ความคิดเห็นที่ 1   3 เรายืนนิ่ง สุนัขของเราก็นิ่ง เรากำลังสื่อกับสุนัขตัวที่เข้าชาร์ตว่า เรากำลังอ้างสิทธิ์ในพื้นที่ที่เรายืนอยู่ สุนัขตัวที่เข้าจู่โจมก็จะให้สิทธิ์นั้นแก่เรา และจะเคารพสิทธิ์ในพื้นที่ที่เรายืนอยู่คะ เขาจะไม่เข้ามาใกล้ เขาจะยืนห่างเราประมาณหนึ่ง แค่นั้น เขาอาจยืนเห่า หรือ ขู่ก็แล้วแต่ เรายืนนิ่ง สุนัขของเรานั่งหลังเรา เราอยู่ตรงกลางระหว่างสุนัขทั้งสอง แต่ถ้าสุนัขตัวนั้นพยายามอ้อมมาหลังเรา เราก็ต้องหมุนตัวตามคะ พยายามอยู่ตรงกลางระหว่างสุนัขทั้งสองตัว เหมือนเผชิญหน้ากับสุนัขตัวนั้นตลอด( ถ้าเราไม่เผชิญหน้า หมุนตามด้วย สุนัขตัวนั้นจะสามารถเข้ามากัดสุนัขของเราจากทางด้านหลังได้ หรือ สุนัขของเราก็อาจจะไปท้าทายเขา และเกิดการต่อสู้กันได้ )การกระทำแบบนี้ เรากำลังสื่อสารกับสุนัขของเราว่า เจ้าไม่ต้องยุ่ง แค่อยู่นิ่งๆ ข้าจ่าฝูงเป็นผู้คุมสถานการณ์แต่เพียงผู้เดียว สุนัขของเราก็จะเห็นว่าเราเป็นจ่าฝูงที่ปกป้องลูกฝูง และ เป็นการเรียกคะแนนจากสุนัขของเราด้วย(ถือว่าเก็บแต้ม) และยังสื่อสารกับสุนัขตัวนั้นด้วยว่า นี่คือฝูงของฉัน ฉันไม่ได้มาเพื่อต่อสู้ และ ฉันก็ควบคุมลูกน้องของฉันได้ จากคุณ : Yoja&Jiji เขียนเมื่อ : 19 ก.พ. 53 14:04:17

ความคิดเห็นที่ 2   4 เราสังเกตอาการสุนัขตัวนั้น ว่า แน่จริง หรือ แค่หมาเห่าใบตองแห้ง -ลองเดินเข้าหาสุนัขตัวนั้นสักก้าว ถ้าสุนัขตัวนั้น เห่าและถอยหลัง แปลว่าเขาไม่แน่จริง เราก็จ้องตากลับเลย จ้องห้ามกระพริบ และพยายามมองตามเขา และต้อนเขาไม่ให้เข้ามาจู่โจมเรากับสุนัขของเราจากทางด้านหลังได้ ถ้าสุนัขตัวนั้นเลิกเห่า และ หันลีหันขวาง หันหลังกลับ เราก็เดินต่อไป หรือ สุนัขตัวนั้น ดมพื้นหรือดมอย่างอื่นแทนการสู้ตาเรา และเดินไปที่อื่น แปลว่าเขาไม่แน่จริง เขาเลิกสนใจเราแล้ว เราก็เดินต่อไป แต่ถ้าเขายังเห่าอยู่ หรือ เมื่อเราเดินไปและเขากลับมาไล่เห่าตามอยู่ เราก็หยุดและทำอย่างเดิม -แต่ถ้าเรา ลองก้าวเข้าหาหนึ่งก้าว และสนุขตัวนั้นไม่ก้าวหนี หรือ ไม่ถอยหลัง แต่เดินเข้าหาเราเช่นกัน หรือ ยืนนิ่งอยู่ที่เดิมแต่ท่าทางขึงขันขึ้น และจ้องเราตาโต หัวก้มต่ำ ขนคอตั้ง หาตั้ง มีการแยกเขี้ยว ส่งเสียขู่ต่ำๆในลำคอแบบเบาๆ ยาวๆ นั้นคือหมาที่ก้าวร้าวจ่าฝูงตัวจริง เราต้องหยุดอยู่กับที่ทันที ห้ามมองตาเขาเด็ดขาด มองไปที่อื่น และคุมหมาเราให้นิ่ง และยืนอยู่อย่างนั้นจนกว่าน้องหมาตัวนั้นจะหันหลังไปเอง เราถึงเดินต่อไป ห้ามวิ่งหนี ห้ามหันหลังให้ ไม่เช่นนั้นถูกกัดแน่ ต้องอดทนรอ ยืนเฉยๆ ให้เขาเป็นฝ่ายไปก่อน เขาต้องหันหลังและเดินไป เราถึงเริ่มออกเดิน จากคุณ : Yoja&Jiji เขียนเมื่อ : 19 ก.พ. 53 14:04:36

