ความคิดเห็นที่ 1 เห็นที่มีก็หลายคนคะลองหาอ่านดูตามบล็อค เช่นคุณป้าช้อย  แม่น้องเต้  แต่โดยส่วนตัวคิดว่างานอะไรก็มีปัญหา  ถ้าไม่มีปัญหาด้านเศรษฐกิจอยู่ได้แบบพอเพียงก็น่าลองไ้ด้คะเพราะงานฝีมือต้องใช้ความรู้สึกละเอียดอ่อน จากคุณ : หัวใจตายด้าน (หัวใจตายด้าน) เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 53 12:44:38

ความคิดเห็นที่ 2 เป็น คนหนึ่ง ที่คิด แล้วก็ทำ แบบนี้ เหมือนกันคะ ตัดสินออกจากงานที่ทำ มา 6 ปี เพื่อตามหาฝัน แต่ ก็เหมือนฝันล่ม เล็กๆ จนได้เพื่อนๆ สนับสนุน ก็ มีรายได้ จากการขาย แต่ไม่มากมาย เพราะเรายังไม่เก่ง และฝีมือ ไม่ดี มากเท่านี้ จะ  ราคาสูง  ได้ ราคาตามสมควรคะ    แต่ตอนนี้ ต้องกลับเข้าไปสู่ งานประจำ อีกครั้ง แต่ได้งาน ที่สบายใจ  และ ที่สำคัญ งานเย็บผ้า ในวันหยุด ลูกค้าก็ทำไป    ถือว่า เป็นรายได้  2 ทาง  แต่ไม่มากมายเท่าไร เป็นกำลังใจให้คะ จากคุณ : เจ้าโอ (single shot) เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 53 12:48:31

ความคิดเห็นที่ 3 คิดอยู่เหมือนกันนะคะ แต่ด้วยปัจจัยหลายๆอย่างก็ยังไม่กล้าออกจากงานเหมือนกัน แต่ลอง ขายทางออนไลน์ดูก่อนซิคะ หรือ ทำแล้วเอาไปฝากขาย หรือ ทำโฆษณา แบบว่าให้คนรู้จักเราก่อน ก็น่าจะดีกว่านะคะ จากคุณ : Rrinthip เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 53 13:10:13

ความคิดเห็นที่ 4 คิดมาตลอดค่ะ....แต่ฝีมือยังไม่เข้าขั้นเลย....ต้องท.ทหารอดทนไปก่อนค่ะ เป็นกำลังใจให้เป็นตามความฝันที่หวังไว้นะคะ*@* จากคุณ : tumka_kk เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 53 13:28:20

ความคิดเห็นที่ 5 ส่วนตัวคิดว่าเสี่ยงอยู่พอสมควรเลยค่ะ ถ้าไม่มีค่าใช้จ่ายอะไรที่ต้องจ่ายเยอะแยะมากมาย  ก็คงจะพออยู่ได้ และงานที่ทำก็ต้องมีปริมาณที่มากพอที่จะทำให้เราสามารถอยู่ไำด้ด้วยนะคะ ไม่เช่นนั้นแล้วจะแย่เอาค่ะ (เคยคิดอยู่เหมือนกัน แต่....เพราะเรามีค่าใช้จ่ายที่ยังเยอะอยู่  จึงต้องพึ่งงานประจำ) จากคุณ : กุหลาบสีส้ม เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 53 13:34:32

ความคิดเห็นที่ 6 คิดอยู่เหมือนกันค่ะ แต่ด้วยอายุและประสบการณ์ ต้องเจอขัดขว้างจากทางบ้านแน่นอน แต่ที่สำคัญ ฝืมีอยังอ่อนด้อยอยู่มากเลยค่ะ ตอนนี้ออกจักรมาก็มัวหัดเย็บไปตามชะตากรรมก่อน กะว่าจะไปลงเรียนเย็บกับทางบริษัทจักรอ่าค่ะ หลังจากที่พยายามมัวมาเองเยอะมาก เลยไม่ชักไม่ไหว ต้องพึงพิงอาจานส่วนตัว แล้วก็จะไปให้ใช้จักรให้ดีขึ้นอ่าค่ะ เป็นกำลังใจให้อีกคนนะค่ะ อย่ารีบร้อนนะค่ะ น้องแก้วว่าการออกจากงานมันเสี่ยงมากเลยที่เราจะกลับเข้าไปได้ใหม่อ่าค่ะ สู้ๆ นะค่ะ จากคุณ : kaewmini เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 53 13:42:49

