ว่าง... ชวนเพื่อนๆ เข้ามาแชร์ประสบการณ์แย่ๆ เกี่ยวกับหมอ(สุนัข)
|
|
เมื่อปีที่แล้วพาเกรซ(ลูกสาว) ไปทำหมัน ที่คลินิกแถวบ้านเพราะเห็นว่าใกล้ เราจะได้ไปเยี่ยมเค้าได้บ่อยๆ ถ้าเอาเค้าไว้ที่บ้านกลัวแผลเค้าจะมีปัญหา(ตามที่หมอ(หมา)บอก)
เช้าวันต่อมาเราพาเค้าไปที่คลินิกเพื่อทำหมันหลังจากนั้นหมอ บอกว่าอย่าเพิ่งมาเยี่ยมเค้าสองถึงสามวันเพราะเค้ากลัวว่าเวลาเกรซเห็นเราเค้าจะกระโดดทำให้แผลอักเสบและแยกได้ เราก็เชื่อเพราะเค้าเป็นหมอ(หมา) สองวันผ่านไปแม่เรากับน้องไปเยี่ยม เกรซดีใจมาก แม่บอกว่าส่ายหางกระดูกสะโพกแทบจะกระเด็นออกมา เราไปเยี่ยมไม่ได้เพราะติดงาน แต่เราโทรไปถามทุกวันเลยว่าลูกสาวเป็นยังงัยบ้าง หมอ(หมา) บอกว่าน้องเค้าอาการดีขึ้น บลา บลา บลา .....
ตอนเย็นหลังเลิกงาน เราก็ไปเยี่ยมเค้าอีกที มองดูท้องเกรซ หมอ(หมา) ปิดพลาสเตอร์เหมือนเป็นทางยาวเส้นเดียว ยังแอบคิดในใจว่ามันแผลมันจะติดกันไปไหมเนี่ย เพราะเกรซเป็นหมาที่ตัวค่อนข้างใหญ่และอ้วนเหมือนลูกควายเกิดใหม่ตัวย่อมๆ เลยทีเดียว แต่ก็ปากหนักไม่ได้ถาม หมอบอกว่าอีกสองวันคงกลับบ้านได้แล้ว .. บลา บลา บลา
วันต่อมา กะลังนั่งๆ ทำงานอยู่แม่โทรมา บอกว่าตอนนี้เกรซอาการแย่แล้ว หัวใจแทบวาย ก็เมื่อวานหมอ(หมา)บอกว่าจะกลับบ้านได้แล้วนี่ แม่เลยตัดสินใจย้ายเกรซมาที่โรงพยาบาลสัตว์แถวบ้าน เราทำงานไปก้ไม่เป็นสุขไม่รู้ว่าเกรซเป็นยังงัยบ้าง ลางานก็ไม่ได้เพราะนายมาจากต่างประเทศ พอตกตอนเย็นเราไปหาเกรซหมอบอกว่าเกรซเสียเลือดมาก เราก็เอะใจทำไมแค่ทำหมันมันต้องเสียเลือดอะไรเยอะแยะ หมอบอกว่าก่อนที่เกรซจะมาที่ ร.พ เกรซถูกเย็บแผลประมาณ 2-3 ครั้ง แม่เจ้าชั้นพาหมาไปทำหมันนะไม่ได้ไปทำศัลยกรรม ทำไมต้องมีการแก้ไขกันขนาดนั้น เราโทรไปหาหมอ(หมา) ชีบอกว่าเป็นเพราะแม่เราไปเยี่ยม เกรซเลยกระโดดเพราะความดีใจแผลเลยแยก นี่มันความผิดแม่ตรูใช่ไหมที่ไปเยี่ยมเกรซ เราถามว่าทำไมไม่โทรไปบอกตอนที่มีปัญหา ชีชักแม่น้ำทั้งห้า บลา บลา บลา ... เราไม่อยากฟังแล้ววางสายไปเลย เราเดินไปคุยกับหมอต่อว่าควรทำยังงัย หมอบอกว่าให้เกรซนอนพักรอดูอาการก่อน เราก็โอเคกลับบ้านค่อยมาเยี่ยมเกรซพรุ่งนี้
