พาไมโลมาหาบ้านและรักครั้งสุดท้าย(จากเทคโนฯลาดกระบัง)
|
|
แววตาคู่นี้บ่งบอกได้ทุกความรู้สึกที่เกิดขึ้นในใจของไมโล แม้ไมโลจะเป็นหมาพูดไม่ได้แต่เราก็รับรู้ได้ว่าจิตใจของเค้าบอบช้ำเพียงใด เหตุใดนายที่เคยรักไมโลพาไมโลมาทิ้งที่นี่ ที่ที่ไม่มีบ้านคน ไม่มีที่หลบแดดหลบฝนแม้เพียงแค่ร่มเงาของต้นไม้ก็ยังหาไม่ได้ เส้นทางที่ไม่มีผู้คนเดินผ่านมากนัก เพราะเป็นด้านข้างของรั้วโรงเรียนไม่ค่อยมีการใช้ประตูด้านนี้ แม้กระทั่งเพื่อนหมาด้วยกันก็ไม่เห็น แหล่งน้ำและอาหารก็ไม่มี ช่วงนี้ฝนตกทุกวันไมโลต้องนอนตากฝนมากี่วันแล้วก็ไม่รู้ ไมโลเป็นผู้หญิงหนัก5กิโลกว่าๆ ตัวเล็กๆแทบจะปกป้องตัวเองไม่ได้แต่ทำไมถึงถูกทิ้งให้อยู่เพียงลำพังที่นี่ วันนี้เราพาไมโลมาหาบ้านมาตามหารักครั้งสุดท้ายจากนายที่จะไม่ทอดทิ้งไมโลอีก ตอนนี้กำลังจะเตรียมตัวทำหมันและรักษาผิวหนังที่เกิดจากการแพ้อะไรสักอย่างไม่ได้เป็นขี้เรื้อน ขอความรักความเมตตาและบ้านให้ไมโลด้วยค่ะเค้าเชื่องมากๆค่ะ
| จากคุณ |
:
ฝุ่นไม้ 
|
| เขียนเมื่อ |
:
15 ก.ย. 53 22:20:32
|
|
|
| 