ความคิดเห็นที่ 7 เคยมาแล้วค่ะ เหมือนเดินตามความฝัน แต่ออกมาใช้ทุนเปิดร้านไปเยอะเลยค่ะ หลายหมื่นบาท ค่าตอบแทนที่ได้มาก็ไม่คุ้มนะคะ สุดท้ายก็ต้องหางานเขียนแบบเพิ่มค่ะ เพราะต้องกินต้องใช้ สุดท้าย งานฝีมือก็เป็นได้แค่งานอดิเรกค่ะ ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ คิดดีๆว่าเครียดกับงานประจำ กับเครียดไม่มีเงินใช้ อันไหนเครียดกว่ากัน ถ้าไม่มีปัญหาการเงิน ก็ทำได้ค่ะ จากคุณ : aobear เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 53 14:07:40

ความคิดเห็นที่ 8 คิดค่ะแต่ก็กลัวล่มเหมือนกันค่ะ ตุ๊กตาที่ถักเก็บไว้ ก็ว่าจะเอาไปตกแต่งร้านค่ะ ฝันไว้ก่อนนะค่ะยังไม่มีร้านเลยค่ะ  แวะไปดูตุ๊กตาถักได้นะค่ะ เชิญที่ Blog เลยค่ะ แล้วเปิดร้านใหม่ ใช้งบประมาณเท่าไหร่ค่ะ ใครที่เปิดแล้วตอบที่ค่ะ จากคุณ : นุ่มนิ่ม (รัชนิการ์) เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 53 14:51:27

ความคิดเห็นที่ 9 เราถักตุ๊กตาจนท่วมบ้าน แล้วก็เอาไปขายตลาดนัด แต่ต้องดูด้วยว่า ตลาดหรือทาร์เก็ตคนเดินต้องโอเคกับงานฝีมือ งานประจำก็ทำก็ทนไป งานฝีมือเป็นที่พักใจที่หารายได้เพิ่ม ถึงไม่มากนัก แต่สุขใจค่ะ ปรากฎว่า กำลังจะได้ออกหนังสือตุ๊กตาถักเพราะว่าไปขายตลาดนัดนี่แหล่ะ เราออกแบบเอง ไม่ได้เปิดหนังสือถักค่ะ เจ้าของสำนักพิมพ์เลยชอบ จากคุณ : จันทร์สามดวงอ่ะดิ (จันทร์สามดวง) เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 53 15:23:43

