ความคิดเห็นที่ 1 ยังไม่ทันออกจากบ้านดี ก็มีไปรษณีย์มากดกริ่งหน้าบ้าน เซ็ทยาจากออสเตรเลียมาถึงแล้วค่ะ ดีใจรีบถือห่อมาหาหลาน บอกเค้าว่าเนี่ยวันนี้ไปเจาะน้ำออกไปแล้ว เดี๋ยวเรามาลองใช้ยานี้กันนะลูก นั่งรถไปก็คิดไปตลอดทาง ว่าเดี๋ยวจะคุยกับหมอแล้วล่ะ ว่าต้องการลองใช้อินเตอร์ฟีรอนแล้ว ถึงหมอจะไม่แนะนำแต่ก็อยากลองดู ดีกว่าไม่ได้ทำอะไรเลย ไปถึงนั่งรอคิวแป้บนึง ตอนแรกรีเซปชั่นถามว่าจะฝกไว้แล้วกลับบ้านไปก่อนก็ได้นะคะ บ่ายๆค่อยมารับกลับ ก็บอกเค้าไปว่าอยากรอเจอหมอก่อน เพราะใจอยากคุยเรื่องอินเตอร์ฟีรอนมาก ตัดสินใจมาแล้วว่าจะทำ จากคุณ : NSY เขียนเมื่อ : 22 มิ.ย. 53 17:09:02

ความคิดเห็นที่ 2 พอเข้าไปในห้องตรวจ หมอถามนู่นถามนี่นิดหน่อย อ้วกไหม ท้องเสียไหม ไม่อ้วกค่ะ ไม่ท้องเสียค่ะ แต่คงจะอึดอัด เลยไม่ค่อยขยับตัวทำอะไรเท่าไร แต่ยังไปอึ ไปฉี่ที่ส้วมแมวเองได้ค่ะ บลาๆๆ หมอจะต้องวางยาก่อนเจาะน้ำออกนะคะ หนิงรีบท้วง ไม่ต้องวางยาได้ไหมคะ ไงเค้าก็ไม่มีแรง และเค้าก็ไม่ดื้อด้วยค่ะ หมอทำหน้าตาเบื่อหน่ายแว้บนึงพอให้ได้เห็น เอ หรือว่าฉันที่คิดไปเองก็ได้มั้งว่าหมอรำคาญ แต่นั่นก็ทำให้หนิงรู้สึกไม่พอใจขึ้นมาตะหงิดๆ ไม่วางยาก็ได้ค่ะ แต่มันไม่เป็นผลดีหรอกถ้าเจาะน้ำออกไป ซึ่งจริงๆ จะวางยาหรือไม่วางยา การเจาะน้ำออกไปก็ไม่ได้มีประโยชน์อะไร (ตกลงเมิงจะเจาะหรือไม่เจาะกันแน่เนี่ย กุหอบหลานมาถึงที่ แล้วเมิงมาบอกตอนนี้ว่าเจาะไปก็ไม่มีประโยชน์ คุณฉัตรเอ้ย) จากคุณ : NSY เขียนเมื่อ : 22 มิ.ย. 53 17:14:27

ความคิดเห็นที่ 3 ในเมื่อค่อนข้างแสดงออกมา ว่าคงจะต้องวางยาหลานก่อนเจาะน้ำออกแน่แล้ว หนิงเริ่มไม่อยากให้เจาะ ส่วนเรื่องที่จะมาพูดเกี่ยวกับอินเตอร์ฟีรอน ก็เป็นอันตัดบทไปได้เลย บลาๆๆๆ หมอพูดต่อไปอีกยาวเหยียด นี่ตัวเหลืองแล้วนะ (เออดิ ก็แมวป่วยเมิงจะให้ชมพูจ๋าได้ไง) แสดงว่าตับถูกทำลายไปพอสมควรแล้วล่ะ เดี๋ยวขอฟังเสียงปอดหน่อยนะ เอาหูฟังมาฟังปอด อืม รู้สึกว่าจะเริ่มมีน้ำแล้วนะ หากน้ำมาที่ปอดมาก เค้าจะหายใจไม่ออก เมื่อถึงเวลานั้น ฉันแนะนำคุณนะ ว่าให้พามาทำให้เค้าหลับสบายดีกว่าหายใจไม่ออกตายนะ (มันย้ำเรื่องพุท) บลาๆๆๆ ประมาณว่านี่แมวกำลังใกล้ตาย พร้อมส่งแววตาตำหนิกุมากเลย ที่ยื้อแมวไว้ให้ทรมานเล่นๆ แก้ไขเมื่อ 22 มิ.ย. 53 17:23:09 จากคุณ : NSY เขียนเมื่อ : 22 มิ.ย. 53 17:22:23

