ความคิดเห็นที่ 1 2 สุนัขที่อยู่ตามธรรมชาติ จะสงบ เคารพกฎ เคารพจ่าฝูง มีชีวิตราบรื่น เพราะถูกเติมเต็มความต้องการพื้นฐานในการเป็นสุนัข สิ่งมีชีวิตสี่ขา ตัวเป็นขน หน้าตาน่ารัก ที่มนุษย์นิยามว่าเขาคือ สุนัข จริงๆแล้วเขาคือ 1 เป็นสัตว์ (Animal) สัตว์ต้องทำงานแลกอาหารและน้ำ อาหารไม่ได้มาฟรีๆ ต้องออกแรงกำลัง และ แรงสมองเพื่อให้ได้มา (Work for food) 2 เป็นสุนัข(Canine) สุนัขต้องเดิน เดินไกลเพื่อหาอาหาร ต้องทำงานเป็นทีมซึ่งต้องทำตามกฎ ระเบียบของฝูง เพื่อความอยู่รอดของฝูง มีลำดับชั้นในการปกครอง แต่ละตัวมีตำแหน่งและหน้าที่ของตน สุนัขจ่าฝูงตามธรรมชาติ มีหน้าที่เติมเต็มความต้องการของสมาชิกทุกตัวในฝูง ให้กินอิ่ม นอนหลับ ปกป้องจากศัตรู และ นำทางไปหาแหล่งอาหาร ซึ่งเป็นงานที่หนัก และ ใช้พลังงานงานกาย และ พลังงานสมองมาก และ ต้องเป็นตลอด 24 ชั่วโมงไม่มีวันหยุด เพราะฉะนั้นสุนัขจะเป็นจ่าฝูงได้ จะเกิดมาพร้อมกับพลังงานที่สูง มีความกล้า มีความทะเยอทะยาน ไม่ยอมแพ้ง่ายๆ นั้นคือ Born to be ไม่ใช่ Born to try พูดง่ายๆ เกิดมาเพื่อเป็นจ่าฝูง ไม่ได้ถูกโหวดหรือถูกเลือกตั้งแต่งตั้งให้เป็น จากคุณ : Yoja&Jiji เขียนเมื่อ : 6 ม.ค. 53 11:38:33

ความคิดเห็นที่ 2 3 เมื่อสุนัขตามธรรมชาติ มาเป็นสุนัขเลี้ยง โดยถูกเพาะพันธุ์ คัดเลือกพันธุ์ให้มีลักษณะโดดเด่นเฉพาะตัว ซึ่งเป็นที่มาของสายพันธุ์ต่างๆ เช่น พิตบูล เชพเพิร์ด สุนัขต้อนแกะ เป็นต้น ในสมัยก่อน สุนัขทำงานที่คนมอบหมายให้ทำเพื่อแลกกับอาหาร ตอนนี้สิ่งมีชีวิตสี่ขา ตัวเป็นขน หน้าตาน่ารัก มีนิยามใหม่เพิ่มเติม คือ 1 เป็นสัตว์ (Animal) สัตว์ต้องทำงานแลกอาหารและน้ำ อาหารไม่ได้มาฟรีๆ ต้องออกแรงกำลัง และ แรงสมองเพื่อให้ได้มา (Work for food) 2 เป็นสุนัข(Canine) สุนัขต้องเดิน เดินไกลเพื่อหาอาหาร ต้องทำงานเป็นทีมซึ่งต้องทำตามกฎ ระเบียบของฝูง เพื่อความอยู่รอดของฝูง มีลำดับชั้นในการปกครอง แต่ละตัวมีตำแหน่งและหน้าที่ของตน 3 สายพันธุ์ (Breed) มีความสามารถเฉพาะเจาะจงเพื่อการทำงานให้มนุษย์ สุนัขสมัยก่อนไม่มีปัญหาพฤติกรรมเหมือนสมัยนี้เพราะ คนสมัยก่อนเป็นจ่าฝูง 100% เติมเต็มความต้องการทุกส่วนของสุนัข เช่น เติมเต็มข้อ 1เติมเต็มความเป็นสัตว์ คือ สุนัขต้องทำงานแลกอาหาร 2 เติมเต็มความเป็นสุนัข(Canine) คือ พาเดิน เช่น เดินไกลเพื่อออกล่าสัตว์ตามเขา เดินอพยพย้ายถิ่น เดินไปหาแหล่งล่าสัตว์ด้วยกัน 3 เติมเต็มสายพันธุ์ (Breed) คือ ให้สุนัขทำงานในหน้าที่ที่มันถนัดเช่น ให้ลากของ เฝ้าฝูงแกะ สู้กับวัว ล่าสัตว์เล็ก เป็นต้น สุนัขที่ถูกเติมเต็มทั้ง 3 ข้อข้างต้นสุน้ขจะไม่มีปัญหาพฤติกรรม จากคุณ : Yoja&Jiji เขียนเมื่อ : 6 ม.ค. 53 11:38:55

