ความคิดเห็นที่ 1 เมื่อวานก่อน หนิงไปรับเถ้ากระดูกของสเตฟานกลับบ้านค่ะ จ้ะเอ๋ เตฟานเองคร๊าบบบ หน้าไม่ค่อยเหมือนเดิมเท่าไรเนอะ . จากคุณ : NSY เขียนเมื่อ : 7 ก.ค. 53 06:30:23

ความคิดเห็นที่ 2 หลังจากที่หนิงได้ข่าวร้ายจากหมอ ว่าหลานชายได้สิ้นลมอย่างสงบเมื่อวันที่ 24 มิถุนาที่ผ่านมา ก็เหมือนฟ้าถล่มทลาย ถึงแม้จะทำใจไว้บ้าง แต่ก็อดเสียใจมากไม่ได้ เพราะมันช่างเร็วเหลือเกิน .. ไม่คิดเลยว่า ภาพสุดท้ายที่เห็นเค้านอนซบแขนหมอ ตอนที่หมอนวดๆ ตัวให้แล้วเค้ารู้สึกสบายตัวจะเป็นภาพสุดท้าย ภาพนั้นมันทำให้หนิงมีความหวังอย่างมาก ที่หวังว่าหลานจะดีขึ้น และอาจจะได้มีเวลาอยู่ด้วยกันอีกต่อไปสักพักนึง ตอนเย็นก่อนหน้าวันที่สเตฟานจะจากไป วันนั้นหมอยังโทรมาบอกว่า ดูเค้าสบายตัวขึ้น เพราะหมอได้เจาะน้ำในท้องออกไปให้ส่วนหนึ่ง (700 ml) ทั้งทำการให้ยาแก้ปวด แก้อักเสบ ฟื้นฟูตับ และเริ่มคอร์สรักษา FIP หนิงก็จำไม่ได้แล้ว ว่าช่วงเริ่มต้นคอร์สมันมีตัวยาอะไรบ้าง แต่สเตปของการพยุงและรักษาที่คุยกับหมอในเบื้องต้น มันต้องใช้เวลา 5 วัน หากเค้าตอบสนองต่อการรักษา ก็จะสามารถเริ่มคอร์สต่อๆ ไปได้ ----------------- กลับบ้านมา หนิงวางเค้าไว้ที่พื้นกลางบ้านเลยค่ะ และลองสังเกตดู ว่าใครในบ้านจะเข้ามาทักทายเตฟานก่อน แท้นนนแท้นนนน นั่นคือลุงฉีดามเองจ้ะ สงสัยจะคิดถึงหลานมากใช่ไหมลูก .. แม่ก็คิดถึงเตฟานเหมือนกันจ้ะ . แก้ไขเมื่อ 07 ก.ค. 53 06:42:07 จากคุณ : NSY เขียนเมื่อ : 7 ก.ค. 53 06:40:50

ความคิดเห็นที่ 3 แต่ด้วยที่ตับของเค้าถูกทำลายไปมาก เพราะตอนนั้น เค้าตาเหลือง เหงือกเหลือง หูเหลืองหมดแล้วค่ะ เช้าวันรุ่งขึ้น หมอพบว่าน้ำได้ออกมาอีกจนเต็มช่องท้องเหมือนเดิม วันนั้นตอนก่อนเที่ยง น้องสาวของหนิงคือแม่พี่คินเสย์ ได้อาสาแวะเข้าไปดูให้ เพราะวันนั้นหนิงต้องทำงาน และคลีนิคหมอจะปิดช่วงบ่าย เลยทำให้ไปไม่ทัน ยังคิดเอาไว้ ว่าพรุ่งนี้ค่อยไป วันนี้ให้น้องเข้าไปดูคนเดียวก่อน ตอนที่น้องสาวหนิงเข้าไปดู ทุกคนที่คลีนิคก็ทำหน้าไม่ค่อยดีแล้วค่ะ และแจ้งในเบื้องต้นว่าอาการไม่ดีขึ้นเลย น้องเข้าไปเยี่ยมสเตฟาน ซึ่งห้องนั้นมีสเตฟานอยู่ตัวเดียวในกรงขนาดใหญ่ ในกรงมีชามน้ำ ชามอาหาร และกระบะทรายวางไว้ให้ ซึ่งหมอก็รู้แหละ ว่าเค้าคงจะไม่กินอาหารเองแน่ๆ แต่ยังใจดีวางเอาไว้ให้ น้องบอกว่า ภาพที่เห็นคือเตฟานนอนให้น้ำเกลือเข้าเส้นอยู่ หายใจรวยริน สลึมสลือ หมอก็เข้ามาอธิบายเรื่องอาการและการรักษาต่างๆที่ได้ทำไปแล้วนั้น แต่ร่างกายของเค้าไม่ตอบสนองต่อการรักษาแล้ว หมอคิดว่า ไม่น่าจะเป็นผลดีที่จะเริ่มให้ยาต่อ และคงไม่เจาะน้ำออกให้แล้ว เพราะกลัวสเตฟานจะช็อคได้ --------------------------- รายที่สอง ก็คือแม่ข้าวเหนียว ถึงแม้ตั้งแต่ช่วงเตฟานโตมา แล้วมันดื้อชอบวิ่งไล่แม่ แกล้งเค้าอยู่ตลอดเวลา ทำให้ข้าวเหนียวไม่ค่อยอยากจะเข้าใกล้เตฟานเท่าไรนัก ถ้าวันไหนตอนที่มันคึกๆ ข้าวเหนียวจะรีบตั้งการ์ดรับทันทีตั้งแต่ระยะสิบเมตร แต่ถ้าหากวันไปน อารมณืเตฟานมันดี อยากจะเป็นลูกแหง่ขอกินนม แม่ข้าวเหนียวก็ยังปล่อยให้ลูกกินนม พร้อมโอบลูกไว้ และช่วยแต่งตัวให้เสมอ เตฟานเองหรอลูก แม่มารับขวัญ กลับบ้านเรานะจ้ะ . จากคุณ : NSY เขียนเมื่อ : 7 ก.ค. 53 06:53:46

