Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com  


 
ความจริงแห่งชีวิตวันนี้ของบ้านน้องเงิน''ต้นผู้ไร้ค่า''กับ''ก้อยผู้อ่อนล้า''  

ทั้งหมดที่เขียนนี้ ต้น เป็นคนเขียนนะครับก้อยไม่รู้ด้วยเพราะเราไม่ได้อยู่ด้วยกัน    และทุกสิ่งที่คุณๆได้อ่านขอให้อ่านบนความรู้สึกของคนเขียนที่ไร้ค่าและล้มเหลวในชีวิตนะครับ
            ผมยังไม่รู้ว่าผมจะเขียนยาวแค่ไหนขอร้องให้ทนอ่านหน่อยนะครับ   มันอาจจะดูไร้สาระสำหรับคนที่มีชีวิตที่ดี   แต่มันอาจจะมีประโยชน์กับคนที่กำลังจะแย่ก็ได้
                          ผมตกงานมาสี่ปีพร้อมกับเงินก้อนเล็กๆก้อนหนึ่ง   ถ้าเป็นแม่ค้าที่หาเช้ากินค่ำคงเอาไปต่อยอดให้เจริญงอกงามได้สบาย    แต่ผมไม่ไร้ซึ่งสติปัญญาที่จะนำพาชีวิตให้พลิกฟื้นขึ้นมาได้    มีแต่ถดถอยจนหนี้สินเพิ่มพูน    จนบัดนี้หนี้บัตรเครดิตเจ็ดแสนกว่าเกือบแปดแล้ว   ตอนนี้โดนฟ้องกราวรูด    ปล่อยให้ภรรยาผู้พยายามสู้ชีวิตเพื่อหมาๆที่ช่วยกันเก็บมาเลี้ยง     ต้องตกระกำลำบากทนเหน็ดเหนื่อยแบกหามอยู่คนเดียว   ทั้งแดดทั้งฝนที่กำลังมา    
             ส่วนผมต้องระเห็จจากบ้านที่พยายามพากเพียรซื้อมันมา    และกำลังจะเสียมันไป    มาอยู่ต่างจังหวัดที่ไม่ไกลจากกทม.มากนักกับหมา 42 ตัวหมาของป้า 2 ตัว ด้วยความเมตตาของป้าท่านหนึ่งที่รับรู้เรื่องราวความเดือดร้อนของเรา  และเคยช่วยเรามาหลายครั้ง   ป้าช่วยให้เราออกจากพื้นที่ๆเราสร้างความเดือดร้อนให้กับชาวบ้าน    ด้วยจำนวนหมา46 ตัวที่ส่งเสียงรบกวนชาวบ้าน    จนไม่เป็นอันหลับอันนอนรวมทั้งตัวผมเองด้วยเพราะต้องตื่นมาห้ามมันตลอด    จนมีการร้องเรียนถึงเขตหลายครั้งจนถึงขั้นข่มขู่อาฆาตกันจากเพื่อนบ้านที่หมดความอดทน     ใครที่รู้จักเราอยู่บ้างคงรู้ว่าเราพยายามดูแลหมาเราอย่างดี     แต่เราไร้เงินที่จะพามันออกไป
              ป้าช่วยเหลือด้วยเงื่อนไขเดียวห้ามเก็บหมามาเลี้ยงอีก    ถึงป้าไม่ห้ามผมก็ต้องหยุดอยู่ดีเพราะเราสูญเสียหลายสิ่งไปกับการเลี้ยงหมาจำนวนมาก     ทั้งในบ้านและนอกบ้านที่เราให้กับมันเต็มที่ยามเรามี      โดยไม่ได้นึกถึงผลที่จะตามมา     อย่างเช่นที่เราเป็นอยู่ทุกวันนี้
               ป้าช่วยทุกอย่างทั้งทำคอกให้หมา   ทั้งทำบ้านให้คนทุกอย่างป้าทำให้อย่างดี    ดีมากๆสำหรับผมจนตั้งคำถามกับตัวเองว่าทำไมป้าใจดีมากขนาดนี้    ป้ารู้ว่าเราไม่มีเงินป้าก็เลยจัดการให้ทุกอย่างอย่างรวดเร็วเพื่อให้เราได้ออกมาจากบ้านของเราที่มันอยู่ไม่ไหวแล้ว   ทั้งให้รถมาขนหมาทั้งค่าน้ำมัน    ส่วนคนขับได้น้องชายสองคนที่รักหมาช่วยหมาเหมือนกันมาช่วยขับให้โดยไม่คิดค่าตัว    คือตั้งใจมาช่วยเราโดยเฉพาะ
