ความคิดเห็นที่ 1 ด้านใน ตอนแรกทำเป็นช่อง ๆ ด้วยนะ เสียบกรรไกรแนวตั้งได้ด้วย แต่พอปิดกระเป๋าแล้ว มันบานมากเลย กลัวของหล่นด้วย กรรไกรเลยต้องลงไปนอนแอ้งแม้งหละค่า (เสียเส้นมากเลย อยากให้กรรไกรเสียบแนวตั้งอ่ะ) ช่องซ้ายสุดใส่กรรไกรตัดเล็บเด็ก (ที่เหมือนของผู้ใหญ่) ช่องขวานั่นเป็นตะไบค่ะ ... มากับชุดนี้หละ แต่ออยรู้สึกว่ามันคมมาก เลยไปซื้อแบบนิ่ม ๆ ให้ใหม่อีกอันนึง ใหญ่มากค่ะ ไม่สามารถใส่รวมกับชุดนี้ได้ เลยต้องแยกกัน (เซ็งรอบสอง) แก้ไขเมื่อ 01 พ.ย. 52 00:20:06 จากคุณ : คุณรักผมและผมรักคุณ เขียนเมื่อ : 1 พ.ย. 52 00:15:28

ความคิดเห็นที่ 2 ตอนเปิดมามันเลยเห็นแค่นี้เอง แต่แอบดีใจ ได้ใช้กระดุมดูดแล้วนะ ... อุตส่าห์ซื้อมาตุนเยอะเลย ... แบ่งคนอื่นไปก็แยะ ... ได้เย็บเองแล้ว แต่เย็บไม่เรียบร้อยเลยค่ะ ง่วงมากเลยหละตาจะปิด (แต่ก็ยังมีแรงมาโพสต์กระทู้เนอะ อิอิ) แก้ไขเมื่อ 01 พ.ย. 52 00:21:39 จากคุณ : คุณรักผมและผมรักคุณ เขียนเมื่อ : 1 พ.ย. 52 00:16:27

ความคิดเห็นที่ 3 เอากรรไกรตัดเล็บเด็กมาให้ดูค่ะ ขนาด 4.5 นิ้ว ปลายจะโค้ง ๆ มน ๆ จะได้ไม่ทิ่มเด็ก แล้วก็มีกรรไกรแบบผู้ใหญ่แต่อันเล็กจิ๋วเดียวเอง ประมาณสองนิ้วค่ะ จากคุณ : คุณรักผมและผมรักคุณ เขียนเมื่อ : 1 พ.ย. 52 00:18:42

ความคิดเห็นที่ 4 มิตรรักแฟนเพลงคงจะแอบเคือง ถ้าไม่มีรูปหนุ่มน้อยคนนี้ ฮ่าฮ่าฮ่า ลิเกได้ใจจริง ๆ อย่าเพิ่งเบื่อน้องคิดนะคร้าบ ... เริ่มต้นด้วยน้องคิดโดนมาม๊าตัดผมซะสั้นเลยครับ ตัดตอนหลับ สนุกดี ตื่นเต้นมากเลย วันแรกตัดได้ข้างเดียว แล้วน้องคิดตื่น ปาป๊าไม่ให้ตัดต่อ ตื่นมาเป็นดาราเกาหลีเลย ผมสั้นข้างยาวข้างนึง แต่พอเหล่าซิ่มแถวบ้านชมว่าหล่อ น้องคิดปรบมือใหญ่เลยครับ (เพิ่งปรบมือได้อาทิตย์ที่ผ่านมาเองค่ะ ช้ามั่ก ๆ) พออีกคืนนึงถึงได้ตัดครบสองข้าง ... ก็พอใช้ได้เนอะ จากคุณ : คุณรักผมและผมรักคุณ เขียนเมื่อ : 1 พ.ย. 52 00:24:30

ความคิดเห็นที่ 5 จุ๊บ ๆ อันนี้ก็เพิ่งทำเป็น (พร้อมกับบ๊ายบาย) เมื่ออาทิตย์ที่ผ่านมาเช่นกัน ดีใจจริง ๆ ลูกคิดบ๊ายบายเป็นแล้วนะ เฮ้อ สอนยากจริง ๆ จากคุณ : คุณรักผมและผมรักคุณ เขียนเมื่อ : 1 พ.ย. 52 00:25:27

ความคิดเห็นที่ 6 ย้อนกลับมากระเป๋าหน่อยนึง ตอนแรกว่าอยากให้เป็นแบบนี้หละ แต่พอปิดลงมาแล้วมันปิดไม่สนิท ไม่สวย เย็บกระดุมไปแล้วด้วย ต้องเลาะเลย จากคุณ : คุณรักผมและผมรักคุณ เขียนเมื่อ : 1 พ.ย. 52 00:27:08

ความคิดเห็นที่ 7 ตอนนี้ชอบเล่นหงายหน้ากับเตียงแบบนี้ หรือไม่ก็โก้งโค้ง (ที่เค้าว่าดูน้องนั่นหละค่ะ) แก้ไขเมื่อ 01 พ.ย. 52 00:35:46 จากคุณ : คุณรักผมและผมรักคุณ เขียนเมื่อ : 1 พ.ย. 52 00:28:28

ความคิดเห็นที่ 8 ตอนนี้น้องคิดเอาแต่ใจตัวเองมาก ๆ เรียนรู้ว่าถ้าไม่ได้ดั่งใจ หรือถูกขัดใจจะร้องไห้น้ำตากระเด็น (รู้ว่ายังไงแม่ก็ไม่ตามใจแน่ ๆ เลย ร้องไว้ก่อน) แล้วก็จะทำหน้าเกร็ง ๆ ดุ ๆ ... ไม่รู้จะแก้ยังไงเหมือนกันค่ะ แม่ ๆ มาแชร์ประสบการณ์ปราบเซียนกันหน่อยนะคะ ... แก้นิสัยลูกตามใจยังไงดี ตอนนี้น้องคิดก็ไม่ค่อยยอมกินข้าวด้วยค่ะ ห่วงแต่เล่น ไม่ชอบกินข้าวต้มหรือข้าวสวย แต่ถ้าข้าวเหนียวหมูปิ้ง ถึงไหนถึงกันค่ะ อ้อ ยอมกินขาไก่ แครกเกอร์ และซุปฟักทองค่ะ ... อย่างอื่นไม่เอาเลย ทำไงดี จากคุณ : คุณรักผมและผมรักคุณ เขียนเมื่อ : 1 พ.ย. 52 00:31:29

ความคิดเห็นที่ 9 บางครั้งการทำงานฝีมือ ก็ไม่ได้อยู่ที่เจตนาว่าเราต้องการของชิ้นนั้น ๆ อย่างเดียว แต่เจตนาที่ซ่อนอยู่คือการผ่อนคลาย ที่ได้ผลงานเป็นสิ่งตอบแทนนะจ๊ะน้องออย พี่เป็นบ่อยมากเลยนะ บางทีงานที่ทำ ๆ นี่ก็ไม่ใช่ว่าอยากได้ ต้องการใช้ใจจะขาดอะไร แต่ทำเพราะเป็นการผ่อนคลาย ครั้งจะมาเย็บจักรปื้ด ๆ โดยไม่มีเป้าหมายมันก็กระไรอยู่จริงไหมคะ ก็เลยต้องทำอะไรออกมาให้เป็นชิ้นเป็นอันบ้าง น้องคิดน่ารักมาก อายุเท่าไหร่แล้วเนี่ย เห็นแววร้ายแต่น่ารัก ฮ่าฮ่า พี่ไม่ใช่คุณแม่ ไม่เคยเป็น และไม่คิดจะเป็น แต่เพราะอยู่กับเด็กวัยขนาดน้องคิดมาก็เยอะ วัยนี้ยังสือสารความต้องการไม่ได้ ( แต่เค้าเรียนรู้สิ่งที่เราสื่อสารเค้าได้ค่ะ ) เพราะงั้น อะไร ๆ ก็ร้องไว้ก่อน เพราะเค้าเรียนรู้ว่าการร้องเสียงดังเป็นการเรียกร้องความสนใจได้ และบางครั้งก็หมายถึงการสื่อสารอะไรกับเรา เช่นอยากทำอะไรบางอย่าง ( แน่นอน อยากทำในสิ่งที่ห้ามทำ อิอิ ) เจ็บ หิว อูย เยอะแยะ คุณแม่จะรู้เองนะว่าร้องแบบไหน ช่วงเวลาอะไร สถาณการณ์เช่นไร ลูกร้องเพื่อต้องการอะไร บางครั้งเสียงร้องของลูกก็แยกได้นะคะ การร้องเพราะเจ็บปวด ร้องเพราะเสียใจ ร้องเพราะโดนขัดใจ เสียงร้องต่างกันค่ะ น้องคิดร้องเพราะถูกขัดใจ คุณแม่ก็ต้องสื่อสารให้ลูกเข้าใจว่าร้องแบบนี้ไม่มีประโยชน์ มารับความจริงเสียดีกว่าว่าแม่ไม่ตามใจ กร๊ากกกกกกกกกก คุณแม่ก็ต้องปลอบ พร้อมเสียงมั่นคงว่าไม่ได้ ทำไม่ได้นะ หาอะไรอย่างอื่นมาชักจูงเบี่ยงเบียนความสนใจซะ ถ้าเค้าร้องดังขึ้นกว่าเดิม คราวนี้คุณแม่ก็ต้องสวมบทโหดขึ้น ฮ่าฮ่า บอกย้ำว่าไม่ได้ ฝรั่งจะใช้เทคนิคโดยเอามือยื่นไปข้างหน้า ( เหมือนบายบาย ไม่โยกมือ ) แล้วบอก No, Stop เด็กจะเรียนรู้ว่าวิธีนี้ แปลว่าไม่ได้ หยุดร้องได้แล้วเชียว ลูกจะเรียนรู้เองว่าวิธีการร้องแบบนี้ไม่ได้ผลอะไร อาจจะไม่ใช่ครั้งแรกที่ลูกจะเรียนรู้ แต่เมื่อเจอยุทธการเด็ดคุณแม่แบบนี้บ่อย ๆ ลูกจะเรียนรู้ค่ะ แต่เมื่อเค้าหยุดร้อง ให้รางวัลโดยการกอดลุกสักหน่อย ลูกจะเรียนรู้ว่าเค้าจะไม่ได้รับการชื่นชมอะไรถ้าเอาแต่ร้องไห้ แต่คุณแม่จะให้รางวัลเมื่อเราหยุดร้องไห้ เรื่องทานอาหาร จำได้ว่าน้องหน่อยเคยบ่นว่าน้องอลิสสาไม่ยอมทานอาหาร พี่เคยบอกว่าถ้าเค้าอยากทานนมอยู่ก็ให้ทานไป ค่อย ๆ เสริมอาหาร สักวันเมื่อร่างการเค้าต้องการอาหารมากขึ้นเค้าจะยอมทาน น้องคิดก็เหมือนกัน เค้าทานอาหารนะคะ เพียงแต่เค้ามีอาหารโปรดของเค้าเวลานี้ ลองเอาแครอทผสมในซุปฟักทองบ้างก็ดีนะคะ ( ซุปทำเองหรือเปล่าจ๊ะ ) หรือไม่ก็ดอกกะหล่ำ ลองไปเรื่อย ๆ ค่ะ ผลไม้ทานไหม กล้วยมีประโยชน์มาก เด็กที่นี่กล่องอาหารแทบทุกคนมีกล้วยค่ะ ลองดูน๊า พี่อาจจะไม่ใช่แม่ แต่พี่ก็ทำงานเป็นแม่คนที่สองของเด็ก ๆ มานับร้อยละค่ะ แก้ไขเมื่อ 01 พ.ย. 52 09:25:46 แก้ไขเมื่อ 01 พ.ย. 52 05:00:58 จากคุณ : madam_ozzy เขียนเมื่อ : 1 พ.ย. 52 04:57:23

