ความคิดเห็นที่ 1 เบ่เบ๋  กะเอามาเพื่อการค้า เพราะนั่งคิดไปว่าหมาอะไรมันถึงจะเหมาะกับพ่อเราและราคาค่อนข้างดี พุดเดิ้ลไม่เอา ชิสุห์มันคงยุ่งยากสำหรับพ่อเราเกินไปที่ต้องมานั่งหวีขน โกลเด้น(ใจเราชอบพันธุ์นี้มากๆ แต่มันไม่อำนวยค่ะ เพราะที่บ้านแม่มีหมาใหญ่อยู่แล้ว ๒ ตัว และมันคงไม่เหมาะกับครอบครัวเราเท่าไร) ชิวาว่าก็เล็กไปจะโดนแมวบ้านเรากัด(แมวที่บ้านโหดค่ะ ชอบไล่กัดหมาแปลกหน้า) สุดท้าย ปั๊กนี่แหละขนสั้นไม่ต้องดูแลมาก (ตอนนั้นไม่รู้ว่าขนมันร่วง) ไปที่ร้าน บอกพี่ตัวไหนที่มันดื้อที่สุดหนูเอาตัวนั้นแหละ พี่เค้าก็มองหน้า(แบบสงสัยอินี่จะบ้า) เค้าบอกดูเอาสิ ตัวแรก หืม ไม่ค่อยเล่นเลย มาตัวที่ ๓ โหย มันมองหน้าเราแล้ววิ่งไปสุดกรง(สงสัยไม่เคยเห็นคนสวย) เลยเอามันออกมาจากกรงเท่านั้นแหละมันวิ่งปรู๊ดๆ เอาตัวนี้แหละวะ และมันก็ไม่ทำให่เราผิดหวังจริงๆค่ะ มันสู๊ดยอดมากๆ เลี้ยงมาได้ไม่ถึงเดือนล้มโครงการเพาะหมาขาย เพราะกลัวคนซื้อไปแล้วเอาไปทิ้งขนาดเรารักหมายังอดตืบมันไม่ได้ และที่เรากลัวที่สุดหากมันเกิดมีลูกขึ้นมาจริงๆ(กรณีนี้รวมทั้งปิ๊ดปี๋ด้วยค่ะ) เราคงตัดใจให้ใครไม่ได้แน่ๆ เบ่เบ๋ได้สร้างรอยยิ้มความสนุกสนาน เสียงหัวเราะและความสามัคคีในครอบครัวเรามากๆเลยค่ะ จากคุณ : MY PIDPEE เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 53 21:37:26

ความคิดเห็นที่ 2 ทองแดง  เป็นหมาก่อสร้างที่เค้าย้ายแค้มป์แล้วไม่เอาไปด้วย แดงจึงต้องอยู่ที่เดิมเมื่อบ้านมีคนย้ายเข้ามาเค้าก็ไล่ ก็ตี บางทีแค่มันเดินผ่านเอาน้ำสาด รองเท้าขว้าง เราคอยให้ข้าวให้น้ำเห็นแล้วก็อดไม่ได้ สุดท้ายต้องเลี้ยงในบ้านค่ะ ตอนแรกแม่เราก็กลัวมันจะไปกัดใครแล้วเราต้องรับผิดชอบ แต่สุดท้ายด้วยความสงสารมากกว่าจึงเลี้ยงค่ะ เวลาออกไปข้างนอกก็ใส่ตะกร้อเอาค่ะ จากคุณ : MY PIDPEE เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 53 21:40:50

ความคิดเห็นที่ 3 ช็อกโกแลต  หล่อนเป็นใครมาจากไหนไม่มีใครรู้ วันนึงเรากลับมาจากทำงานหล่อนก็มานั่งรอเราหน้าบ้าน พลางยกมือขึ้นสวัสดีค่ะเราใหญ่ ทำตาทำเสียงออดอ้อนมาก เราหลงรักช็อกโกแลตตั้งแต่แว๊บแรกที่เจอกันเลยค่ะ สุดท้ายกลายมาเป็นสมาชิกอีกตัวที่บ้าน ก็อยู่กับแดงรักกันมากค่ะ แต่พอนังเบ่เบ๋มา ความสัมพันธ์นี้ก็ต้องจบลง เคยมีคนมาขอช็อกโกแลตไปเฝ้าสวนเพราะเห็นมันเอาเรื่องดี (ถ้าเค้าอยู่ข้างนอกใครจะเล่นกับเค้าก็ได้ไม่หวงตัว แต่ถ้าเข้าบ้านแล้วคนละเรื่องค่ะ) แต่เราไม่ให้ค่ะบอกหมาเยอะแยะไปหาเอาที่วัดน่ะได้บุญด้วย จากคุณ : MY PIDPEE เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 53 21:45:16

ความคิดเห็นที่ 4 มาอย่างไว   อยากบอกว่าที่เลือกเค้าเพราะไม่มีใครเลือกเค้าค่ะ จริงๆอาจเป็นพรหมลิขิต คือที่บ้านเลี้ยงหลายตัว ส่วนใหญ่จะเป็นชะตากรรมเดียวกันคือ ไม่มีใครอยากเอาไปเลี้ยง บางคนก็เอาหมามาแลกกับโทรศัพท์(ที่บ้านขายโทรศัพท์มือถือมือสองค่ะ) ด้วยความที่เราทนเห็นแววตาเค้าแล้วอดสงสารไม่ได้ก็รับไว้ ไม่ได้ตังค์เอาหมาก็ยังดี บางตัวก็เป็นโรคมาเจ้าของเดิมไม่รักษา(เพื่อนๆกันน่ะค่ะ) จะทิ้งเราก็เก็บมารักษามาเลี้ยง ทุกวันนี้ที่บ้านมีหมา 15 ตัวแล้ว ที่ซื้อมาเลี้ยงจริงๆก็แค่ 2 ตัวค่ะ เป็นพันธุ์พุดเดิ้ลเหมือนกัน ตัวแรกสีดำ ซื้อมาจากสนามหลวง 2 เดินผ่านร้านได้ยินคนขายพูดว่าถ้าขายไม่ได้จะเอาไปทิ้งค่ะ ก็เลยขอซื้อมาในราคาแค่ 200 บาท เค้าก็รีบขายเลย ส่วนอีกตัวนึงพุดเดิ้ลสีครีม ชื่อหมูตุ๋น ซื้อมาจากฟาร์มเลยค่ะ เพราะเค้าเหมือนกับตัวเก่าที่เสียไปแล้ว ส่วนเจ้าพวกนี้ มีคนเอามันมาแลกกับโทรศัพท์ค่ะ ดูสิ่ ทำไปได้แต่ก็รักและผูกพันมากมายกับทุกๆตัวที่เราเลี้ยง จากคุณ : บูกีส เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 53 21:45:26

ความคิดเห็นที่ 5 ทองกวาว   หลังจากที่ช็อกโกแลตมา แม่เราบอกเลยว่าพอแล้วนะไม่เอาแล้ว แต่พอดีบ้านที่แฟนเก่าเราไปเช่ามีแมวมาคลอดลูก และลูกแมวโดนรถเหยียบตายทุกวัน เราอดสงสารไม่ได้จึงเอามาเลี้ยงตัวนึง ซึ่งเราเลือกแมวที่ขี้เหร่ที่สุดมาเพราะกลัวไม่มีคนเอา เอากลับไปบ้านแม่ถามอะไรนี่ ไม่เอาแล้วนะ เราบอกเจอมันอยู่เกาะกลางถนนไม่เอามามันโดนรถเหยียบตายแน่ แม่เราถอนใจ เฮือก พลางบ่นว่า แหม ทำไมมันบังเอิญกับเอ็งจริงๆ บ่นๆ ก็ให้เลี้ยงต่อ จากคุณ : MY PIDPEE เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 53 21:53:02

ความคิดเห็นที่ 6 ที่เลือกเค้าเพราะแววตาค่ะ ก่อนได้เค้ามา หาชิวาวา นานนมากกกก เป็นปี ดูแล้วดูอีกหลายที่ แต่พอมาเจอแกงอ่อม แค่รูปๆเดียว ถึงกับตกหลุมรั จะเอาให้ได้ วางจองทันที3000ทั้งๆไม่เห็นตัวจริง เสี่ยงมากก แต่โชคดีที่ได้ถูกใจ โตมาสวยใหญ่เลยค่ะ ชอบเค้าที่แววตาจริงๆ จากคุณ : นู๋ที เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 53 21:53:59

ความคิดเห็นที่ 7   บอกไม่ได้เหมือนกันค่ะสำหรับเรามันเหมือนหลายๆอย่างรวมกัน อิอิ จากคุณ : ปลาทูยิ้มหวาน เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 53 21:55:00