ความคิดเห็นที่ 4 ไม่มี ที่ๆ มีหมอ ยินดีช่วยอย่างเต็มที่เลยเหรอคะ หาที่ใหม่ดีใหม่คะ หมอที่โน่น นี่พาเซ็ง  อะไรนักหนานะ คุณหนิงอย่าเพิ่งท้อ นะคะ ยามาถึงแล้ว ยังไงก็ยังพอมีความหวัง แอบรำคาญหมอที่นั่นจิงๆๆ เป็นกำลังใจให้ตลอดเลย ขอให้เจาะน้ำออกได้อย่างปลอดถัยด้วยเถิด น้องจะได้สบายตัว แล้วจะได้เริ่มใช้ยากัน ขอสิ่งศักสิทธ์คุ้มครองสเตฟานด้วยเถอะ สาธุ จากคุณ : geeoun_kk เขียนเมื่อ : 22 มิ.ย. 53 17:28:29

ความคิดเห็นที่ 5 เห็นพูดว่าจะฉีดยาแก้ปวดไรไม่รู้ให้ ถ้าเราต้องการ (อ้าว นึกว่าเป็นหมอจะรู้อยู่แล้วเสียอีกว่าต้องให้หรือไม่ให้ ต้องมาถามด้วยหรอ) หลานร้อง ม๋าวๆ ยายมันเซนส์ได้ ว่ามานไม่อยากอยู่ที่นี่แล้ว อยากกลับบ้านแล้วยายจ๋า ม๋าวๆๆ บอกกับหมอไป ว่าไม่เอาแล้วกันยาเยอ เดี๋ยวจะเอากลับบ้านไปดูแลต่อเอง เคยดูแลยังไงก็คงดูแลต่อไปอย่างนั้นแล้วกัน ในเมื่อหมอคิดว่าไงก็ไม่รอดอยู่แล้ว คงไม่มีประโยชน์อะไรที่จะเจาะน้ำออก หรือจะต้องให้ยาแก้ปวดหรอก รีบบอกกับหลาน ไปเรากลับไปบ้านเรากันนะลูก สรุปก็กลับบ้านมาโดยที่ไม่ได้ทำอะไร เอาหลานไปเครียดฟรีๆ แถมอดข้าวไปแล้วสิบสองชั่วโมง เพราะหมอมันสั่งให้อดเพื่อจะขอเจาะน้ำ ก็ร้องไห้อีกนะวันนี้ รู้สึกเจ็บใจ เสียใจ เสียเวลา แล้วยังต้องไปฟังเค้าพูดอะไรที่มันทำให้บั่นทอนจิตใจ ตัวเค้าเองคงไม่รู้ตัวหรอก แต่กับคนที่มันเครียด และวิตกกังวลอยู่แล้วอย่างหนิง มันเซนสิถีบ(จนน่าถีบ)เข้าใจม๊ายยย ฮือๆๆ จากคุณ : NSY เขียนเมื่อ : 22 มิ.ย. 53 17:29:16

ความคิดเห็นที่ 6 ขอโทษนะคะ พี่หนิง อยากถรีบหน้าหมอ ตกลงให้เอามาเพื่อ???? แล้วว่าจะเจาะ ฮ่วยยยยยยย เป็นกำลังใจให้สู้ต่อไปนะคะ ทั้งคนทั้งแมว เตฟานต้องอยู่กะยายไปอีก นานๆ จากคุณ : ~นางสาวมารร้าย~อักษรานรี~ เขียนเมื่อ : 22 มิ.ย. 53 17:31:01

ความคิดเห็นที่ 7 กลับมาถึงบ้านเสร็จ แบกหลานขึ้นบ้านคนเดียว เพราะพ่อแมวเค้าจะต้องเลยไปทำงานเลย อืม วันนี้อากาศดีจังมีแดดส่องเข้ามาในบ้าน เอาหลานตากแดดหน่อยดีกว่า ตั้งบ๊อกหลานไว้กลางบ้าน พี่ฉีดามกะแม่ข้าวเหนียวเดินมาจ้องใหญ่ คงจะคิดถึงกันนะ อยู่บ้านเดียวกันแท้ๆ แต่ไม่ได้เห็นกันเลย แต่ดมๆๆ กันนิดหน่อย ไวรัสมันคงไม่ไปติดอะไรกันมากมายหรอกมั้ง เมื่อก่อนจะรู้ว่าเป็นฟิ๊ป ก็เคยกินเคยอยู่ด้วยกันมาตั้งนาน ถ้าจะติดก็คงติดไปแล้วล่ะ ตั้งบ๊อกเตฟานไว้กลางแดด ให้อาบแดดสักพัก ไอ้หวานมันมาถึง เอามือล้วงๆ จกๆ พี่มัน นึกแล้วสงสาร เพราะเมื่อก่อนชอบเล่นกันมาก วิ่งไล่กันไป-มาทั้งวันเลย จากคุณ : NSY เขียนเมื่อ : 22 มิ.ย. 53 17:33:42

