 |
ความคิดเห็นที่ 137 |
 |
สวัสดีทุกท่าน...
ข้าพเจ้าได้พยายามนำรูปมาลง เพื่อให้ท่านเห็นเป็นแนวทางคร่าว ๆ ว่า มีการมัด การผูกอย่างไร จุดไหน...คิดว่าแต่ละท่านที่สนใจ คงพอจะมองภาพออก.....
การมัดปากนี้ ก็มีข้อจำกัดอยู่ว่าชนิด, ความหนา, ขนาด เป็นอย่างไร หากปรากฏว่าไม่สามารถใช้วิธีมัดได้ พวกข้าพเจ้า ก็ยังมีวิธีอื่น ๆ อีก เช่น...
หากเส้าเกสรเล็กกว่าหลอดกาแฟ ก็ตัดหลอดขนาดยาวพอประมาณ แล้วสวมเข้าที่ปลาย ปิดอับเกสร...หรือ...
หากเส้าเกสรใหญ่กว่าหลอดกาแฟไม่มากนัก ก็ตัดหลอดขนาดยาวพอประมาณ แล้วผ่าตามยาว แบะแล้วเอามาหุ้มอับเกสร แล้วใช้เทปปิด..หรือ...
หากดอกมีกลีบใหญ่พอที่จะหุ้มอับเกสรได้ ก็รวบกลีบดอกทั้งหมด ลู่มาข้างหน้าเพื่อให้ปิดอับเกสร แล้วใช้เทปพันไว้...หรือ....ฯลฯ
ดูแล้ว ก็เรื่องมากนะ...อันที่จริง ข้าพเจ้าเอง ก็ไม่ได้บ้าทำตามอย่างนี้ทุกอย่าง ที่เอามาเล่าให้ฟัง ก็เพื่อให้เห็นวิธีการหลาย ๆ แบบ ที่จะพยายามป้องกัน การผสมซ้ำโดยแมลง...ของพวกนักเลี้ยงกลุ่มที่มีอาการวิตกจริตค่อนข้างสูง...และก็เป็นแค่กลุ่มย่อยเพียงกลุ่มเดียว ไม่ได้หมายถึงนักกล้วยไม้ทั้งหมด...
เหตุที่ต้อง พิถีพิถัน กับการผสมเกสรมาก ก็เพราะว่าในสมัยหนึ่งที่วงการกล้วยไม้ยังไม่กว้าง การผสมไม้เล่น ๆ ไม่ค่อยจะมี หากมีก็ทำกันเงียบ ๆ ในกลุ่ม...การจะผสมไม้แต่ละชุด เพื่อเปิดตัวเข้าสู่วงการนักเล่น นอกเหนือจากเรื่องความสวยงามแล้ว ยังรวมถึงเรื่อง รายได้, การยอมรับและชื่อเสียง ในสังคมกล้วยไม้ ยิ่งได้ได้จดทะเบียนตั้งชื่อด้วย ยิ่งถือเป็นเกียรติประวัติ....ดังนั้น การผสม จึงค่อนข้างจะพิถีพิถัน และเกาะอยู่ข้างตำราเสียเป็นส่วนมาก.....การผสมไม้สมัยนั้น นอกเหนือจากมองถึงคุณภาพของ พ่อ + แม่ เท่าที่ตาเห็นแล้ว ยังมองลึกลงไปถึงสายเลือด ทั้งตรง และ แฝง, พ่อ + แม่ จะต้องเป็นไม้ที่สวย หรือ เป็นไม้ที่เคยได้รับเกียรตินิยมจากสถาบันใด สถาบันหนึ่ง ถึงจะเป็นที่ยอมรับ.....
ข้าพเจ้าเอง ก็เป็นคนในปลายยุคนั้น จึงยังติดไปกับวัฒนธรรมเก่าๆ ซึ่งเมื่อข้าพเจ้านำเกร็ด มาแชร์ให้ท่านทั้งหลายในยุคนี้ได้ทราบ มันจึงดูเหมือนว่า ข้าพเจ้ามีเจตนาอำพราง อะไรทำนองนั้น....
ในความเป็นจริง การกระทำอะไรสักอย่างที่มีขั้นตอนเยอะ ดูแล้วเหมือนยุ่งยาก......สำหรับยุคหนึ่ง อาจเรียกการกระทำนั้นว่า " พิถีพิถัน " แต่ในการกระทำอย่างเดียวกัน ในยุคหนึ่ง อาจเรียกการกระทำนั้นว่า " เรื่องมาก " ก็ได้ ก็แล้วแต่มุมมอง และเป้าหมาย ของแต่ละยุค และแต่ละท่าน....
ขอขอบคุณทุกท่าน ที่ทนอ่าน ถือเสียว่าได้รับรู้เศษเสี้ยวของตำนาน...โดยเฉพาะ ขอขอบคุณ คุณ อู่, คุณ ลิงเล, คุณ ปุ้ม, คุณ นัท, คุณ panmai รวมทั้งท่านอื่น ๆ ที่มอบความปรารถนาดีแก่ข้าพเจ้า.....ส่วนตำนานตัวข้าพเจ้าเอง....
เริ่มรู้จักกล้วยไม้ครั้งแรกในชีวิตตั้งแต่ยังเป็นเด็กประถม เมื่อประมาณปี 2512 เริ่มหาไม้มาเลี้ยงอย่างจริงจัง ประมาณปี 2520....
ข้าพเจ้า ขอปิดเรื่องของข้าพเจ้าเองในความเห็นนี้...เรื่องที่ข้าพเจ้านำเสนอ ก็แล้วแต่ท่านทั้งหลายจะพิจารณา...จะเชื่อ - ไม่เชื่อ, ทำ - ไม่ทำ, ทำได้ -ทำไม่ได้....ข้าพเจ้าคงไม่ได้เข้ามายุ่งเกี่ยวอีก...
ขอขอบคุณอีกครั้ง....บางที เราอาจได้พบกันอีก.....
| จากคุณ |
:
อึ้งเอียะซือ
|
| เขียนเมื่อ |
:
6 พ.ย. 52 19:17:00
A:58.10.170.169 X:
|
|
|
|
|
...ขอบคุณค่ะ..ชัดเจนมากค่ะ..