ความคิดเห็นที่ 3   ทางที่ดีมีสิ่งป้องกันตัวเช่น ร่ม เป็นต้น ไม่ใช่เอาไว้ตี หรือ ทำร้าย แต่เอาไว้ติดตัวเพื่อความสบายใจ เมื่อเรามีอาวุธป้องกันตัว จะทำให้เราไม่กลัว พลังจิตใจจะนิ่งมากขึ้น สุนัขก็จะไม่เห็นว่าเราอ่อนแอ เพราะเราไม่กลัวเขา และในสถานการณ์คับขัน ยังใช้เป็นสิ่งที่ทำให้ร่างกายเราใหญ่ขึ้น (สุนัขจะแข่งกันว่าใครตัวใหญ่กว่า ) เช่น เรายืนท้าวสะเอว แล้วถือร่มชี้ไปที่สุนัข และกวาดไปรอบๆ เพื่อไม่ให้สุนัขตัวที่เข้าจู่โจมเข้ามาในพื่นที่ที่เรายืนอยู่ได้ เป็นต้น สำหรับ เจ้าของที่มีสุนัขตัวเล็ก เมื่อเจอสถานการณ์แบบนี้ ไม่ควรอุ้มสุนัขเด็ดขาด เพราะ สุนัขและแขนเราจะกลายเป็นเหยื่อทันที เมื่อสุนัขตัวน้อยลอยขึ้นกลางอากาศ จะไปกระตุ้นสัญชาตญาณการไล่ล่าของสุนัขตัวที่อยู่ที่พื้น ไม่ต่างอะไรกับการหันหลังและวิ่งหนี สุนัขตัวที่เข้าชาร์ต(อยู่ที่พื้น) ถ้าเป็นสุนัขพันธุ์ใหญ่ เขาก็จะกระโดดหุบเหยื่อกลางอากาศทันที เมื่อนั้น ทั้งแขนเรา สุนัขของเรา จะถูกกัดกลางอากาศทันที และ ทำไมสุนัข(ที่อยู่บนพื้น)ชอบกระโดดงับ กระโดดกัด สุนัขตัวที่เรากำลังอุ้มอยู่? ดูได้ที่ http://www.bloggang.com/mainblog.php?id=yojajiji&month=14-01-2010&group=7&gblog=24 จากคุณ : Yoja&Jiji เขียนเมื่อ : 19 ก.พ. 53 14:06:11

ความคิดเห็นที่ 4   จีจี้โดนหนีบตัวแบนแล้ว บทความนี้มีประโยชน์มากๆเลยค่ะ นี่เป็นปัญหานึงที่ทำให้หลายคนไม่กล้าพาสุนัขไปเดินเล่น อย่างแถวบ้าน หลายคนพาสุนัขขึ้นรถเที่ยวเอาเพราะกลัวหมาตัวอื่น แต่อย่างนี้สุนัขคงไม่ได้ออกกำลังกายพอแน่ๆ จากคุณ : nangoing เขียนเมื่อ : 19 ก.พ. 53 14:27:27