ความคิดเห็นที่ 8 ยายหนิงเข้มแข็งนะ เตฟาน สู้นะลูก กำลังใจเกินร้อย ยกให้ยายหลานคู่นี้ จากคุณ : แมวมูดี้ เขียนเมื่อ : 22 มิ.ย. 53 17:35:53

ความคิดเห็นที่ 9 ไม่ได้เข้าห้องแมวมานาน...เลยเพิ่งรู้ว่าสเตฟานป่วย นั่งอ่านกระทู้ที่ทำงานไป ร้องไห้ไปเลยค่ะ..สงสารสเตฟาน มาเป็นกำลังใจให้คุณหนิงนะคะ โรคอะไรก็ไม่สู้กำลังใจของคุณหนิงกับสเตฟานหรอกค่ะ คืนนี้จะสวดมนต์ขอให้สเตฟานแข็งแรงนะคะ จากคุณ : ลูกกวัก เขียนเมื่อ : 22 มิ.ย. 53 17:38:45

ความคิดเห็นที่ 10 ไหนเอาห่อเซ็ทยาเทอราพีจากออสฯมาแกดูดีกว่า ความหวังสุดท้ายของเราที่เหลืออยู่แล้วนะลูก เค้าห่อมาให้อย่างดี ห่อพลาสติก ห่อกระดาษมาหลายชั้น ข้ามน้ำข้ามทะเล ข้ามทวีปมาด้วยความหวัง ตอนที่รื้อกระดาษกองๆๆ อยู่กลางบ้าน แมวๆ ก็มันส์เค้าล่ะ กระโดดเข้ากระโดดออกกองกระดาษ ขนาดเตฟานป่วยๆ ยังเอามือล้วงมาจากบ๊อก มาเขี่ยกระดาษเล่นเลย อ่านดูวิธีใช้ โอ้วมายบุดดา มันค่อนข้างซ้ำซ้อนและยุ่งยาก แต่เอาเหอะ เริ่มเลยแล้วกัน ไอ้แบบกินก็ป้อนไซลิงค์ให้กิน ไอ้แบบหยดหลังคอนี่ยุ่งยากหน่อย เพราะมันมีสองขวดที่ต้องหยด ขวดแรกให้หยดห้าหยด ทุกๆ สิบห้านาที ทั้งหมดสี่ครั้งต่อวัน ขวดที่สองให้หยดห้าหยดเช่นกัน ทุกๆ ครึ่งชั่วโมง ทั้งหมดหกครั้ง โอย กุจะจำไหวเปล่าเนี่ย กี่โมงต้องหยดไรมั่ง ไปเอากระดาษมาตีตารางเวลา ล็อกเวลาไว้เลยจะได้ไม่สับสน เริ่มหยดล่ะนะ หยดเสร็จนั่งเฝ้านาฬิกาเลยค่ะ กลัวพลาดเวลาไป สรุปหยดไปทั้งหมดราวๆ ห้าสิบหยดได้ หัวเตฟานชุ่มไปด้วยยา จนมันร้องม๋าวๆๆ ด่ายายมันเลย กั่กกั่ก จากคุณ : NSY เขียนเมื่อ : 22 มิ.ย. 53 17:41:17

ความคิดเห็นที่ 11 รู้นะว่า......เครียด แต่อยากให้คุณหนิง ใจเย็น เป้าหมายอยู่ที่สเตฟาน อะไรที่มาทำให้ใจท้อ+อารมณ์เขว พยายาม "มองข้าม"  มัน ไปให้ถึง...   เป้าหมายที่เราต้องการ ทุกวิถีทาง เท่านั้นพอนะคะ จากคุณ : มดพัทยา เขียนเมื่อ : 22 มิ.ย. 53 17:45:39

ความคิดเห็นที่ 12 ให้  เตฟาน...  เจ้าแมวหัวเปียก   จากคุณ : มดพัทยา เขียนเมื่อ : 22 มิ.ย. 53 17:49:39