ความคิดเห็นที่ 10 ถ้าขอความเห็น หากว่า ยังไง ให้งานฝีมือเป็นแค่งานอดิเรก รายได้เสริม อะไรแบบนี้ ดีกว่าคะ เพราะตัวของงานฝีมือเองที่ใช้เวลานาน ทำยาก ขายยาก พอสมควร หากวันใด งานฝีมือชิ้นนี้ ชนิดนี้ตกเทรนไป แล้วเราไม่มีงานประจำ เราก็แย่นะค่ะ การที่ทำงานฝีมือเป็นอาชิพได้นั้น เช่น แม่น้องเต้ เธอเก่งมาก หัวดีมากด้วย ดัดแปลง แก้ไข พลิกแพลงงานถัก ได้เลิศเลอ เกินกว่าที่คนทั่วๆ ไปจะทำได้ 555 เวอร์ซะ ที่แคร์จะชี้ให้เห็นก็คือ ไม่ใช่เราทุกคนจะทิ้งงานประจำมาจับงานฝีมือทำประจำได้ ทุกคนนะค่ะ (แคร์ด้วยแหล่ะ)  หากคิดจะทำก็ต้องจริงจังพอสมควรเลย รักด้านนี้ด้วย จิตใจ ด้วยส่วนลึก ไม่ได้ชอบตามเทรน คิดดูนะ เราทำงานประจำเครียด เพราะเราต้องทุ่มเทไง ต้องทำ ยังไงก็ต้องทำ แต่งานฝีมือ มันเป็นงานอดิเรกเราเลยรู้สึกว่ามันสนุก มันสบาย แต่หากวันหนึ่ง งานฝีมือกลายเป็นงานประจำ แล้วล่ะก๊อ มันก็จะเป็นงานที่เราต้องทำ ดังนั้น หากเราเบื่อ เครียดกับงานฝีมือ เราก็จะไม่ชอบ และสุดท้าย สิ่งที่เราคิดไว้มันก็ไม่ดีทั้งนั้น  ที่พิมพ์มาทั้งหมด เป็นความคิดส่วนตัวนะค่ะ เพียงเพื่อให้อ่านและพิจารณาความรู้สึกที่แท้จริงๆว่า ชอบ รัก และอยากจะทำงานนี้จริงๆจังๆ ^^ ถ้าพบว่า เราทำได้ พื้นที่ทำเลมี เอาเลยค่ะ อย่าลังเล รักที่จะทำซะอย่างต่อให้ทำแล้วเจ๊งบ๊ง ก็ยังได้ชื่อว่าได้ทำ ถ้ารู้ประวัติแคร์ก็คงเข้าใจ แคร์ทำทุกอย่างที่อยากทำ แต่ยังไม่สำเร็จ ด้วยอะไรหลายๆ อย่าง ซึ่งแคร์ก็ไม่เคยท้อ เพราะเราได้ทำในสิ่งที่อยากทำ ขอให้โชคดีนะค่ะ จากคุณ : yxoxy เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 53 15:24:59

ความคิดเห็นที่ 11 เราอยากมีร้านเหมือนกันค่ะ  ร้านขายอุปกรณ์งานฝีมือ  แต่การเปิดร้านมันไม่ใช่ว่ามีเงินแล้วจะทำได้เลย เราคิดว่ามันขึ้นอยุ่กับหลายๆปัจจัย  แต่ตอนนี้เราก้อออกจากงานประจำมานั่งทำงานฝีมือจนได้  ด้วยปัญหาด้านสุขภาพ  ตอนนี้รู้สึกว่าสุขภาพจิตเราดีกว่าที่ทำงานประจำอีก งานฝีมือนานๆจะมีคนสั่งที แต่เราก้อมีความสุข  ถึงแม้ว่าส่วนมากทำแจกมากกว่าขายก็ตาม จากคุณ : rpoyse เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 53 16:44:21

ความคิดเห็นที่ 12 เป็นความคิดเห็นส่วนตัวนะค่ะ งานฝีมือ ถ้าเราทำเป็นอาชีพ จะเริ่มเครียดที่จะคิดถึงรายได้  จะแตกต่างจากตอนที่เราทำเล่น ๆ แต่ถ้ามีเงินเหลือเฟือแล้ว และมีโอกาสลองผิดลองถูก ก็น่าจะลองดู  แต่ ถ้าจะเป็นอาชีพ โดยพึ่งรายได้ทางนี้     ต้องคิดให้มาก ๆๆ   เบื่องาน ลองพักมาทำงานฝีมือคลายเครียด แล้วกับไปทำงานใหม่ อาจจะรู้สึกดีขึ้นกับงานนะค่ะ  เพราะงานประจำรายได้แน่นอน และมียังโอกาสก้าวหน้า จากคุณ : nmnm เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 53 16:48:08

ความคิดเห็นที่ 13 พี่เองออกจากงานประจำมาแล้ว แต่ก่อนออกจากงานประจำ พี่ทำงานฝีมือ มาร่วมๆ 10 ปี เห็นจะได้ มันก็เลยมีช่องทางที่จะเดินต่อ โดยไม่ต้องพึ่งพางานประจำ แต่ถ้าน้องยังไม่มีประสบการณ์ทางด้านงานฝีมือมากพอ บวกกับ เราต้องกิน ต้องใช้ ทุกวัน ค่าใช้จ่ายประจำที่มี อย่าเพิ่งออกจากงาน เก็บเงินไว้ และ ค่อยๆ ศึกษา จาก พี่ๆน้องๆ ในห้องนี้ดู แล้วค่อยๆ คิดดูว่า เราถนัดด้านใด อย่าตามกระแส เพราะอุปกรณ์งานฝีมือ แต่ละอย่าง ราคาไม่เบาเลย สุดท้ายนี้ พี่ขอเป็นกำลังใจให้น้องนะคะ คิดเยอะๆค่ะ ความรู้สึกเบื่องานประจำ พี่เคยสัมผัสมาแล้ว ว่างๆ ก็เข้าไปอ่านที่ blog พี่นะ สู้ สู้ !!!!!!!! เอาเจ้าจ๋อมาให้กำลังใจ จากคุณ : ป้าช้อย เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 53 18:38:27

