ความคิดเห็นที่ 1 เราบอกคุณตาว่าเราจะพาดอลลี่ไปให้หมอที่สุพรรณบุรีใน วันเสาร์ที่จะถึง แต่ตอนนั้น เราฝากยารักษาผิวหนังที่เฟอะให้ดอลลี่กินก่อน   อาจจะเป็นเพราะโชคชะตา วันที่เราพาดอลลี่ไปหาหมอที่สุพรรณบุรี บังเอิญเป็นวันที่เรานัดกับหมอที่อ่างทองไว้ว่าจะพาหมาวัดที่เป็นวีจีไปฉีดครีโม กับแม่หมาวัดอีกตัวไปทำหมัน วันนั้นตอนเช้าต้องไปไล่จับหมาที่วัดไปส่งคลินิคที่อ่างทอง ก่อนจะย้อนมารับดอลลี่ที่บ้านคุณตา แล้วก็ต้องอึ้ง เมื่อรู้ว่า  คุณตาไม่ได้ให้ดอลลี่กินยาที่ฝากไว้ ตอนนั้นเราป่วยด้วย คิดแล้วว่าถ้าขับรถต่อไปหาหมอสุพรรณ คงได้ลงข้างทางทั้งหมาทั้งคน ขอนอนพักที่บ้านก่อน ดอลลี่เดินมานอนขดตัวอยู่ข้าง ๆ เรา ใจอ่อนเลยเรา ตอนที่พาดอลลี่แวะพักที่บ้าน แม่ก็มอง จำเป็นต้องโกหกว่าเจอที่ข้างทาง ตาบอด 2 ข้าง ทิ้งไว้ก็ตาย ผิดคาด แม่ไม่ได้ว่าอะไร คงเป็นเพราะความสงสารมั๊ง ยิ่งแม่มายืนดูเห็นดอลลี่เดินวนรอบตัวเอง พอเดินชนพนักระเบียง แล้วก็ถอยกลับ เหมือนรถบังคับวิทยุ แม่บอกว่า เหมือนเราที่ตาบอดนั่นแหละ ถ้าดอลลี่เป็นหมาปกติ คงเป็นเรื่องยากที่เราจะพาดอลลี่ไปเป็นสมาชิก (หมา) ตัวที่ 16 ของบ้าน ก็ต้องนับว่าในความโชคร้ายของดอลลี่ก็ยังมีเรื่องดีอยู่บ้าง หมอบอกว่าดอลลี่เป็นโรคตาแห้ง ต้องหยอดตาตลอดชีวิต หมอขอเวลาดูอาการอีก 1 สัปดาห์ แต่โอกาสที่จะมองเห็นน้อยมาก เราก็ทำใจแล้วแหละ ดอลลี่ต้องกินยา+หยอดตาเช้าเย็น คุณตาจะทำให้เหรอ ขนาดยาผิวหนังที่ฝากไว้คุณตายังไม่ให้ดอลลี่กินเลย ตอนนั้นตัดสินใจโทรศัพท์ไปบอกแนทว่า ถ้าเราจะขอดอลลี่มาเลี้ยงเอง คุณตาจะให้ไหม แนทบอกว่า คุณตาให้อยู่แล้ว เขาก็ไม่ได้อะไรดอลลี่เท่าไหร่หรอก ที่ให้ข้าวกินไปวัน ๆ เพราะสงสารไม่ให้ก็อดตาย ทุกคนที่เกี่ยวข้องบอกว่า ดอลลี่โชคดี จากคุณ : ชิโร่ kung เขียนเมื่อ : 3 พ.ย. 52 16:29:52