ความคิดเห็นที่ 10 น่ารักดีออกค่ะ ทั้งกระเป๋าและหนุ่มน้อยเลย เราทำงานที่บ้าน บางทีเครียดๆ ก็เอาตะกร้าใส่ผ้าออกมานั่งเย็บเล่นๆ มันผ่อนคลายและทำให้ใจสงบมีสมาธิดีค่ะ จากคุณ : สายลมอิสระ เขียนเมื่อ : 1 พ.ย. 52 05:15:45

ความคิดเห็นที่ 11 กระเป๋าสวยน่ารักเชียวครับ น้องคิดดูโตขึ้นเยอะเลยนะครับ ท่าทางจะซนอย่างที่พี่ออยบอกจริงๆ เป็นกำลังใจให้นะครับพี่ออย จากคุณ : ฮั่งครับ (MonsterRabbit) เขียนเมื่อ : 1 พ.ย. 52 06:32:37

ความคิดเห็นที่ 12 คุณออยตั้งชื่อกระทู้ซะตกใจเลยค่ะ ปุ๊เป็นบ่อยค่ะ อาการอยากเหยียบจักร แต่ขี้เกียจวัดผ้าเนี่ย บางทีก็เอามาทาบๆแล้วก็เย็บเลยค่ะ เข้าใจความรู้สึกคุณแม่ออยเลยค่ะ เลี้ยงหลานสองคน แสบทั้งคู่ แสบคนละแบบ ปวดหัว แต่ถ้าไม่มาให้เลี้ยง ก็ถามหาค่ะ คิดถึง หลานคนโตปุ๊ บางช่วงก็ไม่ชอบทานข้าวค่ะ ก็อัดนมเอาค่ะ แล้วหาของว่างให้ทานแทนค่ะ แต่ถ้าออกทานข้าวนอกบ้านนี้ ชอบมากทานเยอะเชียว จากคุณ : iampp เขียนเมื่อ : 1 พ.ย. 52 09:12:35

ความคิดเห็นที่ 13 น่ารักโตขึ้นหล่นะนั่น จากคุณ : chocobojung (chocobojung) เขียนเมื่อ : 1 พ.ย. 52 09:29:27

ความคิดเห็นที่ 14 ผลงานน่ารักออกค่ะ คิดสด ทำสด   น้องคิดดูโตขึ้นนะคะ  ^^ จากคุณ : แม่มะพร้าว เขียนเมื่อ : 1 พ.ย. 52 09:40:01

ความคิดเห็นที่ 15 ผลงานไม่เท่าไหร่ แต่สำคัญที่ความตั้งใจตะหากหล่ะ น้องคิด คงกำลังอยู่ในวัยการเรียนรู้และทดลอง เค้าจะทดลองกับตัวเองก่อนว่าทำแบบไหนถึงจะได้สิ่งที่ต้องการ ปล่อยเค้าไปก่อน แต่ที่สำคัญคือ แม่ต้องคุมให้อยู่ ต้นหอมของพี่ ก็เคยแบบนี้ ร้องไห้จะเอาโน่นนี่ แม่ไม่สนองถ้าไม่มีเหตุผล ตอนอายุไล่ๆน้องคิด เคยโวยวาย เอาหัวโขกพี้นเลย พี่เลยบอกว่า งั้นโขกไปเลย หรือว่าจะหยุด แม่เดินหนีเลย หยุดเอง เพราะว่าไม่มีคนสนใจ ตั้งแต่นั้นมา โขกก็เจ็บ แถมไม่ได้ผลอีกตะหาก เลยเลิกทำเลย ตอนหลังร้องไห้ เรียกแม่บ่อย แม่หายจากสายตาร้องโวยวายแล้ว แม่จะเข้าห้องน้ำก็ไม่ให้ แม่จะไปชงกาแฟ ก็ไม่ยอม พี่เลยทิ้งไว้เลย บอกเลยว่า ต่อให้ร้องไห้ยังไง แม่ก็จะไป ร้องไปก็เหนื่อยเอง แล้ว พี่ก็ไปจริงๆ ต้นหอม ก็เลิกร้องไห้เอง ตอนหลังบอกว่าแม่จะไปชงกาแฟ ก็ไม่ร้องไห้อีกแล้วเพราะว่ารู้ว่าไม่ได้ผล จากคุณ : วีทีอาร์ เขียนเมื่อ : 1 พ.ย. 52 10:27:35

ความคิดเห็นที่ 16 ดีจังเลยจ้า เอาของที่มีอยู่มาดัดแปลงตกแต่งเพิ่มเติมให้ของใช้สวยงามขึ้นอีกเยอะเลยจ้ะ คนรับคงดีใจแน่ๆ นอกจากได้ชมของใช้ ยังได้เกร็ดความรู้เรื่องการเลี้ยงลูกอีกด้วยค่ะ จากคุณ : เต้าเจี้ยว เขียนเมื่อ : 1 พ.ย. 52 15:41:30

ความคิดเห็นที่ 17 ยังดีนะคะ  มีผมให้ตัดด้วยของก้อย โกนตั้งกะ1เดือนผมยังยาวไม่ถึงไหนเลย  กระเป๋าสีสวยดีคะ  ไม่มีปัญญาเย็บกะเค้าเลยแค่จับเข็มก็เห็นนิ้วใหญ่ๆ จับเข็มก็ไม่ค่อยอยู่  555  อนาถใจนัก เรื่องนิสัยเป็นเหมือนกันเลยคะ สงสัยเป็นช่วงวัยที่เค้าจะเป็นแบบนี้ ก้อยแก้โดยทำเป็นไม่สนใจ สักพักก็เงียบเข้ามาง้อมาแทรกตัวนั่งบนตัก ทำเป็นเหมือนไม่มีไรเกิดขึ้น ร้ายมากๆ  แต่บางครั้งก็ไม่ได้ผลเพราะจะเอาให้ได้ จากคุณ : แม่น้ำเหนือ (นางฟ้าหมายเลข8) เขียนเมื่อ : 1 พ.ย. 52 18:34:10

ความคิดเห็นที่ 18 เพิ่งเจอน้องคิดตัวจริงเสียงจริงวันนี้นี่เอง.... เข้ามาแย่งซีน กระเป๋าคุณแม่โดยแท้.... จากคุณ : อาจารย์โช๊ะ เขียนเมื่อ : 1 พ.ย. 52 21:09:22

ความคิดเห็นที่ 19 หลานชายสุดหล่อมาแล้ว จุ๊บๆๆๆๆ จากคุณ : CANNOU เขียนเมื่อ : 1 พ.ย. 52 21:37:18

ความคิดเห็นที่ 20 กระเป๋าน่ารักมากค่ะ ขอไอเดียไปทำกระเป๋าใส่ของพวกนี้บ้างนะคะ น้องคิดน่ารักมากกกกก ๆ เลยค่ะ น้องอายุเท่าไหร่แล้วคะ พี่ไม่มีลูกแต่ช่วยเลี้ยงหลาน หลานคนเล็กตัวพอ ๆ กันกับน้องคิดเลย แล้วก็เอาแต่ใจตัวเองมากเหมือนกัน ชอบร้องไห้แล้วก็ดิ้นไปดิ้นมา จากคุณ : EastWitch19 เขียนเมื่อ : 1 พ.ย. 52 22:32:19