ความคิดเห็นที่ 14 เห็นด้วยกับทุก คห ครับ อย่าเพิ่งออกจากงานประจำเลยครับ อดทนทำเพื่อเป็นรายได้หลักไปก่อน ไว้หาช่องทางที่เหมาะสมกับตัวเราและมีรายได้ทัดเทียม กับรายได้หลักแน่นอนเสียก่อน แล้วค่อยคิดดีไหมครับ ยกตัวอย่างที่ช่างตี๋เอง เคยแนะนำลูกค้าของช่างตี๋รายหนึ่งประมาณ 3-4 ปีที่แล้ว คือ พี่เขาทำงานเป็นแม่บ้านของบริษัทเอกชน รายได้ 6500 บ. สามีเป็นพนักงานขับรถรายได้ 7500 บ.อยู่บริษัทเดียวกัน รายได้สองคนรวมกัน ไม่พอใช้ เพราะ มีลูกสามคน คนโตเรียนอยู่ ม.2 คนกลาง ป.6 คนเล็ก ป.3 ไหนจะต้องจ่ายค่าเช่าบ้าน ค่างวดรถมอเตอร์ไซค์ สรุปติดลบทุกเดือน เป็นหนี้นอกระบบ ตกเย็นต้องมานั่งจ่ายดอกเบี้ยให้พวกนี้ทุกวัน เจอใครเป็นยืมเงินจนไม่ใครให้ยืม หนักเข้าต้องไปจำนองที่นาที่ต่างจังหวัดเอาใช้หนี้สิ้นและใช้จ่าย เหลือเงินก้อนสุดท้ายอยู่ หมื่นกว่าบาท เลยจะมาซื้อจักรอุตสาหกรรมที่ร้านของช่างตี๋ การที่จะมาซื้อจักรกับที่ ช่างตี๋จะถามเสมอว่า จะเอาไปใช้งานแบบใด จะได้เลือกประเภทของจักรให้ตรงกับงาน และจะได้ไม่ซื้อเกินความจำเป็น พี่เขาบอกว่าจะซื้อจักรไปเย็บผ้าโหล เพื่อหารายได้เพิ่ม และจะออกจากงานประจำมาเย็บผ้า ช่างตี๋ก็ตั้งคำถามไป 3 ข้อ ถ้าจะเย็บผ้าโหล คือ 1) งานมีให้เย็บตลอดไหม? 2) เวลาเอางานที่เย็บเสร็จแล้วเจ้าของงานจ่ายเงินดีไหม? 3) ตัวเราเองนั้งเย็บได้ทนไหม? พี่เขาก็ตอบว่าไม่รู้เหมือนกัน ช่างตี๋เลยบอกว่ากลับไปหาข้อมูลดูก่อน แล้วค่อยมาซื้อจักรก็ได้! พี่เขาก็กลับไปแบบ งง..!! อีกอาทิตย์ต่อมา ก็มาที่ร้านอีก บอกว่าถามดูแล้วเจ้าของงานจ่ายเงินไม่ค่อยดีเท่าไร ช่างตี๋ก็บอกว่าเห็นมาเยอะแล้ว ซื้อจักรไปได้เดือนสองเดือนก็มาขายคืน เพราะถ้าทั้งสามข้อที่ว่าไปขาดขอ้ใดข้อหนึ่งไม่ได้ สุดท้ายเลยแนะนำว่า งานที่ทำอยู่ก็ทำไป วันอาทิตย์ก็ไปเรียนตัดเย็บเสื้อผ้าที่ศูนย์ส่งเสริมอาชีพของ กทม. สมัยนั้นเขาเก็บค่าเรียน 195 บ.(ถ้าจำไม่ผิดนะ) เรียนพอเป็นพื้นฐาน ให้ติดซิปเป็น ตัดขากางเกงเป็น ก็พอ เรียนจบแล้วค่อยมาหา ช่างตี๋จะหาจักรหัวดำธรรมดารุ่นเก่าที่เย็บได้สารพัดไว้รอ ราคาไม่เกินสองพัน เอาไปรับงาน ปะ-แก้ แรกๆก็ติดป้ายไว้หน้าบ้านแล้วก็เย็บเฉพาะวันอาทิตย์ พอทำได้ไม่กี่เดือนติดใจครับ ออกจากงานเลย! ปัจจุบันถ้าผ่านมาแถวสี่แยกวงศ์สว่าง จะเห็นผู้หญิงนั้งเย็บผ้าอยู่ข้างป้อมตำรวจ คนนี้แหละครับ เจอกันเมื่อปีที่แล้วมาให้ช่างตี๋หาจักรหัวดำธรรมดาที่แข็งๆเย็บได้ทุกอย่าง เหมือนตัวที่เอาไปในตอนแรก เพราะตอนนี้จะฝึกลูกสาวคนโตให้ช่วย และหารายได้เอง เวลาอยากได้อะไรก็เย็บผ้าเก็บตังค์ซื้อเอง เพราะตอนนี้พี่เขาไปผ่อนบ้านแถวบางบัวทองและให้เขาเช่า เพื่อจะได้ส่งน้อยหน่อย ตามที่ช่างตี๋แนะนำ เพราะรายได้ขั้นต่ำของพี่เขา ประมาณ 400 บ.ต่อวัน ถ้าเป็นช่วงใกล้วันเทศกาลจะมากกว่านี้เป็นเท่าตัวเลย ที่พิมพ์มาซะยาวเลย ก็เพื่อบอกเล่าประสบการณ์จริง ที่เกิดขึ้นจริง และก็เป็นไปได้จริง หาก จหกท สนใจจะนำไปประยุกค์ใช้ก็ได้ครับ ลงทุนไม่มาก ในพันทิพก็มี HOW TO ให้ศึกษา ฝึกฝนไปเรื่อยๆ ไม่เข้าใจก็ยังสามารถเข้าไปถามได้อีก ไว้พอทำได้หรือเก่งแล้ว ค่อยคิดว่าจะเอาอย่างไรกับตัวเรา ส่วนเรื่องจักรเอาไว้เป็นหน้าที่ของช่างตี๋เอง รับรองว่าไม่ผิดหวัง จะเย็บหนังแท้หนาๆ หรือตะเข็บปลายขากางเกงยีนส์ที่จักรอุตสาหกรรมยังกลัว หรือเย็บผ้ายืดหรือผ้าบางๆ โดยไม่ต้องใช้เข็บพิเศษ หรืออุปกรณ์พิเศษใดๆ คือคุณมีหน้าที่นำสิ่งที่จะเย็บๆเข้าไปก็เท่าเอง เรื่องจักรช่างตี๋ช่วยให้เป็นกรณีพิศษเลย คือโดยส่วนตัวชอบคนทำงานไม่อยู่นิ่ง ไม่มีสิ่งใดแอบแฝงนะครับ จากคุณ : ช่างตี๋ (chopchop) เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 53 21:00:46

