"ไอ้หูตั้ง" หมาระลึกชาติ...ขอมอบให้กับทหารที่เลี้ยงสุนัขสงคราม
|
|
ขอเกริ่นก่อน...สำหรับผมแล้วหากเราต้องเลี้ยงหมาเพื่อการทหาร หมาทหารนั้นก็คงไม่ต่างอะไรจากทหารประจำการคนหนึ่ง เราเองคงได้เห็น VDO ถึงความผูกพันของสุนัขทหารกับทหารมากันบ้าง ผมเองก็อยากเห็นทหารผู้เลี้ยง สัตวแพทย์ทหาร ได้ตระหนักถึงความรับผิดชอบต่อหมาทหารเหล่านี้ ให้เขาได้อยู่อย่างสุขสบาย ไม่ใช่ปล่อยให้มีโรค ปล่อยให้เลือดจาง หรือปลดประจำการแล้วไม่มีใครดูแล
ทุกครั้งที่เราเดินผ่านพระบรมฉายาลักษณ์ของพ่อหลวง เราต้องนึกถึงประเทศชาติเป็นสำคัญ ทำประโยชน์เพื่อประเทศอันเป็นแผ่นดินเกิด แผ่นดินที่อาศัย
ทุกครั้งที่เดินผ่านพระพุทธรูป ก็ขอให้ระลึกถึงบาป บุญ คุณ โทษ หรือหิริ โอตัปปะ การเกรงกลัวต่อบาป
ขอให้สังวรณ์ในหน้าที่ ทำหน้าที่ให้ดีที่สุด อย่าคดโกงชาติ อย่าโกงกิน อย่าทำตัวแย่ไปกว่าสัตว์ ประเทศไทยจะได้เจริญๆสักที
................................................................................
ไอ้หูตั้ง หมาระลึกชาติ
จากหนังสือเล่มเดียวกันของเลี่ยงเซียงจงเจริญ ผู้เขียนอ่านพบหมาระลึกชาติ แต่มันเป็นหมาไทย ไม่ใช้ไอ้ฟลุ้ค หมาฝรั่งระลึกชาติจากภาพยนตร์
ไอ้หูตั้ง สุนัขไทยตัวนี้ ชาติที่ผ่านมาเป็นพลเรือตรี เจ้ากรมทหารเรือ ในสมัยหนึ่ง เรื่องเป็นอย่างไรโปรดติดตามอ่าน
คุณทองทิว สุวรรณทัต ได้นำเรื่องนี้มาเผยแพร่เป็นคนแรก
สุนัขตัวนี้เป็นสุนัขพันธุ์ไทย รูปร่างลักษณะสง่างาม หน้าตาได้สัดส่วน ขนเกรียน สีขาวนวลทั่วร่างตลอดถึงเท้า แต่หน้าดำมอมตั้งแต่ใต้ตาถึงปลายจมูก หูทั้งสองตั้งตรง เจ้าของจึงตั้งชื่อว่า หูตั้ง
เดิมหูตั้งเป็นลูกสุนัขอยู่ร้านขายกาแฟ ซอยวัดเพลงวิปัสสนา ท่าพระ ธนบุรี คุณมาลี สร้อยพิสุทธิ์ ไปพบหูตั้งเมื่อมันมีอายุเพียง 4-5 เดือน กำลังเข้าสู่วัยรุ่น เจ้าของร้านกาแฟเห็นมันดุ โตขึ้นอาจกัดคน การเลี้ยงสุนัขดุอาจเป็นอุปสรรคต่อการค้าขาย เมื่อเห็นคุณมาลีสนใจอยากได้จึงยกให้ คุณมาลีได้หูตั้งมาเลี้ยงก็ดีใจมาก
หูตั้งเหมือนสัตว์ 2 ชีพในร่างเดียวกันคือ เมื่ออยู่ร้านกาแฟไม่มีใครสนใจมากนัก จึงปล่อยเขาเจริญเติบโตตามสภาพสุนัขทั่ว ๆ ไป เมื่อเล็ก ๆ ไม่ชอบเห่า พอเป็นวัยรุ่นขึ้นแล้วทั้งเห่าทั้งกัด นี่คือตอนอยู่ร้านกาแฟ