ความคิดเห็นที่ 13 ก็คงไม่กลับไปหาอีกแระหมอร้านนี้ ไม่ใช่ว่าโกรธจนไม่ลืมหูลืมตารับความเป็นจริง แต่คงไม่พาเตฟานเค้าไปหาหมอที่ไหนแล้วล่ะค่ะ พาไปฟรีๆ สองรอบแล้ว แล้วไอ้โรคบ้าๆนี่ สิ่งที่สำคัญที่สุดคืออย่าให้แมวเครียด เครียดปุ้บภูมิจะตกปั้บ แล้วจะทรุดทันที อยู่บ้านเรานี่แหละเนอะ ไม่เครียดดี มีตามียายนอนกอดทุกวัน ลุงกะแม่และก็น้องไม่มีโอกาสนี้นะ เพราะปิดประตูห้องนอนแล้ว แยกเตฟานมาเลี้ยงแต่ในห้องนอนอย่างเดียว เมื่อก่อนพากันมานอนกองๆๆ กันเต็มเตียง แต่เดี๋ยวนี้มีแต่เตฟานที่มีสิทธิ์นอน กอดกันๆๆๆ ให้แมวข้างนอกมันอิจฉาไปเลยยย บางทียัยหวานมันร้องไห้แงๆๆ หน้าประตู ขอเข้ามาด้วย หนิงก็เปิดให้เข้ามานะคะ ประมาณห้านาที คอยกันท่าไว้ ไม่ให้สัมผัสกัน แต่ยัยหวานมันดื้ออออ จ้องแต่จะเข้าไปใช้ส้วมแมวของพี่เค้าอ่ะ ในนั้นล่ะตัวสะสมไวรัสเลย ก็เลยต้องเชิญคุณหวานเสด็จกลับออกไปเพคะ จากคุณ : NSY เขียนเมื่อ : 22 มิ.ย. 53 17:55:22

ความคิดเห็นที่ 14 อ่านแล้วมีอารมณ์ร่วม ทำไมไม่บอกกันก่อนละคะหมอ พามาแล้วถึงบอกอย่างงี้มันเจ็บใจนะ เขาพาแมวมาหาหมอ เขาก็มีความหวัง แต่พอมา หมอเล่นบอกอย่างนี้ มันเหี่ยวอะ แต่ไม่เป้นไรนะคะ ได้ยามาแล้ว ขอให้ยาได้ผลดีกับสเตฟานนะคะ หายเร็วๆนะลูก ปาฏิหารย์ต้องมีจริงคะ เราต้องมีความหวังนะคะ จากคุณ : เสือเสือเมี่ยงเมี่ยง เขียนเมื่อ : 22 มิ.ย. 53 17:55:59

ความคิดเห็นที่ 15 มาส่งกำลังใจค่ะ จากคุณ : คุณแม่pp (anwan) เขียนเมื่อ : 22 มิ.ย. 53 17:56:37

ความคิดเห็นที่ 16 เคยคุยกับคุณหมอคนไทยท่านนึง ปรึกษาเรื่องการรักษา คุณหมอก็ยินดีที่จะเป็นที่ปรึกษา พร้อมส่งยามาให้ เรยกว่ารักษากันข้ามแดนเลย แต่คุณหมอไม่ขอให้พูดชื่อออกสื่อ นี่นับว่ายังมีความโชคดีอยู่บ้างเนอะ ว่าแล้วเดี๋ยวต้องขอตัวไปโทรไปรายงานผลหมอก่อนค่ะ เผื่อว่าจะได้จัดหยุกจัดยาอะไรมาเสริมให้ได้บ้าง อย่างน้อยตอนนี้ก็ได้ยาจากออสเตรเลียแล้วล่ะ จากคุณสมบัติที่ดีที่คุณคิดถึงแมวม้วนแนะนำไว้ ก็ขอให้ใช้ได้ผลกับเตฟานด้วยเถิด สาธุๆๆๆๆ เพี้ยงงงง จากคุณ : NSY เขียนเมื่อ : 22 มิ.ย. 53 17:59:22

ความคิดเห็นที่ 17 มาใส่รูปให้เตฟาน นอนดูเล่นๆจ๊ะ จากคุณ : แมวมูดี้ เขียนเมื่อ : 22 มิ.ย. 53 17:59:49

ความคิดเห็นที่ 18   เป็นกำลังใจให้ทั้งคุณยายคุณหลานค่ะ  จุ๊บๆๆเตฟานนะลูก  คิดถึงฉีด๊าม คิดถึงข้าวเหนียว  คิดถึงน้องหวานด้วยค่ะ จากคุณ : มิ้วหง่าวแช้งค์บ๊าซ เขียนเมื่อ : 22 มิ.ย. 53 18:03:42

ความคิดเห็นที่ 19 สู้ๆ และยังเป็นกำลังใจให้เหมือนเดิมนะคะ อยากเห็นหน้าเตฟานเหมือนกันค่ะ แต่กลัวร้องไห้หน้าจอง่ะ //ขี้แย จากคุณ : Miracles in my life เขียนเมื่อ : 22 มิ.ย. 53 18:28:53

