เรื่องเล่าของครอบครัว ปวดหัวเป็นรายวัน (05/02/2553)
|
|
เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับบุญหล่นนะ ขอนอกเรื่องสักวัน 5555
เป็นเรื่องของอาม่ากับเหล่าอี๊ตามเคยแหละ
ช่วงที่อยู่ในเหตุการณ์จะงง และอาจขวัญหายเอาได้ เพราะเถียงกันประจำ
แต่พอกลับมานั่งนึกถึงเหตุการณ์แล้ว มันไม่รู้ว่าจะรู้สึกยังไงดี (ได้แต่ขำ) 
****
เรื่องเล่าของครอบครัว ปวดหัวเป็นรายวัน (05/02/2553)
เวลา 10.20 น.เมื่อยามสายของวันร้อนๆวันหนึ่ง .... เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น...
สองศรีพี่น้อง อาม่า กับ เหล่าอี๊ ณ บางแค... (กรุณาอย่าแซวว่าบ้านบางแคนะคะ ที่นั่นเต็มแล้ว!!) โทรมาหานั่นเอง
อาม่า -- "อาแลง อาม่าอยากออกไปเที่ยวเดอะมอลล์ หิวล่วย"
พี่แดง -- "จ้า รอแปปนึงได้ป่าวอาม่า เค้าเพิ่งตื่นอะ"
อาม่า -- "ล่ายๆ ไม่ต้องรีบ แต่ต้องมา 11 โมงนะ อาม่าหิวอยากกิงอาหางญี่ปุ่ง"
พี่แดง -- (- -" ไม่ต้องรีบ แต่ตูจะไปทันได้ยังไงละ ตูอยู่ปิ่นเกล้านะ!) .... 
.
.
........
ณ บ้านอาม่าที่บางแค ...
พี่แดง -- "อาม่า หนูมาแว้ว ... อ้าว ทำไมไม่แต่งตัวละ แล้วมาบอกให้หนูรีบๆๆๆ"
อาม่า -- "ไม่ต้องห่วง อาม่าไปชุดอยู่บ้านนี่ละ เดอะมอลล์ก็เหมืองบ้างที่สองแล้ว ใส่ชุกไหนก็เหมืองกัง"!!!
พี่แดง -- "แล้วเหล่าอี๊ไปด้วยหรือเปล่าอาม่า"
...ยังไม่ทันอาม่าจะเอ่ยอะไร เหล่าอี๊ก็ออกมาจากห้องในชุดอยู่บ้าน แต่สวยกว่าของอาม่า
อาม่า -- "เฮอะ ลื้อจงใจใส่เสื้อผ้าสีประหลากกว่าของอั๊วะ กัวไม่เด่งหรือไง"
เห ล่าอี๊ -- "ปีนึงอั๊วะไปเดอะมอลล์กี่ครั้งละ หัวปีกะท้ายปีแค่นั้งเอง อั๊วะจะใส่เสื้อใหม่ จะทำมาย ว่าแต่ไปกิงอาหางญี่ปุ่งเรอะ อั๊วะไม่ชอบ"!!!
อาม่า -- "เชอะ ลื้อก็ไม่เคยเห็งล่วยกับอั๊วะซักหยั่ง วังก่องเห็งบ่งๆอยากกิงเกี๊ยวซ่าๆ ไม่ใช่เรอะ"
เหล่าอี๊ -- "ก็อั๊วะชอบแต่เกี๊ยวซ่านิ อั๊วะผิกตรงไหน"!!!
อาม่า -- "อั๊วะจะไปกิงอาหางญี่ปุ่ง ตกลงลื้อจะไปหรือไม่ไป" !!!
เหล่าอี๊ -- "ไป"!!!
อาม่า -- "หยุกเถียงอั๊วะก็หมกเรื่องและ อาแลงลื้อเลี้ยงอาม่ากับเหล่าอี๊ล่วยนะ"
พี่แดง -- "........." (เหตุการณ์เถียงมันเกิดขึ้นเร็ว จบเร็วมาก และสรุปคืออาม่าไม่เลี้ยง อุส่าห์หวังไว้สูง ธ่อ...)
