ความคิดเห็นที่ 1 เรื่องราวของเราก็เริ่มต้นขึ้นจากอาหารแมวซองเล็กๆ ที่ฉันซื้อมาฝากกอร์ดอน จากอาหารถูกๆ ก็กลายมาเป็นอาหารมียี่ห้อ มีของเล่น มีแปรงขน แถมบริการแปรงขน กำจัดหมัด ถ่ายพยาธิ กอร์ดอนรู้ด้วยนะ ว่าฉันอยู่แฟลตหลังไหน ก่อนไปเรียนกอร์ดอนเดินไปส่ง พอกลับบ้านกอร์ดอนก็มารอ ไปๆ มาๆ เขาก็ขอเข้ามานอนด้วยในหอ ถึงกอร์ดอนจะเป็นแมวจรจัด แต่ก็ใช่ว่าเขาจะเอาตัวรอดเก่ง บ่อยครั้งที่ฉันเห็นเด็กผู้ชายรังแกกอร์ดอน บางครั้งก็มีเด็กฝรั่งเล่นพิเรนทร์จุดดอกไม้ไฟพุ่งใส่เขา ที่ร้ายกาจที่สุดคือมีคนเอาน้ำสาดกอร์ดอนจนเปียกทั้งตัว คุณคงเข้าใจใช่ไหมว่าแมวเขากลัวน้ำ แมวแก่ตัวนี้ตกใจมุดหลบใต้เพิงพักลุงภารโรง ลุงๆ พยายามเรียกให้กอร์ดอนออกมา แต่เขาไม่ยอมออก ฉันก็เลยลองเขย่ากุญแจ (เวลากอร์ดอนได้ยินเสียงเขย่ากุญแจ เขาจะรู้ว่าฉันมาแล้ว) กอร์ดอนก็ออกมา เดินตามฉัน ฉันเดินไปนั่งที่ม้านั่ง เขากระโดดขึ้นมา ปีนขดตัวสั่นอยู่บนตักฉัน ระหว่างที่เอาผ้าแห้งๆ มาเช็ดตัวเขา ก็ตั้งใจไว้ว่าอยากจะดูแลเขา ไม่ให้เขามีชีวิตแบบนี้อีกแล้ว จากคุณ : Erika เขียนเมื่อ : 10 ก.พ. 53 15:26:55

ความคิดเห็นที่ 2 หนึ่งปีผ่านไป ฉันเรียนจบและย้ายไปอยู่อีกเมืองเพื่อฝึกงาน ได้กลับมาเยี่ยมเขาอยู่หน รับรู้ว่าเขาจำฉันได้ และรอคอยเสียงกระดิ่งของฉัน แต่ตอนนั้นฉันก็ลังเล.. การเอาแมวข้ามประเทศกลับมาไทยนี่ไม่ใช่เรื่องเล่นๆ ลุงภารโรงก็บอกว่าอย่าเอาไปเลย เขาไม่ใช่แมวบ้าน..ฉันตัดใจ แล้วก็กลับไปทำงานต่อ คิดถึงกอร์ดอนตลอดเวลา เขาจะหิวมั้ย เขาจะหนาวมั้ย จะมีใครมารังแกมั้ย ก่อนกลับไทยสองอาทิตย์ ฉันก็กลับไปหากอร์ดอน ..เพื่อจะไปบอกลาเขา วันนั้นเป็นวันที่ฝนพรำ ท้องฟ้าเป็นสีเทาหม่น ฉันกลับไปที่หอพัก..ไม่มีใครอยู่ที่นั่นกันแล้ว กอร์ดอนอยู่ไหนนะ... ฉันสั่นกระดิ่งอีกหน แล้วแมวลายตัวโตก็วิ่งหน้าตั้งจากพุ่มไม้ที่อยู่ใกล้ๆ ฉันเอาอาหารมาด้วย รอให้กอร์ดอนกินอิ่ม แล้วก็บอกลา ฉันรีบเดินออกจากที่นั่นให้เร็ว...เผื่อว่าจะตัดใจได้บ้าง และฉันก็ได้ยินเสียงเมี้ยวๆ ตามหลัง..กอร์ดอนวิ่งตามฉัน เป็นเสียงวิงวอนน่าสงสาร...ฉันจะขาดใจอยู่ตรงนั้น เลยหันหลังกลับไป อุ้มกอร์ดอนขึ้นมา เข้าเมืองหากรงใส่แมว เอากอร์ดอนขึ้นรถไฟ จากคุณ : Erika เขียนเมื่อ : 10 ก.พ. 53 15:27:42

ความคิดเห็นที่ 3 มันไม่ง่ายเลยที่จะเอากอร์ดอนมา และมันก็ไม่ง่ายสำหรับกอร์ดอนเหมือนกัน พอกลับมาถึงบ้านที่เช่าอยู่ตอนนั้น เจ๊เจ้าของบ้านก็โวยวายใหญ่ ทั้งๆ ที่เคยบอกเขาแล้วว่าจะต้องเอากอร์ดอนมาหาหมอ มาขึ้นทะเบียน เธอบอกว่า กอร์ดอนเป็นแมวจรจัดสกปรก เดี๋ยวจะเอาอะไรมาติดแมวของเธอ แมวของเธอเป็นแมวบ้าน ไม่เคยเจอสัตว์อื่น ไม่เคยออกจากบ้าน (เธอก็เลยจะหัดให้แมวสองตัวเจอสัตว์อื่นบ้าง ประเดิมด้วยหมาของคุณพ่อเธอ) และเดี๋ยวหมัดกอร์ดอนจะมาฝังพรมของเธอ (หยอดยากันหมัด ถ่ายพยาธิให้กอร์ดอนทุกสามเดือนตามกำหนดอยู่แล้ว แล้วเจ๊เองก็หยอดยากันหมัดให้แมวสองตัวนั่นทุกเดือน จะกลัวอะไร) และเพื่อไม่ต้องทะเลาะกับเจ๊เจ้าของบ้าน ก็ต้องเอาไปฝากไว้กับที่รับเลี้ยงแมว อยู่ที่เมืองข้างๆอีก 1 สถานีถัดไป ตอนที่กอร์ดอนอยู่ที่คอกแมว เขาได้รับการดูแลอย่างดี ไปเยี่ยมบ้าง แต่ก็ใช้เวลาที่เหลือกับเอกสารต่างๆ มากมาย เพื่อเอาแมวขึ้นเครื่อง โปรดอย่าถามว่าฉันเสียเงินไปเท่าไหร่เพื่อเอากอร์ดอนขึ้นเครื่อง น้องคนไทยหลายคนที่เห็นฉันเอาแมวไปเช็คอินต่างถามฉันว่า จะเอากลับทำไมพี่ ลำบากจะตาย แมวเมืองไทยไม่มีหรือไง คนไม่เลี้ยงแมวคงไม่เข้าใจ... ไม่มีแมวตัวไหนที่เหมือนกัน จากคุณ : Erika เขียนเมื่อ : 10 ก.พ. 53 15:28:06