ความคิดเห็นที่ 8 เท่าที่เลี้ยงมา เราได้ความรักตอบแทนมามากมายค่ะ หมาไทย ๒ ตัวเลี้ยงไม่เสียข้าวสุกเลย ตอบแทนด้วยการเฝ้าบ้านที่ดี ไม่เคยป่วยให้พวกเราต้องเสียค่าหมอ ทองกวาวเธอช่วยจับหนูเข้าบ้าน เนื่องจากที่บ้านไม่มีหนู บางวันเธอก็คาบนกมาให้พ่อเรา แต่หล่อนไม่ดื้อเหมือนแมวทั่วไปนะคะ ออกนิ่งๆแต่ต่อยดุค่ะ (แมวนักเลง) เบ่เบ๋ให้ความเอนเตอร์เทนกับครอบครัวเราอย่างมาก ปิ๊ดปี๋ให้ทุกอย่างที่มีค่า เหมือนโซ่คล้องใจ ตลอดเวลาที่เลี้ยงพวกเค้าเราตอบแทนซึ่งกันและกันตลอด บางทีก็อดสงสารคนไม่รักสัตว์ไม่ได้นะ เค้าคงไม่ได้รับรู้ถึงความสุขตรงนี้ว่ามันมากขนาดไหน เค้าคงไม่เข้าใจว่าทำไมเจ้าของถึงยอมทำหลายๆอย่าง เสียเงินแพงๆกับหมา แต่พวกเราโชคดีค่ะที่รู้คำตอบว่าทำไม ฝันดีนะคะเพื่อนๆทุกคน จากคุณ : MY PIDPEE เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 53 22:02:16

ความคิดเห็นที่ 9 พี่เบ๋กะปิ้ดปี้ฮะ...พี่อยู่ในใจผมตลอดไปฮะ จากคุณ : น้ำหวานกับน้ำพุ เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 53 22:23:19

ความคิดเห็นที่ 10 ..ผมไม่มีวันลืมความน่ารักของพี่หรอกฮะ.. จากคุณ : น้ำหวานกับน้ำพุ เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 53 22:24:10

ความคิดเห็นที่ 11 แม่บอกว่า พี่เป็นสิ่งเดียวที่ทำให้แม่ผมเล่นห้องนี้... เพราะพี่เหมือนแม่หวานมาก (แม่ผม..ที่จากเราไป) อย่างไม่คาดฝัน และเร็วเกินไป เกินกว่าที่บ้านเราจะรับได้... ตั้งแต่ครั้งที่แม่แรกเห็นเลยฮะ.. แก้ไขเมื่อ 19 มี.ค. 53 22:34:58 จากคุณ : น้ำหวานกับน้ำพุ เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 53 22:26:45

ความคิดเห็นที่ 12 พี่เป็นแรงผลักดัน... ที่ทำแม่ผมอยากเข้ามาดูอิริยาบทต่างๆของพี่ฮะ... จากคุณ : น้ำหวานกับน้ำพุ เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 53 22:29:54

ความคิดเห็นที่ 13 เพื่อจะได้.....คิดถึง.....แม่ผมไงล่ะฮะ ผมรักพี่นะฮะ....จากน้ำพุ จากคุณ : น้ำหวานกับน้ำพุ เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 53 22:32:18

ความคิดเห็นที่ 14 โหย เยอะค่ะ ผ่านมาหลายตัว ก็หลายกรณี แต่ที่แน่ๆ โชคชะตาล้วนๆค่ะ ไม่มีสบตากันเลย ทุกตัว ล้วนมาจาก โชคชะตาฟ้าลิขิต ให้ต้องได้เลี้ยง ฮริ้ว ล่าสุด โบโซ่ หมาไทย สีขาวครีม เป็นสีล้วน เป็นเพื่อนเล่นสองเด้ง ตอนเด็กๆ เล่นกะเด้ง ตัวเท่ากัน อายุเท่ากัน  และ อยู่ที่ กทม. เวลาผ่านไป เด้งมาอยู่เชียงใหม่ แต่ ที่ บ้านกทม. เจ้าของเดิมโบโซ่  เดินมาที่บ้านที่ กทม.  บอกว่า จะย้ายบ้านเช่า แล้วเค้าไม่ให้เลี้ยงหมา บอกช่วยรับโบโซ่ ไปเลี้ยงหน่อยได้มั้ยคร้าบ ฮริ้ว ตอนนี้ โบโซ่ เป็นสมาชิกล่าสุดค่ะ แต่ ตัวใหญ่กว่า เด้ง สามเท่าตัว ไว้รอ กลับ กทม. จะเอารูปมาโชว์เนอะ จากคุณ : สิบล้อมอร์ไซค์ เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 53 22:35:48

ความคิดเห็นที่ 15 ได้มาเพราะเค้าไม่ค่อยสนใจเรา...(แอบเสียใจเล็กน้อย)..พอเราอุ้มเค้ากลับทำเค้าหลุดมือตกลงที่พื้นเค้าร้องเสียงหลงคงเจ็ษมากๆๆๆๆก็เลยเลือกเค้ามาโทษฐานที่ทำเค้าเจ็ษ55555 จากคุณ : jamim เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 53 22:36:42

ความคิดเห็นที่ 16   เอาตัวนี้มาแลกกับโนเกีย E 72 ได้ป่าวอ่ะจะรับไหม 5555 จากคุณ : checgo (ji-ju) เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 53 22:38:05

ความคิดเห็นที่ 17 ครอบครัวนี้น่ารักมากมายค่ะ  โดยเฉพาะพี่ปิ๊ดปี๋กะพี่เบเบ๋สุดสวย  น่ารักที่ซู๊ดด จากคุณ : โรมิโอ & เรเนีย (SnOw BunnY) เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 53 22:42:49

ความคิดเห็นที่ 18 ส่วนสิบล้อ แค่ซื้อกล่อง กะ ผลิตกล่อง ที่โรงงานนึง ในเชียงใหม่  แล้วเค้าบอกว่า มีลูกหมาปั๊ก ขายนะ กำลังขายยกครอกไป ต่างจังหวัดอยู่ ไปดูสิ  เราก็เลยไปดู กะไปดูเฉยๆ เอาว่าไปดูหมาน่ารัก ปรากฎว่า เจอหมาตัวนึงในครอกนั้น อุบาทที่สุด ตัวผอม พุงโล ยกตัวขึ้นมา สะดือเป็นแผล เลือดสาด มองหน้ามัน คิดว่ามันจะต้องเดินทางไปต่างจังหวัด ด้วยอายุ เดือนเดียว  .................งแล้วก็ .....จิตตก เลยหันไปถามว่า ตัวนี้ ตัวเท่าไหร่อ่ะ น้อง....   สรุป ได้กล่อง และ มีหมาปั๊กหนึ่งตัวมาเป็นสมบัติ ตอนนั้น ฝากสิบล้อ เลี้ยงกะแม่เค้าต่อนะ ไม่ได้เอามาเลย สงสาร ยังเด็กมาก รอมันโตอีกนิด ค่อยเอามาเลี้ยง แฮ่ๆ กินนมแม่ให้เต็มที่เลยคร้าบ  ดูจากรูปได้ว่ามัน อุบาทมากๆ หน้าตา น่าเกลียด หรึ่ยๆๆ จากคุณ : สิบล้อมอร์ไซค์ เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 53 22:47:03

ความคิดเห็นที่ 19 โชคชะตาจริงๆเลยนะคะ  ทุกตัวที่บ้านมันเป็นดวงค่ะ ถือเสมอว่า ถ้าดวงเราไม่ตรงกันก็คงไม่ได้อยู่ด้วยกัน อะไรที่เป็นของเราเค้าก็จะเป็นของเรา อะไรไม่ใช่ของเราไขว่คว้าหาก็ไม่มีวันได้มา น้องปิ๊ดปี๊สบายดีแล้วนะคะ  น้องเบ๋ น่ารักจังเลย น่าฟัด เหอเหอ จากคุณ : Hathi เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 53 22:51:36

ความคิดเห็นที่ 20   อืม ชะตา ฟ้าลิขิต อืม น่ารักจริงๆ อืม ^^ จากคุณ : ส่งแมวมาสอดแนม (ปรินรัตน์) เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 53 23:24:05

