 |
ชีวิตใหม่ สุนัขไทย หลังการให้ Stem cell
|
|
น้องจิ๋วเป็นสุนัขพันธ์มิเนียเจอร์ เป็นลูกสาวค่ะ อายุ 8 ปี เมื่อเดือนเมษายน 2550 ได้พาไปตรวจที่รพ.ของรัฐ พบว่าเป็นข้อสะโพกเสื่อม จึงทำให้เดินไม่ค่อยได้ รักษาได้ระยะหนึ่งแล้วมารักษาต่อที่คลีนิคแถวบ้านอาการก็ทรง ๆ ทรุด ๆ บางทีก็เดินได้ไกลหน่อยคือ 10 ก้าว บางทีก็เดินได้ 2 3 ก้าวก็จะล้มก้นกระแทกพื้น แม่จิ๋วต้องคอยประคองก้นไม่ให้กระแทกพื้น จนต้องพาไปทำงานด้วยโดยเอาไปไว้ใน ออฟฟิส พาออกไปฉี่วันละ 4 รอบ เวลาฉี่ต้องคอยเอาผ้าขนหนูซับจุ๋มจิ๋มให้เพราะบางทีแม่จิ๋วประคองก้นให้ไม่ทันน้องจิ๋วก็จะนั่งทับฉี่ตัวเอง แล้วฉี่ก็กัดเป็นผื่นแดง ๆ จนกระทั่งวันที่ 27 ก.ค. 52 น้องจิ๋วฉี่ออกมามีกลิ่นเหม็นมาก เหม็นเหมือนปลาเค็มค้างปี รุ่งเช้าพาเดินฉี่สังเกตุดูน้องจิ๋วมีอาการกระวนกระวาย ปวดเบ่งฉี่ แต่ฉี่ได้ทีละนิดพอเอาผ้าขนหนูซับเลยพบว่ามีเลือดซึมปนออกมาด้วย ตกบ่ายคราวนี้อาการเป็นมากกว่าเดิมคือฉี่ออกมาเป็นเลือดเลยรีบพาไป รพ. ของรัฐ ไปรักษากับแพทย์เฉพาะทาง หลังจากได้รับยามา 2 ครั้งอาการฉี่เป็นเลือดก็หายไป แต่ไม่สามารถหยุดยาได้ หากหยุดยาเมื่อไหร่ก็ฉี่เป็นเลือดเมื่อนั้น
คุณหมอบอกว่าอย่าให้น้องจิ๋วอั้นฉี่ ฉะนั้นต้องพาเดินบ่อย ๆ ก็เพิ่มรอบเป็นเดินวันละ 7 รอบเริ่มตั้งแต่ 7 โมงเช้า , 10 โมง , เที่ยง , บ่าย 3 โมง , 5 โมงเย็น , 2 ทุ่ม รอบสุดท้าย 4 ทุ่ม แต่ละรอบต้องพาน้องจิ๋วออกไปเดินนอกบ้าน เพราะในบ้านปูพื้นด้วยกระเบื้อง น้องจิ๋วเดินไม่ได้จะลื่นล้ม อีกทั้งไม่มีกลิ่นแปลกใหม่ ( ฉี่ตัวผู้ ) ทำให้ฉี่ในบ้านไม่ได้ ทำขนาดนี้แล้วแต่พอเช้าวันรุ่งขึ้นฉี่ของน้องจิ๋วก็ยังมีกลิ่นเหม็น ฉี่มีสีเหลืองเข้มและขุ่น หมอเฉพาะทางบอกว่ายังไม่พอ แม่จิ๋วจะต้องคอยปลุกน้องจิ๋วมาฉี่กลางดึก เวลาฉี่ต้องช่วยบีบกระเพาะฉี่ให้น้องจิ๋วด้วยแต่คุณหมอสั่งห้ามบีบแรงเพราะอาจทำให้กระเพาะฉี่แตกและอาจเสียชีวิต แล้วอย่างนี้ใครจะกล้าบีบอีกหล่ะคะ ตอนนั้นเครียดมากๆ เลยค่ะ ไม่รู้ว่าจะทำยังไงดี