ความคิดเห็นที่ 21 สวัสดีตอนดึก ๆ ค่ะเพื่อน ๆ พี่ ๆ น้อง ๆ ดีใจจังที่มีคนแวะมาให้กำลังใจเยอะแยะเลยค่ะ ขอโทษด้วยที่มาตอบช้านะคะ วันนี้นอกจากไปเยี่ยมคุณแม่คนใหม่แล้ว (ที่ชลบุรี) ยังพาน้องคิดไปเที่ยวตลาดอ่างศิลาด้วยค่ะ แต่ไม่มีรูปที่ตลาดเลยนะ กล้องอยู่กับปาป๊าน้องคิด แต่ปาป๊าไม่ถ่ายเลย อ้างว่าต้องดูแลน้องคิดในขณะที่ออยมีความสุขกับไอติมมะพร้าวกะทิ หอยเชลล์ย่าง และการเดินช้อปปิ้ง แต่ไม่ได้ซื้ออะไรเลยนะ แค่เดินดูเฉย ๆ ของน่ากินทุกอย่างเลย แต่อิ่มจากมื้อกลางวันมากเลยค่ะ เดี๋ยวรีวิวให้ดูนะ พอเอากระเป๋าใส่กรรไกรให้คุณแม่คนใหม่แล้วบอกเค้าว่าเย็บเองนะ เค้าถามว่า ว่างนักเหรอไง อิอิ ก็ตอบไปว่าชอบเย็บผ้ามากค่ะ รู้สึกภูมิใจกว่าตุ๊กตาที่เอาไปให้เค้าอีก (ได้มาตอนน้องคิดเกิด แต่ไม่ได้ใช้ก็เลยเอาไปให้เค้าต่อ ... รีไซเคิลค่ะ) เค้าให้เงินมาห้าบาท ถือเป็นการซื้อขายแก้เคล็ดไม่ให้ของแหลมคมเป็นของขวัญกันค่ะ พี่แนนนี่ จุ๊บ ๆ คิดถึงจังค่ะ จะบอกว่าเมื่อคืนออยผ่อนคลายมากเลยค่ะ ถึงแม้จะเสร็จตอนห้าทุ่ม ถ่ายรูป (มั่ว ๆ) และโพสต์กระทู้ตอนเที่ยงคืน แต่ก็หลับไปด้วยรอยยิ้มค่ะ น้องคิดอายุหนึ่งขวบสองเดือนค่ะ ถ้าได้อยู่ใกล้ ๆ จะเห็นแววตาร้ายแต่น่ารักอย่างชัดเจนกว่านี้อีกนะคะ ... มันอธิบายไม่ถูกอ่ะ เด็กทุกคนมีสัญชาตญาณที่ดีมาก ๆ ในการเรียกร้องสิ่งที่ต้องการ ออยคิดว่าออยเข้าใจนะ ว่าการร้องเสียงดัง หรือร้องไห้แต่ละครั้ง แต่บางครั้งออยทำงานบ้านค้างอยู่ แล้วกลัวว่าเค้าจะเกิดอันตรายเลยต้องเอาเค้าลงเพลย์เพน โดยมีอาม่านั่งดูอยู่ข้าง ๆ (แล้วทำเป็นไม่สนใจ คือถ้าไม่ได้อุ้มเค้าก็จะไม่คุยกับน้องคิดเหมือนมองไม่เห็น) มันก็พูดยากค่ะ เด็กเคยได้รับการโอ๋ตลอดเวลา (ก่อนหน้านี้ที่น้องคิดยังเดินไม่ได้ เวลาออยวางน้องคิดลงเพลย์เพนเพื่อทำงาน พอน้องคิดเริ่มทำเสียงแอะ ๆ แต่ยังไม่ร้องไห้นะ อาม่าจะรีบอุ้มขึ้นมาทันที) ทีนี้พอเริ่มเดินคล่องวิ่งได้ อาม่าตามไม่ไหว ก็เลยไม่อุ้มซะเลย ... จากที่ได้รับการเอาใจใส่เกินร้อย เหลือแค่ห้าสิบ เด็กก็ร้องสิคะ ยาวไปหน่อยนะคะ แต่มันอัดอั้นเล็กน้อย ... แต่ก็อ่ะนะ ... คงทำอะไรไม่ได้มากไปกว่านี้แล้ว บางทีเค้าส่งเสียงโวยวายตอนออยล้างจาน (เค้าอยู่ในเพลย์เพน) แต่ไม่ได้ร้องไห้นะคะ พอเดินมาอ้าว กลิ่นอึหึ่งเลย แต่อาม่าไม่ได้กลิ่นค่ะ อาม่าก็คอยแต่ถามน้องคิดว่า โวยวายทำไม เสียงดังทำไม ... คือเค้าไม่รู้ว่าน้องคิดอึ หรือจะเอาอะไร บางครั้งเคยคิดว่า การเลี้ยงลูกคนเดียวก็น่าจะดีกว่า ... เราสามารถดูแลให้ลูกอยู่ในระเบียบ (ที่ไม่เคร่งครัดมาก) อย่างทุกวันนี้คือดูทีวีเกือบทั้งวันเลยค่ะ อาม่าชอบดูทีวีมาก ... ก็ไม่รู้จะทำยังไง อาม่าชอบมาถามออยว่า เมื่อไหร่น้องคิดจะพูด บอกเค้าเค้าก็ไม่เชื่อว่าเด็กดูทีวีจะพูดช้า ... และไม่ยอมกินข้าว ... ชอบถามออยว่าต้องปิดทีวีมั้ย ... ทุกวันนี้น้องคิดฟังรู้เรื่องหมดทุกอย่างแล้วค่ะ วันก่อนบอกว่าหยิบผ้าผืนนั้นมาให้หน่อย เค้าก็เดินไปหยิบมาใส่ตะกร้าผ้า ... อยู่ที่ว่าจะทำตามหรือเปล่าเท่านั้นเอง ซุปฟักทองออยทำเองค่ะ ทำแบบง่าย ๆ เอาฟักทองไปนึ่ง เอามาปั่นพร้อมนม แล้วก็เอาไปอุ่นให้เดือดอีกครั้ง เติมเกลือและพริกไทยนิดหน่อย อ้อ ออยใส่เนยที่ผัดกับหอมใหญ่สับละเอียดด้วยค่ะ หอมอร่อยเชียวหละ เคยใส่แครอทลงไปในซุป แต่แครอทบางทีมันไม่อร่อย เฝื่อน ๆ ค่ะ ได้ยินว่าแครอทออสเตรเลียหวาน ไว้จะลองหามาใส่ดูนะคะ น้องคิดชอบกินมะละกอ แต่บางทีก็ไม่มีขายหน้าบ้าน (ตอนนี้ไม่ค่อยสะดวกไปตลาด) มีอะไรก็กินแบบนั้น ส่วนกล้วยเพิ่งยอมกินเมื่อไม่กี่วันนี้เองค่ะ วันนี้ตื่นเต้น ลองเอาให้กัดทั้งใบ (โดยไม่หั่น) ยอมกินด้วยค่ะ ดูท่าจะชอบด้วยนะ (ตอนเด็ก ๆ ไม่ยอมกินกล้วยครูดค่ะ น้องคิดไม่ชอบกินของที่มันเละ ๆ) เย้ ๆ ในความเครียดก็มีความดีใจเนอะ วันนี้พาน้องคิดออกไปตะลอนข้างนอก กินข้าวนอกบ้านกินได้เยอะเชียวค่ะ สงสัยเบื่อกินข้าวบ้านแล้วหละ พรุ่งนี้ออยจะเอาโต๊ะไปกางกินหน้าบ้านเลย ฮ่าฮ่าฮ่า รักพี่แนนนี่ค่ะ จุ๊บ ๆ คุณสายลมอิสระ ขอบคุณค่ะ ออยเย็บผ้าทีไรมีความสุขนะคะ แต่มันไม่ค่อยสงบและมีสมาธิเลยค่ะ กลัวลูกตื่น บางทีทำไปก็ห่วงงานบ้านไป (ทำค้างอยู่ แต่อยากเย็บผ้า) ทำดึก ๆ ก็ง่วง ... บางทีมองไม่ค่อยเห็นด้วยค่ะ ตาลาย อิอิ น้องฮั่ง ขอบคุณค่ะสำหรับกำลังใจ คุณปุ๊ แหะ ๆ ขอโทษด้วยค่ะที่ทำให้ตกใจ คือตอนตั้งอ่ะมันคิดแต่ว่า "อยาก" ... แล้วก็มือไว พอกดส่งไป ... เฮ้ย อะไรจะขนาดนั้น แต่ก็เลยตามเลยค่ะ ช่วงนี้ออยก็ให้น้องคิดกินนมตามที่เค้าอยากกิน เค้าเรียกเป็นแล้วนะคะ จูงมือไปที่กระป๋องนมเลยค่ะ (ถ้ากินที่บ้านยังเป็นนมชงอยู่) สงสัยถ้าเปลี่ยนเป็นนมกล่อง เค้าคงปีนขึ้นไปเอามาเจาะกินเองเลยหละ วันนี้พาไปกินข้าวนอกบ้านสองมื้อ น้องคิดกินซะอร่อยเลยค่ะ (กลัวผงชูรสนะ ... แต่ก็ทำใจค่ะ ไม่ได้กินบ่อย ๆ) คุณ chocobojung ขอบคุณค่ะที่แวะมา คุณแม่มะพร้าว วันนี้มีแต่คนถามว่า เมื่อไหร่น้องคิดจะไปโรงเรียน นึกว่าน้องคิดสองสามขวบแล้ว พอบอกว่าขวบสองเดือนเองค่า มีแต่คนบอกว่าตัวโตจัง พี่วี ขอบคุณค่ะที่แวะมา ความตั้งใจเกินร้อยเลยค่ะ ออยก็อยากคุมน้องคิดให้อยู่นะคะ แต่ตอนนี้ก็ยังไม่รู้จะทำยังไง เพิ่งนึกได้เรื่องนึงค่ะ ชั้นล่างเป็นเพลย์เพน เค้าจะร้องแป๊บเดียวแล้วก็หยุด และเล่นต่อเองได้ นอกจากหิว (เตือนแม่ว่าอย่าทำงานเพลิน) ก็จะร้องโวยวายเสียงดังหน่อย พอดูนาฬิกาประมาณเก้าโมงครึ่งก็ต้องชงนมให้ แต่ชั้นบนเป็นเตียงนอน ซึ่งอาทิตย์ที่แล้วน้องคิดปีนออกมาตกเตียงค่ะ ในขณะที่ออยเข้าห้องน้ำอยู่ อาจจะเป็นเหตุผลที่ทำให้เค้าร้องไห้เสียงดังและน้ำตากระเด็นทุกครั้งที่ออยเอาเค้าลงเตียง (แต่ตอนนี้เอาเบาะออกจนต่ำแล้วค่ะ แต่ก็ไม่แน่ใจว่าจะปีนได้อีกมั้ย) เพราะเค้าอาจจะกลัวตกเตียงอีกก็ได้ (แต่ก็ยังชอบปีน) พี่เป้ ขอบคุณค่ะที่ชอบผลงาน ดูเค้าก็ชื่นชมกระเป๋าและสนใจกรรไกรนะคะ พี่เป้เก็บความรู้เรื่องเลี้ยงลูกไว้ใช้ได้เลยค่ะ อิอิ คุณก้อย เดี๋ยวโตก็ยาวเองค่ะ ของออยเห็นแม่บอกว่าสองสามขวบนั่นหละกว่าจะมีผมให้ตัด ตอนนี้ผมดกดำเชียวค่ะ วันก่อนเค้าแกล้งดึงผมออยจนหงายหลังเลยค่ะ บอกว่าเจ็บก็ไม่เชื่อ ทำสามครั้งออยร้องไห้เลยค่ะ เค้างงมาก แม่ร้องไห้ทำไม ก็บอกว่าเจ็บ ไหนกอดมาม๊าหน่อยสิ เค้าก็กอดแน่นเลยค่ะ แล้วก็หอมแก้มด้วย (น้องคิดหอมแก้มแบบอ้าปากแล้วอมแก้มไว้นะคะ เลอะเทอะหมดเลย อิอิ) หลังจากนั้นก็ทำอีกสองวัน แต่ตอนนี้ไม่ดึงแล้วค่ะ เค้ารู้นะว่าเวลาออยโกรธ (จะแกล้งเดินหนีไปนั่งอีกมุมนึงแล้วทำหน้าบึ้ง ๆ) เค้าจะมากอดและหอมแก้มแล้วก็นั่งตักเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เหมือนกันเลยค่ะ อิอิ ให้กำลังใจกันเนอะ ฮ่าฮ่าฮ่า น้องเอ ... ถ้าเจอทู้พี่นะ รับรองไม่ได้ดูกระเป๋าหรือผลงานหรอก มีแต่คนเข้ามาดูวีรกรรมน้องคิดกันทั้งนั้นหละ ... ว่าวันนี้จะแสดงฤทธิ์เดชอะไรอีก ป้าย้งยี้ คิดถึงจังครับ จุ๊บ ๆ พี่ EastWitch19 (เห็นล็อกอินบ่อยค่ะ แต่จำชื่อไม่ได้ ขอโทษจริง ๆ ค่ะ) ออยก็เอาไอเดียมาจากโรตีของพี่แนนนี่ค่ะ แล้วก็ประยุกต์เอา ทำไม่ยากเลย น้องคิดขวบกะสองเดือนแล้วค่ะ น้องคิดร้องไห้เฉย ๆ ยังไม่ดิ้นค่ะ (หวังว่าคงไม่ดิ้นนะคะ) ออยว่าเด็กในวัยนี้คงเป็นแบบนี้กันอ่ะค่ะ เอารูปครอบครัวสุขสันต์มาฝากค่ะ ถ่ายที่ร้านอาหาร จากคุณ : คุณรักผมและผมรักคุณ เขียนเมื่อ : 1 พ.ย. 52 23:01:49