ความคิดเห็นที่ 2 ตอนนี้ดอลลี่มาอยู่ที่บ้านเรา ปรับตัวเข้ากับเพื่อน ๆได้ มีความสุขตามอัตภาพ ต้องหยอดยารักษาตาแห้ง กับน้ำตาเทียมตลอดชีวิต เราไม่รู้หรอกว่า ดอลลี่หลงมา หรือมีคนจงใจปล่อยดอลลี่เข้ามาในรั้วบ้านคุณตา เพราะบ้านคุณตาอยู่ติดกับถนน ถนนแคบ ๆ ที่คดเคี้ยวไปมา ถนนที่คู่ขนาดกับคลอง รถสวนไม่ได้ เวลาที่เราเข้าไปบ้านแนท ต้องผ่านบ้านคุณตา เรายังกลัวขับรถตกคลองเลย แล้วหมาตาบอด จะเดินหลงมุดรั้วเข้าไปในบ้านคุณตาได้ยังไง ไหนจะรถที่วิ่งบนถนนอีก คุณตาก็เลยสันนิษฐานว่า เจ้าของมันคงเอามาทิ้งไว้ในรั้วบ้านคุณตา ดอลลี่คงเดินกระเซอะกระเซิงตามประสาหมาตาบอดเข้ามาที่โรงรถบ้านคุณตาอ่ะ ถ้าดอลลี่บอกความรู้สึกได้ดอลลี่คงอยากจะขอบคุณ คุณตาที่ช่วยชีวิตดอลลี่เอาไว้ จนมาเจอเรา ขอบคุณพี่แนทที่มาถามเราเรื่องอาการของดอลลี่ ทำให้เราเกิดความสงสาร และเป็นสาเหตุให้ดอลลี่มาอยู่กับเราจนทุกวันนี้ ...ได้แต่หวังว่า ดอลลี่จะใช้ชีวิตที่เหลืออยู่กับเราอย่างมีความสุขนะคะ จากคุณ : ชิโร่ kung เขียนเมื่อ : 3 พ.ย. 52 16:30:32

ความคิดเห็นที่ 3 วันแรกที่พามาบ้าน เอาอาหารเม็ดให้กิน ดอลลี่ไม่ยอมกินอะไรเลย อาจจะเพราะไม่ชินกับกลิ่นอาหาร หมาตาบอด มองไม่เห็น ต้องใช้จมูกดมกลิ่น ต้องหยิบอาหารเม็ดมาใส่ปากให้ลองกิน พอหิวเข้าถึงยอมกิน จากคุณ : ชิโร่ kung เขียนเมื่อ : 3 พ.ย. 52 16:32:01

ความคิดเห็นที่ 4 เมื่อก่อนคงเคยซน ขนาดจะกินยังมีลีลาไม่เหมือนหมาตาบอดเลย จากคุณ : ชิโร่ kung เขียนเมื่อ : 3 พ.ย. 52 16:32:53

ความคิดเห็นที่ 5 ... จากคุณ : ชิโร่ kung เขียนเมื่อ : 3 พ.ย. 52 16:33:15

ความคิดเห็นที่ 6 แผลที่หัวตอนนี้ดีขึ้นมากแล้ว หลังจากกินยา ฉีดยาไป2 สัปดาห์ จากคุณ : ชิโร่ kung เขียนเมื่อ : 3 พ.ย. 52 16:34:06

ความคิดเห็นที่ 7 เดือนตุลา ปีที่แล้ว เราเก็บพุดเดิ้ลหลงทางที่ข้างถนนมาเลี้ยง 1 ตัว ตอนนั้นเปียกปูน เงียบซึม 1 สัปดาห์ที่พาไปทำหมันและฝากไว้ที่คลินิคในระหว่างวางแผนว่าจะพาเข้าบ้านยังไง เปียกปูนไม่เคยเห่าเลย เปียกปูนวันที่เจอที่ข้างถนน ไม่ยอมให้จับ จนเราต้องจ้างเด็กแถวบ้านให้ช่วยจับให้ ตัวเปียกเพราะฝนเพิ่งตกอย่างหนัก จากคุณ : ชิโร่ kung เขียนเมื่อ : 3 พ.ย. 52 16:38:33

ความคิดเห็นที่ 8 อึ้งและเศร้าค่ะ ลูกชายเราอายุ 14 ก็ตาบอดทั้ง 2 ข้าง เค้าไม่ไว้ใจใครแม้แต่เรา วันๆ ก็เดิน เดิน แล้วก็เดินวนไปวนมาไปทั่วบ้าน มองทีไรเศร้าใจทุกที ไม่กล้าให้เค้าออกไปไหนนอกสายตาเลย แต่ลูกชายเราอยู่ในบ้าน ข้าวก็วางให้ถึงปาก มีคนระวังอันตรายให้ เรานึกภาพไม่ออกเลยค่ะว่าหนูดอลลี่สามารถรอดชีวิตมาเจอคนใจบุญอย่างคุณ (ทั้งบ้านเลย) ได้ยังไง ดูแลหมาตาบอดตัวนึงไม่ใช่เรื่องง่ายๆ คุณมีน้ำใจที่ประเสริฐมากเลยค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ จากคุณ : pyramidas เขียนเมื่อ : 3 พ.ย. 52 16:45:28