ความคิดเห็นที่ 3 4 ปัจจุบัน สุนัขกลายเป็นสุนัขเลี้ยงเต็มตัว ไม่ได้ทำงานอีกต่อไป พื้นฐานการดำเนินชีวิตของคนเปลี่ยนไป ทำให้การปฎิบัติต่อสุนัขก็เปลี่ยนไปด้วย แต่ความต้องการพื้นฐานของสุนัขยังไม่เปลี่ยน ความต้องการในการทำงานยังคงอยู่ แต่เราไม่มีงานให้เขาทำ เขาก็หางานทำเอง นั่นคือความวุ่นวาย ปัญหาพฤติกรรมต่างๆตามมาเป็นพรวน คนส่วนใหญ่มักโทษที่สุนัข โทษที่สายพันธุ์ แต่ลืมโทษตัวเอง ว่า ได้เติมเต็มเขาหรือยัง คนคิดว่าสุนัขเป็นคนขนปุยสี่ขา คิดว่าสุนัขเป็นตุ๊กตา คิดว่าสุนัขเป็นลูก เมื่อคิดว่าสุนัขเป็นคน ก็คิดว่าสุนัขก็ต้องต้องการปั้จจัยพื้นฐานเหมือนคน ก็เลยให้ความรักแก่สุนัขเหมือนกับให้ลูกคน เช่น ตื่นเช้ามาก็ยื่นคุกกี้ให้กิน ซึ่งมันไม่ได้ออกแรงเพื่อแลกอาหารเลย ไม่ได้ Work for food ในบ้านก็ไม่มีกฎ ไม่มีระเบียบ แถมคนในบ้านก็ไม่มีระเบียบในชีวิตอีก เดินก็ไม่ได้เดิน วิ่งก็ไม่ได้วิ่ง ทำผิดก็ไม่มีใครเตือน มีแต่โอ๋และยื่นขนมให้กิน และพูดภาษาเอเลี่ยนที่สุนัขไม่มีทางเข้าใจ แถมซื้อเสื้อผ้าให้ใส่ มีรถสวยๆให้นั้งจะได้ไม่ต้องเดินให้เท้าเลอะ คนมักคิดว่าสุนัขต้องการสิ่งของ ของเล่นเต็มตะกร้า ขนมแสนแพง เสื้อผ้านำสมัย รถเข็นแสนสวย ที่นอนแสนนุ่ม และสุนัขจะเติมเต็มและมีความสุข เหมือนกับคนที่มีของพวกนี้ มีเงินทอง มีความสุขสบายแล้วจะมีความสุข คำตอบก็คือ นั่นไม่ใช่ที่สุนัขต้องการ สุนัขต้องการถูกเติมเต็มในทุกๆส่วนของเขา คือ ต้องทำงานแลกอาหาร (เพื่อเติมเต็มความเป็นสัตว์) ต้องการเดิน และ กฎระเบียบ (เพื่อเติมเต็มความเป็นสุนัข) ต้องการทำงานทำ (เพื่อเติมเต็มความต้องการแต่ละสายพันธุ์ ) และสุดท้าย เมื่อได้ทำสิ่งต้องการพื้นฐานข้างต้นได้เป็นอย่างดี ถึงเป็นช่วงเวลาแห่งการแสดงความรัก ความรักนั้นจะมีดูค่า และคู่ควร ถ้าคนคิดว่าความสุข ความสบาย ขนมเต็มที่ ที่นอนแสนแพง พูดด้วยทั้งวันทั้งคืน แล้วจะทำให้สุนัขมีความสุข ถ้าสุนัขต้องการแค่นั้นจริงๆ ในโลกนี้ ก็จะมีแต่สุนัขที่ไม่มีปัญหา ไม่มีปัญหาสุนัขกัดคน สุนัขก้าวร้าว สุนัขที่ทำตามสั่งทุกอย่าง ไม่มีสุนัขหูทวนลม เอาแต่ใจ ทำบ้างไม่ทำบ้าง ลักปิดลักเปิด ในเมื่อปัญหาพฤติกรรมสุนัขยังมี นั่นคือ สุนัขต้องการมากกว่านั้น จากคุณ : Yoja&Jiji เขียนเมื่อ : 6 ม.ค. 53 11:39:21

