ช่วยด้วยค่ะ พวกคนเลวทำร้ายน้องหมา
|
|
คนเลวมันเป็นลูกน้องของเฮียบ้านหลังใหญ่ข้างในสุดซอย รามคำแหง84 บ้านหลังนี้กำลังสร้างอยู้เขาเลยสร้างเพิงคนงานขวางถนน
แล้วมันมีน้องหมากลุ่มหนึ่งอยู่สุดซอยทำให้เราต้องผ่านเพิงคนงานนี้ไปเพื่อให้น้องหมาผู้หิวโหยสุดซอยนี้ได้กินข้าวกัน
ปกติมีลุงเป็นลูกน้องอยู่หนึ่งคน ลุงแกเป็นคนเหนือซึ่งนิสัยดี เราเอาข้าวไปให้น้องหมาก็ไม่เคยมีปัญหา ถึงแม้บางทีเขาจะชอบล็อคกุญแจไม่ให้คนผ่านเข้าไปเราก็ต้องนั่งรอบ้างเพื่อเห็นแก่น้องหมาที่รออาหารประทังชีวิต
ผ่านไปซักพักมีไอ้ลูกน้องเลวๆกลุ่มหนึ่งประมาณ3คนมันเข้ามาทำงานช่วงอาทิตย์แรกๆก็เหมือนไม่มีปัญหาแต่เราก็สังเกตเวลาเราเดินผ่านมันจะมองกันตาขวางๆ แล้วทางเข้ากว้างๆที่เราเคยเดินได้มันก็เอาของไปกั้นนอน และให้เราเดินทางแคบๆเป็นโคลน ซึ่งเราก็เฉยๆอดทนไว้เพื่อน้องหมา
เมื่อวันจันทร์ที่แล้วเราได้ให้รุ่นพี่ที่ทำงานและน้องๆคนงานแถวนั้นมาทำบ้านให้น้องหมาเพราะพวกมันไม่มีที่หลบฝนเลยฝนก็ตกหนักมากๆ พอดีเรารื้อเตียงเรา เราก็เลยเอาไม้เตียงไปให้น้องเขาช่วยสร้างบวกกับหาสังกะสีเก่าๆแถวนั้น
เราไปถึงก็เจอเฮียเจ้าของบ้านเราก็หวัดดีแกและบอกว่าขอรบกวนหน่อยนะคะจะขอผ่านทางไปสร้างที่หลบฝนให้พวกมัน เฮียแกก็เออออทักเราดีแกก็ชมว่าเราใจบุญตามสบายนะ พอเฮียแกไปเราก็ไปเรียกพวกน้องคนงานแคมป์อื่นในซอยมาช่วยกันพอเราพากันผ่านเดินเข้าไป 1 ใน3 มันก็จ้องพวกเราแบบจะกินเลือดกินเนื้อ น้องผู้หญิงคนหนึ่งเดินผ่านไปเอาตะปูมันก็ฝากด่าว่าพวกมอึง (ขอโทษที่ไม่สุภาพค่ะ)รักก็เอาไปเลี้ยงกันดิ กูรำคาญ เราก็เฉยๆไม่อยากมีเรื่องแต่เห็นมันแอบจ้องๆมองเข้ามาทำเป็นถือหนังกะติ๊กขู่ๆแบบจะยิงพวกเรา
ซักพักเราก็เดินกลับไปกับพี่และน้องผู้หญิงคนเดิมเพื่อไปเอาไม้ที่เหลือมันก็จ้องแบบจะทำร้าย พอไปถึงหน้าประตูมันเอาท่อมาต่อกันยาวๆดันประตูไว้ไม่ให้พวกเราเปิด น้องผู้หญิงก็โวยว่าพี่มากั้นทำไม เราก็บอกว่าช่างมันเราก็หยิบท่อออกแล้วเปิดประตูออกไปเอาไม้
ตอนขากลับเราก็มาคุยกับพวกมันดีๆว่าพี่หนูเห็นกองเศษไม้เก่าๆอยู่ หนูขอได้ไหมขอซื้อก็ได้ (เพราะใจเราอยากสร้างซักสามสี่หลังเพราะหมามันเยอะแล้วมีตัวท้องแก่มากๆสองตัวมันต้องแยกอยู่ เรากะเอาไว้ให้มันนอนคลอดลูก สองตัวนี้เราทำหมันไม่ทันเพราะเพิ่งมาเจอ)
