ความคิดเห็นที่ 1 ให้กำลังใจนะคะ พยายามดูแลเค้าให้ดีที่สุด เพราะเราจะได้ไม่ต้องมานั่งเสียใจ ตราบใดที่ยังมีชีวิตน้องแมวก็ยังมีความหวังนะคะ ขอให้ใช้เวลาให้คุ้มค่า สู้ๆนะคะ  ขอให้น้องแมวแข็งแรงขึ้นนะคะ จากคุณ : พลอยหลิน เขียนเมื่อ : 18 ก.ย. 53 09:00:08

ความคิดเห็นที่ 2 เจอแต่สุนัขเป็นมะเร็งค่ะ ใช้แทนกันได้เปล่าคะ? ตอนเค้าป่วย เค้าไม่มีแรงจะกินข้าวค่ะ ต้องยัดเข้าปาก แต่เค้าก็พยายามจะกินนะคะ ทั้งน้ำทั้งยาก็เหมือนกันค่ะ ยัดให้เค้ากินทั้งน้ำตา บางทีซื้ออาหารมา เห็นเค้าอยากกิน ก็ให้เค้ากินค่ะ แซนวิชชิ้นละ 80 บาทก็ยอมมาแล้ว ในที่สุดเค้าก็จากไปอย่างสงบค่ะ เดินมาหาคุณพ่อ แล้วก็นอนซบตักท่านหลับไปเลย หมากับแมวอาจจะต่างกัน เพราะแมวดูจะกินยากกว่าหมาเยอะนะคะ จึงไม่มีคำแนะนำอะไรให้ได้มากนัก แต่อยากให้ จขกท. อยู่กับเค้าอย่างมีความสุขจนถึงนาทีสุดท้ายของเค้าค่ะ ให้เค้ารับรู้ว่า จขกท.จะไม่มีวันทิ้งเค้าค่ะ เค้าจะต้องมีความสุขที่สุดอย่างแน่นอนค่ะ ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ และขอให้ จขกท. ผ่านพ้นไปได้ด้วยดีค่ะ จากคุณ : Grim the Reaper เขียนเมื่อ : 18 ก.ย. 53 09:14:04

ความคิดเห็นที่ 3 เป็นกำลังใจให้นะคะ จากคุณ : ปล.คิดถึงเสมอ เขียนเมื่อ : 18 ก.ย. 53 10:18:58