ความคิดเห็นที่ 4 มารับสเตฟานด้วยคนนะคะ คุณหนิง จากคุณ : เพลงพันทาง เขียนเมื่อ : 7 ก.ค. 53 06:58:14

ความคิดเห็นที่ 5 น้องก็ลาหมอกลับออกมาด้วยจิตใจหดหู่ และบอกว่าขอปรึกษาหนิงก่อนแล้วกัน ว่าจะเอาอย่างไร หลังจากทีน้องเดินออกมาจากคลีนิค มันไปแอบแวะเข้ามุมตึกแถวนั้นแล้วร้องไห้เพราะรู้สึกสงสารสเตฟานมาก และเวลาแค่ช่วงนาทีที่น้องออกจากคลีนิคนั้นเอง หมอมาส่งหน้าประตูและเดินกลับเข้าไปหาเตฟานใหม่ หมอพบว่า เตฟานไม่หายใจแล้ว หมอรีบเปิดประตูจะเดินออกมาดู เผื่อว่าจะทันน้องสาวที่เพิ่งเดินออกมา แต่ก็ไม่เห็น (เพราะน้องมันยืนหลบร้องไห้อยู่แถวนั้นแหละ) ----------------------------- พี่ฟานนนนน มาแล้วหรอ ขอหวานจุ๊บที คิดถึงมากเลย เรามาเล่นกันนะ . จากคุณ : NSY เขียนเมื่อ : 7 ก.ค. 53 07:00:03

ความคิดเห็นที่ 6 เข้ามาต้อนรับสเตฟาน(เจ้าเทวดาตัวน้อย)กลับบ้านด้วยคะ จากคุณ : วิหคลม เขียนเมื่อ : 7 ก.ค. 53 07:05:14

ความคิดเห็นที่ 7   มาต้อนรับเตฟานด้วยคนนะคะ (ยังมิได้นอนเยยยย) จากคุณ : เนียงตะคุง เขียนเมื่อ : 7 ก.ค. 53 07:12:21

ความคิดเห็นที่ 8 สวัสดีค่ะ คุณ เพลงพันทาง ----------------------------- ระหว่างนั้นหนิงก็ได้รับมิสคอลจากร้านหมอนะคะ แต่ไม่สามารถรับโทรศัพท์ได้ เพราะกำลังทำงานยุ่งพอดีเลย น้องเองก็โทรเข้ามือถือมา หนิงก็ไม่ได้รับ มันเลยโทรเข้าร้าน ก็เล่าให้ฟังว่าอาการไม่ดีขึ้นเลย ก็ร้องห่มร้องไห้กัน แต่ตอนนั้นก็ยังไม่รู้นะคะ ว่าเค้าไปแล้ว หนิงยังบอกน้องว่า ช่วยโทรหาหมอให้ที ว่าเย็นนี้พี่จะไปรับกลับบ้าน เดี๋ยวเบรคตอนบ่ายนี้ จะรีบขึ้นรถไฟไปก่อน น่าจะถึงร้านหมอประมาณบ่ายสามครึ่ง ร้านหมอปิดแต่ช่วยบอกหมอให้มาหน่อย พี่จะไปรับหลานกลับมาอยู่บ้านเรา คุยกับน้องเสร็จก็โทรหาพ่อแมว ให้เลิกงานเร็วหน่อยให้ขับรถไปเจอกันที่ร้านหมอเลย เราจะพาหลานกลับบ้านกัน ก็ในช่วงที่หนิงใช้โทรศัพท์โทรมาโทรไปอยู่นั้น หมอก็คงพยายามโทรเข้ามาอีก แต่สายไม่ว่าง หนิงรีบกลับมาที่บ้าน กะมาอาบน้ำแต่งตัวออกไปรับเตฟาน หมอก็โทรเข้ามาอีกพอดี ตอนนั้นดีใจที่หมอโทรมา เพราะจะได้รีบพูดขอร้องให้หมอเข้ามาเปิดประตูตอนไปรับเตฟานได้ แต่สิ่งที่หมอพูดนั้น มันช่างเหมือนฟ้าผ่าลงมากลางใจเสียจริงๆๆ "หลังจากที่น้องคุณเข้ามาเยี่ยมเค้าและได้กลับออกไปแค่สิบนาที เค้าก็ได้จากไปแล้ว " ตอนนั้นหนิงช็อคมาก ร้องไห้ไม่อายหมอ พร่ำพูดแต่ว่าฉันจะไปรับเค้ากลับบ้านอยู่แล้ว ทำไมเค้าไม่รอฉันเลย หมอก็พูดปลอบใจ ว่าเค้ายังรอน้องสาวหนิงเพื่อที่จะได้บอกลา และเค้าคงฝากน้องสาวคุณมาบอกลาคุณแล้ว และนี่คงเป็นทางที่เค้าเลือกที่จะจากไป โดยที่ไม่อยากให้คุณมาเห็นเค้าจากไปนะ ตอนนั้นหนิงเองก็พูดอะไรต่อไม่เป็นภาษาคนแล้ว ได้แต่ขอโทษหมอและบอกว่าจะโทรกลับไปใหม่ รีบโทรหาพ่อแมว ซึ่งพ่อแมวเองก็ตกใจอย่างมาก มันช่างรวดเร็วจนไม่ทันตั้งตัว หนิงบอกให้พ่อแมวเป็นคนโทรกลับไปคุยกับหมอแล้วกัน เพราะสภาพหนิงตอนนี้ไม่สามารถคุยอะไรกับใครได้เลย -------------------- พี่ฟานนนน มาๆๆๆ ยายจะถ่ายรูปเราแน่ะ เด๋วหวานเก๊กสวยก่อนนะ พี่ฟานก็ทำหน้าหล่อ ได้เลย หนึ่ง ซอง ซั่ม แชะ แชะ . จากคุณ : NSY เขียนเมื่อ : 7 ก.ค. 53 07:16:13

