 |
เรื่องหมาๆที่ไม่ธรรมดาของหมา (สุนัข) ของคนรักหมา
|
|
เรื่องหมาๆที่ไม่ธรรมดาของหมา (สุนัข) ของคนรักหมา
เรื่องมีอยู่ว่าตั้งแต่เราเลี้ยงสุนัขไว้ 1 ตัว เป็นพันธ์ทาง ตัวผู้ชื่อ ว่า กาแฟ
เจ้ากาแฟนั้น มันเป็นลูกของสุนัขที่พี่สาวเราเลี้ยงไว้ พอมันเกิดมาวันที่ 23/12/2545 พอเกิด ได้ 7 วัน พี่สาวเราก็ยกให้เรา เอามันมาเลี้ยงตั้งแต่มันยังไม่อดน้ำนมแม่เลยที่เดียว มาใหม่ๆมันคงคิดถึงแม่ของมัน มันจึงร้องทั้งคืนจนไม่ได้หลับได้นอนสามีเราก็ต้องไปเฝ้าอยู่เป็นเพื่อนมันจนเช้ามันจึงจะหยุดร้อง
เจ้ากาแฟตั้งแต่เกิดมาเราให้มันกินอาหารเม็ดมาตลอด (อาหารสำเร็จรูปของสุนัขยี่ห้อดังถ้าบอกชื่อคนต้องร้องอ๋อ ห่อสีเหลือง) บางครั้งก็ผสมกับตับมั่ง,ไก่ทอด-ย่างมั่ง,ปลากระป๋องมั่ง แล้วแต่เราหมุนเวียนกันไปเรื่อยๆ
จนกระทั่งเราท้องและคลอดน้องโซดาออกมา 3 เดือนแรกที่เราเลี้ยงลูกอยู่ที่บ้านเจ้ากาแฟมันก็ดูเงียบเหงาไป ข้าวปลาก็ไม่ค่อยอยากกิน เราก็มีเวลาให้มันน้อยลง ตอนแรกเราเข้าใจว่าเจ้ากาแฟมันอิจฉาน้อง เราก็ไปปรึกษาหมอพอบอกว่ามีส่วนเป็นไปได้ เพราะเจ้ากาแฟนั้นปกติมันมีนิสัยเลือกกินอาหารอยู่แล้ว ถ้าไม่หิวจริงๆมันก็จะไม่ค่อยกิน
เมื่อครบ 3 เดือนที่เราต้องกลับไปทำงาน เราก็ต้องย้ายไปอยู่ที่บ้านแม่เราเพื่อให้แม่ช่วยเลี้ยงหลาน (น้องโซดา) และเราก็ไปทำงานตอนเช้าและตอนเย็นเราก็กลับบ้านแม่เรา โดยให้สามีอยู่ที่บ้านกะเจ้ากาแฟ 1 คน กะ 1 ตัวเป็นเพื่อนกัน
จนกระทั่งน้องโซดาครบ 1 ขวบปีผ่านมา เมื่อวันที่ 9 กันยายนที่ผ่านมา หลังจากนั้น 2 วัน สามีเราก็โทรมาบอกเราว่า เจ้ากาแฟนั้นป่วย ไม่ทราบเป็นอะไรเดินไม่ค่อยไหว เหมือนไม่มีแรงเป็นหนักแบบนี้มาได้ประมาณ 1- 2 สัปดาห์แล้ว สามีเราคิดว่ามันน่าจะแก่ เลยเดินไม่ไหว ก็ไม่ได้พาไปหาหมอ แล้วอาการมันก็เกิดขึ้นเรื่อย จนกระทั้งวันจันทร์ที่ผ่านมาจู่ๆเราก็นึกอย่างไรก็ไม่ทราบคิดอยากกับบ้านเราที่เจ้ากาแฟอยู่ เราก็เลยโทรหาสามีให้สามีมารับกลับบ้านหน่อยตอนเย็น สามีก็มารับ
