ความคิดเห็นที่ 9 |
|
ต้องเป็นคนที่อดทน และมีความเมตตามาก ๆ ที่สำคัญ เจ้าของใหม่ควรมีที่เป็นสัดส่วนให้เค้า เพราะถ้าเจ้าของมีสุนัขที่เลี้ยงไว้อยู่แล้ว เค้าอาจรู้สึกไม่ปลอดภัย เป็นเบี้ยล่าง ไม่ได้รับการต้อนรับ ประกอบกับต้องกลัวเจ้าของใหม่อยู่แล้วแน่นอน
เราเคยรับมาเลี้ยงแบบนี้ตัวนึง กว่าจะเชื่องกัดเรา กัดแม่ กัดหมาในบ้าน หลายแผล เสียเงินไปเยอะ กว่าจะนิสัยดีได้ใช้เวลาไปเกือบแปดเดือน หากไม่รักเค้าจริง ทนเค้าไม่ได้ ก็อาจต้องเอาเค้าไปปล่อยอีก เค้าก็จะยิ่งเสียใจ....ไม่ต่างจากคน ที่ถูกกระทำมาก ๆ เจ็บมามาก ย่อมไม่อยากเชื่อใจ ไม่อยากรักใครอีก กลัวถูกทิ้ง กลัวถูกทำร้าย กลัวจะเสียใจ...คนรับไปเลี้ยงต้องดูแลจิตใจกันให้มาก ในช่วงหกเดือนแรกอาจจะสาหัสหน่อย ต้องให้ความรัก ความเมตตา อย่างสูง เราพูดคุยกับเค้าทุกวัน แรก ๆ แม่ก็ตีเอา ๆ ทุกครั้งที่กัดของเสียหาย แล้วเค้าจะร้อง เห่า ไม่อยากอยู่ในบ้าน เพราะยังไม่เกิดความรักความผูกพัน เลยรู้สึกเหมือนกำลังถูกทรมาน...ต้องสัมผัสเค้าบ่อย ๆ ให้ของกินด้วยมือทุกวัน ไม่ใช้มือตีเค้า ใช้มือเราลูบคลำเท่านั้น ถ้าจะทำโทษให้ใช้ม้วนกระดาษตีก็พอ การทำโทษเป็นการบอกกล่าวว่าสิ่งที่กระทำนั้นผิดและไม่ควรทำอีก การทำโทษไม่ใช่การทำร้ายให้บาดเจ็บ ควรเข้าใจจิตวิทยาสุนัขด้วย ให้ความรัก เมตตา กรุณา ปราณี ให้ถึงขีดสุด แล้วเค้าจะรับรู้ และสุดท้ายเค้าก็จะมีความสุข เราก็จะมีความสุข ที่ได้ช่วยชีวิตมัน ให้มันได้ช่วยเราทำธรรมะให้เกิดแก่ชีวิตและธรรมะนั้นจะคุ้มครองเราได้ตลอดไป...ผู้มีเมตตา กรุณา ปราณี ไม่เคยประสบวิบัติภัยร้ายแรงใด ๆ ไม่เป็นโรคร้ายรุมเร้า มีสุขภาพแข็งแรงเป็นนิจ เป็นผู้มีความอ่อนเยาว์กว่าคนอายุคราวเดียวกันแต่ขาดซึ่งความเมตตา ไปไหนก็มีแต่สัตว์รักษา เทวดารักษา ภูติผีรักษา...ไปได้งัยเนี่ยะ...แต่เป็นจริงตามนี้ ทำแล้วดีจึงบอกต่อ ขอให้เจ้าแต้มได้เจอผู้ที่มันจะรักได้เต็มหัวใจเร็ว ๆ นะ
| จากคุณ |
:
เมตตาธรรมค้ำจุนโลก
|
| เขียนเมื่อ |
:
1 มี.ค. 53 21:49:33
A:125.24.86.225 X: TicketID:170342
|
|
|
|