ความคิดเห็นที่ 4 5 บางบ้านบอกว่า ทำไมสุนัขของตนเรียบร้อย ไม่ได้ก่อปัญหาแต่อย่างใด ทั้งที่ตนเองก็ไม่ได้เป็นจ่าฝูง ตามใจสุนัขทุกอย่าง ทำไมสุนัขยังประพฤตตัวดีอยู่ได้ คำตอบก็คือ คุณโชคดี (ดีใจด้วย) โชคดีที่ได้สุนัขที่พลังงานต่ำ เกิดมาเพื่ออยู่ตำแหน่งต่ำสุด ไม่ต้องการแก่งแย่งชิงดีใดๆทั้งสิ้น นั่นคือ คุณจะปฎิบัติกับเขาแบบไหนก็แล้วแต่ เขาก็ยอมคุณทุกอย่าง แต่อย่าลืมว่า ทุกคนไม่ได้โชคดีแบบนี้ทุกคน บางคนดวงสมพงศ์ ได้สุนัขจ่าฝูงไป หรือ สุนัขที่พลังงานสูงเบอร์ต้นๆไป ก็จะพบปัญหาต่างๆตามมา ไม่มากก็น้อย ก็แล้วแต่ดวงของแต่ละคน ถ้าผู้เลี้ยงท่านไหนมีความรับผิดชอบ วางแผนในชีวิตดี ก็จะไม่ค่อยมีปัญหา เพราะตนเองได้เตรียมรับมือ มีความรู้เกี่ยวกับการเลี้ยงสุนัข รู้จักการแก้ปัญหาพฤติกรรม มีเวลาพอที่จะเติมเต็มสุนัข แม้จะได้สุนัขพลังงานแบบไหนก็เอาอยู่ แต่คนส่วนใหญ่ก็ไม่ได้วางแผนในชีวิตที่ดีแบบนั้น เมื่อเจอน้องหมาที่ตนเองเอาไม่อยู่ ไม่เคยเจอ รับมือไม่ไหว ปัญหาต่างๆก็จะตามมา อย่าลืมว่า สุนัขที่อยู่ตามธรรมชาติ ไม่มีปัญหาพฤติกรรม เขาไม่มีสิ่งอำนวยความสะดวกเหมือนสุนัขเลี้ยงตามบ้านแม้แต่นิด เขาไม่มีเสื้อใส่ ไม่มีที่นอนแสนอุ่น ไม่มีของเล่นกระดูกยางให้เล่น แต่เขาก็นิสัยดีไม่ท้าทายสร้างความวุ่นวายให้จ่าฝูง จ่าฝูงตามธรรมชาติ ไม่มีการต่อลองกับสุนัขลูกฝูงให้ทำตัวดี เช่น "ถ้าเจ้าลูกฝูงยอมปล่อยกระดูกชิ้นงามชิ้นนั้นลง ข้า ที่เป็นจ่าฝูงของเจ้าจะให้กิ่งไม้สำหรับแทะเป็นรางวัล" หรือ แม่สุนัขก็ไม่มีการต่อลองกับลูกสุนัข ไม่มีที่ว่า "ถ้าลูกๆไม่เล่นตรงนั้นซึ่งเป็นเหวอันตราย พรุ้งนี้แม่จะพาเจ้าทั้งหมดไปเล่นน้ำตกเป็นรางวัล" ในโลกของสุนัขไม่มีการต่อลอง ไม่มีการส่งเสริมพฤติกรรมเชิงบวก มีแต่การตักเตือนทันที เมื่อทำผิด กฎคือกฎ ไม่มีการผ่อนปรน ประณีประณอม หรือ ติดสินบน เมื่อสุนัขมาเป็นสมาชิกในบ้าน วินาทีแรกที่สุนัขเจอเรา เจอสมาชิกในบ้าน เจอบ้านใหม่ เขาจะมองว่า คนคนนี้พลังงานเป็นอย่างไร ด้อยกว่าเขาหรือไม่ บ้านนี้มีจ่าฝูงหรือยัง ใครจ่าฝูง ใครลองจ่าฝูง จ่าฝูงคนนี้ทำตัวเป็นจ่าฝูงที่ดีหรือไม่ เราจะลองท้าทายแย่งตำแหน่งนั้นดีไหม หรือจ่าฝูงเป็นสุนัขตัวเก่าที่อยู่มาก่อน สุนัขตัวนั้นพลังงานเป็นอย่างไร เท่าเทียมกับเราไหม จะแย่งดีไหม เป็นต้น ทุกคน ทุกตัว(สัตว์เลี้ยง) ทุกสิ่งมีชีวิตในบ้าน ก็คือฝูงหนึ่งฝูง ต้องมีจ่าฝูง และลูกฝูง จะมีกี่คนในบ้านก็แล้วแต่ คนทุกคนต้องเป็นจ่าฝูง ต้องทำตัวเป็นจ่าฝูง และ ให้สุนัขทุกตัวเป็นลูกฝูงล่างสุด (ระดับล่างเท่ากันทุกตัว ไม่ใช่ล่างกว่าอีกตัว ล่างเบอร์ 1 ล่างเบอร์ 2 ถ้ายังมีลำดับขั้นอยู่ สุนัขก็จะมีข่มกันบ้าง ซึ่งเราไม่ต้องการให้เกิดเรื่องเช่นนั้น ทุกตัวคือสถานะเท่าเทียมกัน ) จากคุณ : Yoja&Jiji เขียนเมื่อ : 6 ม.ค. 53 11:39:42