ระหว่างเดินทางกลับบ้านผ่านร้านสัตวแพทย์ เรากะสามีก็เลยแวะไปปรึกษาคุณหมอเรื่องอาการของเจ้ากาแฟ โดยให้สามีเล่าอาการจากที่คุณหมอซักถาม สามีก็เล่าให้คุณหมอฟัง โดยอาการเริ่มจากเบื่ออาหารไม่ยอมทาน กินน้ำเยอะ ฉี่บ่อย กินปากแรง เหงือกสีซีด ขี้ตาแฉะ แต่ตามตัวไม่มีเห็บและหมัด คุณหมอก็สันนิฐานว่าเจ้ากาแฟนั้นเป็นโรคไตวาย เราก็ถามคุณหมอว่ามันเกิดจากอะไร และสุนัขเราที่ป่วยจะอยู่ได้อีกกี่ปี มียารักษาหรือไม่ คุณหมอตอบกลับดังนี้
1.โรคไตวายในสุนัขเกิดจากการที่สุนัขรับประทานอาหารที่เค็มเกินไปติดต่อกันเป็นเวลานาน หรือเกิดขึ้นจากตัวสุนัขเองที่มีอายุมาก (สามารถเป็นเองได้ในสุนัขที่แก่ 8-10 ปีขึ้นไป)
(อ้าว เราก็เลย งง. ว่าเป็นไปได้งัย มาลองคิดดูหมาเราเกิดเดือน ธันวาคมปี 2545 อายุประมาณ 6 ปีกว่าๆไม่น่าจะแก่มาก หรือจะเป็นกับอาหาร เพราะเราให้สุนัขเรากินแต่อาหารเม็ดมาตลอด หมอบอกเราว่าอาหารเม็ดยี่ห้อที่สุนัขเรากินนั้นแหละตัวเค็มเลย เราก็เลยถามหมอบอกว่าหมอทราบได้อย่างไรหมอแจ้งว่าหมอชิมมาหมดแล้ว ยี่ห้อนี้........................เค็ม) เรากะสามีอึ้งเลย
2. สุนัขเราที่ป่วยจะอยู่ได้อีกกี่ปี หมอแจ้งว่าคุณอยากถามเป็นปีเลยให้ถามเป็นเดือนดีกว่า ขึ้นอยู่กะอาการว่ามันเป็นมากเป็นน้อย ถ้าให้น้ำเกลือตลอดอาจอยู่ได้ถึง 1 ปี สุนัขที่เป็นโรคนี้ส่วนใหญ่จะแห้งตายไปเอง เราก็ถามว่าแห้งตาเป็นยังงัย ก็คือมันจะไม่กินทานอะไรไม่ได้ เพราะกินอะไรเข้าไปร่างกายจะไม่ขับสารพิษ ก็ไปสะสม พอไม่กินก็ไม่มีแรง ...สุดท้ายก็คืออดตาย...
3.มียารักษาหรือไม่ หมอแจ้งว่าไม่มียารักษา ก็เหมือนคนนั้นแหละ แต่หมอก็จัดยาบำรุงให้เรามาป้อนใหัมันกิน
เมื่อเรากลับถึงบ้าน เจ้ากาแฟ มันก็เดินกระแผลก ๆออกมารับเรา แต่เราก็ไม่ค่อยได้เล่นกะมันเพราะเราอุ้มลูกอยู่เราก็อุ้มลูกเดินขึ้นชั้นบน พอลูกหลับประมาณ 3- 4 ทุ่มเรากะสามีเรา ก็ลงมาคุยกับมัน แต่เราก็ไม่ได้คุยอะไรกับมันมากหรอกเพราะเรากลัวลูกเราจะตื่น เราก็ขึ้นนอน