ความคิดเห็นที่ 15 คืองานฝีมือ ทำไม่ใช่ง่ายเลยค่ะ หากมีเงินสำรองต้องบอกจำนวนมากพอสมควรถึงจะอยู่รอดได้ค่ะ จะมานั่งถักขายที่ละตัวคงไม่ไหวแน่นอน หากเปิดร้านขายเลย ขายอุปกรณ์ต่างๆๆ ผ่านทางเวปและหน้าร้าน ก็พออยู่ได้ค่ะ เพราะงานแบบนี้ไม่ใช่ทุกคนจะทำเป็นค่ะ แล้วไม่ใช้ของที่ต้องใช้ในชีวิต ประจำวันทุกวัน เป็นของขวัญของฝากเสียมากกว่า แต่อาจโชคดีที่มีคนต่างชาติติดต่อ ขอซื้อสินค้าไปขายต่อที่ต่างประเทศนั้นก็ โชคดีค่ะ   แต่โอกาสแบบนั้นคงอยากพอสมควร ควรคิดให้ดีก่อนที่จะออกจากงานมาค่ะ หากทำควบคู่กันกับงานประจำ ก็สนับสนุนค่ะ ถือว่าเพิ่มรายได้ ลองคิดไตร่ตรองก่อนจะตัดสินใจค่ะ^^ จากคุณ : นู๋ดรีม เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 53 23:23:26

