ความคิดเห็นที่ 1 ลองถามเพื่อนๆ หรือ ญาติพี่น้องดูว่ามีที่ ที่ไหน พอให้ซื้อได้บ้าง แล้วงบเท่าไหร่ ที่จะซื้อ ผมก็เล็งๆ ไว้อยากจะมีที่แล้วปลูกต้นไม้ทำสวนเหมือนกัน ถามเพื่อนที่สุพรรณเขาขายไร่ละแสน สิบไร่ก็เป็นล้านแล้ว ก็เลยต้องเก็บเงินไว้ก่อน รอก่อน ให้คิดได้ก่อนว่าจะปลูกอะไรบ้าง ถ้าสนใจก็ลองหาข้อมูลในเนตไปเรื่อยๆ อีกอย่างนึงคือถ้าชอบด้านนี้ ลองทำแปลงผักเล็กๆ ที่บ้านก่อน แล้วศึกษาดูว่าระยะเวลาการเติบโตเป็นเท่าไหร่ จะได้คำนวณได้ว่า เราจะเก็บผลผลิตได้เมื่อไหร่ แล้วไปขายที่ไหน ลองทำแปลงสาธิตก่อนที่จะไปทำงานจริง เพราะทำสวนไม่ใช่เรื่องง่าย และไม่ยากเกินที่จะทำ จากคุณ : peggo เขียนเมื่อ : 18 ก.ย. 52 16:28:25

ความคิดเห็นที่ 2 ไม่ได้เข้ามาโฆษณานะครับ แต่พอดีบ้านผมอยากขายสวนยาง 30ไร่ อยู่จ.ตราด ตรงทางไปเกาะช้าง มียางปลูกไว้กรีดได้ปีนี้ปีแรกลงยางเต็ม 30 ไร่เลยครับ มีบ่อน้ำ ไม่ต้องกลัวแห้งครับ ใช้ได้ตลอดปี มีบ้านให้ด้วย แต่บ้านต้องซ่อมเยอะหน่อยครับ ไม่แพงครับ ราคาคุยกันได้ลองติดต่อหลังไมค์เลยครับผม มาดูก่อนได้ครับ ที่มีโฉนดพร้อม จากคุณ : ปิติกับเจ้าแก่ เขียนเมื่อ : 18 ก.ย. 52 16:36:24

ความคิดเห็นที่ 3 ของเราหาจากทรัพย์ธนาคาร ถูกมากๆมีหลายแปลงเลย แต่ปัญหาเยอะนะ ต้องค่อยๆดู ไปดูที่จริงๆ ต้องตรวจสอบราคาประเมินด้วย(มีผลต่อค่าโอน) ถ้าอยากรู้ปัญหาอะไรบ้าง ก็หลังไมค์มาแล้วกัน บอกหน้านี้มิค่อยดี จากคุณ : วิฬารักษ์ เขียนเมื่อ : 18 ก.ย. 52 16:54:19

ความคิดเห็นที่ 4 หากอยากทำไร่ ทำสวน ทำเกษตร เพียงแค่เบื่อชีวิตเมืองหลวง แค่นั้นยังไม่พอครับ    จะต้องมีองค์ประกอบอื่นด้วย   1.  ความรักชอบ 2.  ความเข้าใจ 3.  ความรู้ 4.  ต้นทุน ต่อไปนี้ เป็นบทความ บทความหนึ่ง ผมจะลองโพส แล้วค่อย ๆ อ่านนะครับ   มีประโยชน์มากทีเดียวเชียว   จาก สวนวสา/นครนายก เรียน  ว่าที่เกษตรกร เกษตรกรมือใหม่เอี่ยม และเกษตรกร part-time ทุกท่าน จากที่เราได้คุยกับว่าที่เกษตรกรและเกษตรกรมือใหม่หลายท่านที่มาติดต่อซื้อเมล็ดพันธุ์ กิ่งพันธุ์ และท่อน้ำหยดจากสวนวสา ทำให้เราได้เรียนรู้อะไรหลายๆ อย่าง เลยต้องขออนุญาตเขียนบทความนี้ขึ้นมาเพื่อให้ว่าที่เกษตรกรและเกษตรกรมือใหม่ไฟแรงหลายๆท่านลองพิจารณาเป็นข้อคิดก่อนจะลงมือทำอะไรไป เพราะการลงทุนในสาขาการเกษตรนั้น ไม่ว่าจะเพื่อหวังผลกำไร หรือแค่หวังเพื่อใช้เวลาว่างทำงานอดิเรกปลูกต้นไม้ ทุกอย่างที่ลงไปก็เป็นเงินทองที่เราเก็บหอมรอมริบมาทั้งนั้น  หากลงทุนไปโดยขาดการไตร่ตรองล่วงหน้า หรือขาดการจัดการอย่างเป็นระบบ เมื่อเกิดผลเสียหาย ผลขาดทุน ความยุ่งยากที่ตามมามักทำให้เกษตรกรมือใหม่หลายคนท้อแท้ และเลิกไปในที่สุด  ซึ่งทางสวนวสาไม่อยากให้เป็นเช่นนั้น เราไม่อยากให้อาชีพเกษตรกรหายไปจากประเทศไทย ตรงกันข้ามเราอยากให้มีเกษตรกรรุ่นใหม่เกิดขึ้นมามากๆ คนที่มีการวางแผน มีการควบคุมผลผลิตที่มีคุณภาพ เพื่อให้ประเทศไทยเป็นแหล่งอาหารที่มีคุณภาพของโลก ที่ดิน การจะเริ่มทำการเกษตรได้นั้นเราควรมีที่ดินเป็นของตัวเอง แต่ก่อนจะลงมือซื้อที่ดินผืนใด ขออนุญาตให้ข้อคิดเกี่ยวกับปัจจัยที่สำคัญก่อนซื้อที่ดินเพื่อทำการเกษตร ดังนี้ 1.   ในที่ดินต้องมีแหล่งน้ำหรือติดกับแหล่งน้ำที่สามารถนำมาใช้ได้ทั้งปี เพราะการซื้อที่ดินที่ไม่มีน้ำ ก็เท่ากับไม่มีประโยชน์ในเชิงเกษตร แหล่งน้ำที่ว่านี้อาจจะเป็นคลองชลประทาน อ่างเก็บน้ำ คลองธรรมชาติ แม่น้ำ ฯลฯ ถ้าเป็นที่ผืนใหญ่ไม่ควรเป็นน้ำบาดาล เพราะอาจมีปริมาณไม่พอเพียงและอาจจะทำให้มีปัญหาเกี่ยวกับการจัดการตะกอนในภายหลัง 2.   ที่ดินควรใกล้กับถนน และไม่ไกลจากบ้านที่อยู่ประจำของคุณมากนัก การไปมาทำได้ง่าย เมื่อการเดินทางสะดวก ก็ทำให้เรารู้สึกอยากไปเยือนบ่อยๆ โดยเฉพาะเกษตรกร part-time ที่ต้องทำงานในวันธรรมดาและไปทำสวนได้เฉพาะวันหยุด หากคุณต้องขับรถ 500 กม. เพื่อไปสวนในวันเสาร์ และขับกลับอีก 500 กม. ในวันอาทิตย์ คุณจะเหนื่อยและท้อไปในที่สุด ระยะทางที่เหมาะสมน่าจะไม่เกิน 200 กม. จากบ้านคุณ อย่างไรก็ตามปัจจัยเรื่องระยะทางนี้ขึ้นกับทุนและความชอบส่วนบุคคล นอกจากนี้ราคาน้ำมันก็เป็นปัจจัยสำคัญด้วย คำนวณค่าน้ำมันคร่าวๆ ว่าระยะทาง 200 กม. รถคุณกินน้ำมันเฉลี่ย 8 กิโลลิตร น้ำมันลิตรละ 30 บาท ไป-กลับ จะมีค่าใช้จ่ายเฉพาะค่าน้ำมัน 1,500 บาทต่อเที่ยว เดือนหนึ่งไป 4 ครั้งก็ประมาณ 6,000 บาท ปีละ 72,000 บาท เทียบกับราคาที่ดินที่อาจจะแพงกว่าแต่ใกล้กว่า อย่างไหนคุ้มกว่ากัน อันนี้ควรคำนวณให้รอบคอบค่ะ 3.   ที่ดินควรใกล้ตลาดหรือชุมชน หรือผู้ซื้อรายใหญ่ เพื่อที่จะสามารถขนส่งผลผลิตเพื่อจำหน่ายได้โดยง่าย (หากคิดจะปลูกเพื่อจำหน่าย) เช่น อยากปลูกมะม่วงส่งออกแต่ผู้ปลูกอยู่ภาคใต้ ส่วนผู้ส่งออกอยู่ภาคเหนือและภาคกลาง อย่างนี้ ถ้าปลูกไม่มากพอก็จะไม่มีผู้ซื้อวิ่งไปซื้อแน่ๆ ค่าน้ำมันทุกวันนี้แพงมากๆ ค่ะ จากประสบการณ์ที่ผ่านมาผู้ซื้อมักจะถามก่อนว่าปลูกกี่ไร่ กี่ต้น ผลผลิตกี่ตัน (ถ้าไม่ถึง 4-5 ตัน ส่วนมากรายใหญ่เขาไม่วิ่งมาค่ะ) 4.   ควรมีเพื่อนบ้านและสังคมที่ดี ก่อนซื้อที่ดินควรลองไปสำรวจดูว่าเพื่อนบ้านมีอัธยาศัยเป็นอย่างไร ที่ดินบางผืนราคาถูกเพราะเพื่อนบ้านขี้ขโมย ผลผลิตอะไรออกมาหายหมด ติดตั้งปั๊มน้ำก็หาย บางทีเผลออาทิตย์เดียวบ้านทั้งหลังรื้อเอาไปขายก็มี ลองไปถามสถานีตำรวจในพื้นที่ดูว่าคดีลักขโมยมีแยะไหม ใครเป็นผู้ใหญ่บ้าน กำนัน และทัศนคติเขาเป็นอย่างไร 5.   ที่ดินควรมีต้นไม้ขึ้นอยู่ในที่บ้าง เพื่อแสดงว่าดินที่นี่ปลูกต้นไม้ได้ บางคนไปซื้อที่ดินที่เตียนโล่งแม้แต่หญ้าก็ไม่ขึ้น แล้วมาดีใจว่าไม่ต้องถางหญ้าปรับที่ดิน ซึ่งแท้ที่จริงเป็นดินเค็มที่เพาะปลูกอะไรไม่ได้  หากเป็นไปได้ลองสังเกตด้วยว่าต้นไม้ที่ขึ้นในที่ดินนั้นเป็นต้นอะไรเพื่อจะได้ทราบว่าที่ดินผืนนั้นเพาะปลูกผลไม้ชนิดใดได้ดีที่สุด 6.   ที่ดินทำสวนเกษตรส่วนใหญ่ควรเป็นพื้นราบ เพราะหากเป็นที่ลาดชันเวลารดน้ำต้นไม้ น้ำจะไหลลงเบื้องล่างหมด หากต้องทำขั้นบันไดก็จะเสียค่าใช้จ่ายเพิ่มขึ้นกว่าที่ดินผืนราบ แต่หากจะปลูกไม้ยืนต้นพวกไม้ป่า ก็เป็นที่เนินเขาได้ค่ะ ทั้งนี้ขึ้นกับพืชที่เลือกจะปลูก 7.   ไม่ควรเป็นที่น้ำท่วมขัง ที่ดินบางผืนในช่วงฤดูฝนจะตรงกับแนวน้ำท่วมพอดี อย่างนี้ปลูกพืชอะไรก็ตายหมด เลี้ยงปลาก็หายหมด 8.  ให้สำรวจหน้าดินของที่ดินที่ซื้อด้วยค่ะ พอดีวันนี้มีเพื่อนเกษตรกรโทรมาปรึกษา มีที่ดินแต่หน้าดินที่ปลูกพืชได้มีเพียง 2-3 เมตรลึกลงไปกว่านั้นกลายเป็นดินผสมหินแบบแข็งเลย รากพืชชอนไชลงไปไม่ได้ อย่างนี้คงต้องปลูกพืชที่มีระบบรากไม่ลึกมากค่ะ จากคุณ : กระบือหน้าหวาน (MR.Bigsu) เขียนเมื่อ : 18 ก.ย. 52 17:08:46

