ความคิดเห็นที่ 1 เก่งมาก ๆ เลยค่ะ เจ้ากี้เนี่ย... อ่านไปอ่านมาไหงกลายเป็นเรื่องเศร้าซะได้ละคะ... แง๊~~~~ คิดถึงเค้านะคะ หมาตัวแรก... จากคุณ : ผู้หญิงแกล้งโง่ เขียนเมื่อ : 24 ม.ค. 53 22:43:04

ความคิดเห็นที่ 2 โอ้โห กี้จ๋า หลงใหลสาวเพียงตัวเเดยวเท่านั้น  ถ้าเป็นคน คงจะดี อิอิ เรื่องของเรามีเยอะ เพราะรักหมามาก ไม่ขอแสดงความคิดเห็น แบบว่า มีสุนัขหลายตัว ขอแค่บอกว่า เรารักเค้าแค่นั้นล่ะ อิอิ จากคุณ : MaM-Mochi-pompom เขียนเมื่อ : 24 ม.ค. 53 23:18:54

ความคิดเห็นที่ 3 แรกรับเจ้าตัวน้อยเข้าสู่อ้อมกอดประมาณเดือนตุลา ปี 2547 พี่ชายอุ้มน้องหมาตัวน้อยใส่ชุดกะลาสีเล็กๆเข้ามาในบ้าน เรา :  หมาใครอะ? พี่ชาย : ซื้อมาจากใต้เซนทรัลบางนา  เค้าบอกว่าเป็นชิสุห์ซื้อมาให้น้องแพท(ลูกชายพี่) เรา :  ชิสุห์บ้าอะไรจมูกสีน้ำตาลหน้าตาแบบนี้   โดนเค้าหลอกแล้ว เอาไปคืนก็ไม่ได้        ซื้อมาเท่าไหร่  สิ้นเปลืองไม่เข้าเรื่องซื้อหมาปลอมมาแถมแพงอีกตะหาก        ทำอะไรไม่รู้จักปรึกษากันก่อน    แว๊ดๆๆๆๆ แจ๊ดๆๆๆๆๆ  ^%%$##*(*^%# เรา :  เอามาสำรวจร่างกายเจ้าตัวน้อย  อุ้มขึ้นห้องและตกเป็นของเรา         ตั้งแต่บัดนั้นเป็นต้นมา มีหลายๆชีวิตที่อยู่ในความทรงจำ  แต่ชีวิตน้อยๆนี้เป็นชีวิตล่าสุดที่สร้างความสุขให้เราถึง 6 ปี ใกล้จะครบอาทิตย์แล้วซินะที่หนูจากไป   หนูคิดถึงแม่บ้างไหมลูก  แม่คิดถึงหนูจังหมูอ้วน น้องโมโม่ มาให้แม่กอดหน่อยได้ไหมขอแค่ในฝันก็ยังดี จากคุณ : แม่เกดรักน้องโมโม่ที่สุด (Katiez) เขียนเมื่อ : 24 ม.ค. 53 23:41:24

