ความคิดเห็นที่ 1 |
 |
จากวันแรกที่เจอสิบ ในตลาดเคหะคลอง 6 สิบเป็นหมาที่โครงร่างใหญ่ อาศัยนอนอยู่หน้าร้านแก๊ส สภาพของสิบเหมือนหมาเน่า เนื้อตัวสกปรก มีแต่กลิ่นหนอง แต่สิ่งหนึ่งที่สิบมีให้คือความเป็นมิตร สิบจะกระดิกหางให้เมื่อเราเรียก และจนถึงวันสุดท้ายที่เจอกันสิบก็ยังกระดิกหางให้ทั้งที่แทบจะไม่มีแรง...
เราเตรียมใจไว้ตลอดเวลา...ว่าวันจากลาของสิบต้องมาถึงอย่างแน่นอน สภาพร่างกายของสิบทรุดโทรมลงอย่างมาก มีแต่เนื้องอกเท่านั้นที่เจริญเติบโตอย่างงดงาม...คุณหมอโทรมาบอกสิบอาอาการไม่ดี เริ่มแย่ลง เราคุยกับคุณหมอว่า...ถ้าเค้าหยุดหายใจอีก เราไม่อยากให้คุณหมอกู้เค้ากลับมาอีกแล้ว เรารู้ว่าเค้าเจ็บ เค้าทรมาน แต่เค้าก็สู้อย่างที่สุด...
เราพยายามทำทุกอย่างให้สิบอย่างดีที่สุด...เรารู้ว่าสิบคงคอยใครสักคนที่ตัวเองรักมาก เพราะสิบทำท่าจะจากไปหลายครั้งแล้วแต่ก็ยังไม่ไป สิบคงคอยป้าที่ให้ข้าวให้น้ำ เราโทรไปบอกป้าเมื่อหลายวันก่อนว่าเค้าอาการไม่ดี
อยากให้ป้ามาเยี่ยมถ้ามาได้ จนถึงวันที่สิบไป รพส.จุฬา เราโทรหาป้าอีกครั้ง เอาโทรศัพท์แนบหูให้สิบ ให้ป้าได้คุยกับสิบ ...สิบน้ำตาไหลตลอดที่ได้ยินเสียงป้า สิบคงคิดถึงป้าจริงๆ แต่ป้าก็ไม่ได้มาเยี่ยมสิบจนถึงวาระสุดท้าย...
ตลอดเวลาที่รักษาตัว...สิบเป็นเด็กดีของคุณหมอ ของพี่เลี้ยง ไม่เคยร้องโวยวาย ทั้งที่เจ็บปวดมากมาย สิบเป็นที่รักของพี่เลี้ยงทุกคน และเป็นลูกรักของพี่เลี้ยงประจำตัว เราถึงกับอึ้งเหมือนกันเมื่อรู้ว่า...น้องน้ำพี่เลี้ยงประจำตัวของสิบร้องไห้เสียใจอย่างหนักกับการจากไปของสิบ หมาเน่าๆที่ไม่มีค่าในสายตาของใครหลายๆคน
| จากคุณ |
:
นก (สุนารีสุนารี) 
|
| เขียนเมื่อ |
:
14 ธ.ค. 52 07:30:03
|
|
|
|
RIP