ความคิดเห็นที่ 5 การเลือกพืชที่จะเพาะปลูก 1.   ก่อนจะปลูกอะไร กรุณาสำรวจสภาพดินและน้ำก่อนว่าเหมาะกับพืชในใจคุณหรือเปล่า อย่าบุ่มบ่ามลงมือปลูกตามกระแส หรือตามใจชอบ ตัวอย่างเช่นที่ดินสวนวสาเป็นดินเปรี้ยวเพาะปลูกพืชตระกูลส้ม-มะนาวได้ดี มะม่วง มะละกอได้ แต่ปลูกทุเรียน ลำไย มังคุดแล้วไม่โต (ลองแล้ว) ถึงกระนั้นก็ตามเวลาเรามี “เกษตรเกิน” (ผู้ที่แสดงตนว่ารู้มากกว่าเกษตรกร) มาเยี่ยมที่สวนก็มักจะแนะนำให้เราลองปลูกมังคุด ปลูกทุเรียนอยู่เสมอๆ เพราะส่งนอกได้ราคาดี คนแนะนำส่วนใหญ่ก็คิดแค่นั้น แต่เกษตรกรที่แท้จริงที่เป็นเจ้าของที่ดินควรศึกษาสภาพดินและน้ำก่อนลงมือปลูกอะไร เพื่อจะได้ประหยัดเวลาและทุนที่ถมลงไป 2.   ควรเลือกพืชที่จะปลูกมากกว่า 1 ชนิดเพื่อบริหารความเสี่ยง เผื่อชนิดหนึ่งราคาตกหรือขายไม่ออก ชนิดอื่นจะได้ช่วยเฉลี่ยรายได้ แต่ไม่ควรหลายชนิดเกินไปจนปริมาณไม่คุ้มค่าขนส่ง เช่น มีที่ดิน 1 ไร่ แต่อยากปลูกมะม่วง มังคุด ลำไย มะนาว พริกขี้หนู เพื่อส่งออก แบบนี้แนะนำว่าให้ลืมเรื่องส่งออกไปได้เลย ให้ปลูกแบบพอเพียง คือเก็บทานเอง หรือส่งตลาดแถวสวนจะดีกว่าค่ะ 3.   พืชแต่ละชนิดมีความต้องการน้ำไม่เท่ากัน หากจะปลูกผสมผสาน ควรเลือกพืชที่ต้องการน้ำ ปุ๋ยและยาคล้ายๆกันปลูกไว้ด้วยกัน นอกจากนี้ปริมาณแสงก็เป็นสิ่งสำคัญ หากพืชชนิดหนึ่งต้องการแสงมาก ก็อย่าปลูกไว้ใกล้ๆกับพืชที่ให้ร่มเงา เช่น อย่าปลูกมะละกอไว้ใกล้กอไผ่ เพราะในที่สุดร่มเงาของไผ่จะบังมะละกอทำให้ไม่สามารถเติบโตได้ และเกิดโรคระบาดในที่สุด หรือ หากจะปลูกมะนาวทำนอกฤดู ก็ไม่ควรปลูกใกล้กับพืชที่ต้องการน้ำ เพราะพอเรางดน้ำเพื่อให้มะนาวออกดอก ต้นไม้ข้างๆ ก็จะตายไปด้วย ทำนองนี้ 4.   ตามทฤษฎีพอเพียง ควรปลูกพืชชนิดให้ประโยชน์เกื้อหนุนกับการเกษตรของท่านด้วย เช่น หากปลูกส้มหรือมะนาว ก็ควรเผื่อพื้นที่สำหรับปลูกไผ่ไว้ด้วย เพราะเวลาค้ำต้นมะนาวหรือส้มต้องใช้ไม้ไผ่ แทนที่จะไปซื้อ ก็ปลูกเองประหยัดกว่า นอกจากนี้หากใครคิดทำเกษตรอินทรีย์ ก็ปลูกพวกสะเดา หนอนตายหยาก หรือสมุนไพรอื่นๆไว้ด้วย จะได้เอาไว้ทำเกษตรอินทรีย์ได้ง่ายค่ะ 5.   นอกจากนี้ ให้คิดในใจเสมอว่า พื้นที่แต่ละพื้นที่มีลักษณะภูมิศาสตร์ที่แตกต่างกัน อย่าคิดว่าการลอกเลียนแบบสวนที่ประสบความสำเร็จแล้วคุณจะประสบความสำเร็จด้วย การเกษตรไม่ใช่บะหมี่สำเร็จรูปที่ต้มกินที่ไหนก็รสชาติเดิม มักจะมีคนถามว่าหากปลูกมะนาวเหมือนสวนวสาต้องใส่ปุ๋ยเดือนไหน ฉีดยาเดือนไหน ฉีดอะไร ซึ่งขอเรียนว่า สวนวสาอยู่นครนายก สภาพภูมิอากาศและดินจะต่างจากสวนที่อยู่ราชบุรี พิษณุโลก หรือ เชียงใหม่ ดังนั้นเวลาที่ฉีดยา ใส่ปุ๋ย เก็บผลผลิตก็จะต่างกัน  ช่วงเวลาเดียวกันที่สวนวสาเจอโรคราน้ำค้างแต่สวนอื่นอาจเจอเพลี้ยแป้ง อย่างนี้ยาที่ใช้ก็ต่างกัน ต้องหมั่นสังเกตอาการของพืชแล้วค่อยคิดเรื่องการบำรุงรักษาพืชค่ะ จากคุณ : กระบือหน้าหวาน (MR.Bigsu) เขียนเมื่อ : 18 ก.ย. 52 17:09:39