ความคิดเห็นที่ 22 เอาอาหารมาให้ดู ... ค่าเสียหายสี่จานเกือบแปดร้อยค่ะ เชื่อมั้ยคะ กินสองคนหมด เหอ ๆ ไม่อิ่มถึงเย็นก็ให้มันรู้ไป น้องคิดกินปลากับปูค่ะ ป้อนหาย ป้อนหาย แม่มานดีใจมากมายเลยค่ะ จากคุณ : คุณรักผมและผมรักคุณ เขียนเมื่อ : 1 พ.ย. 52 23:06:12

ความคิดเห็นที่ 23 รูปนี้ถ่ายที่จอดรถริมทะเล ติดกับทางเข้าตลาดเก่าอ่างศิลาค่ะ แต่ในตลาดไม่ได้ถ่ายเลยค่ะ มัวแต่กิน ... อิอิ จากคุณ : คุณรักผมและผมรักคุณ เขียนเมื่อ : 1 พ.ย. 52 23:07:49

ความคิดเห็นที่ 24 ปิดท้ายด้วยรูปน้องคิดตอนหลับ ไม่เคยสังเกตว่าลูกชายตัวเองก็ขนตายาวนะ เห็นแต่ว่าตาตี่ค่ะ ... ดูซิ ... ยาวเชียว ขนตาล่างก็ยาวนะคะ ไม่น่าเชื่อเลยว่าออยเองไม่เคยเห็นเลยจริง ๆ กู๊ดไนท์ค่ะ ไว้มาคุยใหม่นะคะ ปล. คุณแม่ ๆ เอารูปน้อง ๆ มาอัพเดตได้นะคะ อยากเห็นค่ะ ชอบ ๆ มาเล่าวีรกรรมกันด้วยนะ จากคุณ : คุณรักผมและผมรักคุณ เขียนเมื่อ : 1 พ.ย. 52 23:09:55

ความคิดเห็นที่ 25 กรี๊ด กรีีด อาหารทะเล คิดถึงเมืองไทยที่สุด อ่านแล้วเข้าใจความรู้สึกน้องออยนะคะ การเลี้ยงเด็กระหว่างผู้ใหญ่กับคนรุ่นใหม่ ( รวมพี่ไปด้วยนะ พี่ยังไม่แก่ ฮ่าฮ่า ) จะต่างกัน เด็กนี่ถึงเค้าจะพูดกับเราไม่ได้ เราก็ต้องคุยกับเค้าค่ะ อ่านหนังสือให้ฟัง พูดโน่นนี่นั่นให้ฟัง เด็กจะมีพัฒนาการทางการรับรู้ไว สมองพัฒนามากขึ้น เพราะเมื่อเค้าฟัง สมองจะไปเปลี่ยนการได้ยินนั้นให้เป็นการเข้าใจไง การเลี้ยงเด็กกับทีวี ไม่ถูกต้อง พี่เข้าใจ อย่างเรื่องการทานอาหารก็เหมือนกัน ถ้าเป็นไปได้ สอนให้เค้ารู้ว่าช่วงเวลาทานอาหารก็ต้องนั่งทานอยู่กับที่ ทำให้เป็นนิสัย คนไทยป้อนข้าวไป ลูกวิ่งไป มันไม่ดี ติดคอลูกได้อีก เด็กติดเป็นนิสัยอีก ต้องมาแก้กันตอนโตอีก การเลี้ยงลูกเองหรือให้คนในครอบครัวช่วยเลี้ยง ถ้าเข้าใจเจตนาการเลี้ยงลูกให้ไปในทางเดียวกันก็ดี แต่ถ้าผู้ใหญ่เลี้ยงอีกแบบ คนเป็นพ่อแม่เลี้ยงอีกแบบ เด็กก็จะสับสน พูดยากเนาะ แต่พี่เอาใจช่วยจ้ะ บางทีน้องออยอาจจะต้องบอกอาม่าให้เข้าใจนะ ว่าอะไรไม่ได้สำหรับน้องคิด แครอทออสเตรเลียอร่อยมากค่ะ พี่เอามาคั้นน้ำดื่มผสมน้ำผลไม้ชนิดอื่น ทางเมืองไทย แครอทดูแกน ๆ เนาะ ต้องซื้อที่อตก. จะได้แครอทออสเตรเลีย สู้ ๆ คนเป็นแม่นี่เก่งนะ กว่าจะเลี้ยงเด็กให้เติบโตเป็นคนดีนี่ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยจ้ะ จากคุณ : madam_ozzy เขียนเมื่อ : วันลอยกระทง 52 03:49:48