ความคิดเห็นที่ 5 6 บางบ้านอาจมีทางเลือกคือ คนที่มีหน้าที่อบรมสั่งสอนสุนัข ให้เป็นเบอร์ 1 สมาชิกในบ้านคนอื่นๆเป็นเบอร์ 2 และสุนัขเป็นเบอร์3 ล่างสุด ถ้าอยากให้สุนัขไม่มีปัญหากับสมาชิกในบ้านคนอื่นๆ(เบอร์ 2 ) คนอื่นๆก็ต้องใช้กฎเดียวกันกับคนที่รับผิดชอบฝึกสุนัข ทุกคนควรมีส่วนร่วมในทุกกิจกรรมเพื่อให้สุนัขยอมรับว่า คนทุกคนเหนือเขา คนทุกคนขั้นสูงกว่าเขา เขาอยู่ล่างสุด เมื่อนั้นปัญหาจะไม่เกิด แต่จะให้ดีที่สุด ก็คือ คนทุกคน เป็นเบอร์ 1 และ สุนัขเป็นเบอร์ 2 ล่างสุด นั่นคือสันติแท้จริง บางบ้าน คนที่รับผิดชอบฝึกสุนัข มีกฎในบ้านเรียบร้อย แต่สมาชิกคนอื่นๆในบ้านไม่ปฎิบัติตามกฎ แหกกฎเสมอ สุนัขจะมองว่า คนที่ตั้งกฎของบ้านไม่มีความสามารถพอที่จะให้สมาชิกในบ้านทุกคน ทุกตัวอยู่ในกฎได้ แปลว่าอำนาจไม่ถึง บารมีไม่พอ สุนัขก็จะไม่เห็นว่าคุณเป็นจ่าฝูงอีกต่อไป สุนัขจะขึ้นเป็นจ่าฝูงแทน และ จะคุมทุกคน ทุกตัวในบ้านแทน เมื่อนั้นปัญหาเกิดตามมา บางบ้านจ่าฝูงมนุษย์ ไม่เป็นจ่าฝูง 100% เป็นบ้างไม่เป็นบ้าง เมื่อนั้น สุนัขก็จะเป็นจ่าฝูง เมื่อตอนที่คุณไม่ได้เป็นจ่าฝูง นั้นคือ คุณกับสุนัขสลับกันเป็นจ่าฝูง จะพบว่า สุนัขจะเดี๋ยวดี เดี๋ยวดื้อ เดี๋ยวทำตาม เดี๋ยวเอาแต่ใจ เรียกมาบ้างไม่มาบ้าง หูทวนลม ลักปิดลักเปิด แต่ถ้าคุณเป็นจ่าฝูง 100% ปัญหาข้างต้นจะไม่เกิด สุนัขจะทำตามทุกอย่าง เรียกก็มาไม่มีหูทวนลม บอกให้นั่งไหนนั่งนั้น ทำตามสั่งทุกอย่างแบบไม่ต้องติดสินบนขนม ถ้ามันเล่นบอลอยู่แล้วคุณจะเดินเข้าไปหยิบบอลอันนั้นมันจะปล่อยบอลจากปากทันที สุนัขจะไม่กล้าเดินข้ามตัวจ่าฝูง จะเดินอ้อม จะไม่กล้าใช้เท้าโดนตัวจ่าฝูง จะไม่กระโดดขึ้นตักเองถ้าเราไม่อนุญาต เป็นต้น เมื่อรู้อย่างนี้ ก็ต้องลองนึกดูว่า เราเป็นจ่าฝูง 100% หรือยัง บางบ้าน แบ่งเป็น 2 ฝูง มีคนที่รักสุนัขมาก และไม่ชอบสุนัข หรือ เกลียด หรือ แค่รู้สึกไม่ชอบ ไม่พอใจ ไม่กินเส้น หรือรักแบบผิวเผิน ถ้าแบ่งเป็นสองฝ่ายแบบนี้ สุนัขจะถือว่าคนที่รักเขามากที่สุด จะเป็นฝูงเดียวกับเขา และคนอื่นที่ไม่ชอบเขาจะเป็นอีกฝูงหรือเป็นศัตรู เมื่อนั้นปัญหาก็จะเกิด จะพบว่าสุนัขดีกับอีกคน แต่จะร้ายกับอีกคน เชื่อฟังคนคนเดียวในบ้าน แต่ไม่เชื่อฟังคนอื่นๆในบ้านเลย หรือจะปกป้อง หวง คนที่รักเขา คนที่สนิทกับเขา ใครห้ามเข้าใกล้ เขาจะหวงจะกัด คนอื่นๆ เป็นต้น บางบ้านสุนัขมีปัญหากับสัตว์เลี้ยงอื่นๆ นก หนู แมว จะแก้ปัญหาข้างต้น ต้องแบ่งขั้นดังนี้ มนุษย์เป็นเบอร์ 1 สัตว์เลี้ยงอื่นๆเป็นเบอร์ 2 และสุนัขอยู่ล่างสุดเบอร์ 3 ถ้าแบ่งได้ตามนี้ บ้านสงบสุข จากคุณ : Yoja&Jiji เขียนเมื่อ : 6 ม.ค. 53 11:40:11

