ความคิดเห็นที่ 1 ข้อมูลเกี่ยวกับการวินิจฉัยโรคในกระทู้นี้ รวมไปถึงภาพบางภาพ หนิงแปลออกมาจากเอกสาร ที่เขียนโดย Diane D. Addie PhD BVMS MRCVS ด๊อกเตอร์ ไดแอน แอดดี้คือใคร ณ ตอนนี้ ขอบอกได้เลยค่ะ ว่าท่านเป็นคนที่คิดค้นทำวิจัยเกี่ยวกับเรื่อง FIP มาโดยตลอดเป็นเวลากว่า 18 ปี เรียกว่าเป็นแกนนำหลักของวงการสัตว์แพทย์ของโลกเลยก็ว่าได้ และผลการวิจัยของท่านถือว่าเป็นแหล่งข้อมูลหรือแหล่งข่าวหลักเกี่ยวกับ FIP ทั่วโลกค่ะ เอกสารนี้ เป็นเอกสารที่เกี่ยวข้องกับ FIP โดยตรงที่ท่านเขียนขึ้นมาเป็น e-book สำหรับให้คนที่สนใจดาวน์โหลดได้ในราคา 10 ดอลล่าร์ และเงินนี้จะเข้าไปยังกองทุนเพื่อการทำวิจัยโรค FIP ของท่านค่ะ เพื่อจัดซื้อจัดหาอุปกรณ์ รวมไปถึงยาต่างๆเพื่องานวิจัยโรคนี้โดยเฉพาะ หากท่านใดสนใจ หนิงอยากให้ไปช่วยอุดหนุนท่านค่ะ http://www.dr-addie.com/downloads.html อย่างน้อยเงินจำนวนนี้ของท่านไม่เสียเปล่า ถือว่าได้ช่วยสัตว์แพทย์ในการคิดค้นวิธีรักษาโรค FIP นะคะ แต่หากใครอยากได้จริงๆ ขอสำหรับผู้ที่สนใจจริงๆ เท่านั้นนะคะ ทิ้งอีเมล์ไว้ที่หลังไมค์ พร้อมเขียนเล่าให้หนิงด้วยค่ะ ว่าทำไมท่านถึงสนใจ หนิงจะพิจารณาส่งเอกสารนี้ให้ฟรีค่ะ (ซึ่งหนิงเสียเงินโหลดมา) ขอคนที่สนใจจริงๆ และสามารถนำไปใช้ประโยชน์ได้จริงเท่านั้นนะคะ เอกสารเป็นไฟล์ pdf มี 12 หน้าค่ะ จากคุณ : NSY เขียนเมื่อ : 15 ก.ค. 53 06:01:04

ความคิดเห็นที่ 2 เอาล่ะ มาเข้าเรื่องเสียที ลักษณะและอาการของโรค FIP ก่อนอื่นเลยสำคัญมากค่ะ ที่จะต้องเข้าใจถึงความแตกต่างระหว่าง feline infectious peritonitis (FIP) และ feline coronavirus (FCoV) infection FIP คือโรค FCoV คือไวรัส ที่(อาจจะ)ทำให้เกิดโรค FIP ซึ่งแมวส่วนใหญ่ ที่ได้ติดเชื้อโคโรน่าไวรัสไปแล้วนั่น กว่า 90-95% สามารถมีชีวิตที่ปกติ แข็งแรงดี และอายุยืนยาว และ FIP คือโรคที่ทำลายภูมิคุ้มกันของแมวที่ติดเชื้อโคโรน่าไวรัส feline coronavirus (FCoV) คุณคิดว่าแมวของคุณเป็น FIP จริงๆ หรือ ? จากเอกสารของคุณหมอแอดดี้ได้บอกเอาไว้ว่า เจ้าโรคนี้ มันค่อนข้างตรวจวินิจฉันได้ยากมาก สัตว์แพทย์ที่ไม่มีประสบการณ์พอ มักจะยึดจากผลตรวจเลือดจากเทสคิท Cornavirus test ที่ได้ผลเป็นบวกนั้นว่าจะต้องเป็น FIP เสมอ ซึ่งจริงๆ แล้ว อาจจะไม่ใช้โรค FIP แม้แต่น้อย จากคุณ : NSY เขียนเมื่อ : 15 ก.ค. 53 06:18:00

