---------------- เสียงกระดิ่งของขนุนที่หายไป ----------------
|
|
วันที่ 24 เราไม่ได้นอน (เป็นคนนอนช่วงเช้า) เพราะต้องไปติดเครื่องมือล่างในการจัดฟัน ก็เลยนำแมวทั้งหมดมาอาบน้ำ รวมแล้วได้ 6 ตัว มีเปอร์เซีย 4 ตัว ขนุน 1 ตัว และกาก้าอีก 1 ตัว เหนื่อย เพลีย จนกระทั่งตอนหมอติดเครื่องมือเรายังเผลอหลับ กลับมาบ้านตอน 5 โมงเย็น ยังไม่ได้เข้าบ้าน เลยไปที่ รพส. เพื่อไปฝังผลชิ้นเนื้อแฮมเตอร์ที่ทำการผ่าตัดไปแล้วส่งตรวจ แต่ผลยังไม่ออก คุยกับ จนท. รพส. สักพัก ออกจากที่นั่น ไปหาของกิน เข้าบ้านทำนั่นทำนี่ ไปร้านเนต เพราะเนตที่บ้านใช้ไม่ได้ กว่าจะได้นอนปาเข้าไป 5 ทุ่ม
เราเข้าบ้านจับขนุนเข้าบ้านตั้งแต่ 3 ทุ่ม ขนุนออกจากบ้านไปตอน 4 ทุ่ม ก่อนจะนอนลงมาเปิดประตูเรียกขนุน แต่ไม่มีเสียงกระดิ่ง คิดว่าขนุนคงไปนอนที่หลังบ้าน แต่......
ตื่นมาอีกที 5 โมงเย็น เตรียมพากุ๊งกิ๊งไปเจาะตรวจค่าตับ สิ่งที่พบตรงช่องที่มองเห็นข้างนอกตรงประตูคือ ขนุนนอนยาวอยู่ ใจหายวาบ คิดเลยว่าขนุนไม่อยู่แล้ว แต่ยังแอบหวังให้เค้าแค่นอนหลับ เปิดประตูออกไป ร่างขนุนขยับไปตามประตู เราน้ำตาไหลพราก ขนุน หนูไม่อยู่แล้ว ใครทำอะไรหนู ใครเอาหนูมาวางตรงนี้ให้แม่ ทำอะไรไม่ถูก กอดร่างเค้าไว้ เอาเข้าบ้านกอดร่างเค้าไปร้องไห้โฮไป โทรหาพ่อแมวที่มาเลย์ พ่อแมวบอกว่าไม่ว่างซ้อมดนตรีกับที่วงอยู่ ไม่ทันฟังที่เราบอกว่าขนุนตายแล้ว เค้าก็ตัดสายไป เลยส่งข้อความบอกว่าขนุนตายไปหา ไม่ถึงนาทีเค้าโทรมา เราร้องไห้ไม่อายใครใส่เค้า ตั้งใจเลยว่าจะพาเค้าไปตรวจหาสาเหตุการตาย
เดินทางไป รพส. ที่คุ้นเคย บอกเจ้าหน้าที่ว่าขอตรวจเลือดขนุน จนท.อึ้งๆ จนหมอเดินออกมาแล้วอุ้มขนุนเข้าไป นาทีนั้นขนุนมีกลิ่นแล้ว แต่ตัวยังนิ่มอยู่ ยกเว้นส่วนขาหลังที่เริ่มแข็ง กะว่าถ้าใครจับขนุนแบบขยะแขยง นาทีนั้นแม่จะว่าให้ คุณหมอเจาะเลือดขนุน แล้วบอกขนุนว่าขอเจาะหน่อย แต่ไม่ได้เลือด แม่มันคิดเลย ชั้นจะพาลูกชั้นไปเอ็กซเรย์ ขับรถเดินทางไป รพส. ในเครือ รพส. แห่งนี้ เพราะที่นี่ยังไม่ได้ลงเครื่อง เดินทางขับรถไปร้องไห้ไป ขับอย่างไม่คิดชีวิต จนเบรกขนุนที่อยู่เบาะคนนั่งหัวทิ่มตอนไฟแดงมา
