ความคิดเห็นที่ 1 กระทู้นี้มีประโยชน์มากๆเลยคะ ระดมสมอง ระดมความคิด เพื่อช่วยน้องหมาตาดำๆสี่ขา และเพื่อประโยชน์ส่วนรวม เพื่อกำหนดมาตรฐาน แนวทางการสัมภาษณ์ ตรวจสอบ และพิจารณา การคัดเลือก หาเจ้าของและบ้านใหม่ให้สุนัข จากคุณ : Yoja&Jiji เขียนเมื่อ : 11 มิ.ย. 53 09:24:18

ความคิดเห็นที่ 2 นอกจากต้องตรวจสอบประวัติบ้านที่จะรับไปเลี้ยง โดยทั่วไปแล้ว ควรจะต้องไปเยี่ยมเยียนบ้านหลังที่จะรับสุนัขไปด้วยค่ะ  นอกนั้นยังต้องสอบถามถึงทรรศนคติต่อการเลี้ยงสุนัข  คนในบ้าน และสิ่งแวดล้อมในบ้านด้วย ถ้าทำได้ควรจะทดลองให้นำสุนัขไปเลี้ยงก่อนสัก 2-3 วันหรือ 1 สัปดาห์ แล้วไปติดตามประเมินผลด้วย  อีกเรื่องคือ สุนัขตัวที่คนจะรับไปเลี้ยงชอบ ก็อาจจะไม่เหมาะสมกับการดำเนินชีวิตของคนๆนั้น ก็ควรพิจารณาเลือกตัวอื่นที่เหมาะสมกว่า  (อุปนิสัยของหมาและว่าที่เจ้าของไม่เหมือนกัน) จากคุณ : เต้าเจี้ยว เขียนเมื่อ : 11 มิ.ย. 53 10:09:30

ความคิดเห็นที่ 3 เคยอยากจะเขียนเหมือนกันค่ะ แต่ก็ไม่ได้ทำสักที เพราะประโยชน์ก็จะได้สองด้าน ด้านนึงหลายคนกลัว เลยไม่กล้าที่จะทำ เพราะทุกวันนี้คนที่กล้าลงมือช่วยจริงๆมีน้อยมาก เดี๋ยวขอเวลาไปเรียบเรียง แล้วจะมาโพสค่ะป้าวิ จากคุณ : กาแฟรสเสน่หา เขียนเมื่อ : 11 มิ.ย. 53 10:10:28

