ความคิดเห็นที่ 1 งืม ตรงข้ามกับที่บ้านสรรหาของกินมาให้ยังไม่มองเลย อยากให้เค้ากินได้จัง แต่ถึงเวลาอาหารที่ไหร่นั่งกุมขมับ ไม่รู้จะหาอะไรให้เค้ากินดี แต่เราว่าก็ดีแล้วอ่ะที่น้องกินได้ แต่ก็ต้องเลือกให้แต่สิ่งที่มีประโยชน์แค่นั้นก็น่าจะไม่มีปัญหาอะไรมั้งค่ะ จากคุณ : อยากให้ลูกตะกละมั้ง (K.Panisa) เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 52 16:50:08

ความคิดเห็นที่ 2 จากที่เล่ามาก็คงต้องบอกว่าพวกคุณไปฝึกเค้าให้เป็นอย่างนี้เอง เวลานั่งกินข้าวกัน ทำไมถึงกับจะต้องมีเศษอาหารหล่นลงไปใต้โต๊ะ ผมคิดว่าใหม่ๆ ก็คงจะเอ็นดูกัน คนโน้นให้นิด คนนี้ให้หน่อย หมาก็เลยเรียนรู้ว่ามารอที่โต๊ะกินข้าวเดี๋ยวก็ได้กิน สิ่งที่คุณได้เริ่มทำเวลาแกะส้มนั้นคุณมาถูกทางแล้ว ห้ามสงสารเด็ดขาด แต่การเปลี่ยนนิสัยก็คงจะไม่ง่ายเพราะคงจะเลี้ยงดูกันแบบนี้มา 8 ปีแล้ว บอกทุกคนในบ้านด้วยว่าไม่มีสิทธิ์จะไประอากับหมา การที่หมาเป็นแบบนี้ก็เพราะไปสอนเค้าไว้เอง เริ่มให้อาหารตามมื้อ ไม่วางอาหารทิ้งไว้ ถึงเวลาให้อาหารแล้วถ้าไม่กินภายในสิบ-สิบห้านาทีก็ให้เก็บแล้วไม่ต้องให้อีกจนกว่าถึงเวลามื้อต่อไป (ไม่ต้องไปเพิ่มจำนวน) สำคัญอยู่ที่ว่าพวกคุณจะสงสารหมาแล้วก็ย้อนกลับไปรูปเก่าอีก จากคุณ : oj_long เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 52 17:46:54

ความคิดเห็นที่ 3 น้องหมาที่บ้านเราก็เป็นค่ะ แต่แค่ตัวเดียว ตัวอื่นไม่เป็น จากคุณ : nonggran เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 52 20:16:05

ความคิดเห็นที่ 4 ขอบคุณ oj_long สำหรับคำแนะนำมากๆเลยนะค่ะ เราคงผิดเองที่เลี้ยงดูมาแบบสงสารโดยตลอด แล้วก็อยากขอคำแนะนำเพิ่มเติมน่ะค่ะว่า แต่ละมื้อที่ให้อาหารเนี่ย ควรให้ประมาณเท่าไหร่ค่ะ น้องหมาน้ำหนัก 2 โลกว่าๆเอง จากคุณ : MINNYMOCHA เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 52 20:47:52