ความคิดเห็นที่ 4 วันแรกในเมืองไทย กอร์ดอนเอาแต่หลบอยู่ใต้เตียง น่าเห็นใจเขาอยู่เหมือนกัน เดินทางทางอากาศเป็นสิบชั่วโมงแบบนั้น แต่ไม่นานกอร์ดอนก็ปรับตัวได้  เริ่มเดินสำรวจบ้าน และทำมาร์คกิ้งไปทั่ว กอร์ดอนเป็นเหมือนส่วนหนึ่งของฉัน เป็นเพื่อน เป็นความสุข เขาเรียนรู้ไว ช่างคุย ขี้อ้อน ขนาดคุณพ่อฉันที่ไม่เคยชอบสัตว์ ยังรักกอร์ดอน ตอนนี้ดอนรู้ภาษาไทยหลายคำเช่น อาหาร หิว เข้าบ้าน ล่าสุดรู้คำว่าเปิดแอร์ และคุณยาย ทุกครั้งที่กลับบ้าน ฉันจะเจอเจ้ากลมตัวนี้รอเสมอ ไม่ว่าดึกแค่ไหน เวลาฉันไม่สบายใจ เขาก็รับรู้ และจะคอยป้วนเปี้ยนออดอ้อนให้ฉันยิ้มออก ไม่เสียใจเลยที่เอาเขากลับมา..จะเสียใจมากถ้าทิ้งเขาไว้เป็นแมวจรจัดแบบนั้น กอร์ดอนมาอยู่เมืองไทยปีกว่าแล้ว สุขภาพแข็งแรงดี ไม่เหมือนแมวแก่ เวลาของกอร์ดอนอาจจะเหลืออยู่ไม่มาก แต่ฉันมั่นใจว่า เขาจะมีความสุขทุกวันนับจากนี้ แก้ไขเมื่อ 10 ก.พ. 53 16:30:27 จากคุณ : Erika เขียนเมื่อ : 10 ก.พ. 53 15:39:03

ความคิดเห็นที่ 5   ตลกจังว่ากะประโยคที่ว่า >>โปรดอย่าถามว่าฉันเสียเงินไปเท่าไหร่เพื่อเอากอร์ดอนขึ้นเครื่อง ^^ จขกท.น่ารักจังคะ จากคุณ : saturn2yui เขียนเมื่อ : 10 ก.พ. 53 15:42:13

ความคิดเห็นที่ 6 อิ่มใจอีกหนึ่งกระทู้ จากคุณ : หนอยจู เขียนเมื่อ : 10 ก.พ. 53 15:53:24

ความคิดเห็นที่ 7 พี่กอร์ดอน หล่อมากกกกกก กำกานเริ่มเอนเอียง จากคุณ : กะปอมหน้าหวาน เขียนเมื่อ : 10 ก.พ. 53 16:03:00

ความคิดเห็นที่ 8 Vote กระทู้ซึ่งใจอีกหนึ่ง รักและคิดถึงกอร์ดอน อยากเห็นรูปเยอะๆๆๆๆๆๆ จากคุณ : Nunyna เขียนเมื่อ : 10 ก.พ. 53 16:04:08

ความคิดเห็นที่ 9 "...และฉันก็ได้ยินเสียงเมี้ยวๆ ตามหลัง..กอร์ดอนวิ่งตามฉัน.." เราน้ำตาเอ่อตรงเนี้ยแหล่ะ ตั้งแต่ตอนอ่านครั้งแรก แบบว่านึกภาพตาม อินสุด ๆ ปกติเป็นคนใจหินมาก อ่านมาเรื่อย ๆ เห็นภาพกอร์ดอนที่มาอยู่บ้านที่อบอุ่นที่เมืองไทย ยิ่งรู้สึกถึงความรักของ คุณ Erika ที่มีให้กอร์ดอน ช่วยเชียร์ค่ะ... จากคุณ : หัวใจเสรี เขียนเมื่อ : 10 ก.พ. 53 16:06:41

ความคิดเห็นที่ 10 ตอนเจอกันใหม่ๆ กอร์ดอนหนัก 6 โล ที่จับชั่งเพราะอยากรู้ว่าต้องซื้อยาหยอดถ่ายพยาธิกี่หลอด ชั่งล่าสุด กรี๊ดลั่นเลย เจ้ากลมหนัก 9 โล เป็นผลพวงมาจากทั้งบ้านโอ๋ ตามใจ อ้อนใคร ใครก็หยิบอาหารให้กิน กอร์ดอนมีมุขตลกทุกวัน ตอนเช้าเขาจะไปเมี้ยวๆ หน้าประตูห้องคุณยาย พอคุณยายบอกว่า เออ ตื่นแล้ว เขาจะหยุดร้อง วิ่งขึ้นบ้านไปเมี้ยวๆ ปลุกแบมรอบสอง (รอบแรก ปลุกตอนตี 4 ขอออกไปตุ๊ยตุ่ย) ตอนเย็นก่อนขึ้นบ้าน จะไปหายายก่อน ที่ตลกคือ เมื่อวานเขาวิ่งเข้าห้องยายตามเสียงยายเรียก แล้วก็วิ่งจู๊ดออกไป ยายแบมก็ อ่าว ไปไหน ปรากฎว่าเขาไปเช็ดเท้าก่อนค่ะ แล้วกลับเข้าห้องยายอีกหน จากคุณ : Erika เขียนเมื่อ : 10 ก.พ. 53 16:13:58