ความคิดเห็นที่ 4 จะสองปีแระซินะที่รับน้องวัตจึ น้องยอร์คข้างถนนมาเลี้ยง เจอกันครั้งแรก ช๊อปที่ห้างแห่งนึง  ที่ข้างป้ายรถเมล์มีถังขยะ มีก้อนกลมๆๆดำๆๆ   ตอนแรกเรานึกว่าแมวที่ตายแล้ว ก็คิดอยู่โหยเอาแมวดำมาทิ้งไม่เอาไปฝังว้า ถุง เถ้งก้อไม่รู้จักใส่เห้อเชื่อเลย  พอมองซักแปป เฮ้อเหมือนมีอะไรกะดุก กะดิก ( ผีหลอกป่าวว้า เสียวๆ )   คิดในใจ " เดินไปดูดีมั้ย เผื่อมันยังไม่ตายจะได้เอาไปรักษา " อีกใจนึงก็เสียวถ้ามันเป็นพิษสุนัขบ้าจะทำไงว้า( เสียวพอกัน) พอเดินไปดูใกล้ๆๆ อ่าวน้องหมานิหน่า ทำไมตัวเล็กจังเนี่ย เบาเหวงเรย แถมมีขี้เรื้อนอีกต่างหาก  ขนหรอมแหรมมาก  ดูไม่ออกหรอกว่าพันธุ์อะไร เน่าแบบนี้มิน่าล่ะ ( โดนทิ้งแหงเรยแก ) เดินอุ้มน้องหมา ไปถามคนขายหมูปิ้งแถวนั้น เค้าบอกว่าเห็นหลายวันแล้ว บางทีก็โดนหมาเจ้าถิ่นไล่ เลยมาอยู่ข้างถังขยะ คิดในใจ "  เอาไงดีว้า ทิ้งไว้ตรงนี้ตายแหง่ม เอากลับไปก้อแย่แน่ๆๆอยู่หอด้วย ป้าที่หอจะให้เลี้ยงมั้ยว้า คิดๆๆๆๆๆๆ " พอเราเดินออกมา อ่าวไอหมาน้อย เดินตามแต่เหมือนจะเดินไม่มีแรง โหยน่าสงสารอ่ะ ลองโทรถามแฟนก่อนดีกว่า โทรหาแฟน เรา  " ... เค้าเจอหมาอ่ะมันดูไม่ค่อยดีเลย เจอที่ข้างถนน ด้วยเล็กปี๊ดเดวเอง เอาไปเลี้ยงได้มั้ย นะนะ " แฟน " อย่าเอามานะ เอาไปไว้ที่เดิมเลย " เรา  " อยู่ที่เดิม มันก้อตายอ่ะ ผอมจนกะดูกทิ่มคอตายแระ ตัวก้อเน่าอ่ะ เอาไปหอ นะนะ " แฟน " อยู่หอเลี้ยงได้ไง เป็นภาระ บราๆๆๆๆๆ " เรา " งั้นแค่นี้ก่อนนะ ( รำคาญวางดีกว่าพูดไปก็ไม่เข้าใจ ชิ ) " ไม่สนแระ ป่ะน้องหมากลับบ้านกันเราไปตายเอาดาบหน้ากันนะ ตัดสินใจเอาใส่กะเป๋า แล้วกลับเข้าไปในห้างต่อ ช๊อปของของน้องหมาก่อน ซื้อ ถาดอาหาร แชมพู กะเป๋าสุนัข กลับมาหอ โดนด่าไปแปปนึง หลังจากนั้นก็พาน้องอาบน้ำ อาบไป3 รอบ น้ำยังดำปี๊อยู่เลย พอไดร์ให้แห้ง ก็ตรวจร่างกาย อีกรอบ เปิดปาก  ดูฟันเพื่อประเมิณอายุ โอ๊ยแม่เจ้า ประเมินไม่ถูก เจอแต่หินปูนทุกซี่เลย แต่ดูคร่าวๆๆน่าจะ 4 ขวบอัพ เช๊ค dehydrate  เหี่ยวอ่ะน้องท่าทางจะไม่ค่อยได้กินอะไร ดูสีเหงือก แดงเชียวจริงๆๆเหงือกอักเสบ ฮ่าๆๆ   หู มีหนองเพียบ ขี้หูเหม็นโคดๆๆ ลืมบอกไปน้องตัวผู้ค่ะ ยังไม่ได้ทำหมัน ( แต่อีกสามเดือนหลังจากนั้นน้องเริ่มแข็งแรง เราให้พี่ที่ทำงานมาวางยาขูดหินปูนและทำหมัน ให้ค่ะ  ไม่กล้าทำเอง เสียว >_<) เปิดซีซาร์มาให้กิน ตอนแรกเทอาหารเม็ดน้องดมๆพยายามกิน แต่กินได้น้อย สงสัยจะเจ็บเหงือกแฮะ เรยง้านซีซาร์แระกัน กินใหญ่เลย สงสัยหิว หลังจากนั้นส่งเลือดตรวจ โหย ทุกค่าต่ำหมดเลย แถมพยาธิเม็ดเลือดด้วย TT__TT  ลืมบอกไปว่าน้ำหนักตอนเอามาเบาเหวงเรยชั่งได้ 1 โลนิดๆๆ ปัจจุบัน 3 โลแล้วค่ะ ( แต่ยังเลือกกินเหมือนเดิม ) ก่อนวางยาขูดหินปูน ก็รักษาพยาธิเม็ดเลือด ตับ โด๊ฟ อย่างดี ให้กินแต่ซีซาร์เดือนละสองลัง  ปากเน่ามาก ฮ่าๆๆ พอขูด หินปูนเสร็จเคี้ยวอาหารเม็ดสบายเลยค่ะ แอบเลี้ยงในหอมาเกือบปี ป้าที่ห้องเค้าไม่ว่านะค่ะ น้องน่ารักมาก ไม่เห่า แต่ป้าบอกว่าอย่าให้คนอื่นเห็นเดี๋ยวเลี้ยงกันทุกห้องแล้วจะยุ่ง ตอนนี้เลี้ยงได้สองปีแล้วเพิ่งทำวัคซีนประจำปีน้องไป เข็มที่2 ตั้งแต่รับน้องเค้ามาอยู่ด้วย รู้สึกมีแต่สิ่งดีๆเจ้ามาในชีวิต ได้ย้ายที่อยู่ใหม่มีที่กว้างๆๆให้น้องวิ่งเล่น ไม่ต้องหลบๆๆซ่อนๆๆอีกแล้ว จากคุณ : พลอยสวย (runget) เขียนเมื่อ : 25 ม.ค. 53 00:05:02

