ครอบครัวหลิวหลิวขอร่วมก๊วนกะพี่ๆด้วยน่ะค่ะ
|
|
ครอบครัวของเราเป็นครอบครัวที่รักสุนัขมาก บ้านเราจึงมีจึงมีสุนัขหลากหลายพันธ์และหลายสิบชีวิต เรียกได้เลยว่าเราน่ะโตมากะหมาเลยก็ว่าได้ อิอิ วันนี้ เรามาเริ่มตั้งแต่ตัวแรกของครอบครัวเราเลยล่ะกัน ชื่อ เจ้ายุ่ง ตัวนี้ตอนนี้กลายเป็นคุณทวดยุ่งไปแล้ว เพราะเจ้ายุ่งเนี้ยน่ะมันมาอยู่กะเราตั้งแต่สมัยพ่อกะแม่เราจีบกันล่ะ ง่ายๆก็คือ ก่อนเราเกิดอ่ะ ตอนนี้เราก็ไม่อยากจะบอกเลยว่าอายุเราน่ะ ปาเข้าไป 26 ปีล่ะ อิอิ เพื่อนๆคิดเอาก็แล้วกันว่าคุณทวดยุ่งของเราจะอายุเท่าไหร่แล้ว......เจ้ายุ่ง มันเป็นหมาพันธุ์มิเนเจอร์ พินเชอร์ มันซนมาก........กัดทุกอย่างที่ขวางหน้า แม้กระทั่งมือหรือเท้าเราทีห้อยลงมาจากเตียงหรือโซฟา มันใจนักเลงด้วยน่่ะถึงแม้ว่ามันจะเป็นเพียงผู้หญิงตัวเล็กๆก็เถ่อะ มันสู้ตายเลยล่่ะใครอย่าได้มาแหยมมันเชียวอิอิ......และเพราะความซนเนี้ยแหล่ะมันถึงได้ชื่อ...เจ้ายุ่ง...ครอบครัวเราจะย้ายบ้านบ่อยมากเพราะพ่อเราเป็นข้าราชการ แต่เราก็ไม่เคยทิ้งสมาชิกตัวสำคัญของบ้านเราเลย ทุกที่ที่พวกเราไปเราจะมีเจ้ายุ่งไปด้วยเสมอ และแล้ววันนึงที่จ.นครสวรรค์ เจ้ายุ่งของเราก็แอบไปมีสัมพันธ์กับเจ้าหมาข้างบ้านพันธุ์เดียวกันเนี้ยแหล่ะ ครอบครัวเรากับครอบครัวนั้นไม่มีใครรู้ถึงความสัมพันธ์ของคู่นี้เลย 555 มีแต่ทักกันว่าพักนี้เจ้ายุ่งมันอ้วนขึ้นน่ะลดอาการลงหน่อย มันจะเดินไม่ไหวแล้ว ว่ากันไปนั่่่่่น จนกระทั่งวันที่เราและครอบครัวถึงขั้นแทบช็อค! เมื่อวันนึงกลับมาที่บ้านเจ้ายุ่งได้หายไป แม่บ้านก็หาไม่เจอเรียกยังไงก็เงียบพวกเราตกใจกันใหญ่ หากันให้ควักไปหมด ใจนี่โคตรกลัวเลย กลัวว่ามันจะออกไปนอกบ้านแล้วรถจะชนมัน ตอนนั้นน่ะเราร้องไห้ล่ะเพราะกลัวมาก.....แต่แล้วพวกเราก็ต้องยิ่งตกใจมากไปอีกเพราะที่รั้วข้างบ้านน่ะมีรู...เบ่อเลิ่มเลย ตายๆๆๆๆๆ ไอ้ยุ่งหนีไปไหนเนี้ย.....ตอนนั้นพวกเราก็เริ่มใจชื้นขึ้นมาหน่อยแล้วแหล่ะ เพราะคิดกันเอาเองว่ายุ่งคงไปเที่ยวข้างบ้าน เพราะมันไม่ได้ออกไปทางรั้วหน้าบ้านเลย มันคงไม่ไปที่ถนนหรอก ว่าแล้วพวกเราก็เลยเดินไปจะไปถามคนข้างบ้านว่าเห็นเจ้ายุ่งของเราไหม.....แต่แล้วเราก็ต้องตกใจอีกครั้ง เมื่อ เพื่อนบ้านของเราก็เดินมาหาเราเหมือนกันแล้วถามเราว่า......เห็นน้องหมาของเขาไหม...แป่ววววววววววววว เอาล่ะซิ ตอนนั้นพวกเราคิดไรกันไม่ออกเลย คุยกันไปคุยกันมาก็รู้ว่าเป็นพันธุ์เดียว.....หรือว่ามีคนมาขโมยพวกมันไป (เอาเข้าไป คิดกันแต่เรื่องดีๆๆ) ในขณะที่พวกเราทั้งสองครอบครัวกำลังคิดกันอยู่นั้น เสียงแม่บ้านก็ดังขึ้นมาว่า....คุณค่ะเจอเจ้ายุ่งแล้วค่ะ.....โห....เสียงสวรรค์เลย ทุกคนรีบวิ่งกรูกลับเข้าไปในบ้านเรา แม่บ้านบอกว่าอยู่แถวกอกล้วย พวกเราก็เลยเดินไปดู และสิ่งทีทำให้พวกเราตกตะลึงก็คือ เจ้ายุ่งของเรานอนอยู่บนพวกใบกล้วยและต้นกล้วยแห้งๆ ที่ถูกดัดแปลงให้เป็นที่นอนอันอ่อนนุ่ม พร้อมด้วยเจ้าตัวเล็กๆอีก 4 ตัว ข้างๆกันนั้นก็มีหนุ่มรูปหล่อตัวนึงคอยนั่งให้กำลังใจเจ้ายุ่งอยู่ไม่ห่าง พวกเราได้แต่อึ้งกิ่มกี่ (ญาติฝ่ายชายยิ่งเงียบใหญ่...)