ความคิดเห็นที่ 26 โอ้โหหหหหหหห อาหาร 4 จานทานกัน 2 คนหมดเกลี้ยงเลย ดูแต่ละจานน่าอร่อย ๆ ทั้งนั้นเลย พี่ชื่อ"อะ" ค่ะ เด๋วว่าง ๆ จะเอารูปหลานมาโพสต์ให้ดูนะคะ หลานพี่แก่กว่าน้องคิดนะ น้องโอมตอนนี้อายุ 1 ขวบ 8 เดือน เด็ก ๆ ในช่วงวัยนี้จำและเรียนรู้เร็วมาก ๆ เลย พี่พยายามสอนภาษาอังกฤษให้เค้าด้วย แล้วเค้าก็จำได้เร็ว ภาษาอังกฤษคำแรกที่พูดได้เป็นคำว่า no ไม่เอาอะไร ไม่ชอบอะไร ก้ no ตลอด จากคุณ : EastWitch19 เขียนเมื่อ : วันลอยกระทง 52 10:17:55

ความคิดเห็นที่ 27 ไม่ได้เห็นผลงานคุณออยตั้งนานแล้วเหมือนกันเนอะ  ถ้าบ้านไหนมีเด็กเล็กๆ แค่มีเวลาได้แตะงานฝีมือและทำออกมาเป็นชิ้นเป็นอัน ก็เก๋กู้ดแล้วค่ะ  (เพราะเท่าที่เห็นส่วนใหญ่แค่ได้มีเวลานอนก็ดีใจกันเหลือหลาย) จากคุณ : @byssus เขียนเมื่อ : วันลอยกระทง 52 11:16:35

ความคิดเห็นที่ 28 พี่แนนนี่ ขอบคุณอีกครั้งด้วยใจจริงค่ะ รู้เลยว่าพี่แนนนี่ต้องเข้าใจออยนะเนี่ย เรื่องทานอาหารนี่ เหมือนเลยตามเลยค่ะ ไม่อยากตามป้อนหรอก แต่พอดีบ้านแคบ ๆ น้องคิดเคยปีนออกจากเก้าอี้ (ทั้ง ๆ ที่ยังไม่ได้เปิดฝาด้านหน้า) โชคดีที่ไม่ตกลงไป (ตอนแรกปีนไม่ได้ พอดีเดินไปหยิบของหลังบ้าน กลับมาอีกทีน้องคิดยืนเด่นเป็นสง่า หัวใจแทบวาย) หลังจากเค้าค้นพบว่าปีนได้ เค้าก็ไม่ยอมนั่งนิ่ง ๆ จนอิ่มอีกเลยค่ะ แล้วพอปีน อาม่าก็มาอุ้มออกจากเก้าอี้สองสามครั้งเพราะกลัวน้องคิดตก (ครั้งแรกออยอุ้ม) ทีนี้หละ เรียนรู้แล้วว่ายังไงก็ได้ออกแน่ ๆ ตอนนี้เลยเดินไปเดินมาในบ้านแล้วออยตามป้อนหละ ได้ยินว่าให้เก็บขึ้นเลย แต่ก็อ่ะนะ ยังใจไม่แข็งพอ (ถามพี่แนนนี่ว่าที่เค้าว่าให้เก็บอาหารถ้าลุกจากเก้าอี้นี่ จริง ๆ เหรอคะ ถ้ากินไปได้แค่สองสามคำเอง คิดเอาเองว่าเค้าอาจจะยังไม่หิว หรืออาหารไม่ถูกปาก) คือออยก็คิดอยากเก็บ แต่อาม่าไม่เห็นด้วยค่ะ เรียกให้ป้อนต่อ กลัวน้องคิดไม่อิ่ม กินไปสำลักไปอย่างที่พี่แนนนี่ว่าหละ เพราะกิน ๆ อยู่ ทำท่าจะตีลังกาเฉยเลยค่ะ หรือบางทีวิ่งไปวิ่งมาก็สำลักแล้ว อาจเพราะเค้ายังไม่เคี้ยวใช้กลืนเอาเลย บางคำใหญ่ไปหน่อยค่ะ บอกไปเถอะว่าอะไรไม่ได้ ... แต่ถ้าเค้าไม่ยอมรับ ก็จะถามทุกวันอย่างเรื่องปิดทีวี คือว่าทีวีเป็นของเค้ามาก่อน ... น้องคิดมาทีหลัง ครั้นจะบอกว่าไปดูทีวีชั้นสองก็กะไรอยู่ มีแต่ลูกชายเค้าเท่านั้นหละที่บอกแม่ได้ ออยไม่กล้าพูดหรอกค่ะ วันก่อนเห็นที่ซุปเปอร์ เค้าเขียนว่าแครอทออสเตรเลียนะคะ ลูกเล็ก ๆ หน่อย สีสดสวยกว่าปกติ (แต่แอบแพงกว่าเลยไม่ได้ซื้อ) สู้โว๊ยค่ะ (อิอิ บอกตัวเอง) พี่อะ แหะ ๆ ตอนสั่งหน้ามืดหิวมากค่ะ ก็เบรค ๆ ปาป๊าน้องคิดไปเหมือนกัน แต่ปาป๊าบอกว่ากินหมด (ยังไม่เห็นว่าจานใหญ่ขนาดนี้) พอมาแล้วก็เสียดายค่ะ ฟาดเรียบเลย ก็เลยอิ่มจนเย็นแน่ะ ตอนนี้ออยก็พยายามสอนภาษาอังกฤษน้องคิดค่ะ ทำเนียน ๆ "นั่งลง" กับ "sit down" แต่ก็เอามือตบพื้นข้าง ๆ ที่จะให้เค้านั่งแล้วจับมือเค้าเหมือนตอนพูดว่า "นั่งลง" ไม่รู้เค้าเข้าใจจริง ๆ หรือว่าเป็นความเคยชิน จริง ๆ น้องคิดเป็นเด็กสามภาษาค่ะ เพราะออยสอนเค้าให้นั่งลงจะพูดว่า "จ๋อ ๆ" (ภาษาจีนแต้จิ๋ว) สวัสดีค่ะ คุณ @byssus ดีใจที่แวะมาชมนะคะ นี่ก็เพิ่งตื่นมากลางดึกค่ะ อย่างที่บอกเลยค่ะ เดี๋ยวนี้เวลานอนมีค่ามากเลย เพราะต้องเติมพลังไว้รบเอ๊ยเลี้ยงน้องคิดวันพรุ่งนี้ค่ะ ถ้ามีงานใหม่เชิญแวะมาชมอีกนะคะ ปล. ใครอยากคุยต่อส่งหลังไมค์ได้นะคะ เผื่อลืมเข้ามาดูกระทู้ ขอบคุณค่า แต่ตอนนี้เค้าชอบนั่งเก้าอี้ที่เอาฝาด้านหน้าออก หรือไม่ก็นั่งของผู้ใหญ่เลย (ชอบมาก แต่ปีนง่ายกว่า) ออยก็ให้นั่งค่ะ ดีกว่าไม่กินเลย แก้ไขเมื่อ 03 พ.ย. 52 00:49:26 จากคุณ : คุณรักผมและผมรักคุณ เขียนเมื่อ : 3 พ.ย. 52 00:46:29