ความคิดเห็นที่ 6 การตลาด 1.   การจะปลูกอะไร (เพื่อการค้า) ให้คิดว่าจะขายได้ที่ไหนก่อน ถ้าปลูกพืชแปลกมากและอยู่ไกลจากตลาด จะทำให้ขายยากค่ะ 2.   อย่าเห่อปลูกตามกระแส เกษตรกรที่ดี ควรประเมินสภาพตลาดให้ดีด้วย และอย่าดูเหตุการณ์เพียงจุดเดียว ช่วงปีที่แล้วมะนาวลูกละ 10 บาท เลยเกิดกระแสปลูกมะนาวกันใหญ่ ทั้งๆ ที่ก่อนหน้านั้น 5 ปีมีคนฟันมะนาวทิ้งไปทั้งจังหวัดเพราะราคาร้อยละ 20 บาท ไม่คุ้มค่าปุ๋ยค่ายา อยากให้เกษตรกรมองไปข้างหน้ายาวๆ ก่อนตัดสินใจปลูกอะไร ให้เน้นพืชที่ยังไงก็ขายได้ 3.   หากสนใจจะปลูกเพื่อการส่งออก ควรมีพื้นที่เพาะปลูกในจำนวนมากเกินกว่า 10 ไร่ หากมีน้อยกว่า 10 ไร่ ปลูกขายในประเทศได้ แต่ปลูกส่งออกไม่คุ้มการลงทุนค่ะ (เว้นแต่ในพื้นที่มีการรวมกลุ่มเกษตรกรที่ปลูกพืชชนิดเดียวกันได้จำนวนมากพอที่ผู้ส่งออกจะสนใจ) มีระบบน้ำที่สม่ำเสมอ ที่ดินควรอยู่ไม่ไกลจากแหล่งส่งออก เกษตรกรต้องจดมาตรฐาน GAP ซึ่งมีกฎค่อนข้างมาก ต้องมีโรงเก็บปุ๋ย ยา แยกกัน มีโรงคัดแยกพืชผลที่แยกต่างหาก มีพื้นปูนไม่สัมผัสดิน ฯลฯ พวกนี้เป็นการลงทุนทั้งนั้นค่ะ ดังนั้นหากพื้นที่ใหญ่หน่อยจะคุ้มกว่าพื้นที่ขนาดเล็กค่ะ 4.   อย่าพยายามคิดการณ์ใหญ่เกินไปค่ะ จะสิ้นเปลืองทุนทรัพย์โดยใช่เหตุ เช่น ปลูกมะม่วงเพียง 5 ไร่ ผลผลิตปีละ 1 ตัน ในพื้นที่ก็ไม่มีคนอื่นเพาะปลูกพืชเหมือนๆกัน แต่คิดจะตั้งโรงงานแช่แข็ง หรือ โรงงานแปรรูปทำมะม่วงอบแห้ง หรือ คิดจะไปเซ้งแผงในตลาดไทเพื่อขายผลผลิตของตนเอง (เพราะมีเกษตรเกินมาแนะนำ) พอขายผลผลิตหมดก็ไม่รู้จะหาผลผลิตที่ไหนมาขายต่อ หรือแปรรูปต่อ จะเป็นการลงทุนโดยเสียเปล่าค่ะ หรือ การส่งสินค้าเข้าห้างก็เหมือนกันค่ะ ควรศึกษาเงื่อนไขให้ถ่องแท้ค่ะ บางทีนอกจากโดนหักเปอร์เซนต์แล้วเราต้องรับภาระสินค้าที่เน่าเสียหายเอง แถมกว่าจะเก็บเงินได้ต้องมีเครดิต 45 วันจึงจะได้เงิน  นอกจากนี้บางที่เขามีสัญญาให้ส่งแบบต่อเนื่อง หากส่งไปครั้งสองครั้งแล้วหยุดก็อาจโดนหักเงิน ทำนองนี้   5. อยากให้อ่านความเห็นของคุณ GolfMBA ที่เขียนไว้น่าสนใจใน http://www.kasetporpeang.com/forums/index.php?topic=5609.msg91870#msg91870 ด้วยค่ะ จากคุณ : กระบือหน้าหวาน (MR.Bigsu) เขียนเมื่อ : 18 ก.ย. 52 17:10:11