ความคิดเห็นที่ 4 เราคิดว่าปัญหาของหมาจรจัด ในนิยามของคำว่าจรจัดมันเป็นเคสที่ควรถูกนำไปดูเเล เเละอุปการะอยู่เป็นทุนเดิม เพราะเค้าขาดโอกาส มีชีวิตที่เสี่ยงจากน้ำมือคนใจร้ายชอบทารุณสัตว์ เเละจากความตั้งใจเเละไม่ตั้งใจของคนขับรถชนหมามากมาย(ข้างถนน) เเละอื่น ๆ ปัญหาเหล่านี้เขียน 10 หน้ากระดาษ ยังบรรยายไม่หมด อีกทางเลือกหนึ่งถ้าเราลองมาโฟกัสไปถึงคนที่ต้องการอยากจะอุปการะพวกสุนัขจรจัดให้เพิ่มขึ้น มีช่องทางติดต่อเป็นทางการ มีการประชาสัมพันธ์ (ทุกวันนี้ช่องทางนี้เหมือนอยู่ในหลืบค่ะอย่างเช่นในห้อง jatujak นี่ไงคะ) เพราะทุกวันนี้ มีคนเมตตาอย่างจริงใจมีน้อยมากเมื่อเทียบกับจำนวนหมาจรจัดที่มีอยู่ทุกวันนี้ ถ้าใช้เเนวทางกล่อมเกลา เสนอเเนะ ชักชวน ชี้ให้เห็นปัญหาที่เกิดขึ้นที่เป็นอยู่กับหมาจรจัด มีการพยายามทำทุกทางให้คนจากที่ไม่คิดจะสนับสนุนอุปการะ ไม่เคยเเม้เเต่เหลียวเเลใด ๆ หันมาอยากที่จะรับเลี้ยงดูเเลเเละให้โอกาสมากขึ้น ทำให้พวกเค้าตระหนักว่านี่คือสิ่งมีชีวิตที่ถูกทอดทิ้ง น่าเวทนา อดอยาก เเละมนุษย์อย่างเรานี่เเหล่ะ ที่ควรมีส่วนร่วมรับผิดชอบตามกำลังที่พอจะทำได้ นี่เป็นสิ่งที่เราคิดมาตลอดเลย เพราะยังไงก็เชื่อว่าคนไทยใจบุญสุนทานยังพอมีอยู่มาก  เรายังมีความหวัง ที่จะให้เรื่องนี้แก้ไขจริงจังซักที ตามความเข้าใจของเรา โครงการประมาณนี้มีอยู่เเหล่ะค่ะ เเต่เสียงเบาเหลือเกินค่ะ ทำให้อดรู้สึกเสียดายไม่ได้ น่าสงสารนะคะหมาจรจัดเนี่ย เราเป็นคนเลี้ยงหมา รักหมา เเละไม่ใช่รักเเละเลี้ยงเเต่ของตัวเอง ตามท้องถนนเยอะเเยะเลยที่เราเห็น เราก็หดหู่มาก เเต่ละตัวที่เจอ อดอยาก คุ้ยเศษขยะเน่า ๆ กิน เเต่ความน่ารักยังมีอยู่ให้เห็น ไม่มีพิษสงใด ๆ พวกเค้าตาเเบ๊ว ๆ พร้อมจะซื่อสัตย์เเละรักคนที่กอดเค้า ให้ข้าวเค้ากิน อยากให้เค้ามีโอกาสนี้มากค่ะ * เเต่ก็เป็นเเค่เสียงเล็ก ๆ ในใจมาตลอด มีกระทู้นี้ขึ้นมา ไม่รีรอเลยค่ะ ที่อยากจะส่งเสียงจากใจออกไป ยังไงก็รับไว้พิจารณาด้วยนะคะ แก้ไขเมื่อ 11 มิ.ย. 53 10:43:08 แก้ไขเมื่อ 11 มิ.ย. 53 10:41:32 จากคุณ : so much love เขียนเมื่อ : 11 มิ.ย. 53 10:33:33

ความคิดเห็นที่ 5 เท่าที่เคยดูทีวีเรื่องการจัดการหมาจรจัดของต่างประเทศ รวมหมาที่เจ้าของเลี้ยงดูไม่ดี การมีบทลงโทษเจ้าของหมาที่ดูแลหมาไม่ดี การที่ภาครัฐให้ความช่วยเหลือ มีรถวิ่งตระเวนสอดส่อง ได้แต่คิดว่า ทำไมคุณภาพชีวิตสัตว์เลี้ยงเค้าดีจังเลย ยิ่งดูรายการ dogwhisperer แล้ว คนเลี้ยงเค้าทุ่มเทกับการแก้ปัญหาหมาเค้าดีจังเลย (ซึ่งจริงๆ ปัญหาอยู่ที่คน ไม่ใช่หมา) ไม่ใช่คิดแต่จะกำจัดหมา ได้แต่รอว่า เมื่อไหร่บ้านเราจะมีวันนั้น และอยากให้มีศูนย์จิตวิทยาสุนัขแบบ Cesar จังเลยค่ะ จะได้มีการปรับพฤติกรรมหมาก่อนหาบ้านใหม่ จากคุณ : กะลาสีรุ้ง เขียนเมื่อ : 11 มิ.ย. 53 10:44:22

