ภาระที่ใครก็ไม่ต้องการ หนูขอแค่ใครซักคนมาห่วงใยแค่นั้นพอ
|
|
ผมสลิดน้อย มารายงานตัวขอความเห็นใจช่วยรับเลี้ยงผมด้วยครับ ผมเกิดมาก็ไม่รู้ว่าแม่ไปไหน ก็มีพี่ชายเหมือนจะใจดีเห็นหนูโดนเด็ก ๆ กำลังรุมกันแย่งทึ้งเหมือนผมเป็นตุ๊กตา ผมเจ็บจัง พี่ชายใจดีช่วยผมและเอาผมไปเลี้ยงที่ทำงานของเขา ตอนเย็นก็เอากลับบ้าน แต่ผมยังไม่ทันโตเป็นหนุ่มเลย หลงดีใจว่าจะมีคนดูแลไปตลอดชีวิต กลับกลายเป็นว่าพี่ชายเริ่มไม่สนใจผม กลับบ้านก็ไม่เอาผมไปด้วย ตอนกลางคืนผมก็นอนอยู่คนเดียวในที่ทำงาน อาหารก็ได้กินมั่งไม่ได้กินมั่ง ผมหิวจัง...เป็นอยู่อย่างนี้หลายวัน จนสรุปได้ว่าผมโดนทิ้งให้เป็นแมวหัวเน่าอีกแล้ว แต่ก็มีพี่ผู้หญิงในที่ทำงานเอ็นดูคอยให้ข้าวให้น้ำ แต่เหมือนเดิมไม่มีใครจะแบกภาระที่จะต้องเลี้ยงดูผมจริง ๆ จัง ๆ เพราะผมเกิดมาเป็นตัวภาระ พี่ผู้หญิงบางคนที่จะเอาผมไปอยู่ส่วนมากอยู่ห้องพัก เอาแมวส่วนเกินอย่างผมไปเลี้ยงไม่ได้ เพราะกฏห้องพักไม่ให้เลี้ยงสัตว์ หรือบางคนอยากเลี้ยงแต่เขามีแมวอยู่แล้วเกือบ 10 ตัว แถมหมาอีกเกือบ 10 สรุปไม่มีใครสามารถเลี้ยงผมได้ แต่ผมอยู่อย่างแอบ ๆ ซ่อน ๆ ในบริษัท ต้องแอบไม่ให้เจ้าของบริษัทเขาเห็น แล้วถ้าผมโตเขาจะไม่เห็นผมเหรอ ผมกลัวจัง กลัวว่าถ้าเขาเห็นผมแล้วเกิดมีคำสั่งให้เอาผมออกไปจากบริษัทแล้วผมจะไปอยู่ที่ไหน ในเมื่อผมยังไม่มีเจ้าของเป็นจริงเป็นจัง ชีวิตผมจะเป็นยังงัย ผมไม่หล่อซะด้วย ลวดลายตามตัวก็เป็นแมวสลิดบ้าน ๆ เท่านั้น แมวที่หาบ้านในกระทู้ก็มีแต่สวย ๆ หล่อ ๆ ผมเลยต้องมาแสดงตัวขอความเมตตา คนใจดีโปรดกรุณาช่วยรับเลี้ยงผมด้วยเถอะครับ ผมเกิดมาด้อยโอกาส ไม่มีแม่ไม่มีพ่อ ไม่มีใครเลย ผมขอแค่อาหารวันละมื้อหรือ 2 มื้อ ให้ผมกินประทังหิว ยามเจ็บไข้มีคนดูแลตามอัตถภาพ มีที่ซุกหัวนอนโดยไม่ต้องหลบ ๆ ซ่อน ๆ หรือต้องผวาว่าใครจะมาเจอ ผมมีชีวิตอยู่รบกวนคุณได้ไม่เกิน 15 ปีหรอกครับ ขอโอกาสให้ผมมีชีวิตอยู่จนถึงอายุขัยด้วยนะครับ
จากคุณ |
:
eagle-queen
|
เขียนเมื่อ |
:
7 ก.ย. 52 22:57:47
|
|
|
|