ความคิดเห็นที่ 16 ปรบมือดังๆๆๆ ให้คุณช่างตี๋ เลยค่ะ ...........นานๆ จะเจอพ่อค้าแบบนี้ !! จากคุณ : Good เขียนเมื่อ : วันเกิด PANTIP.COM 53 02:29:28 A:110.168.44.178 X: TicketID:284772

ความคิดเห็นที่ 17 มาเก็บข้อมูล อิอิ ทุกคำตอบดีมากๆ ค่ะ จากคุณ : PandaNana เขียนเมื่อ : วันเกิด PANTIP.COM 53 07:31:17

ความคิดเห็นที่ 18 ขอบคุณทุกคนที่ให้แนวทางค่ะ จากคุณ : เอน้อย ณ ซอย 6 เขียนเมื่อ : วันเกิด PANTIP.COM 53 07:57:18

ความคิดเห็นที่ 19 อันดับแรกที่ต้องคิดในการทำธุรกิจของตัวเองคือ 1. เราพร้อมแล้วหรือยัง 2.เราจะทำอะไรบ้างสำรวจตลาดหรือยัง 3.สินค้า เราจะทำอย่างไรมีการคิดไว้หรือไม่ ว่าจะทำแนวใหนยังไง กลุ่มใหน 4.เวลาเราควบคุมมันได้หรือไม่ 5.ถ้าออกมาแล้วเรามั่นใจได้หรือไม่ว่าถ้ามันไม่สมหวังอย่างที่ตั้งใจเราก็ยังจะอยู่ได้ 6.เตรียมใจรับกับความผิดพลาดอย่างไรบ้าง 7.และจะจัดการกับปัญหาที่เกิดอย่างไร 8.ที่สำคัญเงินทุนพร้อมมั้ย มีสำรองหรือไม่ ลองตอบคำถามเหล่านี้ดู คิดเล่นๆไปก็ได้ค่ะ แต่โดยส่วนตัวโชคิดว่า คิดว่าน่าจะทำควบคู่กับงานประจำไปก่อน ถ้าตลาดงานของคุณติดลมบนแล้วจะออกมาทำเต็มตัวก็ยังไม่สายเกินไปค่ะ คิดดีๆนะค่ะ^_^ จากคุณ : chokojang เขียนเมื่อ : วันเกิด PANTIP.COM 53 08:34:41

ความคิดเห็นที่ 20 เอาเป็นอาชีพเสริมดีกว่านะคะ เพราะขนาดเราถักหมวกเด็กอ่อน กว่าจะขายออกแต่ละชิ้นเป็นปีคะ ช่วงนั้นถ้าออกมาทำเต็มตัว จะหารายได้ที่ไหนล่ะคะ หรือถ้าออกมาเปิดร้านขายพวกอุปกรณ์งานฝีมือ ก็เป็นอีกเรื่องคะ จากคุณ : วิหคลม เขียนเมื่อ : วันเกิด PANTIP.COM 53 09:19:13