ความคิดเห็นที่ 29 ขออนุญาตใช้พื้นที่กระทู้คุยกับพี่แนนนี่นะคะ เผื่อแม่ ๆ ท่านในมีปัญหาจะได้ลองอ่านดูและเอาไปเป็นแนวทาง อยากรบกวนถามพี่แนนนี่ว่า ที่บอกว่าถ้าลุกจากเก้าอี้ให้เก็บเลยเนี่ย ได้ผลจริง ๆ มั้ยคะ เค้าจะรับรู้ว่าถ้าลุกแล้วคืออิ่ม ไม่กินก็อดแล้วนะ (ออยเคยคิดจะทำ แต่ใจไม่แข็งพอค่ะ กลัวลูกไม่อิ่มอ่ะ) ถ้ามันได้ผล ออยจะลองดูค่ะ (แล้วถ้าเก็บเนี่ยแล้วกินไปได้แค่สองสามคำ ชงนมให้กินต่อเลยได้มั้ยคะ หรือต้องรอถึงมื้อนมประมาณสองชั่วโมงจากมื้ออาหาร) วันนี้น้องคิดร้องไห้งอแงมากค่ะ ตอนเที่ยง จริง ๆ เป็นเวลากินข้าวหละ แต่ปกติถ้าเค้าง่วงมาก ออยจะกล่อมนอนก่อน เค้าก็จะยอมค่ะ แต่วันนี้คงหิวมาก แต่เบลอ จูงมือออยไปเข้าห้องน้ำ (ตรงข้ามกับที่วางกระป๋องนม) พอจับฉี่เค้าก็เริ่มร้องไห้ค่ะ ออยเลยอุ้มกลับไปห้องนอนใหม่ ทีนี้ร้องหนักกว่าเดิม นึกได้ว่าคงหิว จะพาลงไปกินข้าว พอเดินถึงชั้นสอง (ห้องนอนอยู่ชั้นสาม) ทีนี้ร้องไห้น้ำตาเป็นแม่น้ำเลยค่ะ แล้วก็ดังกว่าเดิม เลยพากลับขึ้นไปตั้งหลักใหม่ ถามเค้าว่า "แน๊น ๆ (นม) milk ใช่มั้ย" (กำลังสอนภาษาอังกฤษด้วยค่ะ) พร้อมทั้งทำภาษามือขยำ ๆ ได้ผลค่ะ ส่ายหน้าทันที (น้องคิดตลกค่ะ ไม่พยักหน้าแต่จะส่ายหน้าเวลาอยากได้อะไร พร้อมทั้งยักไหล่ด้วย) ก็เลยรีบชงให้ แต่กะว่าชงแค่สี่ออนซ์แล้วลงไปกินข้าว แต่น้องคิดอยากกินอีกและร้องไห้ต่อ เลยชงให้อีกสองออนซ์ค่ะ ทีนี้ยิ้มออกแล้ว พอดีถึงเวลากินข้าวออยด้วย ก็เลยอุ้มลงไปกินข้าว พอออยกินเสร็จก็เลยไปทำอาหารให้น้องคิด .. ก็ยอมกินต่อนะคะ เดินมามองเลยว่าวันนี้กับข้าวอะไร ยืนเกาะโต๊ะเชียว (ในใจนึกว่ากินนมอิ่มแล้ว จะกินเร้อ) ก็กินไปได้ครึ่งนึงของที่เตรียมไว้ (กลางวันทำหมูทอดเทริยากิให้กินค่ะ) เห็นท่าง่วง ๆ เลยพาขึ้นมานอนก่อน นอนไปตอนบ่ายโมงครึ่ง ตื่นบ่ายสี่โมงค่ะ (ที่จริงตื่นบ่ายสาม พออุ้มมากล่อมต่อทีนี้ไม่ยอมปล่อยเลยค่ะ กอดออยไว้แน่น ออยเลยนอนแล้วให้ลูกนอนบนตัว นอนกอดกันชั่วโมงนึง แม่แทบแบนแน่ะ) พอบ่ายสี่ลงมาก็กินหมูที่เหลืออีกหนึ่งชิ้น กับแอปเปิ้ลซอสจนหมด ... แม่ยิ้มแก้มปริเลยค่ะ อาม่าถามทำไมไม่กินข้าวต้มด้วย (ตอนนี้น้องคิดเหมือนจะเบื่อ ๆ ข้าวต้มค่ะ) ออยก็คิดว่าแค่ให้กินเล่น ๆ รอเวลาอาหารเย็น ตกเย็นนี่ เดินไปที่ครัว ยืนมองเตามองแล้วมองอีกเลยรีบตักข้าวป้อนเลยค่ะ เดี๋ยวนี้ชอบใช้ตะเกียบป้อน เค้าจะตื่นเต้น แต่วันนี้แย่งตะเกียบออยเลยเอาช้อนเด็กให้เค้าตักข้าวกินเอง (ตักไม่ขึ้นเลยค่ะ ออยหยิบข้าวใส่ช้อน) เค้าก็สามารถป้อนเข้าปากตัวเองได้ ดีใจจังค่ะ บนความกลุ้มใจก็มีความดีใจปนอยู่ด้วยเนอะ ตกเย็นบางทีน้องคิดหลับมีเวลามานั่งทบทวน ก็เห็นปัญหาและจุดบกพร่อง กะว่าพรุ่งนี้ไม่เอาแล้วนะ แต่พอวันรุ่งขึ้น ด้วยสภาพครอบครัว ปัญหามันก็กลับมาเหมือนเดิมเลยค่ะ ไม่อยากให้ลูกดูทีวี แต่ถ้าต้องทำงานบ้าน (ถูบ้านหรือทำกับข้าวมื้อต่อไป) ก็ต้องให้น้องคิดอยู่ข้างล่างดูทีวีตั้งแต่แปดโมงเช้าจนสิบเอ็ดโมง ... พี่แนนนี่อย่าเพิ่งเบื่อนะคะ ออยคุยเยอะไปหน่อย แต่ไม่รู้จะไปปรึกษาใครดี จากคุณ : คุณรักผมและผมรักคุณ เขียนเมื่อ : 3 พ.ย. 52 01:13:30

ความคิดเห็นที่ 30 ไม่เบื่อค่ะไม่เบื่อ ถามได้ พี่ก็ตอบตามที่พี่ปฏิบัติต่อเด็ก ๆ ที่นี่ เคยมีคำพูด ๆ หนึ่ง ของคนเขียนหนังสือเกี่ยวกับเด็กบอกไว้ว่า..เด็กทุกคนไม่ได้เกิดมาพร้อมด้วย instruction manuals .. การเลี้ยงดูเด็กแต่ละคน จะเป็นไปตามประสบการณ์ของพ่อแม่ เรียนรู้ลูกไปพร้อม ๆ กับปรับวิธีเลี้ยงลูกไป เดี๋ยวนี้ก็มีหนังสือมากมายเป็นไกด์ไลน์ให้พ่อแม่ แต่สิ่งที่สำคัญที่สุดคือ พ่อแม่ ( หรือคนอื่นที่มีส่วนเกี่ยวข้องในการเลี้ยงลูก ) จะต้องปฏิบิติเหมือนกัน ใช้กฏเกณฑ์เดียวกันกับลูก อย่างเรื่องการทานอาหาร โต๊ะเด็กต้องมีเข็มขัดรัดไม่ใช่เหรอคะ กันตก กันเด็กปีนไง ถ้ามีรัดเลยค่ะ เวลาทานอาหาร จับเค้านั่ง เค้าทานแค่ไหนก็แค่นั้นค่ะ เราไม่บังคับยัดเยียด เก็บเลยค่ะจริง ๆ แต่เราจะถามย้ำ อิ่มแล้วนะ ไม่ทานต่อแล้วนะ จะเก็บเลยนะ มองตาเค้าเวลาถาม ถ้าเค้าไม่ทานต่อ เก็บค่ะ ถ้าเด็กเดินพร้อมแซนวิสในมือ เราเอาแซนวิสออกจากมือ จับเค้านั่งแล้วให้แซนวิสกลับไปค่ะ เด็กจะเรียนรู้ว่าต้องนั่งทานเท่านั้น การนั่งทาน ควรทำให้เป็นนิสัยค่ะ อาหารติดคอเด็กนี่ไม่ใช่เรื่องสนุกหรอกนะคะ มันอันตราย น้องออยไม่ต้องกลัวลูกไม่อิ่ม เพราะเดี๋ยวก็จะได้เวลานอน ก็ต้องทานนมไม่ใช่เหรอคะ เด็กแต่ละคนจะมี routines นอนตอนไหน นมตอนไหน อะไรแบบนี้ เพราะฉะนั้น ไม่ต้องกลัวค่ะว่าเค้าจะไม่อิ่มจากอาหารมื้อหลัก เค้าจะต้องเรียนรู้ว่าอาหารมื้อหลักต้องนั่งทาน น้องออยจะนั่งทานพร้อมเค้าก็ได้นะคะ ถ้าทำได้ เค้าจะได้เห็นว่าคุณแม่ก็นั่งทานเหมือนกัน ทานพร้อมกัน เด็กอาจจะรู้สุกสนุก มีเพื่อนนั่งทานด้วยไง ถ้าเค้าทานแค่สองสามคำ แล้วเค้าอยากดื่มนม ก็ไม่เป็นไรค่ะ แต่ก็อีก ห้ามเดินพร้อมขวดนมในปาก ต้องนอนดื่มให้เป็นเรื่องเป็นราว ถ้าน้องง่วงนอนช่วงอาหารกลางวัน อย่าปล่อยให้เค้างอแงค่ะ ให้นอนก่อนเลยค่ะ เค้าตื่นเมื่อไหร่ลองให้เค้าทานอาหารมื้อหลัก เค้าอาจจะทานหรือไม่ทานก็ไม่เป็นไร ทีนี้ถามหน่อย น้องออยให้ลูกทานอาหารกี่มื้อคะ ? 3 หรือ 5 ? ถ้าเป็นไปได้ แบ่งเป็น 5 มื้อย่อย morning tea, afternoon tea เสริมเข้าไป เราจะได้ไม่ต้องกังวลว่าถ้าลูกทานน้อยแล้วลูกจะหิว เพราะอีก 2-3 ชม.ก็จะเป็นมื้อย่อยแล้ว มื้อย่อย อาจจะเป็นโยเกิร์ต ผลไม้เช่นกล้วย บิสกิต ขนทปัง อะไรแบบนี้ค่ะ ถ้าน้องอยากใช้ช้อนป้อนเอง ให้เค้าหัดเลยค่ะ แต่อย่าให้เค้าเล่น ถ้าเค้าสนใจ ตั้งใจจะป้อนข้าวเข้าปากเอง เด็กอาจจะสนุกให้การทานข้าวมากขึ้น อย่ากลัวเลอะค่ะ มันหลีกเลี่ยงไม่ได้ เด็กจะดูทีวีได้เป็นครั้งคราว ให้ดูอะไรเกี่ยวกับเด็ก เด็กจะได้สนุก เพลินเพลิน หาดีวีดีที่สร้างความรู้ให้ลูก ไม่ใช่ให้ลูกดูรายการผู้ใหญ่นะคะ อย่างที่พี่ทำงาน เราก็เปิดทีวีบ้างค่ะ ก๋ดีวีดีการ์ตูนเด็ก ๆ แต่ให้ดูไม่นานสัก 20 นาทีอะไรแบบนี้ ไม่งั้นน้องออยอาจจะให้เค้าเล่นของเล่น เปิดเพลงเด็กให้ฟัง เวลาน้องออยต้องทำงานบ้าน ลองดูค่ะ ปรับกลยุทธไปเรื่อย ๆ นะคะ จากคุณ : madam_ozzy เขียนเมื่อ : 3 พ.ย. 52 04:47:27

