เพิ่งจะรู้ว่ามะเขือที่กินกันหน่ะ
|
|
อย่างที่กล่าวมาข้างต้น ที่บ้านอพยพไปไร่กัน ตอนนแรกก็คิดว่าปลูกมะเขือส่วนหนึ่งเพราะสามารถเก็บผลผลิตได้เร็ว หน่อย
แต่ปลูกมานี่ก็ สาม เดือนแล้วเก็บลูกได้พอควรเลย แต่ก็สุ้คนอื่นๆที่เค้าปลูกกันไม่ได้เราก็ได้คิดอะไร เรามือใหม่นี่ พื้นที่ปลูกประมาณ 2 ไร่ เก็บได้มาที่สุดคือ 140 กิโลแต่อีกคนที่รู้จักกันอ่ะ เค้าปลูกประมาณ 1 ใน 3 ของพื้นที่ของเราอ่ะค่ะ เก็บมะเขือ ได้ 190 กิโล เรางี้อึ้งเลย แถมมะเขือเค้าสวยมาก ลูกไม่เป็นลายเลยค่ะ (ภาษาแถวนั้นเค้าเรียกว่าขี้กลาก) แต่ของเรานี่เป็นลาย ไม่สวยโดนแม่ค้าว่าด้วยอ่ะว่ามะเขือเราไม่ค่อยสวย เราก็เข้าใจแม่ค้านะคะ เพราะต้องขายของสวยๆกัน
ตอนไปขายที่ตลาด พอดีมีคนเค้ามาขายมะเขือ เหมือนกัน เค้าถามว่าลูกเป็นขี้กลากเหรอ เราก็บอกว่าใช่ ไม่รู้จะทำไงดี ฉีดยาก็แล้ว เค้าก็บอกว่า ก็ฉีดเป็ดสิ (น้ำยาล้างห้องน้ำอ่ะค่ะ) คืนเดียวกันขี้กลากออกหมดเลย
เราก็แบบว่า อ่ะค่ะ ค่ะ อึ้งมากๆ ตอนที่มาทำมะเขือ ก็เริ่มรู้ความจริงที่ว่าผักที่ขายในไทยทั้งหลาย ส่วนใหญ่ไม่ค่อยมีการตรวจสอบสารเคมีเหมือนที่ส่งเมืองนอกเค้าอ่ะค่ะ แต่ก็เออนะเป็นสารเคมีที่ฆ่าแมลง ฉีดแล้วทิ้งสามวันรอเคมีตกค้างจางแล้วถึงเก็บไปขาย แต่บางคนเค้าก็ฉีดวันนี้พรุ่งนี้เช้าเก็บขายเลย
เราบอกตรงๆว่าเรารู้สึกไม่ดีมากๆ เป็นบาปเป็นกรรมจริงๆอ่ะ คือแบบว่าพอรู้มีเป็ดฉีดด้วย ก็อยากปลูกผักกินเองจริงๆ
แต่มองในแง่เกษตรกร เค้าก็ต้องทำเพราะผู้บริโภคมีอุปสงค์แบบนั้น ถ้าเค้าทำไม่ได้ เค้าก็ต้องขาดทุน เราเองมาทำเองถึงรู้ซึ้งว่าเกษตรกรลำบากแค่ไหน
ไหนจะถูกพ่อค้าคนกลางหักราคาอีก ตัวอย่างเช่น ตอนนี้ราคามะเขือขึ้นกิโลละ 30 บาท (เราเช็คราคากะตลาดไทอ่ะ สมัครทางเว็ปเอา) แต่เราขายได้ กิโลละ 13 บาท 15 บาท ได้มากที่สุดเที่ยวเดียวคือ 20 บาท แล้วต้องรอให้เค้าเอาของเราไปขายก่อน ด้วยถึงจะได้เงิน
ถ้าเราจะเปลี่ยนไปส่งกะพ่อค้าแม่ค้าเจ้าอื่น ก็ไม่ได้ เค้าไม่รับ เค้าบอกว่า ไม่ได้ส่งกะเค้าตั้งแต่แรก (เราลองติดต่อเจ้าอื่นดู) เราเลยพูดกะพ่อว่าทำงี้ได้ด้วยเหรอ จริงๆเรามีของเราเองน่าจะมีสิทธิเลือกที่จะส่งมากกว่า สิ พ่อเราก็บอกว่า พ่อค้าแม่ค้าคนกลางเค้ารู้กัน ถ้าเราส่งเจ้านี้อยู่เจ้าอื่นก็จะไม่รับของเรา
บอกได้เลยว่าตอนนี้เซงมาก ค่าเก็บมะเขือ แทบไม่พอค่ายาที่ฉีด ประเด็นหลักจริงๆที่อยาก ณ วันนี้ คือ อยากให้ผู้บริโภคได้รู้ว่า มะเขือ นี่นะ เดี๋ยวเค้าใช้น้ำยาล้างห้องน้ำฉีดกันแล้ว โอ้ว นี่หรือเมืองพุทธ
ปัญหานี้ คิดไปคิดมาเหมือนปัญหาโลกแตก ในมุมเกษตรกรตัวน้อยๆนี้ก็ไม่รู้ว่าจะต้องแก้ปัญหาอย่างไร หรือเราอาจจะต้องเดินตามทางที่คนอื่นๆเค้าเดินกัน
ตอนนี้กำลังเริ่มหาข้อมูลชีวภาพ ต่างๆในการไล่แมลง
ไม่รู้ว่าจะขอมากไปไหมคะ อยากได้กำลังใจจัง ท้อแท้ แต่ พยายามไม่ท้อถอย
| จากคุณ |
:
เด็กปีสี่ไม่รู้อนาคต 
|
| เขียนเมื่อ |
:
16 พ.ค. 53 18:33:41
|
|
|
| 