ความคิดเห็นที่ 9 ฮาโล่ววว หนุงหนิง.. เป็นไงมั่ง ดีขึ้นแล้วมั๊งเนอะ ตอนนี้..  ------------ ไอ่ม๋าเอ๊ยย ได้กลับบ้านอยู่กะตา ยาย ลุง แม่ แล้วก็เจ๊หวาน แล้วเน้อ.. เปลี่ยนไปเยอะนะเรา ปล. เจ๊หวานดั้งแหมบ 555 จากคุณ : i_santi เขียนเมื่อ : 7 ก.ค. 53 07:28:30

ความคิดเห็นที่ 10 สวัสดีค่ะ คุณ วิหคลม คุณ เนียงตะคุง --------------- ตอนนั้นคิดอยู่เหมือนกันค่ะ ว่าจะให้พ่อแมวเป็นคนไปรับร่างเค้าวันนั้นเลย ให้พากลับมาบ้าน อยากจะนอนกอดหลานอีกสักคืน อยากจะได้เห็นเค้าอีก อยากจะได้ดูแล พัดวี ลูบหัวลูบตัวเค้า แม้ว่าเค้าจะไม่หายใจแล้ว แต่พ่อแมวไม่อนุญาตค่ะ เค้าเองคงจะคิดว่าถ้าหนิงได้เห็นเตฟานตอนที่ไม่มีลมหายใจอีกแล้ว หนิงอาจจะช็อคหนัก เป็นลมเป็นแล้งไปได้ ซึ่งจะเป็นการเพิ่มความโศกเศร้าให้มากกว่าเดิมอีก พ่อแมวปลอบใจ ว่าอยากให้หนิงจดจำแต่ภาพที่ดีๆ ของเค้าไว้ ซึ่งที่ผ่านมา ภาพของเตฟานที่หนิงได้เห็นอยู่ทุกวันตั้งแต่เค้าเกิดมา ก็มีแต่ภาพแมวหน้าทะเล้น แสนดื้อ แสนซน ขี้อ้อนเอาใจยายอยู่เสมอ แม้กระทั่งมาป่วยหนัก เค้าก็ไม่เคยแสดงอาการเจ็บปวดใดๆ ให้เห็นเลยค่ะ แววตาเค้าก็ยังสู้ และเป็นกำลังใจให้ยายเสมอ ทั้งๆที่ตัวเค้าเองก็ไม่ไหวแล้ว คืนก่อนที่หนิงจะพาเค้าไปเจาะน้ำออก หนิงเอาคุตต้อนบัดที่เค้าชอบเล่นมาให้ เค้าทำท่าอยากเล่น และพยายามเขี่ยๆ งับๆ แบบแมวไม่มีแรง เล่นให้ยายชื่นใจ โถ หลานยาย ... นี่เป็นภาสุดท้ายของเตฟาน ที่ยายถ่ายเอาไว้ก่อนวันที่จะพาเค้าไปเจาะน้ำออกค่ะ ซึ่งก็คือหนึ่งวันก่อนเค้าจะจากไป หนิงอุ้มเค้าลงตระกร้าที่เค้าชอบ วางไว้บนเตียง เพราะแดดส่องตรงนั้นพอดี อาบแดดกันหน่อยเนอะ จะได้แข็งแรงๆ . จากคุณ : NSY เขียนเมื่อ : 7 ก.ค. 53 07:31:02

ความคิดเห็นที่ 11 ...มาต้อนรับสเตฟานกลับบ้านด้วยคน.... ...หนูไม่เหงาหรอกนะ เตฟาน...ตอนนี้หนูได้กลับมาอยู่กับแม่ กับลุง และกับน้องแล้ว.... ...หนูไม่เจ็บ หนูไม่ปวดอีกต่อไปแล้วนะลูก..... ...เข้มแข็งนะจ๊ะน้องหนิง..... จากคุณ : แม่น้อง 2 ข้าว (อสรพิษเขี้ยวขาว) เขียนเมื่อ : 7 ก.ค. 53 07:34:19