ความคิดเห็นที่ 4 เราเคยมีทั้งหมาและแมวเลยคะ หมานี่ให้เลือดแล้วอยู่ได้อีกสองวันคะแล้วก็จากไปอย่างสงบ เราแอดมิทโรงบาลหลายวันเลยวันสุดท้ายของเค้าเราจะไปรับกลับแล้วหมอว่าเค้ายังมีไข้ไม่ให้กลับเราเลยมองตาเค้า แล้วถามว่าอยากกลับบ้านไหม เค้าคงรวบรวมแรงเฮือกสุดท้ายคะกระโดดโลดเต้นเลยเสมือนว่าไม่เป็นอะไรเราก็จัดแจงค่ารักษาเสร็จแล้วก็มาอุ้มเค้า พออุ้มถึงรู้สึกคะว่าเค้าทิ้งน้ำหนักมาที่เราหมดเลยเหมือนเค้าหมดแรง  พอถึงบ้านเราก็อุ้มเค้าลงจากรถบอกว่าปะกลับบ้านกันแต่เค้าไม่สามารถเดินได้คะเค้าไม่มีแรงเราจึงอุ้มเค้ากลับบ้านแล้วหาผ้านวมมาปูให้นอน ซื้อไก่ย่างหลายดาวมาให้กิน จิงๆหมอว่าเค้าไม่ค่อยทานอะไรเราเลยฉึกไก่ป้อนเค้าก็ยอมกินแต่โดยดีคะ สัก2ทุ่มเรามีความรู้สึกใจหายไงไม่รู้เราเลยบอกทางเค้าก่อนคะกลัวเค้าไปกระทันหัน ถ้าไม่ไหวก็ไปได้นะไม่ต้องห่วงอะไรแล้ว ท่องไว้นะลูก อะหัง...........นะมามิ แล้วเราก็ลูบหัวเค้าบอกว่าไปเฝ้าพระพุทธเจ้านะหนูเกิดมาชาติหน้าจะได้เกิดมาเป็นคนได้ทำบูญกับคนอื่นบ้าง ขอให้เกิดมาไม่มีโรคภัยอย่างชาตินี้อีก ไม่ต้องห่วงอะไรแล้วรักเสมอนะ แล้วเค้าก็ดูร่าเริงผิดปกตินะคะแต่เราสังเกตุเห็นที่ท้องของเค้าว่ามันกระเพื่อมผิดปกติแต่หน้าเค้ายังยิ้มได้แล้วสั่นหางให้เราตอนตีสองเหมือนจะบอกว่าไปนอนเถอะเราเลยไปนอนคะ เช้ามาเค้าก็จากไปแล้วคะแต่จากไปด้วยท่านอนที่หลับสบายคะ ถามว่าจากของรักทำใจได้ไหมมันคงทำไม่ได้หรอกคะ  ไม่อยากทำใจได้ด้วยซ้ำเพราะอยากเก็บเค้าไว้ในความทรงจำตลอดไป  แมวเราก็ทำแบบนี้นะคะส่วนมากถ้ามันระยะสุดท้ายจริงเราไม่พาไปหาหมอคะ เราจะอยู่กับเค้าและเลี้ยงเค้าให้ดีที่สุดในวันสุดท้ายคะไม่อยากให้เค้าทรมานมาก เขียนซะยาวเลยเนอะ รักเค้าให้มากที่สุดคะ แล้วเราจะไม่เสียใจในภายหลัง จากคุณ : คิ๊บแค๊ว เขียนเมื่อ : 18 ก.ย. 53 10:19:11

ความคิดเห็นที่ 5 มาให้กำลังใจค่ะ  บอกตัวเองเสมอๆนะคะ ว่า"ไม่เป็นไร" เราดูแลเค้าให้ดีที่สุด ถึงวาระที่จะต้องจากกันนั้นไม่มีใครหยุดได้  ขอช่วยอธิษฐานให้เค้ามีความ ทรมานน้อยที่สุดค่ะ จากคุณ : กุหลาบสีชมพู เขียนเมื่อ : 18 ก.ย. 53 10:47:49

ความคิดเห็นที่ 6 มาให้กำลังใจค่ะ เราเองก็เคยผ่านเวลาช่วงนั้นมาแล้ว รู้เลยว่ามันทรมานมากมายจริงๆ ตอนนี้ก็พยายามดูแลเอาใจใส่เค้าให้มากที่สุดค่ะ กำลังใจและความรักมักสร้างปาฏิหารย์ได้เสมอ สู้ๆ นะคะ จากคุณ : bn_jung เขียนเมื่อ : 18 ก.ย. 53 11:04:34

ความคิดเห็นที่ 7   ดูแลเค้าให้ดีที่สุดค่ะ เอาให้สุดความสามารถ คิดเสียว่ามีเกิดแก่เจ็บตาย เมื่อถึงอายุไขก็ต้องจากไปกันหมด ทำทุกวันให้เค้ามีความสุข เป็นกำลังใจให้ จขกท นะค่ะ จากคุณ : มะลิ&โชคดี เขียนเมื่อ : 18 ก.ย. 53 12:55:40

ความคิดเห็นที่ 8   เป็นกำลังใจให้ค่ะ ณ นาทีนี้คิดว่าเจ้าของทำทุกอย่างเต็มที่แล้ว เค้าคงรับรู้ได้ค่ะ เอาเป็นว่าเอาใจเต็มที่ เค้าอยากกินอะไร ชอบอะไรก็จัดไปเลยค่ะ จากคุณ : sunny เขียนเมื่อ : 18 ก.ย. 53 15:22:16 A:124.120.236.116 X: TicketID:286100