ความคิดเห็นที่ 6 ขอบคุณทุกความเห็นค่ะ คุณกาแฟรสเสน่หา...... เรื่องนั้นป้าวิคิดมาตลอดค่ะ   แต่เราสามารถพิจารณารายละเอียดแต่ละเคส ประกอบกัน   และหาทางสายกลางสำหรับทั้งสองฝ่าย ได้ สิ่งที่ต้องการ ณ เวลานี้ คือ เงื่อนไขหลัก  ที่เราต้องทำเป็นมาตรฐานไว้ ว่า คุณสมบัติของผู้ที่จะรับเลี้ยงหมาหาบ้าน  ควรจะเป็นอย่างไร เราควรจะมีคำถาม และแบบทดสอบอะไรบ้าง ที่จะคัดกรอง สรรหา   เจ้าของและบ้านใหม่ ที่มีคุณสมบัติพื้นฐาน  ที่จะเป็น "เจ้าของหมาที่ดี" ให้ได้ก่อน ส่วนรายละเอียดอื่นๆ ก็ต้องรวบรวมข้อมูล จากผู้มีประสบการณ์ด้านนี้ บรรดา นักช่วยหมา ทั้งมืออาชีพ มือสมัครเล่น  และ มือใหม่หัดช่วยหมา อยากจะรวบรวมข้อมูลและปัญหาต่างๆปัญหา ให้มากที่สุด   เพื่อประโยชน์ ในการพิจารณาถึงผลกระทบต่อหมาและผู้รับเลี้ยง ในอนาคต สำหรับส่วนตัว  ในด้านของคนช่วยหมา สิ่งที่คิดว่า เป็นเงื่อนไขหลักของคนช่วยหมาที่ต้องทำก่อนนำออกหาบ้าน คือ 1)  ทำหมันหมาทุกตัวที่ช่วยมาได้(เมื่อหมาอยู่ในสภาพที่พร้อม) 2)  ตรวจสภาพร่างกาย (และรักษาถ้าพบว่าป่วย) ให้หายเป็นปกติ 3)  จัดทำประวัติ ข้อมูลตัวหมา ความเจ็บปวย ลักษณะนิสัย ปัญหา ฯลฯ 4)  ประเมิน และ จัดการปรับ พฤติกรรมไม่พึงประสงค์  ระดับรุนแรง สรุปว่า หมาที่นำออกหาบ้าน ต้องมีสุขภาพร่างกาย แข็งแรงเป็นปกติ ทำหมันแล้ว  และมีลักษณะนิสัยโดยทั่วไป ที่ไม่ก้าวร้าวหรือเป็นอันตราย ***สำหรับเรื่อง การปรับพฤติกรรมไม่พึงประสงค์  เราก็มีผู้ที่มีความรู้และประสบการณ์อย่างดี ในเรื่องนี้อยู่  และแน่ใจว่าจะได้รับความร่วมมือ อย่างน้อย เป็นการให้คำแนะ หากร้องขอ  (จริงไหมคะ  หนูหญิง??) ขอบคุณค่ะ แก้ไขเมื่อ 11 มิ.ย. 53 11:07:40 จากคุณ : dogpeople1 เขียนเมื่อ : 11 มิ.ย. 53 10:52:40

ความคิดเห็นที่ 7 จิตใจคนหยั่งยากค่ะ ตอนใหม่ๆ อะไรก็ได้ อย่าให้เก่าละกัน ขนาดเสียตังค์ซื้อมา ยังทิ้งได้ลงคอ ประสาอะไรกับของฟรี ยิ่งทิ้งกันง่ายขึ้นไม่ต้องเสียดาย จากคุณ : แม่โมโม่ เขียนเมื่อ : 11 มิ.ย. 53 10:54:01

ความคิดเห็นที่ 8 เห็นด้วยกับป้าวินะครับ ที่ควรจะทำให้มีมาตรฐานเดียวกัน เพราะจะได้มีจุดยืนที่เข้มแข็งจะช่วยลดปัญหาหลายมาตรฐาน ซึ่งอาจจะกลายมาเป็นข้อถกเถียงกันเรื่อยไป และก็เห็นด้วยกับพี่เป้ นะครับ ว่า ควรให้มีการไปทดลองอยู่สักระยะหนึ่ง เพื่อประเมินทั้งหมาและคนรับไปเลี้ยง ว่าปรับตัวกันได้ทั้งสองฝ่ายรึเปล่า และจะได้สึกษาอุปนิสัยใจคอกัน อีกอย่าง ผู้รับไปเลี้ยงก็อยากให้การรับไปเลี้ยงอันเกิดจากใจที่พร้อม และสติที่พร้อม รู้กำลัง รู้ฐานะ รู้ใจคนในบ้าน รอบบ้าน ไม่ใช่ว่าเกิดจากความสงสารแต่เพียงอย่างเดียว หรือเพียงแค่อยากช่วย โดยคิดคนเดียว ควรปรึกษาคนในบ้าน และแคร์เพื่อนบ้านสักหน่อยนึง ผมคิดได้กะตัวมาแล้วว่าความสงสารอย่างเดียวไม่สามารถแก้ปัญหาเหล่านี้ได้ มันควรจะต้องมีความพร้อมในหลายๆอย่างประกอบกัน เพื่อป้องกันปัญหาหลายๆอย่างตามมา การมีข้อตกลง มีเงื่อนไขที่ชัดเจน เป็นมาตรฐานเป็นสิ่งดีนะครับ น่าจะช่วยให้คนที่จะรับไปได้ฉุกคิดว่าเราพร้อมในด้านต่างๆตามเงื่อนไขมากน้อยเพียงใด สาธุคับ... จากคุณ : มีนะ กะ กาโม่ เขียนเมื่อ : 11 มิ.ย. 53 11:21:38