ความคิดเห็นที่ 5   ขอบคุณสาระดีๆ ค่ะ ^^ จากคุณ : หม่าม๊าพี่เจ๋ง เขียนเมื่อ : 19 ก.พ. 53 14:27:51

ความคิดเห็นที่ 6   ขอบคุณมากๆ ค่ะ.... อ่านไป รู้สึกไป.... ถ้าเจอเหตุการณ์นี้จริงๆ เราทำทุกข้อที่ "ห้าม" เลยอ่ะ.... -*- เลี้ยงน้องหมา แต่ เป็นคนกลัวหมาอีกต่างหาก จากคุณ : enjoy1113 เขียนเมื่อ : 19 ก.พ. 53 14:34:55

ความคิดเห็นที่ 7   พกร่มไปด้วยดีค่ะ ไม่ได้เอาไปตี พี่เคยนะค่ะ มาเป็นฝูงเลย เอาร่มชี้หน้ายังไม่ค่อยกลัว พอกางออกเท่านั้นแหละ วิ่งหนีกันเป็นแถว หางจุกตรูดเลย เค้าคงคิดว่าอะไรหว่าอยู่ดีดีบานออกมาใหญ่จังเลย 555555 จากคุณ : สมพิศซ่า เขียนเมื่อ : 19 ก.พ. 53 14:36:38

ความคิดเห็นที่ 8   ขอบคุณมากมายค่ะ  ต่อไปนี้ จะได้เตรียมตัวตามที่คุณหญิงแนะนำ แต่ถ้าเราเดินๆๆอยู่  แล้วมีเจ้าถิ่นวิ่งตรงมาแต่ไกลเลย จะทำไงล่ะคะ ถ้าไม่อุ้ม คราวที่แล้ว วิ่งงงงงงงงงงงเข้ามาจะชาร์ตอย่างแรง  เราเลยต้องรีบคว้าเค้าขึ้นมา กลัวว่า เจ้าหมาเจ้าถิ่น จะคิดว่าลูกเราเป็นแมวหรือ หนูอ่ะค่ะ  ไซส์เค้าต่างกันเยอะ (ชิวาว่า กะ ล๊อตไวเลอร์อ้วนล่ำ) จะทำยังไงดีคะ จากคุณ : jijun เขียนเมื่อ : 19 ก.พ. 53 14:43:16

ความคิดเห็นที่ 9   ขอบคุณมากค่ะ ปกติเวลาเจอหมาอื่นจะอุ้มขึ้นมานะนี่ คราวหลังต้องทำตามที่แนะนำดีกว่า จากคุณ : gloria_gibney เขียนเมื่อ : 19 ก.พ. 53 14:47:45

ความคิดเห็นที่ 10   อิอิ ขอบคุณค่ะสำหรับคำเเนะนำ แก้ไขเมื่อ 19 ก.พ. 53 15:19:05 จากคุณ : so much love เขียนเมื่อ : 19 ก.พ. 53 14:52:38

ความคิดเห็นที่ 11   ขอบคุณคะ แต่ขอถามเพิ่มหน่อยนะคะ บ้านตรงข้ามมีหมาพันธ์ใหญ่ (bull mastiff) แล้วบ้านเค้าก็ควบคุมไม่ได้ เคยหลุดออกมา กัดหมาที่เดินผ่านมาตายเลยคะ พุ่งเข้าหาหมาตัวนั้น ทั้งที่หมาตัวนั้นแค่เดินผ่านเฉยๆ ยังช่วยกันเอาน้ำฉีดก็ไม่ยอมปล่อย กัดแล้วก็สะบัดๆ อย่างงี้ถ้าใช้วิธีของคุณหญิง สามบี้จะรอดเหรอคะ เพราะเจ้าตัวใหญ่ แค่เห็นหน้าก็พุ่งเข้าใส่แล้วอะคะ จากคุณ : Saai-Mai เขียนเมื่อ : 19 ก.พ. 53 15:04:15