ความคิดเห็นที่ 11 ตามอ่านตั้งแต่สมัยยังอยู่เมืองนอก ตอนนี้อยากเห็นกอดอนตอนอยู่เมืองไทยจัง ***อ่านถึงตรงนี้ เก๊าร้องไห้เยย และฉันก็ได้ยินเสียงเมี้ยวๆ ตามหลัง..กอร์ดอนวิ่งตามฉัน เป็นเสียงวิงวอนน่าสงสาร...ฉันจะขาดใจอยู่ตรงนั้น จากคุณ : soomchon เขียนเมื่อ : 10 ก.พ. 53 16:29:39

ความคิดเห็นที่ 12 น้ำตาซึมอีกแล้วค่ะ งือๆ จากคุณ : patsypacky เขียนเมื่อ : 10 ก.พ. 53 16:30:46

ความคิดเห็นที่ 13 คุณ Nunyna คะ อยากได้สายจูงแบบนั้นมั่งค่ะ มีไซส์ใหญ่พิเศษเพิ่มลูกชิ้นสำหรับกอร์ดอนมั้ยคะ จากคุณ : Erika เขียนเมื่อ : 10 ก.พ. 53 16:31:50

ความคิดเห็นที่ 14   ขอโหวตให้อีกกระทู้นึงได้มั้ยเนี่ย  ประทับใจจริง ๆ ค่ะ  อย่าลืมพากอร์ดอนมาวิ่งเล่นห้องแมวบ่อย ๆ นะคะ จากคุณ : แม่น้อย (แมวส้มชื่อจ๊ะเอ๋) เขียนเมื่อ : 10 ก.พ. 53 16:33:57

ความคิดเห็นที่ 15 ซึ้งจังเลยครับ จากคุณ : Numenor เขียนเมื่อ : 10 ก.พ. 53 16:40:32

ความคิดเห็นที่ 16 คนไม่เลี้ยงแมวคงไม่เข้าใจ... ไม่มีแมวตัวไหนที่เหมือนกัน ชอบประโยคนี้อ่ะ ตอนน้องเหมียวตาย ก็มีแต่คนพูดว่า เดี๋ยวหาแมวตัวใหม่มาให้เลี้ยง มันก็แมวเหมือนๆกันแหละ แต่เขาไม่เข้าใจหรอกว่า ในความรู้สึกเรามันไม่เหมือนกัน มันแทนกันไม่ได้หรอก.. จากคุณ : jenajany เขียนเมื่อ : 10 ก.พ. 53 16:41:05

ความคิดเห็นที่ 17 น้ำตาไหลอีกรอบ ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปแค่ไหน ความรักที่เรามีให้เค้า เค้ารับรู้ การ์ดอนรักคุณมากจริงๆค่ะ จากคุณ : sawkitty เขียนเมื่อ : 10 ก.พ. 53 16:42:14

ความคิดเห็นที่ 18 น้ำตาแตกเหมือนกันค่ะ  คุณ Erika ใจร้ายอ่ะทำคนร้องไห้เพียบเลย จากคุณ : Eldarin เขียนเมื่อ : 10 ก.พ. 53 16:44:06

ความคิดเห็นที่ 19 สุดยอดเลยค่ะ ประทับใจจริงๆๆ อ่านแล้วน้ำตานองหน้า อีกเรื่องนึงค่ะ แล้วถ้ามีรูปกอร์ดอนตอนนี้ เอามาวิ่งเล่นห้องแมวด้วยนะคะ จากคุณ : annana เขียนเมื่อ : 10 ก.พ. 53 16:47:47

ความคิดเห็นที่ 20 สวัสดีค่ะ คุณ Erika ซื้อที่ The Crystal Park เลียบทางด่วนเกษตร - นวมินทร์ จำได้ว่ามีอันใหญ่กว่านี้นะคะ   แต่สำหรับกอร์ดอนหนัก 9 กก. ต้องไปลองถามดู ไม่แน่ใจค่ะ จากคุณ : Nunyna เขียนเมื่อ : 10 ก.พ. 53 16:50:48

ความคิดเห็นที่ 21 ทำให้สาว ร้องไห้เลยน่ะ กอร์ดอน ดีใจจัง ที่มีคนที่รักแมวมาก ๆ เหมือน คุณ จขกท. ประทับใจเลย ชอบ ๆๆๆ จากคุณ : ปลาทูต้มเค็ม (pledada) เขียนเมื่อ : 10 ก.พ. 53 16:51:46

ความคิดเห็นที่ 22 กอร์ดอนเล่นริบบิ้น ของเล่นอย่างเดียวที่ฮีเล่น แบมมีริบบิ้นชาแนลเส้นนึงผูกมาพร้อมกับยาทาเล็บ เพื่อนให้เป็นของขวัญ ริบบินเส้นนั้น ดอนชอบมาก เล่นจนเยิน ชาแนลช้านนนนน จากคุณ : Erika เขียนเมื่อ : 10 ก.พ. 53 16:52:41

ความคิดเห็นที่ 23 อ่านเรื่องลุงกอร์ดอนกี่รอบๆก็ซึ้งงงงง T-T จากคุณ : Lamera เขียนเมื่อ : 10 ก.พ. 53 17:00:26

ความคิดเห็นที่ 24 น่ารักค่ะ เห็นด้วย คนที่ไม่เคยเลี้ยงแมว  เลี้ยงหมา คงไม่รู้หรอกว่า แตะละตัวไม่เหมือนกัน และอานุภาพแห่งรัก  มีมากกว่าคำว่า ยุ่งยากมากนัก อ่านแล้วรู้สึกดีค่ะ จากคุณ : คุณแม่pp (anwan) เขียนเมื่อ : 10 ก.พ. 53 17:03:00