ความคิดเห็นที่ 7 การเตรียมตัว/วางแผน 1.   เมื่อมีที่ดินแล้ว มีทุนแล้ว ทราบว่าดินเป็นดินชนิดไหน เข้าใจสภาวะอากาศของพื้นที่แล้ว เลือกพืชที่เหมาะกับพื้นที่ได้แล้ว เราก็เริ่มวางแผนกันค่ะ อยากให้เกษตรกรทุกคนวางแผนบนกระดาษก่อนว่าจะแปลนสวนของตนเองอย่างไร บ้านจะอยู่ตรงไหน บ่อน้ำ(ถ้ามี) จะอยู่ตรงไหน และส่วนไหนกะว่าจะปลูกพืชอะไร จำนวนกี่ต้น 2.   ระบบน้ำเป็นสิ่งสำคัญค่ะ ก่อนจะลงพืชชนิดใดๆ ระบบน้ำควรจะพร้อมก่อน หากพื้นที่เป็นสภาพเนินเขา ก็ไม่เหมาะกับการทำระบบร่องน้ำที่มีน้ำหล่อแบบร่องสวนที่ทำกันในพื้นที่ราบ แต่ควรใช้การขุดทางระบายน้ำเพื่อว่าหน้าฝนน้ำสามารถไหลลงมาได้โดยไม่เอ่อขังที่โคนต้นไม้ และใช้ระบบรดน้ำแบบตามท่อน้ำหยดหรือสปริงเกอร์ โดยอาจสูบน้ำไว้ที่สูงและปล่อยมาตามแรงดึงดูดโลก หรือใช้ปั๊มน้ำก็ได้ค่ะ ส่วนพื้นที่ราบนั้นให้ศึกษาว่าระบบน้ำที่เราใช้เหมาะกับพืชหรือไม่ เช่น หากปลูกมะม่วง มะนาว ในดินเหนียวก็ไม่ควรใช้น้ำหยดแต่ควรใช้สปริงเกอร์ เพราะระบบน้ำหยดจะหยดอยู่แค่วงแคบๆ ในขณะที่รากพืชแผ่ขยาย  แต่หากปลูกพวกพริกหรือมะเขือเทศในถุงก็สามารถใช้ระบบน้ำหยด (dripping) ได้ค่ะ เรื่องการบริหารน้ำนี้มีผลต่อการเติบโตของพืชและคุณภาพผลผลิตค่ะ นอกจากนี้ มีเกษตรกรพาร์ทไทม์บางคนคิดว่าในช่วงเริ่มต้นไม่ต้องวางระบบน้ำก็ได้ พึ่งฝนฟ้าเอา และให้คนงานลากสายยางรดน้ำเอาก็ได้ พื้นที่แค่ไร่สองไร่เอง ก็อยากให้ทดลองรดน้ำเองดูค่ะว่าเหนื่อยแค่ไหน และก็อย่าหวังผลให้มากค่ะหากพืชผลออกมาไม่ได้ขนาด หรือร่วงไปแยะ หรือไม่ติดผล ซึ่งอยากให้คิดดีๆค่ะ ทีกิ่งพันธุ์เราไปอุตส่าห์เสาะหาจากแหล่งทั่วประเทศได้ ปุ๋ยหมักก็ไปเสาะหาส่วนประกอบต่างๆ มา ลงทุนลงแรงไปมากมาย แต่มาประหยัดกับเรื่องน้ำ แล้วต้นไม้ก็แคระแกร็น มันคุ้มไหม 3.   เมื่อระบบน้ำพร้อมแล้ว ก็มาถึงกิ่งพันธุ์ของพืชที่จะลงค่ะ แนะนำให้ศึกษาจากเวบไซต์เกษตรพอเพียงและหนังสือเกษตรต่างๆ ค่ะ ราคากิ่งพันธุ์พืชชนิดเดียวกัน อาจต่างกันตามผู้ขายค่ะ หากปลูกจำนวนมาก อยากให้ผู้ซื้อแวะไปที่สวนของผู้ขายแต่ละรายค่ะจะได้สัมผัสกับต้นพันธุ์ของจริง รู้ว่าแท้หรือไม่แท้ อย่าดูแต่ในรูปค่ะ เพราะหากปลูกพันธุ์ไม่แท้จะมีปัญหาเรื่องการตลาดค่ะ  นอกจากนี้ขอเรียนว่าราคากิ่งพันธุ์เป็นเงินลงทุนที่ต่ำที่สุดเมื่อเทียบสัดส่วนกับต้นทุนรวมทั้งหมดของการเกษตร อยากให้ผู้ซื้อพิจารณาหลักๆ ในเรื่องความเสี่ยงเรื่องความแท้ของสายพันธุ์ บวกกับค่าน้ำมันที่ต้องไปเสาะหากิ่งพันธุ์ที่ต้องการ ก่อนตัดสินใจค่ะ 4.   การบำรุงรักษา เมื่อปลูกพืชลงไปแล้วแน่นอนว่าจะต้องมีการรดน้ำ ใส่ปุ๋ย ฉีดยา ตัดแต่งกิ่ง เก็บผลผลิต ตัดหญ้าที่รกๆ ในแปลง รวมไปถึงการดูแลในกรณีฉุกเฉินต่างๆ เช่น เครื่องสูบน้ำพัง ไฟฟ้าตัด น้ำป่าไหลหลาก น้ำท่วม ภาวะฝนแล้ง หนูแทะสายสปริงเกอร์ฯลฯ ดังนั้นหากท่านเป็นเกษตรกรเฉพาะเสาร์อาทิตย์ ก็ต้องมีคนงานที่ไว้ใจได้ช่วยดูแลค่ะ และค่าใช้จ่ายส่วนบำรุงรักษานี้ก็มากเสียด้วยสิ ที่สำคัญท่านต้องศึกษาหาความรู้ด้านนี้พอควรค่ะ ไม่งั้นโดนหลอกน่าดู เช่น หากจะจ้างคนมาตัดหญ้าควรจ่ายเหมาต่องานที่สำเร็จไม่ใช่จ่ายรายวัน เพราะบางทีก็มีอู้งานค่ะ 5. อุปกรณ์การเกษตร ที่จำเป็นต้องใช้ในสวนหลักๆ นอกจากพวกจอบ เสียม เครื่องมือพื้นฐานแล้ว ก็มีพวกเครื่องตัดหญ้า เครื่องฉีดยาแบบสะพายหลังหรือแบบลาก ถังหมักหรือผสมปุ๋ย ตะกร้าสำหรับเก็บผลไม้ค่ะ อุปกรณ์การเกษตรพวกนี้เวลาซื้อให้คุยหลายๆ ร้านค่ะ แต่ละร้านจะเป็นเอเย่นของแต่ละยี่ห้อแตกต่างกัน ถามความเห็นเพื่อนๆ ในเวบนี้ก็ได้ค่ะ แต่ละคนจะมีประสบการณ์ในอุปกรณ์หลายๆ แบบค่ะ ควรเลือกให้เหมาะกับงานในสวนค่ะ ที่สำคัญ อย่าเสียน้อยเสียยากเสียมากเสียง่าย เช่น เครื่องตัดหญ้าแบบสะพายไหล่ ราคามันมีตั้งแต่ 1,000 กว่าบาท - 10,000 กว่าบาท ซึ่งต่างกันมาก ของถูกก็แน่นอนว่าคุณภาพก็ตามราคา ตัดหญ้าสามวันก็อาจจะหลุดเป็นชิ้นๆ แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าของแพงสุดจะดีที่สุดเสมอไป ให้ศึกษาจากเพื่อนเกษตรกรคนอื่นดูค่ะ ที่สำคัญ เวลาซื้ออุปกรณ์พวกนี้ต้องหาที่มีอะไหล่และศูนย์ซ่อมด้วยค่ะ บางยี่ห้อบอกว่าทนทานแต่คนเอามาขายขายแต่เครื่องอย่างเดียวไม่มีอะไหล่ พอเสียก็ต้องทิ้งเลย  นอกจากนี้หากมอเตอร์เสีย เครื่องตัดหญ้าเสียจะซ่อมที่ไหนที่ใกล้ๆ ไม่ต้องขนไปขนมาถึงกรุงเทพ ควรเตรียมข้อมูลแหล่งซ่อมที่เชื่อถือได้ค่ะ ไม่งั้นโดยฟันเละค่ะ จากคุณ : กระบือหน้าหวาน (MR.Bigsu) เขียนเมื่อ : 18 ก.ย. 52 17:10:48

ความคิดเห็นที่ 8 คนงาน 1. ควรมีให้พร้อมค่ะ แต่อย่าคาดหวังอะไรมากเกินไป เพราะคนงานก็คือคนงานค่ะ ถ้าเขาขยันและฉลาดกว่านี้ เขาก็ไม่มาเป็นคนงานค่ะ การดูแลคนงานให้อยู่กันนานๆ บางทีก็ต้องหลับตาข้างหนึ่งค่ะ บางทีเขาอาจจะกินเหล้า เล่นหวย อู้งานบ้าง ตราบใดที่งานที่สั่งไว้เขาทำสำเร็จ ก็พอไปรอดค่ะ ที่สำคัญคือต้องไว้ใจได้ ของในสวนอย่าหาย (อาจมีเก็บไปกินบ้างก็ปล่อยๆ ไปค่ะ) แต่ประเภทยกมอเตอร์ไปขาย หรือให้เมียเปิดแผงที่ตลาดขายผลไม้ที่ขโมยมาจากในสวนเรา อันนี้ก็ต้องให้จรลีไปค่ะ ที่สวนวสาอนุญาตให้คนงานปลูกพืชผักที่อยากกินได้ตามสบาย หาเมล็ดผักมาให้เขาด้วย ผลไม้ในสวนหากอยากกินก็ให้เอาไปแต่พอกิน แต่ห้ามเอาไปขาย ให้จับปลาในร่องสวนมากินได้ แต่ห้ามจับไปขาย เว้นแต่คนงานจะลงทุนซื้อลูกปลามาเลี้ยงในกระชังเองก็ให้ทำได้แต่ต้องเลี้ยงนอกเวลางาน อยากเลี้ยงเป็ดเลี้ยงไก่ก็ให้เลี้ยงได้ในพื้นที่จำกัด เขาจะได้เก็บไข่กินได้เอง แต่ไม่อนุญาตให้ทำเพื่อค้าขาย ไม่งั้นวันๆ เอาแต่บำรุงรักษาพืชผักเป็ดไก่ของตัวเองจนไม่ได้ทำงานของเรา 2. ค่าจ้างคนงาน ส่วนมากเราใช้จ้างเป็นรายวันค่ะ แต่มีหัวหน้าคนงานที่เราจ่ายเป็นรายเดือน ค่าแรงเฉลี่ยอยู่ที่วันละ 120-180 บาทค่ะ คนต่างด้าวจะได้ที่ราวๆ 120-150 บาท คนไทยได้ที่ 150-180 บาทค่ะ หากเกิน 5 โมงเย็นก็จะมีค่าล่วงเวลาให้ (ช่วงที่เร่งเก็บผลไม้และคัดแยกน่ะค่ะ) บางทีคนซื้อผลไม้เราเขาก็จะจ่ายค่าแรงให้คนงานเราในวันที่เก็บผลไม้ให้เขา  เราก็ประหยัดไปได้ค่ะ เช่น การซื้อมะม่วงแบบเหมาสวน พ่อค้าจะมาพร้อมคนงานคัดแยก แล้วเขาจ้างเราเก็บผลไม้ให้ โดยให้ค่าแรงรายวันกับคนงานเราค่ะ ค่าจ้างนี่เราอาจปรับขึ้นให้ปีละหน ปลายปีอาจมีเงินแถมให้นิดหน่อยได้ค่ะ 3. วันหยุด คนงานไทยในต่างจังหวัดจะขอมีวันหยุดตามวันสำคัญทางศาสนาค่ะ เช่น วันเข้าพรรษา วันทำบุญทอดกฐิน วันสงกรานต์ วันแต่งงานญาติ วันงานศพญาติ ฯลฯ เรื่องพวกนี้เราต้องปล่อยวางค่ะ เกษตรกร part-time หลายคนอาจไม่ค่อยพอใจเพราะตรงกับวันหยุดยาวที่เราจะเข้าสวนได้พอดีเช่นกัน ก็ต้องทำใจค่ะ นอกจากนี้ วันหวยออก เป็นวันที่คนงานไม่ค่อยมีกะจิตกะใจทำงานกันเท่าไหร่ ดังนั้น พยายามอย่าคาดหวังมากค่ะ คุยกันให้เข้าใจตั้งแต่เริ่มงาน จะทำให้ความรู้สึกดีทั้งสองฝ่ายค่ะ จากคุณ : กระบือหน้าหวาน (MR.Bigsu) เขียนเมื่อ : 18 ก.ย. 52 17:13:48