ความคิดเห็นที่ 20 หมอไทยกับหมอเทศ นี่วิธีการรักษาและแนวทางต่างกันไปเลยจริงๆค่ะ บางทีหมอฝรั่งก็มีความเข้าใจ ในธรรมชาติของชีวิตน้อยกว่าประเทศเรามากๆ เพราะยึดติดกับเทคโนโลยี และวิทยาการที่ร่ำเรียนมาก แต่จะให้เรา put แมวเราได้ยังไงหนอ คนป่วยเป็นมะเร็งถ้ามีกำลังใจยังอยากจะสู้เลย ประสาอะไรกับเตฟานตัวน้อย(? ) ที่ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตัวเองเป็นอะไร รู้แค่ว่าอึดอัด ความอึดอัดทำได้แค่ทำให้เตฟานไม่สบายตัวเท่านั้นละน้า แต่ทำอะไรหัวใจของเตฟาน กับตายายไม่ได้หร๋อกกก เป็นกำลังใจให้นะคะ ลูกเราก็เคยเป็น FIP แต่เขาอยู่กับเราได้ไม่นานจริงๆ พอมีอาการแล้วก้ไปเลย ยอมรับว่าช่วงนั้นทรมาณมาก ช้อคเพราะยังไม่ทันได้ตั้งตัวเท่าไหร่เลย ข้อมูลของโรคนี้ที่มีในมือก็น้อยมากๆ แม่พี่ฉีดาม โชคดีแล้วนะคะ ที่รู้ตั้งแต่เนิ่นๆ อย่างน้อยที่สุด ก็ยืดเวลาความสุขของเตฟานออกไปได้อีกนานเท่านาน ตราบที่แมวไม่เครียด มีกำลังใจ มีความสุข เจ้าของยังมีความรักและความหวังเต็มเปี่ยม ถึงจะจบลงยังไงแต่ก็จะเป็นเรื่องราวที่ไม่เสียใจเลยนะคะ สู้ สู้ ค่ะ ^___________^ จากคุณ : NERVOUS BREAKDOWN เขียนเมื่อ : 22 มิ.ย. 53 18:45:40

ความคิดเห็นที่ 21 สู้ๆค่ะ ทั้งแม่ทั้งลูกเลย จากคุณ : น้องดำ.com (aryayarin) เขียนเมื่อ : 22 มิ.ย. 53 18:52:58

ความคิดเห็นที่ 22 เป็นกำลังใจให้ยายหนิง และสเตฟานค่ะ...สู้ ๆ ไปด้วยกันนะคะ สเตฟานต้องรับรู้ถึงความพยายามของคุณหนิงแน่นอนค่ะ จากคุณ : Olee jan เขียนเมื่อ : 22 มิ.ย. 53 19:02:13

ความคิดเห็นที่ 23 พี่ฟานสู้ๆ นะลูก ไม่มีอะไรที่จะดีไปกว่า กำลังใจจากกันและกัน ในเมื่อฟานรู้แล้วว่ายายหนิง ทำเพื่อฟาน ฟานต้องสู้นะลูก อดทนสู้กับมันให้ถึงที่สุด ... ให้กำลังใจพี่ฟานและหนิงเสมอนะ .....อยากให้ผลบุญที่หนิงได้ช่วยเหลือแมวตัวอื่น และคนอื่น ๆ เป็นผลบุญให้พี่ฟานและหนิงรวมถึงพ่อแมวด้วยมีกำลังใจที่ดี ดูแลฟานและให้ฟานใช้ชีวิตที่เหลือได้อีกนานเท่านาน นะลูก จากคุณ : มาดามสีเงิน เขียนเมื่อ : 22 มิ.ย. 53 19:07:52

ความคิดเห็นที่ 24 หมอซีเคยบอกว่า ให้เค้าอยู่ในสิ่งแวดล้อมเดิม ๆ สภาพชีวิตปกติอย่าให้เครียด ถ้าเครียดภูมิจะตกทันที เจ้าของก็อย่าเครียดด้วยเค้ารับรู้นะคะ แมวตัวนี้อยู่มา 2 ปีแล้วค่ะ หลังจากคุณwawwan กับคุณพิมปะการังไปเจอนั่งฟุบหน้าอยู่ที่เซพเฮ้าส์แล้วเอาไปหาหมอเจาะท้องเอาน้ำออก FIP แน่ ๆ แล้วเอากลับมาปล่อยไว้ที่เดิมในบ้าน แต่ตัวอื่นจากไปหมดแล้ว อาการเค้าก็ทรง ๆ อย่างนี้มาตลอด จากคุณ : iluvtravel เขียนเมื่อ : 22 มิ.ย. 53 19:15:44

ความคิดเห็นที่ 25 สู้ๆๆๆๆมาให้กำลังใจจ่ะ จากคุณ : ambrochia เขียนเมื่อ : 22 มิ.ย. 53 19:27:14

ความคิดเห็นที่ 26 เอาใจช่วยอยู่เสมอก่ะ สู้ๆ จากคุณ : Jup_junG เขียนเมื่อ : 22 มิ.ย. 53 19:36:54