มันตอบเราว่าไม่รู้ ของเฮีย เข้ามาวุ่นวายทำไมเฮียแกก็ด่าไม่ให้เข้า เราก็ตอบไปว่าให้เข้าสิเมื่อกี้เจอเฮียแล้วแกยังบอกตามสบายให้พวกพี่ช่วยหนูด้วยซ้ำ มันบอกเฮียไม่ด่าเธอแต่เขาด่าฉัน เราก็ตอบว่าพี่ทางตรงนี้มันเป็นถนนสาธารณะนะ พวกพี่มาสร้างเพิงขวางไว้หนูอุตสาห์ขอผ่านดีๆ เราพูดเสร็จก็ไม่อยากยุ่งกับมัน
เราเข้าไปช่วยทำบ้านมันก็มายืนจ้องมองขวางเราก็เลยคิดว่าใช้ไม้อ่อนละกัน เราก็ออกไปคุยดีๆกับพวกมันเห็นมันกินเหล้าขาวอยู่ก็โทรบอกให้แม่เราซื้อมาเพิ่ม (แม่กำลังขับรถเอาข้าวที่คลุกเสร็จมาให้) มันก็เออออ ยิ้มแย้มจะกิน เราก็บอกงั้นเดี๋ยวหนูไปทำบ้านหมาเสร็จหนูจะเอามาให้พวกพี่นะเดี๋ยวซื้อกับแกล้มให้ด้วย สงสารพวกหมามันนะพี่หนูเลยมาทำให้พวกมันพี่สงสารมันเถอะมันก็มีชีวิตเลือดเนื้อเจ็บเป็นเหมือนกัน พอเราทำบ้านหมาเสร็จ(ทำได้แค่หลังเดียวเพราะไม่มีไม้ กะว่าจะไปหาซื้อเศษไม้มาสร้างเพิ่มวันหลัง )เราพากันเดินออกมาผู้ใหญ่หก เด็กเล็กอีกสอง พวกคนเลวมันก็เอาแม่กุญแจมาล็อคประตูไม่ให้พวกเราออก เราก็ถามว่าล็อคทำไมใครล็อค มันก็บอกไม่รู้แล้วให้พวกเราปีนเอาเอง พวกน้องคนงานก็โวยวายจะมีเรื่องกับมัน เราก็ห้ามไว้บอกใจเย็นช่างมันเถอะ เดี๋ยวมันจะเดือดร้อนหมา มันทำอะไรเราไม่ได้ พี่เป็นห่วงหมาว่ามันจะทำร้าย ก็เลยพากันปีนรั้วออกไป ซักพักแม่เรามากับเพื่อนผู้ชายตัวใหญ่เขาก็พากันโมโห ไปต่อว่า ว่าทำแบบนี้ทำไม เรามาทำบุญ เพื่อนผู้ชายของแม่บอกว่าคอยดูนะถ้าหมาเป็นอะไรไปพวกแกโดนแน่
เราก็บอกพอๆอย่าไปมีเรื่องเดี๋ยวมันจะทำร้ายหมา
หลังจากวันนั้นเราผ่านเข้าไปมันก็จ้องมองแต่ไม่พูดอะไร ผ่านไปสี่ห้าวันน้องหมาเราก็หายไปสองตัวเป็นลูกหมาลูกโทนของแม่มันตัวเดียวที่รอดชีวิตซึ่งมันกับแม่รักกันมากๆบางทีเราเห็นมันเล่นกันสองตัวแม่ลูกเรากับป้าแถวนั้นยังน้ำตาจะไหลบอกดูสิมันรักกันน่าดูเลย ป้าบอกมันปกป้องลูกมันน่าดู เรากับป้าเรียกมันว่าไอ้ตัวเล็กเพราะเป็นเป็นตัวเดียวและขี้อ้อนมาก เรายังบอกป้าว่าเดียวพอมัน7 เดือนหนูจะเอาไปทำหมันที่สุวรรณชาดนะป้า