ความคิดเห็นที่ 9 เป็นกำลังใจให้นะค่ะ อ่านแล้วเศร้าเลย หันไปมองลูกชาย อยู่กะแม่นาน ๆ นะลูก เป็นเราคงเศร้า อยากให้เค้าไปอย่างสงบไม่ทรมาน จากคุณ : lady scotland เขียนเมื่อ : 18 ก.ย. 53 16:27:50

ความคิดเห็นที่ 10 **** ลบข้อความค่ะ ซ้ำ แก้ไขเมื่อ 18 ก.ย. 53 17:09:44 จากคุณ : แม่น้องมิส (missmeaw) เขียนเมื่อ : 18 ก.ย. 53 17:07:34

ความคิดเห็นที่ 11 เข้าใจหัวอกแม่แมวมากๆค่ะ ... แม่น้องมิสเคยผ่านจุดนั้นมาแล้ว จึงทำให้รู้ว่าวันแต่ละวันที่เราได้อยู่ด้วยกัน มีค่าและมีความหมายทุกวินาที ... หลัง จากผ่าตัดก้อนนมครั้งแรกเมื่อเดือนมกรา น้องมิสเป็นก้อนที่เต้านมข้างซ้ายครั้งที่สองอีกครั้งเมื่อประมาณเดือนพค. ก้อนเนื้อตอนแรกไม่ใหญ่มาก แต่ผลชิ้นเนื้อที่ตรวจครั้งก่อน บอกว่าน้องมิสเป็นมะเร็งแบบลุกลาม .... น้องมิสหายใจไม่ออกเพราะ น้ำจากเซลมะเร็งมาดันปอด และพยายามจะแทรกซึมลุกลามเข้าไปในปอด ...  การรักษาคือรักษาตามอาการ ถ้าน้ำดันปอดมากจนหายใจไม่ได้ ต้องเจาะน้ำจากช่องอก ... น้องมิสต้องทานยาลดน้ำ ซึ่งเป็นยาปฎิชีวนะ ... แต่ผลข้างเคียงจากยาปฎิชีวนะทำให้น้องมิสเป็นไต ช่วงหลังต่าไตสูง ค่าตับสูง ....หมอให้งดยาลดน้ำ แม่น้องมิสจึงพาน้องมิสไปรักษาแบบแพทย์ทางเลือกด้วยค่ะ การเป็นแมวชีวจิตก็ดีอย่างนึงสำหรับน้องมิสค่ะ ... ก้อนเนื้อที่เต้านมโตช้าขึ้นมาก แม่น้องมิสแปะลิ้งค์เก่าให้นะคะ ... http://topicstock.pantip.com/jatujak/topicstock/2010/01/J8741619/J8741619.html http://topicstock.pantip.com/jatujak/topicstock/2010/06/J9380803/J9380803.html http://topicstock.pantip.com/jatujak/topicstock/2010/06/J9394555/J9394555.html http://topicstock.pantip.com/jatujak/topicstock/2010/06/J9398228/J9398228.html http://topicstock.pantip.com/jatujak/topicstock/2010/07/J9452286/J9452286.html http://topicstock.pantip.com/jatujak/topicstock/2010/07/J9473276/J9473276.html http://www.pantip.com/cafe/jatujak/topic/J9598080/J9598080.html http://topicstock.pantip.com/jatujak/topicstock/2010/08/J9598080/J9598080.html แก้ไขเมื่อ 10 ต.ค. 53 21:46:27 แก้ไขเมื่อ 22 ก.ย. 53 17:32:54 แก้ไขเมื่อ 18 ก.ย. 53 17:35:31 จากคุณ : แม่น้องมิส (missmeaw) เขียนเมื่อ : 18 ก.ย. 53 17:08:41

ความคิดเห็นที่ 12 เป็นกำลังใจ ให้นะคะ  เศร้าจังงง จากคุณ : geeoun_kk เขียนเมื่อ : 18 ก.ย. 53 17:55:51

ความคิดเห็นที่ 13 เป็นกำลังใจให้นะคะ จากคุณ : Drama Kitty เขียนเมื่อ : 18 ก.ย. 53 19:59:35