ตอนเช้า ร.พ โทรมาให้รีบไปเพราะต้องผ่าตัดด่วนเกรซอาการแย่มาก เราเลยบอกว่าหมอจะทำอะไรให้ทำไปเลย เค้าบอกว่าไม่ได้เราต้องไปเซ็นใบอนุญาตก่อน ตอนที่เราไป ร.พ หมอและผู้ช่วยรุมล้อมเกรซประมาณ 4-5 คน พอเดินไปดูใกล้ ๆ เราแทบเป็นลม เกรซตัวซีดมาก เหงือกไม่มีสีเลือด ที่สำคัญอวัยวะภายใน (ไส้) ทำไมมันมากองอยู่บนโต๊ะ เรากับแม่และน้องร้องไห้โฮเพราะนึกว่าเกรซต้องตายแน่ๆ เรากอดเกรซแล้วพูดว่าไม่ต้องกลัวเกรซจะต้องหายและกลับบ้านพร้อมเรา เราจะไม่ทิ้งเกรซอีกแล้ว เกรซผงกหัวรับรู้ หมอบอกว่าเกรซแข็งแรงมาก ถ้าเป็นหมาตัวอี่นอาจจะช็อคตายไปแล้ว หลังจากเกรซผ่าตัดเราไปหาเกรซทุกวันแล้วก็ร้องไห้ทุกวันเพราะสงสารเค้า ที่ ร.พ มีห้องคล้ายๆ รีสอร์ท เราเลยเช่า 2 คืน เพื่อที่จะได้เอาเค้าไปนอนด้วย เพราะไม่อยากให้เค้าคิดว่าเราจะทิ้งเค้าอีก หลังจากนั้นเราต้องพาเค้าไปทำแผลทุกวัน ตรวจสุขภาพด้วยเพราะเกรซเสียเลือดเยอะและเกร็ดเลือดต่ำ ต้องกินอาหารพิเศษโดยเฉพาะซึ่งมีราคาค่อนข้างสูง นี่คือประสบการณ์แย่ๆ จากหมอ(หมา) ที่เราเจอมา เราเกือบจะเสียเกรซซี่ลูกรักไปซะแล้ว เพราะหมอ(หมา) ชุ่ยๆ ไม่มีจรรยาบรรณ และไม่มีฝีมือในการรักษา (เย็บแผลไม่ดีตั้งแต่แรก และใช้ไหมซึ่งมีคุณภาพต่ำ ลักษณะการปิดแผลหลังการเย็บแย่มาก หมอที่ ร.พ บอกว่าจะต้องพันรอบตัวของสุนัขไม่ใช่ปิดแบบพลาสเตอร์เหมือนที่เราโดนมีดบาด เพราะเวลาสุนัขยืนน้ำหนักมันจะทิ้งมาที่ท้อง ) เรื่องนี่เกิดขึ้นประมาณกลางปีที่แล้ว แต่เวลาเราพูดถึงทีไรเราก็โมโหทุกที แม่เราห้ามไม่ให้เราโทรไปต่อว่าหมอ(หมา) เพราะเค้าก็คงสำนึกแล้วว่าดูแลหมาเราไม่ดี ถ้าเพื่อนๆ มีประสบการณ์แบบนี้มาแชร์กันนะ
ปล. เราเสียค่ารักษาเกรซไปมากกว่า 20000 แต่เราไม่เสียดาย แต่เสียความรู้สึกกับหมอ(หมา) มากกว่าที่ทำให้หมาเราเกือบตาย
ปล. หมอ(หมา) ไม่เคยโทรมาถามเรื่องเกรซอีกเลยหลังจากที่เราเอาเกรซไปส่ง ร.พ
ขอบคุณหมอและผู้ช่วยหมอ ร.พ สัตว์ตลิ่งชันทุกๆคนที่ช่วยดูแลเกรซเป็นอย่างดีจ้า
| จากคุณ |
:
grace_adv 
|
| เขียนเมื่อ |
:
25 ก.ย. 52 12:18:06
|
|
|
| 