ความคิดเห็นที่ 27   สู้นะคะ...ทำวันนี้ให้ดีที่สุดค่ะ  เพราะวันนี้ยังมีเตฟานอยู่ จากคุณ : นก (สุนารีสุนารี) เขียนเมื่อ : 22 มิ.ย. 53 19:54:46

ความคิดเห็นที่ 28 ไม่ได้เข้ามานาน ตกข่าวค่ะ ยังงัยก็ขอให้น้องสเตฟานและจุนยาย ผ่านพ้นช่วงเวลาแย่ๆ ไปด้วยดีนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : mooky mookie เขียนเมื่อ : 22 มิ.ย. 53 20:10:52

ความคิดเห็นที่ 29 เข้ามา เซนซิทีบ ( หน้าหมอ ) ด้วยคน ม๋าฟาน สู้เว๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย จากคุณ : รถถังหน้าบี้ เขียนเมื่อ : 22 มิ.ย. 53 20:27:27

ความคิดเห็นที่ 30 หมอฝรั่งนี่ใจหินจัง จากคุณ : ศศิวิมล เขียนเมื่อ : 22 มิ.ย. 53 20:46:52

ความคิดเห็นที่ 31 เข้ามาเป็นกำลังใจให้เหมือนเดิมค่ะจุนยายหนิงและเตฟาน สู้ๆ นะค่ะ จากคุณ : Mr.Good เขียนเมื่อ : 22 มิ.ย. 53 21:00:36

ความคิดเห็นที่ 32 เตฟานค้าบ อย่ายอมแพ้นะค้าบ... จุนยายก็อย่าไปสนใจคำพูดที่ฟังแล้วไม่รื่นหู รื่นใจเลย ปล่อยมันทิ้งไว้ที่นั่นแหละ...อย่าหอบกลับบ้าน...เราเซ็ง แต่หมอเค้าไม่รับรู้กับเราด้วย....สนใจเตฟานดีกว่า สุขใจกว่ากันเยอะ จากคุณ : น้องแจ๊ว เขียนเมื่อ : 22 มิ.ย. 53 21:11:51

ความคิดเห็นที่ 33 สู้ค่ะ ทั้งยายและหลาน  ฝากจุ๊บ ม๋าฟาน 1 ที //จุ๊บ จากคุณ : แม่โทนี่ เขียนเมื่อ : 22 มิ.ย. 53 21:14:16

ความคิดเห็นที่ 34 เป็นกำลังใจให้เสมอนะคะ สู้ ๆ ค่ะ อย่าให้ใคร หรืออะไร มาบั่นทอนจิตใจนะคะ จากคุณ : ปล.คิดถึงเสมอ เขียนเมื่อ : 22 มิ.ย. 53 21:52:33

ความคิดเห็นที่ 35 มาให้กำลังใจค่ะ สเตฟานสู้ๆ เหมียวน้อยสู้ๆ จากคุณ : แม่ดำด่าง (ไม่ได้อัพเดทนานมากๆ (Viradee) เขียนเมื่อ : 22 มิ.ย. 53 23:24:19

ความคิดเห็นที่ 36 ตามมาให้กำลังใจสเตฟานกับคุณหนิงค่ะ สู้ๆ นะค่ะ จากคุณ : น้ำกลั่นแช่เย็น เขียนเมื่อ : 22 มิ.ย. 53 23:26:14

ความคิดเห็นที่ 37 ขอให้สเตฟานแข็งแรงขึ้นเรื่อยๆนะคะ อยากให้หมอที่ไม่น่าไปหาอีกเลยได้เห็นว่าสเตฟานอยู่ได้อีกนานค่ะ สู้ต่อไปนะคะคุณหนิง จากคุณ : Clouseau เขียนเมื่อ : 22 มิ.ย. 53 23:59:03

ความคิดเห็นที่ 38 หมอเฮงและสวยมาก  น่าโมโหจริงๆ  รักษาของเราเองดีแล้วค่ะ ขอให้ยาที่ได้จากออสเตเลียใช้กับเตฟานได้ผลสุดยอดนะคะ  ให้ร่างกายของเตฟานสนองตอบต่อยาอย่างดีเยี่ยม สู้ๆทั้งยายทั้งหลานนะ    ท่องไว้และให้เชื่อด้วยว่าเราต้องชนะมันๆๆๆๆๆ จากคุณ : อุ้งมือแมว เขียนเมื่อ : 23 มิ.ย. 53 01:16:36

ความคิดเห็นที่ 39 มาให้กำลังใจค่ะ จากคุณ : How deep is your love เขียนเมื่อ : 23 มิ.ย. 53 02:07:40

ความคิดเห็นที่ 40 เป็นกำลังใจให้นะคะคุณหนิง ขอให้การรักษาได้ผล สเตฟานแข็งแรงไวๆ ค่ะ จากคุณ : Tascha เขียนเมื่อ : 23 มิ.ย. 53 02:20:36

