นานมาแล้วมีเด็กหญิงตัวน้อย ๆ คนหนึ่ง อยู่ท่ามกลางครอบครัวอบอุ่น

หนูน้อยเฝ้ามองและสังเกตมานาน พ่อและแม่ให้ความสนใจกับเจ้าสี่เหลี่ยมสีดำแบน ๆ นี่เหลือเกิน
ถ้าวันไหนหนูน้อยเกิดอยากจะเรียกร้องความสนใจ ก็จะเอาเล็บมาข่วนมือข้างที่จับเม้าส์ไว้ ไม่ยอมให้จับ หรืออาจจะคาบบอลมายัดใส่มือเรา ไม่ให้มือเราว่าง
ถ้ายังขัดขืน แม่หนูจะขึ้นมายืนจังก้าอยู่บนแป้นพิมพ์ !!!

ถ้าแม่เปลี่ยนจากเล่นคอม ไปคุยโทรศัพท์แทนเมื่อไหร่ เมื่อหนูน้อยเริ่มรู้สึกว่านานเกินไป แม่หนูจะเริ่มขึ้นมายืนบนตัว และเลียปากเป็นเชิงเตือน และถ้ายังไม่หยุดพูด มาตราการขั้นเด็ดขาดคือ "กัดปาก"

ทำให้คู่สนทนาของแม่ตกอกตกใจมานักต่อนักแล้วที่อยู่ ๆ แม่หร่อนก็กรีดร้องขึ้นมา
แม่หนูมักอยากให้ได้ดังใจตัวเองอยู่เสมอ ๆ
. . . แล้วทำไมนายอย่างเรา ต้องกลัวม๋าตัวนิดเดียว !!!
ชิชะ !!!! เจ้าอย่าฮึกเหิมไป หึ หึ