ความคิดเห็นที่ 31 น้องคิดทานสามมื้อหลักเช้า กลางวัน เย็น ระหว่างมื้อเป็นนมค่ะ แต่ละวันจะให้ทานผลไม้วันละครั้งเป็นอย่างน้อย เช่นมะละกอ (ชอบมาก) กล้วย (เพิ่งชอบกิน) มะม่วง (เฉพาะหน้า) และน้ำส้มคั้น (วันที่อาม่าซื้อมาไหว้เจ้า) น้องคิดตื่นประมาณเจ็ดโมง (แต่บางวันก็ตื่นแปดโมงค่ะ ปลุกแล้วไม่ตื่นงัวเงียแล้วนอนต่อ) ตื่นมาก็เล่นก่อน แปรงฟัน อาบน้ำ พร้อมกินข้าวประมาณแปดโมง แต่กว่าจะกินเสร็จก็เกือบเก้าโมงค่ะ อย่างที่บอก กินไปเล่นไป (เหมือนเค้ารู้ว่าแม่เหนื่อยนะ สองวันนี้ตั้งแต่คุยกับพี่แนนนี่เค้านั่งได้นานขึ้นค่ะ เหมือนกินพออยู่ท้อง) บางวันออยก็จะกินพร้อมเค้า บางวันก็ป้อนเค้าก่อน คือดูความหิวของตัวเองด้วยค่ะ ส่วนใหญ่ถ้ากินขนมปังเป็นมื้อเช้า ก็จะกินพร้อมกัน แต่ถ้าวันไหนป้อนเค้าก่อนแล้วเค้าออกจากเก้าอี้ (เก้าอี้ไม่มีที่รัดค่ะ แบบในรูป มีแต่กันตกด้านล่าง) สำหรับวันที่เค้ากินก่อน พอเค้ากินเสร็จออยค่อยกิน เค้าก็จะมาคอยเกาะแกะ อยากดูว่าแม่กินอะไร ถ้าอร่อยเค้าก็ขอกินด้วยค่ะ มันเลยยาว (ทำให้วิ่งไปเล่นไปด้วย) ถามว่าอิ่มหรือยังเป็นภาษาอังกฤษพูดว่าไงคะ "are you full?" ใช่หรือเปล่าคะ ตอนนี้ออยกำลังอยากฝึกให้น้องคิดเป็นเด็กสองภาษาค่ะ ไม่รู้จะรอดป่าว แต่ก็อยากลองค่ะ (ออยคิดเอาเองว่าน่าจะได้ เพราะอย่างสวัสดี หรือ ธุจ้า สอนมาหกเดือนค่ะ เพิ่งทำได้เร็ว ๆ นี้เอง) แซนวิช น่าสนใจค่ะ แต่น้องคิดไม่ยอมถือขนมปังนิ่ม ๆ ค่ะ แต่ถ้าแครกเกอร์ หรือขาไก่นี่โอเคเลยค่ะ น้องคิดไม่ค่อยมีตารางประจำวันค่ะ (เมื่อก่อนมีนะคะ นอนวันละสองรอบ สิบโมงเช้ากับบ่ายสาม) แต่ตอนนี้ บางครั้งออยทำงานบ้านเองทั้งหมด และทำอาหารเที่ยงด้วย ก็จะเลยเวลาเข้านอนไปเกือบทุกวัน ทำให้น้องคิดไม่ยอมนอนช่วงเช้าแล้วค่ะ ก็ปล่อยเค้าเล่นพร้อมกับดูทีวีกับอาม่า ส่วนใหญ่รายการเป็น ผู้หญิงถึงผู้หญิง (คุยกัน) แจ๋ว (พากินพาเที่ยว) มาสเตอร์คีย์ (เพลง) ก่อนบ่ายคลายเครียด (ละครตลก) กว่าจะทำงานเสร็จหมดก็สิบโมงบางทีก็สิบโมงครึ่ง พาขึ้นมานอนก็สิบเอ็ดโมง แต่พอขึ้นมาข้างบนก็มีของให้เล่นอีก เลยไม่ต้องนอนกันพอดีค่ะ น้องคิดไม่กินขวดนมแล้วค่ะ กินนมใส่แก้วและหลอดดูด (ไม่ยอมถือเอง ต้องให้ออยถือให้ กำลังฝึกอยู่ค่ะ) แต่ก็อ่ะนะ กลัวหกค่ะ ที่บ้านมดเยอะมาก ทุกวันนี้ถูบ้านวันละสองถึงสามครั้ง ทุกครั้งหลังอาหาร เพราะน้องคิดเริ่มอยากตักอาหารด้วยตัวเองแล้วค่ะ (แต่บางครั้งกินข้าวต้มก็ไม่รู้จะให้ตักยังไง เพราะมือเค้ายังจับช้อนแบบผู้ใหญ่ไม่ได้) แต่ถ้ามื้อไหนกินข้าวเหนียวไข่เจียว ก็สนุกมากเลยค่ะ (ไม่ค่อยยอมหยิบข้าวเหนี่ยว) ยอมหยิบหมูก็ดีแล้วค่ะ ออยก็เอาข้าวเหนียวกับไข่เจียวและแครอทต้มใส่ปากเป็นคำ ๆ ไป เท่าที่อ่านมา ออยอาจจะต้องปรับตัวเองค่ะพี่แนนนี่ ลดเวลาทำงานบ้าน (บางทีไม่ทำก็ไม่เสร็จ ไม่สบายใจค่ะ) บางทีพอไม่ทำงานบ้านน้องคิดก็ไม่ยอมนอนอยู่ดีค่ะ สองสามวันนี้เลยปรับเวลากินข้าว กินข้าวเช้าเสร็จ เก้าโมงครึ่งกินนม สิบเอ็ดโมงครึ่งกินข้าว พอกินเสร็จ บ่ายโมงพาขึ้นนอน (แต่วันนี้กว่าจะหลับบ่ายสามค่ะ มีงอแงด้วย ไม่รู้เป็นเพราะออยเริ่มพูดภาษาอังกฤษกับเค้าหรือเปล่า เหมือนเค้าไม่เข้าใจที่ออยพูด เค้าก็เลยไม่กล้าสื่อกับออยเหมือนเคย) ออยมีซีดี เบบี้ไอนสไตน์ให้น้องคิดดูค่ะ แต่บางทีก็ไม่กล้าขออาม่าเปิด เพราะเค้าคุมรีโมทไว้ตลอดเวลา บางทีน้องคิดยังกินข้าวไม่เสร็จ เค้าอยากดู ได้เวลารายการของเค้ามาเค้าก็เปิดเลยค่ะ ... แอบเซ็งแต่ต้องทำใจ (เพราะน้องคิดตื่นผิดเวลาด้วยค่ะ บางทีนอนยาวจนหนังจีนภาคบ่ายมา) เรื่องกินคงค่อย ๆ ปรับไปค่ะ ได้ไอเดียจากพี่แนนนี่เยอะเลย ขอบคุณนะคะ อยากรบกวนถามอีกเรื่องค่ะ เรื่องการฉี่ของเด็กเล็ก พี่แนนนี่สอนยังไงค่ะ ตอนนี้น้องคิดเวลาจะอึ ถ้าออยสังเกตเห็นก็จะถอดแพมเพิสแล้วพานั่งกระโถนเด็กค่ะ (บางครั้งก็พาเข้าห้องน้ำแล้วเอาฝานั่งเด็กให้นั่งได้บางครั้ง ถ้าไปบ้านแม่ ไม่มีกระโถนค่ะ) แต่ถ้าไม่ทันก็อึในแพมเพิสหละค่ะ ส่วนฉี่ยังสอนไม่ได้เลยค่ะ เคยลองไม่ใส่แพมเพิส บอกให้ฉี่ไม่ยอมฉี่ พอใส่กางเกงก็ฉี่เลยค่ะ มีกระป๋องใบนึงเตรียมไว้ให้ฉี่ ก็เอามาเล่นดื่มน้ำแทน เฮ้อ มีคำแนะนำดี ๆ มั้ยคะ หรือรอโตอีกหน่อยดี (คนรอบข้างเช่นแม่กับอาม่าไม่อยากให้ใส่แพมเพิสแล้วค่ะ แต่ออยทำงานบ้านเองด้วย กลัวว่าเค้าฉี่แล้วเราไม่เห็น จะเดินหกล้มกันค่ะ โดยเฉพาะอาม่าน้องคิด) บางทีเค้าดูอยู่ เค้าต้องคอยอุ้มน้องคิดมาเปลี่ยนกางเกง ก็ลำบากนิดนึง เพราะน้องคิดดิ้นแรงค่ะ ขอคำแนะนำหน่อยนะคะ ขอบคุณมาก ๆ ค่า จากคุณ : คุณรักผมและผมรักคุณ เขียนเมื่อ : 3 พ.ย. 52 16:19:31