ความคิดเห็นที่ 3 เมื่อคราวสเตฟาน หมอได้ส่งเซรั่มไปตรวจหาค่าภูมิคุ้มกัน feline coronavirus (FCoV) เหมือนกันค่ะ ได้ผลเป็นลบด้วยซ้ำ แต่ในตอนหลังมาตรวจอัลตร้าซาวด์ช่องท้อง ดูตับไตไส้พุง และเจาะน้ำในช่องท้องออกมาตรวจ จึงได้รู้ว่าเป็น FIP แน่ๆ เพราะน้ำในช่องท้องของเสตฟานเป็นสีเหลือง ขุ่นเข้ม เหนียวหนืด เวลาเขย่าจะเป็นฟองอยู่นาน คิดดูเอาเถอะ ว่าโรคนี้มันทั้งถึก ทั้งหน้าด้านปานนังอุษาเรื่องไทรโศกเสียไม่ปาน กว่าจะรู้ว่าเป็นแน่แล้ว ก็สายเกินแก้ หลานอิชั้นป่วยร่วมสองเดือน หมอฝรั่งตรวจไม่เจอสักทีว่าเป็นอะไร พอรู้ว่าเป็นอะไร ก็ทำอะไรไม่ได้แล้ว แล้วมันก็ไม่ทำอะไรด้วย เรียกว่าถ้าไม่พาไปพุท ก็คงปล่อยให้ป่วยหนักตายไปเอง แก้ไขเมื่อ 15 ก.ค. 53 06:24:49 จากคุณ : NSY เขียนเมื่อ : 15 ก.ค. 53 06:24:19

ความคิดเห็นที่ 4 ขนาดตรวจจากชุดตรวจแล้วก็ใช่ว่าจะใช่เสมอไป แม้ผลจะขึ้นว่าเป็นบวก (ของเตฟานผลเป็นลบก็ยังเป็น FIP เลย) และอาการโดยทั่วไปแล้ว มันก็เป็นอาการของแมวป่วยทั่วไป ที่สามารถบ่งบอกได้ถึงโรคอื่นๆ ที่ไม่ใช่ FIP หากเป็นแบบเปียก wet FIP ก็ต้องตรวจจากน้ำในช่องท้องเท่านั้น (ซึ่งพอมีน้ำออกมาแล้ว ก็เรียกว่าเป็นอาการสุดท้ายแล้วค่ะ แมวก็ไม่ไหวจะรักษาแล้วพอดี) และหากเป็นแบบแห้ง dry FIP ยิ่งวินิจฉัยยากใหญ่ จนกว่าจะผอมแห้งตาย เหลือแต่หนังหุ้มกระดูกจริงๆ (น่าสงสารมาก) และถ้าต้องการยืนยันให้แน่ใจ ก็ต้องผ่าร่างพิสูจน์เท่านั้น จากคุณ : NSY เขียนเมื่อ : 15 ก.ค. 53 06:32:10

ความคิดเห็นที่ 5 อาการโดยทั่วไปที่พบเจอใน wet FIP มีน้ำในช่องท้อง หรือภาวะท้องมาน มีน้ำในช่องปอด หรือน้ำในช่องอก จนทำให้หายใจลำบากหรือต้องหายใจทางปาก เบื่ออาหาร (แต่ก็พบว่าแมวบางตัวก็ยังสามารถกินอาหารแบบปกติได้อยู่) น้ำหนักลด มีไข้ต่อเนื่อง (แต่ไข้จะไม่สูง) เซื่องซึม อาการโดยทั่วไปที่พบเจอใน dry FIP เบื่ออาหาร น้ำหนักลด มีไข้ต่อเนื่อง เซื่องซึม อ่อนแอ จมูกและเหงือกมีสีเหลือง และมีอาการทางประสาทร่วมด้วย เช่น เดินไม่ตรงทาง ลูกตาสองข้างไม่เท่ากัน ชัก มีอการสั่น พฤติกรรมเปลี่ยนไป อัมพาต สีของดวงตาเปลี่ยนไป โดยบริเวณรอบนอกดวงตาเปลี่ยนเป็นสีแดงเข้ม ดูได้จากรูปค่ะ ( สีตาของสเตฟานก็เปลี่ยนนะคะ แต่ไม่เข้มเหมือนในรูป ทำให้หนิงคิดเหมือนกัน หรือว่าหลานเราเป็นทั้งแบบเปียกแบบแห้งที่เค้าว่าร้ายแรงที่สุด โถ หลานยาย ) . แก้ไขเมื่อ 15 ก.ค. 53 07:51:05 จากคุณ : NSY เขียนเมื่อ : 15 ก.ค. 53 06:48:53