               ทำไมผมมาคนเดียวเราไม่ได้โกรธกันไม่ได้หย่าร้างกันนะ    แต่ด้วยก้อยยังมีแม่ที่อายุมากแล้วเจ็บออดๆแอดๆอยู่บ่อยๆ      กับน้องช่วยที่ไม่สมประกอบนักที่คงต้องดูแลไปตลอดชีวิต     และหมาอีก 5 ตัวที่ไม่ได้เอามา   เอาไว้ช่วยเฝ้าบ้านและเป็นหมาดุด้วย    ก้อย
ต้องอาศัยที่ทำกินอยู่ตรงนั้นเพื่อเลี้ยงชีพตัวเองและทุกชีวิตที่ต้องดูแลอยู่ตรงนั้น   รวมทั้งหมาที่ให้ข้าวกินประจำที่ตลาดและหน้าหมู่บ้าน    แถมมีแมว3ตัวเข้ามายึดพื้นที่ในบ้านแม่ก้อยแทนหมาที่ย้ายไปอยู่ฝั่งบ้านผม    ทุกวันนี้ก้อยต้องเหนื่อยเป็นสองเท่าเพราะไม่มีผมคอยช่วย     ใครอยู่ใกล้ๆช่วยแวะไปอุดหนุนหน่อยนะครับ
                ผมมาแบบมาตายเอาดาบหน้าเรียกว่าเงินก็ไม่มี   สารภาพได้เลยว่าผมอาศัยความหน้าด้านของผม  โดยก่อนจะมาได้โทรไปขอความช่วยเหลือจากเพื่อนทีเรียนมาด้วยกัน    บอกเพื่อนไปตามตรงว่าช่วยทำบุญกับเราหน่อย    ช่วยเรากับหมาหน่อยโทรไปหาประมาณ 10 คน รับปากช่วยหมดทุกคนแต่ช่วยมาแค่ 5 คน   ก็ถือเป็นบุญแล้วที่ทำให้เรามีข้าวกินและมีเงินซื้ออาหารให้หมาเรากินในเดือนแรก  ทุเรศตัวเองสิ้นดี  ผมมาตั้งแต่วันที่ 1 พ.ค.   ป้าก็ได้ช่วยหาอาหารหมามาให้ด้วยหลายครั้ง
                มีเงินจากไหนอีกที่ช่วยให้เรายังอยู่ได้มาถึงตอนนี้     น้องblurblurจัดทำสติ๊กเกอร์และแบ่งรายได้มาช่วยเหลือ 5334 บาทโดยน้องก้อยแม่ราเม็งเป็นผู้จัดส่งให้
คุณกิ๊กกะเฮิร์ทช่วยมาอีก 1000 บาท   เงินสองส่วนนี้ผมให้ก้อยเก็บไว้เลี้ยงหมาทางกทม    และน้องปุ้ยถูกหวยงวดก่อนแบ่งความโชคดีมาช่วย 1000 บาท   และผู้ช่วยเหลือที่ให้วาดรูปโดยส่งเงินผ่านบัญชีงานบุญสัตว์เลี้ยงแสนรักมาให้ก่อนล่วงหน้า   ทั้งๆที่ยังไม่ได้วาดให้โดยน้องเม็ดทรายเป็นผู้จัดการให้     เงินที่ช่วยมาส่วนนี้มาตอนที่ผมมาอยู่ที่ใหม่แล้ว     ต้องขอโทษทุกท่านด้วยที่ไม่ได้บอกให้ทราบ     ตอนนี้เงินที่ใช้อยู่ก็คือเงินที่ได้จากการวาดรูปให้เพื่อนๆนี่แหละ    ผมตั้งใจวาดให้จากใจนะขอบคุณมากทุกคนที่ส่งมาให้วาดนะครับ
                     และเดือนนี้ต้องออกค่าน้ำค่าไฟเองแล้วด้วยยังไม่รู้จะรอดหรือเปล่า     ผมยังได้รับความเมตตาจากป้าอีกอย่างคือป้ามอบงานให้ผมเป็นผู้ช่วยดูแลที่ให้       โดยให้เป็นค่าอาหารหมาที่ป้าจะให้คนมาส่งให้ตกเดือนละ 6 พันกว่าบาท   เป็นโครงไก่สดอย่างเดียวกับที่หมาของป้ากินประจำ     ตอนนี้หมาผมก็ต้องปรับสถาพการกินใหม่หมด   แต่มันชอบกันนะเพียงแต่มันไม่ค่อยอิ่มกันเพราะเมื่อก่อนกินข้าวกันเป็นขันๆและเป็นการลดความอ้วนไปในตัว     ส่วนค่าอาหารของผมก็ต้องพยายามเอาเอง    เมื่อวันอาทิตย์วิ่งเข้ากทม.เอารูปไปฝากเพื่อนขายที่สวนจตุจักร      ถ้าโชคดีขายได้คงจะคลายความกดดันไปเยอะ