ความคิดเห็นที่ 12 หวัดดีก๊าบ ยุงมะเกื๋อ ลุงๆๆ เมื่อไรเจอเซรามิกรูปแมวสวยๆ ลายเสือที่ดูคล้ายๆ เตฟาน จะเป็นกระปุกออมสินก็ได้เน้อ ขอให้มีรูที่ตรูด เปิดเอาเถ้ากระดูกใส่เข้าไปได้ ก็เก็บเอาไว้ให้ด้วยจ้า อันนี้มานไม่สวยเลยง่ะ มันไม่มีแบบอื่นแล้วที่เป็นรูปแมว -------------------------- ทางคลีนิคเลยเป็นธุระติดต่อกับทางบริษัทเอกชนที่เค้ารับเผาร่างสัตว์เลี้ยง ให้มารับร่างเตฟานที่ร้านหมอเลย และก็จัดการเผาพร้อมส่งเถ้ากระดูกกลับมาที่บ้านให้ แต่หนิงอยากไปรับเค้าเอง เลยบอกให้ส่งไปที่ร้านหมอแทนแล้วกัน ในเมื่อหนิงเป็นคนไปส่งหลานที่นั่น เวลาไปรับก็อยากจะไปรับด้วยตัวเองที่นั่นเช่นกัน สี่ห้าวันแรก หนิงทำอะไรไม่ได้เลยค่ะ ไม่กินไม่นอน เอาแต่ร้องไห้ นั่งกอดรูปหลานไป ปากก็พลางร้องเรียกหลานให้มาหา ไม่ว่าจะทำอะไรก็มีแต่ภาพเค้าที่เคยอยู่ตรงนั้นตรงนี้ ปกติทุกเช้า หนิงจะตื่นมาก็ต้องเก็บชั้นในถุงเท้าเข้าลิ้นชักก่อน เพราะเตฟานเค้าจะเปิดออกมารื้อๆ ออกมากองแบบนี้เกือบทุกวันแล้วจัดการนอนทับ แต่เดี๋ยวนี้ ลิ้นชักปิดเงียบสนิท ไม่มีรอบเปิดวยรื้อเหมือนก่อน แม้กระทั่งแปรงฟันยังคิดถึงหลาน เพราะเตฟานชอบมานั่งดูยายแปรงฟัน แล้วทำตาปริบๆ แสบตาเพราะกลิ่นฉุนปร่าของยาสีฟัน เวลายายหยิบคัตต้อนบัดมาปั่นหู เตฟานก็จะมาจ้องตาเป็นมัน เหมือนหมาเห็นเนื้อชิ้นโต เพราะเตฟานชอบเล่นคัตต้อนบัดมากค่ะ มันทำใจยากมากนะคะ ถึงแม้วันนี้ หนิงเองจะยอมรับการจากไปของเค้าได้แล้ว แต่ก็ยังคิดถึงเค้าอยู่มากๆ เคยเห็นเค้ามาตั้งแต่เกิดเลย ทุกวันที่มีเค้ามันมีความสุขเสมอ ไม่เคยมีวันไหน ที่ไม่อุ้มไม่กอดไม่หอมเค้าเลย รักเค้ามาก และผูกพันกับเค้ามากกว่าใครในบ้าน และเค้าเองก็รักหนิงมาก และผูกพันกับหนิงมากเช่นกัน แต่วันนี้ไม่มีแล้ว ภาพนี้ไม่ค่อยน่าดูหน่อยนะคะ เพราะเตฟานเพิ่งเกิดเลยค่ะ ตัวยังมีเมือกอยู่เลย หนิงเป็นมนุษย์ตนเดียวที่ได้เห็นตอนที่เค้าออกมาจากท้องแม่ เพราะแม่ข้าวเหนียวขึ้นมาคลอดลูกบนที่นอนตอนตีสามเลยค่ะ . . จากคุณ : NSY เขียนเมื่อ : 7 ก.ค. 53 07:43:52

ความคิดเห็นที่ 13   มาร่วมรับเตฟานกลับบ้านกับคุณยายหนิง เตฟานกลับบ้านคราวนี้ดูหน้าตาคล้ายลุงฉีด๊ามมากขึ้นเนอะ คิดถึงเตฟานมากๆเลย จากคุณ : มิ้วหง่าวแช้งค์บ๊าซ เขียนเมื่อ : 7 ก.ค. 53 07:44:22

ความคิดเห็นที่ 14 สวัสดีตอนเช้าค่ะพี่แตน ขอบคุณที่เข้ามารับขวัญหลานนะคะ ------------------- ตลอดระยะเวลาสองปีเต็มที่หนิงเฝ้าดูแลและเลี้ยงเค้าด้วยความรัก ความเอาใจใส่ เฝ้าดูเค้าเติบโต หนิงเชื่อและรู้ว่า เตฟานเป็นแมวทีมีความสุขที่สุด ถึงแม้จะโดนยายดีดหูบ้างเวลาที่ชอบเกาประตูกลางดึก ชอบไปรื้อของในตู้ยาทั้งๆที่ปิดสนิท พรกระดาษกาวปิดทับอีกที มานยังสามารถเปิดได้ กวาดยากวาดของในตู้ร่วงลงมาเสียงโครมครามดังมาก เพื่อที่จะลากกล่องคัตต้อนบัตไปเล่น พอเค้าเริ่มป่วย และเริ่มรู้ว่าเป็นโรคร้ายที่รักษาไม่หาย หนิงได้แค่ตัดพ้อในโชคชะตาของตัวเอง เพราะตั้งแต่ต้นปีมาเลย หนิงโชคไม่ดีเรื่องแมวอย่างมาก ครอบครัวมาเบลและลูก ก็มาจากไปทีละตัว จนเหลือเจ้าหมูอ้วนตัวเดียว เคยช่วยออกเงินรักษาแมวชาวบ้านมาหลายเคส หายมั่งไม่หายมั่ง แต่กลับแมวตัวเองที่รักมากๆ กลับต้องมาเป็นโรคที่รักษาไม่หาย ทั้งๆที่ยายมันก็พร้อมที่จะรักษา มันไม่ยุติธรรมเลย ทำไมไม่ให้มีเวลาหายใจหายคอหมดทุกข์หมดโศกบ้าง ทำไมต้องมาเศร้าและทุกข์ต่อเนื่องขนาดนี้ นี่เป็นคลิปของบริษัทหนึ่งที่รับเผาร่างสัตว์เลี้ยงในสวิสค่ะ เตฟานก็ไปเผาแบบนี้ เพียงแต่ยายไม่ได้ไปส่งเอง . จากคุณ : NSY เขียนเมื่อ : 7 ก.ค. 53 07:56:49

ความคิดเห็นที่ 15 ได้ๆ ยังไงถ้าเจอจะเก็บไว้ให้..   จากคุณ : i_santi เขียนเมื่อ : 7 ก.ค. 53 08:00:30