ความคิดเห็นที่ 6 ลูกรักเค้าก็ตายจากไปด้วยโรคนี้คะ แบบเปียก พาหาหมอ ทุกสองวัน จนเค้าไม่สามารถทนอยู่ได้  พอเจออยู่ได้ไม่เกินอาทิตย์นึงจริงๆ ตอนนี้ยังไม่มีใครมาแทนหนูแอลได้เลย เขียนแล้วก็คิดถึง งิงิ จากคุณ : คุณนุ่มนิ่ม เขียนเมื่อ : 15 ก.ค. 53 06:56:49

ความคิดเห็นที่ 7 นอกจากอาการทางด้านคลีนิควิทยาแล้วนั้น ซึ่งบางทีก็ไม่สามารถแน่ใจว่าใช่แน่นอนนะคะ ให้ดูจากองค์ประกอบทางด้านอารเลี้ยงดูไปด้วย อย่างที่บอก ว่าโรค FIP นี้ เกิดขึ้นเพราะความเครียด ที่ผ่านมา หากแมวของท่านเครียดร่วมด้วยจนเกิดอาการของโรคนี้ ก็เป็นจุดที่น่าสงสัยอย่างมากค่ะ ว่ามันจะเป็น FIP แน่ๆ ของหนิงนะ คิดว่าเป็นเพราะมีแมวใหม่อย่างยัยหวานเข้าบ้านมา แล้วสเตฟานเค้าเกิดความอิจฉาอยู่เงียบๆ ยายมันก็ชะล่าใจ เพราะเห็นว่าพี่น้องเค้าก็รักกันดี เล่นกันดี เข้ากันได้ดีก่อนใคร แต่ใจจริงแล้ว สเตฟานเค้าคงเก็บความชอกช้ำใจไว้ทุกครั้งที่เห็นยายอุ้ม ยายโอ๋ยัยหวาน เวลาเล่นของเล่นกัน หวานมันเป็นแมวเด็กกว่า มันก็จะรีบแจ้นมาเล่นมาแย่งของเล่นของพี่ก่อน ซึ่งหลายครั้ง ที่หนิงแอบเห็นว่าเค้าเลือกที่จะนอนมองน้องเล่นอยู่ใกล้ๆ มากกว่าที่จะเป็นคนเล่นเอง ยายมันจะไปรู้ จะไปเข้าใจอะไรล่ะ คิดอยู่แค่ว่า เตฟานเป็นเด็กดี เสียสละให้น้อง เป็นสุภาพบุรุษจริงๆเลยลูก .. แต่เปล่าหรอก ยายมันเข้าใจผิด และอาจจะผิดมาตั้งแต่ต้นเลยก็ได้ . จากคุณ : NSY เขียนเมื่อ : 15 ก.ค. 53 07:06:37