ความคิดเห็นที่ 9 ขอโทษค่ะ ผิดกระทู้ แก้ไขเมื่อ 03 พ.ย. 52 16:48:24 จากคุณ : แมวน้อยในลังส้ม เขียนเมื่อ : 3 พ.ย. 52 16:47:14

ความคิดเห็นที่ 10   นับถือคุณชิโร่ Kung มากๆเลยค่ะ ขอให้ดอลลี่และน้องหมาอีก 15 ตัว มีชีวิตที่มีความสุขนะคะ จากคุณ : หมึกมึน เขียนเมื่อ : 3 พ.ย. 52 16:53:20

ความคิดเห็นที่ 11 ใจบุญ แบบนี้ขอให้เจริญๆ นะค่ะ จากคุณ : honeybfit เขียนเมื่อ : 3 พ.ย. 52 17:05:25

ความคิดเห็นที่ 12   น้องดอลลี่ไม่ได้อยู่โดดเดี่ยวในโลกมืด  คุณชิโร่ Kung ให้ความรักทดแทนดวงตาที่ขาดหายไป  เค้าหน้าตามีความสุข น่ารักด้วยค่ะ  เปียกปูนเองเมื่อคุ้นเคยก็คงอารมณ์ดีเหมือนกัน  ขอบคุณมากนะคะ ที่ช่วยเหลือชีวิตที่ถูกทอดทิ้งเหล่านี้ ขอให้พบเจอแต่สิ่งดี ๆ มีสุขภาพแข็งแรงค่ะ จากคุณ : N'cooky เขียนเมื่อ : 3 พ.ย. 52 17:06:04

ความคิดเห็นที่ 13 ขอคารวะในน้ำใจที่แสนประเสริฐค่ะ ขอให้ชีวิตคุณ ชิโร่ kung ประสพแต่ความสุขและความสำเร็จรุ่งเรืองตลอดไปนะคะ ดอลลี่จ๋า มีความสุขนะลูก รวมทั้งน้องหมาทุกตัวนะคะ จากคุณ : ชาน้ำผึ้ง เขียนเมื่อ : 3 พ.ย. 52 17:08:12

ความคิดเห็นที่ 14 ขอบคุณ คุณชิโร่ kung มากๆเลยคะ ที่ได้ช่วยให้ ดอลลี่ได้มีความสุขอีกครั้ง จากคุณ : ningnoi เขียนเมื่อ : 3 พ.ย. 52 17:46:11

ความคิดเห็นที่ 15 อนุโมทนาด้วยค่ะ ขอให้คุณแม่และคุณชิโร่kungสุขภาพแข็งแรง ปราศจากโรคภัยนะคะ จากคุณ : แม่ละมุนคุณละไม เขียนเมื่อ : 3 พ.ย. 52 18:09:44

ความคิดเห็นที่ 16  ขออนุโมทนาบุญกับคุณชิโร่ Kung ด้วย การอันใดที่จะทำให้คุณเจริญ ขออย่าได้มีอุปสรรคค่ะ จากคุณ : DEXTER (@NBC) เขียนเมื่อ : 3 พ.ย. 52 18:12:24

ความคิดเห็นที่ 17 ขอคาระวะในน้ำใจ คุณเป็นคนจิตใจดีเหลือเกินที่ได้ช่วยเขากับชีวิตที่เหลืออยู่ขอบคุณครับอยากให้มีคนแบบคุณเยอะๆทุกวันนี้มองหามีแต่คนเห็นแก่ตัว ธุระไม่ใช่ ขอบคุณครับสำหรับเรื่องราวดีๆ น้องน่ารักมากเลยเป็นกำลังใจให้ครับผม ! จากคุณ : มะลิเลื้อย เขียนเมื่อ : 3 พ.ย. 52 18:13:42