ความคิดเห็นที่ 5 ลืมรูป แก้ไขเมื่อ 25 ม.ค. 53 00:06:17 แก้ไขเมื่อ 25 ม.ค. 53 00:06:05 จากคุณ : พลอยสวย (runget) เขียนเมื่อ : 25 ม.ค. 53 00:05:40

ความคิดเห็นที่ 6 อ่าวไม่ติด จากคุณ : พลอยสวย (runget) เขียนเมื่อ : 25 ม.ค. 53 00:06:42

ความคิดเห็นที่ 7 ตอนนี้น้องน่ารักมาก พอขนขึ้นเริ่มมีแววหล่อ อิอิ จากคุณ : น้องพลอยสวย (runget) เขียนเมื่อ : 25 ม.ค. 53 00:10:24

ความคิดเห็นที่ 8 เมื่อประมาณ 13 ปีก่อน ข้างบ้านเราโดนย่องเบางัดบ้าน พ่อเราเลยอนุมัติงบให้ซื้อน้องหมามาเฝ้าบ้าน 1 ตัว เรากำเงิน 1000 บาทไปจตุจักรกับน้องชาย ไปเล็งอัลเซเชี่ยนเอาไว้ แต่น้องชายบอกว่า ช้าก่อน จะเอาเฝ้าบ้านมันต้องบางแก้ว เชื่อไหม ขโมยกระโดดลงไปในท้องร่อง มันกระโจนตามไปกัด ต้องเอาคนมาช่วยกันงัดปากมันถึงจะยอมปล่อย เราฟังแล้วเคลิ้ม .... เย็นนั้นเลยยอมเพิ่มเงินอีก พันกว่าบาท อุ้มบางแก้วกลับบ้านมาตัวนึง ให้ชื่อว่าโกโก้ ตามน้องหมาตัวเก่าที่ตายไปหลายปีแล้ว ที่เลือกตัวนี้ก็เพราะมันสีโกโก้สลับขาว เข้ากับชื่อมาก ๆ สรุปคือ มีชื่อหมาไว้แล้ว ค่อยไปเลือกตัวที่เข้ากับชื่อ แถมโดนหลอก ไม่ใช่พันธุ์แท้อีกต่างหาก แรก ๆ มันยังเด็กอยู่ เลยเอาไปนอนข้างเตียงข้างบน เจ้าโก้รู้งานมาก อึ ฉี่ บนหนังสือพิมพ์ตลอด พออายุเข้า 4 เดือน ก็ไม่เคยอึ ฉี่ ในบ้านอีกเลย นิสัยขี้อ้อนมาก รักสะอาด จากที่คิดว่าจะให้มันเฝ้าบ้าน กลายเป็นว่ามันย้ายเข้ามาอยู่ในบ้าน วันละ 22 ชั่วโมง นอนด้วยกันข้างบน เปิดแอร์ปุ๊บ มันหลับปั๊บ วันนึงนับแล้ว มันลืมตาดูโลกประมาณ 5 ชั่วโมง นอกนั้น มันหลับ ข้อเสียมันมี แต่ข้อดีมันมีมากกว่า ที่บ้านเรารักมันมาก มันก็รักเรากับพ่อมาก ๆ จนเมื่อ กค. ปีที่แล้ว มันก็จากไป เพราะมะเร็งผิวหนัง 3 วันสุดท้ายที่มันอยู่โรงพยาบาล อาการมันแย่ลงเรื่อย ๆ จนเราคิดว่า เราจะไปเอามันกลับบ้านดีกว่า ถ้าจะตายก็อยากให้มันตายที่บ้าน จะได้ไม่ต้องโดนฉีดยา เจาะขาให้น้ำเกลือ เช้าวันนั้น เราไปรับมันกลับบ้าน มันกระดิกหางแทบไม่ไหวแล้ว พอกลับบ้าน เราเอามันเข้ามานอนในบ้าน พ่อเรามานั่งลูบหัวมันอยู่ 10 นาที มันก็กระตุกนิดนึงแล้วก็จากไปอย่างสงบ มันคงรอจะกลับบ้านมาเจอพ่อเราเป็นครั้งสุดท้าย อยู่กันมา 13 ปี มันเป็นเหมือนน้องชาย เพื่อน ลูกน้อง กับเราไปแล้ว ทุกวันนี้พอดูรูปมันทีไร เราก็ยังต้องร้องไห้ทุกที คิดถึงมาก มาก จากคุณ : Netmafia เขียนเมื่อ : 25 ม.ค. 53 04:10:13