พอตื่นมาตอนเช้า สามีก็มาบอกว่าสงสัยกาแฟจะอาการหนักนอนนิ่งไม่ลืมตาเลย พอเราป้อนข้าวลูกเสร็จลูกนอนหลับ เราก็ลงมาคุยกับเจ้ากาแฟ เราเอาสำลีชุบน้ำมาเช็ดขี้ตาที่แฉะๆของมัน และแกะออก เพราะคิดว่ามันลืมตาไม่ขึ้นเนื่องจากติดขี้ตา เราก็เช็ดให้มัน 2 ข้าง เราก็เห็นว่ามันจ้องมองเรา และน้ำตามันไหลออกมา เราก็เลยบอกมันว่า เจ้ากาแฟลูกเอ๋ย หากลูกไม่ไหวก็ไปเถอะนะ ชาติหน้าค่อยเกิดมาเป็นลูกแม่ใหม่นะ เกิดมาเป็นคนนะอย่าเกิดเป็นหมา ถ้าไม่ได้เกิดเป็นลูกแม่ก็มาเกิดเป็นพี่น้องเป็นใครก็ได้ให้ได้มาอยู่ร่วมกันอีกนะ แล้วแม่จะทำบุญไปให้นะเราก็บอกมันแบบนี้ แล้วก็ก็ให้มันท่องนะโมๆๆโดยเราจับเท้าหน้ามันไว้ แต่ในใจพยายามคิดว่ามันคงไม่เป็นไรมากหรอกคงไม่มีแรงลุกไม่ไหว.... พอดีลูกร้องเราก็เลยขึ้นไปดูลูก สามีมาจากที่ทำงานตอนเที่ยงพอดี เราก็บอกสามีว่าหิวข้าวไปทานข้าวที่โลตัสกันเถอะ ก็เลยออกไปทานข้าวกับสามี กลับมาบ่ายกว่าๆ เปิดประตูเข้าบ้าน สามีบอกว่าแม่ๆเจ้ากาแฟมันนอนขี้ไหล,ฉี่ไหลเต็มเลย ให้เราเช็ดทำความสะอาดให้มัน เราก็สังหรณ์ใจบอกสามีว่าไม่ใช่เจ้ากาแฟมันตายแล้วหรอ......สามีก็เลยเข้าไปดูมันใกล้ๆ ปรากฏว่ามันตายแล้ว.............จริงๆ สามีเราบอกเราว่าเจ้ากาแฟมันรอแม่มันจริงๆ....มันรอแม่มันมาดูใจมันถึงยอมตาย ปกติเราถ้าเราไม่มาบ้าน มันก็ยังพอลุกเดินไปมาใกล้ๆได้ กินข้าวบ้างนิดหน่อย พอเรากลับมามันไม่กินข้าวเลยนอนซมเลย ......มันคงรอเราจริงๆๆ..................ไม่อยากเชื่อเลยนะนี่ขนาดเป็นหมานะ..............ยังรอเจ้าของถึงขนาดนี้..มันรักเรามากจริงๆๆเลย มันคงสงกระแสจิตถึงเราอยู่ๆ เราก็อยากกลับบ้านขึ้นมาเพื่อมาดูใจมันก่อนตาย เรากะสามีก็เลยช่วยกันเอามันไปฝัง ที่ใต้ต้นไม้ใหญ่ ทำใจไม่ทันเลยมันจากไปกะทันหันมาก หากชาติหน้ามีจริงก็ขอให้เจ้ากาแฟได้มาเกิดอยู่ใกล้ๆกับเราอีก
รักและคิดถึงกาแฟเสมอ
จากแม่จิ๋ม+ป๋าพงศ์เนตร์
ปล. ฝากบอกเพื่อนๆที่เลี้ยงสุนัขด้วยการให้สุนัขกินอาหารเม็ด ให้ระวังและศึกษาหาข้อมูลดีว่าอาหารที่เราให้สุนัขเราทานนั้นมีรสชาติเค็มไปหรือเปล่า จะได้ไม่มาเสียใจแบบเราที่ต้องเสีย เจ้ากาแฟก่อนเวลาอันสมควร
| จากคุณ |
:
degree&soda  
|
| เขียนเมื่อ |
:
16 ก.ย. 52 11:14:59
|
|
|
| |
เสียใจด้วยนะคะ คุณจขกท. ทำบุญให้เค้าเถอะค่ะ เค้าไปสบายแล้ว 
