Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com  


 
วันนี้อยากมาเล่าเรื่องราวของไมลีย์ค่ะ ลาบราดอร์ป่วยที่ซื้อมาจากจตุจักรค่ะ  

สวัสดีค่ะ

เป็นขาประจำห้องนี้ แต่ไม่ค่อยได้โพสค่ะ เพราะส่วนตัวเลี้ยงแค่กระต่ายกับกวินนี่พิก ช่วงสองเดือนหลัง มีเหตุที่ทำให้ได้รับหนุ่มน้อยเข้ามาอยู่ในบ้านค่ะ

เป็นลาบราดอร์ค่ะ อายุตอนนี้ประมาณ 2 เดือน 1 สัปดาห์ ชื่อ ไมลีย์ค่ะ ย่อมาจาก สไมลีย์ เพราะลูกสาวชอบฮานน่า มอนทาน่ามาก (ไมลีย์ ไซรัส)

เรื่องของไมลีย์มีอยู่ว่า (จะขอเล่าแบบย่อๆ นะคะ เพราะบางคนก็เคยอ่านกระทู้ไมลีย์แล้ว) ไมลีย์เป็นสุนัขอยู่ที่ร้านๆ นึงในสวนจตุจัตร เจ้าของร้านบอกว่า มีนักศึกษาซื้อไปเลี้ยงแต่ดูแลไม่ได้ จึงมาฝากขาย เพราะร้านไม่รับซื้อคืน

เราไปเดินเล่นนะคะ กับลูกสาวไม่ได้ตั้งใจซื้อ แต่ว่าเจอเค้า แล้วเค้าดูอาการน่าจะป่วย คือถ้าทิ้งไว้อีกไม่กี่วันก็คงตาย เลยซื้อมาเลี้ยง เพราะหวังว่าจะได้ดูแลเค้าซักระยะนึง ซึ่งจริงๆ ก็ชั่งใจอยู่เพราะกลัวเค้าตายแล้วลูกสาวจะเสียใจ

แต่ว่าก็รับมาค่ะ แล้วก็พาไปหาคุณหมอทันที ที่โรงพยาบาลสัตว์ลาดพร้าว ซอย 7 (ดีมาก แนะนำค่ะ) หมอว่ามีอาการปอดชื้น มีพยาธิในเลือด และไมลีย์ก็ไอตลอดเวลา ก็รักษากันมาค่ะ

ผ่านไปสามสี่วัน ไมลีย์มีอาการดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัด ทานข้าวได้ ตัวเริ่มอ้วนเริ่มไม่มีซี่โครงบานๆ ให้เห็นค่ะ

น้ำหนักตอนไปพบคุณหมอหนักเกือบๆ โล คือตัวเบามากค่ะ ยกดูนี่รู้เลยว่าเบามาก

หลังจากไมลีย์อาการดีขึ้น เราก็พาไปเที่ยวค่ะ เที่ยวทะเล เค้าชอบมาก เพิ่งรู้ว่าเค้าชอบเล่นน้ำมาก ซื้อสระน้ำมาให้เล่นก็สนุกมาก ลงทุกวัน ที่หน้าบ้านมีอ่างเล็กๆ เอาไว้ให้กระต่ายกินน้ำค่ะ เป็นอ่างบัว ไมลีย์ก็จะลงแช่ทุกวัน จนต้องซื้ออ่างใหม่ให้กระต่ายต่างหาก

ไมลีย์เป็นหมาที่ขี้ร้อนค่ะ เวลาเปิดตู้เย็น จะสไลด์ผ่านประตูตู้เย็นลอดมานอนเอาไอเย็นกันเลยทีเดียว คือที่บ้านไม่ได้ติดแอร์ เพราะแฟนแพ้ค่ะ ถ้าอยากเรียกไมลีย์ก็เปิดตู้เย็น จะมาทันทีค่ะ หลังๆ สไลด์เริ่มไม่ค่อยได้แล้ว เพราะหัวจะติด ลอดไม่ผ่าน :D

สองวันก่อน ไมลีย์มานอนหมอบอยู่ข้างหลังขณะที่เราจัดของเข้าตู้เย็นค่ะ หันกลับมาก็เลยเหยียบไมลีย์ไปเต็มแรง ร้องลั่นบ้านเลย ตรงบริเวณขาหน้าค่ะ แล้วก็เดินกระเผลก เราก็กลัวจะหัก พาไปหาคุณหมอ คุณหมอว่าคงแค่ปวดๆ ก็ฉีดยาแก้ปวดให้ วันนี้ยังเดินกระเผลกนิดหน่อย แต่กระโดดขึ้นลงโซฟา