ความคิดเห็นที่ 18 คุณต๋อมรึป่าวคะ โถ..น้องตัวนิดเดียว ต้องมาตาบอด น่าสางสารจังเลย   แต่โชคดีที่เค้าได้มาเจอคุณต๋อม ขอบคุณแทนน้องหมาด้วยนะคะ 3โลเนี่ย เล็กนะคะ เท่าน้องข้าวเหนียวของพี่แน๊ต tasorn เลย  แล้วเจ้าของเก่ายังจะใจร้ายเอาเค้ามาปล่อยอีก เฮ้ออออออออออออออออออออออออ จากคุณ : PartyLM เขียนเมื่อ : 3 พ.ย. 52 18:58:59

ความคิดเห็นที่ 19 ดอลลี่หน้าตาน่ารักน่าเอ็นดูจังเลย คนทิ้ง ทิ้งลงได้ไงอ่ะ เฮ้อ... จากคุณ : poope12 เขียนเมื่อ : 3 พ.ย. 52 19:21:59

ความคิดเห็นที่ 20   น้องน่ารักมาก ๆ เลยคะ ขอขอบคุณ คุณเจ้าของกระทู้มาก ๆ นะคะ ต่อไปนี้น้องจะไม่ต้องกลัวอีกแล้ว ขอบคุณจากใจจริง ๆ คะ ขอให้ คุณพบแต่สิ่งดี ดี ในชีวิต ตลอดไปนะคะ คุณใจดีมาก จริง ๆ จากคุณ : maxx2009 เขียนเมื่อ : 3 พ.ย. 52 20:46:02

ความคิดเห็นที่ 21 ขอให้คุณโชคดีค่ะ  คุณมีน้ำใจงามจังเลย ขอให้ดอลลี่ มีสุขภาพดีขึ้นในเร็ววัน มาส่งข่าวคราวดอลลี่อีกนะคะ จากคุณ : ใบบัง เขียนเมื่อ : 3 พ.ย. 52 21:05:39

ความคิดเห็นที่ 22 โชคดีของดอลลี่แล้วค่ะที่มาพบกับคุณ ขอบคุณในความเมตตาของคุณและคุณแม่ที่มีต่อดอลลี่นะคะ จากคุณ : จอมยุทธไร้หัวใจ เขียนเมื่อ : 3 พ.ย. 52 21:11:01

ความคิดเห็นที่ 23 ขอบพระคุณในความมีเมตตา ต่อสัตว์ ที่ได้รับความเดือดร้อนของคุณ ชิโร่คุงมากๆค่ะ ขอให้ มีแต่ความสุขความเจริญค่ะ พาชิโร่ มาให้กำลังใจค่ะ จากคุณ : pim.tik เขียนเมื่อ : 3 พ.ย. 52 21:15:45

ความคิดเห็นที่ 24   ซึ้งใจจังเลยค่ะพี่ต๋อม........ขอบคุณและชื่นชมพี่ค่ะ จากคุณ : แม่น้องจีอุน เขียนเมื่อ : 3 พ.ย. 52 21:57:41

ความคิดเห็นที่ 25 ขอชื่นชม จขกท.นะคะ คุณจะได้แต่สิ่งดีๆตลอดไปค่ะ.. ข้าวตู มาให้กำลังใจนะคะ.. จากคุณ : น้ำหวานกับน้ำพุ เขียนเมื่อ : 4 พ.ย. 52 00:39:15

ความคิดเห็นที่ 26   ขอให้จขกท. เจอแต่ความสุขความเจริญนะคะ จากคุณ : yeti_kiwi เขียนเมื่อ : 4 พ.ย. 52 02:34:06

ความคิดเห็นที่ 27 นี่เป็นรูปของเปียกปูนในวันนี้ หลังจากมาอยู่ที่บ้านเราครบ 1 ปีค่ะ จากครั้งแรกที่พบหนัก 4 กิโล ตอนนี้หนักเกือบ 6 กิโลแล้ว แก้ไขเมื่อ 04 พ.ย. 52 08:56:54 จากคุณ : ชิโร่ kung เขียนเมื่อ : 4 พ.ย. 52 08:38:07

ความคิดเห็นที่ 28 ปกติเวลาที่ให้ขนมจะอุ้มดอลลี่ไปกินในเบาะ เพราะจะไม่มีใครไปแย่งดอลลี่กิน เคยเห็นเปียกปูนย่องไปจะแย่งปลาเส้น ถึงตาจะไม่เห็น แต่จมูกยังใช้ได้ดี ดอลลี่มันขู่เปียกปูน เรานั่งดูยังนึกขำว่าดอลลี่ไม่เจียมตัวเล๊ย จากคุณ : ชิโร่ kung เขียนเมื่อ : 4 พ.ย. 52 08:45:47

