อ่านแล้วน้ำตาไหล..เลยเอามาแชร์ความรู้สึกค่ะ..
|
|
คน ใจดำ เปลี่ยนแปลงตัวเองได้.....เพราะอะไร ??
เรื่องมีอยู่ว่า พี่ชิตแกเป็นคนใจดำครับชอบยิงนกตกปลาไปเรื่อย แต่ที่หนักก็คงเป็นเนื้อหมา แกกินแหลกครับ แต่แม่แกบอกมันบาปนะลูก(ไม่สนโว้ย)
เมื่อราว 15 ปีก่อน มีเหตุการณ์ที่ทำให้แกเปลี่ยนไป
ครั้งนั้นมีหมาขี้เรื้อนตัวหนึ่งครับ มันมักวิ่งไปหาของกินแถวๆบ้านแกบ่อย เพราะบ้านแกติดตลาด พี่แกกินหมาอยู่บ่อยๆแต่ กรณีหมาขี้เรื้อนแกบอก 'xxx กินไม่ลงว่ะ '
แกทำอย่างเดียวกับหมาขี้เรื้อนคือไล่ฆ่า แต่มันรอดได้ทุกครั้ง (สงสัยมีของ)
มันไปหาของกินที่บางทีก็ได้บางทีก็ไม่ได้ คราวนั้นเนื้อแห้งที่แกตากไว้หายไป พอมองไปก็เห็นแม่หมาขี้เรื้อนวิ่งหลุนๆไป แกเดือดทันทีครับ วิ่งตามไป คราวนี้ทันครับเพราะหมาขี้เรื้อนวิ่งช้ามาก
แกทุบไปทีเดียวหมาขี้เรื้อนนั่นล้มลงชักทันที ( แกบอกว่าหากตีตรงจุดแค่ไม้บรรทัดก็ตาย) แกทิ้งไว้ตรงนั้นไม่อยากจับแต่จะทำกินตรงนั้น จึงกลับบ้านไปเตรียมของ ( แค้นจัดสงสัยคราวนี้คิดอยากจะกินหมาขี้เรื้อนด้วยแล้ว) ให้ผมเฝ้าไว้
ผม ก็มัวแต่เก็บตะขบจนลืมดู (ในใจอยากให้มันรีบไปไปซ่ะ จะได้ไม่ตาย..มันไปจริงครับ) มันหายวับไป พี่ชิตแกโกรธมากคงอยากเตะผมเต็มแก่ แต่ลุงผม แกเป็นนักเลงใหญ่และก็เป็นคนสอนวิธีฆ่าหมาให้พี่ชิต แกก็เลยต้องวิ่งตามหมาขี้เรื้อนอย่างเดียวพร้อมบ่น ' ทำไมมันไม่ตายวะ '
พักหนึ่งก็ได้ยินเสียงหมาเห่า แกตามทันทีพอไปถึง ภาพที่เห็น .............................................. หมาขี้เรื้อนกำลังจะตายมันมีลูกที่ต้องเลี้ยง 5 ตัวครับ วัยกำลังหย่านม บางตัวยังกินนมอยู่ บางตัวก็วิ่งไปคาบเนื้อที่แม่หมาขี้เรื้อนคาบไปฝาก (เห็นกับตา) ที่มันยังไม่ยอมตายเพราะต้องกลับไปให้นมลูก แม้น้ำนมแห้งกรัง เอาอาหารไปให้ลูกมัน เรียกลูกๆเพื่อให้นม ให้อาหาร เป็นครั้งสุดท้าย แม่หมาพยายามอย่างดีที่สุด
ไม่อยากเชื่อ..นั่นคือน้ำตาของหมาขี้เรื้อน .. มันต้องการให้นมลูกก่อนตาย มันมองผมกับพี่ชิตอย่างขอร้อง ขอให้มันให้นมลูกเป็นครั้งสุดท้ายก่อนตาย
พี่ชิตไม้หล่นลงกับพื้น เดินเข้าไปดูแม่หมานั่น ในยามนั้น..สิ่งที่แกเห็นไม่ใช่หมาขี้เรื้อน แต่แกเห็นแม่ที่ยิ่งใหญ่ซึ่งทนเจ็บปางตายเพื่อกลับไปหาลูก แกไม่พูดอะไร..ทุกอย่างจุกอยู่ที่ลำคอ .. สายตาอ่อนโยนลง
ลูกหมาตัวหนึ่งวิ่งไปหาแกกระดิกหางให้ แกอุ้มลูกหมาขึ้นพร้อมพูดว่า ' ขอโทษ ' พูดได้แค่นั้นแม่หมาก็ตาย เราช่วยกันฝังแม่หมา
แกรับเลี้ยงหมานั่นไว้ ทั้ง 5 ตัวตั้งแต่นั้นแกกลายเป็นคนใจดีไม่ไล่ยิงนกยิงหมายิงแมวอีกแกบอก ' มันอาจมีลูกรออยู่ก็ใด้ '
เมื่อ 12 สิงหา 2 ปีที่แล้ว แกเอามะลิร้อยเป็นพวงไปให้แม่ทั้งๆที่ไม่เคยทำ พูดกับแม่ว่า ' แม่ตอนผมอายุ 16 แม่สอนผมยังไงนะสอนอีกหนใด้ไหมครับ ' แม่แกน้ำตาคลอพูดไม่ออก... ความรักของแม่ที่มีต่อหนู สวยสดงามหรูกว่ารักผู้ใด ความรักของแม่มั่นคงกว่าใคร รักแม่กว้างไกลกว่าผืนธรณี เมื่อยังเล็กอยู่แม่เฝ้าถนอม ถึงจะผ่อยผอมไม่ยอมหน่ายหนี ทุ่มเทเลี้ยงลูกหวังผูกชีวี หวังให้ลูกนี้เติบโตขึ้นมา
หยาดน้ำนม บางครั้งก็ตรมผสมน้ำตา บางทียากจนแม่ทนใฝ่หา เลิศเลอล้ำค่า แม่เลี้ยงลูกมาด้วยความห่วงใย
ความรักของแม่ที่มีต่อหนู ทุกอย่างลูกรู้ยิ่งอยู่แก่ใจ ดวงใจของลูกผูกพันแม่ไว้ ขอเทิดทูนใจแม่ไว้นิรันดร์.. คน ใจดำ เปลี่ยนแปลงตัวเองได้..... เพราะ ความรักอันยิ่งใหญ่ของแม่ที่มีต่อลูก รักแม่ . . . ♡
จากคุณ |
:
TIk-Rungtiwan
|
เขียนเมื่อ |
:
23 มิ.ย. 53 15:49:41
|
|
|
|