แต่จะให้ทำอย่างไรก็เมื่อเอ๋และป้าหนอมก็มีกันแค่คนละสองมือกับอีกเป็นร้อยชีวิตทั้งที่วัดและหมู่บ้านที่ต้องดูแล และจากสภาพร่างกายของลุงถั่วตอนนี้ก็พอจะอยู่ได้ ทั้งกินอิ่มนอนหลับ มีชีวิตตามอัตภาพ เอ๋กับป้าหนอมจึงตัดสินใจไม่ควักตาลุงถั่ว และจัดยาให้กิน และหยอดยาตามอัตภาพเท่าที่ทำได้ค่ะ อย่างน้อยชีวิตหมาจรอย่างลุงถั่วที่เจ้าของไม่เห็นคุณค่า ก็เป็นสิ่งมีชีวิตที่พูดไม่ได้ที่มีป้าหนอมเห็นคุณค่าหมาจรแก่ ๆ ตัวหนึ่ง
จึงมาขอเพียงพื้นที่ให้ลุงถั่วไม่ถูกรุมกัดจนเป็นแผลเนื้อเหวอะ ไม่วิ่งหนีหายไปไหน หรือไม่อยากต้องมาจบชีวิตด้วยการถูกตีตายเหมือนซากที่ไร้จิตใจข้างถนน วันนี้เอ๋มาขอพื้นที่เล็ก ๆ ให้ลุงถั่วได้พักร่างกายบ้างในบั่นปลายชีวิตที่เหลืออยู่ไม่นานนี้
ติดต่อได้ที่เอ๋หลังไมค์ อีเมล์ dodykung@hotmail.com มือถือ 089-2018515
แก้ไขเมื่อ 19 ส.ค. 53 13:58:17
แก้ไขเมื่อ 18 ส.ค. 53 17:32:45
แก้ไขเมื่อ 18 ส.ค. 53 17:32:15
แก้ไขเมื่อ 18 ส.ค. 53 15:25:57
$$เรื่องราว ลุงถั่ว หมาวัดแก่ ๆ ถูกมาปล่อยป่วยชอบชัก จนคนจะตีตายคิดว่าเป็นบ้า ซ้ำร้ายถ้าชักมากๆอาจเป็นเจ้าชายนิทรา$$