ความคิดเห็นที่ 29 หมูหยองเป็นพุดเดิ้ลผสมที่เราพามารักษาจากวัดตั้งแต่อายุ 2 เดือน ตอนนี้ผ่านมา 5 ปี เป็นจอมวายร้ายประจำบ้าน ครั้งหนึ่งที่ให้กินปลาเส้น วันนั้นไม่ได้อุ้มดอลลี่ไปกินในเบาะ หมูหยองตัวร้ายมันหงุดหงิดอะไรไม่รู้ กระโดดกัดดอลลี่ ตัวดอลลี่น่ะคงงง งง ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่เปียกปูนซิ พอเห็นหมูหยองกระโดดกัดดอลลี่ เปียกปูนก็กระโดดเข้าใส่หมูหยองทันทีเลย ทั้งที่เปียกปูนตัวเล็กกว่าหมูหยองตั้งครึ่ง เลือดนักสู้จริง ๆ จากคุณ : ชิโร่ kung เขียนเมื่อ : 4 พ.ย. 52 08:53:33

ความคิดเห็นที่ 30 โฉมหน้าหมูหยองตัวร้าย จากคุณ : ชิโร่ kung เขียนเมื่อ : 4 พ.ย. 52 08:54:22

ความคิดเห็นที่ 31 ...... จากคุณ : ชิโร่ kung เขียนเมื่อ : 4 พ.ย. 52 08:56:12

ความคิดเห็นที่ 32 นับถือน้ำใจคุณ ชิโร่ kung มากๆ ค่ะ จากคุณ : มีลูกดื้อๆ 6 ตัว (jobee_p) เขียนเมื่อ : 4 พ.ย. 52 09:02:23

ความคิดเห็นที่ 33 ดอลลี่เหมือนเบคอนมากๆเลยค่ะ เบคอนเคยเป็นหมามีเจ้าของนะคะน้องเราอ่ะอยู่หอพักแล้วเบคอนเป็นหมาเจ้าของหอ  เค้าเลี้ยงดูอย่างดีด้วย แต่พอเจ้าของหอมีลูกเค้าก็ปล่อบเบคอนไว้ในกรงขังไว้อ่ะ จนตาแห้ง เป็นชิสุห์ที่สกปรกเลยลล่ะ น้องเราสงสารเลยเอามาเลี้ยงที่บ้านค่ะตอนแรกตาเค้าแห้งมาก ต้องหยอดยาเลยแหละ ตอนนี้ น้องเบคอน มองเห็นนะคะ แต่อาจเป็นเพราะผมบังตาหรืออะไรเนี่ยแหละ ให้เค้ามองๆเหมือนหมาตาบอด โชคดีอีกเช่นกัน ที่เบคอนมาเจอครอบครัวที่รักเค้า และเลี้ยงดูเค้าอย่างดี ไม่งั้นเบคอนคงเป็นหมาตาบอก ที่ไม่รู้จะใช้ชีวิตยังไงดีค่ะ จากคุณ : แม่กุ๊ย-กุ่ย (hioxten) เขียนเมื่อ : 4 พ.ย. 52 09:22:44

ความคิดเห็นที่ 34 หนูดอลลี่ และเปียกปูน มีประวัติที่น่าสงสาร แต่โชคดีที่ได้มาเจอคุณ จขกท...ค่ะ... แก้ไขเมื่อ 04 พ.ย. 52 09:28:32 จากคุณ : คากิ~คากิ เขียนเมื่อ : 4 พ.ย. 52 09:28:02

ความคิดเห็นที่ 35 อ่านไป ยิ้มไป คะ เค้าโชคดีมากๆที่มาเจอคุณคะ จากคุณ : gibgabgoogee เขียนเมื่อ : 4 พ.ย. 52 10:10:46