ความคิดเห็นที่ 21 โชกุน... พุดเดิ้ลที่เลี้ยงอยู่  คือเพื่อนของเพื่อนซื้อผ่าน internet ทางเว็บบอกว่า เป็นพุดเดิ้ลทีคัพ เค้าคงคิดว่าตัวเล็กมั้ง พอถึงบ้านเค้า ปรากฎว่าแม่เค้าไม่รับเลี้ยง เลยต้องมาฝากกับเพื่อนเราอีกทีให้ปล่อยต่อ เพื่อนเราก็ไม่สะดวกที่จะเลี้ยงสุดท้ายเอาไปที่ทำงาน ให้ช่วยบอกต่อ ๆ กันหน่อยว่าขายต่อให้แต่ไม่มีใครเอา เพราะไม่พร้อมที่จะเลี้ยงกัน  มาตอนแรกผอมมาก เดินเหมือนจะล้มไม่มีแรง จะรอดหรือเปล่าไม่รู้ในสายตาของเรา  ตัวก็เป็นแผลเต็มไปหมด เป็นหนองแล้วด้วย  ความที่แฟนรักสุนัขมากก็ทนไม่ไหวที่จะให้เจ้าตัวนี้ โยนไปให้คนนู้นทีคนนั้น ทั้งที่เราก็ไม่ค่อยปลื้มสุนัขสักเท่าไร เพราะมีประวัติไม่ค่อยดีกันมา แต่สุดท้ายเรากับแฟนก็ตกลงเลี้ยงเค้าเพราะคิดว่าตัวเล็กคงไม่เป็นไร จึงพาไปหาหมอดูแผลฉีดวัคซีนกัน  หมอบอกไม่น่าจะทีคัพน่ะ    พอโตมาก็ไม่ใช่จริง ๆ ด้วย  ผสมอะไรมาก้ไม่รู้  รู้แต่ว่าตอนนี้ซนมาก กัดของเล่นพังทุกอย่างไม่เหลือ  กระโดดหย่อง ๆ ยังกับกระต่าย ซนยังกับลิง แต่ตอนนี้รักมากมาย เคยไปธุระต่างจังหวัดต้องฝากน้องไว้ เดินเอาไปให้น้อง เรายังเศร้าเลย ก็ขาดกันไม่ได้จริง ๆ รักจัง!! **แก้ไขคำผิดตกหล่นค่ะ ** แก้ไขเมื่อ 20 มี.ค. 53 00:35:20 แก้ไขเมื่อ 20 มี.ค. 53 00:34:49 จากคุณ : คิมโชกุน เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 53 23:28:41

ความคิดเห็นที่ 22 มาดูรูปตอนเด็กดีกว่า ***แนบรูปผิด*** แก้ไขเมื่อ 20 มี.ค. 53 00:37:23 แก้ไขเมื่อ 19 มี.ค. 53 23:32:48 จากคุณ : คิมโชกุน เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 53 23:29:35

ความคิดเห็นที่ 23 ตัวนี้ ว่าจะไปซื้ออาหารหมา เจ้าของร้านเอามาอวด บอกว่าจะเก็บไว้เป็นพ่อพันธุ์ ก็เลยขอดู เห็นปุ๊บอุ้มเลย จะเอากลับบ้านเลย 555555555 จนทุกวันนี้ ทั้งรักทั้งหลงค่ะ เป็นชิวาวา ที่ฉลาด น่ารัก สอนง่าย เกเรสุดๆ 55555555555555 จากคุณ : เม็ดทรายในทะเล เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 53 23:30:13

ความคิดเห็นที่ 24 แต่ตัวอื่นๆก็ใช่ย่อยนะ แม่หมา อยู่หน้าคอนโดที่อาศัยอยู่ เค้าห้ามเลี้ยงหมา เลยเหงา ลงมาให้ข้าวหมาหน้าคอนโด ตอนเจอผอมมากกกกกกกกกกกก ขี้เรื้อนด้วย ไม่สวยเล้ยยยยย แต่สงสารอ่ะ เลยดิ้นรนมาหาบ้านอยู่ แล้วอุ้มมาอยู่ด้วยเลย แรกๆ เปิดประตูเป็นหนี เดี๋ยวนี้นอนก่ายกัน ยังเฉยเลย น่ารัก ฉลาดมากค่ะ คุ้มค่าทุกนาที ที่ได้อยู่กับแม่หมา จากคุณ : เม็ดทรายในทะเล เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 53 23:33:38

ความคิดเห็นที่ 25 แนบรูปผิดอ่ะ จากคุณ : คิมโชกุน เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 53 23:34:55

ความคิดเห็นที่ 26 นี่ของแถมจากแม่หมา กลัวเอามาตัวเดียวแล้วจะเหงา ก็เลยอุ้มน้ำตาลมาเป็นเพื่อน นิสัยตลก กินเก่ง นอนเก่ง ช่วยเลี้ยงน้อง เป็นพี่ใหญ่ใจดี แต่สอนอะไรไม่จำซักอย่าง จนเดี๋ยวนี้ยังสวัสดีไม่เป็นเลย -_-" แต่วันไหนไม่ได้กอดน้ำตาล เหมือนขาดอะไรไป แค่เรียกว่า มามะ แล้วกางแขน น้ำตาลจะรีบลุกมาให้กอดทันที แล้วพยายามนั่งบนตัก และอ้อนสุดๆ (จะแบนอยู่แล้ว) จากคุณ : เม็ดทรายในทะเล เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 53 23:37:00

ความคิดเห็นที่ 27 หมาสิบ+สองเด้ง.. จากคุณ : น้ำหวานกับน้ำพุ เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 53 23:40:35