ที่เดอะมอลล์.....
สอง ศรีพี่น้อง ใส่ชุดอยู่บ้านสีสดใส เดินต้วมเตี้ยมอย่างสบายอารมณ์ ด้วยความสูง 132 และ 133 เซนติเมตร (มีคนแอบเดินมาถามว่า ยายสองคนนี้เป็นฝาแฝดกันหรือเปล่า 555)
อาม่า -- "เอาร้านที่ไม่ต้องปิ้งต้องย่างกิงเองนะ จ่ายเงินเยอะแยะแล้วยังต้องทำเองอีก อาม่าไม่ชอบ"
เหล่าอี๊ -- "หมูย่างเกาหลีไง อั๊วะว่าอร่อยกว่า......"
อาม่า -- "หยุดนะ อั๊วะพูดเรื่องเกาหลีหรือยัง"!!!
เหล่าอี๊ -- "อั๊วะขอแสดงความคิกเห็งหน่อยไม่ล่ายเรอะ"!!!
พี่แดง -- "เอ้า เข้าร้านนี้เลย ไม่ต้องทำเอง อาหารอร่อยถูกใจอาม่าเหล่าอี๊แน่ๆ" พี่แดงตัดบท
.
.
.....
อาม่า -- "โอ๊ย หิวจิงๆ อาม่าอยากกิงปลาแซวม่อน เอาแบบย่างซิอิ๊วเป็งชุดนะคุณน้อง"
เหล่าอี๊ -- "เกี๊ยวซ่า" !!!
พี่แดง -- "สเต็กหมูชุดนึงนะค้า แล้วเอาน้ำนู่นนี่ นั่น บลาๆๆ.....ฯลฯ"
อาม่า -- "เหล่าอี๊ กิงปลามั้ย"
เหล่าอี๊ -- "ไม่กิง ไม่ชอบ เด๋วติดคอ"
อาม่า -- "งั้น เอาปลาซาบะย่างซิอิ๊วให้อีกจานนึง"
พี่แดง -- "......อาม่า......................"
อาม่า -- "ทำมาย สั่งของลีๆให้ไม่รู้จักกิง เฮอะ"
พี่แดง -- "อาม่าชอบแกล้งเหล่าอี๊เรื่อยเลย ถ้ามาเยอะกินไม่หมดจะทำยังไง"
อาม่า -- "กิงหมกอยู่แล้ว อาม่าหิวมากนะเห็งมั้ย" !!!
เหล่าอี๊ -- "มีสลัดผักหรือป่าว เอาจานนึง"
อาม่า -- "เออ เอามาสองเลย ที่นี่สลัดผักอร่อย เอาจางใหญ่เลยนะ"
พี่แดง -- "อาม่าใจเย็นเย็น สั่งไม่รู้เรื่องเลย อาหารชุดก็มีสลัดผักให้อยู่แล้วนะ"
อาม่า -- "อาแลง ไม่ต้องพูดอะไรแล้ว อาม่าจัดการเอง"!!!
....อารมณ์หิวของอาม่า มีค่าหมื่นฟาเรนไฮต์ ยิ่งบวกกับจะเถียงกับเหล่าอี๊แล้วยิ่งทวีคูณ....
เมื่ออาหารทั้งหมดมาถึงที่โต๊ะ ก็พบว่า
มีสลัดผักจานน้อย 3 จาน จานใหญ่ 2 จาน
มีสเต็กหมู 1 จาน พร้อมผัดผัก
มีปลาซาบะย่างซิอิ๊ว 1 จาน
มีปลาแซวม่อนย่างซิอิ๊ว 1 จาน
มีเกี๊ยวซ่าจานใหญ่ 1 จาน (ร่วม 10 ชิ้นได้มั้ง ชิ้นอ้วนๆเลยค่ะ)
มีซุปมิโสะ 2 ถ้วย
มีข้าวผัดกระเทียม 2 ถ้วย
มีผลไม้จานเล็ก ติดมากับชุด อีก 2 จาน คุงพะ - -"
เหล่าอี๊ -- "อั๊วะสั่งแค่เกี๊ยวซ่า กับ สลัดผัก ทำมายอาหางมังเยอะมโหฬางอย่างเน้"!!!