ความคิดเห็นที่ 36 นับถือน้ำใจของตุณ จขกท.ค่ะ ดีใจกับน้องดอลลี่ที่ได้มาเจอคนอย่างคุณค่ะ หมดเคราะห์แล้ว  มีความสุขมากๆนะลูกนะ ดอลลี่ ในโลกที่มืดมิดแต่หัวใจของน้องเขารับรู้ได้ถึงความรักและเมตตาที่คุณจขกท.มีให้เขาค่ะ จากคุณ : Janissa (FashionMania) เขียนเมื่อ : 4 พ.ย. 52 12:50:12

ความคิดเห็นที่ 37 น่าสงสาร น้องดอลลี่ ของคุณต๋อม จังเลย หน้าตาน่ารักอย่างนี้ เจ้าของใจร้ายมากๆ  ดีแล้วล่ะ ที่คุณต๋อมเอามาเลี้ยง ทำบุญครั้งใหญ่เลยเนาะ  เปียกปูนหน้าตาดีขึ้นเยอะนะนั่น ดูมีเนื้อมีหนัง ไม่เหมือนมาทีแรก ผอมเชียว... ว่าแต่น้องดอลลี่ของคุณนาย..หนักสามโลเอง แวะมาแบ่งเอาเนื้อลูกอีช้าน ไปสักครึ่งตัวมั้ย... ++ ส่วนน้องดอลลี่ ของคุณนุ้ย ก็โดนพ่อทิ้ง.. ทิ้งไปกู้ชาติ 555  ++ ขออวยพรให้คุณต๋อม.. ได้เลื่อนขั้น เงินเดือนขึ้นอีกสองเท่าตัว สุขภาพ แข็งแรง เจริญๆ นะคุณนายยยยยยยยยยยย จากคุณ : Devoted to you เขียนเมื่อ : 4 พ.ย. 52 14:15:11

ความคิดเห็นที่ 38 ท่ากินบ่งบอกให้รู้ว่า ต้องซนมากแน่ ๆ เลย ท่ากินสุดยอด จากคุณ : รถถังหน้าบี้ เขียนเมื่อ : 4 พ.ย. 52 15:25:35

ความคิดเห็นที่ 39 อ่านเพลินเลย ชื่นชมเจ้าของกระทู้ค่ะ เด็ก น่ารักนะคะ  ๆ เล่าเรื่องเค้าแล้วนึกภาพตาม เจ้าของเอาใจใส่เก็บรายละเอียดรู้ว่าแต่ละตัวจะมีนิสัยแตกต่างกัน อย่างนี้ถึงจะเรียกว่ารักกันจริง จากคุณ : น้ำปาย เขียนเมื่อ : 4 พ.ย. 52 22:34:03

ความคิดเห็นที่ 40 ขอบคุณในความเมตตาของจขกท.ค่ะ เรื่องที่น้องเค้ามองไม่เห็น อีกสักพักน้องเค้าก้อจะปรับตัว ได้กับบริเวณ + ที่นอน +ที่กินข้าว + น้ำ ได้ค่ะ ขอแค่วางประจำที่ไว้ให้เค้ารู้ค่ะ จากคุณ : I love your smile เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 52 10:39:43

ความคิดเห็นที่ 41 ดอลลี่ กะ เปียกปูน น่าร๊ากกกกกกก อยากชมสมาชิกที่เหลือของ จขกท จังเลยค่ะ จากคุณ : sakros เขียนเมื่อ : 6 พ.ย. 52 21:53:57

ความคิดเห็นที่ 42 เป็นกำลังใจให้คุณชิโร่ kung และน้องดอลลี่ รวมถึงเด็กๆตัวอื่นๆที่คุณช่วยเหลือและดูแลอยู่ ท้อได้แต่อย่าถอย จากคุณ : ใบมอส เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 52 00:30:14

ความคิดเห็นที่ 43   เร็วจังเลย 1 ปีซะแล้ว พี่ก็ตามอ่านเรื่องน้องเปียกปูนตั้งแต่แรก ยังลุ้นอยู่เลยว่าจะเอาน้องเค้าเข้าบ้านได้มั๊ย 1 ปีผ่านไป เปียกปูนน่ารักมากมายเลยค่ะ ขอบคุณคุณชิโร่คุงด้วยนะคะที่ได้ทำบุญทำกุศลกับหนึ่งชีวิตน้อย ๆ จากคุณ : แก้ว (ging_gong_kaew) เขียนเมื่อ : 9 พ.ย. 52 18:28:32