ความคิดเห็นที่ 6 7 ลำดับขั้นในบ้านที่ควรจะเป็นคือ "มนุษย์เป็นเบอร์ 1 สัตว์เลี้ยงอื่นๆเป็นเบอร์ 2 และสุนัขอยู่ล่างสุดเบอร์ 3 " เมื่อทำได้ตามนี้ สันติจะบังเกิด บ้านจะสงบสุข มีแต่รอยยิ้ม สุนัขทุกตัวจะไม่มีปัญหาพฤติกรรม จะไม่มีสุนัขเลี้ยงตัวไหนถูกเปลี่ยนบ้าน ถูกทิ้งเป็นหมาจร หรือ ถูกทำให้ตาย ก่อนที่จะโทษว่าสุนัขเป็นตัวก่อปัญหาต่างๆนานา ต้องดูว่าเราเติมเต็มความต้องการในความเป็นสุนัขของเขาหรือยัง เขาไม่ใช่คน จะคิดว่าเขาต้องการสิ่งของเหมือนที่คนต้องการไม่ได้ มันไม่ใช่เสมอไป ลองเปลี่ยนความคิด มองเขาให้ลึกขึ้น มองดูว่าเขาต้องการอะไร บางทีสายตาที่มองเราอยู่ อาจไม่ใช่สายตาที่ขอคุกกี้เพียงอย่างเดียว อาจเป็นสายตาที่มองและพยายามบอกเราว่า "เมื่อไหร่มามี้ จะเป็นจ่าฝูงเสียที หนูจะได้อยู่แบบมีความสุขจริงๆ มามี้จะได้พาหนูไปเดิน พาหนูไปวิ่ง ไม่ใช่เอาแต่ให้ของกิน หนูอ้วนเป็นหมูแล้วนะ รู้ไหมหนูเครียด หนูหงุดหงิด" สุนัขเปรียบเหมือนกระจกส่องตัวผู้เลี้ยง ผู้เลี้ยงเป็นแบบไหน สุนัขเป็นแบบนั้น เพราะสุนัขจะสะท้อนอารมณ์ ของผู้เลี้ยงกลับมา โดยผ่านพฤติกรรมที่เขาแสดงออก ณ เวลานั้นๆ ถ้าคุณสงบ สุนัขสงบ ถ้าคุณก้าวร้าว สุนัขก้าวร้าว เมื่อไหร่ที่คุณเปลี่ยน สุนัขเปลี่ยนทันที สุนัขพร้อมเปลี่ยนเสมอ ถ้าคุณเปลี่ยนความคิด เปลี่ยนการปฎิบัติต่อสุนัข และ ทำตนเป็นจ่าฝูง สุนัขจะมอบตำแหน่งนั้นให้คุณทันทีเมื่อคุณต้องการ และสุนัขก็จะเปลี่ยนพฤติกรรมทันที วิธีข้างต้น ยากที่จะปฎิบัติให้สำเร็จ เพราะสิ่งที่ยากที่สุด คือ การเปลี่ยนตัวเอง จากคุณ : Yoja&Jiji เขียนเมื่อ : 6 ม.ค. 53 11:40:32