ความคิดเห็นที่ 9 การหาความรู้เพิ่มเติม 1.   เป็นเกษตรกรต้องหมั่นหาความรู้เพิ่มเติมอยู่เสมอค่ะ ซึ่งแหล่งความรู้ที่ง่ายที่สุด เร็วที่สุด และไม่เสียเงินคือการหาตามเวบไซต์ แค่เข้าไปที่ google แล้วคีย์คำที่ต้องการทราบ เช่นคำว่า โรคมะนาว หรือ มะละกอใบหงิก ก็จะปรากฏรายการเวบต่างๆ ที่มีข้อมูลเกี่ยวกับคำที่ท่านคีย์เข้าไปมาให้ท่านได้ลองเข้าไปอ่าน หากไม่เจอข้อมูลที่ต้องการค่อยมาตั้งกระทู้สอบถามเพื่อนๆเกษตรกรท่านอื่นเพิ่มเติมได้ค่ะ อย่างไรก็ตามข้อมูลต่างๆ บนเวบอาจจะมีข้อมูลที่คลาดเคลื่อนไปบ้างแล้วแต่เวบไซต์ที่เปิดเจอ เช่น เจอเวบขายปุ๋ยข้อมูลที่ออกมาอาจชี้นำไปสู่การซื้อปุ๋ยยาของเขา ดังนั้น อยากให้เกษตรกรเชื่อข้อมูลในเวบไซต์ของทางการเป็นหลัก เช่น เวบของมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ (www.ku.ac.th) เวบของกรมส่งเสริมการเกษตร (www.doae.go.th) เป็นต้น เวบเหล่านี้มีข้อมูลที่น่าสนใจมากมายค่ะ หลายเวบมีรูปภาพประกอบด้วย อยากให้เกษตรกรได้ลองขวนขวายหาความรู้ด้วยตัวเองจากหลายๆแหล่งข้อมูลค่ะ จะได้คิดวิเคราะห์ได้รอบทิศ ดีกว่าการมาตั้งกระทู้ถามเพียงอย่างเดียว ซึ่งเราก็ไม่ทราบว่าผู้ตอบแต่ละคนมีความรู้ในด้านนั้นๆ จริงหรือไม่ บางเรื่องแม้ผู้ตอบมีความประสงค์ดี แต่ตอบเอาตามที่นึก (เอาเอง) ว่ามันน่าจะเป็นเช่นนั้นโดยไม่มีประสบการณ์หรือหลักวิชาการสนับสนุน แล้วเกษตรกรไปทำตาม ผู้ที่เสียหายคือเกษตรกรเองค่ะ 2.   นอกจากเวบไซต์แล้ว ก็มีหนังสือและวารสารเกษตรต่างๆ ที่สามารถหาอ่านเพิ่มความรู้ได้ค่ะ เช่น วารสารเคหเกษตร วารสารเมืองไม้ผล วารสารเทคโนโลยีชาวบ้าน เป็นต้น สวนวสาได้มีโอกาสไปเยือนสวนเกษตรต่างๆ เพื่อเสาะหาพันธุ์พืชที่ต้องการก็ใช้ดูเอาตามวารสารพวกนี้ค่ะ บางทีเขาก็มีการจัดอบรมให้ฟรีๆ มีวิทยากรที่มีความรู้มาพูด มีเพื่อเกษตรกรที่มีประสบการณ์มาแบ่งปันเทคนิค เราก็จะได้ประโยชน์ค่ะ แต่ไม่ใช่ว่าวารสารทุกเล่มจะจัดงานได้ดี สวนวสาเคยไปร่วมงานหนึ่งเป็นการอบรมครึ่งวัน แต่กว่าการกล่าวเปิดงานของบุคคลสำคัญต่างๆที่เชิญมาจะหมดก็ปาเข้าไปเกือน 10 โมงแล้ว แล้วยังพักเบรคยาวๆ ให้คนที่มาอบรมไปซื้อของที่สปอนเซอร์ต่างๆ มาออกร้านขาย ในที่สุดได้ฟังคนบรรยาย (แบบรีบๆ ให้จบ) แค่ไม่ถึงชั่วโมง เสียเวลาไปเหมือนกันค่ะ 3.   หนังสือเกี่ยวกับคู่มือการเกษตรต่างๆ รวมถึงผลงานวิจัยบางงานที่มีประโยชน์ มีจำหน่ายที่ศูนย์หนังสือมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ ที่ศูนย์หนังสือจุฬา ที่ร้านหนังสือแพร่พิทยา และตามงานเกษตรแฟร์ นอกจากนี้ยังมีแจกให้ฟรีโดยกรมวิชาการเกษตร กรมส่งเสริมการเกษตร สำนักงานเกษตรจังหวัด อำเภอ และหน่วยงานราชการบางหน่วยงาน ลองติดต่อขอไปดูได้ค่ะ จากคุณ : กระบือหน้าหวาน (MR.Bigsu) เขียนเมื่อ : 18 ก.ย. 52 17:14:12