ความคิดเห็นที่ 5   ที่บ้านก้อเป็นจ้าาา น้ำลายไหล เป็นปะปาเลย กินข้าวที ต้องมานั่งบนเก้าอี้อีกตัวที่ว่าง(เหมือนพ่อแม่ตั้งใจว่างให้มัน) จนทุกวันนี้ เวลากลับไปหาพ่อแม่ จาแซวว่า "แม่ เอาช้านช้อนให้น้องด้วยป่าว" หุหุ แม่ตอบกลับมาได้ใจว่า "ไม่ต้องเอามาเผื่อน้อง เด๋ยวพ่อเขาป้อนเอง" เห้อ!!! ทุกวันนี้ ใหญ่กว่าหมูอีกค่ะ ไม่ยอมเดิน นอกจากไปอึ๊ไปฉี่ ที่เหลือ พ่อแม่ประเคนให้ถึงที่ เชื่อไม๊ ว่ารักขนาด เรียกน้อง เข้าบ้านนอน น้องหมาไม่ลุกมา พ่อกะแม่นี่เลย เอาผ้าใบอ่ะค่ะ เอามาช้อนใต้ตัวน้อง แร้ว ค่อยๆหามน้องเข้าบ้าน เห็นแร้วหมั่นไส้ ค่ะ ทุกวันนี้ไม่อยากให้พ่อแม่ทำแบบนั้นค่ะ เพราะ ท่านสองคนแก่แร้ว เด๋วเป็นอ่ะไรขึ้นมา จะเจ็บทั้งคนทั้งหมา จากคุณ : อิ่ม เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 52 23:37:12 A:222.123.171.64 X: TicketID:201110

ความคิดเห็นที่ 6 ฟ้องด้วยภาพละกาน,,, 555 จากคุณ : *~GamboWatch~* เขียนเมื่อ : 20 ต.ค. 52 00:18:17

ความคิดเห็นที่ 7 แค่ตัวเดียวเอง ทำใจแข็งไม่ต้องให้กินก็น่าจะหมดเรื่อง ทีบ้าน 1 ฝูง ตะกละทุกตัว แกะอะไรไม่ได้มานั่งเฝ้าทันที จากคุณ : กิ๊กกะเฮิร์ท เขียนเมื่อ : 20 ต.ค. 52 05:31:26

ความคิดเห็นที่ 8 คำถามเรื่องจำนวนอาหารสำหรับหมา ผมคิดว่าไม่น่าจะยากที่จะประมาณการเอา 1. ใช้วิธีกะเอาจากขนาดตัวหมา ลองดูที่ตัวหมาสิ หมาตัวขนาดนั้น กระเพาะจะใหญ่ขนาดไหน ถ้าเอาอาหารมากองรวมกันแล้วมันกองใหญ่กว่ากระเพาะไหม 2. ใช้วิธีดูจากสภาพภายนอกของหมา เมื่อเห็นว่าหมาอ้วนก็ลดอาหารลง เมื่อเห็นว่าผอมก็เพิ่มอาหารขึ้น วิธีนี้อาจจะต้องใช้เวลาหน่อย เราเป็นคนเลี้ยงหมา การเลี้ยงโดยการปรนเปรออาจจะเป็นความสุขทางใจของผู้เลี้ยงแต่ท่านอาจจะกำลังสร้างปัญหาให้กับหมาของท่านเอง หมาต้องพึ่งเจ้าของในการช่วยดูแลรักษาสุขภาพ หากเจ้าของให้กินจนเกินเลยก็เท่ากับกำลังทำร้ายหมา จากคุณ : oj_long เขียนเมื่อ : 20 ต.ค. 52 13:33:01

ความคิดเห็นที่ 9   ให้อาหารเป็นเวลา ให้ในปริมาณที่เหมาะสม ค่อนไปทางเยอะหน่อย สัตว์ทุกชนิดบนโลกนี้ มันกินจนอิ่มได้ มันก็ต้องกินไว้ก่อน ไม่มีหรอก กินห่วงหุ่น เหมือนมนุษย์ พาออกกำลังกายบ้าง เยอะหน่อยก็ดี เวลาคนกินข้าว พามันไปเข้ากรงก่อน จากคุณ : แม้แต่คนยังอยากอิ่ม เขียนเมื่อ : 20 ต.ค. 52 21:15:59 A:110.49.27.224 X: TicketID:038237