ความคิดเห็นที่ 7 8 เขียนยาวหน่อย (หลายชั่วโมงอยู่) อยากให้ทุกคนเข้าใจความต้องการของสุนัข รักเขาให้ถูก และ เขาจะเป็นเด็กดี ความต้องการลึกๆคือ ถ้าคนเข้าใจสุนัขเติมเต็มสุนัข สุนัขไม่มีปัญหา ก็จะไม่มีใครทิ้งสุนัข สุนัขไม่ถูกทำร้าย และ จะไม่มีใครเกลียดสุนัข หมาจรก็จะน้อยลง เพราะคนกล้าจะรับเลี้ยง และ ไม่มีหมาบ้านที่ถูกลดตำแหน่งไปเป็นหมาจร จากคุณ : Yoja&Jiji เขียนเมื่อ : 6 ม.ค. 53 11:41:14

ความคิดเห็นที่ 8   ขอบคุณครับ ขออนุญาตเซฟไว้ให้ตัวเองและแฟนอ่าน จะได้เตือนเราว่าเราต้องเป็น "จ่าฝูง" ไม่ใช่ให้เค้ามาดื้อกับเราได้ จากคุณ : พ่อกะทิ เขียนเมื่อ : 6 ม.ค. 53 11:59:47

ความคิดเห็นที่ 9 โอ้วววววววววว งวดนี้ความรู้แน่นเอี๊ยด ขอบคุณจ้าน้องหญิง จากคุณ : เบิร์ดแม่จิน-แจ๊ส-เรน-จูเนียร์ (byrd_r) เขียนเมื่อ : 6 ม.ค. 53 12:32:28

ความคิดเห็นที่ 10 ขอบคุณมากๆค่ะ จากคุณ : Hathi เขียนเมื่อ : 6 ม.ค. 53 12:42:49

ความคิดเห็นที่ 11 ขอบคุณมากมายสำหรับความรู้ดีๆที่นำมาฝากค่ะ จากคุณ : sakros เขียนเมื่อ : 6 ม.ค. 53 12:53:39

ความคิดเห็นที่ 12 ขอบคุณค่ะ ได้ความรู้เพิ่มเติมอีกแล้ว จากคุณ : แม่โลโบ้ เขียนเมื่อ : 6 ม.ค. 53 13:10:55

ความคิดเห็นที่ 14 ขอบคุณมากเลยค่ะสำหรับข้อมูลดี ๆๆ อีกครั้งค่ะคุณหญิง ริสาขอเม้นก่อน แต่เด๋วขออ่านอีกรอบนะคะ เพราะยาวมากเลยค่ะ จากคุณ : mooaoun เขียนเมื่อ : 6 ม.ค. 53 13:33:07

ความคิดเห็นที่ 15 ขอบคุณจ้า ตามอ่านมาเรื่อยๆๆ แต่ยังทำตามเต็มๆๆไม่ได้สักที แงแง ถ้าเราอยู่ไม่มีปัญหา  แต่พอไม่อยู่สิกัดกันจัง แง่ว จากคุณ : PHat_Hui_Fay เขียนเมื่อ : 6 ม.ค. 53 15:21:12

ความคิดเห็นที่ 16 ขอบคุณสำหรับ ข้อมูลดีๆ แต่มีปัญหาอยากถามว่า น้องเค้าก็ชื่อฟังเราดี แต่เวลาพา ออกไปเที่ยวนอกบ้าน เจอหมาตัวอื่นจะร้อง จะเข้าไปหา พอดมๆ บางทีก็ไม่มีอะไร บางทีก็ทำท่าจะแง่มเค้าทั้งที่เค้าตัวใหญ่กว่า ยิ่งเวลาเราอุ้มอยู่จะซ่าส์มากๆ พอปล่อยลงไป ก็จะไม่อะไรเลย อีกเรื่อง เค้าไม่ชอบเด็กที่วิ่งหรือทำเสียงดังไม่เข้าใจ จากคุณ : แม่เนเน่ (boyote) เขียนเมื่อ : 6 ม.ค. 53 15:57:11