                   ทำไมไม่บอกใครเลยที่ย้ายมามีสองเหตุผลหนึ่งเกรงใจป้า   กลัวคนรู้มากแล้วจะแอบเอาหมามาโยนให้ป้า   ตอนนี้เจอชาวบ้านก็เปรยมาว่าอยากเอามามาฝาก   สองเกรงใจเพื่อนๆทุกคนในห้องสุนัขที่คอยช่วยเหลือเรามา   ไม่อยากรบกวนใครให้ต้องมาเดือดร้อนกับปัญหาของผม    ใจจริงก็ตั้งใจบอกกล่าวให้เพื่อนๆได้รับรู้แต่ยังไม่ได้ปรึกษาป้าว่าบอกได้ไหม       และวันนี้มีเหตุให้ได้คุยกันเลยปรึกษาไปป้าอนุมัติ     และพรุ่งนี้ผมต้องรับแขกเพื่อนคนหนึ่งแทนป้าจึงขอแถลงไขก่อน     เพื่อความสบายใจของผมเองไม่อยากให้ใครเข้าใจผมผิด    และผมเองก็ไม่สามรถรับหมาตัวไหนมาเลี้ยงได้อีก     ถ้าเพื่อนๆออกปากฝากมาผมคงจะลำบากใจมาก     เพราะตอนนี้ผมคิดแค่เอาตัวเองกับหมาที่มีไปให้รอดกันก่อน
                 ผมอยากให้ทุกคนลองดูเรื่องของเราแล้วเก็บไว้เป็นตัวอย่าง    เอาไว้เตือนใจตัวเองหรือใครก็ตามที่ทำอะไรเกินตัว      จนได้รับความลำบากในการที่จะก้าวเดินต่อไป      ไม่ว่าจะเป็นการมีหมามากเกินไป   การไม่รู้จักการใช้เงินให้มีประโยชน์อย่างแท้จริง   การไม่มีสติปัญญาพาชีวิตไปสู่สิ่งที่ดีกว่าได้อย่างผม     ขอให้นึกถึงพ่อแห่งแผ่นดินเรื่องเศรษฐกิจพอเพียง   ถ้าคุณเข้าใจและปฎิบัติตามผมว่าคุณไม่เดือดร้อนแน่นอน
                  อย่าทำอะไรให้ตัวเองต้องเดือดร้อนโดยเฉพาะการเลี้ยงหมาเป็นจำนวนมากอย่างผม    อย่าให้เพียงคำว่า"บุญ"ต้องไปสร้างความเดือดร้อนให้ชาวบ้านที่เค้าไม่ได้ขอให้คุณเอาหมามาเลี้ยงมากๆอย่างผม     ในหมู่บ้านที่ไม่ควรจะมีมากมายขนาดที่ผมเลี้ยง    มันก่อให้เกิดปัญหาที่ท้ายสุดแล้วมันหาทางออกได้ยากลำบากเต็มที    โดยเฉพาะถ้าคุณถังแตกอย่างผม  นี่ถ้าผมไม่ได้ป้าช่วยไว้วันนี้อาจจะไข้โป้งตายไปแล้วก็ได้     หรือหมาอาจจะโดนยาเบื่อตายไปหลายตัวแล้วก็ได้
                   ผมว่าการที่เราทำอะไรมากเกินไปมันก่อให้เกิดทุกข์ได้เต็มๆ     โดยเฉพาะกับตัวเองคนอื่นผมไม่รู้แต่สิ่งที่เกิดกับตัวผมผมรู้เต็มๆ      แต่ผมไม่โทษหมาที่เราเก็บเข้ามานะมันไม่รู้เรื่อง      เราช่วยมันมันก็มาและอยู่อย่างมีความสุข    มีข้าวกินมีคนกอด   มีที่เล่นแบบแคบๆแต่ก็สนุกได้   ส่งเสียงเห่าหอนร้องเรียกเราทั้งตอนอยู่และไม่อยู่    ก่อให้เกิดความรำคาญต่อชาวบ้าน    ทุกสิ่งก็คือตัวมันที่คนเราเรียกว่า"หมา"
                    ทุกวันนี้โทษตัวเองที่เป็นคนโง่ที่ไม่สามารถนำพาครอบครัว    ไปสู่ความสุขสบายได้   ขอโทษก้อยไว้ณที่นี้ด้วยที่โชคไม่ดีมาได้แฟนห่วยๆอย่างผม                  
                    หวังว่าเพื่อนๆในห้องนี้จะเข้าใจเราในสิ่งที่เราเป็น    โปรดอย่าโกรธเคืองที่เพิ่งมาบอก   ถ้าไม่โกรธไม่เกลียด   มีงานให้ทำก็ส่งมาได้ตลอดนะครับ    เพื่อปากเพื่อท้องทั้งคนและหมานะครับ
                     ขอบคุณมากครับที่ทนอ่านจนจบนะครับ

แก้ไขเมื่อ 08 มิ.ย. 53 04:00:01

จากคุณ : น้องเงิน
เขียนเมื่อ : 8 มิ.ย. 53 01:39:22

ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com