ความคิดเห็นที่ 8 ร้องไห้อีกแล้ว คิดถึงหลาน ... เมื่อหลายวันก่อนฝันเห็นเค้า ในฝันหนิงกำลังนั่งพิมพ์อะไรสักอย่างอยู่หน้าคอมนี่แหละ พลันก็มีมือนึงมาจกๆ เกี่ยวๆ ตะปบๆ มือนั้นเป็นมือแมวลายเสือที่คุ้นเคย รีบหันหน้าไปดู จึงได้เห็นว่าเป็นสเตฟาน ซึ่งปกติตกนที่เค้ายังอยู่ เค้าชอบมานอนเฝ้ายายข้างๆจอคอมเสมอ และพอเวลายายพิมพ์ๆ เค้าจะชอบแกล้งเอามือมาจกๆ มาตะปบยายเบาๆ ไม่ให้พิมพ์ ในฝันเจอกันประมาณสองนาทีได้มั้ง ดีใจมากที่เจอเค้า และดูเหมือนเค้าเองก็ดีใจที่ได้เจอหนิง หนิงลูบตัวลูบหัวเค้าด้วยความรักและความคิดถึง เค้าเองก็หลับตาพริ้มและกรนครืดคราดในลำคอเบาๆเช่นกัน แต่ก็ได้เจอกันแป้บเดียว ก็ตกใจตื่น หนิงลืมตารีบลุกขึ้นมองหาหลานในความมืด แต่ก็ไม่มีแม้เงา แอบนอนร้องไห้คนเดียวเงียบๆ เพราะกลัวว่าพอ่แมวจะตื่น ยายเชื่อนะ ว่าเป็นหนูที่มาหายาย เพราะตั้งแต่เค้าจากไป หนิงไม่เคยฝันถึงเค้าเลย บางครั้งดึกๆ ดื่นๆ นอนไม่หลับก็ลุกขึ้นมานั่งเงียบๆคนเดียวในความมืด พยายามเพ่งมองตรงมุมตรงซอกที่เค้าเคยอยู่ หวังว่าอาจจะได้เห็นเงา หรือเสียงอะไรก๊อกๆแก๊กๆ บ้าง แต่ก็ไม่มีเลย ภาพในฝันนั้นยังติดตาติดใจอยู่ถึงทุกวันนี้ เตฟานยังหล่อเหมือนเดิมนะคะ แววตาสดใส ดูดีมีความสุข เหมือนในคลิปนี้ล่ะค่ะ ยายคิดถึงหนูเหลือเกินลูก คิดถึงจนปวดใจ .... . จากคุณ : NSY เขียนเมื่อ : 15 ก.ค. 53 07:19:17

ความคิดเห็นที่ 9 วันนี้คงพอแค่นี้ก่อนค่ะ ยังไงเพื่อนๆ คนไหนอยากจะร่วมแชร์ประสบการณ์หรือข้อมูลอะไร ก็สามารถเขียนเป็นคอมเม้นท์ทิ้งไว้ได้เลยนะคะ แล้วขอแรงช่วยกดเก็บเข้าคลังกระทู้ด้วยค่ะ เพราะหนิงเชื่อเป็นอย่างมาก ว่ามันจะเป็นประโยชน์ไม่มาก็น้อยสำหรับพ่อแมวแม่แมวรุ่นหลังที่จะต้องมาพบมาประสบเจอกับเจ้าโรคร้ายนี้ กระทู้หน้าหนิงจะเขียนเรื่องการปฏิบัติและวิธีดูแลแมวป่วยโรคฟิ๊ฟค่ะ วันนี้ขอลาไปก่อน จะรีบไปนอนเผื่อจะฝันถึงหลานหน้าม๋าอีก . จากคุณ : NSY เขียนเมื่อ : 15 ก.ค. 53 07:30:57

ความคิดเห็นที่ 10 Sweet Dream ! Sleep Tight ! จ้าหนิง จากคุณ : KatZyBoy เขียนเมื่อ : 15 ก.ค. 53 07:40:20

ความคิดเห็นที่ 11 หมูอ้วนเอาขรี้มูกมาป้ายจุนยายจ๋า คริๆ หายเศร้านะจุนยายนะ จากคุณ : กะปอมหน้าหวาน เขียนเมื่อ : 15 ก.ค. 53 07:40:22

ความคิดเห็นที่ 12 #8 จากคุณ : พับเผื่อย เขียนเมื่อ : 15 ก.ค. 53 11:17:58

ความคิดเห็นที่ 13 จากคุณ : One LoVe Family เขียนเมื่อ : 15 ก.ค. 53 11:32:21

ความคิดเห็นที่ 14 คิดถึงเตฟานเหมือนกันค่ะ จากคุณ : ฌ เฌอคู่กัน เขียนเมื่อ : 15 ก.ค. 53 12:23:01

ความคิดเห็นที่ 15 ยังดูคลิปไม่ได้เพราะอยู่ที่ออฟฟิศ แต่คห.9 สเตฟานหล่อมาก... คิดถึงนะไอ้ยูกม๋าเอ๊ย.. จากคุณ : ถ้าใจเราจะยิ้มได้ทุกวัน เขียนเมื่อ : 15 ก.ค. 53 16:42:14