ความคิดเห็นที่ 17 ตอบคุณ "แม่เนเน่ (boyote)" คะ สุนัขจะแสดงพฤติกรรมแตกต่างกันไปขึ้นกับสถานที่ สิ่งกระตุ้น และ ภาวะอารมณ์ของผู้ถือสายจูงในขณะนั้น อยู่นอกบ้าน สิ่งกระตุ้นมากมาย แถมภาวะอารมณ์ของเจ้าของอาจไม่นิ่งเท่าอยู่บ้าน กังวลมากไป หรือ ระวังสุนัขตัวอื่น บางคนกลัวสุนัขตัวใหญ่ๆด้วยซ้ำ ปัจจัยข้างต้นทำให้นิสัย และ พฤติกรรมสุนัขไม่เหมือนกับตอนอยู่บ้าน เมื่อไหร่ที่สุนัขมีนิสัยเปลี่ยนไป ก็ต้องเตือนไม่ว่าจะอยู่ที่ไหนก็ตาม สุนัขตัวเล็กมักแสดงว่าตัวเองก้าวร้าว เข้าจู่โจมสุนัขตัวอื่นที่ตัวโตกว่า แยกเขี้ยว ยิงฟัน มากกว่าปกติ แต่ลึกๆแล้ว ขี้กลัว เลยต้องข่มขวัญโดยแสดงว่าตัวเองยิ่งใหญ่ เรียกพฤติรกรรมแบบนี้ว่า Napoleon Complex แล้วเวลาเราเจอสุนัขตัวใหญ่ เจ้าของเองก็กลัว แถมกลัวจะมาทำร้ายสุนัขเราอีก เราก็กลัว สุนัขเราก็copy อารมณ์เราเวลานั้น แล้วเขาก็กลัวไม่มั่นใจในสถานการณ์ เพราะเมื่อไหร่ที่เรากลัว ไม่แน่ใจ นั้นคือ เราไม่ได้เป็นจ่าฝูงของเขาแล้ว เขารู้ว่าเราปกป้องเขาไม่ได้อีกต่อไป เขาก็ต้องป้องกันตัวเอง นั่นเอง ทำให้เขาแสดงความก้าวร้าวออกมา บางทีก็เข้าจู่โจมก่อน ยิ่งเราอุ้มเขา ยิ่งทำให้เขาเหลิง และ เขาอยู่สูงกว่าสุนัขตัวอื่นๆ เขาก็เลยหลงตัว ว่าตัวเองยิ่งใหญ่ เขาก็ยิ่งแสดงพฤติกรรมก้าวร้าว หรือซ่าส์กว่าปกติได้ วิธีแก้ ก็คือไม่ต้องอุ้ม อะไรที่ทำแล้ว สุนัขนิสัยแย่ลง ก็ไม่ต้องทำ แปลว่าการกระทำนั้นไม่เหมาะสม การอุ้ม การปลอบ เหมือนเป็นการสนับสนุนชื่นชมการกระทำของเขา ณ ขณะนั้นว่าเป็นสิ่งถูกต้อง  เช่น เขาขู่ เห่าสุนัขตัวอื่น เราก็อุ้มเขาขึ้นมา เหมือนบอกเขาว่า เห่า ก้าวร้าว ถูกต้อง จงทำต่อไป หรือ เขากลัวบางอย่าง วิ่งมาหาเราให้อุ้ม เราก็อุ้ม เป็นการสนับสนุนว่า การกลัวนั้นถูกต้อง จงกลัวต่อไป พอเราอุ้มเขาเสร็จ เขาก็เหลิง หลงตัวเองขึ้นมาทันใด ก็จะซ่าส์ และ ก้าวร้าวมากขึ้น แก้โดยไม่ต้องอุ้ม กลัวก็ช่าง ให้เขาเผชิญสถานการณ์เอง เราคอยถือสายจูงไว้ ไม่ให้เขาวิ่งหนีไปไหนได้ หรือ กระตุกเบาๆ หรือ ฉกไปที่สีข้างให้สะดุ้ง เมื่อเขามีอาการตื่นเต้น วอกแวก หรือ ก้าวร้าว เด็กๆ มีการกระทำที่ไว เสียงแหลม วุ่นวาย ดูแล้วไม่เหมือนผู้ใหญ่ ทำให้สุนัขที่เข้าสังคมไม่เก่ง ตื่นเต้นง่าย หรือ ขึ้กลัว เกิดความวิตกกังวล และ ไม่แน่ใจ และ ไม่ชอบขึ้นได้ การเคลื่อนไหวของเด็ก เสียงของเด็ก ทำให้กระตุ้นให้สุนัขที่ตื่นเต้น จะตื่นเต้นมากขึ้น ก้าวร้าวก็จะก้าวร้าวมากขึ้น กลัวก็จะกลัวมากขึ้น การวิ่งของเด็ก พร้อมเสียงแหลมเล็กของเด็ก ก็เหมือนเหยื่อที่กำลังหนีเอาชีวิต สุนัขเห็นก็จะสามารถกระตุ้นสัญชาตญาณการไล่ล่าได้ ทำให้สุนัขแสดงความก้าวร้าวขึ้นมาได้ เมื่อไหร่ที่สุนัขแสดงพฤติกรรมไม่เหมาะสมไม่ว่ากับคน กับเด็ก หรือ กับสุนัข ก็ต้องเตือน เช่น ใช้การฉก หรือ กระตุกสายจูง และอย่าลืมสอนเด็กๆที่จะมาเล่นกับสุนัขเรา ว่า จะต้องมีมารยาทในการเจอสุนัขอย่างไร เรื่องการหัดให้สุนัขเข้าสังคม ดูได้ที่ http://www.bloggang.com/mainblog.php?id=yojajiji&month=24-08-2009&group=7&gblog=9 จากคุณ : Yoja&Jiji เขียนเมื่อ : 6 ม.ค. 53 18:37:13