ไปถึง รพส. อีกที่ จนท. คิดว่าขนุนยังไม่ตาย เราร้องไห้ไม่อายใคร และบอกว่าเราขอตรวจหาการตายของเค้า ถ้าเจาะเลือดได้เจาะ แต่ที่แรกเจาะไม่ได้ ที่รู้ๆ ตอนนี้ขอเอ็กซเรย์หาสิ่งผิดปกติทางร่างกาย หมอบอกว่าได้ แต่ขอลองเจาะเลือดดูอีกทีก่อน หมอโกนขนที่คอขนุนไป ใจเราไม่อยากให้โกนเลย แต่ว่าสุดท้ายหมอก็เอาเลือดออกมาจากบริเวณลำตัวได้ แต่หมอบอกว่าไม่รู้เลือดยังใช้ได้ไหม แต่ไม่เป็นไร เรายอมเสียค่าใช้จ่าย ไม่คิดอะไรอยู่แล้ว จากนั้นร่างขนุนก็ถูก จนท.ผู้ช่วยแพทย์นำไปห้องเอ็กซเรย์ หมอสั่งถ่ายลำตัวภาพแรกมา 2 ท่า ไม่พบกระดูกใดๆ หัก แต่ปอดมีเลือดออก กับอึที่แข็งและแก๊สในท้อง แม่มันแทบบ้า นี่ลูกชั้นท้องอืดตายรึไง มองดูหัวลูกสาวครั้งที่ 3 สังเกตุว่ายังไงมันก็คือรอยช้ำ ตัดสินใจให้หมอเอ็กซเรย์ครั้งที่ 2 ส่วนกระโหลก ระหว่างรอฟิมล์ หมอบอกว่า ถ้าจะให้ชัวร์ต้องผ่าพิสูจน์ น้ำตาเราไหลพราก ชั้นไม่อยากทำอะไรกับร่างเค้าแบบนั้น บอกหมอไปว่าไม่อยากทำอะไรร่างเค้าแบบนั้น 2 นาทีผ่านไปฟิมล์ออก แค่แม่เห็นฟิมล์หนูแม่ก็รู้แล้วว่าผิดปกติ หมอถาม จนท. ผู้ช่วยแพทย์ ภาพไหนหงาย ภาพไหนคว่ำ หมอสงสัยภาพหงาย จนท. จับไม่ตรง จึงถามว่าภาพหงายจับตรงไหม จนท.บอกว่าตรง หมอบอกว่า กระดูขากรรไกรเข้าเคลื่อนไปเลย น้ำตาเราไหลพราก นี่ลูกชั้นโดนมอไซค์ชนแน่ๆ ร้องไห้จนปวดหัวไปหมด กลับขึ้นรถพร้อมฟิมล์และร่างของขนุน เรากอดขนุนไว้อย่างไม่รังเกียจกลิ่นที่ออกมาจากร่างเค้าภายใน ร้องไห้ โอบกอดเค้าอยู่สัก 15 นาที เล่าเรื่องราวให้พ่อแมวฟัง เค้าขอคุยกับขนุน เพราะรู้จากเราว่าขนุนตาไม่ปิด เค้าบอกขนุนให้หลับตา ร่ำลาครั้งสุดท้าย คุยกันไม่มากจนวางสายไป เรายังคงกอดขนุนอยู่ในรถ ปล่อยโฮออกมาจนคนเดินผ่านรถจะหยุดดูแต่เพื่อเค้าดึงออก นาทีนั้นกอดเค้าจนส่วนแขนเราที่กอดเข้าไว้อุ่น ถึงเวลาที่ต้องขับรถแล้ว วางร่างเค้าไว้กับเบาะคนขับ สังเกตุได้ว่าแขนเค้าส่วนหัวไล่เหมือนจะหลุดไป ขับมาถึงบ้านแฟน เพื่อนำร่างเค้าไปฝัง เรียกน้องแฟนมาช่วยขุดหลุมจนเสร็จ ขอฝังขนุนไว้กับนิ่ม หนูแฮมเตอร์ที่ฉลาดกว่ากระต่าย กอดอยู่สักพัก จูบที่จมูกขนุนแบบที่เคยทำกับเค้าสักพัก เอาร่างเค้ากอดไว้ที่ตัวเรา แน่นจนถ้าเค้ามีชีวิตอยู่คงอึดอัด เดินไปที่หลุมที่จะฝัง ก่อนนำร่างลงหลุม กอดเค้าครั้งสุดท้าย หอมซ้ายหอมขวาเค้าอย่างหน้าแนบหน้า บอกให้เค้าไปสบาย หมดห่วงสักที เดินออกมาหาดอกไม้วางในหลุมร่วมกับเค้า ใส่กระดิ่งที่เมื่อวานเพิ่งเปลี่ยนให้เค้าก่อนเค้าออกจากบ้านไปแล้วก็เป็นอย่างนี้ให้เค้าไป เหลือ pet tag ที่เรายังคงเก็บเอาไว้ (นึกในใจ ไอ้ปลอกคอนำโชคร้าย แม่ไม่น่าเปลี่ยนให้หนูเลย) ฝังเค้าด้วยน้ำตา