ความคิดเห็นที่ 10 เรืองนี้ ต้องฝึกเค้าให้เป็นเวลาค่ะ ลูก ๆๆ แม้เค้าจะกินเป็นเวลา แต่เค้าก็จะขอกินตลอดเวลา ถ้าได้ยินเราแกะถุง เปิดตู้เย็น ทุกอย่างที่ตัวเราค่ะ  เราที่เป็นคน ต้องอย่าใจอ่อนค่ะ ห้ามใจอ่อนเด็ดขาดเลยค่ะ เค้าไม่สามารถหาอะไรกินเองได้ นอกจากเราจะเป็นคนให้เค้าค่ะ ----------------------------------------- ส่วนเรื่องอาหารการกิน หากเราต้องการให้เค้ามีสุขภาพแข็งแรง เติบโตสมวัย ก็ต้องใส่ใจเรื่องนี้ให้มาก ซึ่งวิธีการให้อาหารแก่สุนัขที่ถูกต้องก็มีดังนี้ อายุระหว่าง 2-3 เดือน ควรให้อาหารเม็ดวันละ 4 มื้อ มื้อละ 1 ถ้วย (ทุกๆ 4-6 ชั่วโมง) โดยอาจใช้ถ้วยกาแฟขนาดเล็กตวง ผสมกับอาหารกระป๋อง 1 ช้อนโต๊ะ คลุกเคล้าให้ทั่ว อายุระหว่าง 3-4 เดือน ควรให้อาหารเม็ดวันละ 3 มื้อ มื้อละ 1 ถ้วย (ทุกๆ 6-8 ชั่วโมง) ผสมอาหารกระป๋อง 1 ช้อนโต๊ะ อายุระหว่าง 4-12 เดือน ควรปรับมาให้อาหารเม็ดวันละ 2 มื้อ มื้อละ 1 ถ้วย หรืออาจจะมากน้อยกว่านั้นเล็กน้อย โดยให้สังเกตดูรูปร่าง ถ้าท้องป่องมากเกินไปควรลดจำนวนอาหารแต่ละมื้อลงบ้าง และต้องพิจารณาให้เหมาะสมกับระดับการออกกำลังกายของเค้าด้วย หากของคุณมีโอกาสออกกำลังกายน้อย ปริมาณอาหารที่ให้ก็ควรปรับลดลง เมื่ออายุครบ 12 เดือนขึ้นไป สามารถลดปริมาณการให้อาหารเหลือวันละ 1 มื้อ มื้อละ 1-1/2 ถ้วย ก็เพียงพอแล้ว นม ไม่จำเป็นต้องให้นมลูกสุนัขอีกหลังจากอายุครบ 2 เดือนขึ้นไป เพราะเมื่ออายุพ้น 2 เดือนแล้วเค้าจะสามารถหาแคลเซียมทดแทนจากการกินอาหาร สำเร็จรูปได้ อาหารเสริม สำหรับสุนัขป่วยอาจให้อาหารเสริมบ้าง แต่ไม่มีความจำเป็นต้องให้อาหารเสริมในยามที่เค้ามีสุขภาพปกติ อาหารคน ไม่ควรให้อาหารของคนกับสุนัขโดยเด็ดขาด เพราะเค้าอาจติดใจรสชาติ กลิ่นของอาหารคน และไม่อยากกินอาหารเม็ดอีกต่อไป นอกจากนั้นการให้อาหารสดยังอาจทำให้เค้าได้รับสารอาห ารไม่เพียงพอหรือได้รับมากเกินไปจนทำให้มีปัญหาสุขภาพตามมาภายหลัง โดยเฉพาะเมื่อเค้าอายุมากขึ้น เช่น ปัญหาด้านการเจริญเติบโต ปัญหาสุขภาพขน การให้อาหารสดอาจให้บ้างเล็กน้อยเพื่อใช้เป็นรางวัลสำหรับการฝึกเท่านั้น (ซึ่งอาจเป็นจำพวกตับ ไส้กรอก แฮม หรือชีส ก็ได้) - ห้ามให้สุนัขกิน ช็อกโกแลตและหัวหอม เป็นอันขาด เพราะอาจทำให้สุนัขเป็นอันตรายถึงตายได้ จากคุณ : mooaoun เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 52 10:54:13