ความคิดเห็นที่ 28 ของเรา ไม่อยากจะบอกเลย  "กรรมลิขิต"  เอาเฉพาะของพี่ยูโรนะค่ะ  "ไอ้หมาที่แม่มันไม่ได้ตั้งใจจะเลี้ยง" ทำไม "กรรมลิขิต"!!! ตอนนั้นลูกหมี สุดที่รักของพ่อและแม่มัน  เพิ่งจะจากไป และแม่มันก็ปฏิญาณตัวอย่างชัดเจน "ช้านจะไม่เลี้ยงหมาอีกแล้ว"  เพราะกว่าลูกหมีจะจากไปแม่มันยื้อกันอย่างทุลักทุเล  จนหมอเสียดายที่ไม่ได้ทำเป็น Case Study ไว้ จากรอด 1 อาทิตย์ และ หมอที่ รพส. เกษตรบอกว่า "ค่าเลือดแบบนี้เป็นค่าเลือดหมาที่ตายแล้ว" แม่มันซัดซะ 1 เดือน 15 วัน ทั้ง ๆ ที่ตอนนั้นทำงานอยู่ชลบุรี ต้องวิ่งรอก ระหว่าง กทม. กับชลบุรี ยาวไปล่ะ... เข้าเรื่องต่อ...(เฮ้อคิดถึง .... ยัง ... ยังไม่เลิก)555 วันนั้นกลับมาจากชลบุรี แม่อุ้มหมาหน้าเป็น St. Bernard (ก็มันเป็น St. Bernard ฮ่วย) กับชิสุมาเล่นที่บ้าน  แล้วเราก็สังเกตุว่าไอ้หมานอก (คอก) ตัวนี้มันไม่สบาย  ก็เลยบอกแม่ไปว่า เอามันไปคืนเจ้าของแล้วบอกเค้าด้วยนะว่ามันป่วย รีบพาไปหาหมอเลย  ตอนหลังรู้มาว่าเค้าไปซื้อมาจาก JJ. หลังจากนั้น เราก็เห็นให้หมาตัวนี้แวะเวียนมาเล่นบ้านเรา ทุกครั้งที่เรากลับบ้าน...เพราะว่าเล่นบ้านเราแล้วอยู่ในห้องแอร์  บ้านเค้าเอาหมาไว้นอกบ้าน  เราก็สังเกตุว่า "ไอ้หมาตัวนี้มันไม่หายป่วยสักทีฟร่ะ" ยิ่งดูยิ่งแย่  แต่อย่าไปยุ่งกับเค้าเลยเดี๋ยวว่าเราเจือก   แถมยังสะเทือนใจกับเรื่องลูกหมีอยู่ และแล้ววันเริ่มต้น แห่งความวุ่นวายก็มาถึง  นั่งทำงานอยู่ ยุ่ง ก็ยุ่ง  นายจะเอาข้อมูลอะไรฟระเยอะแยะไปหมด.....พลันโทรศัพท์มือถือก็ดังขึ้น.....ใครฟระโทรมาตอนยุ่ง .... เหลือบไปดู... อ้าวแม่นี่หว่า พอรับสาย เรา:  ว่าไงแม่ แม่:  จำไอ้หมาตัวที่มาเล่นบ้านเราได้ป่าวที่ตัวขาว ๆ อ่ะ เรา:  จำได้ทำไมอ่ะ  มันป่วยอีกเหรอ  กำลังยุ่งเลยแม่ เอาสั้น ๆ แม่:  เค้าจะขายให้เราเอาป่าว 4000.- เรา:  ตอบโดยไม่ต้องไตร่ตรอง  "ไม่เอา" แม่:  เค้าซื้อมาเกือบหมื่นเลยนะ เรา:  ให้ฟรียังคิดดูก่อนเลย  หมามันป่วยให้เค้าเอาไปรักษาเถอะ วางสาย...... ทำงานต่อ  ไม่ถึง 5 นาที  แม่โทรมาอีกแล้ว เรา:  ว่าไงแม่ แม่:  เค้าบอกว่าลดให้ 2000 เอาป่าว  ไม่งั้นเค้าจะขายคนอื่น เรา:  ไม่เอา บอกแล้วไง ให้ฟรียังคิดดูก่อนเลย  ให้เค้าขายคนอื่นไปเลย  (ตอนนั้นแอบไปด้อม ๆ มอง ๆ Lab เอาไว้อ่ะ เลยยิ่งไม่สนใจใหญ่เลย) แม่:  เสียงอ่อย ๆ เหรอ ๆ เออแค่นี้นะยุ่งอยู่ใช่ป่ะ เรา:  จ้า แล้วคุยกันใหม่ จบการสนทนา ...ทำงานต่อซักที...  และแล้วไม่เกิน 5 นาที โทรศัพท์ก็ดังอีกแว้ว เรา:  แม่ว่าไงอีก แม่:  เค้าให้ฟรีเอาป่าว เรา:  นึกในใจ อะไรกันฟระตรู  งานจะเสร็จไหมนี่      "ไม่เอา  บอกแล้วไง ว่าถ้าให้ฟรียังคิดดูก่อน" และแล้ว !!!  แม่ก็ชักวลีเด็ดและไม้ตาย  มาพูด  และคำ ๆ นั้น ยังหลอกหลอนเราจนทุกวันนี้ แม่:  นึกว่าสงสารหมาเถอะลูก  ปล่อยไว้มันก็ตายปล่าว  นึกว่าทำบุญ  ก่อนมันตายก็ให้มันมีความสุขสักหน่อยเหอะ  ไม่อย่างนั้นเดี๋ยวเจ้าของก็จะเอามันไปฝังแล้ว เรา:  (เหอ ๆ นึกภาพออกเลย ว่ามันต้องใกล้ตายแน่ ๆ เอาเถอะ แม่อุส่าห์งัดไม้เด็ดมาใช้)  ก็ได้   แล้วก็พลันนึกขึ้นได้ !!!  อ้าวแม่ถ้ามันรอดล่ะ ใครจะเลี้ยง แม่:  (คงผ่านการไตร่ตรองมานานแล้ว เพราะไอ้หมาพันธุ์นี้มันค่ะใช้จ่ายเยอะ)  ออกไปก่อน  มันอยู่ไม่นานหรอก  ความสุขลูกหมาก่อนตาย บลา บลา บลา เรา: อือ อือ เลี้ยงก็เลี้ยง  (ตอนนั้นรับปากส่ง ๆ ไปก่อนเพราะจะรีบทำงาน) และเมื่อวันหยุดมาถึง เราก็ได้เจอกัน  โห มันดูแย่กว่าเดิมเยอะเลย  ไหน ๆ ก็รับปากแล้วต้องทำในสิ่งที่พูดให้ได้  พาไปหาหมอร้านประจำของลูกหมี   คุณหมอโอ๊คเดินออกมา  เห็นเราอุ้มไอ้ตัวนี้อยู่  หมอยิ้มมุมปากเล็กน้อย  อ้าวเปลี่ยนเจ้าของแล้วเหรอ  (อ๋อ ไอ้นี่มันมี OPD อยู่ที่นี่ด้วยอ่ะ  อะไรจังบังเอิญปานนั้น) หมอก็แจกแจงให้ฟังว่ามันจะรอดแค่ 20%   แล้วหมอก็ตบท้ายด้วยคำว่า "เลี้ยงไปก่อน เดี๋ยวถ้าหายแล้วหมอช่วยหาเจ้าของใหม่ให้"  เหมือนหมอจะเข้าใจ....แต่เราว่าหมอต้องคิดอะไรอยู่เพราะ.......สักพักหมอบอกว่า "เปลี่ยนชื่อเจ้าของ ใน OPD เลยนะ แล้วก็บ่นพึมพำ  ว่า หมอว่ามันต้องรอดแน่ ๆ ถ้าเปลี่ยนเป็นเจ้าของคนนี้"  อ้าวไหงเป็นงั้นอ่ะ  (รู้แล้วทำไมหมอยิ้ม) และแล้วปาติหารย์ ก็เกิดขึ้น  ไอ้อ้วนมันหายป่วยอ่ะ แง๊ แง๊ ทำไงอ่ะ  พอมันหาย  ก็เลยกลับไปปรึกษาหมออีก  "หมอ หมอ มันหายแล้วอ่ะ  หมอช่วยถามคุณแจงหน่อยซิว่าอยากได้ St. ตัวผู้ไหม"  หมอได้แต่ตอบ "ครับ ครับ แล้วหมอจะถามให้" 2 เดือนผ่านไป หมอก็ยังไม่ทำอะไร จนเรารบเร้ามาก ๆ เข้า หมอก็มีวลีเด็ดอีกแล้ว (เหมือนแม่เลย) "เลี้ยงไว้เถอะ  เดี๋ยวหาเจ้าของใหม่ได้แล้วเค้าเลี้ยงแล้วตายจะทำไง ไม่สงสารมันเหรอ"  อ้าวหมอ  ทำไมกลายเป็นพวกกับไอ้ St. Bernard หน้าลิงนี้ไปแล้วอ่ะ  สลดคอตกกลับบ้าน  "กรรมของตรูจริง ๆ เลย ไอ้หมายักษ์" พยายามอยู่หลายครั้งที่จะยกไอ้อ้วนให้คนอื่น แต่มันก็ลากเจ้าของใหม่กลับมาหาเรา ภายในระยะเวลาไม่เกิน ครึ่งชั่วโมงทุกครั้ง ที่เรายกให้ใคร  ทั้ง ๆ ที่มันก็เพิ่งจะ 4 เดือนในตอนนั้น  จนสุดท้ายเราก็ต้องยอมแพ้ถึงความใจสู้ของไอ้หมายักษ์ตัวนี้  "พี่ยูโร" แม่บอกว่า วันแรกที่เจ้าของเก่ายกให้กับบ้านเรา  พอเค้าพูดว่า "ยูโรไปอยู่บ้านใหม่นะ"  ไอ้นี่ มันไม่คิดชีวิต  วิ่งตัวกลมแบบไม่หันหลังกลับไปมองเจ้าของเก่า (ไม่มีเยื่อไย)  เข้าบ้านเราทันที  แล้วก็ไม่ออกจากบ้านเป็นอาทิตย์ หรือถ้าเดินออกไป ก็จะไม่ไปเฉีดยแม้แต่รั้วบ้านหลังเก่าตัวเองอีกเลย ตลอดระยะเวลา 6 ปีที่อยู่ด้วยกันมา วีรกรรมของทั้งพี่ยูโรและแม่มันมากมายเหลือเกิน  อย่างนี้คงเรียก "พรหมลิขิตไม่ได้แล้วอ่ะ"   555 ปล.  ขอโทษที่ยาวไปมั๊ก มาก  นะค่ะ จากคุณ : แม่..หมาน้ำยายย้อย (Enjoy Engine) เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 53 23:42:38

ความคิดเห็นที่ 29 ของแถมตัวสุดท้าย ซนสุดๆ เนื่องจากตัวเล้กยังเด็กอยู่ แต่ แม่หมากับน้ำตาลแก่แล้ว ก็เลยไม่มีใครเล่นด้วย (ได้นานเท่าที่คุณชายต้องการ) เค้าหลับกันหมดบ้าน ตัวเล็กพยายามปลุกทุกตัว ก็ไม่มีใครยอมตื่น ก็เลยมองหาเพื่อนให้ พอดีพี่กาแฟรสเสน่หา แจ้งมาว่ามีลูกหมาตัวนึงเอามั๊ย ก็เลยรับเลย ตอนแรกว่าจะเอาตัวเมีย (ตอนนี้เป็นยูริของพี่กรไปแย้ว) ไปถึง ไอ้จิ๋ววิ่งตูดบิดมาหาเลย เลยอุ้มไม่ปล่อย ขอแลกกะพี่กร (รุ้งี้เอาไม่น่าแลกเลย) เพราะมานซนสุดๆ แทะโซฟา วงกบประตู บันได ฯลฯ เท่าที่ปากเล็กๆของมานจะงับได้ สอนอะไรไม่จำเลย ขับถ่ายไม่เป็นที่ ถ้ามีซักครั้งที่เข้าไปฉี่ในที่จัดไว้ให้ แทบฉลอง แต่ก็รักมานอ่ะ อุ้มทุกวันเลย เพราะมานอ้อนให้อุ้ม นี่ก็นอนบนตัก ถีบพี่ตัวเล็ก ตกเก้าอี้ไปแล้ว 55555555555 จิ๋วหลิวค๊าบบบบ จากคุณ : เม็ดทรายในทะเล เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 53 23:44:22