ความคิดเห็นที่ 14   เป็นกำลังใจให้นะคะ จากคุณ : Sweeties_KK (sweeties_kk) เขียนเมื่อ : 18 ก.ย. 53 20:17:32

ความคิดเห็นที่ 15 ลูกชายที่บ้านชื่อว่า น้องขิงจ๊าบ ก็เคยเป็นมะเร็งเหมือนกันค่ะ เริ่มจากการที่ หน้าผากซ้ายบวม ก็เลยพาไปรักษาที่คลีนิก คุณหมอบอกว่าเป็นมะเร็ง และได้รักษาโดยการให้ยาปฏิชีวนะ และตามด้วยหนทางสุดท้าย คือ ทำคีโม 3 ครั้ง แต่ไม่ดีขึ้นเลย ตาข้างซ้ายถูกมะเร็งกินไปแล้ว แผลเริ่มใหญ่ขึ้นเรื่อย ๆ ต้องทำแผล วันเว้นวัน เวลาทำน้องขิงจ๊าบก็จะทรมานมาก เลือดไหลออกมามาก จนคุณหมอเองยังพูดทั้งน้ำตาว่า แนะนำให้ฉีดยา ให้เค้าจากไป ไม่ให้ทรมานทั้งคนทั้งแมวไปมากกว่านี้ แต่ว่า เราเลี้ยงขิงจ๊าบมาตั้งแต่ เค้าเกิด ทำไม่ได้อ่ะค่ะ แล้วอีกอย่างเค้ากำลังใจดีมาก พยายามคุย พยายามนวดอยู่ตลอด เค้าอดทนมาก ๆ ค่ะ หรือเป็นเพราะเราร้องไห้ ให้เค้าเห็นรึป่าวก็ไม่ทราบ คุณหมอบอกว่า น่าจะไม่เกิน 2 อาทิตย์ ปรากฎว่า น้องขิงจ๊าบ อยู่ได้ประมาณ 2 เดือน(ทรมานมาก) ก่อนที่น้องขิงจ๊าบจะจากไป ทั้งสามีและดิชั้น ก็ได้บอกเค้าว่าไม่ต้องห่วงอะไร ลูกได้ทำให้พ่อและแม่มีความสุขที่สุด ตั้งแต่มีลูกเข้ามาในชีวิต แล้วเค้าก็จากไปอย่างสงบในวันเกิดครบรอบ 6 ขวบ จากวันนั้นถึงวันนี้ก้อ 7 เดือน แล้วค่ะ เค้าจะอยู่ในความทรงจำตลอดไป ตอนนี้ก็มีที่เลี้ยงไว้อีก 15 ตัวค่ะ พยายามดูแลทุก ๆ ชีวิตให้ดีที่สุด คุณนุชวดี พยามยามทำใจ อยู่กับเค้าให้มากที่สุดนะคะ ถ้าเค้าไม่ไหว ก็บอกให้เค้าจากไปเถอะค่ะ เคยผ่านช่วงเวลานั้นมาแล้วค่ะ ทราบดีว่าทรมานมากแค่ไหน เป็นกำลังใจให้นะคะ สู้....สู้ นะคะ จากคุณ : มามี๊หิมะ (มามี๊หิมะ) เขียนเมื่อ : 18 ก.ย. 53 20:32:52

ความคิดเห็นที่ 16 น้องขิงจ๊าบ (ขวา) น้องมะหมิ้น (ซ้าย) ตอนนี้ น้องขิงจ๊าบ เพิ่งเริ่มมีอาการหน้าผากบวมค่ะ จากคุณ : มามี๊หิมะ (มามี๊หิมะ) เขียนเมื่อ : 18 ก.ย. 53 20:36:39

ความคิดเห็นที่ 17 ให้กำลังใจ จขกท. น๊ะค่ะ จากคุณ : tukta_mania เขียนเมื่อ : 19 ก.ย. 53 21:33:21