ความคิดเห็นที่ 9 พี่ม๊อบมาอยู่กะแม่ตั้งกะวันที่  30  มิถุนายน  2548   อายุได้ 6 อาทิตย์ แรกทีเดียวเจ้านายแม่เค้าอยากได้  แม่ก็ไปเดินงาน Dog show  ที่เมืองทองธานี วันแรกที่ไป  คนขายพี่ม๊อบบอกราคา  15,000  บาท   ไม่ไหวๆ ๆ ๆ ๆ   แพงมาก งานวันสุดท้ายได้ไปอีกหน อ้าวหมาตัวนี้ยังอยู่   ไปลูบๆๆๆ  คลำ  พี่ม๊อบโดนแมวตบตา  มีไอด้วย  แกล้งถามเค้าอีกทีว่า น้องๆๆๆ  ตัวนี้เท่าไหร่ 4,000  ครับพี่   ( คิด- อ่ะ ไร สามวันราคาตกขนาดนี้)  แต่ตาเจ็บนะพี่  นิดหน่อยแค่โดนแมวตบอ่ะพี่ ยืนลังเล  ตรูจะเสียเงินฟรีป่ะเนี่ย  เอาไปจะตายมั๊ยหว่า  ไม่เอาดีกว่า ขณะคิดๆๆๆๆ  เพื่อนที่ไปด้วยก็ยุว่า  เอาดิ ๆ ๆ ทันใดนั้นมีผู้หญิงคนนุงถามคนขายว่า   น้องๆๆชเนาท์เซอร์ตัวเท่าไหร่  คนขายไม่ทันได้ยิน   ไวกว่าคนขายค่ะ   หันไปตอบว่า   "เอาแล้วค่ะ" เพื่อนถาม   เมิงเอาตอนไหนฟระ อิอิอิ  ก็เอาตอนที่หันไปตอบเค้าแหละ  แล้วคนนั้นเค้าก็จากไป เอาล่ะสิ  ปากพาไปแระ ถามคนขาย  น้องๆๆๆ ลดอีกได้ป่าว  พี่มีเงินมาไม่พอ เอางี้พี่  3500  แระกัน  คนขายบอก งั้นเอางี้  3000  นะ   ตาก็เจ็บ  ไอด้วย แหมพี่...... 3000  ไม่ให้ไม่เอา  (แอบใจเสียกลัวเค้าไม่ให้) อ่ะก็ได้เดี๋ยวผมให้ยาไปหยอดตาด้วย แล้วก็อุ้มกันออกมา  พากันไปช๊อปกระจาย แล้วพาไปหาหมอ งานเข้าค่ะ  รู้แระ  ทำไมราคาตกขนาดนี้ กระจกตาเป็นแผลยาวเลย  แถมปอดบวม กะท้องเสียมาอีก อาการปางตายให้เสียวเล่น ไม่ให้ใครแล้วแม่เลี้ยงเองดีกว่า ประคบประหงมสารพัด  ยุงไม่ให้ไต่ ไรไม่ให้ตอม เห็บไม่ให้ยุ่ง จานชามแช่เดทตอลตลอด   สารภาพกลัวพี่ม๊อบตายค่ะ จนรอดกันมาได้  มาเป็นคุณหนูอยู่จนทุกวันนี้ เลี้ยงเสียหมา  จนไม่รู้จะเสียไงแระ ....... จากคุณ : แม่ของคุณหนูไม้ม๊อบ (น้องไม้ม็อบ) เขียนเมื่อ : 25 ม.ค. 53 06:24:57