พ่อเลยถามขึ้นมาว่า...มันแอบไปรักกันตอนไหนเนี้ย แค่นั้นแหล่ะ เสียงหัวเราะของทุกคนก็ตามมา....หลังจากนั้นทั้สองครอบครัวก็ไม่เป็นอันทำไรกันเลย นอกจากนั่งดูสมาชิกใหม่ อิอิ เจ้าตัวเล็กออกมาแข็งแรงดีทุกตัว มีผู้หญิง 3 ผู้ชาย 1 เจ้ายุ่งและแฟนดูมีความสุขมาก.....ช่วยกันเลี้ยงลูกใหญ่
อ๋อ เราลืมบอกไปแฟนเจ้ายุ่งชื่อ แฟนต้า ต่อมาแฟนต้าเริ่มไม่ยอมกลับบ้านและถ้าหากเจ้าของเอามันไปขังไว้เมื่อไหร่มันจะไม่ยอมกินข้าวกินปลาเลยก็ว่าได้ (ประท้วงว่างั้น) เจ้าของของแฟนต้าก็หนักใจมาก ประกอบกับเขาจะต้องย้ายบ้าน เขาจึงกลัวว่าแฟนต้าจะตรอมใจเพราะคิดถึงเจ้ายุ่งและลูกๆ พ่อเราก็เลยเสนอไอเดียว่า งั้นขอแฟนต้าเลยล่ะกัน จะเลี้ยงให้อย่างดีเลย อย่าพรากลูกพรากพ่อเลยสงสารมัน ว่าไปนั่นพ่อเรา อิอิอิ
ครอบครัวแฟนต้าก็เลยตกลง....เพราะเห็นแก่ครอบครัวของแฟนต้ามัน....
และเขาคงเห็นว่าบ้านเรารักหมามากด้วยแหล่ะ วันที่เขาย้ายน่ะเขาร้องไห้เลยน่ะ เข้ามากอดแฟนต้าแฟนต้าก็ดูหงอยๆๆไปเลย เราก็เลยเดินไปลูบหัวมันแล้วบอกมันว่า อยู่กะเราน่ะเราจะดูแลแฟนต้าเองอีกอย่างเดี๋ยวครอบครัวแฟนต้าก็มาเยี่ยม.....ใครจะว่าเราบ้านั่งพูดกะหมาก็เถ่อะ แต่เราว่าพวกมันฟังเรารู้เรื่องนะ นับตั้งแต่นั้นมาแฟนต้าก็คือสมาชิกอีกหนึ่งตัวของบ้านเรา
เราเลยมีสมาชิกทั้งหมด 6 ตัว 555 พวกมันโตขึ้นมาเป็นหมาที่น่ารักทุกตัว
สาวๆมีชื่อ เจ้าสร้อย เจ้าอิ๋งอิ๋ง เจ้าเบนซ์ และเจ้าโชคดี พวกเราก็เลี้ยงมันมาเรื่อยๆ จนเมื่อสาวๆโตเต็มที่ เพื่อนๆรู้ใช่ไหมค่ะว่าอ่ะไรจะเกิดขึ้น.......... ถูกต้องค่ะฤดูผสมพันธุ์ เอาล่ะซิคราวนี้ คุณพ่อแฟนต้ากะคุณลูกโชคดี เริ่มทะเลาะกันอย่างรุนแรง...เพราะหน้ามืด.....55555 แล้วพอดีว่าตอนนั้นเพื่อนของพ่อเราต้องการแบ่งน้องหมาให้คนอื่นเลี้ยงพอดี แต่มีข้อแม้ว่าต้องเอาหมาลูกผสมมิเนเจอร์กับพุดเดิ้ลมาด้วย อิอิ พ่อเราเลยตกลงเอามาทั้งสองตัวเลย ด้วยความที่ว่าไม่ต้องการให้พ่อลูกและพี่น้องผสมกันเอง สรุปตอนนั้นครอบครัวเราก็เลยมีสมาชิกทั้งหมด 8 ตัว แต่เป็นครอบครัวเล็กๆ เพราะพวกมันตัวเล็กนิดเดียวเอง อิอิ สองสมาชิกใหม่ มีชื่อว่า เจ้าเพชร กับสาวน้อยยู่ยี่ ลูกผสมมิเนเจอร์กะพุดเดิ้ลที่ว่านั่นแหล่ะ ส่วนเจ้าเพชรนี่พันธ์แท้ พวกเราอยู่ด้วยกันมาอย่างมีความสุขแบบว่าไปไหนไปกัน ย้ายไปไหนก็ย้ายไปกันหมดอย่างนี้มาตลอด.....จนมาถึงจ.สิงห์บุรี