ความคิดเห็นที่ 30   หุหุ ตามหาชะตาลิขิต พลิกฟ้ามาหารัก พบพักตร์สลักจิต ติดตรึงสลักใจ ไม่ว่าไกลแค่ไหน ตามไปจนพบกับเธอ จากคุณ : รักเสมอหมาน้อยๆ (ปรินรัตน์) เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 53 00:18:35

ความคิดเห็นที่ 31   เมื่อ 5 ปีกว่ามาแล้ว  ที่บ้านมีน้องหมาแก่กับน้องหมาป่วยเลี้ยงอยู่ 2 ตัว  วันหนึ่งอยากหม่ำไอติมที่สเวนเซ่นก็ไปที่ห้างแฟชั่นไอซ์แลนด์  เดินผ่านที่มีงานน้องหมาวันสุดท้ายพอดี  เห็นลูกหมามาขายในกะบะหลายตัว  แต่มีตัวที่เล็กที่สุดก็เลยซื้อมาเพราะสงสารกลัวเค้าไม่รอด  ตัวสีขาวเลยชื่อว่าขนมปังปอนด์ค่ะ จากคุณ : ปอนด์ กะ เป้ เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 53 01:22:32

ความคิดเห็นที่ 32   แปลงร่างเป็นสาวสวย  น่ารัก  ฉลาดแสนรู้ จากคุณ : ปอนด์ กะ เป้ เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 53 01:25:50

ความคิดเห็นที่ 33   ส่วนนู๋ปูเป้.. มีคนประกาศขายในแว็บไซต์  เห็นตัวเล็ก  และเป็นลูกโทน  ถูกชะตาก็เลยเอามาเลี้ยงเมื่อ 2 ปีทีแล้วค่ะ  ทั้งแก่นแก้ว  แสนซน  อารมณ์ดี  ขี้อ้อน  ช่างประจบเป็นที่หนึ่งเลยค่ะ จากคุณ : ปอนด์ กะ เป้ เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 53 01:37:48

ความคิดเห็นที่ 34 ลัคกี้กับมันนี่ เคยคิดอยากจะเลี้ยงหมา แต่ก็กลัวเป็นภาระจึงตัดสินใจไม่เลี้ยง เนื่องจากเห็นน้องสาวเลี้ยงชิสุห์ แล้วเวลาไปไหนก็ลำบาก จนวันหนึ่งหญิงต้องย้ายมาอยู่ลำปาง มาช่วยแฟนทำงาน ไม่ใช่บ้านเกิด ไม่มีเพื่อน มาอยู่ได้สัก2-3 เดือน เกิดอาการเหงามาก แต่ก็ไม่ได้คิดที่จะเลี้ยงหมาอยู่ดี อย่างที่บอกกลัวเป็นภาระ จู่ๆแม่ก็โทรมาบอกว่าขอลูกหมาไว้ให้นะ เป็นตัวผู้ ใจก็ลังเล อยากได้ด้วย ไม่อยากได้ด้วย ขัดกันเองในความคิด แฟนบอกให้เอาเลย อยากเลี้ยง ถ้าบ้านมีสัตว์เลี้ยงจะได้มีสีสันขึ้น แฟนเป็นคนรักสัตว์อยู่แล้ว ก่อนหน้านี้เค้าเลี้ยงอยู่ 1 ตัว แล้วจู่ๆก็หายไป ขับรถไปตามหาก็ไม่เจอ เราก็โอเค ตกลงว่าจะไปรับเค้าตอนปีใหม่ เพราะเราต้องไปกรุงเทพอยู่แล้ว และแฟนจู่ๆก็ให้เราโทรถามแม่ว่า ขอเค้า 2 ตัวได้มั้ย น้องหมาจะได้มีเพื่อนเล่น เราก็โอโห ตัวเดียวก็กลัวจะเลี้ยงไม่ดี แต่ใจก็อยากได้นะ กลัวเค้าเหงาเหมือนกัน พอปีใหม่ ไปกรุงเทพ เห็นน้องหมา 4 ตัวพี่น้อง อายุ เกือบเดือน คลาน ลุกเดิน ก็โซเซ ไม่เห็นมีความน่ารักตรงไหนเลย ตอนนั้นเฉยๆมาก บอกแม่ไม่เอาแล้วได้มั้ย แม่บอกไม่ได้ ขอเค้าไว้แล้ว และเค้าก็ตกลงให้ 2 ตัวแล้ว ตัวผู้กับตัวเมีย เค้าก็ไม่ให้คนอื่น ยกให้เรา แล้วเค้าเก็บไว้เลี้ยงเอง 2 ตัว เราก็โอเค กลัวแม่เสียผู้ใหญ่ ก่อนมาลำปาง เราก็เอามาเลี้ยงก่อนเดินทาง 3 วัน มีความรู้สึกเหมือนต้องเป็นแม่เลย ต้องชงนม ต้องป้อนนม แต่บางครั้งก็ขี้เกียจบ้าง น้องสาวก็ดูแลให้บ้าง เดี๋ยวอึ เดี๋ยวฉี่บนที่นอน แต่ก็ไม่ได้ว่าอะไร เพราะรู้ว่าเค้ายังเด็ก วันทรมานจริงๆมาถึง วันที่ต้องเดินทาง เดินทางด้วยรถไฟ ชั้น 2 นอนพัดลม เพื่อให้น้องหมาอยู่กับเราได้ คืนนั้นไม่กล้านอนเลย กลัวเค้าตกเตียง กลัวเค้าร้อง สรุปนั่งเฝ้าเค้านอนทั้งคืน เช้าตื่นมา รีบให้เค้าขับถ่าย เตรียมกระดาษปูให้เค้าให้เรียบร้อย ต้องคอยเล่นกับเค้า เพราะถ้าให้เค้าอยู่ในตระกร้าเค้าจะร้อง หงิงๆ โชคดีที่ตอนกลางคืน เค้าไม่กวนเลย ถ้าเราให้เค้านอนบนที่นอน ถึงลำปางวันแรก ไม่รู้จะจัดระเบียบสังคมยังไงดี ให้นอนตรงไหน กินยังไง เลยยกที่นอน 3 ฟุตครึ่งให้ เตรียมหาชามน้ำ ชามอาหาร ให้หย่านมทันที แล้วให้ทานอาหารเปียก รู้สึกตอนนั้นชีวิตตัวเองวุ่นวายเหมือนได้ลูกแฝดเลยค่ะ แฟนเปิดร้านขายอุปกรณ์ และ ซ่อมคอมพิวเตอร์ เราต้องคอยเช็คว่าบนพื้น มีน็อต หรือสิ่งไม่พึงประสงค์อย่างอื่นบนพื้นหรือไม่ เก็บให้หมด เหนื่อยค่ะ นับตั้งแต่วันนั้นจนวันนี้เค้าอยู่กับเรามาแล้ว 2 เดือนครึ่ง (เค้าอายุ 3 เดือนครึ่ง) ยังไม่เคยทิ้งเค้าไว้ที่บ้านเลย ถ้าเรากับแฟนไม่อยู่ทั้งสองคน ต้องพาเค้าไปด้วย ไปตลาดยังต้องพาไป ไปเชียงใหม่ ไปถนนคนเดิน พาไปด้วยตลอด ต้องอุ้มยังกับลูกเล็กๆ จนตอนนี้เริ่มอุ้มไม่ไหวแล้วค่ะ นอนด้วยกันทุกคืน ตอนนี้เค้าย้ายจากที่นอนเค้ามานอนที่นอนเราแล้ว กินข้าว ต้องนั่งดูว่ากินหมดมั้ย เบื่อรึป่าว วันรุ่งขึ้นเปลี่ยนอาหารใหม่ทันที เวลาเค้าหลับ จะแอบหอมเค้า เวลาเราตื่น ก็หอมเค้า ถ้าเค้าหลับอยู่จะพยายามเดินให้เบาที่สุด กลัวเค้าตื่น เค้าเล่นอยู่ก็จะอุ้มมาหอม อุ้มมากอด เดินไปซื้อของก็ต้องอุ้มไป แต่ถ้าเค้าดื้อ เค้าก็จะโดนดุ และโดนตีนะคะ แต่ก็แค่สั่งสอน แล้วก็อุ้มเค้ามาพูด กรอกหู ว่ารักเค้าและก็อย่าทำอีก แป๊บๆดื้ออีกแล้ว แต่เราก็รักเค้ามาก มากที่สุดเลย สัปดาห์หน้ามีโครงการว่าจะไปเชียงใหม่ จะไปนอนค้างสักคืน จองโรงแรมไว้ตั้งแต่ก่อนปีใหม่ แต่ตอนนั้นรู้ว่าจะได้เค้ามาแล้ว แต่ไม่คิดว่าจะรักขนาดนี้ เลยยกโรงแรมให้คนอื่นไปพัก เพราะโรงแรมเค้าไม่ให้เอาหมาไปพัก และเราก็ทำใจไม่ได้ที่จะห่างเค้า หรือฝากไว้กับใครทั้งนั้น ไม่เคยคิดว่าจะรักหมาต้วไหนได้ขนาดนี้ นอกจากชิสุห์ของน้องสาว โชคดีอีกอย่าง บ้านอยู่ติดกับคลีนิคสัตว์เลี้ยง หลังติดกันเลยค่ะ ส่วนหลังถัดไปที่ติดกับคลีนิค เป็นร้านขายอาหารสัตว์ ร้านใหญ่ในลำปางเลย เดินไปซื้ออาหารทุกวัน ถ้าเค้าเบื่อก็เปลี่ยนใหม่ วนๆไปเรื่อย เดินข้ามถนนไป เป็นร้านอาบน้ำตัดขนสุนัข สะดวกไปหมดเลยค่ะ เมื่อตอนตรุษจีน พาเค้า 2 ตัว ไปกรุงเทพ ขับรถลงไป ไปเยี่ยมพี่น้องเค้าด้วยอีก 2 ตัว ว่าเป็นยังไงบ้าง เจ้าของเค้าเลี้ยงแบบปล่อย วัคซีนก็ไม่พาไปฉีด ถามว่าจะพาไปเมื่อไหร่ บอกว่ายังไม่รู้ เราไม่ให้ลัคกี้-มันนี่เล่นกับพี่น้องเลยค่ะ กลัวเค้าติดเชื้อ เพราะเค้าเลี้ยงรวมกับหมาอื่นอีกหลายตัว เจ้าของเดิมเค้าอยากอุ้ เราก็บอกว่า อย่าอุ้มเลยดีกว่า ป้าอุ้มหมาหลายตัว หนูกลัวหมาติดเชื้อ พานั่งคุยกับเค้าสักพัก ก็สงสารป้าบอกให้อุ้มก็ได้ค่ะ ป้าบอกไม่เป็นไรป้าอุ้มหมาหลายตัว เหมือนป้าน้อยใจเลย กลับมานั่งนึกอยู่ตอนนี้ว่าทำไมเราใจร้ายกับเจ้าของเดิมเค้าจังเลย ตอนกลับป้าเค้าบอกว่า อย่าตามใจมากนะ ปล่อยๆเค้าบ้าง เค้าจะได้มีภูมิคุ้มกัน ตั้งใจว่าคราวหน้าไปอีก จะขอแก้ตัวให้เค้ากอดให้เต็มที่เลย คิดไม่ออกเลยว่า ถ้าวันนั้นตัดสินใจไม่รับเค้าไว้ วันนี้เราจะเหงา และเสียใจสักแค่ไหน คุณแม่รักลูกที่สุดเลยนะ พี่ลัคกี้ น้องมันนี่ หมูน้อย ลิงน้อย ของคุณแม่ **ป.ล. สองตัวนี้ พี่น้องคอกเดียวกันเลยนะคะ** **แก้ไขคำผิดค่ะ** แก้ไขเมื่อ 20 มี.ค. 53 03:32:10 แก้ไขเมื่อ 20 มี.ค. 53 03:24:04 จากคุณ : memepink เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 53 03:22:58

