แด่ข้าวฟ่างเพื่อนรักที่จากไป
|
|
แด่ข้าวฟ่างเพื่อนรักที่จากไป
๑.
รุ่งอรุณค่อยค่อยคลี่ตัวอย่างช้าช้า
เธอและฉันนั่งเคียงคู่กันเพื่อจะรอคอยแสงแรกแห่งวัน
เราสบตากันโดยไร้ถ้อยคำ
เราปลอบโยนกันโดยไร้วาจา
ทว่าเราต่างซาบซึ้งถึงความทุกข์เศร้าของกันและกัน
เพื่อนฉัน
ความทุกข์ทั้งมวลในโลกไม่มีทุกข์ใดเลวร้ายยิ่งกว่าทุกข์แห่งการพลัดพรากอีกแล้ว
เธอและฉันต่างรู้ดี
ใช่...เราต่างรู้ดี
๒.
ก่อนทิวากาลจะมาเยือน
เราทั้งสองต่างเดียวดายด้วยกันท่ามกลางความเหน็บหนาว
มีเพียงแววตาและการสัมผัสเท่านั้นที่สื่อถึงความรักระหว่างเรา
มีเพียงอดีตกาลเท่านั้นที่โอบกอดเราไว้ภายใต้ความสัมพันธ์
ให้ค่ำคืนนี้เป็นค่ำคืนของเราสองเถอะ
เดือนและดาวจะคอยเป็นสักขีพยานในความรักระหว่างเรา
๓.
ค่อยค่อยหายใจเข้าออกอย่างช้าช้า
เพื่อจะได้รับรู้ถึงมวลอากาศของโลกใบนี้
โลกที่เธอและฉันเคยโลดแล่นอยู่ร่วมกัน
ค่อยค่อยหลุบเปลือกตาลงอย่างแผ่วเบา
เพื่อจะได้จดจำ ใบหน้าของกันและกัน
เพื่อที่จะได้มองเห็น สายตาของกันและกัน
อีกสักครั้ง
ก่อนที่นกฟ้าจะบรรเลงคีตกวีแห่งการจากลาให้เรา
๔.
เหนือหลุมศพของเธอ
ฉันเชื่อว่าเราทั้งสองได้สดับซึ่งเพลงโศกของใบไม้ที่บรรเลงให้
เฉกเช่นดียวกับที่ฉันเชื่อว่า
หมู่มวลวิหกอันไร้ตัวตน
ได้โอบกอดดวงวิญญาณของเธอ
ไว้ในบทกวีที่ขับขานลำนำแห่งการต้อนรับ
ซึ่ง ณ ที่นั้น
ยังมีทุ่งหญ้าเขียวขจี
และสายน้ำที่ใสเย็น
ให้เธอได้โลดแล่นและแหวกว่าย
โบยบินไปเถอะดวงวิญญาณอันบริสุทธิ์
เพื่อนฉัน
ซักวันหนึ่ง
ทุ่งหญ้าที่เธอโลดเต้น
และสายน้ำที่เธอดำว่าย
จะมีร่างของฉันอยู่ร่วม
เฉกเช่นคืนวันนั้น
วันที่เราสองนั่งเคียงคู่กันเพื่อรอแสงแรกแห่งวัน
แสงศรัทธา ณ ปลายฟ้า
๑๓ กรกฎาคม ๒๕๕๓
แด่ข้าวฟ่างเพื่อนรักที่จากไปในยามสายของวันนี้ ตลอดคืนที่ผ่านมาเราอยู่ด้วยกันจนรุ่งเช้า ข้าวฟ่างจากไปเพราะแท้งลูก ตกเลือดเสียเลือดมาก อีกทั้งเขายังเป็นพยาธิในเม็ดเลือดด้วย เวลาเสียเลือดมากเลยอันตราย
แก้ไขเมื่อ 14 ก.ค. 53 11:15:09
| จากคุณ |
:
แสงศรัทธา ณ ปลายฟ้า  
|
| เขียนเมื่อ |
:
14 ก.ค. 53 10:55:17
|
|
|
| 
