จากใจร้านเพ็ทช็อปที่เจเจมอลล์ ขอเตือนเป็นครั้งที่เท่าไหร่ก็ไม่ทราบ "หยุดซื้อสุนัขและแมวที่สวนจตุจักรเสียทีเถอะครับ"
|
|
เป็นที่ทราบกันดีอยู่แล้วว่าสุนัขและแมวที่จตุจักร เป็นโรคลำไส้อักเสบ และโรคหัดเป็นจำนวนมาก ชนิดที่เรียกได้ว่า ถ้าสนัขและแมวตัวใดไม่เป็นโรคนี้คงเชย คงหลุดเทรนด์กันน่าดู
ผมเป็นคนขายอาหารหมาที่เจเจมอลล์ ทุกๆครั้งที่มีคนซื้อสุนัขที่จตุจักรจะต้อแวะผ่านร้านผมเป็นประจำ ภาพที่ผมเห็นจนชินตาก็คือสุนัขที่มีสภาพไม่สู้จะดีนัก บางตัวผอมแห้ง บางตัวซึม ไม่ยอมเล่น ไม่ยอมกินอาหาร ทุกๆครั้งที่ผมขายของให้ลูกค้า ผมต้องรีบบอกเขาก่อนทันทีว่าให้รีบพาไปหาหมอนะครับ และผมก็ไม่เคยทราบชะตากรรมของสุนัขเหล่านั้นเลยว่าจะเป็นอย่างไรต่อไป
จนมาวันนี้...
มีลูกค้าสองรายที่มาซื้อเสื้อสุนัขร้านผม กลับมาที่ร้านและบอกกับผมประมาณว่า สุนัขที่เขาซื้อไปจากในสวน มันเป็นโรคลำไส้อักเสบ กับโรคหัดจริงๆอย่างที่พี่พูด พี่ช่วยไปคุยกับเจ้าของร้านขายหมาให้หน่อยได้มั้ย
เจ้านายผมเขาก็ให้ผมไปช่วยคุยกับเจ้าของร้านสุนัข ว่าขอเอาเงินคืนได้มั้ย ผมเลยไปกับน้องเขา(จริงๆถึงเจ้านายไม่สั่งก็คงต้องไปอยู่แล้ว เพราะน้องชาย(เด็กส.ก)กับน้องสาว(สาวม.กรุง)คนนี้นิสัยน่ารักมาก เหมือนถูกชะตากัน ^^)
หลังจากที่ผมเข้าไปที่ร้านของเขา ด้วยความที่ผมกลัวคนขายสุนัขจะเสียหน้า ผมเลยเข้าไปกระซิบข้างหูเขา ว่าเอาหมามาคืนนะ หมาตัวนี้น่ะมันเป็นโรคลำไส้อักเสบกับโรคหัด ซึ่งเจ้าของร้านก็ไม่พูดอะไร ยินดีเปลี่ยนให้
แต่เหตุการณ์ที่ทำให้ผมเดือดปรี๊ด จนต้องมาโพสตั้งกระทู้ในวันนี้(ถึงจะไม่โมโหยังไงก็ต้องตั้งแน่นอน เพราะนี่มันเป็นเรื่องที่ทุกคนควรจะรับรู้กันไว้และบอกต่อๆกันไปให้มากๆ) มันเริ่มต้นที่
เจ้าของร้านขายสุนัข : อันนี้จะขอคืนเงินหรือเปลี่ยนสุนัขครับ
ผมเห็นน้องสองคนเงียบๆไป ผมก็เลยพูดแทนแบบไม่ได้คิดอะไรมาก
ผม : "ต้องคืนครับ"
ผมหยุดเว้นช่วงแล้วก็อธิบายต่อ
"เพราะถ้าเกิดจะเปลี่ยนสุนัขเป็นตัวใหม่ พวกผมกับน้องๆเขาก็อาจจะไม่รู้ก็ได้ ว่าสุนัขตัวที่เอามาใหม่มันเป็นโรคอีกหรือเปล่า เพราะโรคพวกนี้บางทีเป็นแล้วมันไม่แสดงอาการ..."ผมยังไม่ทันพูดจบประโยค เจ้าของร้านก็พูดแทรกขึ้นว่า
