับไปได้ พ่อจะอยู่ใกลๆน้องมากกว่าเดิม

    เพราะสิ่งที่พ่อจะทำให้น้องได้ คือเมื่อตอนน้องอยู่กับพ่อเท่านั้น ไม่ใช่ตอนที่น้องจากพ่อไปแล้ว

    เวลาเกิดกับเวลาที่ต้องจาก ไม่สำคัญเท่ากับตอนที่เราอยู่ด้วยกัน เราได้ทำอะไรเพื่อเขามากกว่าครับ


    รักบราวนี่มากๆนะ


    ป.ล. 2 ขอโทษนะครับที่เขียนงงๆ วกไปวนมาหน่อย เพราะยังงงๆกับเหตุการณ์วันนี้ครับ ยังทำใจไม่ได้จริงๆ

     
     

    จากคุณ : tanoy_delphi - [ วันอาสาฬหบูชา 02:24:25 ]

 
 


ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป


Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com