ความคิดเห็นที่ 25 แต่ละเรื่องทำน้ำตาไหลพราก.............. จากคุณ : PP-จัง เขียนเมื่อ : 10 ก.พ. 53 17:22:25

ความคิดเห็นที่ 26 " คนไม่เลี้ยงแมวคงไม่เข้าใจ... ไม่มีแมวตัวไหนที่เหมือนกัน...." ประทับใจประโยคนี้เช่นกันค่ะ... น้ำตาท่วมเพราะประโยคนี้เลย... นึกถึง เจ้าชายน้อย กับสุนัขจิ้งจอก.... " ฉันก็เป็นเพียงสุนัขจิ้งจอกธรรมดา ๆ ตัวหนึ่ง เหมือนสุนัขจิ้งจอกอื่น ๆ แสนตัว แต่ทว่า...ถ้าเมื่อใดเธอคุ้นเคยใกล้ชิดกับฉัน เมื่อนั้น เราต่างก็ต้องการซึ่งกันและกัน เธอก็จะเป็นเด็กคนเดียวในโลกสำหรับฉัน และฉันก็จะเป็นสุนัขจิ้งจอกตัวเดียวในโลกสำหรับเธอด้วย..." "  ถ้าเธอทำให้ฉันเชื่อง ชีวิตของฉันก็จะสดใสขึ้น ฉันจะเรียนรู้จักฝีเท้าของเธอผิดจากเสียงอื่นทั้งสิ้น เสียงฝีเท้าอื่นจะทำให้ฉันหลบลงใต้ดิน แต่เสียงฝีเท้าของเธอจะเรียกให้ฉันออกมาจากโพรงดิน..." ....................................................................................... กอร์ดอน....กับความรู้สึกของเจ้าของกระทู้....น่าประทับใจมากค่ะ ป.ล. แก้ไขตัวสะกดค่ะ แก้ไขเมื่อ 10 ก.พ. 53 17:24:44 จากคุณ : พิมปะการัง เขียนเมื่อ : 10 ก.พ. 53 17:23:40

ความคิดเห็นที่ 27 ตามมาร้องไห้อีกแย้ว ฮือๆๆๆๆๆ กอร์ดอนของเก๊าาาาาา ชอบๆๆๆ อยากไปจกพุง อวบๆ จากคุณ : น้องบึ๋ย เขียนเมื่อ : 10 ก.พ. 53 17:26:42

ความคิดเห็นที่ 28 ^ ^ มาเยย ดอนมีนัดฉีดยาที่โรงบาลเกษตร ไปเช้าๆ เด๋วเปิดพุงลุงดอนให้จก (แต่ถ้าโดนตะปบเลือดซิบ เค้าไม่รับปิดชอบนะ) จากคุณ : Erika เขียนเมื่อ : 10 ก.พ. 53 17:37:50

ความคิดเห็นที่ 29 แม่บอกว่าอย่าเสียน้ำตาให้(แมว)ผุ้ชาย แต่มันไม่ไหวแว้ว จากคุณ : อิมิโงะ เขียนเมื่อ : 10 ก.พ. 53 17:42:38

ความคิดเห็นที่ 30 เล่นจนหลับ เขาไม่ได้เล่นแบบนี้ทุกวันนะคะ แล้วแต่อารมณ์ลุง จากคุณ : Erika เขียนเมื่อ : 10 ก.พ. 53 17:43:55

ความคิดเห็นที่ 31 ติดตามกอร์ดอนมาตั้งแต่สมัยอยู่เมืองนอก แอบชื่นชม คุณ Erika มาตลอดที่พาเค้ากลับมาด้วย ขอบคุณจริงๆค่ะ คุณเป็นคนน่านับถือมาก จากคุณ : ติรติรา เขียนเมื่อ : 10 ก.พ. 53 17:55:53

ความคิดเห็นที่ 32 ซึ้งมากกกกกกก   T__T ไม่เคยรู้ประวัติกอร์ดอนมาก่อน แต่จำแมวฝรั่ง  มุมกล้องอาร์ทๆ กะล็อคอิน Erika ได้   แอบเป็นแฟนคลับอย่างลับๆมาเป็นปี   ตอนนี้คงไม่ลับแล้ว   เจ้าของกอร์ดอนรู้ตัวแล้วหนิ บางช่วงเราก็ไม่ค่อยได้เข้าพันทิพ แต่ถ้าได้เข้ามาแล้วเจอล็อคอินนี้ตั้งกระทู้  ก็ดีใจนะ เรื่องของกอร์ดอนน่ารักมากๆค่ะ จากคุณ : เหมียวเหมียว แหง๋วแหง๋ว เขียนเมื่อ : 10 ก.พ. 53 18:05:31

ความคิดเห็นที่ 33   ไม่มีแมวตัวไหนที่เหมือนกัน... ขอบคุณมากๆครับที่ตัดสินใจส่งเข้าประกวด คำว่าขอบคุณยังน้อยไปสำหรับการแบ่งปันเรื่องราวในวันนี้ แต่ก็ได้แต่พูดได้แค่คำว่า ขอบคุณเท่านั่นเอง ขอบคุณมากๆครับ ขอบคุณ จากคุณ : ... เขียนเมื่อ : 10 ก.พ. 53 19:09:34 A:180.180.81.43 X: TicketID:251780

ความคิดเห็นที่ 34   หันไปเห็นเวลา 19.09 เลขสวยชมัด จากคุณ : ... เขียนเมื่อ : 10 ก.พ. 53 19:10:19 A:180.180.81.43 X: TicketID:251780

ความคิดเห็นที่ 35 คนไม่เลี้ยงแมวคงไม่เข้าใจ... ไม่มีแมวตัวไหนที่เหมือนกัน ประทับใจประโยคนี้มาก ติดตามมาตั้งแต่กอร์ดอนยังไม่มาเมืองไทยเลยค่ะ ชื่นชม จขกท มากๆนะคะ จากคุณ : ambrochia เขียนเมื่อ : 10 ก.พ. 53 19:27:43

