ความคิดเห็นที่ 2 |
คุณบี และบ้าน DOGHALL คงอยู่ในความเศร้ามากมาย เราคนอื่น แค่พิมพ์ก็ยังน้ำตารื้นได้อีก จำได้ว่าเมื่อครั้งที่สูญเสียน้องสตางค์ไป อยู่เฉยๆน้ำตาก็ไหลมาเอง หางานมาทำเพื่อหยุดคิดก็ไม่ได้ผล ต้องเก็บของเล่น เสื้อผ้าเขาไว้หมด จนเพื่อนๆและสามีต้องหาลูกสี่ขาตัวใหม่มาให้ ช่วงแรกรับเขามาแบบไม่เต็มใจเท่าไหร่ แต่พอเลี้ยงม๋าเด็กไปนานๆ และเวลาก็ผ่านไป ความเศร้าก็คลายไป แต่ความรัก ความคิดถึงก็ยังฝังอยู่ในใจเราเสมอ
ก็อยากให้บ้าน DOGHALL และคุณบีคิดว่า เจ๊เขาถึงเวลาแล้ว ชีวิตทั้งชีวิตเขาได้รับความรักท่วมท้นจากบ้านDOGHALL และจากคนที่ไม่เคยแม้จะสัมผัสตัวเป็นๆของเจ๊.......
จากคุณ |
:
จริงใจ.......สบายจริง
|
เขียนเมื่อ |
:
6 ต.ค. 52 06:45:51
|
|
|
|