ความคิดเห็นที่ 35 เจอมาค่ะ หมาข้างถนน รถจะทับเอา เจอวันแรก ยังลังเล ไม่เอามา แต่คิดในใจ ถ้าเจออีกจะอุ้มไปอยู่ด้วยกันนะลูก  เจอจริงๆค่ะ อุ้มเลย เห็บ หมัด แผล เต็มตัวเลย เหม็นอีกต่างหาก จากคุณ : SPRITEGIRL เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 53 07:34:38

ความคิดเห็นที่ 36 พรหมลิขิตค่ะ เพราะตอนที่เลี้ยงแจ๊ค พุดเดิ้ลเป็นหมาพันธ์สุดท้ายที่หน่อยคิดจะเลี้ยง เพราะชอบหมาใหญ่ไฮเปอร์ ๆ พุดเดิ้ลในสายตาเรามันสะดีดสะดิ้งอ่ะไม่ชอบเลยตอนนั้น แจ๊คเปลี่ยความคิดของเราทั้งหมดค่ะ จนเดี๋ยวนี้ พุดเดิ้ลเป็นหมาพันธ์แรกที่เรามอง ที่เราชื่นชม ที่เราหลงรัก จากคุณ : jackkyjing เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 53 09:10:15

ความคิดเห็นที่ 37 เข้ามาอ่านของแต่ละท่านแล้ว สัมผัสได้ถึงความรักความอบอุ่นจริงๆ ค่ะ จากคุณ : รักหมาทุกคน รักเด็กเป็นบางตัว เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 53 09:17:32

ความคิดเห็นที่ 38 ขำพี่ยูโรอ่ะ คุณยายก็ด้วย คุณหมอก็ยังเอากับเค้าอีก รูปนี้เอามาฝากเสือพุนะ พี่เบ่เบ๋นอนหน้าหักเหมือนกัน จากคุณ : MY PIDPEE เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 53 10:22:03

ความคิดเห็นที่ 39 คิขุจัง ... เราเจอกันเพราะพรหมลิขิตค่ะ คือว่าวันนั้นไม่ได้ตั้งใจไว้ว่าจะไปรับเค้ามาอยู่ด้วยเลย พอดีวันนั้นจะไปซื้อเครื่องคิดเลขที่แฟชั่นไอส์แลนด์ แล้วพอดีช่วงนั้นเค้ากำลังมีงานหมาอยู่ ก็ได้เดินปรี่กะจะเข้าไปเล่นกับคอกชิห์สุน้อยตัวอ้วนกลมคอกนั้น แล้วก็มีไอ้หมาหน้าบี้เพศเมียตัวนึง เดินส่ายตรูดดุ๊กดิ๊ก ระริ๊กระรี้เข้ามาเล่นด้วย กระโดดเหยง ๆ อยากจะออกมาจากคอก เพื่อจะมาเล่นกับเรา เห็นแล้วแบบว่า เฮ้ยย..ถูกชะตาอ่ะ มันน่ารัก หน้าตากวนตรีนดี ก็เลยถามแฟนว่าเอาดีป่ะ แฟนก็บอกว่าเอาจริงหรอ ถ้าคิดว่าดูแลมันได้ก็แล้วแต่เธอ ก็เลยได้ไอ้หมาหน้าบี้ตัวนี้มาอยู่ด้วยกันซะงั้น ถ้าวันนั้นไม่ได้ไปซื้อเครื่องคิดเลข เราก็คงไม่ได้เจอกัน พรหมลิขิตจริง ๆ อิอิ ^^ ร๊ากกกไอ้หมาหน้าบี้ตัวนี้ที่สุดเลยค่ะ จากคุณ : ^ คุณหนูคิขุจังจอมซน ^ เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 53 11:23:39

ความคิดเห็นที่ 40 ป้าติน สาวนัยต์ตาหวาน . . . ณ  บ้านอันโอ่โถงแห่งหนึ่ง (บ้านของเพื่อนน้องสาว) ลาบราดอร์ 10 ตัว ตัวเท่ากัน หน้าตาเหมือนกันยังกะแกะ วิ่งวนเหมือนปูไต่กระด้ง และมีแม่หมามายืนลิ้นห้อย หอบแฮ่ก ๆ เชียร์ว่าจะเอาตัวไหน เลือกไม่ได้ มันเหมือนกันหมด ต่างเพียงแต่เพศ หยิบมา 1 ตัวคือป้าติน ชอมพอ มีค็อกเกอร์ 2 ตัวอยู่ในกรง ชอมพอคือตัวที่กำลังกดขี่ข่มเหงอีกตัวหนึ่งอยู่ และปัจจุบันยังใช้นิสัยนี้ไม่หาย น้องกุ่ง พรหมลิขิตชัด ๆ ตามหาชิวาว่ามาหลายเดือน ก็ไม่ถูกใจ จนเกือบถอดใจ... อยู่ ๆ กุ่งก็ก้าวเข้ามาในชีวิตเรา...อย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย จากคุณ : ชอมพอ เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 53 11:44:27

ความคิดเห็นที่ 41 ที่บ้านไม่รู้บุญลิขิตหรือกรรมนำพา แต่พวกเค้าทำให้เรารู้จักคำว่าชักศึกเข้าบ้านมันเป็นอย่างงี้นี่เอง 555 พูดเล่นนะคะ ลูกสาวทั้ง 3 หน่อ ทำให้ตาลรู้จักคำว่ารักคือการให้ ให้โดยไม่หวังผลตอบแทน เราได้รับความรักจากลูก ๆ เกิน 100 และเราก็ให้ความรักแก่พวกเค้าเกิน 100 เหมือนกันค่ะ จากคุณ : tarn_g เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 53 11:50:59