ความคิดเห็นที่ 12   ขอบคุณมากๆ สำหรับสาระดีดีแบบนี้ค่ะ จากคุณ : แม่น้องยีนส์ เขียนเมื่อ : 19 ก.พ. 53 16:26:39

ความคิดเห็นที่ 13   ตัวนี้อยู่นอกบ้านจะอุ้มตลอดไม่ให้เดินเอง เคยโดนตัวโตแอบอยู่แล้ววิ่งมาฟัดเกือบตาย เจ้าของเตะตัวโตสุดแรงเกิดเลยยังไม่หลุดง่ายเลย เข็ดแล้วอยู่นอกบ้านต้องอุ้มเท่านั้น จากคุณ : ฝุ่นไม้ เขียนเมื่อ : 19 ก.พ. 53 16:43:08

ความคิดเห็นที่ 14   ขอบคุณค่ะ ^ ^ จากคุณ : ipod_nenaz เขียนเมื่อ : 19 ก.พ. 53 17:26:45

ความคิดเห็นที่ 15   ขอบคุณค่า ^ ^ จากคุณ : k_puiky เขียนเมื่อ : 19 ก.พ. 53 17:39:30

ความคิดเห็นที่ 16   ขอบคุณสำหรับข้อมูลครับ ตัวเล็กที่บ้าน เคยเผลอโดนอัลเซเชี่ยนชาร์จ  จึงรีบอุ้ม แล้วเตะชายโครง 1ที โชคดีมันยอมถอย พอก้มหยิบรองเท้า มันก็วิ่งออกห่าง  ตอนนี้ถ้าเห็นมีตัวใหญ่ ไม่ไว้ใจ รีบหยิบรองเท้าเตรียมไว้  แค่นั้นไม่มีตัวไหนกล้าเข้าใกล้เลย  อิอิ จากคุณ : ไม่รับกิฟท์ เขียนเมื่อ : 19 ก.พ. 53 18:12:55

ความคิดเห็นที่ 17   ขอบคุณสำหรับความรู้ที่ให้ค่ะ แต่ โคโค่ โดนกัดไปซะแล้วทุกอย่างมันเร็วมาก ไม่ทันได้ตั้งตัวเลย จากคุณ : AJ-COCO เขียนเมื่อ : 19 ก.พ. 53 18:51:06

