*** อ้วนสะพานลอย วันนี้เสนอตอน "ฉันก็อยากจะพูดภาษาคนได้เหมือนหร่อนนั่นแหละย่ะ แม่คนอ้วน!" ***
|
|
วันหยุดทั้งที ไม่ได้ไปไหน ไม่ได้ไปหาแม่ (แต่ฮัลโหลแล้ว) ก้ออย่าปล่อยเวลาให้เสียเปล่า
เล่าเรื่องอ้วนดีกว่า! อัพเดทมาก สดๆ ร้อนๆ เมื่อบ่ายและค่ำที่ผ่านมา....
...ไม่ได้มาซะนานนมยาม ไม่รู้จำกันได้หรือเปล่า แหะๆ...
ก้อเรื่องมันมีอยู่ว่า วันนี้เราจะออกไปซื้อของที่โลตัส ก้อเลยต้องมีเหตุให้ไปรอรถที่สะพานลอยอ้วน ก่อนเดินไปถึงก้อแวะซื้อกาแฟที่ปั๊ม ระหว่างรอ ตาก้อเพ่งไปบริเวณที่คิดว่าน่าจะเจอ
แล้วก้อเจอจิงๆ เห็นนอนอืดอยู่ เป็นเคิร์ฟที่โป่งนูนมาก อยากบอก - -*
เอาล่ะ เมื่อเห็นเป้าหมายแล้ว เราก้อควรต้องมีของติดไม้ติดมือไปฝากซะหน่อย ว่าแล้วก้อเดินฝ่าละอองฝนไปซื้อหมูปิ้งให้เค้าซะหน่อย เดี๋ยวเกิดงอนขึ้นมาจะต้องมาง้อกันอีก
ซื้อหมูปิ้งเสร็จ ฝนเจ้ากรรมก้อตั้งท่าจะเท ... เราก้อจ้ำๆๆๆ เดินไปให้ถึงไว พอไปถึง แหมมมมมมมมมมมมมม อ้วนมันแอ๊ดว๊านมาก มันเข้าใจเตรียมการ จากตะกี้นอนอืดอยู่บนทางเดิน ตอนนี้หนีไปนอนในตู้โทสับ เต็มตู้พอดี - -* ที่บอกว่ามันแอ๊ดว๊านไม่ใช่อะไร คือมันมี 3-4 ตู้ แต่ตู้ที่อ้วนเลือกนอนคือ ตู้ที่มีแต่ตู้เปล่าๆ ไม่มีทอสับ เน๊ ตู้ไม่มีโทสับ ก้อย่อมจะต้องไม่มีคนมาโทสับ ถูกมะ? ไม่มีใครมาขัดจังหวะการนอนพี่เค้าว่างั้น
พอเราเดินไปถึง ก้อตามฟอร์มอะ หลับไม่รุ้ร้อนรู้หนาวอะไรกะชาวโลกเค้าหรอก เราเลยแอบเดินเงียบที่สุดๆๆๆ ไปยืนพิงตู้ แล้วกระซิบๆ ว่า "เห้ย~ เห้ย~" ตามคาด ตามคาดจริงๆ อ้วนสะดุ้งตื่นจากภวังค์ ตาแดงก่ำ ชำเลืองมองว่าใครวะ มาเห้ยๆ แถวนี้ จ้องตากัน 3 วิ (สงสัยเมาขี้ตา) เราก้อไม่พูดไม่กระดิกตัว คือนิ่งเหมือนหิน จ้องตามัน (แอบนักคิ้วให้มันนิดนึง) ปรากฏพอหายเมาขี้ตาปั๊บ หางนี่นะ พัดโบก สั่นคลอนกะให้เกิดพายุเลยว่างั้น -*-
ชั่วโมงนี้เราก้อไม่ได้มองหน้ามองหลังดูผู้คนรอรถเมล์รถตู้แล้วล่ะ นั่งลงทักหมา ฮ่าๆๆ ก้อคุยอยุ่ไม่กี่คำหรอก คำเดิมๆ แหละ
"เห้ยๆ ทำไรวะอ้วน" "เห้ย ขี้เซานะเราน่ะ"
พอเริ่มคุยประมาณนี้มันก้อจะเริ่มโต้ตอบด้วยการครางในลำคอ "งี๊ดดดดด ง๊าดดดด โอว่วววววว ครื๊ออออวววววว์"
เราก้อจะคุยกลับไปว่า "อะไรๆ บ่นอะไรวะเห้ย ฟังไม่ออก" "กินไม๊เนี่ยหมุปิ้งอะ หิวไม๊เนี่ย"
อ้วนมันก้อ "อื๊ออออววว์ อ่าวววววว งีดดดดดด" มันเชิดหน้า เก็บหูด้วยนะ หน้าตลกมาก เหมือนแมวน้ำมากกว่าหมาอ่ะ นี่ถ้ามันร้อง เอ๊าๆๆๆ ได้นะ ชัดเลย!
