คุณว่าหมาคุณโชคดีไหม กท.ย้อนความหลัง
|
|
เรานอนคุยกันกับแฟนและแน่นอนปิ๊ดปี๋ตรงกลาง เราคุยกันว่าปิ๊ดปี๋นี่โชคดีจริงๆ แฟนเราบอกว่าปิ๊ดปี๋โชคดีกว่าคนหลายๆคน ทำให้เราย้อนนึกถึงช่วงเวลาในวัยเด็กของเรา ตอนเด็กเราอยู่กับยายและพี่ชาย พ่อและแม่เราไปทำงานอีกที่ แม่เราเป็นแม่บ้านและแม่ครัวอยู่ร้านรถยนต์ร้านนึงแถวหน้าเพรชสยาม ส่วนพ่อเราก็ขายโอเลี้ยงให้ลูกค้าที่ร้านนี้ ทุกๆเช้าพ่อเราจะปั่นจักรยานจากหน้าเพรชสยามมาบางทรายเพื่อเอาเงินให้เราและพี่ชายคนละ ๕ บาทพร้อมยาคูล์ลคนละขวด ด้วยความที่เราไม่ได้เข้าอนุบาลเราจึงอ่านไม่ได้(แต่เขียนก-ฮได้พ่อสอน) แต่โชคดีของเราที่คุณครูคนแรกของเรา บ้านเค้าอยู่ตรงข้ามกับห้องแถวเรา เค้าถามเราว่า นัท ทำไมไม่อ่าน เราบอกเราอ่านไม่เป็น ทุกๆเย็นๆเราต้องไปเรียนหนังสือที่บ้านคุณครู จนเราอ่านได้และครูบอกเราว่าให้เราอ่านทุกอย่างที่ผ่านตา เราจำได้ว่าเราบอกพ่อเราว่า "พ่อหนูอ่านออกแล้ว หนูจะอ่านหนังสือพิมพ์ให่พ่อฟัง" เราอ่าน เห-ตุ กาน พ่อเราบอกไม่ใช่อ่านว่าเหตุการณ์ ตอนนั้นพ่อเราก็ขำๆเรา ๑ ของเล่น ในวัยเด็กของเรา เราจำได้ว่าทุกชุดนักเรียน รองเท้า กระเป๋า หนังสือ เราไม่เคยได้ของใหม่ จะเป็นของคนข้างบ้านให้เสมอ แม่เราซื้อแต่ดินสอ ถุงเท้า และสมุดให้เท่านั้น เรื่องของเล่นฝันไปเลย เราเห็นเพื่อนเรามีตุ๊กตาเล่นกันเราก็อยากได้บ้าง เรากับพี่ชายเลยไปเก็บตุ๊กตานางรำที่ศาลภูมิข้างทางมาเล่น โดนยายใช้ไม้ขัดหม้อตีให้เอาไปคืน ตอนสอบช่วงหน้าหนาว คุณครูบอกว่า ใครสอบได้ที่ ๑-๓ ครูจะมีรางวัลให้ และแล้วเราก็สอบได้ที่ ๑ คุณครูให้เลือกของขวัญก่อน มีตุ๊กตา รถ และเสื้อกั๊ก เราเลือกตุ๊กตาครูบอกว่านัททำไมไม่เอาเสื้อหนาว พอหนาวแล้วหนูจะใส่อะไร เราบอกอยากได้ตุ๊กตา ดีใจมากเป็นตุกตาผู้หญิงตัวเท่าศอก แต่พอตกเย็นกลับไปบ้านครูก็เรียกให้เราไปเอาเสื้อกั๊กเพราะรู้ว่าเราจะไม่มีใส่(ตกลงเราได้ของขวัญ ๒ ชิ้น) นึกย้อนดูหมาเรามีเป็นกองๆ อยู่ที่ชีจะเลือกเอาว่าอยากเล่นตัวไหน หมีน้อย หมูน้อย ไก่ย่างสารพัดที่เจ้านายอย่างพวกเราจะสรรหามาให้เอาใจเจ้าลูกหมาตัวน้อยให้มีอะไรเล่นฆ่าเวลา
แก้ไขเมื่อ 09 ก.พ. 53 15:29:20
จากคุณ |
:
MY PIDPEE
|
เขียนเมื่อ |
:
9 ก.พ. 53 14:22:57
|
|
|
|