ความคิดเห็นที่ 21 ถูกใจคำแนะนำของช่างตี๋มาก ๆ เลยค่ะ พี่จุ๊มาขอเสริมอีกนิดนึง ตอนนี้พี่จุ๊ก็เรียนตัดเสื้อที่ รร.สารพัดช่างอยู่  มีน้องคนนึง เขายัง ทำงานประจำอยู่นะคะ และมาเรียนตัดเสื้อผ้า เป็นอาชีพเสริม เขารับงานตัดเสื้อผ้าเพื่อน ๆ ที่ทำงาน แล้วมาให้ อจ.ที่ รร.ช่วย ในเรื่องแพทเทิร์น และเทคนิคการตัดเย็บ   ได้ทั้งเงินและความรู้ ยิ่งช่วงที่บริษัทเขาเปลี่ยนชุดฟอร์มนะคะ   งานเพียบเลยค่ะ เวลาเย็บไม่ทัน พี่จุ๊เห็นเขาแจกจ่ายงานให้เพื่อน ๆ ที่เรียนร่วมกัน ไปเย็บด้วยค่ะ    ทดลองมาลงเรียนตัดเสื้อดูไม๊ เผื่อว่าจะชอบ ถามหลายคนแล้ว บางรายก็เรียนแล้วไม่รุ่งค่ะเพราะใจไม่รัก   เลือกเรียนกับ สถาบันของรัฐ  เพราะ คชจ.ไม่แพง อีกอย่างหนึ่ง    การเรียนพื้นฐานการตัดเย็บเสื้อผ้า  ทำให้เราสา มารถนำความรู้ในการตัดเย็บไปใช้กับงานผ้าอื่น ๆ ได้ด้วยค่ะ จากคุณ : พี่จุ๊ค่ะ (cotton_dew) เขียนเมื่อ : วันเกิด PANTIP.COM 53 11:26:08

ความคิดเห็นที่ 22 เป็นกำลังใจให้ค่ะ จิงๆๆก้อคิดเหมือนกันเพราะกำลังจะตกงาน แต่ว่าเพิ่งมาจับงานถักได้สัก 2-3 เดือน คือก่อนหน้านี้ไม่เป็นเลยมีแต่ปักครอสติก พอมาถักก้อสนุกดี กะว่าจะฝึกมือแบบต่างๆๆ ไปก่อนแล้วก้ออาจจะมาออกแบบเอง เพราะคิดว่าคนหันมาถักเยอะนะ เราต้องมีอะไรที่แตกต่างจึงจะขายได้ค่ะ สู้ๆๆ มือใหม่ค่ะ จากคุณ : มือใหม่ (snowly) เขียนเมื่อ : วันเกิด PANTIP.COM 53 11:50:29

ความคิดเห็นที่ 23 ขอบคุณทุกความเห็น และทุกคำแนะนำมากๆ เลยค่ะ ไม่มีอะไรจะให้นอกจากกิฟ และคำขอบคุณ ตอนนี้ก็พยายามศึกษาและทำให้มากๆ ยังไม่ลาออกอ่ะค่ะ แต่แฟนบอกว่าปีหน้าจะให้ลาออก (เพราะชอบมาบ่นเรื่องที่ทำงานกะเค้าอ่ะ) แต่ก็ไม่อยากอยู่อย่างไม่มีไรทำ คงเซ็งน่าดู เรื่องเงินก็ไม่ถึงกับขัดสน แต่ก็ต้องประหยัดมากขึ้นถ้าเกิดจะลาออกจริงๆ เลยต้องทนๆ ไปก่อนอ่ะค่ะ ขอบคุณทุกท่านนะคะ จากคุณ : Jemie_A เขียนเมื่อ : วันเกิด PANTIP.COM 53 12:29:42