ความคิดเห็นที่ 16 สวัสดีค่ะป้าพี่หมีแชงค์ ขอบคุณกั้บลุงมะเกื๋อ เก็บไว้เยอะๆหลายแบบเลยเน้อ เด๋วเก๊าไปเลือก แต่เมื่อไรไม่รู้ -------------------------- ตั้งแต่รู้ว่าเตฟานป่วยรักษาไม่หาย หนิงไปยกเลิกตั๋วเครื่องบินที่จะกลับเมืองไทยไปแล้วนะคะ เคยไปตกปากรับคำ หรือนัดแนะเพื่อนๆ คนไหนไว้บ้าง ต้องขอโทษด้วยนะคะ ตอนแรกที่ยกเลิกไป ก็เพียงแค่อยากจะอยู่ดูแลเตฟานก่อน ไม่คิดว่าเค้าจะจากไปเร็วขนาดนี้ และตอนนี้ก็คงยังเป็นห่วงแมวที่เหลือที่บ้านอยู่เป็นอย่างมากค่ะ เพราะโรคนี้มันเป็นไวรัสติดต่อ ช่วงนี้ไม่อยากจากบ้านไปไหนนานๆ ค่ะ ทุกวันนี้ก็เฝ้าแต่หาข้อมูลทางอินเตอร์เน็ตเกี่ยวกับโรคบ้าๆนี้ เตรียมพร้อมรับมือทุกอย่างแต่เนิ่นๆ หากว่ามันจะเกิดกับใครในบ้านอีก ตอนนี้คงยังไม่ได้พาใครไปตรวจเลือดดูนะคะ ไม่อยากให้แมวเครียด และถึงตรวจไป มันก็คงทำอะไรไม่ได้อยู่ดี ตอนนี้ยัยหวานก็ฮีทมาหลายรอบแล้วค่ะ หนิงเองว่าจะพาไปทำหมัน แต่ก็กลัวว่าจะเป็นอะไรไปอีก ไม่รู้ว่าการที่ปล่อยให้ฮีทนานโดยที่ไม่ได้ผสมมันจะมีผลเสียมากแค่ไหนนะคะ แต่ตอนนี้หนิงไม่สบายใจทีจะให้มีการผ่าตัดทำหมันยัยหวานเลยจริงๆค่ะ เดี๋ยวเดือนตุลานี้ก็จะย้ายที่อยู่อีกครั้ง ก็กลัวอีก ว่าย้านบ้านนี่เป็นปัญหาใหญ่ที่ทำให้แมวเครียด ตอนนี้ก็เลยจัดการบำรุงบำเรอเด็กๆ ที่เหลือที่บ้านยกใหญ่เลยค่ะ ที่น่าห่วงที่สุดคือพี่ฉีดาม เพราะพี่ฉีดามเป็นแมวรักสันโดษ และตกใจ ขี้กลัวง่าย จนเดี๋ยวนี้หนิงเองก็ทะเลาะกับพ่อแมวไปหลายยกแล้ว เรื่องให้ตัดสายกริ่งบ้านออก เพราะพี่ฉีดามเค้าไม่ชอบมานานแล้ว เวลามีไปรษณีย์ หรือเซลที่ไหนมาขายของ ก็จะมากดกริ่ง แมวก็จะกลัวรีบแจ้นไปซ่อนตัวกันทันที ซึ่งมันก็ดูเหมือนเว่อร์ไปนะคะ ซึ่งก็มีแว่วๆ มาแล้วล่ะ ว่าจริงๆ แล้วคนต่างหากที่เครียดมากกว่าแมว เออ ท่าจะจริง แต่ช่างเหอะ ใครไมมาเป็นเราเอง คงไม่สามารถมารับรู้ความเจ็บปวดตรงนี้ได้ อ้าวดึกเลย ตีสามกว่าแล้ว ขอตัวไปนอนก่อนนะคะ หนิงต้องขอขอบคุณทุกแรงใจและกำลังใจ และความรักที่เพื่อนๆ ทุกคนมีให้หนิงกับสเตฟานนะคะ หลังไมค์ของเพื่อนที่ส่งกันเข้ามาอย่างล้นหลาม หนิงได้อ่านหมอนะคะ แต่อาจจะไม่ได้ตอบกลับใครไปเลย ต้องขอโทษด้วยค่ะ อย่างน้อยเตฟานเค้าจากไปท่ามกลางความรักของตากับยาย และกับคนรอบข้างมากมาย หนงได้แค่หวังว่า เค้าจะจำคำที่เคยสัญญากับหนิงไว้ ว่าเราจะต้องกลับมาเจอกันอีก ไม่ว่าจะเกิดมาในรูปแบบไหน ก็ขอให้จำกับได้ ขอให้มีเซนส์มีความรู้สึกอะไรก็ได้ ที่ทำให้รับรู้ได้ว่าเราเคยผูกพันกันมามากแค่ไหน ลาด้วยภาพนี้ค่ะ เตฟานกลับมากินนมแม่ข้าวเหนียวได้เหมือนเดิมแล้วนะคะ . จากคุณ : NSY เขียนเมื่อ : 7 ก.ค. 53 08:16:59

ความคิดเห็นที่ 17 เตฟานไม่ได้ไปไหนเน้อยายหนิง อยู่ในใจของป้าๆๆๆ เสมอเล้ยยย อ่านแล้วน้ำตาไหลอีก แต่จะไม่ไหลและ จะมีแต่รอยยิ้มให้ไอ้ม๋าฟาน เดี๋ยวเผื่อไอ้ม๋าฟานมองลงมา จะหาว่าป้าแอนขึ้แง ขึ้นไปเล่นกะพี่เสือหื่น ไปฝึกพลังหื่นก่อนนะลูก ไปเล่นหางพู่ๆ ของพี่เช่ด้วย และยังมีเพื่อนๆๆห้องแมวบนโน้น เป็นเพื่อนฟานนะลูกนะ ปูรู - รูปฟานป้ามีเยอะมากๆๆๆ แต่ป้าแอนชอบรูปนี่ที่สุดดดดด จากคุณ : annana เขียนเมื่อ : 7 ก.ค. 53 08:25:05

ความคิดเห็นที่ 18 รักครอบครัวเตฟานนะจ๊ะ            (ไม่รู้จะบอกอะไร) . จากคุณ : น้องรักจัง เขียนเมื่อ : 7 ก.ค. 53 08:51:00