ความคิดเห็นที่ 18 ขอบคุณมาก ๆนะคะ คงต้องเริ่มที่ตัวเราก่อน ต้องนิ่งกว่านี้ จากคุณ : แม่เนเน่ (boyote) เขียนเมื่อ : 6 ม.ค. 53 18:50:14

ความคิดเห็นที่ 19 ขอบคุณมากๆครับ จากคุณ : พ่อจ้าวคำรน (pebaggio) เขียนเมื่อ : 6 ม.ค. 53 19:00:11

ความคิดเห็นที่ 20   ขอบคุณมากค่ะ กับ สาระดี ๆ จากคุณ : กัลปังหาสีสวย เขียนเมื่อ : 6 ม.ค. 53 19:36:11

ความคิดเห็นที่ 21 เป็นกระทู้ที่ดีมากค่ะ จะ SAVE เก็บไว้อ่านหลายๆรอบ จะได้เข้าใจเค้ามากขึ้นค่ะ ขอบคุณมากๆค่ะ ^__^ จากคุณ : ...โอลันล่า ฯ... เขียนเมื่อ : 6 ม.ค. 53 19:59:41

ความคิดเห็นที่ 22 ขอบคุณค่ะ =) จากคุณ : NanBFC เขียนเมื่อ : 6 ม.ค. 53 22:10:40

ความคิดเห็นที่ 23 ขอบคุณคุณแม่จีจี้โยจาและหนูยูจินะคะสำหรับข้อมูลดีๆ แล้วจะเข้าไปศึกษาที่บล็อคนะคะ เพราะตอนนี้ที่บ้านเริ่มเข้าขั้นวิกฤตแล้วค่ะ ปอมก็เก่งเหลือเกิน บางแก้วก็ไม่ยอมน้อง ดูแล้วซักวันคงได้ฟัดกันแน่ จากคุณ : ปอมซ่าส์ เขียนเมื่อ : 7 ม.ค. 53 10:12:19

ความคิดเห็นที่ 24 ขอบคุณสำหรับความรู้ดีๆ ค่ะ จากคุณ : หม่าม๊าพี่เจ๋ง เขียนเมื่อ : 7 ม.ค. 53 12:46:06

ความคิดเห็นที่ 25 ปัจจุบัน เวลาเดิน หมาเดินนำ(ขนาดอยู่ในสายจูง) คนเดินตาม ...หมาเป็นจ่าฝูง ปัจจุบัน เวลากิน เรากิน หมาขอเราให้ หมากินก่อนคน (จะได้อิ่มไม่ต้องมายุ่งกับฉัน) คนก็ทีหลัง ...หมาเป็นจ่าฝูง ปัจจุบัน เวลานอน นอนบนหมอนเรา...หมาเป็นจ่าฝูง ปัจจุบัน เวลาพาไปข้างนอกหมาดีใจ อยู่ไม่นิ่ง นั่งรถก็กวน ...หมาเป็นจ่าฝูง ปัจจุบัน เราเรียก มาบ้างไม่มาบ้าง แล้วแต่อารมณ์ และขนม เราวิ่งตามหมา ...หมาเป็นจ่าฝูง ปัจจุบัน ทุกเช้า ตื่นเพราะหมาปลุก...เฮ้ยไรเนี๊ยะ มันเป็นจ่าฝูง ปัจจุบัน หมาๆๆๆที่เราเลี้ยง เค้าคือจ่าฝูง เรา(คนเลี้ยง) กลายเป็นลูกฝูง ไหง...เราเป็นเจ้าของ นี่เราซื้อจ่าฝูงมาดูแลเราหรอเนี๊ยะ สรุปแล้ว ต้องแก้ที่เจ้าของก่อน แล้วจะแก้ได้ไหมเนี๊ยะ จากคุณ : TiSsUe NaRak เขียนเมื่อ : 7 ม.ค. 53 14:29:46

ความคิดเห็นที่ 26 ขอบคุณสำหรับความรู้ดี ๆ ค่ะ จากคุณ : CookieMom เขียนเมื่อ : 8 ม.ค. 53 09:35:06