ความคิดเห็นที่ 41 สู้ๆครับ จากคุณ : jin leng เขียนเมื่อ : 23 มิ.ย. 53 06:39:43

ความคิดเห็นที่ 42 คุณยายอย่าเครียดไปเลยค่ะ มันไม่เป็นผลดีต่อตัวเราและน้อง สมาชิกทุกท่านในห้องนี้เป็นกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : อ.กรร เขียนเมื่อ : 23 มิ.ย. 53 08:23:23

ความคิดเห็นที่ 43 เข้ามาให้กำลังใจทั้งคุณหนิงและม๋าฟาน  สู้สู้ นะคะ อย่าเพิ่งยอมแพ้ กำลังใจคือสิ่งสำคัญที่สุดที่ต้องมีในเวลานี้ จากคุณ : ฌ เฌอคู่กัน เขียนเมื่อ : 23 มิ.ย. 53 09:10:18

ความคิดเห็นที่ 44 แม่หนิง  โนไวท์  มาเป็นกำลังใจให้ กรั๊บ . จากคุณ : น้องรักจัง เขียนเมื่อ : 23 มิ.ย. 53 09:13:54

ความคิดเห็นที่ 45 มาตามข่าวค่ะ ดีแล้วค่ะที่สเตฟานไม่เจาะกะหมอที่เล่ามาให้ฟัง เพราะที่พี่เจาะให้ลูกนั่นไม่ได้วางยาเลยค่ะ เจาะทั้งหมด 3 ตัว (ต่างวาระ)  ขอบอกว่าประโยชน์มันมี ไม่ใช่ไม่มี ตามที่หมอฝาหรั่งคิด เพราะ ลูกสบายตัวขึ้นมากค่ะ แต่ถ้า ต้องวางยาน่ะน่าจะไม่ดีเพราะเค้าอ่อนแออยู่แล้ว ขอให้สเตฟานแข็งแรงขึ้นโดยเร็วค่ะ เพี๊ยง จากคุณ : กุหลาบสีชมพู เขียนเมื่อ : 23 มิ.ย. 53 09:17:09

ความคิดเห็นที่ 46   เตฟานสู้ๆงับ กำลังใจเพียบแบบนี้ ต้องดีขึ้นอย่างแน่นอน จากคุณ : เนียงตะคุง เขียนเมื่อ : 23 มิ.ย. 53 10:37:32

ความคิดเห็นที่ 47 มาให้กำลังใจค่ะ จากคุณ : ยุ้ยหัดเขียน เขียนเมื่อ : 23 มิ.ย. 53 11:04:47

ความคิดเห็นที่ 48 เป็นกำลังใจให้นะคะ แมวตัวเหลืองใกล้ตายที่ไหน  ตาใสแป๋วแหวว   กินได้ เล่นได้ อึ  ฉี่ได้ มีแรงร้องด่าหมอ  ม๋าวๆๆๆ มีแรงบ่นยายหนิง  ม๋าวๆๆ อย่าคิดมากเลยค่ะ แม่ฉีดามอยู่กับเตฟานทุกวัน  ต้องรู้ดีที่สุดว่าเตฟานยังไหว   ดูๆแล้วก็ไม่ได้อาการหนักหนาขนาดต้องไปพุทอะไรซักหน่อยหนิ จากคุณ : เหมียวเหมียว แหง๋วแหง๋ว เขียนเมื่อ : 23 มิ.ย. 53 11:07:38

ความคิดเห็นที่ 49   ขอให้ยาได้ผลนะคะ สเตฟานเอ้ยยยยยยย อดทนไว้ลูก สู้ๆ จากคุณ : fanyfany เขียนเมื่อ : 23 มิ.ย. 53 11:09:20

ความคิดเห็นที่ 50 เง้อ.. หมอนี่.. ช่างหมอละกัน.. วันหลังหมอไม่สบาย จะฝากลูกฝากหลานพุทซะดีไหมฮึ เอา ๆ ไม่อยากรักษา เรารักษากันเองก็ได้ย่ะ.. ภูมิต้านทานใด ๆ ในโลกนี้คงเทียบไม่ได้กับภูมิความรักความอบอุ่นของยายหนิงและตาจ๋าหรอกเนอะ.. สู้สู้นะสเตฟานนะ มีกำลังใจจากเมืองไทยส่งไปให้ทุกวัน ๆ ๆ เลยนะ จากคุณ : ถ้าใจเราจะยิ้มได้ทุกวัน เขียนเมื่อ : 23 มิ.ย. 53 12:52:51