ต่อเมื่อไปอยู่กับคุณมาลี หูตั้งได้รับการเลี้ยงดูอย่างดี มีความอบอุ่น จึงแสดงแววอัจฉริยะออกมา มีความสนใจต่อบุคคลและสิ่งแวดล้อมเป็นพิเศษ ผิดกับสุนัขทั่ว ๆ ไป คุณสุมาลีสังเกตพบว่าหูตั้งชอบสบตาคน ซึ่งผิดจากสุนัขทั่วไปที่ไม่ชอบสบตาคน หูตั้งสนใจฟังคำพูดของคนบางโอกาส ทำทีเหมือนอยากพูดด้วย แต่พูดไม่ได้
คุณสุมาลีมีวิธีให้หูตั้งตอบคำถามได้ โดยให้เขาใช้เท้าหน้าข้างขวาสื่อความหมาย โดยเธอตั้งคำถามง่าย ๆ ว่าใช่หรือไม่ใช่ เมื่อได้ทบทวนซ้ำ ๆ และมากเรื่องมากคำถาม คำตอบ ก็ประมวลเรื่องราวถึงการเล่าเรื่องราวชาติที่เป็นมนุษย์ได้ จึงค้นพบว่าเขาเคยเกิดเป็นคนมาแล้ว และเป็นคนระดับสูงด้วย ฟังภาษาไทยรู้เรื่อง เขาจึงเป็นมนุษย์ในร่างสุนัข
ต่อไปจะเล่าขั้นตอนถึงเรื่องราวสำคัญ ๆ ที่แสดงให้เห็นว่าเขาเป็นใครมาก่อนตามลำดับ
ชอบนอนมุ้งประทุน ไม่ชอบนอนตากยุง ถ้าใช้มุ้งประทุนครอบให้นอนจะพอใจมาก ไม่ดิ้นรนตะกุยตะกายแต่อย่างใด หน้าหนาวห่มผ้าอุ่นก็รู้จักระมัดระวังไม่ให้ผ้าห่มหลุดจากร่างจนกระทั่งตื่นเช้า
สนใจกินยาอย่างคน เช่นยาธาตุ เมื่อท้องเสียจะกินยาธาตุ จนกระทั่งช่วงท้ายของชีวิต ก่อนตายก็รู้จักขอกินยาธาตุเอง คือแสดงท่าทางเหมือนหิวข้าว เมื่อหาข้าวให้กินกลับเดินนำไปที่ตู้ยา ครั้งแรกคุณมาลีก็งง จึงถามว่าจะกินยาหรือ หูตั้งก็กระดิกหาง แสดงว่าใช่ เมื่อหยิบขวดยาธาตุมาให้ดู ถามว่าจะกินยานี้หรือ หูตั้งก็เดินมาที่เก็บช้อน จึงเข้าใจได้ว่าจะกินยานี้ก่อนอาหาร เมื่อกินยาธาตุแล้วจึงเดินไปกินข้าว
ถึงแม้จะกินอยู่หลับนอนสุขสบายเหมือนคน แต่หูตั้งก็ยังทำหน้าของสุนัข คือรักษาทรัพย์ให้ปลอดจากขโมย หูตั้งมีประสาทหูที่ไวมาก และแม่นยำ รู้จักแยกเสียงคนในบ้านหรือเสียงขโมย ถ้าขโมยเข้าเขตบ้านหูตั้งจะเห่าเสียงดังจนขโมยต้องรีบหนีไป เวลาใกล้รุ่งมีคนในบ้านตื่นลุกขึ้นบ้างแล้ว หูตั้งจะนอนหลับสนิทเลย
หูตั้งแสดงให้รู้ว่าเคยเป็นทหารเรือ
วันหนึ่ง ขากลับจากพาไปหาหมอ ก็พาขึ้นรถสองแถว หูตั้งยืนตรงหน้าคุณมาลี ผู้โดยสารพากันทยอยขึ้น จนมีทหารเรือยศพันจ่าเอกขึ้นมานั่งตรงข้าม เยื้องไปข้างหลัง คุณมาลีพบว่า หูตั้งมองทหารเรือคนนั้นด้วยความสนใจยิ่ง ตั้งแต่เท้าจนถึงศีรษะ มองขึ้น ๆ ลง ๆ เช่นนี้หลายเที่ยว จนทหารคนนั้นรู้สึกตัวว่าถูกสุนัขสนใจมองตัวเอง จึงขยับตัวเปลี่ยนท่านั่ง และทำท่าสงสัยว่าทำไมหมาตัวนี้จึงมองเขาเขม้งเช่นนั้น จะว่าทำท่าเป็นศัตรูก็ไม่เชิง คุณมาลีรู้สึกเกรงใจทหารผู้นั้น จึงจับหูตั้งให้หันไปทางหน้ารถ แต่เผลอหน่อยเดียวหูตั้งก็หันไปจ้องเขาอีก จับหันหน้าไปอีกทางได้สักพักเขาก็หันไปมองทหารคนนั้นอีก จนลงจากรถ