ความคิดเห็นที่ 9 บางที่เคยคิดอยากเอาเด็ก ๆ ที่เก็บมาเลี้ยงมาหาบ้านบ้าง แต่พอเลี้ยงไปเลี้ยงมาก็ไม่อยากให้ใครทุกที กลัวเขาเลี้ยงไม่ดีเหมือนเรา ทำใจไม่ได้จริง ๆ แม้แต่แม่เราเองมาขอหมาไปเลี้ยงเฝ้าบ้าน เอาแบบไม่ดื้อไม่ซน ไม่ขุดดิน ไม่กัดรองเท้า ไม่เห่า โห..เงื่อนไขเยอะเลยไม่ให้ เพราะหมาเรานิสัยไม่ดีสักตัว เป็นพวกหมารอดตาย มันมักนิสัยไม่ สังเกตุดูนะค่ะ พวกหมาที่เจ็บเจียนตายพอเวลาเรารักษามันหายนะ นิสัยแย่ทุกตัว รึเราโอ๋มันเกินไป เวลาเห็นมันเจ็บป่วยก็ชอบอุ้มไว้แกว่ง ๆ นอนซะลูก จะได้หายเร็ว โตมาเหมือนโจรทุกตัวเลย เสียหมาหมด เกี่ยวกับเรื่องนี้ไหมเนี่ย  แต่ยังไงก็ขอสนับสนุนด้วยคนค่ะ จากคุณ : ป้าพี (peeker88) เขียนเมื่อ : 11 มิ.ย. 53 11:32:11

ความคิดเห็นที่ 10 จากแบบสอบถามที่เคยทำๆมานะคะ จะมีคำถามเช่น เคยเลี้ยงสัตว์มาก่อนไหม, เลี้ยงมากี่ตัว (ถ้าเคย), สัตว์ตัวก่อนๆตายด้วยเหตุผลใด, คนในบ้านมีประวัติเป็นภูมิแพ้หรือไม่ (มีหลายคนตอนรับก็รับไปเลี้ยง แล้วนำมาคืนด้วยเหตุผลว่าเป็นภูมิแพ้), พร้อมจะรับผิดชอบค่าใช้จ่ายต่างๆที่นอกเหนือจากอาหารและขนมหรือยัง (พวกค่ายาและค่ารักษาเวลาเจ็บป่วย) และก็มีถามถึงอาชีพของคนที่รับไปเลี้ยงค่ะ (คาดว่าน่าจะดูว่าแบกรับค่าใช้จ่ายไหวหรือเปล่า) ถามเยอะเพื่อความปลอดภัยของน้องหมา ดีกว่าถามน้อยแล้วนำไปปล่อยข้างถนนทีหลังจ้า จากคุณ : รินรินจัง เขียนเมื่อ : 11 มิ.ย. 53 13:02:58