ความคิดเห็นที่ 18   เพิ่มเติมความเข้าใจ เวลาสุนัขกัดกัน เข้าชาร์ตอีกฝ่าย มีอยู่ 3 กรณี 1 สุนัขท้าทายกันทั้งสองฝ่าย ไม่มีฝ่ายไหนยอม บางทีสุนัขตัวเล็กก็ท้าทายตัวใหญ่ บางทีเป็นการมองตา เดินกร่างนำหน้าคนจูง ภาวะอารมณ์ที่หมาเดินนำหน้า เป็นภาวะที่วางอำนาจเหนือประมาณหนึ่ง พอมั่นใจตัวเองก็เริ่มกร่างหมาข้างทาง อาจเป็นการมอง ท่าทาง หางตั้ง เพราะคนจูงอ่อนแอไม่มีภาวะผู้นำ สุนัขก็เลยต้องจำใจทำหน้าที่นำแทน ซึ่งภาษากายเหล่านี้ ไวมาก เราอาจไม่สังเกตเห็น จะเห็นก็ต่อเมื่อสุนัขอีกตัววิ่งเข้าใส่  ผลที่ตามมา คือ สุนัขที่ตัวเล็กกว่ามักบาดเจ็บ นั้่นเองทำให้เราโทษสุนัขตัวใหญ่ว่าเป็นฝ่ายผิด จริงๆแล้ว สาเหตุอาจเกิดมาจากสุนัขตัวเล็กที่เป็นฝ่ายท้าทายก่อนก็เป็นได้ 2 สุันัขที่ถูกชาร์ต เป็นสุนัขที่ขี้กลัว ตื่นเต้นเกิน สุนัขที่บาดเจ็บ สุนัขที่ทำเป็นกร่างแต่จริงๆขี้กลัว สุนัขที่มีภาวะอารมณ์เหล่านี้ คือภาวะอารมณ์ของเหยื่อผู้อ่อนแอ   เป็นเป้าให้สุนัขตัวที่มีสัญชาตญาณการไล่ล่าสูง วิ่งชาร์ตใส่ 3 สุนัขที่เข้าชาร์ตเป็นสุนัขที่มีปัญหาพฤติกรรมก้าวร้าวกับสุนัขตัวอื่น จัดขั้นเป็นสุนัข Red Zone ไม่ว่าเห็นตัวไหนกัดหมด แค่เห็นก็อยากจะฆ่าสุนัข หรือ คน ให้ตายกันไปข้างหนึ่ง ซีซาร์แนะนำว่า การที่เราเจอสุนัขเข้าชาร์ตประชิดตัว เราควรหยุดอยู่กับที่ การหยุดนิ่ง จะทำให้เราดูไม่เป็นเหยื่อ  ยิ่งวิ่งยิ่งโวยวาย ยิ่งเป็นเหยื่อ และจะทำให้ถูกกัดสูงกว่า แม้จะวิ่งหนี หมาก็วิ่งเร็วกว่า เรามีแต่แพ้ กับแพ้ และสิ่งที่ต้องทำต่อไปคือ เราต้องควบคุมสุนัขเราให้ได้ ไม่ว่าสุนัขเราจะชอบกร่าง (ข้อ 1 )หรือ ขี้กลัว(ข้อ2) เราก็ต้องควบคุมให้ได้ เพื่อลดปัจจัยการถูกกัด ถ้าสุนัขเรานิ่งสงบ ไม่กลัว ก็ลดปัจจัยการถูกกัดไปได้หลายเปอร์เซนต์   คนส่วนใหญ่คุมสุนัขของตนไม่ได้ เพราะสุนัขของเราวิ่งเข้าใส่อีกต่างหาก ทั้งเห่า ขู่ แถมวิ่งไปมาวุ่นวาย ยิ่งทำให้กระตุ้นสุนัขตัวที่เข้าชาร์ตให้อารมณ์รุนแรงขึ้น แถมคนจูงก็กลัว สติแตก ทำอะไรไม่ถูก เลยใช้วิธีอุ้มสุนัขของตนขึ้นเพราะคิดว่าปลอดภัย แต่ถ้าเจอสุนัขที่ก้าวร้าวจริงๆ ก็ถูกกัดได้ทั้งคนทั้งสุนัขที่เราอุ้ม แต่ถ้าอีกมุมมองหนึ่ง สุนัขของเราเชื่อฟังดี เดินดีในสายจูง เราคุมสุนัขของตนได้ สุนัขก็จะไม่กร่างใส่อีกตัว เขาก็จะยืนเฉยๆ การที่สุนัขอีกฝ่ายสงบ นิ่งใส่ ก็มีแนวโน้มที่จะทำให้สุนัขที่เข้าชาร์ตหยุดระเบิดอารมณ์ได้  มีแนวโน้มที่จะไม่กัดตอบ นั่นเอง การฝึกเดิน Mastering The walk ถึงเป็นเรื่องจำเป็น เพราะเป็นการฝึกความเป็นผู้นำของเราเมื่อเดินอยู่นอกบ้าน ฝึกให้สุนัขตามเรา ไม่เดินนำ พอไม่เดินนำก็จะไม่ไปกร่างใส่สุนัขตัวอื่น การฝึกเดินไม่ให้วอกแวก ก็จะได้ป้องกันสุนัขของเราไปจ้องตาหาเรื่องสุนัขตัวอื่น เราควรคุมให้ได้ในสถานการณ์ปกติ พอเจอสถานการณ์คับขัน เราจะได้คุมสุนัขของเราได้ แต่ถ้าในสถานการณ์ปกติยังคุมสุนัขไม่ได้ ก็ไม่มีทางจะคุมได้เมื่อมีสถานการ์ที่คับขัน ที่ำสำคัญคนส่วนใหญ่ไม่ค่อยเห็นความสำคัญของการเดินแบบ Mastering The walk แต่ถ้าเจอสถานการณ์แบบข้อ 3 สุนัขก้าวร้าวต่อสุนัขตัวอื่น ไม่ว่าสุนัขตัวไหนผ่านมากัดหมด สุนัขแบบนี้จะไม่อ่านภาษากายสุนัขตัวอื่นเพราะอ่านไม่เป็น  ไม่สนใจใดๆทั้งสิ้น กัดอย่างเดียว (สุนัขแบบนี้มีไม่มาก เป็นส่วนน้อย เนื่องจากเจ้าของไม่พาเข้าสังคม อบรมไม่เป็น)  ถ้าเจออย่างนี้เราก็ต้องป้องกันตัว หาร่มติดตัว หรือ หลีกเลี่ยงเส้นทางที่อันตราย  พยายามอย่าใช้เ้ท้าเตะ เพราะอาจทำให้ขาถูกกัดได้ แต่ถ้าไม่มีเครื่่องทุ่นแรงก็จำเป็นต้องใช้ขาเตะ (สุนัขที่เตะแล้ววิ่งหนี นั้นคือสุนัขที่ไม่ได้ก้าวร้าวจริงๆ ถ้าเจอสุนัขจ่าฝูงตัวจริงก้าวร้าวจริงๆ เขาจะกัดตอบ สู้กลับ) จากคุณ : Yoja&Jiji เขียนเมื่อ : 19 ก.พ. 53 20:07:46