ระหว่างรักษา น้องจิ๋วก็ยังเดินไม่ค่อยได้ คือเดินแค่ 2 - 3 ก้าวก็ล้ม แม่จิ๋วต้องคอยประคองก้นให้ ( โอ้โห แม่ก็อายุมากแล้วนะ ก้ม ๆ เงย ๆ ทั้งหลัง ทั้งเข่า จะพังอยู่แล้ว ปวดก็ไม่กล้าบ่น เพื่อลูกต้องทน ) ตอนนั้นกลุ้มใจมาก ไม่มีทางออก เงินก็เริ่มหมด รักษามานาน 6 เดือนแล้ว ไม่มีอะไรคืบหน้า หยุดยาก็เลือดออก พอดีเพื่อนเป็นสมาชิกพันทิป ก็เลยตั้งกระทู้ถามผู้รู้ให้ จนกระทั่งคุณหมอศุภเสกข์ ศรจิตติ (หรือ Dr. Doggy ในพันทิป) ท่านกรุณามาตอบและให้คำปรึกษา คุณหมอกรุณาให้อีเมล์แอดเดรส และตอบคำถามทุกครั้งที่ถาม จนเวลาผ่านไปอีก 3 เดือน อาการน้องจิ๋วก็ยังไม่ดีขึ้น คุณหมอศุภเสกข์ ก็เลยแนะนำให้ใช้วิธีเก็บ stem cell
ตอนนั้นคิดว่าเราไม่มีอะไรจะเสียแล้วเราต้องลองทำ เพราะอยู่ในสภาพที่เล่ามาข้างต้นทั้งแม่ทั้งลูกทำท่าจะไปไม่รอด จึงเริ่มให้คุณหมอศุกเสกข์ เก็บ stem cell ให้เมื่อวันที่ 6 มค. 53 และฉีดกลับให้น้องจิ๋วเมื่อวันที่ 21 มค. 53
หลังจากฉีดแล้ว 12 วัน น้องจิ๋วไม่ใช่แค่เดินได้เท่านั้น น้องจิ๋วยังวิ่งปร๋ออีกต่างหาก ปัจจุบันน้องจิ๋วเริ่มพยายามนั่งฉี่ด้วยตัวเองได้บ้างไม่ได้บ้าง แต่ก็ดีกว่าเดิม เดินได้ไกล ๆ แม่จิ๋วไม่ต้องคอยก้มประคอง ( จากเดิม 2 3 ก้าวก็ต้องก้มตัวประคองให้น้องจิ๋วลุกขึ้นเดินต่อตลอด ) ส่วนเรื่องฉี่ปัจจุบันไม่มีเลือดออกแล้ว และน้องจิ๋วก็ไม่ได้กินยามาตั้งแต่เริ่มฉีด stem cell แล้วด้วย แต่นาน ๆ ครั้งก็พบว่ามีมูกใส ๆ ออกมาบ้าง
ทั้งนี้ต้องขอขอบคุณ ผศ. น.สพ.ดร.กัมปนาท สุนทรวิภาต ซึ่งเป็นแพทย์ศัลยแพทย์ผู้ทำการเก็บไขกระดูกออกมา และขอบคุณ คุณหมอ น.สพ. ศุภเสกข์ ศรจิตติ ซึ่งเป็นผู้ทำการเพาะเลี้ยง stem cell และฉีดกลับให้น้องจิ๋ว
ขอบคุณมากๆ อีกครั้งสำหรับความกรุณาที่คุณหมอศุภเสกข์มีให้ คุณหมอไม่เพียงแต่ให้ชีวิตใหม่แก่น้องจิ๋วแต่คุณหมอยังให้ชีวิตใหม่แก่แม่จิ๋วด้วยค่ะ หากไม่มีคุณหมอ ป่านนี้จิ๋วกับแม่คงหมดสภาพไปแล้วทั้งคู่แน่ๆ เลยค่ะ
แม่จิ๋วได้ฝากคลิปของน้องจิ๋ว ทั้งก่อนและหลัง การให้ Stem cell มาให้ดู เพื่อเปรียบเทียบที่เห็นชัด ๆ ก็คือการเดินในบ้านค่ะ เผื่อท่านใดกำลังเผชิญปัญหาแบบแม่น้องจิ๋ว จะได้เป็นกำลังใจและเป็นทางเลือกอีกทางหนึ่งในการรักษาค่ะ
คลิปน้องจิ๋ว คลิปนี้นอกบ้านค่ะ
| จากคุณ |
:
kenปุกลุก   
|
| เขียนเมื่อ |
:
วันจักรี 53 01:43:31
|
|
|
| |