ความคิดเห็นที่ 19 มารับเตฟานกลับบ้านค่ะ มาอยู่ในความทรงจำดีๆตลอดไปนะคะ ...วันหนึ่งเตฟานจะกลับมาหาคุณยายหนิง.. แก้ไขเมื่อ 07 ก.ค. 53 08:57:44 จากคุณ : กุหลาบสีชมพู เขียนเมื่อ : 7 ก.ค. 53 08:54:24

ความคิดเห็นที่ 20 เสียใจด้วยคะ คิดถึงสเตฟานด้วยคะ จากคุณ : จินนี่5121 เขียนเมื่อ : 7 ก.ค. 53 09:00:05

ความคิดเห็นที่ 21 เสียใจด้วยค่ะ... จากคุณ : ยรำ ฟ ยรำ (pie ja pie) เขียนเมื่อ : 7 ก.ค. 53 09:01:18

ความคิดเห็นที่ 22 เข้าใจ ในความสูญเสีย ..คงเป็นที่สุดของความเสียใจ ฟานกลับมาอยู่บ้านแล้วนะ  ยายหนิงสู้ๆ อย่าขี้แย มาก นะจ๊ะ สเตฟานแอบมองอยู่....อายแมวบ้าง(โว๊ยย) เป็นกำลังใจให้ผ่านช่วงเวลาที่โหดร้ายไปได้เร็วๆนะจ๊ะ .... เอาแมวเพิ่มมั๊ย เดี๋ยวส่ง ใส่เรือบินไปให้ เพียบเลยๆ จากคุณ : honeybfit เขียนเมื่อ : 7 ก.ค. 53 09:04:14

ความคิดเห็นที่ 23 สเตฟาน จะอยู่ในใจพวกเราตลอดไปค่ะ เป็นกำลังใจให้เสมอนะคะคุณหนิง จากคุณ : ปล.คิดถึงเสมอ เขียนเมื่อ : 7 ก.ค. 53 09:10:24

ความคิดเห็นที่ 24 มารับเตฟานกลับบ้านด้วยค่ะ จากคุณ : TheJef เขียนเมื่อ : 7 ก.ค. 53 09:12:38

ความคิดเห็นที่ 25 กลับบ้านนะเตฟาน อยู่กับครอบครัวของหนูตลอดไป ---------------------------------------------------------- คิดถึงม๋าฟาน อ่านแล้วก็นั่งร้องไห้ T-T จากคุณ : ฌ เฌอคู่กัน เขียนเมื่อ : 7 ก.ค. 53 09:13:22

ความคิดเห็นที่ 26 มารับสเตฟานกลับบ้านค่ะ จากคุณ : ชื่นใจจัง เขียนเมื่อ : 7 ก.ค. 53 09:15:23

ความคิดเห็นที่ 27 ทราบข่าวแล้วน้ำตาจะไหล  เสียใจด้วยนะค่ะ  รักและคิดถึงสเตฟาน นะค่ะ จากคุณ : สมุนแมว เขียนเมื่อ : 7 ก.ค. 53 09:23:55

ความคิดเห็นที่ 28 คิดถึงนะลูก  พูดอะไรไม่ออก จากคุณ : วชิรา เขียนเมื่อ : 7 ก.ค. 53 09:42:04

ความคิดเห็นที่ 29 พี่เตฟานจะอยู่ในใจฟ้าใหม่เสมอ จากคุณ : จีโอ ฟรีด เขียนเมื่อ : 7 ก.ค. 53 09:42:35

ความคิดเห็นที่ 30 สเตฟานยังคงอยู่ในความทรงจำของใครอีกหลายๆคนที่เป็นแฟนคลับบ้านพี่หนิงค่ะ สเตฟานคงรักพี่หนิงมากเลยไม่อยากให้พี่หนิงมาเห็นตอนเค้ากำลังจะจากไป ดงันั้นเค้าเลือกที่จะจากไปตอนพี่หนิงไม่อยู่เพื่อที่จะให้พี่หนิงไม่ต้องเสียใจมาก แต่ถึงยังงัยสเตฟานก็ยังคงมองพี่หนิงจากข้างบนนะคะ เค้าคงไม่สบายใจที่เห็นพี่หนิงเศร้าโศกเสียใจกับการจากไปของเค้า พี่หนิงสู้ๆนะคะ จากคุณ : น้องดำ.com (aryayarin) เขียนเมื่อ : 7 ก.ค. 53 09:44:37

ความคิดเห็นที่ 31 to be near you, to be free. จากคุณ : ซำเหมาแอนด์เดอะแก็งค์ เขียนเมื่อ : 7 ก.ค. 53 09:54:14

ความคิดเห็นที่ 32 ..... จากคุณ : Orn-Au เขียนเมื่อ : 7 ก.ค. 53 09:59:04

ความคิดเห็นที่ 33   อ่านแล้วน้ำตามันก็ไหลอีกรอบค่ะ หลังจากที่ทราบว่าน้องเสีย ขอให้บุญที่แม่หนิงได้ทำมาเพื่อช่วยแมวตัวอื่น ๆ ส่งให้สเตฟานรูปหล่ออยู่บนสวรรค์ชั้นสูงน้าลูกน๊ะ จากคุณ : จุ๊บ=>เจ๋ เขียนเมื่อ : 7 ก.ค. 53 10:00:02

ความคิดเห็นที่ 34 พูดไม่ออก น้ำตาแตกอีกแล้ว จะคิดถึง พี่ฟานตลอดไปนะ... จากคุณ : มาดามสีเงิน เขียนเมื่อ : 7 ก.ค. 53 10:03:57

ความคิดเห็นที่ 35 หายจากห้องแมวไปนาน กลับมาน้ำตาไหลเลย จากคุณ : maxxx123 เขียนเมื่อ : 7 ก.ค. 53 10:06:21

ความคิดเห็นที่ 36 RIP นะลูก จากคุณ : ติรติรา เขียนเมื่อ : 7 ก.ค. 53 10:23:32

ความคิดเห็นที่ 37 มาช่วยรับเตฟานกลับบ้านคุณยายค่ะ   จากคุณ : ปูนิ่ม-อบพริกเกลือ เขียนเมื่อ : 7 ก.ค. 53 10:36:24