ความคิดเห็นที่ 19   ขอบคุณค่ะน้องหญิง จากคุณ : Zugust_Mylove เขียนเมื่อ : 19 ก.พ. 53 20:37:10

ความคิดเห็นที่ 20   ขอบคุณนะคะสำหรับข้อมูลคำแนะนำดี ๆ เพราะเวลาออกนอกบ้านทีไรต้องอุ้มตลอด แค่เจอหมาอื่นที่ตัวใหญ่ก็เตรียมอุ้มไว้ก่อนแล้ว กลัวเค้าจะมากัดลูกเรา จากคุณ : ลูกชิ้น shineedog เขียนเมื่อ : 19 ก.พ. 53 21:02:04

ความคิดเห็นที่ 21   ขอบคุณสำหรับคำแนะนำค่ะ กรณีของอรนี่ พี่แก Redzone เต็มขั้นแล้วค่ะ   เพราะเคยเจอกันมาก่อน ลาเต้หมอบยอมแพ้ให้ในสายจูง  เขาก็ยังพร้อมจะเดินแยกเขี้ยวมากัด สุดท้ายเราเลยต้องแบ่งกันคุมหน้าคุมหลังประจำเวลาเจอเจ้าตัวนี้ ถ้าเดินคนเดียวก็ต้องถือไม้กันไป เทียบกันแล้วถ้าเกิดไม่มีคนจูงเราคงจะระวังมากกว่านี้ (เพราะตามปกติ พี่แกหนีออกมาจากบ้านเอง แล้วก็กร่างอาละวาดทั่วซอย หมาจรร่วมซอยก็โดนกัดระนาวเหมือนกันค่ะ) เท่าที่ฟังมาจากเจ้าของ ว่าเวลาที่เขาหงุดหงิดกันในบ้านก็กัดกันเลือดสาดเหมือนกันค่ะ เห็นเขาเดินมีสายจูงก็โล่งใจเพราะนึกว่าคนใช้ที่จูงจะกระตุกกลับได้เวลาพี่แกวิ่งปรี่เข้ามา แต่ประมาทเสี้ยวเดียว เจ็บตัวเรียบร้อย  ก็ยังดีที่หมาของเราไม่เจ็บตัวด้วย แก้ไขเมื่อ 19 ก.พ. 53 21:45:32 จากคุณ : ชิสุมุมห้อง เขียนเมื่อ : 19 ก.พ. 53 21:44:10