เจ้าของร้านขายสุนัข "นี่ผมจะคืนเงินให้ดีๆนะครับ อย่ามาทำนักเลง"
ผมกับน้องสองคนเหวอไปพักนึง ผมน่ะยอมรับนะว่าเคยเป็นคนใจร้อน เรื่องราวีก็เคยมีบ้าง ผู้ชายมันเรื่องธรรมดา แต่คราวนี้ ผมงงมากๆ เจตนาผมไม่ได้คิดจะหาเรื่องเจ้าของร้านเลย ถ้าผมจะหาเรื่อง ผมคงต้องตะโกนด่าแล้วว่า เอาหมาเป็นโรคมาขายได้ไง ไร้ความรับผิดชอบ แต่นี่ผมเดินไปกระซิบข้างหูเลยนะครับ ผมก็เห็นว่ายังไงก็คนละแวกเดียวกัน กลัวเขาจะเสียหน้า
พอผมจะอธิบายให้เขาฟังว่า ผมไม่ได้มาทำนักเลง ผมก็พูดดีๆนะ ผมไม่ได้คิดอะไร เจ้าของร้านเขาก็พูดแทรกตลอดว่าอย่ามาทำนักเลงๆ (นักเลงพ่อ...หรอ ถ้าผมต้องการไปหาเรื่องเขาจริง แล้วมาโกหกเพื่อนๆชาวพันทิปล่ะก็ ผมขอให้ตัวเองทำมาค้าไม่ขึ้นตลอดชีวิตเลยครับ)
ผมเองตอนนั้น มันจะโมโหก็โมโหไม่ออก เพราะกำลังงงๆว่าตัวเราทำอะไรผิด ร้านนี้แต่ก่อนสมัยยังเด็กๆก็เคยมาอุดหนุนซื้ออาหารเสริมสุนัข ซื้อยาสุนัข ไม่นึกว่าจะทำกับผมแบบนี้
สุดท้ายเจ้าของร้านก็ยอมคืนเงินให้ จะเต็มใจไม่เต็มใจไม่รู้ แต่ผมถามหน่อย ถ้าเกิดเต็มใจคืนเงิน คงไม่พูดจาหาเรื่องผมแบบนี้หรอก ส่วนสุนัขตัวนั้นจะเกิดอะไรขึ้นกับมันต่อไป ผมไม่รู้ แต่ผมว่าหลังจากนี้อีกไม่เกินสามวัน คงไม่น่าจะมีมันอยู่บนโลกนี้อีกแน่นอน
ยังไงก็ฝากเป็นอุทธาหรณ์กับหลายๆคนด้วยนะครับ ว่า จะยังไงก็แล้วแต่ อย่าซื้อสุนัขและแมวที่สวนจตุจักรเด็ดขาด ไม่ว่าร้านจะดูดีแค่ไหน หรือว่าติดแอร์ห่างไกลจากความสกปรกเท่าไหร่(เจ้านายผมเอาบีเกิ้ลไปฝากในร้านติดแอร์ไม่ถึงอาทิตย์ กลับมาเป็นโรคลำไส้อักเสบตาย ไม่รับผิดชอบด้วย)
สุดท้ายสุนัขและแมวจากจตุจักรก็คือสุนัขและแมวจากจตุจักรอยู่ดี
ถ้าคิดว่าเรารักพวกเขาทุกตัวบนโลกจริงๆ กรุณาเถอะครับ บอกต่อๆกันไปด้วย ช่วยหยุดเสียที อย่าเห็นแค่ว่าถูก อย่าเห็นแค่ว่าสะดวก หากเราไม่หยุด วงจรอุบาทว์แบบนี้ก็จะดำเนินต่อไปเรื่อยๆ
ก็ยอมรับนะว่าส่วนนึงที่มาตั้งก็เพราะโมโหเข้าของร้านด้วย แต่อีกส่วนที่มันยิ่งใหญ่กว่านั้น คือใจผมที่มันทนไม่ไหวกับการเห็นเรื่องราวเลวร้ายแบบนี้เกิดขึ้นกับคนซื้อ และที่สำคัญคือสิ่งที่เกิดขึ้นกับเพื่อนที่น่ารักของพวกเราครับ
แก้ไขเมื่อ 31 ส.ค. 52 09:20:11
| จากคุณ |
:
Loacker Vanilla 
|
| เขียนเมื่อ |
:
30 ส.ค. 52 21:04:44
|
|
|
| 