ความคิดเห็นที่ 10 ตูตี้ตู่... ฮัลโหล... เพื่อน:    แก..อยู่ไหน จะกลับบ้านกี่โมง เดี๋ยวถึงบ้านแล้วโทรบอกด้วยนะ จะแวะเอาซีดีรูปวันหมั้นไปให้ดูฉันอยู่โลตัสหน้าบ้านแก กำลังซื้อของนิดหน่อย เรา:       ฉันไปหาที่โลตัสก็ได้ กำลังจะกลับบ้านแล้ว แต่ทำไมต้องรีบเอามาดึกแล้วพรุ่งนี้ให้คนขับรถเอามาก็ได้ (แอบงง..มันจะรีบไรนักหนา) เพื่อน:    ไม่เอาๆๆ  กลับถึงบ้านเมื่อไหร่โทรมาแล้วกัน..... ...................... ................................................................. เพื่อน:    ฮัลโหล.. แกลงมารอหน้าบ้านเลย กำลังจะถึงบ้านแกแล้ว เรา:       หวัดดี..(ประตูรถเลื่อนเปิด) เพื่อน:    (อุ้มกองอะไรดำๆแดงๆอยู่บนตัก ตะค่มๆยุกยิกๆ....)             แก........ฉันเอาของขวัญวันเกิดมาให้ เรา:        เฮ้ย...........กรี๊ดดดดดดดดดด...................................... (ดังมาก...หมา สักห้าสิบตัว ของบ้านโน้นบ้านนี้  เริ่มเห่ากันทั่วซอย เห่าๆๆๆๆๆ  สนั่นหวั่นไหว) เรารับน้องมาอุ้ม ตัวน้องหอม ตัวน้องนุ่มนิ้ม ตัวน้องเล็ก และเบาหวิว ขนหนูหรอมแหรม.. เพื่อน:    สามเดือนครึ่งแล้วนะแก.. นี่ๆมีอาหารมาด้วยถุงโต royal canin หมอเขาให้มา....มีสมุดวัคซีนประจำตัวหนึ่งเล่ม.ฉีดครบแล้วทุกอย่าง ใบเพดดรีกรีเขาจะส่งมาตามหลังนะแก... โทรไปคุยกับเขาซะคนขายเขารออยู่ จะได้รู้วิธีเลี้ยงเบื้องต้น..บร่า..บร่า..บร่า...... แม่ก้มลงมองน้องในอ้อมกอด.....แม่น้ำตาคลอ.....แม่ดีใจ... น้องมาในชุดลายขวางขาวแดง ผูกโบว์ของขวัญสีแดง ห่อมาในผ้าขนหนูสีน้ำเงิน ผูกจุกน้ำพุน้อยๆด้วยกิ๊บสีม่วง...แม่จำได้ติดตา...และจะไม่ลืม.... หนูตัวสั่น สั่น สั่น ....สั่นกลัวจนน่าสงสาร...แม่ต้องกอดโอ๋ๆจนหนูหายสั่น แม่เรียกหนูด้วยชื่อที่อยู่ในใจแม่มานานแสนนาน... หนูจิ้มลิ้ม ตัวแม่เองก็สั่น ใจแม่ก็สั่น...แม่ดีใจมาก ประหลาดใจมาก และซาบซึ้งในน้ำใจของเพื่อนรักของแม่มาก..... พอเพื่อนกลับ...แม่ก็อุ้มหนูขึ้นบ้าน เข้าห้องนอน หาตะกร้าให้นอน น้องไม่ได้เกรงกลัวใคร แต่ตื่นเต้นวิ่งเร็วจี๋ไปมาสำรวจรอบบ้าน จนเหนื่อย แล้วน้องก็หลับ...แม่เอาตระกร้าอีกใบปิดทับตระกร้าน้องเอาผ้าคลุม เอาหนังสือหนักๆทับ กะว่าเดี๋ยวพรุ่งนี้ค่อยจัดหาเครื่องกินเครื่องใช้ แต่กลางดึกน้องร้องและพยายามทะลายตระกร้าที่ปิดออกมา(ทั้งๆที่หนักมาก) คลานดึ๊บๆมานอนข้างๆตัวบนเตียงแม่...กล้าๆกลัวๆๆ ......................................... .................................................... จากวันนั้นถึงวันนี้ น้องจิ้มลิ้มไม่เคยห่างตัวแม่เลย..กินด้วยกัน นอนด้วยกัน ไปไหนไปกัน หนูฉลาดมากคุณยายบอกว่าหนูเป็นเด็กสามขวบในร่างน้องหมา.......... แม่รักหนูมาก..จิ้มลิ้มน้อยๆของแม่ ในรูป:ถ่ายตอน จิ้มลิ้มมาอยู่กับแม่ได้ สิบสองชั่วโมง แก้ไขเมื่อ 25 ม.ค. 53 07:34:40 แก้ไขเมื่อ 25 ม.ค. 53 07:30:30 จากคุณ : คุณป้าแสนสวย เขียนเมื่อ : 25 ม.ค. 53 07:28:10