ความคิดเห็นที่ 22   มาเก็บเกี่ยวความรู้อีกแล้ว ขอบคุณมากจ้า จากคุณ : checgo (ji-ju) เขียนเมื่อ : 19 ก.พ. 53 23:36:33

ความคิดเห็นที่ 23   บ้านผมมีรั้วรอบขอบชิด จะออกจากบ้านต้องนั่งในรถ แม่กลัวตัวอื่นมากัดผม แม่กลัวผมวิ่งกัดตัวอื่น แม่คิดว่าใครๆ คงไม่ชอบหากเห็นผมออกจากบ้าน ผมเป็นเด็กดีครับ ผมไม่ทำให้แม่เป็นห่วง ยามดึก ผมก็เงียบครับ ผมชอบมองแม่เสมอ ผมชอบตามแม่เสมอ แต่แม่ไม่ไว้ใจผม แม่ไม่ยอมให้เกิดความเสี่ยงใดๆ ที่อาจเกิดขึ้น .......................... ความเสี่ยงที่อาจเกิดความสูญเสีย .......................... จากคุณ : ......................... (ปรินรัตน์) เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 53 00:26:02

ความคิดเห็นที่ 24   นึกภาพตัวเองอยู่ในสถานการณ์แบบนั้น คงตื่นเต้นน่าดู จากคุณ : Pagee3324 เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 53 11:00:32

ความคิดเห็นที่ 25   ....แฮ่ๆๆ...เคยมีประสบการณ์ครับ ไม่ใช่ไอ่ด๊อบจะโดนกัดแต่เป็นป๊ามันเอง ไปเที่ยวข้าวสารแหล่งบันเทิง...ดันเดินหลงเข้าไปในวัด... (((พอดีอยากหาทางลัดไปที่จอดรถ))) หมาทั้งฝูง...สิบกว่าตัววิ่งรี่มา...เห่ากันเกรียว ใจเราก็ตกไปอยู่ตาตุ่ม... ....นึกภาพตัวเองขึ้นหน้าหนึ่งไทยรัฐ..."ตายอนาถถูกหมารุมกัดกลางวัดดัง" อีกก้าวเดียวหมาตัวแรกที่แยกเขี้ยววิ่งมาก่อนมันจะกัดน่องแล้ว จากเดินๆหนี...เราหันหน้ากลับไปยืนประจันหน้าทันที(((กลัวฉี่จะแตกแล้ว))) ไอ่หมาตัวแรกเบรคตัวโก่งหัวเกือบทิ่มหน้าแข้ง กลายเป็นว่ามันตกใจที่เราอยู่ๆก็หันกลับมา...จ่าฝูงเสียหลักเซไป ลูกฝูงเลยแตกกระเจิงร้องโหยหวน...ทั้งๆที่เราไม่ได้ทำไรมันเลยนะเนี่ย โชคดีไปครับวันนั้น...เลยไม่เอาแล้ว...ทางลัดผ่านวัด กลัววันหลังไม่เจอแต่หมาอ่ะจิ...เหอๆๆๆๆ จากคุณ : ตามใจลูก เขียนเมื่อ : 21 ก.พ. 53 00:58:05