ความคิดเห็นที่ 16 แงๆๆ  คิดถึง สเตฟาน จัง หล่อมาก   แต่ในคลิป แอบ ขำ  พี่ฉีดาม เห็นแต่ลูกกะตา ทำหน้า ไม่สนใจใครด้วย คุณหนิง  รักษาสุขภาพด้วยนะคะ หลานคงคิดถึงยาย น่ะค่ะ จากคุณ : geeoun_kk เขียนเมื่อ : 15 ก.ค. 53 16:50:53

ความคิดเห็นที่ 17 ตอนนี้เป็นคนนึงค่ะ ที่กำลังทำใจอยู่ เพราะลูกชายกำลังจะตายด้วยโรคนี้ อยากบอกว่าทุกครั้งที่เข้ามาอ่านทู้ของคุณหนิง ร้องไห้ตามทุกครั้งค่ะ คิดว่าเมื่อวันที่เค้าจากเราไปแล้วจิงๆ คงทำใจไม่ได้เหมือนกัน เพราะเรามีกันแค่สองคนแม่ลูก แค่ตอนนี้เค้าไปแแอดมิดที่ คลินิค ทุกครั้งที่เปิดประตูเข้าห้อง แล้วไม่มีเค้ามายืนรอที่หน้าประตูเหมือนเคย ก็ได้แต่เศร้าใจทุกคร้ง ขอบคุนคุณหนิงนะคะที่ให้ความรู้ แต่มันคงสายไปแล้วสำหรับดิชั้น.. แม่รักหนูนะคะ..แมวเหมียวน้อยของแม่ จากคุณ : ทิกเกอร์ (misia_ann) เขียนเมื่อ : 15 ก.ค. 53 16:53:20

ความคิดเห็นที่ 18   คห.8 ... ตองว่าเตฟานเค้ามาหาคุณหนิงนะคะ อาจจะมาลา แล้วก็มาบอกว่า "ป๋มสบายดีกั๊บ ยายไม่ต้องห่วง ไม่ต้องร้องไห้แล้วนะกั๊บ ป๋มไม่เจ็บ ไม่ปวดอีกแล้ว" 2 ปีที่แล้ว นกเราตาย เค้าก็มาลาค่ะ ไม่ได้มาหาในฝันด้วย เดินเข้าบ้านแล้วเห็นเค้าเดินอยูตรงกำแพงบ้าน เดินไปเดินมาซักพักก็บินหายไปบนท้องฟ้าค่ะ เหมือนจะมาบอกว่า "นู๋สบายดีแล้วค่า ไม่เจ็บแล้ว นู๋จะอยู่บนฟ้ามองพี่เสมอนะคะ" จากคุณ : เนียงตะคุง เขียนเมื่อ : 15 ก.ค. 53 21:35:29

ความคิดเห็นที่ 19 กำลังค้นหาเรื่องโรคนี้พอดีเลยคะ ขอบคุณคุณหนิงมาก ๆ นะคะที่เอามาแบ่งปันกัน ... จากคุณ : หม่ามี้ของม่าเหมียว เขียนเมื่อ : 16 ก.ค. 53 00:23:48

ความคิดเห็นที่ 20 เเวะมาเก็บความรู้ + ให้กำลังใจคุณหนิงเหมือนเคยค่ะ ปล.แอบร้องไห้ เพราะคห .8 จากคุณ : noonmini เขียนเมื่อ : 16 ก.ค. 53 01:05:10

ความคิดเห็นที่ 21 คิดถึงนะคับเตฟาน ไม่อยากจะเชื่อเลย   จากคุณ : อุ้งมือแมว เขียนเมื่อ : 16 ก.ค. 53 09:13:28

ความคิดเห็นที่ 22 ให้กำลังใจนะคะ เราอ่านแล้วก็น้ำตาไหล จากคุณ : ยุ้ยหัดเขียน เขียนเมื่อ : 16 ก.ค. 53 12:16:09

ความคิดเห็นที่ 23 ขอบคุณมากครับ สำหรับความรู้ จากคุณ : แฟนผมเป็นยอดมนุษย์ เขียนเมื่อ : 17 ก.ค. 53 20:40:54