ความคิดเห็นที่ 11 จากประสบการณ์ของกร การพูดคุย จะไม่สามารถสรุปได้เพียงแค่ครั้งแรก **จะได้เป็นแค่การประเมิน เพราะหลายครั้งที่คนอุปการะคิดเมตตาแต่ไม่ทันได้ถามความพร้อมของที่บ้าน ครอบครัวก่อน นั่นทำไมเราถึงเขียนว่าให้พูดคุยกับคนในบ้านให้พร้อมก่อนให้ติดต่อมา **คนที่ขออุปการะ จะมีอยู่สองแบบ คือกระตือรือร้นอยากได้มากๆ พยายามติดต่อ อีกแบบคือยังไม่สะดวก ติดขัดเรื่องการถ่ายรูปส่งเมล์ หรือนัดดูตัว แต่อาจเป็นคนที่รับผิดชอบดี สามารถดูได้ดีก็ได้ **ลักษณะการคุย การถามจึงต้องค่อยใช้ศิลปะ ทั้งศาสตร์และศิลป์ เพราะบางคนกลัวความเป็นส่วนตัวของเขาและการผูกมัดบางอย่าง   **ถ้าเราต้องหาหมาให้บ้านจำนวนมาก บางครั้งอาจไม่มีทางเลือกมาก เราก็ต้องตัดสินใจให้ไปเร็วขึ้น ต้องว่างสำหรับการติดต่อ ทั้งทางโทรศัพท์ ทางเน็ท เพราะหลายครั้งก็อาจพลาดโอกาส เพราะหมาจรมีมากมาย **ผู้อุปการะทุกคนอยากเลือกอย่างที่เขาชอบ เราได้แค่พรีเซนต์ไปตามจริง ต้องไม่ทำในลักษณะยัดเยียด **ความพร้อม การเลี้ยงดู ลักษณะนิสัย พันธุ์ของสุนัข ต่างองค์ประกอบที่ต้องคำนึงถึง บางบ้านมีเด็กเล็ก แต่หมาตัวโตและ alert ก็อาจเป็นปัญหาได้ **สถานที่คล้ายๆต่างจังหวัด อาจมีพื้นที่มากก็จริง แต่ปัญหาเรื่องการไล่ล่าไก่ นก กระต่าย เป็นเรื่องที่ต้องคำนึงถึงหากเกิดปัญหา **เมื่อน้องหมาได้บ้านไปแล้ว เราติดตามบ้างในระยะแรก แต่ก็ต้องระวังไม่ให้รบกวนความเป็นส่วนตัวของเขามากเกินไป หลายคนที่เรายังห่วง เราก็อาจคอยถาม คอยดูมากหน่อย แต่คงทำไม่ได้ทั้งหมดทุกราย **กรณีไป ตจว. หากเลี่ยงได้ อย่าส่งลูกหมาเพศเมียไป เพราะโอกาสตามเรื่องทำหมันยากมาก ให้ตัวผู้ไปปลอดภัยสุด ยกเว้นมีเหตุผลอื่นประกอบพอเพียง ตอนนี้ยังคิดออกเท่านี้ก่อนค่ะ ที่จริงแล้วยังมีอีกมากมาย เขียนเป็นตำราก็ไม่หมด  ทั้งนี้ อยู่ที่เงื่อนไข องค์ประกอบหลายๆอยาง หมาจร หมาพันธุ์ วาสนาของหมา การที่ลงมาสัมผัสเยอะๆ ประสบการณ์จะค่อยสอนไปเอง  แต่สิ่งที่ผูกมัดเรามากที่สุดคือเวลาของเราจะหายไปส่วนนึงเลย ต้องอาศัยความเสียสละมากๆ จากคุณ : กาแฟรสเสน่หา เขียนเมื่อ : 11 มิ.ย. 53 13:06:25

ความคิดเห็นที่ 12 ตามมาอ่านเก็บข้อมูลค่ะ มีประโยชน์มากจริงๆ กระทู้นี้ ขอคลิกเก็บเข้าคลังกระทู้นะคะ จากคุณ : gijane เขียนเมื่อ : 11 มิ.ย. 53 22:10:46

ความคิดเห็นที่ 13 เก็บข้อมูลค่ะ เพราะว่ายังอ่อนหัดกับการหาบ้านให้เด็กๆมากๆ บางทีก็คิดน้อยไปเพราะกลัวว่าจะเสียโอกาสอ่ะค่ะ จากคุณ : mu_ka_puk เขียนเมื่อ : 11 มิ.ย. 53 22:29:59

ความคิดเห็นที่ 14 ประสบการณ์ไม่ถึง แต่เท่าที่เห็นคือ หมาหาบ้าน มีจำนวนมากกว่า บ้านที่รับเลี้ยงหมา ดังนั้นบางที ก็มีโอกาสเลือกไม่มากนัก ประสบการณ์จะทำให้เราดูคนรับเลี้ยงได้ดีขึ้น แต่ถ้ามีระบบที่ชัดเจนก็เยี่ยมไปเลยนะคะ แบบว่า ขั้นตอนแรก ตอบแบบสอบถาม ดูภาวะทางจิต โดยข้อสอบของนักจิตวิทยา ว่าเป็นคนประเภทไหน ขั้นตอนต่อมา ก็ดูสภาพบ้าน การเลี้ยงดู ประสบการณ์การเลี้ยงหมา และความพร้อม แล้วค่อยสัมภาษณ์กันเป็นรายๆไปค่ะ แต่นานมากไป ลูกหมาโตกันพอดี T_T จากคุณ : เม็ดทรายในทะเล เขียนเมื่อ : 11 มิ.ย. 53 22:30:49