ความคิดเห็นที่ 42 เหมือนชะตากำหนดนะ โดยเฉพาะสายหมอก หมาเก่าตายพอดี หาที่ซื้อตัวใหม่ โทรไปที่ฟาร์ม เค้าก็บอกว่ามี ขับรถไปดูเลย ไปถึงตัวที่เค้าบอก เด็ก ยังไม่สองเดือนดี ดูแล้วก็เฉยๆ เค้าบอกว่ามีอีกตัว แต่สี่เดือนครึ่งแล้ว เหลืออยู่ตัวเดียว พอปล่อยออกมาให้เราดู ตกลงเอาทันที น่ารักมากๆ แล้วก็ไม่ผิดหวังเลย เห็นเจ้าของฟาร์มบอกว่าเพราะตัวเล็ก คนเลยไม่เอา เหลือตัวสุดท้าย แต่เราว่าสายหมอกน่ารักที่สุด พวกที่ไม่เลือกสายหมอก มาเห็นวันนี้จะเสียดายมั๊ยน้า รูปตอนมาบ้านวันแรกจ้า จากคุณ : Saai-Mai เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 53 11:54:07

ความคิดเห็นที่ 43 เป็นหมาที่อยู่นอกสายตาค่ะ ในตอนแรกมันดูป่วยแถมตัวก็เล็กนิดเดียว ซื้อไปต้องตายแน่ๆ กำลังจะอุ้มพี่น้องของมันขึ้นมาดู มันเดินมามุดมือเราซะงั้น เหมือนโดนยาป้ายหรืออะไรไม่รู้ มารู้ตัวอีกทีขับรถมาถึงบ้าน เอ๊ะ!!!! มันตามมาด้วย จากคุณ : สีส้มรุ่นหนึ่ง เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 53 15:10:25

ความคิดเห็นที่ 44 อ้าว...ลืมรูป จากคุณ : สีส้มรุ่นหนึ่ง เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 53 15:11:14

ความคิดเห็นที่ 45 อ่านเรื่องการพบรักของทุกคนและทุกตัวแล้ว  ทำให้มีความสุข ทำให้นึกถึง ว่าความรักคือการให้จริง ๆ จากคุณ : tukk D&C เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 53 16:09:12

ความคิดเห็นที่ 46 อ่านเรื่องการพบรักของทุกคนและทุกตัวแล้ว  ทำให้มีความสุข ทำให้นึกถึง ว่าความรักคือการให้จริง ๆ จากคุณ : tukk D&C เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 53 16:14:17

ความคิดเห็นที่ 47   เชคโก มาจรหลงมาจากไหนไม่รู้ เป็นเรื้อนทั้งตัว ตั้งแต่เดือนเศษ ร้อนลั่นอยู่หน้าตึก เพราะผิวแห้ง คงแสบผิว พอดีกับช่วงหน้าหนาวด้วย เด็กแถวบ้าน วิ่งหามา เรียกป้าแว่นไปดูหมาหน่อยเป็นอะไรไม่รู้ เราก็เดินไปดู เห็นแล้วสงสารนอนดิ้น ๆๆ อยู่ที่พื้นลานจอดรถ ก็กลับเข้าบ้าน ไปซื้อยา ผสมให้เขาแล้วก็ทาตัวให้ ทำอย่างนี้มาเกือบ 2 อาทิตย์ เขาก็มายืนมองหน้าร้าน เมื่อก่อนเปิดร้านขายของชำอยู่ พอมองอยู่ 3 วัน วันที่ 3 กำลังจะปิดร้าน เขารีบวิ่งเข้าร้าน เราก็อุ้มเขาออกมา เขากัดไม่ยอมออก ก็เลยต้องเอาผ้าขนหนูคลุมตัวอุ้มออกมา พอวันที่ 2 ก็ทำอีก มารอตอนใกล้ปิดร้านด้วย ผลสุดท้ายวันที่ 3 ก็เลยบอกเพื่อนบ้าน ให้เขาอยู่แล้วกัน ลองดูว่า จะฉี่ อึ เลอะเทอะหรือเปล่า ถ้าเขาทำก็จะไม่ให้เขาอยู่ในบ้าน พอเช้ามาเปิดร้าน เท่านั้นแหละทุ่งปรูดออกไปทำธุระเลย เราก็เดินสำรวจขึ้นไปชั้นบน ดูข้างล่าง ปรากฎว่า มีทำเลอะเทอะเลย เขาเลยได้เป็นเจ้าของร้านเต็มสมบูรณ์ มีที่นอน ที่กินอย่างถาวร มาถึงทุกวันนี้ จากคุณ : checgo (ji-ju) เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 53 16:46:58

ความคิดเห็นที่ 48 เชคโก้เหมือนทองแดงกับช็อกโกแลตเลยค่ะ ทั้งๆที่เราไม่เคยฝึกหรือสอนแต่เค้าทั้ง ๒ ตัวจะไม่ยอมทำเลอะเทอะที่บ้านเด็ดขาด ต้องป่าหญ้าเท่านั้น หมาพวกนี้เลี้ยงแล้วภูมิใจดีเนอะ จากคุณ : MY PIDPEE เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 53 18:55:27

ความคิดเห็นที่ 49   ใช่จ้า ตอนนี้เลิกร้านแล้ว ก็ขึ้นมาอยู่บนคอนโด เวลาเขาปวดท้อง เขาจะมาสะกิด แล้วก็พาเขาไป ทำธุร ไม่เคยทะเลอะเทอะนะจ้า ตอนนี้ได้เขามาเลี้ยง ถูกหวยติดต่อกันเกือบปี ทุกงวดเลยนะจ้า ทั้ง ๆๆ ที่ไม่เคยเล่น แต่มีพรายมากระซิบทุกครั้ง ออมสินก็ไม่เคยซื้อ ซื้อก็ถูก เขานำโชคมาให้จริง ๆๆ เลยนะจ้า จากคุณ : checgo (ji-ju) เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 53 19:55:43

ความคิดเห็นที่ 50 พักอยู่แถวไหนนี่ จะเอาแป้งไปขัดๆเจ้าเชคโก้ให้กลายเป็นหมาขาวเลย อยากรวยบ้าง อิอิ จากคุณ : MY PIDPEE เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 53 20:22:36

ความคิดเห็นที่ 51   อยู่กทม.จ้า จะตามมาไหมละจ๊ะ อิอิอิ จากคุณ : checgo (ji-ju) เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 53 21:20:32

ความคิดเห็นที่ 52 ลูกสาวสามขา...ไม่ได้เลือกเขาค่ะ แต่เขาคงถูกส่งมาให้เป็นบททดสอบ อยากจะเรียกว่า เขาเลือกลูกสาว เพราะสิบปีก่อนเจ้าของเก่าเขาทับเท้าจนแบนเละเป็นกล้วยปิ้ง แล้วไปทิ้งไว้ที่ตลาด ลูกสาวไปเลี้ยงข้าวทุกวันแต่ก็ไม่กล้ามาบอกแม่ วันหนึ่งเขาเดินลากขาตามลูกสาวมาจนถึงหน้าบ้าน พอเห็นเท้าเขาแล้วตกใจมาก เพราะมันเละ หนอง+เลือดไหลเป็นทาง เนื้อตัวมอมแมม เลยจับเขาอาบน้ำ แล้วรีบพาไป รพส.เกษตร หมอรับตัวไว้ตรวจ แจ้งว่าต้องตัดทิ้งทั้งขา และหากเขาโชคไม่ดีอีกไม่เกินอาทิตย์น่าจะเสียชีวิต เพราะเชื้อโรคเข้ากระดูกจากแผลที่เน่า โชคดีมากที่หมอให้คิวด่วนค่ำนั้นเลย ผ่าแล้วก็พากลับบ้านรอดูอาการกันว่าจะรอดไหม จากวันนั้น จนถึงวันนี้สิบปีแล้ว เขาเป็นลูกสาวที่เจียมเนื้อเจียมตัว เลี้ยงง่าย ปกป้องน้องๆตัวเล็กจากภายนอก และข่มเหงกันเองภายในบ้าน คิดถึงลูกสาวจัง เดี๋ยวแม่จะได้มาเยี่ยมเมืองไทยแล้วนะลูก จากคุณ : Panissar เขียนเมื่อ : 21 มี.ค. 53 07:44:51