ความคิดเห็นที่ 11 อ่านแล้วซึ้งคะ  แม่ ๆ ทุกคนมีความทรงจำที่ดี   แต่เรากะว่าจะทำซึ้งเหมือน กัน  หันหน้าไปดู อิ 4 แสบมันลากผ้าลงมาจากราวผ้า  เงอะ !!!~  ขออนุญาตไปแหกอกมันก่อนนะเคอะ  55+ ปอ.ลิง.  เสียใจเรื่องกี้หมาดีด้วยนะคะ จากคุณ : ต้มข่า เขียนเมื่อ : 25 ม.ค. 53 10:59:43

ความคิดเห็นที่ 12 เรา ... แม่นี่มีลูกหมาเค้าจะเอามันไปปล่อยวัดน่าสงสาร พ่อ...พันธุ์อะไร เรา...พิตบลู แม่...โห ไม่เอาเด็ดขาด อย่าหาเหามาใส่หัว เรา...แม่สงสงสารมัน ขามันเป็นแผลโดนอะไรบาดไม่รู้ เลือดเต็มเลย พ่อ+แม่....(ชักลังเล) เริ่มบ่นต่อ บลา บลา บลา   วันรุ่งขึ้น อุ้มลูกหมามา บรรยากาศมาคุ เสียงด่ามาก่อนตัว เราวางลูกหมาลงกับพื้น มันก็นั่งอยู่กับที่ ไม่เดินเพราะขามันพิการ แล้วอีกข้างก็ถูกของมีคมบาดน่ากลัว พ่อ+แม่...เดินเข้ามาดู เริ่มน้ำตาคลอ เพราะสงสารมัน ขาพิการตั้งแต่เด็ก แม่...ให้เลี้ยงก็ได้ แต่ต้องช่วยกันดูแล พ่อ... อึ้งอยู่...เลี้ยงก็ได้ แต่ต้องช่วยกันดูแลนะ ต้องช่วยกันฝึก ต้องทำความสะอาดทุกอย่างเองด้วย เลาผ่านไปไวเหมือนโกหก 4 ปี ปัจจุบัน แม่เป็นคนอาบน้ำให้แซมทุกอาทิตย์ พ่อช่วยแม่เช็คตัว เวลาไปซื้ออาหารหมาต้องไปด้วยกัน เพราะพ่อจะเป็นคนออกเงิน และคอยดูแลว่าแซมชอบอาหารแบบไหน พ่อไปไหนแซมต้องอยู่กับพ่อตลอด พ่อนั่งบนรถเข็น ข้างๆ รถเข็นพ่อจะต้องมีแซมเป็นองครักษ์ ไม่มีใครได้เข้าใกล้พ่อ ยกเว้นคนในครอบครัว พ่อรักแซมมาก จนเราชอบบ่นบ่อยๆ ..แซมแกมันอ่ะไอ้ลูกไส้ติ่ง ส่วนชั้นเป็นลูกแท้ๆ พ่อยังไม่รักเท่าแกเลยมั้ง จากคุณ : grace_adv เขียนเมื่อ : 25 ม.ค. 53 18:15:56