ความคิดเห็นที่ 11 การจัดการกับสุนัขที่ชอบขอ บทความพิเศษ เรื่อง การจัดการกับสุนัขที่ชอบขอ Dealing with Dogs that Beg สนับสนุนบทความโดย โรงพยาบาลสัตว์ เอ็น.พี เวลาคุณนั่งรับประทานอาหารที่กลิ่นหอมชวนกิน สุนัขของคุณอาจมาป้วนเปี้ยนบริเวณที่กินอาหารเพื่อขอส่วนแบ่ง ชิ้นแล้วชิ้นเล่า ดูเหมือนสุนัขไม่รักษาเกียรติเจ้าของเอาเสียเลย พฤติกรรมช่างขอนี้เป็นพฤติกรรมการเรียนรู้ ซึ่งมองได้ 2 แบบแล้วแต่ว่าคุณคิดอย่างไร คือ อาจมองว่าเป็นความน่ารักน่าเอ็นดูหรือเป็นพฤติกรรมที่ก่อให้เกิดความน่ารำคาญ สุดแล้วแต่ว่าเจ้าของจะมองในแง่ไหน เจ้าของบางท่านก็ชอบฝึกให้สุนัขมีพฤติกรรมแบบนี้ เพื่อให้ได้สิ่งที่สุนัขต้องการ เช่น อาหารหรือขนม แต่ลองคิดถึงว่าเวลาคนอื่นกินขนมหรืออาหารแล้วสุนัขของคุณเดินเข้ามาหย่อนก้นนั่งแล้วจ้องมองคนที่กินขนมหรืออาหารด้วยสายตาวิงวอน คนที่กินอาหารอาจไม่ได้รู้สึกว่าสุนัขของคุณน่ารักอย่างที่คุณคิด ทางที่ดีให้สุนัขอยู่ในที่เฉพาะเวลาที่เจ้าของหรือแขกรับประทานอาหารน่าจะเป็นสิ่งที่ดีกว่า พฤติกรรมการขอไม่ใช่ปัญหาใหญ่ในสายตาเจ้าของ ความจริงแล้วมันเป็นการสื่อสารอย่างหนึ่งระหว่างคนกับสุนัข สุนัขบางตัวขออย่างสุภาพโดยอาจใช้เพียงสายตาวิงวอนหรือจ้องไปที่อาหารทำท่าทางว่าอยากได้บ้าง สุนัขบางตัวไม่สุภาพเพราะบางตัวจะพยายามตะกุยหรือดุนดันหรือเห่าเจ้าของเพื่อให้ได้อาหาร ท่านเจ้าของจะกินอาหารได้อย่างมีความสุขหรือไม่ พฤติกรรมการขอเป็นหลักฐานว่าสุนัขได้รับการเรียนรู้มาอย่างไร สุนัขไม่เพียงแต่ของอาหารจากเจ้าของเวลานั่งโต๊ะอาหารเท่านั้น ยังอาจลามไปเป็นการขอทุกอย่างที่สุนัขต้องการ เช่น ของเล่น, เรียกร้องความสนใจ, หรือสิ่งที่สุนัขต้องการอื่น ๆ ฯลฯ พฤติกรรมการขอเป็นพฤติกรรมการเรียนรู้อย่างที่กล่าวมาแล้ว ดังนั้นจึงควรหลีกเลี่ยงที่จะให้สุนัขเรียนรู้พฤติกรรมแบบนี้ ซึ่งเจ้าของอาจทำไปโดยไม่รู้เท่าทันหรือโดยตั้งใจหรือไม่ตั้งใจก็ตาม ท่านจะมีปัญหาเกี่ยวกับการที่สุนัขเป็นสุนัขช่างขอ ในความคิดของสุนัขคือ เมื่อขอแล้วเจ้าของให้สุนัขก็จะขอต่อไปเรื่อยๆ เพราะมันได้ผล เจ้าของบางท่านก็คิดว่าการให้เศษอาหารกับสุนัขง่ายกว่าการปฏิเสธ หรืออย่างน้อยให้แล้วสุนัขจะได้ไม่มายุ่งกับเจ้าของสักพักหนึ่ง การบังคับเลิกพฤติกรรมช่างขอของสุนัขเจ้าของต้องมีความใจแข็ง