ความคิดเห็นที่ 36   แอบน้ำตาไหลคิดว่าต้องจากกันจริงๆ นึกภาพออกเลยใครจะไปทำใจได้ ถ้าต้องจากกันจริงๆ จากคุณ : แมวหน้ามึน (แมวหน้ามึน) เขียนเมื่อ : 10 ก.พ. 53 19:38:50

ความคิดเห็นที่ 37 คงไม่ต้องบอกว่าต่อมน้ำตาแตกเหมือนคนอื่นๆ แต่....เราชอบมุมกล้องคุณจังเลย จากคุณ : บูดูหวาน เขียนเมื่อ : 10 ก.พ. 53 19:57:17

ความคิดเห็นที่ 38 น้ำตาแตกอีกรอบ ตั้งแต่ประโยคที่บอกว่า ได้ยินเสียงเหมียวๆ ตามหลัง และกอร์ดอน วิ่งตาม (มันเป็นภาพซ้ำๆ กับที่เราพบ  กับสัตว์ที่โดดเดี่ยวทุกตัว ที่โชคขะตาขีดไว้ให้มาเจอและผูกพันธืกับเรา  ทุกครั้งที่เวลาแห่งความสุขของแต่ละครั้งที่พบกัน หมดไป  ..เราหันหลังเดินจากมา...ภาพของเจ้าเหมียวที่โหยหาความรักวิ่งตามมา  พร้อมส่งเสียงร้องเหมือนเด็กที่ไม่อยากพรากจากอกแม่ ... ลุงกอร์ดอนโชคดีมากๆ ค่ะ จากคุณ : นางแมวป่า (น้ำผึ้ง รสขมปนเปรี้ยวหวาน) เขียนเมื่อ : 10 ก.พ. 53 19:57:46

ความคิดเห็นที่ 39 อ่านมาหลายกระทู้แล้ว  มีความทรงจำมากมาย หลากหลายในความรู้สึก   กระทุ้นี้ก็เช่นกันค่ะ  มีความรู้สึกมากมายเหลือเกินในนี้   ทั้งความรักต่อกอร์ดอน  ต่อครอบครัว  ดีใจที่มีการประกวดแบบนี้ขึ้นมา "ไม่มีแมวตัวไหนที่เหมือนกัน"   ปล.คาดว่ากระทู้ทีเข้าประกวดทุกอันคงไม่ใช่เรื่องของแมว แต่ต้องเป็นเรื่องของมู๋ แน่ๆๆ ฟันธง !!! จากคุณ : gunapide เขียนเมื่อ : 10 ก.พ. 53 20:30:34

ความคิดเห็นที่ 40 ชอบกระทู้นี้ที่สุด จากคุณ : มูชูคับ (jo-raiwin) เขียนเมื่อ : 10 ก.พ. 53 20:48:24

ความคิดเห็นที่ 42 ตามลุ้นตั้งแต่แรก  ว่ากอร์ดอนจะได้กลับมาเมืองไทยมั๊ย  อ่านไปลุ้นไป  น้ำตาซึมไป     อ่านแล้วนึกภาพออกเลย  ว่ากอร์ดอนวิ่งตามเสียงกระดิ่งมาอย่างหน้าตาดีใจแค่ไหน   จากคุณ : - Nell - เขียนเมื่อ : 10 ก.พ. 53 20:54:19

ความคิดเห็นที่ 43 อ่า ดีนะที่ มาน้ำตาแตกอยู่ที่บ้าน ถ้าอ่านทู้นี้ ตอนอยู่ที่ทำงาน เพื่อนร่วมงานคงตกใจ สัปดาห์นี้ คงจะเสียน้ำตาหลายปี๊บ แน่ๆ จขกท สุดยอดมากๆ กอร์ดอน ก็น่าฟัด จากคุณ : ++SaNoyNa++ เขียนเมื่อ : 10 ก.พ. 53 20:56:21

ความคิดเห็นที่ 44 ติดตามลุงกอร์ดอน มาตั้งแต่เมืองนอก น้ำตาแตกมาแล้วรอบนึง มาอ่านต่อเมื่อมาอยู่เมืองไทย ก็มาต่อมน้ำตาแตกอีกรอบนึง T^T ใครไม่เคยเลี้ยง ใครไม่เคยผูกพันธ์ ย่อมไม่รู้ซึ้งถึงความรักที่เค้าและเรามีให้กันเป็นแน่นอนค่ะ จากคุณ : น้องดำ.com (aryayarin) เขียนเมื่อ : 10 ก.พ. 53 21:20:36

ความคิดเห็นที่ 45   ไม่มีแมวตัวไหนที่เหมือนกันจริง ๆ มันทดแทนกันไม่ได้จริง ๆ บอกได้คำเดียวว่าโดน จากคุณ : sirimon (สิริมน) เขียนเมื่อ : 10 ก.พ. 53 21:21:20

ความคิดเห็นที่ 46 ซาบซึ้งน้ำตาคลออีกแล้ว...นี่มันเป็นหัวข้อกระทู้เรียกน้ำตารึเปล่าคะเนียะ จากคุณ : PusZehCat เขียนเมื่อ : 10 ก.พ. 53 21:30:56

ความคิดเห็นที่ 47 ซึ้งใจค่ะ ตั้งแต่กระทู้ที่อยู่เมืองนอกแล้ว นึกภาพกอร์ดอนวิ่งตามแล้วน้ำตาซึม ดีใจค่ะที่กอร์ดอนได้บ้านอบอุ่น คุณใจดีจริงๆ จากคุณ : arares เขียนเมื่อ : 10 ก.พ. 53 21:32:56

ความคิดเห็นที่ 48 ซึ้งงงงงงงงงงง ลุงกอร์ดอน...ทำต่อมน้ำตาแตกอีกแล้ว "คนไม่เลี้ยงแมวไม่เข้าใจ" โดนใจมากๆ จากคุณ : แมวมูดี้ เขียนเมื่อ : 10 ก.พ. 53 22:11:46