ความคิดเห็นที่ 13   โอเลี้ยง อยู่บ้านพ่อแม่แฟน  เค้าเลี้ยงไม่ไหว  บังคับให้เอามาเลี้ยง ตอนนั้นมีครุกแชงค์แล้วตัวนึง ไม่อยากได้โอเลี้ยงนี่ หมาดำๆ  ผอมๆ  พูดจาอะไรกับมันก็ไม่รู้เรื่อง โรคจิต หวาดผวา กลัวคนทำร้าย มาถึงบ้านปุ๊บ เดินเข้าห้องนอน  อึกลางห้องเลย  โอ้แม่เจ้า เกลียดมันจังวุ้ย  ไม่อยากได้ ให้มาเป็นภาระทำไมวะเนี่ย ซนก็ซน ซนมากจนแม่มันคิดว่า "ดีแล้วล่ะที่รับมันมาเลี้ยง ซนขนาดนี้ ถ้าเค้ายกให้คนที่ไม่รักจริง มีหวังโดนทิ้ง" ทุกวันนี้ พี่ครุกแชงค์ตกกระป๋องเรียบร้อยแล้ว จากคุณ : แม่ครุกแชงค์ เขียนเมื่อ : 25 ม.ค. 53 20:21:09

ความคิดเห็นที่ 14 วันนั้นไปเดินสนามหลวง2กับท่านพ่อ ตั้งใจแค่ว่า จะมาดู ย้ำกับตัวเอง จะมาดูๆๆๆ ลูกหมา ต้องซื้อที่ฟาร์มเท่านั้น จตุจักร สนามหลวง2 ตลาดนัดทั้งหลายแหล่ ห้ามซื้อ!! วางสเป็คปอมไว้เสียเลิศหรู ขนต้องฟู ตัวต้องสั้น ตัวเล็กไม่โต หน้าทู่เหมือนหมี ขาป้อมๆ ดูแล้วเหมือนตุ๊กตา บลาๆๆๆ เคลิ้ม.... เดินไปเดินมา ไปเจอเข้ากับเจ้าหู้นั่งอยู่ในกรงเกือบหลังร้าน แบบกรงที่คนขายไม่ตั้งใจพรีเซ็นส์ เพราะตอนนั้นเจ้าหู้ก็ราวห้าเดือนแล้ว(แต่คนขายหลอกว่าเก้าเดือน _ _") ตัวเริ่มโต ในขณะที่กรงหน้าร้านมีแต่ลูกหมาตัวเล็กๆหน้าตาน่าเอ็นดู เจ้าหู้ไม่เหมือนปอมที่ฝันไว้เลย ขนก็ไม่ฟู ขาก็ยาว ปากก็ยื่น ตัวก็ใหญ่ ไม่มีส่วนไหนที่พอจะเรียกได้ว่าเป็น"ปอมเปอเรเนียน"เลยแม้แต่น้อย แต่กลับทำให้นึกถึงหมาพันธุ์ไซบีเรียน ฮัสกี แทน จริงๆเดินผ่านไปแล้ว แต่เดินผ่านไปได้ซักสามสี่เก้าก็ชะงักกึก เหมือนเพิ่งนึกขึ้นได้ว่าเมื่อกี้มีอะไรโดนๆผ่านสายตาไป รีบเดินย้อนกลับไปดูที่ร้าน เจอหน้าเจ้าหู้ครั้งแรก นี่..นี่มัน ม๋าบ้าอะไร ทำไมหน้าหยั่งก๊ะลุกหมาป่า โหดได้ใจขนาดเน้ >///< เอาล่ะสิ ตกหลุมรักเข้าเต็มเอา สลัดภาพปอมในฝันทิ้งอย่างไม่ไยดี กล่อมท่านพ่อ กล่อมท่านแม่ ในที่สุด ก็ได้เจ้าหู้มาอยู่ด้วย ^ ^ ปล.ท่านพ่อเป็นคนตั้งชื่อให้ บอกว่า เจ้าหู้มันสีน้ำตาลปนดำๆ เหมือนเต้าหู้ทอดที่ไหม้เกรียมเป็นหย่อมๆ _ _"   รูปเจ้าหู้ตอนเด็กๆ มาย้อนดูแล้วได้แต่นึกว่าเราเอากลับบ้านมาด้วยได้ไงเนี่ย หน้าเหมือนลิงเลย ^ ^ จากคุณ : ipod_nenaz เขียนเมื่อ : 25 ม.ค. 53 22:37:35

