 |
ช่วงเวลาแห่งการสูญเสีย
|
|
เป็นช่วงเวลาที่โลกเคลื่อนตัวได้ช้าเหลือเกิน
แต่ละวินาทีที่ผ่านมาในช่วงเดือนที่ผ่านมามันช้ามากๆ
ชีวิตที่ประคับประคองกันมา 4 ปีกลับกลายเป็นเพียงแค่ความฝันเท่านั้นเอง
เค้าเองก็ไม่ผิดนะ เพราะทุกคนย่อมมีสิ่งที่ฝันไว้
ผมไม่ดีเองที่ไม่สามารถทำตามความปรารถนาของเค้าได้
แต่ผมทำเต็มที่แล้วนะ....แต่มันก็ยังดีไม่พอ หลังจากที่ต้องสูญเสียเค้าไป HDD ที่เก็บรูปภาพทั้งหมดก็มีอันต้องพัง
ความทรงจำ ความฝัน มันมลายหายไปหมด ขอบคุณมีนะที่ส่งโปรแกรมมาให้
แต่มันช่วยไม่ได้เพราะอาการหนักมาก โทรไปถามสถาบันที่เชี่ยวชาญคำตอบคือ
8,500.- ขอวางมันไว้ใกล้ๆนี่แหละ
ไม่กี่วันถัดมา มือถือพังอีก เอาสิแต่ตอนนี้ค่อยๆแกะมันมาล้างมาเช็ดก็พอใช้ได้
จะมีออกอาการเพี้ยนบ้างเป็นบางครั้ง แต่ก็ทนๆใช้ไปให้ถึงที่สุดก่อน
ไม่เคยมีครั้งไหนเลยในช่วงชีวิตที่ต้องอยู่ลำพัง วันนี้ต้องใช้ชีวิตเพียงลำพัง
อาศัยอยู่ข้างนอกเพื่ออยู่ใกล้ๆรถไฟฟ้าจะได้ไปทำงานสะดวก อยากบอกว่า
"มันเหงาจับหัวใจ"
ผมก็ยังเหมือนเดิมตั้งแต่วันแรกที่เข้ามาที่คลับนี้ มาถึงก็บ่นๆๆๆๆๆ
วันนี้ผมก็ยังเดินกลับมาบ่นที่บ้านหลังเดิม บ้านที่ผมสามารถบ่นได้และมีคนคอยรับรู้เสมอ
คิดถึงทุกคนนะครับ
จากคุณ |
:
ม้าทิงนองนอย
|
เขียนเมื่อ |
:
18 พ.ย. 52 20:28:00
|
|
|
|  |