เราเลยเบื่อต่อปากต่อคำ ควักหมูปิ้งวางไว้ให้ ละหันหลังมารอรถ..
โอ้วแม่! หันมาเจอพี่ผู้หญิงคนนึงยืนยิ้มอยู่....แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยย เค้าอายนะตัว นั่งคุยกะหมาเป็นนานสองนาน แหะๆ*
ยังไม่ทันจะได้คิดแผนการกลบเกลื่อนความเขิน ฝนก้อเท!
หลบที่ไหน??? จะไปไหนล่ะ ก้อตู้เดียวกะอ้วนไง - -* พี่ผู้หญิงคนนั้นก้อเข้ามายืนด้วย เอ๊อออออออออออออออ เอาเข้าไป 3 อ้วนบรรจุเบียดกันหนีฝนในตู้ทอสับ นึกภาพแล้วฮาจิงๆ
พี่เค้าบอกไอ่อ้วนว่า "เค้าขออยู่ด้วยคนน๊า ฝนตกอ่ะ" ไอ่อ้วนมันมองด้วยสายตาที่ถ้ามิใช่เรา ก้ออาจจะไม่คิดอะไร แต่พอดีเป็นเราไง เราว่าเราเข้าใจมัน มันมองสลับไปมาระหว่างพี่คนนั้น กะเรา แว่บไปแว่บมา 2-3 รอบ แล้วทำตาปริบๆ มันคงงงๆ อ่ะ ว่า เออะ คุณคนนี้ใครคะ? แต่มันก้อไม่ว่าไรนะ มันก้อขยับๆ ให้นิดนึงอะ แต่เข้าใจไม๊คะว่า ที่มันแคบ อ้วนตัวเดียวก้อเต็มแล้วละนี่มีอีกสองสตรีอวบอัดไปแบ่งที่ยืน - -* เราเลยยืนคร่อมตัวอ้วนไว้ แล้วทำตัวฟีบๆ (พูดไปงั้น มันทำได้ก้อดีสิ 555) พยามแบ่งที่ให้พี่เค้ายืน ระหว่างนั้น อ้วนมันก้อเลยฆ่าเวลาด้วยการกินหมูปิ้งอย่างสุนทรีย์ (ดินเน่อกลางพายุฝน)
และแล้ว รถก้อมา...เย้ๆๆๆ...นางสตรีอวบทั้งสองรีบพุ่งตัวขึ้นรถโดยไม่ได้ลาอ้วนเจ้าของสถานที่ที่ใจดีให้พักพิง
เราก้อไปซื้อของตามเรื่องตามราว ขากลับมาก้อไม่ลง นั่งเลยไปซื้อของต่อ เพื่อที่ขากลับจะได้เจออ้วนอีกที (ตอนแรกเราต้องข้ามสะพานมาไง ถ้าไม่นั่งวนแบบนี้เราจะได้ลงฝั่งบ้านตัวเองโดยไม่ต้องข้ามสะพาน)
ปล รูปประกอบไม่ได้ถ่ายวันนี้นะคะ*
จากคุณ |
:
AzyGouS
|
เขียนเมื่อ |
:
13 ส.ค. 53 00:27:56
|
|
|
|