ความคิดเห็นที่ 49 เรื่องราวกอดอนในไดอารี่ ขอบอกว่า ความผูกพันเยอะกว่ากระทู้นี้มากกกก แต่แค่อ่านกระทู้นี้ เรื่องราวแต่ละวันมันย้อนกลับมาหมดเลยนะ ซาบซึ้งอิ่มใจ จากคุณ : ซีเหน่หาx2 เขียนเมื่อ : 10 ก.พ. 53 22:42:14

ความคิดเห็นที่ 50 ขอบคุณโครงการ  Miracle of Love  จริงๆ  ที่ทำให้เราทุกคนได้รับรู้เรื่องราวน่าประทับใจ  มันเป็นความสุขทางใจของคนที่ได้อ่านเรื่องราวดี ๆ แต่ละกระทู้ไม่กล้าอ่านที่ทำงาน  บ่อน้ำตาแตกเกรงใจเพื่อนร่วมงาน   ขอบคุณ  คุณ Erika ที่พากอร์ดอนมาทำให้เรามีความสุข จากคุณ : supreya เขียนเมื่อ : 10 ก.พ. 53 23:19:10

ความคิดเห็นที่ 51   อยากอ่านไดอารี่จขกท.อะคะ จากคุณ : saturn2yui เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 53 00:13:49

ความคิดเห็นที่ 52 ไม่รู้ว่าจะเขียนอะไรดี เพราะมันซึ้งมาก.... จากคุณ : ป้าตุ้ยกล้วยกวน เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 53 03:11:29

ความคิดเห็นที่ 53 กรำ อ่านแล้วน้ำตาแตกอีกรอบจากกระทู้เบาหวิว กอร์ดอนน่ารักมากค่ะ จากคุณ : puh เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 53 03:13:42

ความคิดเห็นที่ 54 แง๊ๆๆๆ เรื่องของลุงกอร์ดอนเศร้ามาก มันช่างบีบหัวใจเหลือเกิน ทำให้นึกถึงเรื่องของตัวเอง จากคุณ : NSY เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 53 04:21:00

ความคิดเห็นที่ 55 ขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆ ค่ะ จากคุณ : Tascha เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 53 04:38:55

ความคิดเห็นที่ 56 ไม่มีแมวตัวไหนที่เหมือนกัน เรื่องของลุง เป็น Miracle of love ที่อิ่มใจที่สุดเลย จากคุณ : น้องเฟอร์บี้ เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 53 09:25:14

ความคิดเห็นที่ 57 ขอบคุณ จขกท ที่นำเรื่องของลุงกอร์ดอนมาให้อ่าน อ่านกี่รอบก็น้ำตาซึม ซึ้งใจที่สุด จากคุณ : Devil Cat เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 53 09:54:28

ความคิดเห็นที่ 58 กอร์ดอน อิน โลโม่ จากคุณ : Erika เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 53 10:30:28

ความคิดเห็นที่ 59 จะเอากลับทำไมพี่ ลำบากจะตาย แมวเมืองไทยไม่มีหรือไง คนไม่เลี้ยงแมวคงไม่เข้าใจ... ไม่มีแมวตัวไหนที่เหมือนกัน     ++ " ไม่มีแมวตัวไหนที่เหมือนกัน " สุดยอดและตรงใจมาก ประโยคนี้..   จากคุณ : i_santi เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 53 10:30:53

ความคิดเห็นที่ 60 กอร์ดอน อิน โลโม่ นัมเบอร์ ทู จากคุณ : Erika เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 53 10:31:15

ความคิดเห็นที่ 61 กอร์ดอนวิ่งชนกล้องโลโม่ จากคุณ : Erika เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 53 10:31:47

ความคิดเห็นที่ 62   ...เวลากอร์ดอนได้ยินเสียงเขย่ากุญแจ เขาจะรู้ว่าฉันมาแล้ว... ....คนไม่เลี้ยงแมวคงไม่เข้าใจ... ไม่มีแมวตัวไหนที่เหมือนกัน..... กับอีกหลายๆๆ ข้อความ.....ทำให้เราน้ำตาตกมาโดยไม่รู้ตัว... เป็นความประทับ...ซาบซึ้งในความรักที่เรามีต่อกันและกัน... "รัก".....คำนี้..เป็นคำสั้นๆ ที่ยิ่งใหญ่มากๆๆ  จริงๆๆ ขอบคุณที่ จขกท.  นำเรื่องนี้มาเล่าให้ฟัง...   ขอบคุณมากๆๆ ค่ะ จากคุณ : เหมียวอ้อนแอ้น เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 53 10:46:18

ความคิดเห็นที่ 63 ชีวิตในกรุงเต๊บ... วันหยุดของเรา จากคุณ : Erika เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 53 11:11:19

ความคิดเห็นที่ 64 ชีวิตในกรุงเต๊บ... ดอนไม่ต้องนอนหนาวแย้ววว จากคุณ : Erika เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 53 11:40:55

ความคิดเห็นที่ 65 ลุงกอร์ดอนจังเลยค่ะ จากคุณ : ติรติรา เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 53 12:02:46

ความคิดเห็นที่ 66 อ่านแล้ว รู้สึกว่า เต็มไปด้วยกลิ่นอายของความรัก... ^_^ จากคุณ : muangsombut เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 53 12:07:34

ความคิดเห็นที่ 67 ซึ้งจังเลยค่ะ... น่ารักมากๆ เลย จากคุณ : Field ~ Kung เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 53 12:57:41

ความคิดเห็นที่ 68 ... น้ำตาเอ่อเพราะความซึ้งใจ สุดยอด! ... จากคุณ : gajila เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 53 13:21:47

ความคิดเห็นที่ 69 อ่านแล้วน้ำตาซึม .. ^^ จากคุณ : out of my head เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 53 13:40:03

ความคิดเห็นที่ 70   อ่านแล้วน้ำตาซึม "ไม่มีแมวตัวไหนที่เหมือนกัน.."  มายกมือโหวตให้เป็นเรื่องน่าประทับใจ ......... หลงรักลุงกอร์ดอนซะแล้วซิ จากคุณ : น้องพะโล้ (จุนแม่น้องพะโล้) เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 53 14:57:34