ความคิดเห็นที่ 53 นี่ลูกชาย นายวายร้าย นายเปียกปูน เพื่อนรุ่นน้องให้มา ไปแอบคุยกับลูกสาวๆก็แอบตกลงกันโดยไม่ถามไถ่สักคำ พอเห็นตาเขาครั้งแรกที่จ้องประสานตามา คืนนายปูนให้น้องคนนั้นไม่ลงเลย ได้มาตั้งแต่หนึ่งเดือน ตัวกลมกระปุ๊กลุก ไม่ค่อยกลัวใคร ตอนอยู่บ้านเก่าชอบแอบหนีออกไปเห่าท้าทายพี่ร๊อตแถวบ้าน วันหนึ่งเขาออกจากบ้านมาเห่ากลับ แทนที่จะหนีกลับบ้าน ดั๊นทำตัวเป็นหมาลอบกัดไปกัดไข่พี่ร๊อตเข้า คงกะจะกัดสูงกว่านั้น แต่ระดับความสูงมีแค่นั้น ไม่ถึงอาทิตย์พี่ร๊อตนั่งซุ่มอยู่ใต้พุ่มไม้(คนแถวบ้านเห็นเหตุการณ์แล้วเล่าให้ฟัง) นายปูนออกไปวิ่งเล่น เลยโดนขยุ้มเข้าที่หลัง พี่บ๊อบสามขาวิ่งปรู๊ดเดียวไปสู้กับพี่ร๊อต เพื่อปกป้องน้อง หันรีหันขวาง สู้กับพี่ร๊อตทางหนึ่ง หันมามองนายปูนทางหนึ่ง แม่ๆสองบ้านต้องรีบวิ่งออกไปช่วยกันจับแยก เลี้ยงมาแปดปีแล้ว จนจะกลายเป็นน้าปูน แก้ไขเมื่อ 21 มี.ค. 53 08:01:41 จากคุณ : Panissar เขียนเมื่อ : 21 มี.ค. 53 08:00:00

ความคิดเห็นที่ 54 นี่ลูกสาวน้องนุชสุดท้อง..จากหลงหลงมาเป็นหลิงหลิงคนสวย น้องหมาหาบ้านจากจตุจักร หลงทางบนท้องถนนที่วุ่นวายแถวอ่อนนุช น้องเหมียวตั้มผ่านไปเห็น เลยจับใส่กล่องส่ง รพ.ดูแลและทำหมันโดยมีคนใจดีห้องนี้ออกค่าใช้จ่ายให้ แล้วนำมาหาบ้าน เห็นนัยน์ตาเขาแล้วสงสาร เลยโทรไปเมืองไทยถามดูว่า เลี้ยงให้หน่อยนะ (เอ๊ะ ไม่เหมือนถามเลยนะคะ) หลานสาวที่ดูแลบ้านให้ รับปากว่าจะเลี้ยง หลิงหลิงมีปัญหาไต และ ตับ ต้องกินอาหารพิเศษ ปีที่แล้วพบว่ามีเนื้องอกที่ท้องสี่ก้อน ต้องผ่าตัดออก ปีนี้พบว่า สะโพกมีปัญหา ต้องผ่าตัด..ทุกอย่างเรียบร้อยดี ตอนนี้ต้องทำกายภาพบำบัดด้วยการว่ายน้ำ เลี้ยงมาสองปีตรึ่งแล้วค่ะ กลายเป็นอ่ายอ้วนหลิงไปแล้ว จากคุณ : Panissar เขียนเมื่อ : 21 มี.ค. 53 08:09:25

ความคิดเห็นที่ 55 เจ้าชิว ชิว ได้มาแบบตอนนี้ยังงงๆอยู่เลย แฟนอยากได้ชิสุห์ สีขาว-น้ำตาล ไปดูืีที่หลายที่ก็ไม่มี ที่สุดท้ายมีแต่สีขาวล้วน กับขาว-ดำ เป็นชิสุห์ผสมเทอร์เรียตามที่คนขายบอก ผลสุดท้ายก็เลยได้ขาวดำมา กลัวขาวล้วนจะมอมแมมเกินไป ตอนนี้จะ 8 เดือนแล้ว ยังสับสนว่ามันผสมอะไรกันแน่ กลายเป็นชิสุห์ยักษ์ไปซะแล้ว นิ่งเป็นหลับ ขยับเป็นกินจริงๆ จากคุณ : tom_per เขียนเมื่อ : 21 มี.ค. 53 10:48:18

ความคิดเห็นที่ 56   หนูตุ่น ที่ตัดสินใจเอาหนูตุ่นมาจากพี่ปุ๋ยเพราะเอ็นดู สงสาน อยากให้เค้าอบอุ่นบ้างหลังถูกทิ้งมานาน  ซึ่งจิงๆแล้วฟี่หาน้องหมามาเลี้ยงอยุนานมาก เลือกไม่ถูกใจซักตัว พอมาเข้าห้องพันทิป เจอกะหนูตุ่น เหมือนมีอะรัยมาดลใจ ให้โทหาพี่ปุ๋ย และตัดสินใจรับหนูตุ่นมาเลี้ยงทันที ทั้งที่หนูตุ่นคอยบ้านมาพอสมควร รึว่าหนูตุ่นคอยฟี่ ฟี่คอยหนุตุ่นก้อไม่รุ้ ^^ จากคุณ : ToFFy&NuTUN เขียนเมื่อ : 21 มี.ค. 53 20:01:09

ความคิดเห็นที่ 57 พรหมลิขิตค่ะ จากคุณ : ++แขวน++ เขียนเมื่อ : 21 มี.ค. 53 21:23:19

ความคิดเห็นที่ 58 เฮ้อออ  กระทู้นี้ อ่านแล้วอิ่มอก อิ่มใจ  มีฟามสุขจัง อยากให้กิฟท์หลายๆบ้านเลย ..... แหะๆ แต่หมด นานแย้ววว ที่มา ที่ไปของลูกๆ ได้มาแบบคาดไม่ถึง  แต่น่ารักดี เป็นบุญของเด็กๆ เหล่านี้ .....  จึงได้เจอคนดี ที่รักเขาจริงใจ ((เพิ่งเสียน้ำตากะอัลเซเชี่ยนท้องถูกเตะตายแหม่บๆ)) พี่เบ่เบ๋ นอกจากจะเป็นขวัญใจของพี่พุแล้ว ยังเป็นสาวตัวแรก ที่ทำให้อั่งเปาเข้ามานัวเนียในนี้เหมือนกันคับ แบบว่าสะดุดตา สาวใหญ่ อวบ อึ๋ม  แต่ดูใจดี อยากคุยด้วย  อยากอ่านเรื่องราว  อยากนั่งมองตลอดเลย   ตะก่อน ดูเหมือนว่า ในห้องนี้จะมีปั๊กไม่กี่ตัวเอง พอหลงเสน่ห์สาวใหญ่เบ่เบ๋  ก็มาเจอสาวน้อยวัยใส หน้าตาจิ้มลิ้ม หมดจด ..... สายหมอก เลยติดสาว  แวะเวียนมาไม่ขาด   อีทีนี้หละ  ดันมาหลงคารมหนุ่ม  "พี่น้ำพุ"  อีกแล้ว จากคุณ : ธารน้ำรัก เขียนเมื่อ : 22 มี.ค. 53 10:20:56

ความคิดเห็นที่ 59 เห็นแต่รูป ก้อไปรับมา   ตอนในรูป ก้อเหมือน พุดเดิ้ล แต่เลี้ยงไป เลี่ยงมา เหมือนลิง ผสม หมู จากคุณ : ดุ๊กดิ๊ก กะ ปังจัง (jeabnajanaja) เขียนเมื่อ : 22 มี.ค. 53 12:13:31

ความคิดเห็นที่ 60 1 ปี ก่าๆ  ต่อมา จากคุณ : ดุ๊กดิ๊ก กะ ปังจัง (jeabnajanaja) เขียนเมื่อ : 22 มี.ค. 53 12:14:28

ความคิดเห็นที่ 61 ตัวที่สอง น้องเล็ก  ก้อเห็นเพียงแค่รูปของเธอ ... วันแรกที่อยู่ด้วยกัน จากคุณ : ดุ๊กดิ๊ก กะ ปังจัง (jeabnajanaja) เขียนเมื่อ : 22 มี.ค. 53 12:18:09

ความคิดเห็นที่ 62 ปัจุปัน เธอก้อเป็นหมูจิ๋ว ตามพี่ดิ๊ก ไปแล้ว จากคุณ : ดุ๊กดิ๊ก กะ ปังจัง (jeabnajanaja) เขียนเมื่อ : 22 มี.ค. 53 12:18:59

ความคิดเห็นที่ 63 น้ำพุอีกที.. จากคุณ : น้ำหวานกับน้ำพุ เขียนเมื่อ : 22 มี.ค. 53 21:18:14

ความคิดเห็นที่ 64 ของเรานี่ความเหงาลิขิตค่ะ และได้ผลจริงๆ หายเหงาได้จริงๆ มีแต่ความวุ่นวายเข้ามาแทนที่ แก้ไขเมื่อ 23 มี.ค. 53 13:40:56 จากคุณ : ส้มตำ (Inundaporn) เขียนเมื่อ : 23 มี.ค. 53 13:37:30