ความคิดเห็นที่ 32 น้องออย พี่ทำงานเลี้ยงเด็ก ตั้งแต่วัย0-6 ปีค่ะ คือช่วงก่อนเข้าเรียน ที่ออส เด็กวัย 6 ปี ถึงจะเข้าโรงเรียน เรียนชั้น kindergarten 1 ปี ก่อนจะเข้าชั้น year 1 หรือประถม 1 บ้านเราค่ะ เพราะฉะนั้น เด็กช่วงวัย 0-6 พ่อแม่จะส่งเข้า preschool ค่ะ แล้วพี่ก็เรียนเกี่ยวกับการเลี้ยงดูเด็กช่วงวัยนี้ด้วยค่ะ เรื่องน้องออยอยากให้น้องคิดพูด 2 ภาษา พี่เข้าใจค่ะ แต่.. ในบ้านน้องออย ไม่มีใครเป็นเจ้าของภาษาที่น้องออยอยากให้ลูกพูด ซึ่งหมายถึงภาษาอ. และน้องออยอยู่ในประเทศที่ไม่ได้พูดภาษาอ.เป็นภาษาหลัก เพราะฉะนั้นอาจจะยากนะคะ อีกอย่างน้องคิดจะสับสนเพราะรอบข้างไม่ได้พูดภาษาอ.กันค่ะ เด็กที่นี่หลายคนเป็นเด็ก 2 ภาษา เด็กเหล่านี้จะพูดช้ากว่าเด็กภาษาเดียว เพราะกลไกการรับรู้ การรับฟังของเค้าจะต้องผ่านขั้นตอนในสมองมากกว่าเด็กภาษาเดียว มีเด็กหลายคนที่เข้าใจทั้ง 2 ภาษา แต่เลือกที่จะพูดภาษาเดียว คือภาษาที่คนทั่วไปพูด ( ภาษาอ.นั่นแหละค่ะ ) นี่รวมถึงเด็กไทยที่พี่เคยเจอด้วยค่ะ พี่เคยลองพูดภาษาไทยกับเค้า เค้าเข้าใจและทำตามที่พี่บอก แต่โต้ตอบกับพี่เป็นภาษาอ. อีกอย่างคุณแม่คนไทยไม่ยอมพูดภาษาไทยกับเค้าค่ะ เค้าเลยไม่พูด แต่เข้าใจเพราะเวลามาไทย คนในครอบครัวไม่มีใครพูดภาษาอ. เด็กที่พูดภาษาจีนบางคน เรา..คนเลี้ยงเด็กจะมีโพยภาษาจีน คำง่าย ๆ เช่นห้องน้ำ นอน ดื่มน้ำ อะไรแบบนี้ไว้สื่อสาร เวลาเราสื่อสารเราพูด 2 ภาษาพร้อมกันค่ะ เช่น..... ( ห้องน้ำ ภาษาจีน ) toilet แบบนี้ค่ะ แล้วเราก็พูดภาษาอ.กับเค้าส่วนใหญ่ ( เพราะเราพูดจีนไม่ได้ กร๊ากกกกกกกกกกก ) แรก ๆ เด็กจะไม่เข้าใจหรอกค่ะ เราก็โม้เรื่อยเปื่อย แต่ต่อไปเด็กจะพัฒนาการรับรู้รับฟังไปเองค่ะ อย่างคำว่าอิ่มแล้วเหรอ เราพูดว่า enough ? you had enough ? แบบนี้ค่ะ เราจะพูดสั้น ๆ กับเด็กค่ะ คนที่ใช้ภาษาอ. เอาเข้าจริง เค้าก็ไม่ได้ใช้ภาษาแบบเป๊ะ ๆ เสมอไปนะคะ เหมือนภาษาไทย ภาษาพูดต่างกับภาษาเขียน แล้วเชื่อไหม ในที่ที่พี่ทำงาน พี่มีชื่อมากเรื่องการสะกดคำศัพท์ ฝรั่งที่ทำงาน เวลาสะกดคำไม่ได้ ถามพี่ กร๊ากกกกกก เพราะเวลาเรียนเค้าไม่ได้เน้นท่องศัพท์แบบนกแก้ว นกขุนทองแบบบ้านเรา มาเรื่องน้องคิดต่อ พี่เข้าใจนะคะ น้องออยต้องทำงานบ้าน ต้องเลี้ยงน้องคิด ตารางอาจจะสับสน แต่ถ้าเป็นไปได้ พยายามจัดสรรเวลาให้น้องคิดเป็น routine ได้จะดีกว่าค่ะ ทานตอนไหน นมตอนไหน อะไรแบบนี้ ส่วนเรื่องการนอน น้องคิดนอนรอบเดียวแล้วเหรอคะ เก่งมาก เด็กวัยน้องคิดที่นี่ยังนอน 2 รอบ เช้า-บ่ายอยู่เลยค่ะ แต่ถ้าเค้าไม่นอนช่วงเช้า ก็ไม่เป็นไร อย่าบังคับ แต่ก็ควรจะมีเวลารีแลกซ์กับคุณแม่ อ่านหนังสือให้ฟัง เล่นด้วยกัน ดีกว่าดูทีวีค่ะ ( พี่แอนตี้เรื่องทีวีออกนอกหน้าไปหรือเปล่านี้ แต่พี่ไม่เห็นด้วยอย่างมากค่ะ ) แล้วน้องคิดก็เก่งมาก ไม่ดื่มนมในขวดแล้ว เด็กที่นี่ยังดื่มนมขวดค่ะ บางคนนี่ 3 ขวบยังต้องใช้ก็มีค่ะ ไม่ดี แล้วทำอย่างไรน้องคิดถึงนอนค่ะ นอนกับแม่ให้แม่เกาหลังถึงหลับ ? แต่ยังไงวันนึงควรให้เค้านอนกลางวัน เป็นช่วงเวลาพักผ่อนที่ดีค่ะ เค้ายังเล็กไง ถ้าเค้าอยากตักอาหารทานเอง สนับสนุนเลยค่ะ หาช้อนเล็ก ๆ เด็กวัยนี้จะจับอะไรแบบกำมือ หาช้อนเด็กให้ เพราะรุปทรงจะเหมาะกับเด็ก เลอะก็ต้องทำใจค่ะ เข้าปากมั่งไม่เข้าปากมั่ง ไม่เป็นไร เป็นการฝึกการช่วยเหลือตัวเองให้กับเค้า รวมถึงฝึกกล้ามเนื้อมือด้วยค่ะ เวลาถือช้อน ช่วงเวลาอาหารที่นี่ น่าปวดหัวที่สุดค่ะ ฮ่าฮ่า เลอะมาก ๆ แต่เด็กบางคนนี่ไม่ยอมให้ป้อนค่ะ เค้าอยากทานเอง เราก็สนับสนุนค่ะ เวลาเค้าทานเองหรือทำอะไรเอง ชื่นชมเค้าค่ะ ทั้งคำพูด สีหน้า ท่าทาง เช่นชมว่าเก่งจังเลย พร้อมกับปรบมือยิ้มแย้ม พวกเราคนเลี้ยงเด็กนะคะ แค่เด็กทานโยเกิร์ตหมดถ้วยเราก็ เย้...... well done, hi 5 แล้วหล่ะค่ะ เวอร์ซะไม่มี แต่เด็กชอบค่ะ เค้าจะภูมิใจในตัวเค้า คนไทยไม่ค่อยแสดงออกแบบนี้ไง แต่กับเด็ก เราควรทำค่ะ เรื่อง toilet trained เด็กฝรั่งสู้เด็กไทยไม่ได้นะคะ เพราะเค้าใส่แน้ปปี้ตั้งแต่เกิดยัน 3-4 ปีเลย การสอนให้เข้าห้องน้ำ ขึ้นอยู่กับอะไรหลายอย่างเช่น ความพร้อมของเด็ก ( สำคัญที่สุด ) ความต้องการของพ่อแม่ และวัยที่เหมาะสมค่ะ เพราะฉะนั้นเด็กวัยน้องคิด ที่นี่จะยังไม่เทรนค่ะ จะอึจะฉี่ก็ในแน้ปปี้ เราเปลี่ยนทุก 2 ชม. ยกเว้นว่าอึ เราก็เปลี่ยนทันที พอถึงวัยที่จะเทรน เราถอดแนปปี้จับนั่งโถค่ะ ฉี่ได้มีเฮ เย้ ๆ ปรบมือ ประกาศให้คนรู้ทั่วกัน ( เหมือนตลก แต่จริง ๆ ค่ะ เด็กจะได้เข้าใจว่านี่คือความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่ของเค้า เค้าจะได้ทำต่อเนื่อง ) แล้วก็ใสแน้ปปี้ใหม่ เราไม่ถอดทิ้งทีเดียวค่ะ ต้องค่อยเป็นค่อยไปค่ะ เด็กจะทำเมื่อเค้าพร้อมผสมกับการสนับสนุนจากคนเลี้ยง เราเลี้ยงเด็ก เราต้องดูความพร้อมของเด็กค่ะ ไม่ใช่ดูความพร้อมของคนเลี้ยง แต่ก็อีก คนไทยเลี้ยงมาอีกอย่าง น้องออยก็ต้องปรับใช้ให้เหมาะสม อย่าบังคับลูกค่ะ ลูกทำได้ให้รางวัล ชมเชยกันไป ลูกทำไม่ได้ ไม่เป็นไร ค่อย ๆ ปรับไปค่ะ น้องออยเองก็ต้องปรับตามลูกด้วย เราเป็นคุณแม่สมัยใหม่ จะเลี้ยงลูกด้วยวิธีดั้งเดิมไม่ได้แล้วค่ะ สังคมเปลี่ยนไปเยอะ สู้ ๆ จ้า มีอะไรจะคุย เรียกพี่ได้เสมอนะคะ แก้ไขเมื่อ 04 พ.ย. 52 04:45:54 จากคุณ : madam_ozzy เขียนเมื่อ : 4 พ.ย. 52 04:36:03