ทุกวันนี้ ไมลีย์เป็นที่รักของทุกคนในบ้าน ลากยาวไปถึงบ้านคุณแม่เรา พี่น้องเราอีกด้วย ไมลีย์กินดีอยู่ดี แฟนพี่ชายเราทำกับข้าวให้ทานทุกวัน เพราะไมลีย์ไม่กินอาหารเม็ด นอกจากหิว เราก็กลัวจะติด แต่แฟนพี่เราเค้าเต็มใจทำ เค้ามาช่วยเราดูลูกสาวในวันทำงานทุกวันน่ะค่ะ ก็เลยได้อยู่กับไมลีย์ตลอดทั้งวัน บางวันก็ขอเอาไปนอนบ้านแม่ด้วย (แฟนพี่อยู่บ้านคุณแม่เราค่ะ)

จุดประสงค์ที่มาตั้งกระทู้ เพราะว่าอยากเก็บไว้เป็นความทรงจำค่ะ และอยากจะบอกกับผู้ที่ยังไม่ได้เลี้ยงหมาว่า อย่ากลัวที่จะเลี้ยงหมา ไม่ว่าเค้าจะป่วยหรือบาดเจ็บ หรือไม่สวย น่ารัก ไม่ใช่พันธุ์ดี หรือใกล้ตาย

อย่ากลัวว่าจะต้องเสียใจหากเราเลี้ยงเค้าได้ในระยะสั้นๆ แต่อยากให้คิดว่า

การที่เราได้ทำให้เค้ามีความสุขในระยะสั้น ก่อนเค้าจากไป มันเป็นความสุขใจมากๆ ถ้าเค้าอยู่กับเราได้นาน ก็ถือว่าเป็นกำไรชีวิตที่เค้ามาทำให้เรามีความสุข

ลองนึกดูว่าชีวิตหมาตัวนึง ถ้าคุณพบว่าเค้าใกล้ตาย เค้าจะอยู่กับคุณไม่นาน เลยไม่อยากเลี้ยงเค้า มันเป็นการคิดเอาแต่ได้ของเราฝ่ายเดียวค่ะ คิดแต่ว่าเค้าจะอยู่กับเรานานๆ อยุ่กับเราตลอดไป มันเป็นไปไม่ได้

แต่ถ้าคุณคิดใหม่ คิดว่าคุณรู้ว่าเค้าจะอยู่ได้สองเดือน แต่คุณจะทำให้สองเดือนของเค้ามีความสุขที่สุด เมื่อเค้าจากไป เค้าจะเป็นหมาที่โชคดีที่สุด ที่ได้อยู่กับคุณ และมีความสุขจนวันสุดท้ายของเค้า ส่วนคุณ คุณก็จะไม่รู้สึกเสียใจ ฟูมฟายว่าเค้าได้จากคุณไป แต่คุณจะรู้สึกอิ่มใจที่ได้ดูแลเค้าจนนาทีสุดท้าย และคุณรู้ดีว่าเค้าไม่ได้ทรมานในวันที่จากคุณไป

คุณจะมีแต่ความคิดถึงเค้าให้กับเค้า และคุณก็ยังมีเวลาที่จะรับเลี้ยงสุนัขตัวอื่นๆ แล้วทำให้มีความรู้สึกแบบเดียวกันนี้อีกหลายๆ ครั้ง

ยังมีสุนัขมากมายที่หาบ้าน ที่รอความเมตตาของคุณค่ะ

ตั้งแต่เรารับไมลีย์มา เราบริจาคเงินให้กับโครงการดูแลสุนัขจรจัดตลอด ทั้งที่แต่ก่อนไม่ทำ คงเพราะความรักของไมลีย์ทำให้เราเป็นคนที่เป็นผู้ให้ได้มากขึ้น

เราคิดว่าต่อไป เมื่ออะไรเข้าที่เข้าทาง เราก็จะรับหมาหาบ้าน มาเลี้ยงเรื่อยๆ อย่างไม่กลัวว่าเค้าจะอยู่กับเราได้นานหรือเปล่า แต่จะดูแค่ว่าเราจะเลี้ยงเค้าได้ดีที่สุดหรือเปล่า แล้วเมื่อเค้าจากไป เราก็จะรับหมาหาบ้านตัวอื่นๆ เข้ามาต่อไป อย่างน้อย ถ้ามีบ้านเราสักหลัง ที่พวกเค้าพอจะพึ่งพาได้ แม้ในระยะสั้นๆ หรือจะอยู่ยาวๆ ก็ยังดีกว่าให้เค้านอนข้างถนน จนชีวิตดับสูญไป

อย่างน้อยก็ให้เค้าได้มีความสุขเพียงช่วงเวลานึงของชีวิตค่ะ

มาอวดรูปเจ้าตัวน้อยที่พวกเราช่วยกันเติมความสุขในชีวิตให้เค้ากันนะคะ

 
 

จากคุณ : IndyMom
เขียนเมื่อ : 6 มิ.ย. 53 18:40:54




ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com