ความคิดเห็นที่ 10 คิดอีกครั้ง... ก่อนลงมือ 1. อยากเตือนผู้ที่จะเริ่มทำเกษตร โดยเฉพาะผู้ที่มีทุนจำกัด ให้ใจเย็นๆ ค่ะ ก่อนลงมือทำ ขอให้หยุดคิด และตอบโจทย์ตัวเองก่อนว่าจะทำเกษตรเพื่ออะไร เพื่อใช้เวลาว่างวันหยุด หรือ เพื่อหารายได้ หลายๆคนอาจจะบอกว่า "ก็ทั้งสองอย่างนั่นแหละ"  จริงๆ มันเหมือนกับจะทำได้แบบนั้น หากเกษตรกรเองสามารถมีจิตใจมั่นคง และค่อยๆ ดำเนินการตามแผนที่ศึกษามาไว้อย่างรอบคอบ  อย่างไรก็ตาม เราพบว่าเกษตรกรมือใหม่และ part-time ส่วนใหญ่ จะมีความฝันและความอยากที่ไม่หยุดนิ่ง เช่น เริ่มลงมือปลูกมะม่วงไปแล้ว แต่พอราคามะนาวแพง ก็ไปซื้อกิ่งมะนาวชนิดหนึ่งมาปลูก พอไปอ่านในเวบ เขาว่ามะนาวอีกพันธุ์ดีกว่าก็เลยไปซื้ออีกพันธุ์มาเพิ่ม อ้าวมีมาใหม่อีกพันธุ์นึงแล้ว ซื้อมาอีกหน่อยแล้วกัน เอามาลองปลูกเทียบกัน สักพักพอไปเห็นคนเขาเห่อปลูกมะละกอกัน ก็เอาด้วย ปลูกมะละกอด้วย ทั้งมะละกอสุก มะละกอส้มตำ ปลูกผสมกันไปเลย บ่อที่ขุดไว้ น้ำก็ไม่ค่อยมีตลอดปี แต่เห็นเขาเลี้ยงปลากัน ก็เลยเอาบ้าง เลี้ยงด้วย ปลาจำนวนมากเลยทำให้น้ำขุ่น ต้องจ่ายเงินบำรุงรักษาระบบจ่ายน้ำต้นไม้เพิ่มขึ้นมาอีก ผลผลิตที่ออกมาปรากฏว่าเป็นพันธุ์ผสมกันเพราะปลูกรวมกัน เกสรเลยผสมกัน ขายไม่ออกอีก อะไรทำนองนี้ 2. ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน คำนี้มีความหมายในตัวเองค่ะ หากจะลงมือปลูกพืชเลี้ยงสัตว์อะไร ให้คิดว่าถ้าไม่มีคนงานเลย คุณคนเดียวจะดูแลได้ไหม ถามตัวเองค่ะ เพราะการที่เราลงทุนอะไรโดยพึ่งพาคนอื่นตลอด (ถ้าดวงคุณไม่ใช่คนที่มีบริวารเกื้อหนุนมาแต่ปางก่อน) จะไปไม่รอดค่ะ เราควบคุมความรู้สึกนึกคิด ความเอาใจใส่ ของคนอื่นไม่ได้ค่ะ เราสั่งเขารดน้ำเขาไม่รดหรือรดมากไป ต้นไม้ตาย โทษคนงานอย่างเดียวไม่ได้ค่ะ ลองกลับมาทบทวนดูว่าคุณสั่งงานละเอียดพอไหม คุณรู้จักพืชผลของคุณดีหรือเปล่า คุณมีระบบติดตามผลดีหรือเปล่า เช่น การสั่งคนงานใส่ปุ๋ยก็ควรบอกให้ละเอียดว่าใช้สัดส่วนเท่าไหร่ ใส่บ่อยแค่ไหน ใส่บริเวณไหนของต้นไม้ หากฝนตกจะทำอย่างไร และมีการโทรติดตามผลว่าใส่ปุ๋ยแล้วหรือยัง ผลเป็นอย่างไร ไม่ใช่พอสั่งแล้วผ่านไปสองอาทิตย์ค่อยแวะไปดูผล 3. ที่บอกให้คิดก่อนลงมือนั้น หมายถึงให้คิดให้รอบคอบในมิติของทุน แรงงาน เวลา ทั้งในวันนี้ และอีก 1ปี 2ปี 5ปี ข้างหน้า เวลาคิดอะไรออก ถ้าให้ดี จดลงบนกระดาษค่ะ อะไรคือสิ่งที่เราคิดจะทำ และอะไรคือปัญหา อุปสรรค รวมไปถึง ทางแก้ และต้องใช้ทุนเท่าไหร่ เขียนลงมาบนกระดาษค่ะ เพราะถ้าไม่เขียน จะพบว่ามีปัญหา "คิดวน" หรือ "คิดไม่จบ" คือ อยากปลูกพืชชนิดหนึ่ง แต่ก็อยากเป็นเกษตรอินทรีย์ด้วย แต่พืชชนิดนั้นหากทำเป็นเกษตรอินทรีย์ล้วนๆ จะมีค่าใช้จ่ายสูงมาก ซึ่งปัจจัยเรื่องทุนก็มีจำกัด  หรือจะปลูกอีกอย่างดี แต่แถวพื้นที่ก็ไม่มีตลาด แถมคนงานไม่พอ เอาล่ะสิ ก็คิดวนใหม่อีกรอบ วนไปวนมา มันจะไม่จบ และไม่ได้ลงมือทำซะที อยากให้เกษตรกรเตือนตัวเองค่ะ ว่าเมื่อเริ่มคิดแล้ว ก็วางเดทไลน์ไว้ว่าจะเริ่มลงมือเมื่อไหร่ และพยายามคิดให้จบภายในเดทไลน์นั้นๆ และเมื่อลงมือแล้ว พยายามสู้ในคอนเซปที่ตัวเองวางไว้ค่ะ (เพราะได้จดข้อดีข้อเสียไว้บนกระดาษแล้ว) สู้ให้ถึงที่สุดก่อน การปรับปรุงเปลี่ยนแปลงมันมีได้ตลอดเวลาค่ะ 4. อ่านตรงนี้ด้วยค่ะ http://www.kasetporpeang.com/forums/index.php?topic=5609.msg115647#msg115647 จากคุณ : กระบือหน้าหวาน (MR.Bigsu) เขียนเมื่อ : 18 ก.ย. 52 17:14:39

ความคิดเห็นที่ 11 ความต้องการ กับ ความเป็นจริง ผู้ที่อยากเป็นเกษตรกรหลายท่านที่ทำงานประจำอยู่ ควรพิจารณาบริหารเวลา ครอบครัว และทุนทรัพย์ให้รอบคอบก่อนลงมือค่ะ บางทีเรามาอ่านๆ ในเวบต่างๆ เห็นคนอื่นเขาซื้อที่ดินกัน ลงมือทำกัน ก็เกิดแรงบันดาลใจอยากทำบ้าง แต่นั่นอาจเป็นความต้องการของคุณคนเดียวหรือเปล่า ลองดูปัจจัยต่างๆ ต่อไปนี้ด้วยค่ะ + เวลา - คุณทำงานประจำในวันเสาร์อาทิตย์หรือเปล่า เพราะการเป็นเกษตรกร part-time นั้นอย่างน้อยต้องมีเวลาเสาร์-อาทิตย์ที่จะไปดูแลพืชผลที่ปลูกได้ หรือหากทำงานส่วนตัว ก็ต้องถามว่าสามารถจัดเวลาได้หรือเปล่าที่จะหาเวลาว่างแวะเวียนไปดูแลการเติบโตของพืชผล และแก้ไขปัญหาต่างๆที่เกิดขึ้นในพื้นที่ หลายๆ คนไฟแรงแต่ตอนแรกๆ พอสักห้าหกเดือนผ่านไป ก็ทิ้งระยะเสียแล้ว จากทุกอาทิตย์ เป็นเดือนละหน เป็นสองเดือนหน ในที่สุดเหลือปีละหน อย่างนี้สิ่งที่ลงทุนไปก็จะเสียเปล่าค่ะ การทำเกษตรนั้นคนทำต้องมีความรับผิดชอบ (discipline) ที่ต่อเนื่องค่ะ ยิ่งถ้าที่ดินอยู่ไกลจากที่บ้านหรือที่ทำงานมากๆ อย่างที่เขียนไว้แล้วด้านบน ว่าส่วนใหญ่เจอค่าน้ำมันและเวลาขับรถไปก็จะท้อใจในที่สุด + ครอบครัว - เป็นสิ่งสำคัญค่ะ การซื้อที่ดินทำเกษตรนี่ครอบครัวทางบ้านต้องสนับสนุนนะคะ เพราะบางครั้งเป็นความต้องการเฉพาะของคุณพ่อบ้านอย่างเดียว แต่ครอบครัวทางบ้านไม่สนับสนุน เพราะเคยได้ยินคุณแม่บ้านบ่นว่าเสาร์อาทิตย์แทนที่จะได้พาลูกไปเรียนพิเศษ หรือได้ไปท่องเที่ยวกันตามแหล่งท่องเที่ยว ก็ต้องไปใช้ชีวิตกลางแดดร้อนๆ ขุดดิน ปลูกพืช เรื่องแบบนี้คุณแม่บ้านบางคน และเด็กๆ ไม่เข้าใจค่ะ อยากให้ทำความเข้าใจกันในบ้านให้เรียบร้อยก่อน เพราะไม่งั้นอาจมีปัญหาภายในครอบครัวได้ค่ะ + ทุน - สะสมมาพอไหม เวลาคำนวณเงินลงทุน คิดให้รอบคอบด้วยค่ะ นอกจากค่าที่ดิน ค่าคนงาน ค่ากิ่งพันธุ์ ค่าปุ๋ย ค่ายา ค่าระบบน้ำ ค่าอุปกรณ์การเกษตรต่างๆ แล้ว คิดได้เท่าไหร่ ให้คูณ 3 ไว้ก่อนเลย เพราะจริงๆ มันจะมีค่าใช้จ่ายอื่นๆ ที่คุณไม่คาดคิดเกิดขึ้นอีกมากๆๆๆๆๆ  และถ้าเงินสะสมของคุณไม่มากพอ นำไปสู่การเป็นหนี้สินเพื่อนำมาลงทุน มันจะไม่ยั่งยืนน่ะค่ะ จากคุณ : กระบือหน้าหวาน (MR.Bigsu) เขียนเมื่อ : 18 ก.ย. 52 17:14:58