ความคิดเห็นที่ 18 ขอบคุณทุก ๆ ความเห็นมาก ๆ เลยค่ะ เป็นประโยชน์และเป็นกำลังใจที่ดีมาก จะพยายามให้ถึงที่สุดค่ะ คงต้องใช้ธรรมะเข้าช่วยด้วย ขอบคุณอีกครั้งค่ะ จากคุณ : นุชวดี เขียนเมื่อ : 22 ก.ย. 53 09:39:58

ความคิดเห็นที่ 19 ขอแสดงความเสียใจกับคุณแม่ของน้องมิส และคุณแม่ของน้องขิงจ๊าบด้วยค่ะ น้องทั้งสองน่ารักมาก เป็นดวงใจของแม่ ๆ อย่างเราจริง ๆ ตอนนี้น้องอยู่บนสวรรค์แล้วค่ะ จากคุณ : นุชวดี เขียนเมื่อ : 22 ก.ย. 53 09:59:37

ความคิดเห็นที่ 20 ขอแสดงความเสียใจกับคุณแม่ของน้องมิส และคุณแม่ของน้องขิงจ๊าบด้วยค่ะ น้องทั้งสองน่ารักมาก เป็นดวงใจของแม่ ๆ อย่างเราจริง ๆ ตอนนี้น้องอยู่บนสวรรค์แล้วค่ะ จากคุณ : นุชวดี เขียนเมื่อ : 22 ก.ย. 53 10:01:49

ความคิดเห็นที่ 21 เข้ามาตามข่าวน้องค่ะ ... ตอนนี้เป็นอย่างไรบ้างคะ เป็นห่วงน้องนะคะ เป็นกำลังใจให้ทั้งแม่แมวและน้องแมวนะคะ จากคุณ : แม่น้องมิส (missmeaw) เขียนเมื่อ : 22 ก.ย. 53 17:34:29

ความคิดเห็นที่ 22 ขอบคุณค่ะคุณแม่น้องมิส ไม่ค่อยได้เข้าเพราะต้องรีบกลับบ้าน พาน้องไปให้น้ำเกลือใต้ผิวหนังค่ะ จริง ๆ ไม่อยากจะเจาะอะไรเค้าเลย ตอนนี้น้ำในท้องเ่ริ่มมาอีกแล้ว น้องดูอิดโรยเพราะกินไม่ได้ แต่พอคุยกับเค้าก็พยายามตอบนะคะเสียงแหบแห้ง ก็ป้อนยา ป้อนน้ำ ป้อนซุปกระดูกหมู แล้วก็ซุปไก่สกัดแบรนด์ พยายามประคองเค้าไว้ กลับบ้าน ก็พยายามลุ้นว่าเค้ายังอยู่มั้ย ใจอยากจะหยุดงานแต่ก็ทำไม่ได้ ได้แต่ขอกลับเร็วขึ้น ดีใจทุกครั้งที่เค้ายังอยู่ เสาร์อาทิตย์ก็อยู่กับเค้าตลอด ไม่รู้ว่าสุดท้ายเค้าจะหายใจไม่ออกแบบน้องมิสหรือเปล่า แต่คงไม่สามารถพาไปโรงพยาบาลหรือคลีนิคได้ค่ะเพราะคลินิคแถวลาดกระบังก็ไม่มีตู้ออกซิเจนไว้รองรับ ที่บ้านก็ไม่มีรถถ้าไปก็ต้องเดินไปเรียกแท๊กซี่มารับน้องไป คงไม่ทัน แล้วก็ถ้าเค้าจะจากไปจริง ๆ คงจะให้เค้าไปที่บ้านมากกว่าค่ะ น้องก็คงอยากอยู่ที่บ้าน เพราะพอพาไปหาหมอทีไรก็ร้องไม่อยากไป ตอนนี้ก็นั่งสมาธิกับเดินจงกรมเพื่อให้ผลบุญส่งให้น้องไม่ต้องทรมานมาก ขอให้ไปอย่างสงบ เพราะอายุน้องก็น่าจะ 13 ปีกว่าแล้วค่ะ ดีใจที่เค้าก็อยู่กับเรามานาน อย่างไรก็ขอบคุณคุณแม่น้องมิสมากนะคะ จากคุณ : นุชวดี เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 53 16:21:49