ตอนนี้ขนุนไม่อยู่แล้ว แม่ไม่น่าเลี้ยงหนูแบบตามใจจเลย ตั้งแต่เห็นหนูจากไป แม่คิดถึงเวลาที่เรามีกันตลอด ใครจะมานอนตักแม่เวลาเล่นคอม ใครจะเดินมาขึ้นรถแม่เวลาแม่ออกไปข้างนอก ใครจะเดินมาหาแม่เวลาที่หนูไม่ได้ไปกับแม่แล้วรอแม่กลับบ้าน แม่เสียใจนะ ที่ละเลยการกั้นตาข่ายกรงไก่ติดกับเหล็กดัดหลังบ้าน เพื่อให้หนูออกไม่ได้ช้าไป ไม่ได้สนใจจะรีบทำ เพราะแม่ไม่คิดว่าหนูจะจากแม่ไปเร็วขนาดนี้ แม่ผิดเอง ก็เพราะแม่สะเพร่าเอง คุยกับพ่อแมว เค้าแทบอยากบินกลับมาไทยเดี๋ยวนั้น แต่มันทำไม่ได้ ไปดีนะลูก ทุกคนแถวบ้านเค้ารักหนูกันหมด อย่างน้อยก็ไม่มีใครที่บ้านเกลียดหนู รักหนูกันทุกคน
หลับให้สบายนะ เม้งของแม่
ณ วันนี้คุยกับพ่อแมว เราจะไม่หาแมวตัวไหนมาแทนขนุน ไม่คิดสรรหามาเลี้ยง แต่จะเลี้ยงแมวจรที่วัดเหมือนเดิม แต่ส่วนของเรา ถ้าวันหนึ่งเจอแมวที่มองตาแล้วคิดถึงขนุน มองแล้วใช่ขนุน ไม่ว่าสีใด เพศใด เราจะนำเค้ามาเลี้ยง ตอนนี้เหลือกาก้า คุยกับพ่อแมวแล้วว่า หลังกาก้าหายดี เราจะหาบ้านให้ ขอโทษด้วยนะค่ะพี่กุ้ง ที่รับกาก้ามาเลี้ยงไว้ตลอดไม่ได้ หนูรับไม่ได้จริงๆ ที่ขนุนจากไป หนูจะให้เค้าอยู่กับหนูจนได้บ้าน แต่คงจะไม่ขอเลี้ยงเค้าไว้นะค่ะ
ส่วนแมวเปอร์เซีย มันคือการดูแลจนเค้าสามารถหาบ้านได้ ได้บ้าน เราจะทำจนหน้าที่ของเราหมด
ก่อนเดินทางพาขนุนไป รพส. เพื่อนบ้านออกมาหา เล่าให้ฟังว่าช่วงเช้าตรู่เห็นขนุนนอนอยู่หน้าบ้านเพื่อนบ้านอีกคน เค้าเอาเท้าไปแย่ แต่ขนุนไม่ขยับ เลยจับดู เลยรู้ว่าเค้าตาย เลยเรียกเราอย่างกับบ้านเราเป็นอะไร แต่เราไม่ได้ยินเพราะเรานอนอยู่ชั้น 3 แถมห้องนอนก็กั้นกั้นเสียออก มันก็เลยกั้นเสียงเข้าด้วย เค้าโทรหาเราก็ไม่ติด เพราะเราเพิ่งเปลี่ยนเบอร์โปรโทรมาเลย์ถูก เคาบอกว่าจึงล้างหน้าขนุนที่มีเลือดออกปาก แล้วเอามาวางไว้ที่หน้าประตู
แม่ไม่นึกเลยว่า เมื่อคืน ที่แม่เรียกหนู หนูจะไม่กลับมาอีก
อำลาขนุน รักหนูสุดหัวใจ
จากคุณ |
:
petite_witch
|
เขียนเมื่อ |
:
28 ม.ค. 53 00:59:23
|
|
|
|