ขอบ้านให้กับน้องหมาพุดเดิ้ล(ทอย/ผสม)ทั้ง 4 ชีวิตด้วยค่ะ{แตกประเด็นจาก J9740064}
|
 |
ขอเล่าเรื่องตั้งแต่ต้นก่อนนะคะ หลังจากที่ได้เห็นข้อความของท่านดร.พิชัยที่ได้ไปพบน้องหมาพุดเดิ้ลทั้ง 3 ตัวที่ถูกเจ้าของเดิมเอามาทิ้งที่ประเวศ มีตัวเล็กสีขาว 2 ตัวที่มาด้วยกัน และอีก 1 ตัว ออกสูงหน่อยสีดำ (แต่จริงๆเป็นสีออกควันบุหรี่) ก็กังวลมากเลยรีบโพสต์ขึ้นกระทู้ก่อนเผื่อจะมีใครสามารถช่วยเด็กๆทั้ง 3 ให้ออกมาได้อย่างเร็วที่สุดก่อน เพราะลำพังตัวเองคงช่วยพวกเค้าไม่ได้แน่ จะให้ไปที่ประเวศก็ไม่กล้าจริงๆ กลัวรับกับสิ่งที่ต้องไปเห็นไม่ได้ เลยนึกถึงน้องโอ๋ซึ่งยังไม่เคยรู้จักมาก่อน แต่เป็นเพื่อนของเพื่อนอีกทีซึ่งได้ยินกิตติศัพท์ถึงความรักหมาจรจัดอย่างมากมายไม่สิ้นสุด พอได้เบอร์ก็รีบโทรเล่าให้ฟังซึ่งน้องโอ๋ก็กระตือรือร้นคิดหาทางพาเด็กๆออกมาทันที เพราะเราทั้ง 2 คนไม่อยากไปเห็นที่นั่นทั้งคู่ เลยจ้างรถที่เป็นงานให้ไปพาเด็กๆออกมา ตอนแรกคิดว่ารถจะไปไม่ทันเพราะต้องรับก่อนบ่ายสองครึ่ง เลยตัดสินใจว่าเราสองคนจะลุยไปเอง เพราะไม่อยากให้เด็กๆต้องทรมานอยู่ในนั้นข้ามวันอีกแต่สุดท้ายรถก็พาออกมาได้ทันในวันที่ 29 กันยายน ต้องขอขอบคุณพี่กล้วยไม้ที่ได้กรุณาติดต่อป้าพีซึ่งใจบุญรับเป็นบ้านชั่วคราวให้และโทรมานัดแนะว่าให้พาเด็กๆไปที่คลินิก Happy Pet ลำลูกกา คลอง 2 ของหมอโบใจดี ซึ่งทางบัญชีงานบุญมีเมตตาจิตต่อเด็กๆรับเป็นผู้ดูแลค่ารักษาฟื้นฟูสภาพและทำหมันให้ทั้งหมด ขอขอบคุณจริงๆค่ะ
เราก็เลยรีบตามไปเจอเด็กๆ ปรากฎว่าเป็นพุดเดิ้ลสีขาวทั้ง 3 ตัว ถามคนที่ให้ไปรับเขาบอกว่าตัวสีดำดุมาก จับไม่ได้เลย เจ้าหน้าที่ที่นั่นก็ไม่ได้ช่วย บอกแค่ว่าจับได้ก็พาไป จับไม่ได้ก็ให้อยู่ในนั้นแหละ เลยเอาสีขาวเป็นพุดเดิ้ลเหมือนกันแต่สูงกว่าไม่ดุสามารถจับได้ออกมาด้วย เราทั้งคู่อึ้งเลย ตัวที่พาออกมาด้วยเราก็ดีใจแหละ แต่ก็คิดถึงตัวสีดำที่ตั้งใจจะพาออกมาว่าต้องช่วยเค้าให้ได้ สรุปว่าเราก็ช่วยตัวสีดำออกมาไม่ได้ในวันนั้น แล้วเราก็มีปัญหากับรถที่จ้างไปยังไงเขาก็จะไม่ไปพาตัวสีดำออกมาอีกแล้ว วันรุ่งขึ้นก็รีบโทรไปที่ประเวศบอกว่าอย่าเพิ่งส่งตัวสีดำไปที่อุทัยธานีนะเรากำลังหาทางไปรับเค้าออกมา หมอที่นั่นบอกว่า จะเอาไปทำไม มันดุมาก เลือกตัวอื่นดีกว่า ดุอย่างนี้ออกไปก็สร้างปัญหาอีก อยู่ที่นั่นมีคนเลี้ยง หมาจรจัดที่ไปอยู่ที่อุทัยสภาพความเป็นอยู่ดีอ้วนท้วนทุกตัว ก็เลยถอดใจเพราะยังหาทางไปรับเค้าออกมาไม่ได้ พยายามจะทำใจเชื่อหมอแต่ก็เสียใจมาก ตกเย็นเลยโทรเล่าให้พี่กล้วยไม้ฟัง ขอยึดพี่กล้วยไม้เป็นที่พึ่งทางใจ แต่พี่กล้วยไม้บอกว่า มันไม่ดุหรอกที่แสดงอาการดุร้ายออกมาเพราะมันถูกปฏิบัติอย่างโหดร้ายและต้องป้องกันตัวจากหมาจรจัดมากมายในนั้นต่างหาก ก็เลยฮึดขึ้นมาอีกครั้ง ก็ได้พี่กล้วยไม้ที่แนะนำให้เราติดต่อหารถไปรับเค้าอีกในวันรุ่งขึ้นคือวันศุกร์ที่ 