ความคิดเห็นที่ 15 มีการเซ็นต์สัญญาแบบห้องแมวด้วยดีกว่าไหมคะ คือทั้งผู้ให้และผุ้ร้บเป็นเจ้าของร่วมกัน และมีการติดตามกัน แต่ของน้องหมานี่อาจจะต้อง ดูบ้านด้วย รวมถึงทดสอบความพร้อมในด้านการดูแล และทัศนคติ พูดยากเนอะ จากคุณ : ป้าตัวกลม เขียนเมื่อ : 12 มิ.ย. 53 01:39:46

ความคิดเห็นที่ 16 ตอบคุณป้าตัวกลม......ถ้าจะจัดทำเป็นมาตรฐาน ก็ต้องมีการทำสัญญาค่ะ **พูดไม่ยาก หรอกค่ะ.......แต่ ทำยาก..... จากคุณ : dogpeople1 เขียนเมื่อ : 12 มิ.ย. 53 08:29:03

ความคิดเห็นที่ 17 เริ่มดูที่ตัวต้นทางของปัญหาคือ ตัวของหมาจรจัดหรือหมาถูกทิ้งแบ่งคร่าวๆได้ดังนี้ 1.หมาพื้นเมืองหรือหมาไทยๆเรานี่แหละ สุขภาพแข็งแรงปกติ 2.หมาที่เป็นโรคเรื้อรัง กับหมาพิการ รวมทุกสายพันธุ์ 3.หมาพันธุ์ รวมทั้งแท้และผสม การหาบ้านให้ใหม่ดูคร่าวๆแล้ว ก็บอกได้เลยว่า ประเภทไหนที่มีโอกาสคัดบ้านใหม่ได้ก่อน (อันนี้คือหัวข้อที่ใกล้เคียงกับ จขกท.ตั้งกระทู้ขึ้นมา) เราสามารถคัดเลือกได้ แต่ก็ต้องพร้อมในการมีทีมงาน และการเสียสละมากพอสมควร ซึ่งความรับผิดชอบลักษณะดังกล่าว ที่ปฏิบัติกันอยู่ ก็เป็นอาสาสมัคร ที่ทำกันด้วยใจรักทั้งสิ้น มีทั้งสมหวัง ท้อแท้ และผิดหวัง เพราะข้อมูลที่ได้ อาจไม่จริงเสมอไป เพราะความอยากได้ของผู้รับเลี้ยงเอง หรือเพื่อหวังประโยชน์อย่างอื่นที่แอบแฝงอยู่ก็ตาม ทำให้การคัดกรองหวังผลไม่ได้ 100% นัก มาที่ตัวปัญหาใหญ่คือหมาบ้านๆ และหมาพิกลพิการ พวกนี้หาผู้อุปการะค่อนข้างยาก เพราะขาดความน่ารัก ในสายตาของผู้ที่อยากได้แต่หมาพันธุ์ และระบบการจัดการของภาครัฐเองก็ตาม ไม่ใส่ใจเท่าที่ควรจะเป็น ทำให้ประชากรน้องหมาเพิ่มขึ้นทุกปี ตกเป็นภาระแก่ประชาชน ที่มีเมตตาเป็นที่ตั้ง คอยช่วย คอยดูแล ตามยถากรรม หรือเท่าที่จะมีกำลังช่วยได้ การคัดกรองผู้ที่จะรับเลี้ยงน้องหมากลุ่มนี้ จึงมีโอกาสไม่มากนัก เพราะหมามีมากกว่าคนที่ต้องการ ภาระก็จะเพิ่มขึ้นเรื่อยๆกับผู้ทีรับผิดชอบอยู่ การแก้ปัญหาตรงนี้ ผมเองมีความเห็นว่า เมื่อมีการรับหมาไปแล้ว ต้องมีการติดตามข่าวสารเป็นระยะ ในช่วงแรกอาจถี่หน่อย และห่างออกไปเมื่อมีความมั่นใจว่า หมานั้นอยู่สุขสบาย ปลอดภัยพอสมควรแล้ว แต่ถ้ารู้สึกว่าผิดปกติก็สามารถขอรับกลับได้ทันที และตามที่หลายท่านเสนอมาคือการทำสัญญาที่เป็นมาตรฐาน ให้เป็นกิจจะลักษณะครับ จากคุณ : dansivilai เขียนเมื่อ : 12 มิ.ย. 53 09:16:54