ความคิดเห็นที่ 38 จากคุณ : ~ เหมียวอารีย์ ~ เขียนเมื่อ : 7 ก.ค. 53 10:43:10

ความคิดเห็นที่ 39 หลับให้สบายนะลูกนะ อ่านทีไรร้องไห้ทุกที เข้มแข็งไว้นะคะคุณหนิง จากคุณ : MahhOnLine เขียนเมื่อ : 7 ก.ค. 53 11:45:46

ความคิดเห็นที่ 40 สู่สุขคตินะสเตฟาน .. จากคุณ : โออาอิชิ เขียนเมื่อ : 7 ก.ค. 53 11:48:28

ความคิดเห็นที่ 41 T.T จากคุณ : ban_ri เขียนเมื่อ : 7 ก.ค. 53 12:08:03

ความคิดเห็นที่ 42 อ่านแล้วอดร้องไห้ไม่ได้ ..คิดถึงสเตฟานนะจ๊ะ จากคุณ : Yungaza เขียนเมื่อ : 7 ก.ค. 53 12:40:31

ความคิดเห็นที่ 43 รักแม่ข้าวเหนียว และลุงฉีดาม ตั้งแต่ยังไม่มีม๋าเต พอมีม๋าเต ก็เลยไม่รู้จะเลือกรักคนไหนกว่าคนไหนดี เพราะน่ารักทั้งครอบครัว เห็นม๋าเตฟานตั้งแต่เล็กแต่น้อย ตอนนั้นแม่ฉิบรถยังเป็นแม่สองรถ เด๋วนี้สิบรถแล้วลูก หลายวันมานี้ยังคิดถึงม๋าเตฟานและยังไม่อยากจะเชื่อว่าม๋าเตจากไปแล้ว เตฟานนู๋จากไปเพื่อที่จะกลับมาใช่มั๊ยลูก กลับมาเป็นลูกชายสองขาของแม่หนิงสุดหล่อยังไงหล่ะกั๊บ เป็นกำลังใจให้แม่หนิงน๊า จากคุณ : One LoVe Family เขียนเมื่อ : 7 ก.ค. 53 12:45:53

ความคิดเห็นที่ 44 รักและคิดถึงสเตฟานค่ะ จากคุณ : supreya เขียนเมื่อ : 7 ก.ค. 53 12:49:34

ความคิดเห็นที่ 45 เตฟานกลับมาบ้านแล้ว ... ^^ เย้ จากคุณ : jeansbubble เขียนเมื่อ : 7 ก.ค. 53 12:57:34

ความคิดเห็นที่ 46 สเตฟานเสมอนะ.. บนโน้นนอกจากเพื่อน ๆ ก็ยังมีป้าฟี่อีกคนที่จะช่วยดูแลสเตฟานนะคะคุณหนิง.. Take Care ค่ะ จากคุณ : ถ้าใจเราจะยิ้มได้ทุกวัน เขียนเมื่อ : 7 ก.ค. 53 13:03:03

ความคิดเห็นที่ 47 ซาเทือนจายยย...น้องไปดีแล้วนะคะ จากคุณ : แจกันบนจันทร์เสี้ยว เขียนเมื่อ : 7 ก.ค. 53 13:32:31

ความคิดเห็นที่ 48 ตกลงว่าสเตฟานเป็นแมวสามสีตัวผู้ ของจริง...โอ้ววว ของหาดูยาก อย่างน้อยก็ได้เห็น จากคุณ : PusZehCat เขียนเมื่อ : 7 ก.ค. 53 13:40:07

ความคิดเห็นที่ 49 Bye Stephan จากคุณ : น้องเฟอร์บี้ เขียนเมื่อ : 7 ก.ค. 53 13:46:41

ความคิดเห็นที่ 50 จากคุณ : jin leng เขียนเมื่อ : 7 ก.ค. 53 14:07:54

ความคิดเห็นที่ 51 ต้อนรับกลับบ้านที่อบอุ่นนะ..เตฟาน จากคุณ : Hug ~ มากมาย เขียนเมื่อ : 7 ก.ค. 53 14:09:58

ความคิดเห็นที่ 52   ในที่สุดก็กลับถึงบ้านแล้วนะลูก..สเตฟาน จากคุณ : แม่แมวลูกสาม เขียนเมื่อ : 7 ก.ค. 53 14:22:45

ความคิดเห็นที่ 53 นั่งอ่านในออฟฟิศจะน้ำตาไหลแล้ว ขอกลับไปอ่านต่อที่บ้านนะคะ T  T เสียใจด้วยค่ะ จากคุณ : ป้าตัวกลม เขียนเมื่อ : 7 ก.ค. 53 14:23:17

ความคิดเห็นที่ 54 อ่านไปซับน้ำตาไป เตฟานกลับมาบ้านแล้วนะลูก จากคุณ : Clouseau เขียนเมื่อ : 7 ก.ค. 53 15:34:13

ความคิดเห็นที่ 55 ม๋าฟาน ห้ามไปฝึกวรยุทธ หื่น จากปี้เสือหื่นนะ แล้วก็ห้าม ไปจีบ สาว กิ้งก่าด้วย จากคุณ : รถถังหน้าบี้ เขียนเมื่อ : 7 ก.ค. 53 16:04:14

ความคิดเห็นที่ 56 ว่าจะฝากลูกชาย ลูกสาว ไปเทคแคร์เตฟานน้องใหม่ แต่คิดไปคิดมา จะคุยกันรู้เรื่องมั้ยเนี่ย คนละชาติ คนละภาษากันเลย อิอิ ความสวยงามของความทรงจำ จะเป็นสิ่งงดงามเสมอไปค่ะ. ฝันดีนะกั๊บเตฟาน จากคุณ : NERVOUS BREAKDOWN เขียนเมื่อ : 7 ก.ค. 53 16:53:07