1 ตุลาคม คราวนี้บอกคนที่ไปรับให้เตรียมอุปกรณ์เผื่อเค้าไม่ยอมให้จับไว้ให้พร้อมด้วย แต่พอคนที่ให้ไปรับไปเจอจริงๆบอกว่า เค้าไม่ดุเลย ลูบหัวได้ก็เลยพาออกมาได้ไม่ยาก คิดในใจเลยว่าถ้าไม่พยายามพาเค้าออกมาให้ได้ เค้าคงถูกกล่าวหาและต้องทรมานอยู่ในนั้นจนตายแน่ๆ โชคดีจริงๆที่ช่วยเค้าทันวันศุกร์ไม่ต้องอยู่ข้ามเสาร์อาทิตย์ และมารู้หลังจากเค้าถึงมือหมอโบว่า เค้าเป็นเนื้องอกมีเลือดไหลออกมาทางอวัยวะเพศตลอดเวลา แต่รักษาได้ไม่เป็นมะเร็ง เค้าคงเจ็บปวดทรมานมากตอนอยู่ในนั้น นึกว่าถ้าพาเค้าออกมาไม่ได้แล้วเค้าจะเป็นยังไง
ขอย้อนถึงตอนที่ไปเจอเด็กๆสีขาว 3 ตัวครั้งแรก เห็นแล้วน้ำตาซึมค่ะ สองตัวเล็กเป็นผู้หญิงทั้งคู่ รู้เรื่องคุ้นเคยกับคนแสดงว่าที่ผ่านมาน่าจะถูกเลี้ยงมาดี พอเห็นเราตัวที่โตกว่านิดหน่อย(น้องลัคกี้)ก็ทำท่าพยายามจะทักเรา เราเลยยื่นมือไปทักทายเค้าก็รีบยกขาหน้ามาให้เราจับ น่ารักมาก น้องโอ๋เลยให้เอาอาหารให้เค้ากิน ปรากฎว่าเค้ากินกันเร็วมากเหมือนหิวจัดอดอยากมานานทั้ง 3 ตัว ทำให้เรานึกภาพหมาตัวอ้วนๆที่อุทัยไม่ออกเลย
ต้องขอโทษด้วยนะคะที่เขียนมาเยิ่นเย้อยืดยาว เขียนจากความรู้สึกที่อยากจะเล่าให้เพื่อนๆฟัง อยากจะบอกว่า ถ้าได้พบเห็นหมาชีวิตเล็กๆที่น่าสงสารต้องทุกข์ทรมานอยู่ที่ไหน โปรดพยายามหาทางช่วยพวกเค้าให้ถึงที่สุดนะคะ ขนาดเราตอนแรกมืดมนไปหมด สุดท้ายก็สามารถช่วยพวกเค้าให้พ้นจากความทุกข์ทรมานและอันตรายได้ ต่อไปคุณหมอโบจะช่วยลงรูปพร้อมทั้งเล่าให้เพื่อนๆทราบถึงนิสัยใจคอของเด็กๆทั้ง 4 ตัวนะคะ หากใครต้องการอุปการะติดต่อมาได้นะคะ ขอเพียงบ้านที่อบอุ่นมีความรักความเมตตาให้เค้าอย่างแท้จริงที่พร้อมจะดูแลเค้าไปตลอดชีวิต ไม่ทอดทิ้งให้เค้าต้องตกอยู่ในสภาพที่น่าเวทนาอย่างที่ผ่านมาอีก สำหรับเจ้าตัวเล็กสองตัวที่มาด้วยกัน หากเป็นไปได้ผู้ใจบุญที่ต้องการอุปการะขอให้รับไว้ทั้งสองตัวนะคะ เพราะเค้าดูรักกันมาก ร่วมทุกข์ร่วมสุขกันมาเราคิดว่าเค้าคงอยากอยู่ด้วยกันไปตลอดค่ะ
ขอขอบคุณดร.พิชัยที่ได้ไปพบและโพสต์ในเว็บจนเราเห็นและช่วยพวกเค้าออกมาได้
ขอบคุณพี่กล้วยไม้สีเงินสำหรับคำปรึกษาและคำแนะนำอย่างดีทุกประการ ขอขอบคุณพี่กล้วยไม้อย่างที่สุดนะคะ
ขอบคุณป้าพีที่รับเป็นบ้านชั่วคราวให้พวกเค้าได้พักพิงก่อนได้บ้านใหม่
ขอบคุณหมอโบใจดีที่กรุณาดูแลรักษาเด็กๆเป็นอย่างดีด้วยความเมตตา
ขอบคุณน้องโอ๋ที่ช่วยเหลือเด็กๆอย่างเต็มที่อย่างจริงใจด้วยความรักที่มีต่อน้องหมาทุกตัว
ขอบคุณน้องนุ้ยที่พยายามช่วยหาบ้านให้เด็กๆ
ขอบคุณบัญชีงานบุญฯ ที่รับเป็นผู้ดูแลค่าใช้จ่ายเพื่อชีวิตที่ดีของเด็กๆทั้ง 4 ค่ะ หากใครต้องการช่วยบริจาคค่าดูแลฟื้นฟูเด็กๆ ก็บริจาคได้ที่บัญชีงานบุญสัตว์เลี้ยงแสนรักนะคะ
สุดท้ายขอขอบคุณทุกกำลังใจและความหวังดีที่มีให้เด็กๆค่ะ
| จากคุณ |
:
คัทลียาสีชมพู 
|
| เขียนเมื่อ |
:
9 ต.ค. 53 03:32:05
|
|
|
| 