ความคิดเห็นที่ 24 แวะมาอ่านสรุป ฮืม ก็โอเคนะค่ะ หากว่าแฟนให้ลาออก ก็แสดงว่าเขามีปัญญาเลี้ยงเราแหล่ะ เหอเหอ ตอนที่แคร์ท้อง แฟนก็ไม่ให้ทำงานแคร์ก็หานู้นหานี้ทำไปเรื่อยด้วยทุนน้อยๆ ก็ขาย ของเล็กๆ ที่บ้านนั้นแหล่ะคะ แต่ด้วยบ้านเราเป็นบ้านนอกเสียเหลือเกินก็ขายได้บ้างไม่ได้บ้าง แต่เราก็ไม่เสียค่าอะไร  ลองดูนะค่ะ หากว่าแฟนให้ออกเมื่อไหร่ ก็ทำขายหน้าบ้านก็ได้คะ ไม่ต้องเสียค่าที่ให้วุ่นวาย ไม่ต้องไปเช่าใครให้ต้องมานั่งคิดว่าจะหาค่าเช่าที่ไหนดีเวลาสิ้นเดือน หากว่า ต้องอยู่บ้านเฉยๆอยู่แล้ว และคิดว่าไม่อยากจะไปเดือนร้อนหยิบยืมใคร -ขายของที่เรามีอยู่ก่อน (เพื่อทดสอบ) -ขายของหน้าบ้านก่อน อย่าเพิ่งไปเช่าใคร -ขายคนรู้จักก่อน เพื่อน พ่อ แม่ พี่ น้อง ลุง ป้า น้า อา เพื่อดูว่าขนาดคนรู้จักเนี้ยะเขาว่ายังไงบ้าง -พยายามทำของชิ้นเล็กๆ เพื่อที่ว่าจะได้ประหยัดต้นทุน และขายง่ายมากกว่าของใหญ่ -ดูแถวบ้านว่าเขามีอะไรขายที่เป็นแบบที่เราจะขายบ้าง ดูราคาเขาก่อน ว่าเราทำได้ไหม พวกนี้ทำได้ตั้งแต่เรายังไม่ลาออกเลยคะ ถ้าออกแล้ว ก็ค่อยว่ากันอีกที วางแผนเยอะๆ ลงทุนน้อยๆ อิอิ ไปแร๊ะ จากคุณ : แคร์จุง (yxoxy) เขียนเมื่อ : วันเกิด PANTIP.COM 53 13:31:23

ความคิดเห็นที่ 25 ลองทำๆเก็บไว้แล้วขายตามตลาดนัดก็ได้นะคะ แหม่มเคยทำพวงกุญเเจดินปั้นขายตอนปิดเทอมที่ตลาดบางใหญ่ไนท์บาร์ซ่า รายได้ก็400-1000 บาทต่อวันค่ะ ขายแบบแบกะดินเลย ลองดูก่อนนะคะ ขายตามตลาดไม่ใช่ว่าไม่ดี อย่างน้อยก็ลงทุนน้อยกว่าเปิดร้านตู้มเดียวเลย แถมยังได้สำรวจพฤติกรรมลูกค้าด้วย อย่างที่แหม่มเคยลองทำ ขายไปเรื่อย ๆ เราจะรู้ว่าลูกค้าเราส่วนใหญ่จะมาแบบไหน ประเภทไหน อายุเท่าไร ชอบแแบบไหน บางคนชอบมากจนกลับมาซื้อรอบที่2 ที่ 3 ก็มีค่ะ เคยมีคนสั่งทำด้วย และสิ่งดี ๆ ที่ๆด้จากการขายในตลาดนัดก็คือเราได้ความรู้เรื่องแหล่งตลาด ลูกค้า ทำเล การจองที่ เช่าที่ ไปจนถึงเปิดร้านจากบรรดาพ่อค้าแม่ค้ามืออาชีพด้วย เพราะตอนไปจองคิวซื้อล็อก ก็จะได้คุยกับคนหลายคนเลย ลองดูก่อนก็ได้ค่ะ อย่างตลาดเสาร์อาทิตย์ที่พันทิบงามวงศ์วาน จะมีพ่อค้าแม่ค้าสมัครเล่นมาขายของกันเพียบเลยค่ะ ส่วนใหญ่ก็เป็นพนักงานประจำกันทั้งนั้นที่มานั่งขาย แหม่มจำไม่ได้ว่าชั้นอะไร แต่ลองหาข้อมูลในเน๊ทก่อนก็ได้ค่ะ ค่าที่น่าจะไม่เกิน 220 นะ ถ้าจำไม่ผิดค่ะ จากคุณ : หนูแหม่ม (mayonetta) เขียนเมื่อ : 9 ต.ค. 53 20:43:35

ความคิดเห็นที่ 26 มาดูข้อมูลเหมือนกันค่ะ เพราะกำลังมีความคิดเหมือนจขกท เหมือนกัน แต่พอมาอ่านๆ ทุกความคิดเห็นแล้วก็ต้องทนกับงานต่อไปค่ะ เป็นกำลังใจให้กับ จขกท อีกคนนะค่ะ จากคุณ : Childlike เขียนเมื่อ : 13 ต.ค. 53 19:24:29