ความคิดเห็นที่ 57 ............... ............... จากคุณ : missmeaw เขียนเมื่อ : 7 ก.ค. 53 17:22:22

ความคิดเห็นที่ 58 มารับเตฟานกลับบ้านด้วยคนนะคะ จากคุณ : ambrochia เขียนเมื่อ : 7 ก.ค. 53 19:53:47

ความคิดเห็นที่ 59 มารับเตฟานกลับบ้านด้วยคนนะคะ รักครอบครัวเตฟานนะจ๊ะ เป็นกำลังใจให้คุณหนิงและครอบครัวต่อไปค่ะ สู้สู้นะค่ะ จากคุณ : kaewmini เขียนเมื่อ : 7 ก.ค. 53 21:35:37

ความคิดเห็นที่ 60 กลับมาอยู่กับจุนยายเหมือนเดิมแล้วนะม๋าฟาน..... เมื่อเช้าเจอทู้นี้...นั่งอ่านที่ office ยังไม่ทันเท่าไหร่...น้ำตาร่วง เลิกอ่าน...เดี๋ยวกลับมาอ่านต่อที่บ้านก็ได้ กลับมาถึงบ้าน...อ่านต่อ... น้ำตาร่วงอีกแล้ว...และปวดหัวจนไมเกรนขึ้นเลยอ่ะ... เลิกอ่านอีกครั้ง..... ตอนนี้จะ 4 ทุ่มแล้ว กลั้นน้ำตาเอาไว้ก่อน... ต้องมาต้อนรับม๋าฟานกลับบ้านก่อน... กลับมาแล้วนะ...มาอยู่ด้วยกันเหมือนเดิม.... กลับมาอยู่กับทุกคนใน family อันอบอุ่นเหมือนเดิมนะม๋านะ จากคุณ : ไม่มีวันไหนที่ปลาคราฟไม่ดื้อ เขียนเมื่อ : 7 ก.ค. 53 21:55:20

ความคิดเห็นที่ 61 เตฟานสุดหล่อ กลับมาอยู่กับครอบครัวแล้วเนอะลูก ป้าหนิงก็อย่าเศร้าไปนะ เค้าจะตั้งกระทู้หมูอ้วนปลอบขัวญจุนยายหนิงนะ วันนี้ไปฟัดมา จากคุณ : กะปอมหน้าหวาน เขียนเมื่อ : 7 ก.ค. 53 22:42:53

ความคิดเห็นที่ 62 หมูอ้วนมาส่งพี่ฟาน  มาจุ๊บๆจุนยาย อย่าเศร้าน๊า จากคุณ : กะปอมหน้าหวาน เขียนเมื่อ : 7 ก.ค. 53 22:55:43

ความคิดเห็นที่ 63 ไม่อยากร้องไห้เลยจริงๆค่ะ  แต่ก็ร้อง ได้กลับมาอยู่บ้านแสนสุขแล้วนะสเตฟาน... จากคุณ : Beatles Forever เขียนเมื่อ : 8 ก.ค. 53 00:18:25

ความคิดเห็นที่ 64 ได้กลับบ้านมาอยู่กับแม่ กับลุง กับน้อง และยายแล้วนะลูก รักเตฟานเสมอนะ   .......แค่ได้คิดถึงก็เป็นสุขใจ....... จากคุณ : อุ้งมือแมว เขียนเมื่อ : 8 ก.ค. 53 05:04:40

ความคิดเห็นที่ 65 วันเสาร์ที่ผ่านมาเป็นวันเกิดของจุนยายป้าตุ้ย จุนยายได้มีโอกาสเข้าไปจุดเทียนในโบสถ์คริสต์ใกล้ๆกับที่ทำงาน จุนยายได้อธิษฐานขอพรจากพระเจ้า ช่วยส่งดวงวิญญาณของสเตฟานให้ไปสู่ยังที่สเตฟานชอบและเป็นสุข วันนี้ได้มีโอกาสอ่านกระทู้รับสเตฟานกลับบ้านจากจุนยายหนิง จึงได้ทราบว่าสเตฟานได้กลับบ้านแล้ว บ้านที่เป็นที่แห่งความสุขเสมอมาของสเตฟาน ขอให้สเตฟานมีความสุขกับภพใหม่นะครับ Good bye forever สเตฟาน...... จากคุณ : ป้าตุ้ยกล้วยกวน เขียนเมื่อ : 8 ก.ค. 53 06:21:03

ความคิดเห็นที่ 66   จากคุณ : เป็นใจเหลือเกิน เขียนเมื่อ : 8 ก.ค. 53 10:30:18

ความคิดเห็นที่ 67 เสียใจด้วยค่ะ จากคุณ : luckycatty (luckycatty) เขียนเมื่อ : 8 ก.ค. 53 14:16:07

ความคิดเห็นที่ 68 ไปแต่ตัว แต่หัวใจเขาอยู่กะเรา เนอะ จากคุณ : แก๊งค์แสบ เขียนเมื่อ : 8 ก.ค. 53 15:03:08

ความคิดเห็นที่ 69 น้ำตาไหลอีกแล้วเรา... จากคุณ : คนรักแมวมาก เขียนเมื่อ : 8 ก.ค. 53 18:57:09

ความคิดเห็นที่ 70 ฟานเอ๊ย .. ข้างบนมีคัตตอนบัตให้เล่นป่ะ แต่ก็คงไม่เหงาหรอกเน๊อะเพราะมีเพื่อนๆอยู่มากมาย หนูก็กลายเป็นเทวดาน้อยสุดหล่อของยายหนิงเลย// จากคุณ : สายกมล (สายกมล) เขียนเมื่อ : 8 ก.ค. 53 19:16:22

ความคิดเห็นที่ 71 RIP     จากคุณ : benjamam เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 53 21:33:34