เจ้าเบนซ์ของเราโชคร้ายโดนงูกัดตาย คืนนั้นยุ่งกับแฟนต้าเห่าเสียงดังมาก
จนทุกคนในบ้านต้องตื่นมากลางดึกกันหมด แล้วเราก็ได้ยินเสียงเหมือนหมากัดกัน พวกเรารีบไปกันที่หลังบ้านแล้วพวกเราก็เห็นทุกตัวนั่งล้อมวงกันอยู่ พอเดินเข้าไปดูใกล้ๆ พวกเราก็ต้องตกใจเพราะเจ้าเบนซ์ที่เคยวิ่งดักหน้าดักหลังเรานอนแน่นิ่ง ไม่ลืมแม้กระทั่งตา....เราพยายามเข้าไปปั๊มหัวใจมันและเขย่าตัวมัน เรียกชื่อมันยังไง มันก็เงียบ ทำอยู่อย่างนั้นหลายครั้งปากก็เรียกชื่อเบนซ์ ตื่น ตื่น ซิ เบนซ์ จนเหลือบไปเห็นที่ขาของมันมีแผลเล็กๆและมีเลือดออกซิบๆ เราก็งงๆว่ามันแผลอะไร แล้วพ่อเราก็เดินมาหาพร้อมกับซากของงูเห่าตัวหนึ่ง พอเห็นแค่นั้นแหล่ะแม่เราก็โทรหาหมอ ให้มาตรวจน้องหมาที่บ้านทุกตัวเป็นการด่วน (ตอนนั้นตี 3 )อิอิ คุณหมอก็มาให้น่ะ ผลตรวจออกมาไม่มีไรทุกตัวปลอดภัยดี แต่เจ้าเบนซ์จากพวกเราไป.....หมอบอกว่าพอเจ้าเบนซ์โดนกัด พวกที่เหลือคงไปช่วยกันกัดงู ดูเอาเถ่อะว่าพวกมันน่ะซ่าขนาดไหน มันเป็นความผิดของพวกเราเองที่ไม่ได้ขังพวกมัน พวกเราคิดว่าถ้าเลี้ยงหมาขังมันจะทำให้สุขภาพจิตของพวกเขาเสีย พวกเราเลยไม่ขังพวกเขาในกรง แต่ก็มีกรงให้น่ะพวกเขาก็จะนอนในกรงนั่นแหล่ะ เพียงแต่ว่าอยากออกตอนไหนก็ออกได้เท่านั้นเอง เรานอนร้องไห้ทั้งคืนเลยเพราะเราเห็นมันมาตั้งแต่เด็ก มันใจหายยังไงไม่รู้ ทุกตัวที่เหลือก็หงอยไปเลย ตั้งแต่นั้นมาเรากับที่บ้านเลยลงความเห็นว่า ตอนกลางคืนพวกเราจะขังครอบครัวตัวน้อยของเราไว้ในกรง จะไม่ยอมให้เกิดเหตุการณ์แบบเดิมเกิดขึ้นอีก แล้วมันก็ไม่เคยเกิดขึ้นอีกเลย สรุปตอนนั้นสมาชิกครอบครัวตัวน้อย ของเราเลยเหลือสมาชิกทั้งหมดแค่ 7 ตัว พวกมันพยายามจะมีสมาชิกใหม่ให้บ้านเราหลายต่อหลายครั้ง แต่มันไม่เวิร์คแฮ่ะ ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน อิอิ สงสัยพี่เพชร เก่งไม่พอ 5555
แต่งูที่สิงห์บุรีเยอ่ะมากน่ะ เพราะมันมีนาเย่อะมั้ง ประกอบกับหมู่บ้านที่เราอยู่น่ะอยู่ใกล้นาด้วย พ่อเราเลยมีไอเดียใหม่ คือ...หาหมาตัวโตมาเลี้ยงงูจะได้กลัว ว่างั้น.......วันนี้เอาแค่นี้ก่อนน่ะ พรุ่งนี้เราจะเอารูปครอบครัวตัวน้อยมาฝาก แล้วสมาชิกของครอบครัวนี้จะมีจะมีใครมาเพิ่มอีก เราจะมาเล่าให้ฟังต่อคราวหน้าน่ะจ๊ะ วันนี้ไปก่อนล่ะจ้า..........
| จากคุณ |
:
Liukiu 
|
| เขียนเมื่อ |
:
22 ก.ค. 53 13:05:17
|
|
|
| 