ความคิดเห็นที่ 12 พืชพลังงาน หรือ พืชอาหาร หรือ สวนป่า จากปัจจัยเรื่องเวลา ครอบครัว และทุนที่พูดถึงด้านบน  ก็มีผลต่อการตัดสินใจเลือกชนิดพืชเพื่อทำสวนเกษตรเบื้องต้น ดังนี้ค่ะ สวนป่า - ถ้าที่ดินอยู่ไกล เวลามีน้อย  ภาระครอบครัวมีมาก ทุนมีกลางๆ ในช่วง 5-10 ปีนี้ แต่อยากเริ่มแล้ว ก็อยากให้พิจารณาเริ่มที่การทำสวนป่าไปก่อน คือ ปลูกพืชที่ตัดไม้ขายในภายหลัง เช่น สน ยูคา สัก หรือไม้ป่าอื่นๆ เพราะจะหนักแค่ช่วงปรับปรุงดินแรกๆ พอต้นกล้าตั้งหลักได้แล้ว ก็ผ่อนภาระการสิ่งไปดูแลบ่อยๆ ไป 5 - 10 ปี เช่นไปเดือนละหน หรือ สองเดือนหน ก็ได้ แต่ต้องไปนะคะ ไม่งั้นเพื่อนบ้านอาจจะมาบุกรุกเขาไปปลูกอะไรต่อมิอะไรเป็นการบันเทิงไป เราเจอมาแล้วกับที่ดินของเราที่อยู่ไกลๆ ไม่ค่อยได้ไปสามสี่เดือน มีสวนพริก สวนถั่ว เกิดขึ้นมาในที่ดินเราเฉยเลย ดีไม่ดีต้นกล้าที่เราปลูกไว้อาจเจอพืชอื่นเบียดเบียนตายไปก็ได้ หรือไม่ก็เจอมาแล้วค่ะ ที่ชาวบ้านเข้าไปจุดคบไฟหาหนู แล้วทำไฟไหม้สวนเราไปครึ่งสวน     พวกสวนป่านี่ช่วงท้ายๆ ต้องเฝ้ากันดีๆ ด้วยเพราะไม่งั้นชาวบ้านแอบมาตัดไม้เราไปขาย ก็มีค่ะ พืชอาหาร - ต้องการเวลาอย่างมากค่ะ อย่างที่เขียนมาแล้วว่าผู้ปลูกต้องมีความสม่ำเสมอในการไปดูแล เพราะไม่งั้นเผลอแป๊บเดียวโรคหรือแมลงลง ต้นไม้อาจจะตายไปทั้งสวนก็ได้ค่ะ ฝากคนงานเขาก็คงไม่ได้ใส่ใจมาก เพราะไม่ใช่สวนของเขาน่ะค่ะ พืชอาหารต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นผลไม้ พืชตระกูลธัญพืช หรือผักต่างๆ ต้องดูแลใกล้ชิดค่ะ นอกจากนี้ช่วงเก็บผลผลิตก็ต้องคอยหาตลาดให้ดี วางแผนการเก็บให้ดี การขนส่ง การเก็บรักษาอีก หากเกษตรกรยังไม่พร้อมก็แบ่งที่ดินปลูกเฉพาะที่พอกินเองไปก่อน ส่วนที่ดินที่เหลือก็ปลูกไม้ยืนต้นพวกสวนป่าไปก่อนค่ะ พืชพลังงาน - พลังงานกำลังขาดแคลน คนเลยเห่อปลูกพืชพลังงานกันใหญ่ ตั้งแต่พวกมัน อ้อย ปาล์ม สบู่ดำ ฯลฯ ราคาก็ขึ้นลงตามที่เราเห็นๆ ค่ะ พืชน้ำมันนี่มันแทนที่พื้นที่เพาะปลูกพืชอาหารนะคะ เวลานี้ทั่วโลกกำลังมีประเด็นเรื่องอาหารขาดแคลน เพราะหลายประเทศที่เคยทำเกษตรกรรมอาหาร เช่น มาเลย์ อินโด บราซิล อาร์เจนติน่า หันไปปลูกพืชพลังงานและยางพารากันใหญ่  ในระยะยาวแล้วราคาพืชอาหารจะแซงพืชพลังงานค่ะ สวนวสาจึงอยากเชียร์ให้ทุกคนกัดฟันปลูกพืชอาหารกันไปก่อนค่ะ  และจะให้ข้อคิดสำหรับคนที่อยากปลูกพืชน้ำมันว่าควรอยู่ใกล้แหล่งรับซื้อนะคะ เช่นปลูกปาล์มควรอยู่ใกล้ๆ โรงกลั่นนะคะ หากมีหลายๆ โรงในพื้นที่ยิ่งดีค่ะ ไม่งั้นเก็บผลผลิตแล้วส่งไม่ได้ก็จะเสียหายมากค่ะ เราจะเห็นว่าบางทีพอราคาขึ้นและน้ำมันที่กลั่นแล้วยังขายไม่ได้ บางโรงกลั่นเขาปิดไม่รับซื้อก็มีค่ะ หากมีตัวเลือกก็จะดีค่ะ เพราะพืชน้ำมันนี่เอาไปวางขายตามตลาดก็ไม่ได้ กินเองก็ไม่ได้ ต้องขายเข้าผู้แปรรูปอย่างเดียวเลย จบค่ะ หวังใจอยากให้เป็นบทความที่ช่วยเพื่อนๆ ที่อยากเป็นเกษตรกร แล้วไม่รู้จะเริ่มที่ไหนดี ได้นำไปใช้ประโยชน์ค่ะ หากคิดอะไรออก จะมาปรับปรุงเพิ่มเติมเรื่อยๆ ค่ะ สวนวสา สำหรับผม ได้เดินทางไปดูแล้วครับ  เป็นสวนที่มีการจัดระบบไว้ดีทีเดียว สามารถนำมาประยุกต์ใช้ได้ตามขนาด สวนที่เราต้องการ    หากต้องการความรู้เพิ่ม ก็ยินดีครับ จากคุณ : กระบือหน้าหวาน (MR.Bigsu) เขียนเมื่อ : 18 ก.ย. 52 17:17:40

ความคิดเห็นที่ 13 เป็นคนสมถะ ไม่นิยมวัตถุ อยู่ที่ใหนก็สบาย เเนะนำ เเถวเขาถมอรัตน์ อ.ศรีเทพ ยังไม่เเพง เป็นพื้นที่ที่ยังไม่ค่อยมีใครรู้ว่ามันถูก ดินดี น้ำดี เเต่ต้องไป ดูเอาเอง อ.ศรีเทพ จ.เพรชบูรณ์ เเถบเขาถมอรัตน์ สวย ราคาไม่สูง เเต่จะมีใครขายหรือเปล่าไม่ทราบ ข้างๆกันกับผม ตามจีบตื้อไม่ขายให้ซักที เเกเอาใว้ ปลูกอ้อย ชื่อตาเย็น ใว้อยู่หลังเกษียร ปลูกทุกอย่างที่มีประโยชน์ กินใช้ รักษาโรค จากคุณ : VALID เขียนเมื่อ : 18 ก.ย. 52 17:32:05

ความคิดเห็นที่ 14 เข้ามาอ่านค่ะ ...... ยอมรับว่าอ่านได้ไม่หมด แต่ก็เกือบหมดค่ะ  ดีใจที่ ความรู้ หรือ เงื่อนไขอันใดที่ทางสวนวสา และคุณกระบือหน้าหวานนำมาเผยแพร่นั้น  ของเรา   ผ่านฉลุย!!   อิอิ แม้จะไม่ทุกข้อ แต่อ่านๆดูแล้วคิดว่าตัวเองได้เดินมาถูกทางแล้วค่ะ จากคุณ : ผักบุ้งริมคลอง เขียนเมื่อ : 18 ก.ย. 52 17:43:41

ความคิดเห็นที่ 15 คำว่าเบื่อ  ก็พบได้ทุกคนล่ะครับ ถ้าจะทำเกษตรกรก็ต้องมีเงินทุน  มีที่ดิน ถ้ามีเงินแค่ซื้อที่ดิน  ไม่มีทุน  ผมว่าไม่รอด คิดดูดีดี ทั้งร้อนทั้งเหนื่อย ทั้งไม่มีเงิน วันแดดออกก็ร้อน  เหงื่อท่วมตัวเหม็นตัวเอง  หิวน้ำ  เหงื่อเข้าตาก็แสบเข้าปากก็เค็ม วันฝนตกก็เปียก  เดินไหนก็หิ้วรองเท้าเดินตีนเปล่า ดินมันเละ  ทั้งแมลง  ทั้งยุง  มันจ้องตอมจ้องกินเลือดเรา ทั้งลมทั้งฝน ตัดหญ้าต้องซื้อเครื่อง  มีค่าสึกหรอ  มีค่าน้ำมัน แมลง  โรคพืชบุก  ต้องมีเครื่อง มีค่ายาฆ่าแมลง มีค่าสึกหรอ มีค่าน้ำมัน ทำเกษตรไม่เหมือนพ่อค้า  หรือทำงาน  ได้เงินเมื่อสิ้นเดือน ทำสวน  ฝนตกมากๆ  น้ำท่วม  ต้นไม้ตาย  มีทุนสู้ต่อหรือเปล่า ผลผลิตออกมา  ไม่ถูกจังหว่ะ  ไม่ได้ราคา  ขาดทุน  เหนื่อยก็เหนื่อย อย่าคิดว่ามันง่ายเหมือนเขียนกระทู้  อ่านคนนั้นดี  คนนี้ดี โทษที  ความจริง  เล่ากันมาแค่ครึ่งเดียว หาที่ฝึกงานทดลองทำดีกว่าไหม จดเลยซื้อน้ำมันรถ  ตกวันละเท่าไหร่ อาหารที่ตัวเองต้องกินวันละเท่าไหร่  เผื่อตัวเองทำงานไม่ไหว   ทำไง  อื่นๆอีกมากมาย ก็ขอเตือน  ก่อนที่จะตัดสินใจ   คิดดูดีดี  ทบทวนหลายๆครั้ง คำว่าเบื่อ คำว่ารักเป็นเกษตรกร มันเดินสวนทางกัน  จะบรรจบกันคงไม่ง่าย แก้ไขเมื่อ 18 ก.ย. 52 17:53:03 จากคุณ : P_ปรัชญา เขียนเมื่อ : 18 ก.ย. 52 17:49:53