ความคิดเห็นที่ 51 มาเป็นกำลังใจให้สเตฟานโดยเฉพาะเลย นานๆทีโพสนะเนี่ย แต่ตามกระทู้ทุกวัน ขอให้ interferon ที่ได้มาช่วยชีวิตน้องไว้ ส่วนเรื่องเจาะน้ำอยากให้คุณหนิงคิดอีกทีนะครับ น้ำส่วนมากมันจะเดรนออกไปค่อนข้างยาก เจาะแล้วแมวสบายตัวหายใจดีขึ้นได้มากๆเลย อยากให้ลดความหงุดหงิดลง หมอมันจะเจาะให้แบบไม่เต็มใจก็เอาหูไปนาเอาตาไปไร่บ้าง เอาแค่เจาะถูกต้องก็พอ สนใจลูกเราดีกว่านะครับ จากคุณ : พ่อแมวอ้วน เขียนเมื่อ : 23 มิ.ย. 53 14:22:14

ความคิดเห็นที่ 52 ห่างหายจากห้องแมวไปนานมากเพราะจิตตกทุกครั้งที่อ่านแล้วเจอแมวป่วย แมวตาย 2-3วันก่อนคิดถึงห้องแมวก็เลยเข้ามาดู เห็นกระทู้เกลียดหมอฝรั่งของยายสเตฟานก็คลิกเข้ามาดู โดยที่ยังไม่ทันได้อ่านหัวกระทู้ทั้งหมด พอเข้ามาอ่านรายละเอียดข้างใน ตกใจมากๆ อ่านไปน้ำตาไหลไป อารมณ์เดิมๆกลับมาอีกแล้ว ตอนนี้ก็เลยได้เข้ามาบ่อยๆ เข้ามาก็ต้องหาล็อกอิน NSY ก่อนเลย แล้วก็ต้องลุ้นว่าจะได้เจอหัวกระทู้ยังไง ขอให้สู้ทั้งยายทั้งหลานนะ คนที่เมืองไทยเป็นกำลังใจให้ตลอดเวลา จากคุณ : อย่าวิ่งตามความรัก เขียนเมื่อ : 23 มิ.ย. 53 14:31:30

ความคิดเห็นที่ 53 ขอให้สเตฟานหายวันหายคืนนะลูก อยู่กะจุนยายหนิงไปนานๆๆๆๆๆๆๆๆๆ จากคุณ : pkgang เขียนเมื่อ : 23 มิ.ย. 53 15:32:18

ความคิดเห็นที่ 54 สเตฟาน....สู้ว๊อยยยยยยยย โอมเพี้ยงงงงงงงงงงง .... ขอให้ยาที่ใช้อยู่ทำให้ม๋าฟานอยู่ได้เป็น 10 ปีเลย ส๊าธุธุธุธุธุธุ จากคุณ : สายกมล (สายกมล) เขียนเมื่อ : 23 มิ.ย. 53 16:22:36

ความคิดเห็นที่ 55 คุณหนิงอย่าไปเครียดกับเรื่องหมอเลยค่ะ บั่นทอนจิตใจเปล่าๆ นะ และขอเป็นกำลังใจให้คุณหนิง กะ เตฟานเข้มแข็ง ก้าวผ่านช่วงเวลานี้ไปให้ได้ ขอให้ยาชุดนี้สัมฤทธิ์ผลด้วยเถิด..สาธุ เตฟานเอ้ย..ยายหนิงไม่ยอมแพ้ หนูก็อย่ายอมแพ้นะลูก แก้ไขเมื่อ 23 มิ.ย. 53 16:25:43 จากคุณ : Hug ~ มากมาย เขียนเมื่อ : 23 มิ.ย. 53 16:24:39

ความคิดเห็นที่ 56 สู้ๆ นะคะ จากคุณ : White T-shirt เขียนเมื่อ : 23 มิ.ย. 53 17:05:54

ความคิดเห็นที่ 57   พาน้าๆมาเป็นกำลังใจให้หลานสเตฟานค่ะ น้ายูกิ จากคุณ : แม่แมวลูกสาม เขียนเมื่อ : 23 มิ.ย. 53 18:04:04

ความคิดเห็นที่ 58   น้ายูริ จากคุณ : แม่แมวลูกสาม เขียนเมื่อ : 23 มิ.ย. 53 18:04:23

ความคิดเห็นที่ 59   น้ายูนานค่ะ จากคุณ : แม่แมวลูกสาม เขียนเมื่อ : 23 มิ.ย. 53 18:04:42

ความคิดเห็นที่ 60   ขอให้หลานสเตฟานทานเก่งๆนะคะ จะได้แข็งแรงๆๆๆๆ เป็นกำลังใจให้คุณยายด้วยนะคะ :-) จากคุณ : แม่แมวลูกสาม เขียนเมื่อ : 23 มิ.ย. 53 18:05:59

ความคิดเห็นที่ 61 ในที่สุดก็เจอหมอที่จะเจาะน้ำออกให้แล้วค่ะ จากคุณ : NSY เขียนเมื่อ : 23 มิ.ย. 53 18:54:08