เมื่อกลับถึงบ้านแล้ว จึงเอ่ยถามหูตั้งว่า ตัวไปมองดูทหารเรือคนนั้นทำไม ชาติก่อนเราเคยเกิดเป็นทหารเรือหรือ หูตั้งยกเท้าหน้าขวาให้คุณมาลีทันที อ๋อ..เราเคยเป็นทหารเรือ คุณมาลีพูดอย่างไม่จริงจังนัก คิดว่าหูตั้งอาจนึกสนุกอะไรขึ้นมาก็ได้ จึงถามอีกว่า ชาติก่อนเป็นทหารเรอะ เป็นทหารบกใช่มั้ย หูตั้งนิ่งเฉย ทำไม่รู้ไม่ซี้ ทหารอากาศหรือเปล่า ? หูตั้งเฉยอีก ย้อนถาม เป็นทหารเรือหรือ หูตั้งก็ยกมือขวาให้ทันที
คุณมาลีถามย้อนกลับไปกลับมา ก็ได้รับคำตอบแบบเดิม ไม่เปลี่ยนแปลง ไม่สับสน คือหูตั้งจะยกมือขวาให้ต่อเมื่อถามว่า เป็นทหารเรือใช่มั้ย จึงสรุปได้ว่า หูตั้งเคยเป็นทหารเรือในอดีตชาติ คุณมาลีก็ทดสอบต่อไปอีกว่า เมื่อเป็นทหารเรือ มียศระดับไหน หรือจะมียศจ่าเอกอย่างที่เขาจ้องมอง
คราวนี้คุมาลีกับลูกสาวช่วยกันสอบถามกลับไปกลับมา เราเป็นทหารเรือน่ะรู้แล้ว แต่อยากรู้ว่ามียศระดับไหน เป็นกะลาสีหรือ คุณมาลีลูบหัวหูตั้งเบา ๆ พลางหันไปสบตาลูกสาว หูตั้งนิ่งเฉย อ้าว..เปนจ่าตรีใช่มั้ย ? หูตั้งนิ่งเฉย คุณมลีก็ถามสูงขึ้นไปตามลำดับ จนถึงนาวาเอก หูตั้งก็นั่งนิ่งเฉย คุณมาลีจึงเย้าว่า สงสัยจะเป็นนายพลละมั้ง ได้ผลทีนี้ หูตั้งยกมือขวาชูร่อนให้คุณมาลีจับ โอ้โฮ นี่เราเป็นถึงนายพลเชียวรึ คุณมาลีพูดเสียงดังด้วยความประหลาดใจและตื่นเต้น หูตั้งทำหูหรี่ ส่งมือขวาให้อีก
นายพลอะไร พลเรือตรีใช่มั้ย ? หูตั้งส่งมือให้ทันที คุณมาลีทราบคำตอบแล้ว แต่ก็แกล้งถามต่ออีก พลเรือโทใช่มั้ย ? หูตั้งนั่งนิ่งเฉย พลเรือเอกใช่มั้ย ? หูตั้งก็นั่งนิ่งเฉยอีก เมื่อกลับมาถามว่า พลเรือตรีใช่มั้ย ? หูตั้งก็ส่วมือขวาให้รับอีก
ถึงแม้จะได้คำตอบแล้ว แค่คุณมาลีก็ยังสอบทบทวนอีก ตั้งแต่กะลาสีเรือ จ่าตรี ขึ้นไปเรื่อย ๆ ก็ได้ผลเดียวกัน หูตั้งยกมือให้เมื่อถามระดับ พลเรือตรี จึงได้ข้อสรุปชัดเจนว่าหูตั้งเคยเป็นทหารเรือยศพลตรีในอดีตชาติ
..โปรดติดตามวันพรุ่งนี้
| จากคุณ |
:
Dr. Doggy   
|
| เขียนเมื่อ |
:
20 ส.ค. 53 19:11:42
|
|
|
| 