และไม่ยอมใจอ่อนให้สุนัขเพราะการให้เวลาสุนัขขอเป็นบางครั้งสุนัขจะไม่มีทางเลิกพฤติกรรมช่างของ เพราะเข้าใจว่าต้องมีสักครั้งที่เจ้าของยอมแพ้ให้ตามใจที่สุนัขต้องการ วิธีการขจัดพฤติกรรมช่างขอ จัดพฤติกรรมการกินของสุนัขใหม่ โดยให้อาหารเป็นเวลาเช่น 7.00 น. ตอนเช้า และ 6.00น. ตอนเย็น โดยให้อาหารเฉพาะสำหรับสุนัขเท่านั้นเพื่อไม่ให้สุนัขสับสนระหว่าอาหารคนกับอาหารสุนัข ให้อาหารเวลาเดียวกับที่ท่านเจ้าของรับประทานอาหาร เพื่อให้สุนัขไม่เข้ามายุ่งระหว่างที่เจ้าของรับประทานอาหาร และควรแยกสุนัขให้กินอาหารคนละที่กับเจ้าของ ล่ามสุนัขไว้เวลาเจ้าของรับประทานอาหารเพื่อที่สุนัขจะได้ไม่สามารถเดินเข้ามาในห้องอาหารได้ และควรให้สุนัขมีกิจกรรมในช่วงเวลานี้ด้วย เวลาสุนัขขอ ห้ามให้สิ่งที่สุนัขต้องการเด็ดขาด แม้แต่เพียงครั้งเดียวก็ไม่ได้ ถ้าเจ้าของ ใจอ่อน สุนัขจะจดจำและขอหนักขึ้นจนกว่าจะได้ สอนสุนัขให้เรียนรู้ว่าจะไม่ได้สิ่งที่ต้องการ โดยอาจกำอาหารไว้ในมือแล้วเดินเข้าใกล้สุนัข สุนัขที่เคยมีพฤติกรรมช่างขอ จะแสดงอาการขอ แต่ไม่ว่าสุนัขจะขอด้วยวิธีการใด ๆ ไม่ว่าจะเป็นการดุน, มอง, เห่า ฯลฯ ท่านต้องไม่ให้โดยเด็ดขาด จนกว่าสุนัขจะสงบเลิกการขอ ท่านจึงให้อาหารในมือ การทำเช่นนี้เพื่อให้สุนัขได้เรียนรู้ว่าต้องเชื่อฟังคำสั่งเท่านั้นจึงจะได้สิ่งที่ต้องการ การลงโทษสุนัขเป็นสิ่งที่ไม่ควร เพราะสุนัขจะไม่เข้าใจและจะสับสน การลงโทษสุนัขเป็นการสอนให้สุนัขเรียนรู้ว่าจะหลีกเลี่ยงผู้ที่จะทำโทษอย่างไรเท่านั้น เจ้าของต้องฝึกให้สุนัขได้รับรู้ว่าจะได้รับสิ่งที่ต้องการเมื่อเวลาที่เจ้าของต้องการให้ ไม่ใช่ให้เวลาที่สุนัขต้องการ ซึ่งหมายความว่าเจ้าของต้องเป็นผู้นำไม่ใช่เป็นผู้ตามสุนัข โดย : Dr. Nicholas Dodman จากคุณ : www.ilovebeagle.com (mooaoun) เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 52 10:55:29

ความคิดเห็นที่ 12 ^ ^ ขอบคุณค่า .. จากคุณ : antanoy เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 52 17:09:38

ความคิดเห็นที่ 13 โอ้ว..ได้ประโยชน์มากมายเลยค่ะ เดี๋ยวจะเอาไปปรับปรุงบ้าง ขอบคุณสำหรับ ข้อความ สาระดีๆที่นำมาแบ่งปันนะคะ ^^ จากคุณ : misssandy เขียนเมื่อ : 22 ต.ค. 52 15:18:46