 |
เล่าอะไรให้ฟังนะคะ,,,,
เมื่อก่อนตอนเป็นเด็กๆ มีเพื่อนเคยเลี้ยงพันธุ์นี้
พวกเราชอบเรียกว่า"ไอ้ตี๋"
ตอนเพื่อนเอามายังเล็กๆก็น่ารักอยู่ ขี้อ้อน ออกแนวต๊องๆ ขี้หวง รักเจ้านายมาก
ไม่เห่าพร่ำเพรื่อ แต่จะไม่ชอบถ้าใครทำให้รำคาญ
เพื่อนเลี้ยงได้สัก2ปี มีวันหนึ่งเด็กเกรียนข้างบ้านก็มาแหย่เล่นด้วย โดยเอาไม้แหย่มาทางรั้ว
มาทิ่มๆเจ้าตี๋ มันโกรธเลยพุ่งใส่รั่ว รั้วพัง เด็กเกรียนโดนงับ ผลสุดท้าย,,,,
เจ้าตี๋ต้องถูกเปลี่ยนเจ้าของเพราะครอบครัวของเพื่อนไม่เอาแล้ว เนื่องจากตกใจตรงที่ว่าแรง
มันเยอะ พุ่งออกไปกัดคนได้ขนาดนี้เลี้ยงไว้ไม่ได้ เป็นเหตุการณ์ครั้งแรกและครั้งเดียวที่ทำ
ให้ครอบครัวเพื่อนต่างก็กลัวว่าถ้าเลี้ยงต่่อไปมันอาจร้ายมากขึ้น(...ก็คิดว่าเป็นพิตบูลที่ดุๆโหดๆ)
เจ้าตี๋จึงถูกนายใหม่พาไปเฝ้าบ่อปลาที่ต่างจังหวัด แต่ด้วยความที่รักเจ้านายเดิม ผ่านไปห้าเดือน
เมื่อเพื่อนเราแอบไปดู ปรากฏว่ามันจำกลิ่นได้ วิ่งมาหาอย่างดีใจ ร้องเสียงหลง ดีใจสุดชีวิต
จนช๊อคตายคามือเพื่อนเลย เพื่อนเราเสียใจมากไม่คิดว่ามันจะรักเพื่อนเราได้ขนาดนี้
นี่ถ้าวันนั้นเด็กเกรียนไม่มาแหย่ให้หมาโกรธ ผลสุดท้ายหมาคงไม่ต้องถูกเปลี่ยนเจ้าของและ
คงไม่ต้องจบลงด้วยการตายแบบนี้ อีกทั้งตอนนั้นพ่อแม่ของเพื่อนและเพื่อนก็ไม่ค่อยรู้เกี่ยว
กับนิสัยหมาแต่ละพันธุ์ แค่อยากเลี้ยงตามหน้าตาหมา คิดแค่ว่านิสัยหมามันก็เหมือนๆกันทั้งนั้น
จนตอนนี้ ครอบครัวเพื่อนก็เหมือนมีตราบาปในใจกันทั้งบ้าน กว่าจะรู้ว่าหมาพันธุ์นี้ ขี้เล่น ไม่
ได้ดุร้ายไรมากก็สายไปเสียแล้ว
,,,,ร่ายซะยาว เราว่าส่งไปฝึกหรือแยกส่วนระหว่างหมากะคนดีกว่าแต่ก็ต้องมีเวลาให้หมาด้วย เปลี่ยนเจ้าของตอนหมาอายุมาก ทรมานใจหมานะ 4ปีกะความทรงจำมากมายระหว่างหมากะคุณ มันคงจำไรได้เยอะแยะ มีคุณเป็นลมหายใจเข้าออกของชีวิต มันคิดไม่ลึกเท่าคนหรอกว่าที่เจ้านายยกมันให้คนอื่นไปน่ะเพราะอะไร มันรู้แค่ว่ามันรักเจ้านายมาก ถ้าเป็นเราโดนพรากจากคนที่เรารักตลอดกาลก็ทรมานใจชั่วชีวิตอ่ะ
จากคุณ |
:
บุ้งกี๋กาก้า...ปีศาจตัวน้อย
|
เขียนเมื่อ |
:
22 ต.ค. 53 01:51:40
|
|
|
|
 |