ความคิดเห็นที่ 16 ใบหน้าคล้ำ กรำงานสวน ล้วนงานหนัก เหน็ดเหนื่อยนัก อดทน คนขยัน ฝ่ามือด้าน แถมปวดเมื่อย เหนื่อยทุกวัน แสงแดดจ้า มาเย้ยหยัน ยังหวั่นใจ หญ้าขึ้นรก ถากถาง อย่างเหนื่อยอ่อน ตาวันรอน จะลับฟ้า น่าหลงไหล สกุณา ถลาบิน สู่ถิ่นใด คนบ้านไกล ยิ้มเศร้า,เศร้า เหงาเหมือนเดิม ปรัชญา เขียนเมื่อ 09/09/09 แก้ไขเมื่อ 18 ก.ย. 52 18:36:18 จากคุณ : P_ปรัชญา เขียนเมื่อ : 18 ก.ย. 52 18:35:43

ความคิดเห็นที่ 17 เบื่อชีวิตชาวกรุง ?  อยากอยู่ต่างจังหวัด  ทำไร่ ทำสวน...  ผมว่าดีไม่ดีมันจะน่าเบื่อกว่าอีกนะครับ..  ปัญหาสารพัดรอคุณอยู่ จากคุณ : แป๊ะแก่ เขียนเมื่อ : 18 ก.ย. 52 19:59:06

ความคิดเห็นที่ 18 ทำเพราะเบื่อกรุง อีกไม่นานก็จะเบื่อบ้านนา ทำเพราะรักบ้านนาบ้านสวน จะดีกว่ามั๊ยคะ อยากให้รอดูใจตัวเองอีกนิดเพราะ เวลาเริ่มต้น ไม่ใช่ง่ายค่ะ แต่ถ้ารักจริง แล้วผ่านด่านตอนเริ่มต้นไปได้จะมีความสุขค่ะ จากคุณ : น้ายังสาว เขียนเมื่อ : 18 ก.ย. 52 21:07:36

ความคิดเห็นที่ 19 อย่างที่พี่ บือลงนั้นแหละครับ   อ่านและทำความเข้าใจให้มากๆ รักที่จะทำ จะได้ออกมาดี แต่อย่าหลงงมงาย   แนะนำ ไปลองใช้ชีวิตชาวไร่ก่อนครับ เค้ากินอยู่กันแบบไหน ใช้ชีวิตกันอย่างไร   ลองดู ที่นี้ครับ  http://punpunthailand.bloggang.com/ เว็บนี้มีเพื่อนร่วมอุดมการณ์ มากมาย..http://www.kasetporpeang.com/ จากคุณ : สู้ๆ... ครับ (คนดง คนเดิม) เขียนเมื่อ : 18 ก.ย. 52 22:30:44

ความคิดเห็นที่ 20 เรามีที่ห่างจากบ้าน 17 กิโลเมตร คิดไปคิดมาถ้าต้องทำสวนเป็นเรื่องเป็นราวคงต้องไปปลูกบ้านหลังเล็กๆพอได้อาศัยเวลาไปทำสวนเพราะคงไม่สามารถเดินทางไปๆมา ได้ เดี๋ยว ผลผลิตหายหมด บางทีวางแผนกันมากเกินไปก็เครียดนะ เอาแบบคร่าวๆพอเพราะเกษตรกร part time อย่างเราๆ อาศัยทำเกษตรเพื่อเป็นยาบำรุงเวลาเครียดๆจากงานเข้าสวนสบายใจ ........ ใครตามตัวก็ไม่เจอ ..... ติดต่อไม่ได้วันจันทร์ว่ากันใหม่นะจ๊ะ ......... เรามีความผูกพันแบบนี้ คิดแบบนี้แหล่ะ สวนเราก็ค่อยเป็นค่อยไป ........ เราคิดว่า 5 ปีน้อยไปน่าจะอยู่ 8 ปีสำหรับเรา ....... ตอนนี้ผ่านไป 3 ปีแล้วใช้ที่ดินไป 10 ไร่ได้มั้ง สวนผสมอยากปลูกอะไรก็ปลูก อาศัยว่าชอบกินเหลือก็ขายออก ...... กำลังเฝ้าดูธรรมชาติอยู่เพราะเราห่างไกลจากชีวิตเกษตรกรมานานถึง 30 ปี อะไรๆ มันเปลี่ยนไปเยอะ สะสมภูมิปัญญา กับภูมิต้านทานอยู่ มันไม่ง่ายแต่ก็ไม่ยากนัก อยู่ที่เป้าหมาย ถ้าตั้งไว้สูงมากก็เหนื่อยหน่อยนะ เพื่อนๆ จากคุณ : สีมุก เขียนเมื่อ : 18 ก.ย. 52 22:39:23

ความคิดเห็นที่ 21 ความเบื่อ กทม มีมานานแล้วค่ะ และสงสัยคำว่า ทำไร่ทำสวน ที่ใช้ในหัวข้อ คงจะยังไม่เหมาะสำหรับการเริ่มต้นแบบ พื้นที่ปลูกก็ยังไม่มี  เงินก็ยังเก็บได้ไม่เยอะ จากที่อ่านความคิดเห็นของเพื่อนๆ ตอนนี้คงต้องเริ่มแบบ ที่เล็กๆ ก่อน ค่อยๆ เป็นค่อยๆ ไป แล้วค่อยๆ ขยาย รวบรวมความรู้และเงินทองให้พร้อมกว่านี้ หาข้อมูลแล้ว อยากทำเกษตรผสมแบบพอเพียงมากๆ ค่ะ ขอบคุณทุกความคิดเห็นน่ะค่ะ จากคุณ : PantipMinus เขียนเมื่อ : 19 ก.ย. 52 00:00:33

ความคิดเห็นที่ 22   ศึกษาไปเรื่อยๆครับ จากคุณ : ภูมิพัฒน์ เขียนเมื่อ : 19 ก.ย. 52 19:31:27

ความคิดเห็นที่ 23 ชอบความเห็นที่ 15 มักๆๆๆ เพราะตัวเองเพิ่งเริ่มเป็นเกษตรกรมือใหม่ พอซื้อที่เสร็จปั๊บ รายจ่ายตั้งแต่ไม่จิ้มฟันยันเรือบรรทุกครกก็เข้ามาแล้ว ไหนจะต้องตะรอนๆ ไปดูสวนเกือบทุกอาทิตย์ ไหนจะต้องดูว่าคนสวนจะตุกติกใช้ของพังไปกะมือหรือป่าว เวงกำ แต่ก็ทำใจเพราะหลวมตัวลงไปแย้วววววววววววว จากคุณ : sj_pioneer เขียนเมื่อ : 21 ก.ย. 52 13:30:01

ความคิดเห็นที่ 24 เรามีที่ดินอยู่ที่ นครศรีธรรมราช    อยากหาเพื่อนไปอยู่   ยกให้ทำเกษตร โดยไม่ต้องซื้อที่ดพิน  ไม่ต้องเช่า     แต่ขอให้ทำจริงๆ        ที่ใกล้น้ำ  มีไฟฟ้าถึง   มีเพื่อนบ้านห่างสัก 300 เมตร   เราเองยังมีภาระต้องทำอีก 5 ปี หลังจากนั้นจะไปอยู่ประจำ จากคุณ : น้าช่าง เขียนเมื่อ : 22 ก.ย. 52 21:32:46

ความคิดเห็นที่ 25 ใจดีอย่างแรงเลยครับ พี่บ่าว  ^^v สงสัยว่าจะรกอย่างแรง ด้วยนะครับ ...   รอท่านที่สนใจแถวๆ นครศรีแล้วกัน จากคุณ : คนดง คนเดิม เขียนเมื่อ : 23 ก.ย. 52 19:25:27

ความคิดเห็นที่ 26 บ้านผมปลูกอะไรไม่ได้กินหรอกครับ เพลี้ยกระสอบระบาด กะว่าจะโค่นให้หมด ทำโกดังเก็บของดีกว่า เหอะๆ จากคุณ : artsmart เขียนเมื่อ : 23 ก.ย. 52 20:09:52