ป้าแกตะโกนหาอย่างไรก็ไม่เจอซึ่งตั้งแต่เกิดมันไม่เคยหายไปไหนจะมาคอยอยู่ตรงประตูหลังบ้านตลอดกับแม่ของมัน ส่วนอีกตัวเป็นหมาเด็กๆท่าทางเป็นโรคตัวเล็กๆมันก็หายไปเช่นกัน เราให้ข้าวมาเป็นปีพวกมันไม่เคยหายไปไหนเลย มีคนแถวนั้นรวมทั้งป้าเห็นว่าพวกคนเลวมันเอาหนังกะติ๊กไล่ยิงพอป้าแกออกมามองมันก็หยุด แต่วันที่พวกมันสองตัวหายไป ป้าแกไม่อยู่บ้าน มีคนเห็นมันเอาหนังกะติ๊กยิง ยังโดนประตูบ้านเขาเลย เราหาน้องหมาเท่าไหร่ก็ไม่เจอขับรถวนดูซอยอื่นๆด้วย ซึ่งเป็นไปไม่ได้ที่มันจะไป เราเสียใจมากเราสงสารแม่มันมากที่มีกันสองตัวแม่ลูกดูแม่มันเหงาและซึมมากเลย เราว่าพวกมันต้องฆ่าแน่นอน เพราะคนแถวบ้านนั้นบอกว่าเห็นมันปิ้งเนื้ออะไรเยอะแยะกินกันตอนกลางคืน เขายังบอกว่าสงสัยเป็นเนื้อหมา เราโมโหมากเราจะไปต่อว่าพวกมัน มันก็ไม่อยู่แล้วเห็นเขาบอกว่าเฮียของพวกมันพาไปทำงานที่อื่นไม่แน่ก็เดี๋ยวจะกลับมา เราเลยบอกลุงคนเหนือ (ช่วงที่มีเรื่องและหมาหายแกไม่อยู่) ว่าหนูจะเอาเรื่องพวกมันหนูจะแจ้งตำรวจมาจับ หนูจะเอาคนมากระทืบมัน
ตอนนี้ผ่านไปสามวันแล้วพวกมันยังไม่กลับมา ตอนนี้หมาสองตัวนั้นก็คลอดลูกแล้วคลอดอยู่หลังเพิงที่มันอาศัยด้วยนอนหลบอยู่ตรงไม้กับสังกะสีของพวกมันที่ทับซ้อนกันอยู่ เราจะทำยังไงดี เราสงสารพวกมันมาก ลูกมันตั้งหลายตัวเรามองก็น้ำตาไหลทุกที คิดถึงหมาตัวเล็กสองตัวที่หายไปด้วย เราแค้นพวกมันมากอยากจะเอาปืนมายิงพวกมันให้ตายๆไป เรานอนคิดมาก และร้องไห้เพราะเจ็บใจที่ทำอะไรพวกมันไม่ได้เลยเจ็บใจที่น้องหมาต้องโดนทำร้ายและตายฟรี เป็นห่วงก็แต่แม่ลูกที่เพิ่งเกิด ช่วยเข้ามาให้คำปรึกษาหน่อยได้ไหมค่ะ ว่าควรจะทำอย่างไรดี เครียดและเป็นห่วงพวกมันมากๆเลย ถ้าพวกมันกลับมาก็ต้องมาทำร้ายและฆ่าน้องหมาอีก เรากลัวตัวแม่ลูกอ่อนที่นอนใกล้เพิงของพวกมัน และอีกอย่างบ้านก็เพิ่งสร้างได้หลังเดียวฝนตกหนักก็ทรุดโทรมลงแล้ว เราเห็นพวกมันไปเบียดนอนกันในบ้านเวลาฝนตกเราก็ทั้งดีใจและเวทนา บางตัวก็ไม่ได้เข้าเพราะขี้กลัว เราจะทำยังไงกับไอ้พวกคนเลวดีค่ะ
| จากคุณ |
:
วณิสตา  
|
| เขียนเมื่อ |
:
24 ก.ย. 53 10:43:08
|
|
|
| 