อาม่า -- "อาแลงลื้อสั่งซ้ำซ้อนกับอาม่าหรือเปล่า แต่เอาเหอะอาหางมาแล้ว กิงๆๆๆๆ"
พี่แดง -- (..... สุดที่จะเอ่ยคำใดออกมาอีก ก้มหน้าก้มตาจ้วงกินๆๆๆ เพื่อให้อาหารมันหมดไป)
.
.
..... เมื่อเวลาผ่านไป พี่แดงจำได้ว่า สามสาวน้อย หยุดพูดกันไปช่วงหนึ่ง เพราะอาหารอร่อย+หิวมาก
แต่ เนื่องด้วยปริมาณอาหารที่ได้มามันเยอะเหลือเกินค่ะ จากจ้วงเอาๆๆๆจับๆๆๆ อาหารก็ยังมีอยู่อีกเยอะเลย ก็ค่อยๆกลายเป็น ค่อยๆกิน ค่อยๆเคี้ยว
.....และในที่สุดก็เริ่มเคี้ยวเอื้องด้วยความอิ่มจัด จนสุดที่บรรยายได้...
อาม่า -- "อาแลง เอ้าลื้อกิงนี่สิ อร่อยนะ ทำไมไม่กิงล่ะ" อาม่าเลื่อนจานปลามาให้
พี่แดง -- "หนูไม่ชอบกินปลา ไม่เอาๆ... เหล่าอี๊กินป่าว เอ้า ..."
เหล่าอี๊ -- "ไม่!!! อั๊วะบอกว่าไม่กิงปลาๆๆๆ ก็ยังจะดื้อสั่งมา เอ้า อาแลง กิงเกี๊ยวซ่าล่วยสิ ทำไมไม่กิง"
พี่แดง -- (... ช็อค.....)
อาม่า -- "พออิ่มละก็ ยัดเยียดให้หลานกิงเชียวนะ"
เหล่าอี๊ -- "ลื้อก็เหมืองกังนั่งแหละ"!!!
อาม่า -- "อั๊วะอุส่าห์ใจดี สั่งปลา สั่งสลัดผักให้ลื้อนะ ลื้อก็ไม่เคยชอบ"
เหล่าอี๊ -- "ก็รู้ว่าไม่ชอบยังจะสั่งมา อั๊วะผิกอะไรตรงไหน"
อาม่า -- "เฮอะ คราวหน้าอั๊วะจะไม่ชวนลื้อแล้ว"
เหล่าอี๊ -- "ไม่สน!!! อั๊วะจะมาหรือไม่มา ก็เรื่องของอั๊วะ"
อาม่า -- "แล้วตกลงลื้ออิ่มหรือยัง อิ่มหรือไม่อิ่ม"!!!
เหล่าอี๊ -- "อิ่มแล้ว!!! อาแลง!!! จ่ายตังสิ"!!!
.
.
.
.
ตอนที่จ่ายเงินเสร็จแล้ว อาม่าไปเรียกเด็กเสิร์ฟมาให้ทิปค่ะ ให้ 100 บาท
เหล่าอี๊เห็นแล้วก็กระตุกมุกเด็ด รีบไปเรียกกัปตันที่ดูแลพวกเราอย่างดี แล้วให้ทิปอีก 100 บาท
เรียกได้ว่า ไม่ยอมกันเลยทีเดียว (ตั้งแต่พี่แดงเกิดมามันก็เป็นแบบนี้อยู่แล้วน่ะค่ะ - -")
หลังจากนั้นก็เดินต้วมเตี้ยมเคียงคู่กันไป เถียงกันไป พี่แดงต้องออกมาเดินข้างหลัง
(หูเริ่มชา)
เป็นลูกเป็นหลานต้องอดทน!!!
แต่ที่อดทน ... ก็เพราะรัก 
| จากคุณ |
:
แดงเร็กเก้บาร์   
|
| เขียนเมื่อ |
:
5 ก.พ. 53 15:32:10
|
|
|
| 
น่ารักดีค่ะ