ความคิดเห็นที่ 71 ชอบภาษาเขียนของคุณ Erika จังเลยค่ะ น้องกอร์ดอนก็น่ารักจริงๆ แมวจรเมืองนอกนี่ลำบากเหมือนกันเนอะ ถูกรังแกด้วย จากคุณ : ban_ri เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 53 15:17:18

ความคิดเห็นที่ 72 แต่ก่อนแบมเลี้ยงปลากัดค่ะ ที่บ้านมีโหลปลากัดเยอะมากจนมีคนบอกว่า ดูไม่เหมือนบ้านผู้หญิง ไม่ได้เอาไปกัดที่ไหนนะคะ เลี้ยงสวยๆ มีทั้งเดลต้า ดับเบิ้ลเทล คราวน์เทล ฮาฟมูน บัตเตอร์ฟลาย รัสเซีย ฯลฯ แม่ไม่ชอบเลย เพราะแบมเลี้ยงด้วยไรแดงตัวยึกยือ ประคบประหงมอย่างดีแต่หนูน้อยแสนสวยตายยกโหลเดือนเมษาฯ เลยไม่เลี้ยงอีก เกือบได้เลี้ยงแมว ตอนที่มีแมวดำมาที่บ้าน เขามาอยู่แป๊บเดียวแล้วก็ไป จนมาเจอดอนนี่แหล่ะ ตอนที่เอามาเมืองไทย ที่บ้านไม่รู้ว่าแบมจะเอาแมวกลับมาด้วย (แต่รู้ว่าแบมเลี้ยงแมวตอนอยู่โน่น) ถ้ารู้คงโดนห้าม ฮ่าๆ จากคุณ : Erika เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 53 16:05:54

ความคิดเห็นที่ 73 อ่านแล้วน้ำตาซึม ....คนไม่เลี้ยงแมวคงไม่เข้าใจ... ไม่มีแมวตัวไหนที่เหมือนกัน..... จากคุณ : bigwores เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 53 21:54:42

ความคิดเห็นที่ 74 อ่านเรื่องราวของลุงกอร์ดอนแล้ว ไม่สามารถสะกดกลั้นน้ำตาไว้ได้เลยก๊าบ อ่านแล้วซึ้งใจมาก ๆ เลยก๊าบ นี่เป็นสุดยอดเรื่องราว[Miracle of Love]ของลุงกอร์ดอน เลยก๊าบ ปล.แอบติดตามเรื่องราวของลุงตั้งแต่อยู่เมืองนอกและคอยลุ้นให้ลุงได้กลับมาอยู่ที่เมืองไทย สุดท้ายลุงได้กลับมาอยู่ที่เมืองไทยแล้ว ขอให้ลุงกอร์ดอนสุขภาพแข็งแรง อยู่กับครอบครัวไปนาน ๆ นะก๊าบ จากคุณ : น้องซาซ่า เขียนเมื่อ : 12 ก.พ. 53 09:44:16

ความคิดเห็นที่ 75 เมื่อวานกลับบ้านไปบอกแม่ด้วยว่า ดอนมีแฟนคลับในพันติ๊บด้วยนะ แม่บอกว่าไปอัพเดทด้วยล่ะว่า เดี๋ยวนี้ซ่ามากมาย ไปนั่งจ้องหน้าพี่หมาคุมซอย (โดยมีรั้วบ้านกั้น) แม่เรียกให้เข้าบ้าน ก็ไม่ยอมเข้า (แม่หันไปพูดกับดอน) แม่ไม่รักดอนแล้ว งอนๆ ดอนเขาก็เดินไปหายายแล้วก็ทิ้งตัวนอน เอาหัวซบเท้ายาย นัยๆ จะบอกแม่ว่า "แต่ยายรัก" จากคุณ : Erika เขียนเมื่อ : 12 ก.พ. 53 11:31:12

ความคิดเห็นที่ 76 อ่านกระทู้นี้หลายรอบมากๆ ชอบทั้งเรื่องราวความรัก และภาษาค่ะ ซาบซึ่งมากมายเลยค่ะ ขอบคุณที่ส่งเรื่องราวดีๆ มาแบ่งปันกันค่ะ จากคุณ : noonmini เขียนเมื่อ : 12 ก.พ. 53 12:09:09

ความคิดเห็นที่ 77   ยิ่งประทับใจเข้าไปอีก  สำหรับทู้นี้....... สงสารกรรมการเนอะ  จะตัดสินยังไงน้อ   ...... ขอเสนอให้นำเรื่อง Miracle of love  ของทุกท่่านที่เขียนเข้ามา มาจัดพิมพ์เป็นหนังสือ ออกจำหน่าย  เพื่อนำรายได้ทั้งหมด ไปช่วยเหลือแมวจรค่ะ เจ้าแมวแสนรู้จะซื้อคนแรกเลยค่ะ จากคุณ : เจ้าแมวแสนรู้ เขียนเมื่อ : 12 ก.พ. 53 13:52:55

ความคิดเห็นที่ 78 จากคุณ : jin leng เขียนเมื่อ : 12 ก.พ. 53 14:17:42

ความคิดเห็นที่ 79 โหย  เล่นเอาน้ำตาตกเลยค่ะ  รูมเมทคงงงว่าร้องไห้ทำไม >w<ประทับใจมากๆเลยค่ะ  คุณErika ทำให้รักแมวเพิ่มขึ้นกว่าเดิมอีก แมวทุกตัวไม่เหมือนกันจริงๆค่ะ จากคุณ : วิหคท่องนภา (Kirasaki) เขียนเมื่อ : 12 ก.พ. 53 14:50:52

ความคิดเห็นที่ 80   เป็นกระทู้ที่หนึ่งในใจน้องพะโล้เลยค่ะ อ่านมา 7 รอบแระ น้ำตาซึมทุกรอบกับประโยคเด็ด ๆ ยกมือโหวตประทับใจด้วยคนค่ะ จากคุณ : น้องพะโล้ (จุนแม่น้องพะโล้) เขียนเมื่อ : 12 ก.พ. 53 15:46:09