ความคิดเห็นที่ 15 อีกซักรูปนะ ^ ^ จากคุณ : ipod_nenaz เขียนเมื่อ : 25 ม.ค. 53 22:38:37

ความคิดเห็นที่ 16 เริ่มจากเพื่อนสนิท กรี๊ง กร๊าง มาบอกว่า   "เฮ้ย   มาดูหมาที่ได้มาใหม่หน่อยดิ  โกลเดนแท้เปล่า  "   เรา ด้วยความเป็นคนชอบหมา " เออ ไปดิๆ อยากดู ผู้หญิงผู้ชาย บลา บลา ๆ " คุยกันยาว  เค้ามี 8ตัว  เหลือผู้หญิงอยู่2ตัว ตัวผู้หมดแล้ว อีก 2-3 วันต่อมา โทรไปแซวเพื่อนบอกว่ายังเหลืออีกเปล่าอยากได้ตัวผู้  เพื่อนโทรมาบอกว่ามี   รีบบอกแฟนให้ขับรถไปรับ  แต่พลอยตื่นเต้นมากๆ รีบไปดูตัว ตื่นเต้นกว่าออกเดทกับแฟนครั้งแรกอีก  5555  กลัวว่าเจ้าของจะขายให้คนอื่นไป รีบไปจอง 5555   ไปถึงบ้านเค้าตั้งแต่เช้า นั่งรถเมล์ไปรอก่อน แฟนไปทำธุระอยู่ ไปนั่งเล่นกับพี่น้องเจ้าแมคตั้งนาน 2-3 ชั่วโมงเลย แต่ไอ้เจ้าตัวผู้ตัวเดียว มานดั๊นไม่ยอมให้เราจับสักที ซนยังกะลิงไปดูบ้านเค้า มันวิ่งเล่นกันตั้งแต่เราไปจนเราอุ้มมันกลับ  คนที่จอง ลูกสาวเค้าเปลี่ยนใจไม่เอาโกลเดนแล้ว ไปเอาพันธ์เล็กแทน  ดีใจมาก วันนั้นจนวันนี้ไม่รู้เป็นเพราะพรหมลิขิต หรือ ชะตากรรม  5555   กับการมีลูกคนแรก เหมือนดวงเลย ตอนแรกนึกว่าจะไม่ได้ซะแล้ว เพราะแฟนบอกว่าถ้าเป็นตัวเมียไม่เอาจะเอาตัวผู้เท่านั้น แต่ตอนนั้นก็ไอ้เจ้าตัวนี้มันไม่เล่นกับเราเลย มีแต่น้องสาวเจ้าแมคที่มาเล่นด้วย แถมสีก็เข้มกว่าแมคตั้งเยอะ เลยอยากได้ผู้หญิง แต่สรุปคุณแฟนบอกว่าให้เลี้ยงแต่เอาตัวผู้นะ   เล่นเอาต้องทำการบ้านเยอะทีเดียว หมาตัวแรก นี่ทั้งหนักทั้งเหนื่อย เหมือนกับการมีลูกคนแรกยังไงยังงั้น   ปรับเปลี่ยนตัวเองเยอะมากๆ ตอนนี้เข้าที่แล้ว ลูกชายที่บ้าน 4ขวบ เฮ้อ ....  แรกรับเจ้าตัวน้อยๆมาในอ้อมกอด มันไม่ได้เป็นอย่างในฝันแบบที่คิดไว้เลย จากคุณ : แม่โกลเดนค่ะ (แม่โกลเดนค่ะ) เขียนเมื่อ : 26 ม.ค. 53 15:40:06

ความคิดเห็นที่ 17   ประทับใจค่ะ ในทุกความคิดเห็น จากคุณ : ปรินรัตน์ เขียนเมื่อ : 27 ม.ค. 53 17:21:36

ความคิดเห็นที่ 18   ไปชมเรื่องต่อเนื่องกันนะคะ จากคุณ : ปรินรัตน์ เขียนเมื่อ : 27 ม.ค. 53 18:18:19