ความคิดเห็นที่ 81 ไม่เห็นน้ำตาซึมเลย  แต่ พรากกกกกกกกกกกก ไหลไม่หยุดดเลยอ่ะ โอยยย  บีบหัวใจ  เรื่องลุงกอดอน ทำเอา ประทับใจที่สุดเลย น่านๆน้ำตายังไม่หยุดอีก  แงๆๆ เป็นคุณลุงที่เท่ห์คอดๆๆ   เก๊าเลิฟฟลุงอ่ะ จากคุณ : geeoun_kk เขียนเมื่อ : 12 ก.พ. 53 18:14:24

ความคิดเห็นที่ 82 อยากให้กิฟท์ลุงดอนนอนหงาย แต่เสียดายกิฟท์เค้าหมดแล้วอ่ะลุง ไม่เพียงแต่เล่าเรื่องได้ประทับใจ อ่านกี่ครั้งก็ไม่เบื่อ มุมมองของภาพยังเก๋อีกด้วยค่ะ ชอบจัง จากคุณ : ติรติรา เขียนเมื่อ : 12 ก.พ. 53 18:31:18

ความคิดเห็นที่ 83 พึ่งเคยอ่านเป็นครั้งแรกคะ จู่ๆน้ำตาก็ไหลออกมาเอง ชอบมากๆ จากคุณ : loveskim เขียนเมื่อ : 12 ก.พ. 53 21:41:27

ความคิดเห็นที่ 84 ประทับใจมากครับ แมวผมหลัก ๆ ก็รู้จักคำว่า หิว เปิดแอร์ แต่ส่วนใหญ่จะสั่งผมมากกว่านะ ฮือ ๆ จากคุณ : อ๊อบบี้ เขียนเมื่อ : 13 ก.พ. 53 12:37:02

ความคิดเห็นที่ 85 ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆ กอร์ดอนโชคดีมากที่มาเจอเจ้าของกระทู้ค่ะ จากคุณ : Fairy meadow เขียนเมื่อ : 13 ก.พ. 53 20:56:04

ความคิดเห็นที่ 86 จำได้แล้วค่ะ ที่เคยเล่าเรื่องแมวที่หอ เมืองนอก อะไรทำนองนี้ แต่ไม่รู้ว่าเอากลับมาแล้ว ดีใจด้วยนะคะ คุณตัดสินใจไม่ผิดหรอก ไม่งั้่นป่านนี้ คงต้องเสียตั๋วบินกลับไปรับเฮียดอนมาเพราะโรคนอนไม่หลับแน่ ๆ ไม่ได้ชอบประโยคไหนเป็นพิเศษ เพราะทุกประโยค ที่เป็นความรู้สึกพวกนี้ มันฝังในสายเลือดเราไปแล้ว มันเป็นประโยคสัจธรรมเลยแหละ ตอนนี้ ยังดูรูปแมวจร ที่ไปถ่ายไว้ตอนไปเที่ยวปลายปีก่อนไม่ค่อยได้เลย ไปให้ข้าวให้น้ำจนผูกพันธ์ คิดถึงมาก แม้จะเป็นเวลาสั้นๆ ก็ตาม ดีใจอย่างนึงนะ ที่ไม่ต้องเป็น กรรมการ กะเค้า อ่ะค่ะ หนักใจสุด ๆ อ้อ อีกอย่าง พี่โทร่า ได้คู่ชกแล้วหล่ะ นน พอๆ กัน เฮฟวี่เวท อิอิ จากคุณ : ทิวลิบ เขียนเมื่อ : 14 ก.พ. 53 01:15:24

ความคิดเห็นที่ 87 รักนี้มหัศจรรย์จริงๆๆๆ อ่านๆมาหลายกระทู้ เคยคิดว่าความรักมันไม่สำคัญเท่าไหร่ แต่วันนี้ได้รับรู้ว่า ความรักเปลี่ยนแปลง เติมเต็มเราได้ CAT COMPLETE ME จากคุณ : Drama Kitty เขียนเมื่อ : 14 ก.พ. 53 01:46:26

ความคิดเห็นที่ 88 กอร์ดอน เป็นแมวที่แนวมากค้าบ.. จากคุณ : แล้วใครรักใครก่อน เขียนเมื่อ : 14 ก.พ. 53 17:38:12

ความคิดเห็นที่ 89 "คนไม่เลี้ยงแมวคงไม่เข้าใจ... ไม่มีแมวตัวไหนที่เหมือนกัน"   โดนใจที่สุดอ่ะ จากคุณ : ลำยองน้อย เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 53 18:41:22

ความคิดเห็นที่ 90 เป็นอีกหนึ่งเรื่องที่น่าประทับใจค่ะ   จากคุณ : วชิรา เขียนเมื่อ : 18 ก.พ. 53 13:26:20

ความคิดเห็นที่ 91 จำเรื่องราวของกอดอร์นได้เสมอ ยังลุ้นอยู่เลยว่าจะเอาไปอยู่ด้วยได้หรือเปล่า จากคุณ : เพลงพันทาง เขียนเมื่อ : 23 ก.พ. 53 10:28:10

ความคิดเห็นที่ 92 จำเรื่องราวของกอดอร์นได้ ยังจำได้ว่าเคยอ่านในตอนนั้นลุ้นไปด้วยว่าจะพากลับมาเมืองไทยด้วยกันมั้ยน๊า ตอนนั้นจำได้ว่าอ่านไปร้องไห้ไป พอได้กลับมาอ่านเรื่องราวของกอดอร์อีกครั้ง น้ำตาไหลท่วมตา ประทับใจในความรักของคุณErika ที่มีต่อลุง ขอบคุณในความรักนะคะ   ..................จำกอดอร์นได้เสมอน๊าลุงจ๋า............................. จากคุณ : ฉันจะมีความสุขทุกวัน เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 17:19:05